Πολύ μεγάλο το λογικό άλμα. Ναι, υπαρκτή η ανάγκη κάποιου ειδικού, σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις, αλλά μην τα ισοπεδώνουμε και όλα.
Ούτε και "ήθελε να ξεσπάσει κάπου" είναι σοβαρή γνώμη "ειδικού". Οι μισοί απο τους ενήλικες εκεί έξω, και δεν υπερβάλλω καθόλου, έχουν μεγαλώσει μέσα σε προβληματικές οικογένειες, είτε με διαζύγιο γονέων, είτε με οικιακή βία, είτε ακόμα και με έναν (ή και τους δύο) γονέα να αδιαφορεί πλήρως και να γαμιέται δεξιά και αριστερά, σαν να μην υπάρχει αύριο. Και, απο όλους αυτούς τους ενήλικες, η μαζική πλειοψηφία είναι μια χαρά άνθρωποι, χωρίς την συνδρομή κανενός ειδικού, και χωρίς την παραδοσιακή "οικογενειακή θαλπωρή" όσο μεγάλωναν.
Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων εκεί έξω. Αυτοί που έχουν αντίληψη, ένστικτο αν θέλουμε, να σταματάνε πριν παρατραβήξει το σχοινί, και αυτοί που δεν χαμπαριάζουν, και καταλήγουν σαν το φίλο σου... στην δεύτερη ομάδα ανθρώπων, ούτε η οικογένειεα, ούτε η κοινωνία, ούτε και η ιατρική επιστήμη έκανε κάτι λάθος... απλά δεν είναι συμβατά μέλη αυτού που ονομάζουμε "κανονική ζωή", τουλάχιστον για σημαντικό κομμάτι της ζωής τους