Το σπίτι αυτό μάλλον ανήκε στη γνωστή οικογένεια των Μαυρομιχαλαίων. Αυτό ίσως φαίνεται και από τον θυρεό στην εξώπορτα που φέρει το μονόγραμμα της οικογένειας. Κάποτε πρέπει να ήταν ένα αξιοζήλευτο αρχοντικό αλλά πλέον λίγα πράγματα διατηρεί από την παλιά του αίγλη. Οι θρύλοι που το στοιχειώνουν αρκετοί αλλά αυτός που γνωρίζουμε μιλάει για μια κοπέλα που βιάστηκε και σκοτώθηκε μέσα στο σπίτι από έναν Τούρκο, προφανώς την περίοδο της τουρκοκρατίας. Από τότε το πνεύμα της κατοικεί μέσα στο σπίτι, τρομοκρατώντας κάθε επίδοξο επισκέπτη. Το οίκημα έχει δύο πλευρές, η μία είναι πάνω στην αμμουδιά στην παραλία Βοτσαλάκια και η άλλη είναι προς τη μεριά του δρόμου. Από τη μεριά του δρόμου το παράδοξο είναι πως κατά μήκος του τοίχου είναι αναρτημένα κομμάτια από σπασμένα γυαλιά τα οποία αφού τα κάρφωσαν σε φελιζόλ τα περίχυσαν με τσιμέντο για να είναι σταθερά. Ποιος το έκανε και γιατί άγνωστο. Οι δύο σιδερένιες πόρτες ήταν αρκετά ψηλές και σκουριασμένες αν και μετά από καιρό μάλλον το συνεργείο του δήμου τις άλλαξε με καινούργιες μεταλλικές. Τα αξιοπερίεργα αρχίζουν στη μεριά της παραλίας. Ο επιβλητικός τοίχος έχει δύο μεγάλα παράθυρα που επίσης για άγνωστο λόγο έχουν χτιστεί με τούβλα. Γιατί ομως και από ποιόν; Δεν νομίζω να πήγαν συνεργεία εκεί γιατί απλά δεν έχουν λόγο να το χτίσουν και είναι δύσκολο να γίνει από κάποιο κάτοικο της περιοχής λόγω του ύψους και του μεγέθους τους. Επίσης, κοιτάζοντας ψηλά βλέπει κάποιος μία κρεμασμένη πόρτα χωρίς προφανή λόγο να στέκεται πάνω στον τοίχο. Πολλές οι ιστορίες περί τελετών που γίνονται σε αυτό το χώρο και αρκετές είναι οι φορές που βρέθηκαν “περίεργα” πράγματα στην αμμουδιά και υπολείμματα από φωτιές.