Ο κυρ-Βασίλης ΔΕΝ είναι τυχαίος! Αν υπάρξει πολιτική βούληση κ τον αφήσουν ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να κάνει την δουλειά του, ΜΠΟΡΕΙ να βάλει τάξη σε μια βδομάδα...
Καλό κουμάσι μου φάνηκε κι αυτός, το λίγο που τον είδα...
Πάμε παρακάτω:
Το γεγονός είναι θλιβερό, με την έννοια ότι ένα νέο παιδί κινδυνεύει να χάσει τη ζωή του.
Το κρίμα είναι ίδιο και για τους δυο: Ούτε ο Αλέξης έπρεπε να σκοτωθεί, ούτε ο Διαμαντής. Και οι δυο είναι νέοι, κατ’ επέκταση “καθαροί”, και δε χρωστάνε τίποτα σε κανέναν.
Κάποιος έγραψε εδώ “ποτε δεν ειδα να χτυπανε ενα μεγαλοδημσιογραφο η ενα πολιτικο”.
Λάθος.
Η 17Ν αυτό ακριβώς έκανε. Και γι’ αυτό είχε καταφέρει να έχει ένα μεγάλο κομμάτι της κοινής γνώμης με το μέρος της. Όμως, “το σύστημα” κατάφερε να μεταστρέψει την κοινή γνώμη, ώστε να μην προκληθούν αντιδράσεις όταν θα ερχόταν η ώρα για την τιμωρία (και τον εκμηδενισμό) της 17Ν.
Το πέτυχε, αλλά η ΑΙΤΙΑ που η κοινή γνώμη δεν αντιμετώπιζε “εχθρικά” την 17Ν δεν εξαλείφτηκε. Η μεταστροφή ήταν επιφανειακή, ήταν αποτέλεσμα του μπλα-μπλα των Κακαουνάκηδων (επί ένα χρόνο και πλέον, κάθε βράδυ στα παράθυρα το 2001, 02 & 03), δεν ήταν επειδή πράγματι η κοινή γνώμη πίστεψε ότι η 17Ν ήταν μια άδικη οργάνωση, που αδίκως σκότωνε κόσμο, και ότι κινδύνευε και ο καθ’ ένας απ’ αυτήν.
Όταν όμως ένα πρόβλημα που υπάρχει απλά το κουκουλώσεις, χωρίς να εξαλείψεις την αιτία που το προκαλεί, τότε είναι βέβαιο ότι το πρόβλημα θα ξαναφανεί. Θα φανεί αλλού, με άλλο σύμπτωμα, αλλά θα φανεί πάλι. Και πιθανώς με εντονότερα συμπτώματα απ’ ότι την πρώτη φορά (πριν απ’ το κουκούλωμα).
Η αιτίες που προκαλούν το πρόβλημα είναι πολλές:
Είναι η ατιμωρησία ΟΛΩΝ όσων αποδεικνύεται ότι καταχρώνται Δημόσιο χρήμα, αλλά ποτέ κανείς δεν μπαίνει μέσα γι’ αυτό. Μα η παραγραφή, μα η αναστολή, μα η έφεση, μα οι φυλακές είναι γεμάτες, τελικά ΚΑΝΕΙΣ δεν πάει μέσα.
Είναι η γενική πεποίθηση (που δεν είναι ψέμα) ότι η διαφθορά των δημόσιων λειτουργών έχει φτάσει μέχρι τους κλητήρες και τις καθαρίστριες, και αυτό σε κάθε κλάδο της διοίκησης, και αυτό δεν αφήνει απ’ έξω βεβαίως και την Αστυνομία. Ίσως μάλιστα η Αστυνομία να έχει και τα πρωτεία.
Είναι η πεποίθηση ότι οι συνδικαλιστές συνδικαλίζονται (και ασχολούνται με τα κοινά) για να φροντίσουν την τσέπη τους, και όχι για να οργανώσουν την εξυπηρέτηση των συμφερόντων αυτών που εκπροσωπούν.
Είναι η πεποίθηση πάρα πολλών ανθρώπων ότι ο Πάκης (και ο κάθε Πάκης), όταν λέει μπροστά στις κάμερες “Εκείνοι, οι οποίοι χτύπησαν τον Διαμαντή Μαντζούνη, είχαν ως στόχο τη Δημοκρατία και την ομαλότητα. …. το ηθικό της Αστυνομίας, η προσήλωση στο καθήκον και τα δημοκρατικά ιδεώδη είναι δεδομένα.…”, τους κοροϊδεύει. Τους κοροϊδεύει γιατί η επίθεση στόχο είχε τη διαφθορά που μαστίζει τον τόπο (έτσι εμφανίζεται τουλάχιστον) και όχι ”τη Δημοκρατία”, και γιατί η Αστυνομία είναι προσηλωμένη στα “πάρεργα” της, και όχι στα έργα και το καθήκον της (για τα οποία υπάρχει).
Είναι η πεποίθηση ότι και ο Χρυσοχοϊδης να ήταν στη θέση του Πάκη, το ίδιο θα τους κορόϊδευε.
Βεβαίως, το παιδί των 20 ετών που χτυπήθηκε απ’ τις σφαίρες ούτε διεφθαρμένο ήταν, ούτε στα “κυκλώματα” προστασίας που έχουν χτιστεί γύρω απ’ την αστυνομία συμμετείχε, ούτε (όπως έγραψα πιο πάνω) χρωστούσε σε κανέναν τίποτα. Ο 20ρης αστυνομικός που φυλάει σκοπιά στις 3 το πρωί είναι (ακόμα) έξω απ’ αυτά. Δεν είναι “δικτυωμένος”. Και ΑΥΤΗ είναι η αδικία που γίνεται, γιατί ναι, μπορεί να συμφωνήσει κάποιος να “τιμωρήσει” (έστω και με σφαίρες) έναν διεφθαρμένο αστυνομικό που πλουτίζει απ’ τα ναρκωτικά και την πορνεία, έναν τελωνειακό που πλουτίζει απ’ το λαθρεμπόριο, έναν εφοριακό που πλουτίζει απ’ τη φοροκλοπή κλπ (και θα συμφωνήσει επειδή ΚΑΝΕΙΣ άλλος δε θα τους τιμωρήσει), αλλά “στα τυφλά” να λέμε “μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι” και να τους πυροβολάμε, όχι, δε στέκει. Δε φταίει τίποτα το παιδί.
Δυστυχώς όμως, το πράμα προς τα εκεί πάει. Και θα πηγαίνει όλο και περισσότερο, όσο το αίσθημα της αδικίας που αισθάνεται ο καθένας, επειδή όλοι αυτοί που έπρεπε να τιμωρούνται για κάτι, ΔΕΝ τιμωρούνται.
Οι συνθήκες ευνοούν τέτοιες επιθέσεις. Δεν μπορώ να ξέρω (και κανείς δε μπορεί) αν η επίθεση ήταν πράγματι μια “επίθεση μίσους” ή αν ήταν μια στημένη ιστορία από παρακρατικά κυκλώματα. Άκουσα τώρα σε ένα ραδιόφωνο ότι “η Αστυνομία χρειάζεται και αυτή ένα νεκρό” – άρα μπορεί να την έκαναν οι ίδιοι. Παρακινδυνευμένο, αλλά μπορείς να το αποκλείσεις; Όχι.
Πάντως ότι και να είναι, οι συνθήκες ΕΥΝΟΟΥΝ τη διενέργεια τέτοιων πράξεων. Και αυτό είναι το χειρότερο απ’ όλα, γιατί αυτό σημαίνει ότι δε θα σταματήσουν. Είτε απ’ τη μια πλευρά προέρχονται, είτε απ’ την άλλη.