Τι είπε ο Τραμπ χθες στην Bild και προκάλεσε σοκ και δέος στο Βερολίνο; Με δυο λόγια:
- Το ΝΑΤΟ είναι απαρχαιωμένο και στη σημερινή του μορφή αχρείαστο. Σχεδιάστηκε για την αντιμετώπιση του σοβιετικού κινδύνου, τέτοιος σήμερα, τελεία και παύλα, δεν υφίσταται. Μάλιστα, τον Ρώσσο πρόεδρο Πούτιν ο ίδιος ο Τραμπ τον εμπιστεύεται όσο και την κ. Μέρκελ! (Δήλωση ρητορικά αριστουργηματική αφού με την ίδια πράξη, τη δήλωση της ισομερούς εμπιστοσύνης του, ο Τραμπ επαινεί από τη μια τον Πούτιν και από την άλλη ταπεινώνει διπλωματικά τη Μέρκελ όσο κανείς ψόγος δεν θα κατόρθωνε.) Σε κάθε περίπτωση: η γερμανική πολιτική των κυρώσεων και η ευρωπαϊκή στάση στο ουκρανικό και άλλου δεν εξυπηρετούν τα αμερικανικά συμφέροντα. Η Μόσχα ως εταίρος ίσως αποδειχθεί σημαντικότερη.
- Μόνη πιθανή νέα αποστολή του ΝΑΤΟ είναι η αντιμετώπιση του ισλαμικού κινδύνου. (Ακόμη μια πρόταση-εφιάλτης δλδ. για το Βερολίνο που, και λόγω της παρουσίας τους στο έδαφός του, επενδύει στον κατευνασμό των μουσουλμάνων.) Ιδίως η μεταναστευτική πολιτική της Μέρκελ υπήρξε καταστροφική και υπέθαλψε την τρομοκρατία.
- Σε κάθε περίπτωση, αν οι Ευρωπαίοι θέλουν την αμερικανική στρατιωτική παρουσία, καιρός είναι να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη και κάμποσα κεφάλια στον ντορβά. Ο μεθερμηνευόμενον: το παιχνίδι πρωτίστως της Γερμανίας να φορτώνει την άμυνά της στον Αμερικανό φορολογούμενο και η ίδια να δρέπει τις δάφνες του ειρηνοποιού, τετέλεσται.
- Ολόκληρη η ΕΕ δεν είναι παρά εργαλείο των γερμανικών συμφερόντων στρεφόμενο μάλιστα κατά των ΗΠΑ. Η Ουάσιγκτον δεν έχει κανένα συμφέρον στη διατήρησή της. Επιδεικτικά ο Τραμπ χαιρετίζει το Brexit ως ανάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας της Βρετανίας. Και προ(σ)βλέπει και (σ') άλλες ανάλογες αποσκιρτήσεις οσονούπω. Λογικό άλλωστε: Αν φύγει από τη μέση η ΕΕ, οι όροι του διεθνούς εμπορίου θα αναδιατυπωθούν όχι σε πολυμερή, αλλά σε διμερή βάση, όπου βεβαίως οι ΗΠΑ ως ισχυρότερη χώρα θα έχουν το πλεονέκτημα.
- Η πολιτική των γερμανικών αυτοκινητοβιομηχανιών να αλώνουν την αμερικανική αγορά με εργοστάσια χαμηλού εργασιακού κόστους στο Μεξικό δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή. Αρκετές Μερτσέντες έχουν αγοράσει οι Αμερικανοί, καιρός των Γερμανών να αγοράσουν Σέβρολετ. Άλλο το ελεύθερο εμπόριο (free market) και άλλο το ηλίθιο εμπόριο (dumb market), όπου κερδισμένος βγαίνει πάντα ένας.
Περιττό να το πω: καθένα από τα πέντε αυτά σημεία είναι φωτιά στα μπατζάκια της Μέρκελ. Η ώς χθες πανίσχυρη αυτή πολιτικός, από τη μια στιγμή στην άλλη βρίσκεται τώρα χωρίς συμμάχους. Με τους Ρώσσους, τους Άγγλους και τους Αμερικανούς εναντίον της, τους Γάλλους να το σκέφτονται , τον ευρωπαϊκό Νότο εντελώς αποξενωμένο και την Ανατολική Ευρώπη σε μόνιμη απείθεια,
η καγκελάριος κινδυνεύει να αποδείξει πανηγυρικά την πρόβλεψη του Κονδύλη, διατυπωμένη είκοσι τεσσέρα χρόνια πριν, το 1993 (!), σε στιγμή δλδ. εντελώς ανυποψίαστη:
«... στους Γερμανούς είναι ενδεχόμενο ότι η αδέξια πολιτική ισχύος του παρελθόντος θα δώσει τώρα τη θέση της σε μια αδέξια ηθικολογία, που εξ ανάγκης θα οδηγήσει εξίσου σε αδιέξοδο. Ιδιότητες ικανές να αποτρέψουν μια τέτοια εξέλιξη δεν συγκαταλέγονται μάλλον στα προτερήματα του γερμανικού εθνικού χαρακτήρα. Οι Γερμανοί διαθέτουν μεν αποδεδειγμένα τις αρετές του πληβείου (φιλοπονία, φειδώ, ηθική σοβαρότητα, δράση σύμφωνα με προδιαγραφές και σχέδιο)· όμως σε γενικές γραμμές στερούνται τις αρετές του αριστοκράτη: την ειρωνεία και την αυτοειρωνεία του κυρίαρχου, την αταραξία κατά τις περιστάσεις όπου οι προδιαγραφές ναυαγούν, την αποστασιοποιήμενη ανωτερότητα απέναντι στους κάθε λογής κανόνες.»
(ποστ ενος φιλου)