κοιτα, ειμαι αρκετα προβληματισμενη με το θεμα της μονογαμίας στον γάμο. Ειμαι ανθρωπος πολυ ανταγωνιστικος και θελω να λαμβανω τα μετρα μου. Δε θα διακινδυνευα ποτε να με βαρεθει ο συζυγος μου καποια στιγμη. Και φαντασια εχω και καλη διαθεση και ανοιχτο μυαλο ωστε να καταλαβω οτι ο αντρας ειναι πολυγαμικο ον. Ομως, το να μην ειμαι εγω το αντικειμενο του ποθου του, να γουσταρει καποια στιγμη καποια αλλη, οχι αυτο δεν το αντεχω!!
Τι κανω λοιπον σ'αυτη την περιπτωση? Παιρνω κι εγω μερος σε ενα παιχνιδι με 3! (βεβαια μια χαρα παιχνιδι ειναι, κι εγω το διασκεδαζω)
2 χρονια τωρα ο Χρηστος μου ηταν απολυτα (ή σχεδον) πιστος , και φερθηκε πολυ καλα και αντρικια και με παντρευεται. Δεν πρεπει να κανω κι εγω κατι για να τον επιβραβευσω?