Στα μέσα του 4ου π.Χ αι. ο βασιλιάς Φίλιππος Β’ (φίλος + ίππος) επεκτείνει την κυριαρχία του στην Άνω Μακεδονία. Η αρχαία Μακεδονία στα χρόνια του δεν κάλυπτε παρά ελάχιστο νότιο τμήμα της σημερινής FYROM. Παραδοσιακοί εχθροί των Μακεδόνων ήταν οι Έλληνες Μολοσσοί της Ηπείρου και τα μη ελληνικά φύλλα των Ιλλυρίων, των Παιόνων, των Δαρδάνων και των Θρακών που ζούσαν στις περιοχές της σημερινής Αλβανίας, FYROM και Βουλγαρίας. Ο Μέγας Αλέξανδρος (αλέξω + ανηρ = αυτός που αποκρούει τους άνδρες - εχθρούς) επεκτείνει την κυριαρχία αρχικά στη νότια Ελλάδα και έπειτα σε ένα τεράστιο τμήμα της Βαλκανικής και της Μικρασιατικής Χερσονήσου, την Αίγυπτο, τη Μεσοποταμία και την Περσία μέχρι την Ινδία. Όλες αυτές οι περιοχές δεν έγιναν Μακεδονία, απλά κατακτήθηκαν από το Βασίλειο των Μακεδόνων. Παρομοίως, η πόλη-κράτος της Αθήνας είχε κατακτήσει ουσιαστικά ολόκληρο το Αιγαίο πρωτύτερα, αλλά δεν νομίζουμε να ονομάζει κανείς το Αιγαίο ως Αθήνα.
Χάρτης της αρχαίας Μακεδονίας στα χρόνια του Φιλίππου. Καταλάμβανε το σύνολο σχεδόν της σημερινής ελληνικής Μακεδονίας και μικρά νότια τμήματα της FYROM (Πελαγονία, Μακεδονική Παιονία, Σιντική).
Ποτέ δεν κάλυπτε κεντρικά και βόρεια τμήματα, όπου κατοικούσαν Παίονες και Δάρδανοι, τα οποία φυσικά κατακτήθηκαν αργότερα, όπως όλες οι αχανείς εκτάσεις κατά τις εκστρατείες του Μεγ. Αλεξάνδρου.
· Δεν υπάρχει παγκοσμίως κανένας σοβαρός ιστορικός (πλην των Σκοπιανών) που να μην αποδέχεται το γεγονός ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες ήταν ελληνικό φύλο. Η γλώσσα που μιλούσαν ήταν μια ελληνική διάλεκτος, όλα τα γνωστά ονόματα και οι επιγραφές που βρέθηκαν ήταν γραμμένες στην ελληνική γλώσσα. Δεν υπήρξε ποτέ καμία φανταστική αρχαία μακεδονική γλώσσα. Η θρησκεία των αρχαίων Μακεδόνων ήταν το δωδεκάθεο, η μυθολογία επίσης ταυτίζονταν με αυτή στο νότιο ελληνικό χώρο, ενώ η συμμετοχή των Μακεδόνων στους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν αφήνει περιθώρια για το πως τους αντιμετώπιζαν οι υπόλοιποι Έλληνες. Το πιο παιδαριώδες επιχείρημα της σύγχρονης προπαγάνδας των Σκοπίων είναι ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες, καθώς υπέταξαν με πόλεμο τους υπολοίπους, πράγμα που φυσικά γινόταν κατά κανόνα μεταξύ των ελληνικών πόλεων-κρατών, συμπολιτειών και βασιλείων. Χιλιοειπωμένο είναι το χωρίο του Στράβωνα στα Γεωγραφικά του «Ἔστι μὲν οὖν Ἑλλὰς καὶ ἡ Μακεδονία».
Τρομπα
