Για να ξέρεις.
Όπου διαβάζεις τα ακόλουθα:
1)Υπεράσπιση της 17Ν , του Δημητράκη (αναρχικός που καταδικάστηκε γιατί εκανε ληστεία και διαφεύγοντας πυροβόλησε γέρο στην Ιπποκράτους) , του Τζωρτζάτου και άλλων τρομοκρατών.
2)Για απαγωγές Αφγανών-Πακιστανών
3)Για "άδικες" συλλήψεις αναρχικών , εμπρηστών και άλλων εγκληματιών.
4)Για υπεράσπιση Μουτζαχεντίν κρατουμένων στο Γκουαντάναμο
5)Κατηγορίες για το στρατό και την αστυνομία
6)Κατηγορίες σε βάρος ανύπαρκτων "νεοναζιστών" , "εθνικιστών" , "ακροδεξιών" κτλ
7)Υπεράσπιση Αλβανών , Σκοπιανών , Βουλγάρων και άλλων ανθελλήνων.
8)Κατηγορίες για εθνικισμό , ξενοφοβία , κάμερες , κρατική βία
9)Κατηγορίες για "στρατόκαυλους" και για όσους είχαν πολεμήσει στη Βοσνία
10)Για υπεράσπιση "αυτοδιαχειριζόμενων στεκιών" ή "καταλήψεων"[/b]
Ορμώμενος από το αβατάρ σου φίλε Λάκη, θα ήθελα να μάθω τις απόψεις σου για τον Ιωάννη Μεταξά.
Πιο συγκεκριμένα βρήκα τα κάτωθι σε ένα ποντιακό ιστότοπο της Αριστεράς ή αν θες σε έναν αριστερό ιστότοπο Ποντίων. Επειδή θα ήθελα να ακούσω και την άλλη άποψη στα παραθέτω:
Σκεφτόμασταν να τιμήσουμε τη σημερινή επέτειο μ’ ένα αφιέρωμα διαφορετικό. Να παρουσιάσουμε όλα τα “Όχι” που είπε ο Ιωάννης Μεταξάς στην πολυκύμαντη ζωή του. Γενικά φαίνεται ότι ήταν ο άνθρωπος των ΟΧΙ… Έμεινε όμως γνωστός μόνο για το μοναδικό ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου και αυτό σίγουρα τον αδικεί.Φαντάζομαι ότι καταλαβαίνετε ποια “ΟΧΙ” εννοούμε.
-Το “ΟΧΙ” στην Αντίσταση ενάντια στους Βούλγαρους και τους Γερμανούς το 1916, όταν οι πρώτοι επιτέθηκαν στην Ελλάδα και ο Μεταξάς διέταξε το 4ο Σώμα Στρατού να τους παραδόσει αμαχητί την Ανατολική Μακεδονία και το ίδιο να παραδοθεί στις Κεντρικές Δυνάμεις. Μέχρι το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, 6.500 Έλληνες στρατιώτες έζησαν στο στρατόπεδο αιχμαλώτων στο Γκέρλιτζ της Γερμανίας εξ αιτίας του Μεταξά.
-Το “ΟΧΙ” στους Μικρασιάτες πρόσφυγες το Νοέμβρη του 1916, όταν οι συμμορίες των “Επίστρατών” του, έπνιξαν την Αθήνα στο αίμα τους και τους ανάγκασαν να “συνωστιστούν” στο λιμάνι του Πειραιά, να προσπαθήσουν να ανέβουν στα πλοία των συμμάχων για να διαφύγουν τη βία των φανατισμένων “ομοεθνών” τους. Τους προετοίμεσαν έτσι γι αυτό που θα ακολουθούσε με τις ευλογίες του Μεταξά, 5 χρόνια μετά, στην προκυμαία της Σμύρνης.
-Το “ΟΧΙ” στη Μικρασιατικη Εκστρατεία
-Το “ΟΧΙ” στην πρόταση να αναλάβει της αρχιστρατηγία του Μετώπου, με αποτέλεσμα αυτή να αποδοθεί στον ανίκανο Χ”ανέστη με τα γνωστά αποτελέσματα
-Το “ΟΧΙ” στη Δημοκρατία, την οποία κατέλυσε με το πραξικόπημα της 4ης Αυγούστου
-Το “ΟΧΙ” στο σεβασμό των πολιτικών του αντιπάλων
-Το “ΟΧΙ” στην ελευθερία των στιχουργών. Επέβαλε για πρώτη φορά τη λογοκρισία στα τραγούδια.
-Το “ΟΧΙ” στα τραγούδια των προσφύγων. Απαγόρευσε το ρεμπέτικο τραγούδι και τις γλυκειές μελωδίες της Ανατολής (τα μπεμόλια, που λένε αυτοί που γνωρίζουν!) Θεωρούσε ότι δεν είναι αρκούντως δυτικά!
-Το “ΟΧΙ” στο σεβασμό της ιστορικής μνήμης των προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής, όταν το 1938 δώριζε στο τουρκικό κράτος το υποτιθέμενο σπίτι του Μουσταφά Κεμάλ πασά και μετονόμαζε την Οδό Αποστόλου Παύλου σε Οδό Κεμάλ Ατατούρκ.
….εάν ψάξουμε αρκετά θα βρούμε και άλλα “ΌΧΙ” αυτού του “μικρού ανθρώπου“, όπως τον απεκάλεσε ο συντροφός του στο Λαϊκό Κόμμα, εξίσου μανιακός αντι-πρόσφυγας, ο Γεώργιος Βλάχος, τότε εκδότης της “Καθημερινής” ή του “Γιαννάκη“, όπως τον αποκαλούσε η Βασίλισα Σοφία των Χοετζόλερν!
Πηγή: