Το σεξ του κόσμου σε 80 ημέρες

[iuakoya]

Oι κράχτες τους περίμεναν στο λιμάνι και τους οδηγούσαν στα καμπαρέ. Οι διερμηνείς, απαραίτητοι και ψυχολόγοι! Έκοβαν τον πελάτη και ανάλογα με το βαλάντιό του, τον πάσαραν στην κατάλληλη γυναίκα. Μάλιστα, τις ημέρες που ο στόλος έφθανε στον Πειραιά, οι πόρνες πολλαπλασιάζονταν. Ακόμη και απλές υπηρέτριες κατέβαιναν στην Τρούμπα για να κάνουν καλά μεροκάματα. Από την τόσο μεγάλη εκμετάλλευση που έριχναν στους ναύτες, βγήκε η φράση « Σε έπιασε Αμερικανάκι». Ακριβώς αντίθετα ήταν τα πράγματα με τους Σοβιετικούς. Συνοδεία τους έβγαζαν με τις λάντζες, συνοδεία τους γύρναγαν...

 

[iuakoya]

Η Τρούμπα ήταν μια τεράστια κερδοφόρα επιχείρηση. Το να κυκλοφορήσει ένας απλός πελάτης στη Νοταρά και στη Φίλωνος δεν ήταν επικίνδυνο και οι ίδιες οι ιερόδουλες έδιναν καραμέλες στα πιτσιρίκια που έπαιζαν στις αυλές και στα στενά της περιοχής. Το αποκούμπι των κοριτσιών της Τρούμπας ήταν η θρησκεία. Τη Μεγάλη Εβδομάδα οι πόρνες νήστευαν και τα μπορντέλα έμεναν κλειστά ενώ τη Μεγάλη Παρασκευή τα κόκκινα φανάρια τα σκέπαζαν με μαύρα πανιά. Όλη την εβδομάδα εκδίδονταν και το Σάββατο έφτιαχναν πρόσφορο και το πήγαιναν στον Άγιο Νικόλα...

 

[iuakoya]

Συχνά επισκεπτόταν τους οίκους ανοχής ένα κλιμάκιο αξιολόγησης και ελέγχου της υγείας των ιερόδουλων. Όσες από αυτές έπασχαν από κάποιο αφροδίσιο νόσημα δε μπορούσαν να εργαστούν πλέον. Όλες μαζί τις επιβίβαζαν στην καρότσα από ένα καμιόνι και τις πήγαιναν ομαδικώς στο νοσοκομείο Ανδρέας Συγγρός. Η ντροπή και ο εξευτελισμός τους ήταν τέτοιος που οδύρονταν, έκλαιγαν και ούρλιαζαν πάνω στο φορτηγό με τόσο δραματικό τρόπο, που αυτόπτες μάρτυρες έχουν δηλώσει πως το θέαμα ήταν σπαρακτικό. Στην οδό Νοταρά υπήρχαν πολλά ιατρεία αφροδισιολόγων. Κάποιο από αυτά δε, ήταν «μαϊμού», το είχε η λεγόμενη «Γιαννού», ένας ομοφυλόφιλος πρώην νοσοκόμος που συνεργαζόταν με ένα γιατρό, ο οποίος όμως δεν βρισκόταν ο ίδιος στο χώρο. Η αξιολόγηση από τους γιατρούς γινόταν κάθε Δευτέρα για να ξεκινήσει μια καλή εβδομάδα και τα κορίτσια να μπορέσουν να εργαστούν χωρίς φόβο αλλά σίγουρα με πολύ πάθος...

 

[iuakoya]

Οι γυναίκες αυτές είχαν τεράστια ανάγκη από συναισθηματισμό, αγάπη και φροντίδα. Οι τύποι που τους έτρωγαν τα λεφτά, τις εξέδιδαν και τις έβλεπαν σαν εμπόρευμα ήταν συνήθως μικροεγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου, οι οποίοι φέρονταν άσχημα στις γυναίκες αυτές. Έφταναν ακόμη και στο σημείο να τις «σουγιαδιάσουν» στο πρόσωπο. Αυτή η τιμωρία ήταν διπλή: Αφενός έχαναν την φυσική τους ομορφιά, αφετέρου χαρακτηρίζονταν επισήμως πόρνες χωρίς να μπορούν να το κρύψουν ποτέ και πουθενά, αφού αυτό ήταν το σήμα κατατεθέν του δυσαρεστημένου νταβατζή. Μεταξύ τους έλυναν τους λογαριασμούς τους με μαχαίρια. Λίγο το χασίσι, λίγο ο νταλκάς, λίγο το ποτό το ξεκαθάρισμα λογαριασμών ανάμεσα στα κουτσαβάκια ήταν συχνό και οι χαρακιές έπεφταν σύννεφο...

 

[iuakoya]

Ένας διάσημος ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού αγάπησε μια κοπέλα από την Τρούμπα, την παντρεύτηκε και έκαναν μια πολύ όμορφη οικογένεια. Ακριβώς το ίδιο Happy end είχε και άλλη μια πόρνη της εποχής, η οποία παντρεύτηκε έναν πολύ εμφανίσιμο ποδοσφαιριστή του Πανιωνίου. Οι ευχάριστες ιστορίες ήταν λίγες, αλλά υπήρχαν. Με την απόφαση του ΟΗΕ, η οποία έλεγε ότι απαγορεύεται να υπάρχουν οίκοι ανοχής σε πυκνοκατοικημένες περιοχές, ο Αριστείδης Σκυλίτσης αρχικά σφράγισε την ιστορική συνοικία δίνοντάς έναν ελάχιστο χρόνο στις πεταλούδες και τους μάγκες να βρουν έναν άλλο προορισμό. Tα φώτα της Τρούμπας «έσβησαν» τον Σεπτέμβριο του 1967 επί Χούντας...

 

[iuakoya]

Με δυο ταινίες, τη «Λόλα» και τα «Κόκκινα Φανάρια» που αποτέλεσαν ύμνο στο περιθώριο και τα κορίτσια του πληρωμένου έρωτα, η φημισμένη Τρούμπα αποθεώθηκε από τον κινηματογράφο. Μάλιστα, η αείμνηστη Τζένη Καρέζη, έφθασε μέχρι της Κάννες με το ρόλο της στα «Κόκκινα Φανάρια» ενώ ο τεράστιος Νίκος Κούρκουλος έγινε το σύμβολο του μάγκα της πιάτσας, που ήταν λεβέντης με μπέσα και λεβεντιά αν και «πρώτο μαχαίρι». Ήταν ο περίφημος διάλογός του με τον Σπύρο Καλογήρου, από τον οποίο έμεινε η ατάκα «Είναι πολλά τα λεφτά Άρη», εννοώντας την αμοιβή του Καλογήρου από έναν ιδιοκτήτη καμπαρέ ( Διονύσης Παπαγιαννόπουλος) προκειμένου να σκοτώσει το Νίκο Κούρκουλο που δεν τον ήθελε στα πόδια του...

 

[iuakoya]

Οι οίκοι ανοχής εμφανίστηκαν και εγκαταστάθηκαν στην Τρούμπα λίγο μετά την Κατοχή και γρήγορα πολλαπλασιάστηκαν, μιας και το περιβάλλον προσφερόταν, λόγω της συχνής διέλευσης των ναυτικών. Τα «Κόκκινα Φανάρια» καταλάμβαναν ένα μεγάλο τετράγωνο που περικλειόταν από την Ακτή Μιαούλη, τη Φιλελλήνων, την Κολοκοτρώνη και τη Σωτήρος Διος και είχε ως επίκεντρο τους δρόμους Φίλωνος και Νοταρά. Η Τρούμπα ήταν στις δόξες της τη δεκαετία του '50 – '60 και η «χρυσή εποχή» της κράτησε περίπου 20 χρόνια, ενώ στους δρόμους της βρίσκονταν τα πιο διάσημα «κακόφημα» καμπαρέ που άφησαν εποχή,όπως το «Τζων Μπουλ» και το « Μπλακ Κατ» που με στριπτιζ και κονσομασιόν προσπαθούσαν να ικανοποιήσουν τους απαιτητικούς πελάτες...

 

[iuakoya]

Πίσω από τον χορό, τη μουσική και τα φώτα τα ωράρια των γυναικών αυτών ήταν πραγματικά απάνθρωπα: Τα κορίτσια δούλευαν δέκα το πρωί με δέκα το βράδυ και δέχονταν 100 με 120 βίζιτες την ημέρα, ενώ όσες δεν συμμορφώνονταν αποκτούσαν μια χαρακιά στο μάγουλο από τους νταβατζήδες τους, «προς γνώσιν και συμμόρφωσιν». Οι ιστορίες των γυναικών αυτών ήταν συνήθως ιστορίες καταπίεσης, μοναξιάς ή απελπισμένου έρωτα. Συνήθως την κοπέλα προτρέπουν και καθοδηγούν οι νταβατζήδες με την υπόσχεση ότι μόλις εξοικονομήσουν χρήματα θα την παντρευτούν ή κάποια έμπιστη φίλη που είναι στο «κουρμπέτι», ενώ πάντα λένε «για λίγο καιρό να βγουν χρήματα και μετά το κόβουμε», αλλά ο «λίγος καιρός» δε τελειώνει ποτέ. Χαρακτηριστικό ήταν επίσης ότι ιερόδουλες της εποχής ήταν συνήθως και πολύ θρήσκες. Στο διπλανό καμαράκι από αυτό της «αμαρτίας», είχαν ένα εικόνισμα και ένα καντηλάκι πάντα αναμμένο και προσεύχονταν για ένα καλύτερο αύριο...

 

[iuakoya]

Μερικές από τις πιο γνωστές ιστορίες της Τρούμπας ήταν η Στέλλα από τη Λαμία που εκμεταλλεύτηκε κάποιος Αντώνης και την έκανε πόρνη στην Τρούμπα και μία μέρα η Στέλλα τον πυροβόλησε στο πόδι και η Δέσποινα πρώην ιερόδουλη και ερωμένη του νταβατζή και ιδιοκτήτη του Puerto Rico Bar ο οποίος όμως αν και την έβγαλε από την πορνεία, την απατούσε συστηματικά και εκείνη τυφλωμένη απο ζήλια τον περιέλουσε με βιτριόλι...

 

[iuakoya]

Στα πορνεία της Τρούμπας, η βίζιτα κόστιζε περίπου 27 δραχμές κανονικά, όμως όταν έφτανε ο 6ος στόλος, το ποσό διπλασιαζόταν, αφού οι Αμερικάνοι ναύτες ήταν η εύκολη λεία για τους νταβατζήδες και από τότε προέκυψε η έκφραση «αμερικανάκι» ως συνώνυμο του κορόιδου. Εκτός από τα 57 σπίτια τα οποία αναφέρονταν στα αρχεία της Αστυνομίας Πειραιώς, υπήρχαν κι άλλα 40 στην γύρω περιοχή με ιερόδουλες, οι οποίες όμως δεν ήταν «δηλωμένες» στο Τμήμα Ηθών και δούλευαν παράνομα με το φόβο των εφόδων της αστυνομίας...

 

[iuakoya]

Η ζωή στην περιοχή ήταν σκληρή, όπως αναφέρει στα απομνημονεύματά του ο Νίκος Μάθεσης. Οι φόνοι ήταν καθημερινό φαινόμενο. Σε εφημερίδες της δεκαετίας του '60 υπάρχουν πολλά δημοσιεύματα για ανεξιχνίαστες δολοφονίες στην Τρούμπα, λόγω των καθημερινών συμπλοκών που είχαν οι «προστάτες» για τις ιερόδουλες ή εξαιτίας διαφωνιών με πελάτες. Επίσης στην περιοχή λειτουργούσαν και πολλές «λέσχες» που μέσα έβρισκες κάθε καρυδιάς καρύδι: μπράβοι, αβανταδόροι και «σκυλόμαγκες» έτοιμοι να βγάλουν μαχαίρι για λίγα λεφτά ή για μία κουβέντα παραπάνω...

 

[iuakoya]

Παράλληλα στην Τρούμπα μεγαλούργησαν και πολλοί γνωστοί ρεμπέτες όπως ο Μάρκος Βαμβακάρης, ο Παπαϊωάννου, ο Κερομύτης και ο Νίκος ο Πουνέντης. Μέρα και βράδυ από όποιο καφενείο πέρναγες άκουγες μπουζούκι και μπαγλαμά και ένιωθες την μυρωδιά του χασίς από ναργιλέ και από τσιγαριλίκι. Όσοι έπαιζαν μπουζούκι συνήθως ήταν άνθρωποι της τούφας και το είχαν μάθει στη φυλακή, ενώ για τα παιδιά κάτω των 20 χρόνων και τους «ανώμαλους» απαγορευότανε η είσοδος «δια καρπαζιάς, σβουριχτής και κλοτσιάς»...

 

[iuakoya]

Στην περιοχή της Τρούμπας από την προπολεμική ακόμη περίοδο, εκτός της υπερπροσφοράς για αγοραίο έρωτα, υπήρχε και ένας μεγάλος αριθμός από κέντρα, που θέλοντας να εκμεταλλευτούν τη μεγάλη σύναξη ανδρών σε μια περιορισμένη σχετικώς περιοχή, είχαν φροντίσει να παρουσιάζουν και κάποιο θέαμα «καλλιτεχνικής» φύσεως το λεγόμενο αρχικώς Βαριετέ! Ήταν δεδομένο πως οι θαμώνες των συγκεκριμένων καταστημάτων ήθελαν να δουν όσο το δυνατόν περισσότερα. Να μην κουρασθούν, αλλά το κυριότερο, η διεύθυνση του καταστήματος να τους κρατήσει όσο το δυνατόν περισσότερο, καθώς το κέρδος ερχόταν από την κατανάλωση. Κι όταν πολλά μαγαζιά βρίσκονταν το ένα δίπλα στο άλλο ήταν πραγματικά δύσκολη υπόθεση να κρατήσεις τον θαμώνα στο ίδιο μέρος, όταν λίγο πιο κάτω υπήρχαν κι άλλες επιλογές...

 

[iuakoya]

Διάταξη πελατών...

Στην Τρούμπα, αντίθετα με τα ήθη των σημερινών νυχτερινών κέντρων, οι πλούσιοι και σημαντικοί πελάτες κάθονταν πίσω – πίσω, ενώ οι προς «γδάρσιμο» πελάτες μπροστά! Ιδιαίτερη μάλιστα προτίμηση στα τραπεζοκαθίσματα της πρώτης σειράς έδειχναν οι πελάτες από την επαρχία, καθώς ήταν εκείνοι που δεν γνώριζαν που ακριβώς βρίσκονταν! Αυτοί δέχονταν να πληρώσουν το ποτήρι αλκοόλ τρεις φορές ακριβότερα, προκειμένου να απολαύσουν εκ του πλησίον τις γραμμές και τις τολμηρές εμφανίσεις των χορευτριών, συνήθως αλλοδαπής προέλευσης. Ζούσαν και πλήρωναν με την ελπίδα της υφαρπαγής κάποιου εξωτικού μεζέ από τις γυναίκες που λικνίζονταν μπροστά στα μάτια τους! Μάλιστα κάποιοι από τους υπαλλήλους του μαγαζιού τους παρότρυναν λέγοντας πως η αλλοδαπή αρτίστα ήταν νεοαφικνούμενη από την Αργεντινή και επιθυμούσε σχέση με ορεσίβιο Έλληνα. Στο μεταξύ, οι καλοί πελάτες που κάθονταν στις πίσω σειρές, δέχονταν τις πραγματικές φροντίδες των γυναικών του καταστήματος, που μετά το πρόγραμμά τους κάθονταν στα δικά τους τραπέζια...

 

[iuakoya]

Οι γυναίκες της κονσομασιόν...

Σκοπός ήταν το κέρδος εκ της κατανάλωσης. Συνεπώς κάποιες γυναίκες δούλευαν για τον σκοπό αυτό και έμειναν γνωστές ως γυναίκες της κονσομασιόν δηλαδή της κατανάλωσης. Προπολεμικά το κέρδος εκτός της κατανάλωσης προερχόταν επιπλέον και από τους χορούς. Δηλαδή υπήρχαν και γυναίκες που πληρώνονταν με τον χορό στην πίστα. Γι’ αυτό και στον τίτλο τους εκτός από τους όρους Καμπαρέ ή Βαριετέ υπήρχε και ο προσδιορισμός «Ντάνσιγκ»!

 

[iuakoya]

Μεταπολεμικά το κέρδος περιορίστηκε μόνο στην κατανάλωση ποτών. Όταν το μαγαζί ήταν γεμάτο, τότε η διεύθυνση μπορούσε να επιτρέψει και σε γυναίκες που ήταν εκτός να κάνουν ακριβώς την ίδια εργασία με εκείνες που ήταν μόνιμες. Αυτές οι δεύτερες ονομάζονταν «αδέσποτες» και επιδίδονταν με φανατισμό στην άγρα φιάλης αλκοόλ και των ποσοστών που στο τέλος έδινε το μαγαζί. Έτσι, η Τρούμπα κάθε νύχτα μεταβαλλόταν σε έναν στίβο, όπου ο άνδρας αγωνιζόταν να πάρει εκείνο που ήθελε και η γυναίκα να το δώσει με όσο το δυνατόν περισσότερα ανταλλάγματα...

 

[iuakoya]

Ο ρόλος του Κομπέρ...

Συντονιστής του επί σκηνής θεάματος ήταν κάποιος που λεγόταν «Κομπέρ». Ο ρόλος του Κομπέρ ήταν να καλύπτει κυρίως τα μεσοδιαστήματα μεταξύ των νούμερων της παράστασης είτε λέγοντας τολμηρά αστεία είτε φέρνοντας επί σκηνή κάποια «καλλιτέχνιδα» συνήθως ελαφρώς ενδεδυμένη προκειμένου να την πειράξει, καθώς εκείνη δεν γνώριζε (ή υποτίθεται δεν γνώριζε) ελληνικά. Εκείνη την στιγμή ήταν που συχνά πολλοί εκ των περιστασιακών θαμώνων της πρώτης σειράς έβριζαν τον Κομπέρ, καθώς πίστευαν πως, επειδή η συγκεκριμένη Αρτίστα είχε δεχτεί ένα κέρασμα από αυτούς, όφειλαν να προστατεύσουν την τιμή και την υπόληψή της...

 

[iuakoya]

«Η φτωχή πλην τίμια αρτίστα»...

Επίσης, σχεδόν μόνιμη ατραξιόν των καταστημάτων αυτών είναι και η δύσμοιρη φτωχή πλην τίμια κοπέλα, που κάνοντας μεγάλη και λαμπρή καριέρα στο εξωτερικό, ουδέποτε λησμόνησε τη χώρα της και επιστρέφοντας μετά από έτη πολλά, έκανε και μια στάση στον Πειραιά προκειμένου να δώσει μια δυο παραστάσεις προς τιμή της εκλεκτής πελατείας του καταστήματος. Βεβαίως ήταν μια από τις χορεύτριες που η Τρούμπα γνώριζε κατ΄ επανάληψη...

 

[iuakoya]

Μεταπολεμικώς τα περισσότερα Καμπαρέ έφερναν ονόματα αμερικάνικα, καθώς η πελατεία τους προερχόταν συνήθως από τον 6ο Αμερικανικό στόλο της Μεσογείου. Στους δύο στενούς δρόμους της Τρούμπας, τη Φίλωνος και τη Νοταρά που διασταυρώνονταν με τρεις κάθετους την Φιλελλήνων, τη Σκουζέ και τη Δευτέρας Μεραρχίας, εκτός των 16 Καμπαρέ, την ίδια δεκαετία, υπήρχαν και 57 «σπίτια» επίσημα δηλωμένα που απασχολούσαν 340 γυναίκες δηλωμένες και περίπου 40 ανεπίσημα με 200 περίπου γυναίκες «αδέσποτες» που προσέφεραν αγοραίο έρωτα. Τρεις κινηματογράφοι αναλόγου περιεχομένου, «Φως», «Ολυμπίκ» και ο «Ηλύσια», λειτουργούσαν από τις δέκα το πρωί έως τα μεσάνυχτα...

 

[iuakoya]

Η Τρούμπα δεν ήταν πάντα το κέντρο του αγοραίου έρωτα. Η Τρούμπα, όπως και οι υπόλοιπες περιοχές κοντά στο λιμάνι είχαν υποστεί μεγάλες καταστροφές από τους γερμανικούς βομβαρδισμούς. Οι κάτοικοι εγκατέλειψαν τα σπίτια τους αναζητώντας ένα ασφαλέστερο μέρος. Η μεταφορά τους σε άλλες περιοχές της Αττικής είχε αρχίσει ήδη από το 1922 με την προσέλευση χιλιάδων προσφύγων από τη Μικρά Ασία. Παράλληλα, το 1937 έκλεισαν τα Βούρλα, ο κρατικός οίκος ανοχής που είχε δημιουργηθεί για να αντιμετωπιστεί η παράνομη πορνεία. Το κτίριο που στεγάζονταν οι πόρνες, έγινε φυλακή και έτσι οι οίκοι της αμαρτίας μεταφέρθηκαν κοντά στην Τρούμπα...