Το σεξ του κόσμου σε 80 ημέρες

[iuakoya]

Αυτοί οι οίκοι ανοχής διοικούνταν από τον στρατό ή το ναυτικό και είχαν επικεφαλής αξιωματικούς. Κάθε επίσκεψη πληρώνονταν και οι επικεφαλής έπαιρναν και ένα δικό τους μερίδιο από την πληρωμή. Οι πόρνες δεν έπαιρναν μισθό, μόνο χαρτζηλίκι για αλκοόλ και τσιγάρα. Υπήρχαν ώρες λειτουργίας (από τις 9 το πρωί ως τα μεσάνυχτα καθημερινά), υπήρχαν ρεπό (2 ημέρες το μήνα), απολύμανση των δωματίων, ιατρικές επισκέψεις και περίθαλψη των γυναικών που ασθενούσαν από σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες...

 

[iuakoya]

Οι γυναίκες που απασχολούνταν σε αυτά τα σπίτια ήταν συχνά ανήλικα κορίτσια ενώ οι περισσότερες οδηγήθηκαν εκεί με απαγωγή από την στρατιωτική αστυνομία (Kenpeitai), η οποία επέβλεπε και τιμωρούσε όσες προσπαθούσαν να αποδράσουν. Στα επίσημα αρχαία του ιαπωνικού κράτους, αποδεικνύεται ότι υπήρχαν (μεταξύ 1938 και 1945) τουλάχιστον 2.00 σπίτια ανακούφισης καθώς και ένα κέντρο ανακούφισης με 1.000 γυναίκες για έναν στρατό 100.000 ανδρών, τον Απρίλιο του 1939, στο Kwandong στην Κορέα. Σύμφωνα με τον ιστορικό Yoshiaki Yoshimi, οι γυναίκες προέρχονταν από την Ιαπωνία, τις Φιλιππίνες, την Ινδονησία, την Ινδοκίνα, την Βιρμανία, την Σιγκαπούρη, την Κορέα και την Κίνα...

 

[iuakoya]

Σύμφωνα με κάποιες πρώην γυναίκες ανακούφισης οι συνθήκες ζωής έμοιαζαν με σεξουαλική σκλαβιά. Ηταν ιδιοκτησία των "σπιτιών", συχνά τις χτυπούσαν, τις βασάνιζαν ή ακόμη και τις ακρωτηρίαζαν. Ορισμένες τουφεκίζονταν όταν ο στρατιώτης δεν έμεινε ικανοποιημένος από τις υπηρεσίες της. Άλλες που προσπάθησαν να διαφύγουν πυροβολήθηκαν. Η υπόθεση έφτασε στα δικαστήρια της Ιαπωνίας από ανθρωπιστικές οργανώσεις πολλές δεκαετίες αργότερα. Σύμφωνα με αρχεία που βρέθηκαν στα δικαστήρια του Τόκιο η στρατιωτική αστυνομία είχε απαγάγει τα κορίτσια από την Κίνα, την Ινδοκίνα και την Ινδονησία για να τις αναγκάσει να περάσουν ιατρική εξέταση και στη συνέχεια να τις κλείσει στα σπίτια ανακούφισης...

 

[iuakoya]

Στην μαρτυρία του ένας από τους βετεράνους του πολέμου, ο Yasuji Kaneko, αφηγήθηκε ότι «οι γυναίκες έκλαιγαν αλλά λίγο μας ένοιαζε αν θα ζήσουν ή θα πεθάνουν. Ήμασταν οι στρατιώτες του αυτοκράτορα. Είτε στα μπορδέλα του στρατού ή μέσα στα χωριά εμείς βιάζαμε χωρίς δισταγμό». Ορισμένοι κινέζοι ερευνητές εκτιμούν ότι περίπου 360.000 - 410.000 ήταν οι γυναίκες που χρησιμοποιήθηκαν στα στρατόπεδα εκ των οποίων οι 200.000 ήταν Κινέζες και οι 142.000 ήταν από την Ινδονησία...

 

[iuakoya]

Η πρώτη μαρτυρία για τα σπίτια ανακούφισης του ιαπωνικού στρατού στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο έγινε το 1971 από μια Γιαπωνέζα που έγραψε με το ψευδώνυμο Suzuko Shirota. Η μαρτυρία δεν συγκίνησε κανέναν, διεθνώς. Η μαρτυρία έκανε λόγο για την εμπειρία μιας γυναίκας, ορφανής σε ηλικία 14 ετών που πουλήθηκε από τον πατέρα της στα 18 σε έναν ιδιοκτήτη σπιτιού ανακούφισης στην Ταιβάν, για χρήση του ιαπωνικού στρατού του αυτοκράτορα. Το θέμα έχει πλέον παγκόσμια διάσταση, έφτασε ακόμη και στον ΟΗΕ, αλλά η Ιαπωνία διστάζει να το αναγνωρίσει ως έγκλημα πολέμου και αρνείται ότι εμπλέκεται σε απαγωγές...

 

[iuakoya]

Στάση πεντηκοστή τρίτη: Ελλάδα του 1821...

Στη Χίο, όταν µια γυναίκα έµενε χήρα και αποφάσιζε να µην ξαναπαντρευτεί, ήταν υποχρεωµένη διά νόµου να πληρώνει έναν ετήσιο φόρο που ονοµαζόταν «αργοµουνιάτικος». Αν τελικά αποφάσιζε να παντρευτεί, σταµατούσε να πληρώνει. Η µοιχεία από την άλλη πλευρά ήταν κυριολεκτικά θανάσιµο αµάρτηµα. Αν η µοιχαλίδα ήταν Τουρκάλα, την έκλειναν µε συνοπτικές διαδικασίες σε ένα σακί και την πέταγαν στη θάλασσα. Στην περίπτωση που ο νόµιµος σύζυγος τη συγχωρούσε και ήθελε να την κρατήσει, όφειλε να τη φορτωθεί στην πλάτη του και να δεχθεί 150 ξυλιές στα οπίσθια. Εν συνεχεία έπρεπε να πληρώσει στον σούµπαση (τον αστυνοµικό της εποχής) το λεγόµενο... «κερατιάτικο»

 

[iuakoya]

Τα ηρωικά κατορθώµατα των αγωνιστών του 1821 είναι λίγο έως πολύ σε όλους µας γνωστά. Εκατοντάδες µικρές και µεγάλες νικηφόρες µάχες έναντι του καλύτερα οργανωµένου οθωµανικού στρατού, θαρραλέες πράξεις που τιµάµε αδιαλείπτως µέχρι και σήµερα, στρατηγικές παραπλανήσεις του εχθρού και θυσίες αµέτρητων αγωνιστών που έδωσαν το αίµα τους στον εννιαετή εθνικοαπελευθερωτικό Αγώνα. Υπάρχει όµως και η άλλη πλευρά των πρωταγωνιστών της εποχής που επί χρόνια έµενε καλά κρυµµένη και µόλις πρόσφατα έχει ξεκινήσει να αναδύεται χάρη στους σύγχρονους ιστορικούς. Αυτή που αφορά τη σεξουαλική ζωή των αγωνιστών, τους έρωτες και τα σαρκικά πάθη τους που αρκετές φορές ήταν επιλήψιµα...

 

[iuakoya]

Καραϊσκάκης...

Παντρεύεται τον πρώτο χρόνο του Αγώνα στα Γιάννενα την Γκόλφω Ψαρογιαννοπούλου, µε την οποία αποκτά δύο κόρες και έναν γιο. Στις µάχες όµως συνήθιζε να έχει µαζί του µια εκχριστιανισµένη Τουρκάλα, τη Μαριώ, την οποία έντυνε µε ανδρικά ρούχα και τη φώναζε «Ζαφείρη». Οπως αναφέρει ο ιστοριοδίφης Γιάννης Βλαχογιάννης στην εφηµερίδα «Εστία» του µακρινού 1917, ήταν στρογγυλοπρόσωπη, µε µαύρα µάτια και µια κοτσίδα γύρω από το κόκκινο φέσι µε τη γαλάζια φούντα. Φορούσε άσπρες µπαµπακερές κάλτσες, άσπρο φλοκωτό σακάκι, φουστανέλα, στο σελάχι είχε δύο µπιστόλια και ένα γιαταγάνι και στο ένα χέρι κρατούσε ένα ελαφρό ντουφέκι...

 

[iuakoya]

Ο Καραϊσκάκης, αρρωστιάρης και µακριά από τους δικούς του, είχε ανάγκη από τη φροντίδα µιας γυναίκας. Οταν κάποια φορά η γυναίκα του, η Γκόλφω, δυσανασχέτησε µε τη γυναικεία παρουσία δίπλα του, ο αγωνιστής τής είπε µε νόηµα: «Έγνοια σου, µουρή, έχω και για σένα πούτσο, µη µου χολιάζεις…»  

 

[iuakoya]

Ειδική μνεία, βέβαια, απαιτείται και στη διαβόητη απάντηση του Γεώργιου Καραϊσκάκη: όταν το 1822 ο Χουρσίτ πασάς του παραγγέλνει από τη Λάρισα να δηλώσει υποταγή, ο Αητός της Ρούμελης δεν θα μασήσει τα λόγια του. «Μου γράφεις ένα μπουγιουρντί, λέγεις να προσκυνήσω· κι εγώ πασά μου ρώτησα τον πούτζο μου τον ίδιον, κι αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω· κι αν έλθης κατ’ επάνω μου ευθύς να πολεμήσω» 

 

[iuakoya]

Ο σλαβικής καταγωγής Βάσος Μαυροβουνιώτης θα βρεθεί στην Κέα, όπου θα συναντήσει µια εκθαµβωτική 16χρονη κοπέλα, την Ελένη. Η κορµοστασιά και η εξυπνάδα της Ελέγκως, όπως τη φώναζαν, θα τυφλώσουν από έρωτα τον οπλαρχηγό, που επιχειρεί να µιλήσει στους γονείς της. Εκείνοι όµως αντιδρούν, γιατί η νεαρή είναι ήδη παντρεµένη. Εκείνος όµως την απάγει, τη µεταφέρει στο χωριό Αµµόλοχος της Ανδρου και την κλείνει στον πετρόκτιστο πύργο του ∆ηµήτριου Γιαννούλη, που ήταν φίλος του, βάζοντας µάλιστα φρουρούς στις εισόδους. Παράλληλα προσλαµβάνει µια παραδουλεύτρα από τον Βόλο για να τη φροντίζει και της στέλνει φαγητό µε ένα σκοινί από το παράθυρο. Θα µείνει εκεί κλεισµένη για πολλούς µήνες...

 

[iuakoya]

Η αρχικαπετάνισσα Λασκαρίνα Μπουµπουλίνα είχε άδοξο τέλος καθώς έπεσε θύµα οικογενειακής βεντέτας τον Μάιο του 1825, σε ηλικία 54 ετών. Ο µικρότερος γιος από τον πρώτο της γάµο ερωτεύτηκε την Ευγενία Κούτση, κόρη πάµπλουτης και ισχυρής οικογένειας από τις Σπέτσες. Οι Κουτσαίοι δεν ήθελαν αυτόν τον γάµο επειδή η Μπουµπουλίνα είχε ξοδέψει όλη την τεράστια περιουσία της στον Αγώνα, µε αποτέλεσµα να µη διαθέτει πια οικονοµική επιφάνεια. Οι δύο νέοι όµως κλέφτηκαν και πήγαν στο σπίτι του πρώτου άνδρα της Μπουµπουλίνας, του ∆ηµητρίου Γιάννουζα. Στην οικία έσπευσε τόσο η ηρωίδα του 1821 όσο και η εξαγριωµένη οικογένεια των Κουτσαίων. Κατά τη διάρκεια έντονης λογοµαχίας, ο Ιωάννης Κούτσης τραβάει όπλο και πυροβολεί την αγωνίστρια. Η σφαίρα τη βρίσκει στο µέτωπο και σωριάζεται νεκρή στο έδαφος...

 

[iuakoya]

Οι παιδοφιλικές ερωτικές τάσεις του Άγγλου αριστοκράτη και µέγιστου φιλέλληνα λόρδου Μπάιρον παραλίγο να του στοιχίσουν τη ζωή. Οταν το 1823 βρέθηκε, σε ηλικία 35 ετών, στην Κεφαλονιά, ερωτεύτηκε παράφορα τον 15χρονο υπηρέτη του Λουκά Χαλανδριτσάνο, ο οποίος όµως αντιστάθηκε και δεν ενέδωσε ποτέ, µε αποτέλεσµα ο Λονδρέζος ποιητής να οδηγηθεί σε µια ακραία δίαιτα που δήθεν συνέβαλλε στην αντιµετώπιση της οµοφυλοφιλίας, µε µπισκότα και σόδα...

 

[iuakoya]

Ακολούθως εγκαθίσταται στο Μεσολόγγι, όπου θα εµπλακεί σε ένα ακόµη σεξουαλικό σκάνδαλο. Παρασύρει µε την αρωγή του νέου υπηρέτη του ένα µικρό φτωχό αγόρι της περιοχής, το ντύνει κοριτσίστικα και είναι έτοιµος για όλα. Κάποιος όµως αντιλαµβάνεται τις προθέσεις του και ειδοποιεί τον µεγαλύτερο αδελφό του άτυχου αγοριού. Εκείνος σπεύδει, φτάνει στο σπίτι του Άγγλου και απειλεί να τον σκοτώσει. Το περιστατικό µεταδίδεται εν ριπή οφθαλµού στη µικρή κοινωνία του Μεσολογγίου, αλλά ο Μαυροκορδάτος συµβάλλει ώστε το περιστατικό να ξεχαστεί σχετικά γρήγορα. Επειτα από το εν λόγω συµβάν ο ευκατάστατος φιλέλληνας αποφασίζει να ιδρύσει πορνείο για να ξεδίνει ο ανδρικός πληθυσµός. Επί της ουσίας ίδρυσε έναν από τους πρώτους αν όχι τον πρώτο οργανωµένο οίκο ανοχής της νεότερης Ελλάδας...

 

[iuakoya]

Θα πρέπει να σηµειωθεί ότι ο λόρδος ήταν αµφισεξουαλικός, καθώς τον Σεπτέµβριο του 1814, σε ηλικία 26 ετών, είχε παντρευτεί την 22χρονη Αναµπέλα Μίλµπανκ, µια αγνή και πανέξυπνη κοπέλα, διάνοια στα µαθηµατικά και µε έντονες θρησκευτικές ανησυχίες. Εξαρχής το ζευγάρι φάνταζε αταίριαστο και σύντοµα χωρίζει, λόγω «αφύσικης σεξουαλικής συµπεριφοράς», όπως θα υποστηρίξει η µέχρι πρότινος γυναίκα του. Στο βιβλίο «Με τον Βύρωνα και τον Ανδρούτσο» ο Βρετανός συγγραφέας Τζον-Εντουαρντ Τρελόνι θα γράψει σχετικά: «Για το πολυσυζητηµένο θέµα του χωρισµού του ποιητή απ’ τη γυναίκα του, όλες τις λεπτοµέρειες τις έχει γράψει ο ίδιος, και σε πρόζα και σε ρίµα· αυτό που παρέλειψε, όµως, να πει ήταν ότι τις γυναίκες τις αντιµετώπιζε σα να ήταν πράγµατα χωρίς ψυχή ή λογικό· µαζί τους ούτε έτρωγε, ούτε προσευχόταν, ούτε πήγαινε περίπατο, ούτε µιλούσε σοβαρά. Μέχρι έναν ορισµένο βαθµό συγγένειας οι γάµοι απαγορεύονται· το ίδιο θα έπρεπε να ισχύει και όταν δεν υπάρχει φυσική συγγένεια στα αισθήµατα, στις συνήθειες, στα γούστα και στις προτιµήσεις. Είναι πολύ ευγενικό εκ µέρους των αγίων να δένονται µε τους αµαρτωλούς, αλλά ενενήντα εννιά φορές στις εκατό το αποτέλεσµα είναι µια αποτυχία· στην περίπτωση του Βύρωνα, µάλιστα, παταγώδης»...

 

[iuakoya]

Ο Τρελόνι ήταν ένας τυχοδιώκτης που συνόδευσε τον λόρδο Μπάιρον στην Ελλάδα, χωρίς όµως να διακατέχεται από φιλελληνικά αισθήµατα. Παρέµεινε για µεγάλο χρονικό διάστηµα στην Αθήνα κατά τη διάρκεια της Επανάστασης όπου αγόρασε ένα χαρέµι µε δέκα Τουρκάλες. Το 1824 παντρεύεται τη 13χρονη ετεροθαλή αδελφή του οπλαρχηγού της ανατολικής Στερεάς Ελλάδας Οδυσσέα Ανδρούτσου, την Τερζίτσα, µε την οποία σηµειωτέον δεν υπάρχει κανένας τρόπος λεκτικής επικοινωνίας, αφού εκείνος γνωρίζει µόνο αγγλικά και εκείνη µόνο ελληνικά. Ο γάµος (που διαλύθηκε σύντοµα) θα γίνει χωρίς την παρουσία ορθόδοξου ιερέα, στη «Μαύρη τρύπα», το κρησφύγετο του Οδυσσέα Ανδρούτσου στον Παρνασσό...

 

[iuakoya]

Ανάµεσα σε αυτούς που πολέµησαν στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του 1821 ήταν και ο αξιωµατικός Ουίλιαµ Ουάσιγκτον, ανιψιός του πρώτου προέδρου των Ηνωµένων Πολιτειών, Τζορτζ Ουάσιγκτον. Ο νεαρός ερωτεύτηκε τη 16χρονη Βασιλική, µία από τις δύο κόρες του οπλαρχηγού και καπετάνιου των Σουλιωτών Μάρκου Μπότσαρη. Ο Αµερικανός φιλέλληνας, εντυπωσιασµένος από τα κάλλη της µικρής, την ερωτεύτηκε αµέσως και τη ζήτησε σε γάµο. Έλαβε όµως αρνητική απάντηση τόσο από τη χήρα µητέρα της Βασιλικής όσο και από τη θεία του κοριτσιού. Τρεις µήνες αργότερα, στις 16 Ιουλίου 1827, ο φιλέλληνας Ουάσιγκτον χτυπήθηκε από σφαίρα και πέθανε σε ηλικία µόλις 30 χρόνων...

 

[iuakoya]

Ο Ανδρέας Λόντος, που στις 23 Μαρτίου 1821 ύψωνε τη σημαία του Αγώνα, το 1840 ηράσθη σφόδρα την Ιταλίδα πριμαντόνα Ρίτα Μπάσο (την πρώτη θηλυκή θεατρίνα που αντίκριζαν οι Αθηναίοι καθότι τους γυναικείους ρόλους τους υποδύονταν άνδρες). Ο γερο-Κολοκοτρώνης (σύμφωνα με τον Γεώργιο Τερτσέτη) θα περιγράψει ως εξής το «αδιάντροπον» του φορέματός της: «Eίδα πράγμα οπού δεν το είδα άλλη φορά, τόσων χρονών οπού είμαι, οι γυναίκες ως τώρα ήξευρα πώς εφούσκωναν απ’ ομπρός, εις τας Αθήνας είδα ότι φουσκώνουν από πίσω»...

 

[iuakoya]

Ίσως η πιο διαδεδοµένη ερωτική ιστορία στα χρόνια της Επανάστασης ήταν αυτή µεταξύ της 25χρονης επίτιµης αντιστρατήγου Μαντώς Μαυρογένους και του 30χρονου επικεφαλής της Φιλικής Εταιρείας ∆ηµήτριου Υψηλάντη. Οι δυο τους έγιναν ζευγάρι και αρραβωνιάστηκαν, µε τον γόνο της εύπορης φαναριώτικης οικογένειας να υπόσχεται ότι θα την παντρευτεί αµέσως µετά την απελευθέρωση της πατρίδας. Βέβαιη για τον επικείµενο γάµο τους, η Μαντώ ποτέ δεν ένιωσε την ανάγκη να κρύψει τη σχέση της. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός πως όποτε βρισκόταν στο στρατόπεδο κοιµόταν στη σκηνή του πρίγκιπα Υψηλάντη. Ο εν λόγω ερωτικός δεσµός δεν άρεσε καθόλου στον πολιτικό κόσµο της εποχής, που τον αντιµετώπιζε καχύποπτα καθώς έβλεπε ότι ετοιµάζονταν να ενωθούν δύο φιλορωσικές ισχυρές οικογένειες...

 

[iuakoya]

Ο γαλλόφιλος Ιωάννης Κωλέττης αποφασίζει να τους χωρίσει. ∆ιαδίδει µια φήµη ότι η όµορφη Μαντώ διατηρεί παράλληλη σχέση µε τον Βρετανό φιλέλληνα Εντουαρντ Μπλακιέρ, µια αµφιλεγόµενη προσωπικότητα που συνόδευσε τη δεύτερη δόση του δανείου από την Αγγλία προς την επαναστατηµένη Ελλάδα. Ο Υψηλάντης αισθάνεται προδοµένος και διαλύει τη σχέση, παρά το γεγονός ότι εκείνη προσπαθεί µε κάθε τρόπο να τον πείσει ότι είναι αθώα. Ο ραδιούργος Κωλέττης µάλιστα κατηγορήθηκε ότι είχε οργανώσει και την απαγωγή της Μαυρογένους από κουκουλοφόρους, που τη µετέφεραν στη Μύκονο για να χωρίσει οριστικά από τον αγαπηµένο της. Το νεαρό ζευγάρι δεν ξαναµίλησε ποτέ, ενώ η αγάπη µετατράπηκε σε άσβεστο µίσος...