Το σεξ του κόσμου σε 80 ημέρες

[iuakoya]

Για αιώνες, επικρατούσε η ομοφυλοφιλία και η παιδοφιλία, με άνισες σχέσεις όπου μικρά αγόρια (που συνήθως προέρχονταν από το παιδομάζωμα) εξαναγκάζονταν σε συμμετοχή στο παθητικό πρωκτικό σεξ και σε κάθε ανωμαλία των Τούρκων Σουλτάνων, πασάδων, αξιωματούχων και όχι μόνο. Οι Άντρες χορευτές köçek ήταν πολύ όμορφοι νέοι αρσενικοί “χορευτές” θηλυπρεπώς ντυμένοι (σαλβάρια, κοσμήματα, φέσι, ντέφι και έντονο βάψιμο), που χρησίμευαν ως διασκεδαστές των ανώτερων Οθωμανικών τάξεων και εργάτες του sex...

 

[iuakoya]

Οι köçek προέρχονταν από τους Μη Μουσουλμανικούς πληθυσμούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (Σλάβοι, Αρμένιοι, Έλληνες, Αλβανοί, Εβραίοι, Τσερκέζοι, Ρομά, Μολδαβοί). Το “επάγγελμα” ήταν απαγορευμένο για τους Μουσουλμάνους, καθώς εθεωρείτο υποτιμητικό για την Μουσουλμανική αξιοπρέπεια. Η λέξη köçek προέρχεται από την τουρκική λέξη küçük, που σημαίνει μικρός (κούτσικος). Η “κουλτούρα” των köçek ξεκίνησε αρχικά από τα χαρέμια των Παλατιών (Σαράι) και από τον 17ο μέχρι και τον 19ο αιώνα αποτελούσε την πολυτελή διασκέδαση των εύπορων και υψηλών Οθωμανικών τάξεων...

 

[iuakoya]

Η εκπαίδευση των köçek άρχιζε στην ηλικία των 6-7 ετών κι έπειτα από 6 περίπου χρόνια “πρακτικής εξάσκησης”, εθεωρούντο ολοκληρωμένοι καλλιτέχνες. Η καριέρα τους διαρκούσε για όσο χρονικό διάστημα ο köçek παρέμενε άτριχος και με προεφηβική εμφάνιση. Μέσα στα υποχρεωτικά του καθήκοντα ήταν και αυτό του παθητικού σεξ (συχνά ύστερα από... δημοπρασία). Ο John Cam Hobhouse, συνταξιδιώτης του Lord Byron, έγραψε στο ημερολόγιό του, στις 19 Μαΐου 1910: “Πήγαμε με τον Byron σε μια γιορτή... Είδαμε δύο αγόρια να εκτελούν έναν γυναικείο χορό... έσειαν τους γοφούς και τα μακριά μαλλιά τους... κάλυψαν τα κεφάλια τους με ένα ύφασμα και φιλήθηκαν... Στην Αγγλία, θα είχαν απαγχονιστεί... Γι΄αυτό το κτηνώδες θέαμα πληρώσαμε 55 πιάστρα.”

 

[jimy.m.]

Μόλις στα μέσα του 19ου αιώνα η επιρροή των Ευρωπαίων έκανε τους Τούρκους να αλλάξουν «επιφανειακά» σελίδα, αναφορικά με τις δημόσιες εκδηλώσεις της Ομοφυλοφιλικής "αγάπης" των Τούρκων για τους άνδρες χορευτές Köçek και τα «εσώκλειστα αγόρια των χαρεμιών» iç oglan (απ’ όπου προέρχεται η γνωστή έκφραση «τσογλάνι»). Μετά την εγκαθίδρυση του κράτους των Νεότουρκων από τον Κεμάλ, οι πρακτικές αυτές δεν εξαλείφθηκαν, απλώς παρέμειναν στο σκοτάδι. Η ομοφυλοφιλία και η παιδοφιλία είναι βαθιά ριζωμένη μέσα στην κουλτούρα του Ισλάμ...

ΥΓ Στην εικόνα η τουρκική εκδοχή του γύρω γύρω όλοι 

:S

 

[iuakoya]

Μια παραλλαγή των köçek ήταν οι tavşan oğlan (“rabbit boys”), που προέρχονταν κυρίως από τα Ελληνικά νησιά του Αιγαίου και τη Θάλασσα του Μαρμαρά και εκτός των υπολοίπων “καθηκόντων”, υπηρετούσαν και σαν οινοχόοι, ντυμένοι με προκλητικά γυναικεία ρούχα. Πολλά από τα Ελληνόπουλα που προήλθαν από τη Σφαγή της Χίου, πουλήθηκαν στα σκλαβοπάζαρα της Κωνσταντινούπολης, (47.000 Χιώτες όμηροι πουλήθηκαν στα σκλαβοπάζαρα της Κωνσταντινούπολης)...

 

[iuakoya]

Το Εντερούν...

Το Δεύτερο τμήμα του χώρου των ανακτόρων του Τοπ-Καπί, μετά το Χαρέμι, που αφορά κατά βάση τον πατισάχ (Σουλτάνο), είναι το Εντερούν (Enderûn). Η λέξη, παρότι φαίνεται ως περσική, αντιστοιχεί προς την Ελληνική «ενδότερα». Εννοιολογικά σημαίνει ακριβώς ό,τι και το Χαρέμι. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα χώρο απαγορευμένο στους υπόλοιπους, όπου αντί για γυναίκες υπάρχουν άντρες. Με άλλα λόγια, είναι το χαρέμι των αγοριών του Σουλτάνου...

 

[iuakoya]

Όπως είδαμε πιο πάνω, τα ανθρώπινα αποκτήματα των Σουλτάνων και γενικότερα των αξιωματούχων του κράτους δεν ήταν μονάχα παλλακίδες, αλλά και άνδρες. Οι αρσενικοί γκουλεμά (gulema) χρησιμοποιούνταν κατ’ αυτό τον τρόπο ως υπηρέτες και ως ερωτικά αντικείμενα. Υπάρχει μία εκπληκτική παραλληλία μεταξύ της οργάνωσης του Εντερούν και εκείνης του Χαρεμιού. Υπάρχει ακριβής αναλογία μεταξύ των αξιωματούχων /υπηρετών του Σουλτάνου σε αμφότερους τους χώρους, πχ δύο κουρείς: μία κομμώτρια στο Χαρέμι και ένα αγόρι κουρέας στο Εντερούν...

 

[iuakoya]

Παρομοίως ο Σουλτάνος έχει δύο λουτρά (Hamam). To ένα από αυτά βρίσκεται στο Χαρέμι και είναι εκείνο που βλέπει σήμερα ο επισκέπτης του Τοπ – Καπί. Το δεύτερο χαμάμ, που έχει κατεδαφιστεί, βρισκόταν μέσα στο Εντερούν. Στο πρώτο τον έλουζαν κορίτσια, στο δεύτερο αγόρια! Επιπροσθέτως το Χαρέμι φύλαγαν νέγροι ευνούχοι, ενώ το Εντερούν λευκοί ευνούχοι. Ο Σουλτάνος διαμοίραζε τη ζωή του ανάμεσα στα δύο τμήματα των ανακτόρων. Στο Χαρέμι περιστοιχιζόταν από γυναίκες, στο Εντερούν από  τους  «γκουλεμά»... που σε πιστή μετάφραση γίνονται «ιτς  ογλάνια», ο αριθμός των οποίων ξεπερνούσε τους χίλιους...

 

[iuakoya]

Σε αμφότερες τις περιπτώσεις, το στενό περιβάλλον του Σουλτάνου σχεδόν καθ’ ολοκληρίαν αποτελείτο από προσφάτως (και βίαια)  εξισλαμισμένα άτομα. Γιατί όπως οι τζαριγέ (παλλακίδες) ήταν προϊόντα αρπαγής και αιχμαλωσίας έτσι και οι αρσενικοί γκουλεμά προέρχονταν από το ντεβσιρμέ (παιδομάζωμα). Ο σουλτάνος μάλιστα συχνά κατέφευγε σε ερωτικά σκευάσματα για να μπορέσει να συνεχίσει το έργο του: «...ήταν ανθρωπίνως αδύνατον ο Σουλτάνος να ανταποκριθεί στην ερωτική προσφορά... Οι αυξημένες ερωτικές του ανάγκες αντιμετωπίζονταν φαρμακευτικά... ο αρχι-φαρμακοποιός των ανακτόρων παρασκεύαζε ειδικό τονωτικό παρασκεύασμα, το αποκαλούμενο ματζούνι (macun).

 

[iuakoya]

Λόγω της παρατεταμένης  αγαμίας και εγκλεισμού  στα χαρέμια οι τρόφιμοι συχνά δημιουργούσαν ομοφυλοφιλικές σχέσεις μεταξύ τους καθώς και με τους ευνούχους. Οι Σουλτάνοι επέλεγαν τις  συντρόφισσές τους  από τις παλλακίδες που τους δώριζαν πολλές φορές οι γονείς τους. Για παράδειγμα, ο Μπαγιαζήντ Β’ το 182 μεταξύ διαφόρων δώρων που προσέφερε στο γιό του Σεχνισάχ ήταν και 5 αγόρια, 5 παλλακίδες και 4 γεράκια για τα κυνήγια του. Στον άλλο του γιό Αχμέντ έστειλε 10 αγόρια και 10 παλλακίδες καθώς οι ερωτικές σχέσεις των Σουλτάνων  διαμοιράζονταν ανάμεσα σε αγόρια και κορίτσια...

 

[iuakoya]

Το Εντερούν ήταν παράλληλα μία σχολή πολιτικής και διοίκησης. Την εισαγωγή στο Εντερούν ακολουθούσε μία διαδικασία επιλογής από ευάριθμους εφήβους που κρίνονταν ανάλογα με τα σωματικά και τα πνευματικά τους προσόντα. Γι' αυτό λειτουργούσαν και άλλα ανάκτορα με τροφίμους Ίτς Ογλάν. Ο σουλτάνος κάθε 2 ή 3 χρόνια επισκεπτόταν το Γαλατά Σαράι και επέλεγε 12 ιτς ογλάν που μεταφέρονταν στα ανάκτορα. Με λίγα λόγια ήταν σαν τα φυτώρια των ποδοσφαιρικών ομάδων από όπου τα ταλέντα της εποχής ανέβαιναν κατηγορία  

 

[iuakoya]

Το εγκύκλιο πρόγραμμα σπουδών περιείχε διάφορες πειθαρχίες γνώσεων, όπως μουσική και θρησκευτικά, καλλιγραφία, ιππασία και ξυλογλυπτική. Στο Εντερούν καταβαλλόταν προσπάθεια για τέλεια εκμάθηση του πρωτοκόλλου και της εθιμοτυπίας. Ειδικότερα το ίδρυμα αυτό αποτέλεσε την κοιτίδα της καλλιέργειας των Οσμανών ιθυνόντων. Με την είσοδό τους στο Εντερούν ο καθένας αποκτούσε τον παιδαγωγό του, προερχόμενο από τους πρεσβύτερους. Έτσι άρχιζε η εκπαίδευση που στηριζόταν κι αυτή, όπως των παλλακίδων στο χαρέμι, σε μία συντεχνιακή σχέση δασκάλου-μαθητευόμενου. Όποιος επιτύγχανε στο πρώτο στάδιο και μάθαινε ανάγνωση, γραφή και θρησκευτικές γνώσεις, προαγόταν στην επόμενη κατηγορία. Η τελευταία τάξη ήταν των χας, που την αποτελούσαν σαράντα Αγάδες, οι οποίοι ήταν ταυτόχρονα και το στενότερο περιβάλλον του Σουλτάνου...

 

[iuakoya]

Ο Αλή πασάς είχε και ένα ανδρικό χαρέμι. Τα αγόρια του χαρεμιού ονομάζονταν γιουσουφάκια, ενώ η επίσημη ορολογία ήταν γανύμηδες. Εκτός από την ικανοποίηση των επιθυμιών του αφέντη τους, τα γιουσουφάκια χόρευαν οντάδες, σέρβιραν καφέ ή έκαναν αέρα με φτερό στον αφέντη τους. Όμως, ο Αλή πασάς δυσκολευόταν πολύ να βρει γιουσουφάκια, καθώς πολλοί γονείς που είχαν κάποια οικονομική δυνατότητα φυγάδευαν τα παιδιά τους στο εξωτερικό, ώστε να τα γλιτώσουν. Στις επίσημες εκδηλώσεις είχε πάντα δυο γιουσουφάκια, τα λεγόμενα «τσιμπούκ-ογλάν», τα οποία ήταν εκπαιδευμένα να είναι πάντα σε ετοιμότητα να του γεμίσουν το τσιμπούκι του με φρέσκο καπνό...

 

[iuakoya]

Στο ανδρικό χαρέμι του είχε κινδυνεύσει να πάει και ο Αθανάσιος Τσακάλωφ, ο συνιδρυτής του της Φιλικής Εταιρίας. Το 1802 ο Τσακάλωφ ήταν 14 ετών. Μια μέρα ενώ επέστρεφε από την Καπλάνειο Σχολή στη Γιάννενα, αρπάχτηκε από τους ανθρώπους του πασά και οδηγήθηκε στο χαρέμι για να γίνει γιουσουφάκι. Όταν το έμαθε η μητέρα του έτρεξε στον αρχιαστυνόμο Ταχήρ Αμπάζη και του ζήτησε βοήθεια. Εκείνος της είπε ότι η μοναδική λύση ήταν να προσποιηθεί ότι ήταν τρελή. Έτσι, πήγαν μαζί στο χαρέμι του Αλή πασά. Ο Αμπάζη πήγε να μιλήσει με τον πασά των Ιωαννίνων, ενώ η μητέρα του Τσακάλωφ έμεινε απ’ έξω και ούρλιαζε. Ο Αμπάζη παρακάλεσε τον Αλή πασά να αφήσει το 14χρονο αγόρι γιατί η μητέρα του ήταν τρελή και δεν θα τους άφηνε να ηρεμήσουν. «Εξάλλου υπάρχουν και πιο όμορφα αγόρια», του είπε. Ο Αλή πασάς πείστηκε και τον άφησε ελεύθερο. Όταν το έμαθε ο πατέρας του που ήταν έμπορος στη Ρωσία, πήγε στα Γιάννενα, πήρε τον γιο του στα κρυφά και τον μετέφερε στην Οδησσό...

 

[iuakoya]

Ο συγγραφέας Αναστάσιος Παπασταύρος, στο βιβλίο του «Ο Αλή πασάς από λήσταρχος ηγεμόνας», αναφέρει ότι τον Απρίλιο του 1819 αρπάχτηκαν από τα σχολεία της Ηπείρου και της Θεσσαλίας 100 όμορφα αγόρια για το χαρέμι του Αλή πασά. Σύμφωνα με την παράδοση αφέθηκαν ελεύθερα χάρη στην κυρά Βασιλική που είχε τόσο μεγάλη επιρροή πάνω στον Αλή, που ο λαός τραγούδησε «Βασιλική προστάζει· Βεζύρ’ Αλή Πασά, βάλε φωτιά στα τόπια, κάψε τα Γιάννενα»...

 

[iuakoya]

Η ζωή στο χαρέμι...

Για έναν μουσουλμάνο αξιωματούχο, το χαρέμι ήταν επίδειξη δύναμης, ανδρισμού και οικονομικής ευμάρειας. Όμως, για έναν σουλτάνο ήταν κάτι παραπάνω. Η ύπαρξη ενός αυτοκρατορικού χαρεμιού εξυπηρετούσε και πολιτικούς σκοπούς, καθώς έτσι εξασφάλιζε ότι θα αποκτούσε διαδόχους στον θρόνο. Οι γυναίκες που ανήκαν στο χαρέμι του σουλτάνου, του βεζίρη, του πασά ή των υπόλοιπων υπηκόων της οθωμανικής αυτοκρατορίας ήταν σκλάβες του κατόχου τους και αποκομμένες από την υπόλοιπη κοινωνία. Ανήκαν στον εκάστοτε αξιωματούχο και θεωρούνταν σκεύος ηδονής...

 

[iuakoya]

Η γυναικεία δουλεία ξεκίνησε στο Οθωμανικό Χαρέμι του σουλτάνου Ορχάν Μπέη κατά τον 14ο αιώνα. Πώς έφθανε μια κοπέλα στο χαρέμι; Υπήρχαν διάφοροι τρόποι. Ο πιο κλασικός τρόπος ήταν να τις αρπάξουν μετά από μια νικηφόρα μάχη. Φυσικά υπήρχαν και τα σκλαβοπάζαρα. Τα κορίτσια τα αγόραζαν σε μικρή ηλικία ακόμη και πριν γίνουν δέκα ετών. Όμως, δεν αρπάζονταν όλες με τη βία. Πολλές οικογένειες έδιναν τα κορίτσια τους σ' ένα χαρέμι για να έχουν μια ζωή με ανέσεις. Υπήρχαν περιπτώσεις που ο πατέρας συμφωνούσε να δώσει την κόρη του έναντι χρηματικού αντιτίμου. Ουσιαστικά την πουλούσε. Αν η κοπέλα ήταν απείθαρχη ή είχε σωματικές ατέλειες, ο δουλέμπορος έδινε λιγότερα χρήματα από την αρχική συμφωνία. Στα σκλαβοπάζαρα κόστιζαν λιγότερο από ένα άλογο. Η τιμή μιας οδελίσκης, δηλαδή της παρθένας παλλακίδας ανερχόταν από 1000 έως 2000 κουρούς, ενώ ένα άλογο κόστιζε περισσότερους από 5.000 κουρούς...

 

[iuakoya]

Οι πιο ακριβές γυναίκες του χαρεμιού ήταν οι Κιρκάσιες, οι Γεωργιανές, οι Καυκασιανές και οι Αμπχάζιες, καθώς θεωρούνταν ότι είναι οι πιο όμορφες και ότι προέρχονταν από τις αμαζόνες. Όσες επιλέγονταν από τους «πράκτορες» του σουλτάνου, εξετάζονταν πρώτα από γιατρούς και μαίες για να επιβεβαιώσουν ότι ήταν υγιείς. Όταν έμπαιναν στο χαρέμι ξεκινούσε η «εκπαίδευσή» τους για να ικανοποιήσουν τον αφέντη τους. Από μικρές εκπαιδεύονταν στο πώς να συμπεριφερθούν στον αφέντη τους...

 

[iuakoya]

Ο Σουλτάνος δεν είχε παρά να κοιτάξει έντονα μία κοπέλα ή να της κάνει σχόλιο θαυμασμού και κέρδιζε το προσωνύμιο «guzdheh» που σήμαινε ότι ο σουλτάνος την έχει «βάλει στο μάτι». Αμέσως η κοπέλα μεταφερόταν σε δικό της διαμέρισμα με ένα στρατό υπηρετών. Ο Φύλακας των Λουτρών την έβαζε να κάνει μασάζ με αρωματικά έλαια ενώ τα μαλλιά της λούζονταν με νερό από ασημένια κανάτια και δένονταν με μαργαριτάρια. Το σώμα της θα έπρεπε να είναι ξυρισμένο και βαμμένα τα νύχια της. Στη συνέχεια περνούσε στους θαλάμους ένδυσης ώστε να τη στολίσουν με μετάξια και κοσμήματα...

 

[iuakoya]

Μόλις ολοκληρωνόταν η περιποίηση, την οδηγούσαν στην κρεβατοκάμαρα του Σουλτάνου συνοδευόμενη από έναν ευνούχο του παλατιού, ο οποίος την τοποθετούσε στα κατωπόδαρα του κρεβατιού. Το κρεβάτι του σουλτάνου ήταν ένα παλάτι σε μικρογραφία και έμοιαζε με απομίμηση ρωμαϊκού ναού με κίονες από πτυχωτό ασήμι. Κρυστάλλινα λιοντάρια πλαισίωναν τις γωνίες και τα παραπετάσματα ήταν χρυσά μπροκάρ. Ένα φανάρι από ασήμι με χρυσή επίστρωση και ρουμπίνια κρεμόταν από το ταβάνι και δίπλα στο κρεβάτι του Σουλτάνου ήταν το τόξο και τα βέλη του...