Κώστας Λαδάκης
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 21 Απρ 2011
- Μηνύματα
- 24.104
- Κριτικές
- 7
- Like
- 10.071
- Πόντοι
- 1.686
Στη Νορβηγία κάνει πιο κρύο από το ψυγείο μας στην Ελλάδα !
Για να πάρετε μια γεύση ,ανοίξτε την πόρτα του ψυγείου
να νοιώσετε δροσιά...Νορβηγίας !
βρε εμεις δν λεμε οτι στην ελλαδα δν δουλευουμε πολυ αλλα λεμε οτι εχει ιδιοκατοικηση + χαμηλο κοστος ζωης σε σχεση με Αμερικη
Βορεια Ευρωπη κτλ
δεν τα λετε ολα,
μεσο υψος ελληνιδας 1.63 μεσο βαρος 70
μεσο υψος νορβηγιδας 1.73 μεσο βαρος 60
οι γερμανοι ειναι πιο ευτυχισμενοι γιατι οι γερμανιδες ειναι πολυ πιο ευκολες και πολυ πιο ομορφες απο τις ελληνιδες, τελοςΒλέπεις λοιπόν που αρχίζουμε, επιτέλους, να συμφωνούμε;
Όσον αφορά την ιδιοκατοίκηση έχεις 10000% δίκιο. Ε και λοιπόν; Χέστηκε η φοράδα στ' αλώνι. Ωραία, το 80% του
πληθυσμού έχει δικό του σπίτι και τι έγινε; Το σπίτι δεν τρώγεται, θέλω να πω μέσα στην κατσαρόλα δεν βάζεις σοβάδες
βάζεις άλλα πράγματα. ΠΡΟΕΧΕΙ να έχει κανείς εργασία και εισόδημα, είναι το πιο σημαντικό. Άσε που σήμερα με όλα αυτά
τα χαράτσια οι περισσότεροι αναθεματίζουν την ώρα και την στιγμή που αγόραζαν σπίτι.
Παρεμπιπτόντως στην Γερμανία η ιδιοκατοίκηση δεν φτάνει ούτε στο 50%, το είχα διαβάσει σε μια έρευνα. Περισσότερο
λοιπόν από το 50% των Γερμανών ζουν στο νοίκι. Πάντως μια χαρά τους βλέπω να περνάνε. Ποσοστά ανεργίας σχεδόν στο μηδέν,
τα γήπεδα τους τα βλέπω συνέχεια γεμάτα με 50000-60000 κόσμο και πάει λέγοντας. Και γενικότερα αντιμετωπίζουν τη ζωή
και το μέλλον με αισιοδοξία και όχι αυτή η μαυρίλα που υπάρχει εδώ.
Για να πάμε λίγο και στο χαμηλό κόστος ζωής για το οποίο μίλησες. Κάτω από την Ακρόπολη δεν ήταν που τσίμπησαν τον άλλο
να πουλάει ένα μπουκάλι νερό 3€; Και για όσους γνωρίζουν αυτή η ιστορία συμβαίνει με πάρα πολλούς, δεν ήταν μόνο ο τύπος
στην Ακρόπολη. Και δεν χρειάζεται να πουλάς οπωσδήποτε νερό, μπορεί να είναι τομάτες ή οποιοδήποτε άλλο προϊόν.
ΤΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΘΑ ΑΝΟΙΓΑΤΕ ΑΝ ΕΙΧΑΤΕ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ;
Πριν από ενάμιση δυο μήνες γνωστός μου έκανε 5-6 επισκέψεις σε έναν οδοντίατρο, το σύνολο του πήγε γύρω στα 500-550€
και στο τέλος ο τύπος δεν του έκοψε απόδειξη ούτε για ένα σεντ. Πόσα χάνει το κράτος από ΦΠΑ; 100-120€; Keep walking...
Βλέπεις λοιπόν που αρχίζουμε, επιτέλους, να συμφωνούμε;
Όσον αφορά την ιδιοκατοίκηση έχεις 10000% δίκιο. Ε και λοιπόν; Χέστηκε η φοράδα στ' αλώνι. Ωραία, το 80% του
πληθυσμού έχει δικό του σπίτι και τι έγινε; Το σπίτι δεν τρώγεται, θέλω να πω μέσα στην κατσαρόλα δεν βάζεις σοβάδες
βάζεις άλλα πράγματα. ΠΡΟΕΧΕΙ να έχει κανείς εργασία και εισόδημα, είναι το πιο σημαντικό. Άσε που σήμερα με όλα αυτά
τα χαράτσια οι περισσότεροι αναθεματίζουν την ώρα και την στιγμή που αγόραζαν σπίτι.
Παρεμπιπτόντως στην Γερμανία η ιδιοκατοίκηση δεν φτάνει ούτε στο 50%, το είχα διαβάσει σε μια έρευνα. Περισσότερο
λοιπόν από το 50% των Γερμανών ζουν στο νοίκι. Πάντως μια χαρά τους βλέπω να περνάνε. Ποσοστά ανεργίας σχεδόν στο μηδέν,
τα γήπεδα τους τα βλέπω συνέχεια γεμάτα με 50000-60000 κόσμο και πάει λέγοντας. Και γενικότερα αντιμετωπίζουν τη ζωή
και το μέλλον με αισιοδοξία και όχι αυτή η μαυρίλα που υπάρχει εδώ.
Για να πάμε λίγο και στο χαμηλό κόστος ζωής για το οποίο μίλησες. Κάτω από την Ακρόπολη δεν ήταν που τσίμπησαν τον άλλο
να πουλάει ένα μπουκάλι νερό 3€; Και για όσους γνωρίζουν αυτή η ιστορία συμβαίνει με πάρα πολλούς, δεν ήταν μόνο ο τύπος
στην Ακρόπολη. Και δεν χρειάζεται να πουλάς οπωσδήποτε νερό, μπορεί να είναι τομάτες ή οποιοδήποτε άλλο προϊόν.
ΤΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΘΑ ΑΝΟΙΓΑΤΕ ΑΝ ΕΙΧΑΤΕ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ;
Πριν από ενάμιση δυο μήνες γνωστός μου έκανε 5-6 επισκέψεις σε έναν οδοντίατρο, το σύνολο του πήγε γύρω στα 500-550€
και στο τέλος ο τύπος δεν του έκοψε απόδειξη ούτε για ένα σεντ. Πόσα χάνει το κράτος από ΦΠΑ; 100-120€; Keep walking...
οι γερμανοι ειναι πιο ευτυχισμενοι γιατι οι γερμανιδες ειναι πολυ πιο ευκολες και πολυ πιο ομορφες απο τις ελληνιδες, τελος
ο φιλος σου πεινουσε κ εδωσε 550 στον οδοντιατρο
εγω τα αρχιδια μου θα τον εδινα ακου 550χωρις αποδειξη θα τον ειχα αρχισει στις μπατσες
Αν είχατε ή σας έδινε κάποιος χρήματα π.χ. 50000 euro - 100000 euro για να ανοιξετε μια νόμιμη επιχείρηση στην Ελλάδα η οποία θα έβγαζε τα λεφτά της σε ένα έυλογο χρονικό διάστημα, τι θα επιλέγατε να κάνετε;
τελευταια μετα το 2009 μπορει να αλλαξαν συμπεριφορα προς ελληνες λογω κρισης , αντιμερκελικων διαδηλωσεων στην ελλαδα κλπ.(και υπαρχουν παμπολλα παραδειγματα ελληνων παντρεμενων με γερμανιδες, αντιθετα γερμανων με ελληνιδες πολυ πιο λιγα) εγω μιλησα για συμπεριφορα προς τους συμπατριωτες τους γερμανους. ποιος ριχνει πιο ευκολα γκομενα ο γερμανος σε ενα περιβαλλον με γερμανιδες ή ο ελληνας σε ενα περιβαλλον με ελληνιδες ;) ???γιατι γνωστοι μου π ειναι εκει απο τ 2010 λενε τ αντιθετο?οτι ειναι χαμηλοκωλες ζωα και σνομπαρουν τους ελληνες?
για φρανκφουρτη μιλαω
Απλά χαίρομαι όταν σε αυτό το site διαβάζω ποστ με αυτή την ποιότητα. Να είσαι καλά. Έτσι είναι, όπως τα λες.Παιδιά ακούστε περίπτωση λειτουργίας επιχείρησης και βγάλτε τα συμπεράσματα σας.
Επιχείρηση parking (στάθμευσης αυτοκινήτων, μοτοσυκλετών κλπ). ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗ.
Φίλος μου 35 χρονών, παντρεμένος, πολύ καλό παιδί πάρκαρε την μοτοσυκλέτα του για ένα χρονικό διάστημα σε parking
σε περιοχή της Αθήνας. Πλήρωνε 30€ το μήνα. Όλα καλά μέχρι που κάποια στιγμή αρχίζει να διακρίνει μια ευδιάκριτη
αγενέστατη συμπεριφορά εκ μέρους, αρχικά, ενός υπαλλήλου του parking. Όταν λέω αγενής συμπεριφορά, για να το κάνω πιο
συγκεκριμένο, ο εν λόγω υπάλληλος τον έβλεπε και για κάποιο λόγο δεν του μίλαγε ενώ κατέβαζε τα μούτρα λες και του είχαν
σκοτώσει τη μάνα.
Από τη στιγμή που ο άλλος σου δίνει τα ωραία του λεφτά είσαι υποχρεωμένος να είσαι ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΩΣ ευγενικός απέναντι του.
Το λιγότερο που πρέπει να κάνεις είναι να πεις «γεια σας» όταν τον βλέπεις να έρχεται και να φεύγει...
Όπως καταλαβαίνετε, ο φίλος μου τις πρώτες 1-2 φορές δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία όπως θα έκανε πιστεύω ο οποιοσδήποτε.
Σου λέει, εντάξει, μπορεί να κάνω και λάθος. Εμ έλα όμως που δεν έκανε λάθος. Το πράγμα συνέχισε έτσι. Όταν βλέπεις
μια δυο τρεις δέκα φορές κάποιον να σε βλέπει και να στραβώνουν τα μούτρα του ε τότε πλέον το πράγμα ήταν ξεκάθαρο.
Στην πορεία άλλοι δυο υπάλληλοι της συγκεκριμένης επιχείρησης άρχισαν να συμπεριφέρονται με τον ίδιο ακριβώς αγενή τρόπο.
Μιλάμε για ένα χρονικό διάστημα τουλάχιστον δυο μηνών που γινόταν αυτή η ιστορία. Όταν μου το διηγήθηκε και εγώ απόρησα
και δεν μπόρεσα να του δώσω καμία εξήγηση.
Το συγκεκριμένο parking είχε 7-8 υπαλλήλους εκ των οποίων οι 3 ήταν ΚΑΦΡΟΙ. Άθλια συμπεριφορά, οι άνθρωποι ήταν για πολλές
κλωτσιές. Επαναλαμβάνω το παιδί έμπαινε στο parking και ούτε καν του έλεγαν ένα «γεια σας» όπως και ήταν υποχρεωμένοι. Και
όλοι γνωρίζουμε πόσο ανταγωνιστικά είναι σήμερα τα πράγματα και ειδικότερα στην Αθήνα που η οικονομική κρίση τσακίζει
κόκαλα.
Τέλος πάντων, για να μην μακρηγορώ το παιδί κάποια στιγμή σηκώθηκε και έφυγε και άλλαξε parking. Πολλοί άλλοι στην θέση του
θα είχαν ζητήσει τον ιδιοκτήτη της επιχείρησης και θα του έλεγαν «αυτός, αυτός και αυτός οι υπάλληλοι σου συμπεριφέρονται
με αυτόν τον άθλιο τρόπο. Εγώ φεύγω, αλλάζω parking και εσύ κράτησε τους, να τους έχεις να τους χαίρεσαι και τον επόμενο
μήνα να τους δώσεις και bonus παραγωγικότητας». Όπως αντιλαμβάνεστε αν είχε κάνει κάτι τέτοιο ήταν πολύ πιθανό κάποιος ή
κάποιοι να έχαναν ακόμη και τη δουλειά τους. Το ψωμί ψωμάκι για να μάθουν να συμπεριφέρονται...
Ο λόγος που στο τέλος δεν ζήτησε να μιλήσει με τον ιδιοκτήτη δεν ήταν πως λυπήθηκε τα συγκεκριμένα ΚΑΘΙΚΙΑ. Στα αρχίδια του.
Απλώς έχει μάθει να συμπεριφέρεται έτσι γενικότερα στη ζωή του.
Τον επόμενο μήνα η επιχείρηση Α είχε έσοδα +30€ ενώ η επιχείρηση Β είχε έσοδα -30€. Tα πράγματα είναι πολύ απλά. Σε χτυπάω
εκεί που πονάς, στην τσέπη. Ή σέβεσαι στοιχειωδώς αυτόν που σε πληρώνει ή σε στέλνω στο διάολο και στην ανεργία. Όλα αυτά εν
Αθήναις εν έτει 2014. Όπου η κάθε είδους επιχείρηση ζητάει εναγωνίως πελάτες. Είναι δυνατόν, όσο καλό και να είναι το προϊόν σου,
να μπορέσεις να επιβιώσεις χωρίς πελατεία; Ποιο βιβλίο διοίκησης επιχειρήσεων το γράφει αυτό;
Πόσο μεγάλο κρίμα είναι 3 κωλοπαίδια να παίρνουν στο λαιμό τους μια επιχείρηση και λόγω αυτών να υποφέρουν οι υπόλοιποι
υπάλληλοι της επιχείρησης που συμπεριφέρονται όπως πρέπει.
Στη Νορβηγία κάνει πιο κρύο από το ψυγείο μας στην Ελλάδα !
Για να πάρετε μια γεύση ,ανοίξτε την πόρτα του ψυγείου
να νοιώσετε δροσιά...Νορβηγίας !
Παιδιά ακούστε περίπτωση λειτουργίας επιχείρησης και βγάλτε τα συμπεράσματα σας.
Επιχείρηση parking (στάθμευσης αυτοκινήτων, μοτοσυκλετών κλπ). ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗ.
Φίλος μου 35 χρονών, παντρεμένος, πολύ καλό παιδί πάρκαρε την μοτοσυκλέτα του για ένα χρονικό διάστημα σε parking
σε περιοχή της Αθήνας. Πλήρωνε 30€ το μήνα. Όλα καλά μέχρι που κάποια στιγμή αρχίζει να διακρίνει μια ευδιάκριτη
αγενέστατη συμπεριφορά εκ μέρους, αρχικά, ενός υπαλλήλου του parking. Όταν λέω αγενής συμπεριφορά, για να το κάνω πιο
συγκεκριμένο, ο εν λόγω υπάλληλος τον έβλεπε και για κάποιο λόγο δεν του μίλαγε ενώ κατέβαζε τα μούτρα λες και του είχαν
σκοτώσει τη μάνα.
Από τη στιγμή που ο άλλος σου δίνει τα ωραία του λεφτά είσαι υποχρεωμένος να είσαι ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΩΣ ευγενικός απέναντι του.
Το λιγότερο που πρέπει να κάνεις είναι να πεις «γεια σας» όταν τον βλέπεις να έρχεται και να φεύγει...
Όπως καταλαβαίνετε, ο φίλος μου τις πρώτες 1-2 φορές δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία όπως θα έκανε πιστεύω ο οποιοσδήποτε.
Σου λέει, εντάξει, μπορεί να κάνω και λάθος. Εμ έλα όμως που δεν έκανε λάθος. Το πράγμα συνέχισε έτσι. Όταν βλέπεις
μια δυο τρεις δέκα φορές κάποιον να σε βλέπει και να στραβώνουν τα μούτρα του ε τότε πλέον το πράγμα ήταν ξεκάθαρο.
Στην πορεία άλλοι δυο υπάλληλοι της συγκεκριμένης επιχείρησης άρχισαν να συμπεριφέρονται με τον ίδιο ακριβώς αγενή τρόπο.
Μιλάμε για ένα χρονικό διάστημα τουλάχιστον δυο μηνών που γινόταν αυτή η ιστορία. Όταν μου το διηγήθηκε και εγώ απόρησα
και δεν μπόρεσα να του δώσω καμία εξήγηση.
Το συγκεκριμένο parking είχε 7-8 υπαλλήλους εκ των οποίων οι 3 ήταν ΚΑΦΡΟΙ. Άθλια συμπεριφορά, οι άνθρωποι ήταν για πολλές
κλωτσιές. Επαναλαμβάνω το παιδί έμπαινε στο parking και ούτε καν του έλεγαν ένα «γεια σας» όπως και ήταν υποχρεωμένοι. Και
όλοι γνωρίζουμε πόσο ανταγωνιστικά είναι σήμερα τα πράγματα και ειδικότερα στην Αθήνα που η οικονομική κρίση τσακίζει
κόκαλα.
Τέλος πάντων, για να μην μακρηγορώ το παιδί κάποια στιγμή σηκώθηκε και έφυγε και άλλαξε parking. Πολλοί άλλοι στην θέση του
θα είχαν ζητήσει τον ιδιοκτήτη της επιχείρησης και θα του έλεγαν «αυτός, αυτός και αυτός οι υπάλληλοι σου συμπεριφέρονται
με αυτόν τον άθλιο τρόπο. Εγώ φεύγω, αλλάζω parking και εσύ κράτησε τους, να τους έχεις να τους χαίρεσαι και τον επόμενο
μήνα να τους δώσεις και bonus παραγωγικότητας». Όπως αντιλαμβάνεστε αν είχε κάνει κάτι τέτοιο ήταν πολύ πιθανό κάποιος ή
κάποιοι να έχαναν ακόμη και τη δουλειά τους. Το ψωμί ψωμάκι για να μάθουν να συμπεριφέρονται...
Ο λόγος που στο τέλος δεν ζήτησε να μιλήσει με τον ιδιοκτήτη δεν ήταν πως λυπήθηκε τα συγκεκριμένα ΚΑΘΙΚΙΑ. Στα αρχίδια του.
Απλώς έχει μάθει να συμπεριφέρεται έτσι γενικότερα στη ζωή του.
Τον επόμενο μήνα η επιχείρηση Α είχε έσοδα +30€ ενώ η επιχείρηση Β είχε έσοδα -30€. Tα πράγματα είναι πολύ απλά. Σε χτυπάω
εκεί που πονάς, στην τσέπη. Ή σέβεσαι στοιχειωδώς αυτόν που σε πληρώνει ή σε στέλνω στο διάολο και στην ανεργία. Όλα αυτά εν
Αθήναις εν έτει 2014. Όπου η κάθε είδους επιχείρηση ζητάει εναγωνίως πελάτες. Είναι δυνατόν, όσο καλό και να είναι το προϊόν σου,
να μπορέσεις να επιβιώσεις χωρίς πελατεία; Ποιο βιβλίο διοίκησης επιχειρήσεων το γράφει αυτό;
Πόσο μεγάλο κρίμα είναι 3 κωλοπαίδια να παίρνουν στο λαιμό τους μια επιχείρηση και λόγω αυτών να υποφέρουν οι υπόλοιποι
υπάλληλοι της επιχείρησης που συμπεριφέρονται όπως πρέπει.
Κακώς δεν έκανε παράπονα. Ο ιδιοκτήτης-διαχειριστής δεν μπορεί να γνωρίζει ανά πάσα ώρα και στιγμή πως φέρονται και πως ενεργούν οι υπάλληλοι του,συνεπώς αν υποθέσουμε ότι και ο ίδιος δεν είναι σταρχιδιστής που τον ενδιαφέρει μόνο να σου δαγκώσει το πορτοφόλι,στηρίζεται πολύ στις παρατηρήσεις και τα παράπονα των πελατών.Ο φίλος σου δεν είπε τίποτα και η επιχείρηση θα συνεχίσει να δουλεύει έτσι. Δεν θα τους έδιωχνε μόνο για κάτι τέτοιο.Θα τους έκανε όμως μια επίπληξη και θα είχαν στο μυαλό τους ότι εδώ δουλεύουμε δεν ήρθαμε για να στήσουμε το τσιφλίκι μας.Έτσι πρέπει να γίνονται τα πράγματα.Παιδιά ακούστε περίπτωση λειτουργίας επιχείρησης και βγάλτε τα συμπεράσματα σας.
Επιχείρηση parking (στάθμευσης αυτοκινήτων, μοτοσυκλετών κλπ). ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗ.
Φίλος μου 35 χρονών, παντρεμένος, πολύ καλό παιδί πάρκαρε την μοτοσυκλέτα του για ένα χρονικό διάστημα σε parking
σε περιοχή της Αθήνας. Πλήρωνε 30€ το μήνα. Όλα καλά μέχρι που κάποια στιγμή αρχίζει να διακρίνει μια ευδιάκριτη
αγενέστατη συμπεριφορά εκ μέρους, αρχικά, ενός υπαλλήλου του parking. Όταν λέω αγενής συμπεριφορά, για να το κάνω πιο
συγκεκριμένο, ο εν λόγω υπάλληλος τον έβλεπε και για κάποιο λόγο δεν του μίλαγε ενώ κατέβαζε τα μούτρα λες και του είχαν
σκοτώσει τη μάνα.
Από τη στιγμή που ο άλλος σου δίνει τα ωραία του λεφτά είσαι υποχρεωμένος να είσαι ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΩΣ ευγενικός απέναντι του.
Το λιγότερο που πρέπει να κάνεις είναι να πεις «γεια σας» όταν τον βλέπεις να έρχεται και να φεύγει...
Όπως καταλαβαίνετε, ο φίλος μου τις πρώτες 1-2 φορές δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία όπως θα έκανε πιστεύω ο οποιοσδήποτε.
Σου λέει, εντάξει, μπορεί να κάνω και λάθος. Εμ έλα όμως που δεν έκανε λάθος. Το πράγμα συνέχισε έτσι. Όταν βλέπεις
μια δυο τρεις δέκα φορές κάποιον να σε βλέπει και να στραβώνουν τα μούτρα του ε τότε πλέον το πράγμα ήταν ξεκάθαρο.
Στην πορεία άλλοι δυο υπάλληλοι της συγκεκριμένης επιχείρησης άρχισαν να συμπεριφέρονται με τον ίδιο ακριβώς αγενή τρόπο.
Μιλάμε για ένα χρονικό διάστημα τουλάχιστον δυο μηνών που γινόταν αυτή η ιστορία. Όταν μου το διηγήθηκε και εγώ απόρησα
και δεν μπόρεσα να του δώσω καμία εξήγηση.
Το συγκεκριμένο parking είχε 7-8 υπαλλήλους εκ των οποίων οι 3 ήταν ΚΑΦΡΟΙ. Άθλια συμπεριφορά, οι άνθρωποι ήταν για πολλές
κλωτσιές. Επαναλαμβάνω το παιδί έμπαινε στο parking και ούτε καν του έλεγαν ένα «γεια σας» όπως και ήταν υποχρεωμένοι. Και
όλοι γνωρίζουμε πόσο ανταγωνιστικά είναι σήμερα τα πράγματα και ειδικότερα στην Αθήνα που η οικονομική κρίση τσακίζει
κόκαλα.
Τέλος πάντων, για να μην μακρηγορώ το παιδί κάποια στιγμή σηκώθηκε και έφυγε και άλλαξε parking. Πολλοί άλλοι στην θέση του
θα είχαν ζητήσει τον ιδιοκτήτη της επιχείρησης και θα του έλεγαν «αυτός, αυτός και αυτός οι υπάλληλοι σου συμπεριφέρονται
με αυτόν τον άθλιο τρόπο. Εγώ φεύγω, αλλάζω parking και εσύ κράτησε τους, να τους έχεις να τους χαίρεσαι και τον επόμενο
μήνα να τους δώσεις και bonus παραγωγικότητας». Όπως αντιλαμβάνεστε αν είχε κάνει κάτι τέτοιο ήταν πολύ πιθανό κάποιος ή
κάποιοι να έχαναν ακόμη και τη δουλειά τους. Το ψωμί ψωμάκι για να μάθουν να συμπεριφέρονται...
Ο λόγος που στο τέλος δεν ζήτησε να μιλήσει με τον ιδιοκτήτη δεν ήταν πως λυπήθηκε τα συγκεκριμένα ΚΑΘΙΚΙΑ. Στα αρχίδια του.
Απλώς έχει μάθει να συμπεριφέρεται έτσι γενικότερα στη ζωή του.
Τον επόμενο μήνα η επιχείρηση Α είχε έσοδα +30€ ενώ η επιχείρηση Β είχε έσοδα -30€. Tα πράγματα είναι πολύ απλά. Σε χτυπάω
εκεί που πονάς, στην τσέπη. Ή σέβεσαι στοιχειωδώς αυτόν που σε πληρώνει ή σε στέλνω στο διάολο και στην ανεργία. Όλα αυτά εν
Αθήναις εν έτει 2014. Όπου η κάθε είδους επιχείρηση ζητάει εναγωνίως πελάτες. Είναι δυνατόν, όσο καλό και να είναι το προϊόν σου,
να μπορέσεις να επιβιώσεις χωρίς πελατεία; Ποιο βιβλίο διοίκησης επιχειρήσεων το γράφει αυτό;
Πόσο μεγάλο κρίμα είναι 3 κωλοπαίδια να παίρνουν στο λαιμό τους μια επιχείρηση και λόγω αυτών να υποφέρουν οι υπόλοιποι
υπάλληλοι της επιχείρησης που συμπεριφέρονται όπως πρέπει.
Παιδιά ακούστε περίπτωση λειτουργίας επιχείρησης και βγάλτε τα συμπεράσματα σας.
Επιχείρηση parking (στάθμευσης αυτοκινήτων, μοτοσυκλετών κλπ). ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗ.
Φίλος μου 35 χρονών, παντρεμένος, πολύ καλό παιδί πάρκαρε την μοτοσυκλέτα του για ένα χρονικό διάστημα σε parking
σε περιοχή της Αθήνας. Πλήρωνε 30€ το μήνα. Όλα καλά μέχρι που κάποια στιγμή αρχίζει να διακρίνει μια ευδιάκριτη
αγενέστατη συμπεριφορά εκ μέρους, αρχικά, ενός υπαλλήλου του parking. Όταν λέω αγενής συμπεριφορά, για να το κάνω πιο
συγκεκριμένο, ο εν λόγω υπάλληλος τον έβλεπε και για κάποιο λόγο δεν του μίλαγε ενώ κατέβαζε τα μούτρα λες και του είχαν
σκοτώσει τη μάνα.
Από τη στιγμή που ο άλλος σου δίνει τα ωραία του λεφτά είσαι υποχρεωμένος να είσαι ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΩΣ ευγενικός απέναντι του.
Το λιγότερο που πρέπει να κάνεις είναι να πεις «γεια σας» όταν τον βλέπεις να έρχεται και να φεύγει...
Όπως καταλαβαίνετε, ο φίλος μου τις πρώτες 1-2 φορές δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία όπως θα έκανε πιστεύω ο οποιοσδήποτε.
Σου λέει, εντάξει, μπορεί να κάνω και λάθος. Εμ έλα όμως που δεν έκανε λάθος. Το πράγμα συνέχισε έτσι. Όταν βλέπεις
μια δυο τρεις δέκα φορές κάποιον να σε βλέπει και να στραβώνουν τα μούτρα του ε τότε πλέον το πράγμα ήταν ξεκάθαρο.
Στην πορεία άλλοι δυο υπάλληλοι της συγκεκριμένης επιχείρησης άρχισαν να συμπεριφέρονται με τον ίδιο ακριβώς αγενή τρόπο.
Μιλάμε για ένα χρονικό διάστημα τουλάχιστον δυο μηνών που γινόταν αυτή η ιστορία. Όταν μου το διηγήθηκε και εγώ απόρησα
και δεν μπόρεσα να του δώσω καμία εξήγηση.
Το συγκεκριμένο parking είχε 7-8 υπαλλήλους εκ των οποίων οι 3 ήταν ΚΑΦΡΟΙ. Άθλια συμπεριφορά, οι άνθρωποι ήταν για πολλές
κλωτσιές. Επαναλαμβάνω το παιδί έμπαινε στο parking και ούτε καν του έλεγαν ένα «γεια σας» όπως και ήταν υποχρεωμένοι. Και
όλοι γνωρίζουμε πόσο ανταγωνιστικά είναι σήμερα τα πράγματα και ειδικότερα στην Αθήνα που η οικονομική κρίση τσακίζει
κόκαλα.
Τέλος πάντων, για να μην μακρηγορώ το παιδί κάποια στιγμή σηκώθηκε και έφυγε και άλλαξε parking. Πολλοί άλλοι στην θέση του
θα είχαν ζητήσει τον ιδιοκτήτη της επιχείρησης και θα του έλεγαν «αυτός, αυτός και αυτός οι υπάλληλοι σου συμπεριφέρονται
με αυτόν τον άθλιο τρόπο. Εγώ φεύγω, αλλάζω parking και εσύ κράτησε τους, να τους έχεις να τους χαίρεσαι και τον επόμενο
μήνα να τους δώσεις και bonus παραγωγικότητας». Όπως αντιλαμβάνεστε αν είχε κάνει κάτι τέτοιο ήταν πολύ πιθανό κάποιος ή
κάποιοι να έχαναν ακόμη και τη δουλειά τους. Το ψωμί ψωμάκι για να μάθουν να συμπεριφέρονται...
Ο λόγος που στο τέλος δεν ζήτησε να μιλήσει με τον ιδιοκτήτη δεν ήταν πως λυπήθηκε τα συγκεκριμένα ΚΑΘΙΚΙΑ. Στα αρχίδια του.
Απλώς έχει μάθει να συμπεριφέρεται έτσι γενικότερα στη ζωή του.
Τον επόμενο μήνα η επιχείρηση Α είχε έσοδα +30€ ενώ η επιχείρηση Β είχε έσοδα -30€. Tα πράγματα είναι πολύ απλά. Σε χτυπάω
εκεί που πονάς, στην τσέπη. Ή σέβεσαι στοιχειωδώς αυτόν που σε πληρώνει ή σε στέλνω στο διάολο και στην ανεργία. Όλα αυτά εν
Αθήναις εν έτει 2014. Όπου η κάθε είδους επιχείρηση ζητάει εναγωνίως πελάτες. Είναι δυνατόν, όσο καλό και να είναι το προϊόν σου,
να μπορέσεις να επιβιώσεις χωρίς πελατεία; Ποιο βιβλίο διοίκησης επιχειρήσεων το γράφει αυτό;
Πόσο μεγάλο κρίμα είναι 3 κωλοπαίδια να παίρνουν στο λαιμό τους μια επιχείρηση και λόγω αυτών να υποφέρουν οι υπόλοιποι
υπάλληλοι της επιχείρησης που συμπεριφέρονται όπως πρέπει.
τυπε ετσι ειναι η ιδωτικη πελατεια
ενα απο τα πραγματα που πουλας μεταξυ αλλων
στον πελατη ειναι και το socializing
καλως εκανε και εφυγε ο γνωστος σου
Εγώ θα αποχωρούσα με στυλ. Θα τους έκανα ένα burnout και θα έφευγα κύριος