Το χαρακτηρισμό "selling club" η αλήθεια είναι πως εδώ στην Ελλάδα τον μάθαμε από τον Ολυμπιακό του Βαγγέλη Μαρινάκη. Οι Πειραιώτες έχουν μάθει να πωλούν τους παίκτες όταν πρέπει και στην αξία που πρέπει και είναι η μοναδική ελληνική ομάδα που τα τελευταία χρόνια βάζει συνεχώς χρήματα στα ταμεία της από τις συμφωνίες.
Φυσικά και αυτό δεν είναι κακό. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Αγοράζεις και πουλάς και φροντίζεις να πουλάς σε ποσό μεγαλύτερο από αυτό που αγόρασες. Απλά μαθηματικά.
ΟΙ ΥΠΕΡΑΞΙΕΣ
Πάρτε παράδειγμα τις δύο μεγάλες πωλήσεις που είχε κάνει ο πρωταθλητής Ελλάδας με τους Ανδρέα Σάμαρη και Κώστα Μανωλά. Όπως είχε γράψει χαρακτηριστικά ο Κώστας Μπράτσος σε αφιέρωμα που είχε κάνει τον Ιούνιο του 2016 (με αφορμή την πώληση του Ρομπέρτο στην Εσπανιόλ): "Ο Ανδρέας Σάμαρης "άξιζε" μόλις 2.500.000 ευρώ για το Transfermarkt.de το καλοκαίρι του 2014, όταν παραχωρήθηκε στην Μπενφίκα έναντι 10.000.000 ευρώ. Διαφορά 7.500.000 ευρώ που μπορεί να χαρακτηριστεί και ως υπεραξία. Ομοίως, τα 13.00.000 ευρώ που πουλήθηκε ο Κώστας Μανωλάς στη Ρόμα (δεν υπολογίζονται τα σχετικά μπόνους), όταν η χρηματιστηριακή αξία που είχε τον Αύγουστο του 2014 έφτανε τα 7 εκατομμύρια ευρώ".
ΤΑ ΛΑΒΡΑΚΙΑ
Στο ίδιο κείμενο γίνεται αναφορά σε όλες τις πωλήσεις του Ολυμπιακού από το 2010 που ανέλαβε ο Βαγγέλης Μαρινάκης έως και σήμερα (δεν υπολογίζουμε την περίπτωση Μιλιβόγεβιτς): "Οι 23 ποδοσφαιριστές που πούλησε ο Ολυμπιακός από το καλοκαίρι του 2010 μέχρι σήμερα κόστισαν σχεδόν 35.2 εκ. ευρώ. Τα μεγαλύτερα "λαβράκια" στον συγκεκριμένο τομέα ήταν η αγορά του Άλμπερτ Ριέρα των 14.000.000 ευρώ μόλις για 6.000.000 ευρώ, του Ρομπέρτο που για τον οποίο ο Ολυμπιακός έδωσε 2.500.000 ενώ "άξιζε" 6.000.000, ενώ αρκετά λιγότερα από την "αξία" τους πλήρωσαν οι "ερυθρόλευκοι" και για τους Μασάντο, Ντοσεβί (ελεύθερος), Αμπντούν και Κέβιν Μιραλάς.
Από τους ίδιους παίκτες, ο Ολυμπιακός έβαλε στα ταμεία του περίπου 94 εκ. ευρώ, με πιο χαρακτηριστική και τελευταία μεγάλη πώληση αυτή του Μαζουακού στη Γουέστ Χαμ έναντι 7.2 εκατομμυρίων ευρώ.
Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ SELLING CLUB
Θα πει κάποιος, μα και ο Κόκκαλης δεν πωλούσε παίκτες; Ναι, Καστίγιο και Γεωργάτος ήταν δύο χαρακτηριστικές περιπτώσεις. Μόνο που αυτές, όπως και κάποιες άλλες, ήταν απλά η εξαίρεση. Στον Ολυμπιακό του Μαρινάκη έχουν γίνει κανόνας. Σχεδόν κάθε χρόνο υπάρχει μια μεγάλη πώληση και πάντα με κέρδος στα ταμεία του συλλόγου. Ακόμα και ο Ρομπέρτο που για πολλούς δεν απέφερε κέρδη -σε σχέση με άλλες περιπτώσεις- δόθηκε με ένα ποσό κατά 500.000 ευρώ μεγαλύτερο από το καθαρό ποσό που δαπάνησαν οι "ερυθρόλευκοι" για να τον αποκτήσουν από την Ατλέτικο Μαδρίτης το καλοκαίρι του 2014.
Κι επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, όπως λέει κι ο θυμόσοφος λαός, ας θυμηθούμε τα 5 μεγαλύτερες πωλήσεις του Ολυμπιακού επί εποχής Μαρινάκη και τα χρήματα που έφεραν αυτές.
ΚΩΣΤΑΣ ΜΗΤΡΟΓΛΟΥ
Αγωνιζόταν στη δεύτερη ομάδα της Γκλάνταμπαχ και ο Ολυμπιακός δαπάνησε 200.000 ευρώ για να τον αποκτήσει το 2007. Επτά χρόνια αργότερα και αφού έχει εντυπωσιάσει με τις εμφανίσεις του με τη φανέλα του Ολυμπιακού, η Φούλαμ δίνει 15.2 εκ. ευρώ για να τον αποκτήσει. Από τότε μέχρι σήμερα και αφού προηγήθηκαν οι εμφανίσεις του με την Μπενφίκα, η χρηματιστηριακή αξία του "Μητρογκόλ" έχει ανέβει όχι όμως στα επίπεδα του ποσού που δαπάνησε ο λονδρέζικος σύλλογος.
ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΝΩΛΑΣ
Ίσως το καλύτερο deal του Ολυμπιακού και το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα κέρδους. Το 2012 τον αποκτά ως ελεύθερο από την ΑΕΚ και λίγο καιρό αργότερα και συγκεκριμένα τον Αύγουστο του 2014 τον πουλά στη Ρόμα με συμφωνία που έφτασε τα 13 εκατομμύρια ευρώ. Το όνομά του συνεχίζει να "παίζει" στην ευρωπαϊκή αγορά, αφού κατά καιρούς ακούγεται για διάφορους συλλόγους. Πέρυσι τον Αύγουστο πήγε να γίνει ακόμα ένα σπουδαίο deal, αφού σε περίπτωση που ο 26χρονος αμυντικός έπαιρνε μεταγραφή οι Πειραιώτες θα είχαν και από εκεί κέρδος, διατηρώντας το 50% των δικαιωμάτων. Κάτι που, πλέον, δεν ισχύει.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΑΜΑΡΗΣ
Ο Ολυμπιακός τον πήρε από τον Πανιώνιο το καλοκαίρι του 2012 δαπανώντας μόλις 200.000 ευρώ. Τον Αύγουστο του 2014 έφυγε για την Μπενφίκα έναντι 10 εκατομμυρίων ευρώ. Όπως αναφέραμε και πιο πάνω, εκείνη την περίοδο το Transfermarkt.de τον κοστολογούσε στα 2.5 εκ. ευρώ.
ΚΕΒΙΝ ΜΙΡΑΛΑΣ
Αποκτήθηκε έναντι 2.5 εκατομμυρίων ευρώ από τη Σεντ Ετιέν το 2011, ένα χρόνο μετά την άφιξή του στους πρωταθλητές Ελλάδας (ήταν μεταγραφή επί Κόκκαλη και ο Μαρινάκης πλήρωσε το ποσό της ρήτρας για να τον αποκτήσει με κανονική μεταγραφή). Τον Αύγουστο του 2012 ήρθε η πρόταση από την Έβερτον που έδωσε σχεδόν 7 εκατομμύρια ευρώ για να αποκτήσει τον Βέλγο.
ΑΡΤΟΥΡ ΜΑΖΟΥΑΚΟΥ
Περίπου 500 χιλιάρικα κόστισε η απόκτησή του από την Βαλανσιέν το 2014. Έκτοτε ανέβασε κατακόρυφα τη χρηματιστηριακή του αξία, κυρίως λόγω των εμφανίσεών του στο Champions League. Τον περασμένο Αύγουστο υπέγραψε τετραετές συμβόλαιο στη Γουέστ Χαμ, η οποία έδωσε κάτι παραπάνω από 7 εκατομμύρια ευρώ για να τον κάνει δικό της.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Ο Ολυμπιακός ξέρει να αγοράζει, αλλά κυρίως ξέρει να πουλάει. Το κάνει τη στιγμή που πρέπει και όπως πρέπει. Ουδείς μπορεί να κατηγορήσει τον πειραιώτικο σύλλογο πως ομάδες του εξωτερικού έχουν πληρώσει υπεραξίες για να αποκτήσουν κάποιους από τους ποδοσφαιριστές του, αφού εδώ έρχεται ο αντίλογος: ο Ολυμπιακός ανεβάζει τις μετοχές των παικτών του κυρίως λόγω των επιτυχημένων εμφανίσεών του στο Champions League.
Σάμαρης, Μήτρογλου, αλλά και Μαζουακού είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα του μεγάλου κέρδους του Ολυμπιακού. Δαπάνησε λίγα χρήματα για να τους αποκτήσει και έβαλε μεγάλα ποσά στα ταμεία του για να τους παραχωρήσει. Ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης στον απόλυτο βαθμό. [size=10pt][size=10pt]
Εδώ ίσως να καταρρίπτεται ο περίφημος μύθος πως ο Ολυμπιακός "ζει" οικονομικά κυρίως λόγω του Champions League. Αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα.[/size][/size]
* τα ποσά βασίστηκαν σε ρεπορτάζ και το Transfermarkt.de
![milivojevic-palace-1.jpg](http://[URL unfurl="true"]www.sdna.gr/sites/default/files/styles/main_photo_default/public/milivojevic-palace-1.jpg?itok=BVtRjNGQ[/img[/URL]])
