Καλησπέρα σας.
Για να φτάσουμε οι περισσότεροι στο σημείο να κυνηγάμε τα "κανονικά" κορίτσια, το κάναμε αφού φάγαμε με το κουτάλι την Ταιλανδέζικη πουτανιά, γνωρίσαμε αρκετά καλά τα μέρη που κινούμαστε, μάθαμε όσα περισσότερα μπορούσαμε για την κουλτούρα και τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων εκεί αλλά πάνω απ' όλα βάλαμε κανόνες τους οποίους τηρήσαμε στο έπακρον.
Για να μην το κουράζω θεωρώ πολύ επικίνδυνη την εικόνα που περνάει εδώ ότι όλες οι γυναίκες στην Ταιλάνδη είναι εύκολες.
Αλήθεια πως κάποιος που δεν γνωρίζει τίποτα από το όλο παιγνίδι να φτάνει να λέει ότι έχω και 2-3 γκομενίτσες καβάντζα;;;;
Πολλοί θα πούνε ε και τι έγινε πάμε για την επόμενη. Θα πρέπει όμως να γνωρίζουν ότι μέχρι να φτάσουν σε αυτό το σημείο να έxουν φλερτάρει με την πιθανότητα όταν το αθώο και άβγαλτο κορίτσι τους τους καλέσει με κάποια δικαιολογία στο δωμάτιο της να βρεθούν απέναντι από 3-4 αδίστακτους βρωμιάδηδες που θα τους αφήσουν άφραγκους, δαρμένους και ξεβράκωτους στην άκρη ενός σκοτεινού δρόμου, στην μέση του πουθενά της χαωτικής πρωτεύουσας.
Τα παραδείγματα είναι άπειρα, για όσους ενδιαφέρονται ας γκουγκλάρουν στο διαδίκτυο.
Βέβαια με όλα αυτά που είπα παραπάνω δεν λέω ότι στα διάφορα σάιτ δεν υπάρχουν και νορμάλ κορίτσια που κάτω από προϋποθέσεις δεν μπορεί κάποιος να κάνει παιγνίδι. Όμως αφού περάσει κάποιος από τα hello και τα how are you στα παρακάτω θα πρέπει να μπορεί να καταλάβει τα σημάδια για το με ποιά έχει να κάνει, τι πρέπει να πει και τι όχι, πως πρέπει να συμπεριφερθεί και τι να αποφύγει, μέχρι που μπορεί να την παίξει και που πρέπει να την κάνει, που πρέπει να πει αλήθεια και που ψέματα. Τα πραγματικά κορίτσια της Ταϊλάνδης είναι δύσκολα και μάλιστα πολύ. Παίζουν πάντα με σκοπό που άλλες φορές μπορεί να τον καταλάβουμε και άλλες όχι. Ακόμα και το σεξ που μπορεί να προσφέρουν, μετά από αρκετό κόπο, εντάσσεται μέσα σε αυτό τον σκοπό.
Ξεχώρισα τα πιο σημαντικά από όσα έγραψε ο φίλος love you sort time, αναφερόμενος κυρίως σε μένα, και τον ευχαριστώ.
Είναι, φυσικά, πράγματα που έχω κι εγώ σκεφτεί πολλές φορές, πριν προετοιμαστώ για το ταξίδι.
Να ξεκαθαρίσω, αρχικά, πως δεν μίλησα για
"3 γκομενίτσες καβάντζα", τουλάχιστον με την έννοια που μπορεί να έχει κάποιος στο μυαλό του. Ούτε θέλησα να το παίξω "γαμάουα". Αυτό ήταν απλώς ένα μέρος από την χαλαρή απάντηση που έδωσα σε έναν φίλο, νωρίτερα. Το υπόλοιπο μέρος της απάντησης ήταν
"είτε θα γίνω μοναχικός καβαλάρης". Προσωπικά, εχω δει το ταξίδι αυτό ως κάτι πολύ χαλαρό, του στυλ φυσιολατρεία πρώτα και μετά ρομαντική περιπέτεια ή εξερεύνηση της γλυκιάς πλευράς της Ταϋλάνδης μετά του αγοραίου έρωτος, βεβαίως. Γενικώς, ό,τι κάτσει, χαλαρά και άκρως τουριστικά. Μέχρι και η αγάπη μου για το Βουδισμό, δηλαδή, με έχει επηρεάσει στο να επιλέξω (εδώ και λίγα χρόνια) την χώρα αυτή, για τις επόμενες διακοπές μου εκτός Ελλάδας.
Θεωρώ, επίσης, σημαντικό, πως έχω επικεντρωθεί σε φοιτήτριες στην bkk (δεν σκέφτομαι δηλαδή καν να επισκεφτώ την Pattaya είτε καλώς είτε κακώς για αρχή), κατά τα διαδικτυακά μου φλερτ, όσο "αόριστο" ή "ριψοκίνδυνο" ή "τζαμπατζίδικο" ή δεν ξέρω τί άλλο, μπορεί να φανεί αυτό σε κάποιους. Πρώτα δηλαδή δημιουργώ φιλίες με αυτές τις κοπέλες, τις παρακολουθώ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης καθημερινά, συζητάμε για οτιδήποτε σημαντικό ή ασήμαντο, πολύ-πολύ συχνά, στην προσπάθεια, φυσικά, να "ψυχολογήσω" προσωπικότητες και καταστάσεις, έχοντας υπομονή και άνεση ελεύθερου χρόνου (που ευτυχώς ή δυστυχώς διαθέτω). Η "ερασιτεχνική" αυτή προδιεργασία, είναι για μένα σημαντική, χωρίς όμως να περιμένω να οδηγήσει με το ζόρι σε "ασφαλέστατα" συμπεράσματα. Ίσως μου πει ο φίλος love you sort time, πως δεν έχω την απαιτούμενη εμπειρία να την κάνω την προδιεργασία αυτή, και θα έχει -ξανά- δίκιο. Το θέμα της έλλειψης εμπειρίας, όμως, δεν θα με κρατήσει στην Ελλάδα, για να
"κλαίω τη μοίρα μου" αιώνια
. Ακριβώς γι'αυτό θέλω να πάω εκεί, σύντομα, για να την αποκτήσω σιγά σιγά την περιβόητη αυτή εμπειρία.
