Πριν απο 10 χρόνια ακριβώς, τέτοιες μέρες, έχω κάνει ματσ στο τίντερ με γκομενάκι τότε ετών 27, ψυχολόγο, κάτοικο Νοτίων Προαστίων. Της εξηγώ ότι θα βρίσκομαι στο εξοχικό μου στην Κω για εργασίες ανακαίνισης μετά απο κάποιες ζημιές της σαιζόν, και της κάνω τα αεροπορικά να έρθει και φυσικά εκεί δεν θα ανοιξει πορτοφόλι, κάτι που δέχτηκε. Το λες και βίζιτα. Ερχεται λοιπόν, πάμε σπίτι, μπανάκι, να πάμε να φάμε, κλπ έχει πάει βραδάκι. Πέφτουμε στο κρεββάτι, στην αρχή μια χαρά, πιπες, γλυφομούνια, 69, στο τέλος περνάω σκούφο και της τον καρφώνω ιεραποστολικά. Επειδή ήταν πολύ όμορφη δεν την άλλαξα στάση και σταδιακά ανέβαζα στροφές. Μετά απο 40 περίπου λεπτά μου λέει το αξέχαστο "Ρε φίλε γαμάς κοντά μία ώρα, τι θα γίνει, θα χύσεις επιτέλους να κοιμηθούμε?". Παγωμάρα. Βγαίνω, "Ναι, πως φυσικά, καληνύχτα" σβήνω το λαμπατέρ και την αφήνω να κοιμηθεί. Παίρνω τηλέφωνο στην Ολυμπιακή και αλλάζω το εισιτήριό της, το οποίο ήταν πληρωμένο απο εμένα, απο την πιστωτική μου, για την επόμενη πτήση που έφευγε ξημερώματα (επρόκειτο να κάτσει αρκετές μέρες), και μαζεύω τα πράγματά της. Μετά απο λίγο πηγαίνω την ξυπνάω απότομα, μέσα στη θολούρα της αρχίζει μουρμούρα "τί ειναι πάλι, τι έγινε" "θα πάμε εκδρομή, έκπληξη βρε, σε μια παραλία που έχει πολύ οδήγηση και πρέπει να φτάσουμε νωρίς". Τη φορτώνω στο αμάξι, μισοκοιμισμένη αυτή, φούλ για τις αναχωρήσεις του αεροδρομίου. Ανοίγω πρώτα το καπώ, βγάζω την τσάντα της και την πετάω στο πεζοδρόμιο. Πάει να αναφωνήσει ένα "τι συμβαίνει", την τραβάω έξω απο το αυτοκίνητο, και της λέω "η πτήση σου φεύγει σε μία ώρα, προλαβαίνεις να πιείς ένα καφέ. Αντε γαμήδια". Μπαίνω στο αυτοκίνητο και αλέκος. Να μάθει να σέβεται τη φιλοξενία και τα χρήματα των άλλων.
