Ποιά είναι η θρησκεία σας;

[tomito]

Μια εναλλακτική πρόταση για το επόμενο Σαββάτο βράδυ 


http://[URL unfurl="true"]www.metafysiko.gr/epik/67.jpg[/img[/URL]]

Ο γνωστός ερευνητής, συγγραφέας και πρόεδρος του συνδέσμου σκεπτικιστών ελλάδας κ. Μιχάλης Καλόπουλος, είναι  προσκεκλημένος  για την εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 8/12 και ώρα 19:30 με τίτλο "Δηλητήρια και Μολυσματικά Όπλα στο Σκοτεινό Ποτάμι της Ιστορίας"!

"Σύγχρονες μελέτες αποδεικνύουν ότι τα θαύματα της αρχαίας θεολογίας δεν ήταν παρά προϊόντα εκτεταμένης χρήσης δηλητηρίων, ευρύτατα διαδεδομένων και σήμερα ανιχνεύσιμων, σχεδόν σε ολόκληρη την παγκόσμια ιστορία."

Επιπροσθέτως θα υπάρξει και μια live επίδειξη της αυτανάφλεξης κεριών

 

[Annoush]

φιλε τομιτο ερχομουν ανετα στη παραπανω ομιλια!!! σοβαρα! ρε γμτ ερχομαι ελλαδα στις 14...

 

[laplace]

"Σύγχρονες μελέτες αποδεικνύουν ότι τα θαύματα της αρχαίας θεολογίας δεν ήταν παρά προϊόντα εκτεταμένης χρήσης δηλητηρίων, ευρύτατα διαδεδομένων και σήμερα ανιχνεύσιμων, σχεδόν σε ολόκληρη την παγκόσμια ιστορία."

τι εννοει ο φιλος?drugs?τι?

 

[Annoush]

εννοει προφανως αυτο που οι ονομαζαν με το collective noun "φαρμακα" (μαγικα potions,inhalers, συνηθως drug based) ριξε μια ματια στο βιβλιο του Daniel Odgen (2002)  Magic, Witchcraft, and Ghosts in the Greek and Roman Worlds: A Sourcebook (Oxford)

http://books.google.com/books?id=ox...9iqh&sig=Ef4yn7WzQ7KCZQBZO-be6PPiKF0#PPA33,M1

 

[tomito]

Το Ελληνικό «Τριέσπερον» ή Ηλιούγεννα

Στη θέση των «Χριστουγέννων», οι πρόγονοί μας εώρταζαν το λεγόμενο «Τριέσπερον», μία εορτή η οποία γενικεύεται από τους ελληνιστικούς χρόνους κι εντεύθεν, προς τιμήν των πυρφόρων και ηλιακών θεοτήτων Ηρακλέους και Ηλίου. Το «Τριέσπερον» ξεκινούσε με το Χειμερινό Ηλιοστάσιο (τη νύκτα της 21ης προς την 22α του Δεκεμβρίου, τη μεγαλύτερη δηλαδή νύκτα του έτους) και κορυφωνόταν με την αναγέννηση του φωτοδότη Ηλίου (τη νύκτα της 24ης προς 25η, όταν η ημέρα έχει ήδη μείνει «στάσιμη» επί 3 ημέρες μετά το Ηλιοστάσιο και αρχίζει πλέον να μεγαλώνει).
Αργότερα, με την επιβολή της κρατικής ηλιολατρίας από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αυρηλιανό, το ελληνικό «Τριέσπερον» επισκιάσθηκε (κατά μίμηση της περσικής λατρείας του Θεού Μίθρα που εώρταζε και αυτή την γέννηση του Θεού στις 25 Δεκεμβρίου) από την «επίσημη» ρωμαϊκή εορτή του «Ανίκητου Ήλιου» («Sol Invictus»). Η «Ημέρα της Γεννήσεως του Ανίκητου Ηλίου» («Dies Natalis Solis Invicti»), η στιγμή δηλαδή που ο ακατάβλητος Ήλιος, έχοντας θριαμβεύσει επάνω στο σκοτάδι της «bruma» (βλέπε κατωτέρω), αρχίζει να ανέρχεται δυναμικά και υπερήφανα στον ουράνιο θόλο, είχε, φυσικά, ως προεόρτιο τη νύκτα του Χειμερινού Ηλιοστασίου, όταν ετιμάτο σιωπηρώς η Θεά του Κάτω Κόσμου Αντζερόνα (Angerona, Dea Tacita), προστάτις των νεκρών και προσωποποίηση της Θελήσεως, της Εσωτερικής Φωνής, της Ενοράσεως και της Σιωπής, στα λεγόμενα «Ντιβάλια» ή «Αντζερονάλια» («Divalia» ή «Angeronalia», βλ. Claudio Rutilio, «Η Θεολογία των Ρωμαίων»). Τα «Divalia» έκλειναν τις λεγόμενες «σύντομες ημέρες» («brevissimi dies», «bruma») που σηματοδοτούσαν την ολοκλήρωση της ηλιακής διαδρομής μέσα στον ενιαυτό.

Kαλό Τριέσπερο Αδέλφια!

 

[gabadoo]

Το Ελληνικό «Τριέσπερον» ή Ηλιούγεννα

Στη θέση των «Χριστουγέννων», οι πρόγονοί μας εώρταζαν το λεγόμενο «Τριέσπερον», μία εορτή η οποία γενικεύεται από τους ελληνιστικούς χρόνους κι εντεύθεν, προς τιμήν των πυρφόρων και ηλιακών θεοτήτων Ηρακλέους και Ηλίου. Το «Τριέσπερον» ξεκινούσε με το Χειμερινό Ηλιοστάσιο (τη νύκτα της 21ης προς την 22α του Δεκεμβρίου, τη μεγαλύτερη δηλαδή νύκτα του έτους) και κορυφωνόταν με την αναγέννηση του φωτοδότη Ηλίου (τη νύκτα της 24ης προς 25η, όταν η ημέρα έχει ήδη μείνει «στάσιμη» επί 3 ημέρες μετά το Ηλιοστάσιο και αρχίζει πλέον να μεγαλώνει).
Αργότερα, με την επιβολή της κρατικής ηλιολατρίας από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αυρηλιανό, το ελληνικό «Τριέσπερον» επισκιάσθηκε (κατά μίμηση της περσικής λατρείας του Θεού Μίθρα που εώρταζε και αυτή την γέννηση του Θεού στις 25 Δεκεμβρίου) από την «επίσημη» ρωμαϊκή εορτή του «Ανίκητου Ήλιου» («Sol Invictus»). Η «Ημέρα της Γεννήσεως του Ανίκητου Ηλίου» («Dies Natalis Solis Invicti»), η στιγμή δηλαδή που ο ακατάβλητος Ήλιος, έχοντας θριαμβεύσει επάνω στο σκοτάδι της «bruma» (βλέπε κατωτέρω), αρχίζει να ανέρχεται δυναμικά και υπερήφανα στον ουράνιο θόλο, είχε, φυσικά, ως προεόρτιο τη νύκτα του Χειμερινού Ηλιοστασίου, όταν ετιμάτο σιωπηρώς η Θεά του Κάτω Κόσμου Αντζερόνα (Angerona, Dea Tacita), προστάτις των νεκρών και προσωποποίηση της Θελήσεως, της Εσωτερικής Φωνής, της Ενοράσεως και της Σιωπής, στα λεγόμενα «Ντιβάλια» ή «Αντζερονάλια» («Divalia» ή «Angeronalia», βλ. Claudio Rutilio, «Η Θεολογία των Ρωμαίων»). Τα «Divalia» έκλειναν τις λεγόμενες «σύντομες ημέρες» («brevissimi dies», «bruma») που σηματοδοτούσαν την ολοκλήρωση της ηλιακής διαδρομής μέσα στον ενιαυτό.

Kαλό Τριέσπερο Αδέλφια!

  Μπραβο tomito.....εμπλουτιζεις τις γνωσεις μας...Αυτην την γιορτη των προγονων μας δεν την ηξερα..Και παλι μπραβο για την ενημερωση.

 

[kaytos]

Το Ελληνικό «Τριέσπερον» ή Ηλιούγεννα

Στη θέση των «Χριστουγέννων», οι πρόγονοί μας εώρταζαν το λεγόμενο «Τριέσπερον», μία εορτή η οποία γενικεύεται από τους ελληνιστικούς χρόνους κι εντεύθεν, προς τιμήν των πυρφόρων και ηλιακών θεοτήτων Ηρακλέους και Ηλίου. Το «Τριέσπερον» ξεκινούσε με το Χειμερινό Ηλιοστάσιο (τη νύκτα της 21ης προς την 22α του Δεκεμβρίου, τη μεγαλύτερη δηλαδή νύκτα του έτους) και κορυφωνόταν με την αναγέννηση του φωτοδότη Ηλίου (τη νύκτα της 24ης προς 25η, όταν η ημέρα έχει ήδη μείνει «στάσιμη» επί 3 ημέρες μετά το Ηλιοστάσιο και αρχίζει πλέον να μεγαλώνει).
Αργότερα, με την επιβολή της κρατικής ηλιολατρίας από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αυρηλιανό, το ελληνικό «Τριέσπερον» επισκιάσθηκε (κατά μίμηση της περσικής λατρείας του Θεού Μίθρα που εώρταζε και αυτή την γέννηση του Θεού στις 25 Δεκεμβρίου) από την «επίσημη» ρωμαϊκή εορτή του «Ανίκητου Ήλιου» («Sol Invictus»). Η «Ημέρα της Γεννήσεως του Ανίκητου Ηλίου» («Dies Natalis Solis Invicti»), η στιγμή δηλαδή που ο ακατάβλητος Ήλιος, έχοντας θριαμβεύσει επάνω στο σκοτάδι της «bruma» (βλέπε κατωτέρω), αρχίζει να ανέρχεται δυναμικά και υπερήφανα στον ουράνιο θόλο, είχε, φυσικά, ως προεόρτιο τη νύκτα του Χειμερινού Ηλιοστασίου, όταν ετιμάτο σιωπηρώς η Θεά του Κάτω Κόσμου Αντζερόνα (Angerona, Dea Tacita), προστάτις των νεκρών και προσωποποίηση της Θελήσεως, της Εσωτερικής Φωνής, της Ενοράσεως και της Σιωπής, στα λεγόμενα «Ντιβάλια» ή «Αντζερονάλια» («Divalia» ή «Angeronalia», βλ. Claudio Rutilio, «Η Θεολογία των Ρωμαίων»). Τα «Divalia» έκλειναν τις λεγόμενες «σύντομες ημέρες» («brevissimi dies», «bruma») που σηματοδοτούσαν την ολοκλήρωση της ηλιακής διαδρομής μέσα στον ενιαυτό.

Kαλό Τριέσπερο Αδέλφια!

Καταπληκτικό ποστ, ωραίες γνώσεις

 

[tomito]

Μπραβο tomito.....εμπλουτιζεις τις γνωσεις μας...Αυτην την γιορτη των προγονων μας δεν την ηξερα..Και παλι μπραβο για την ενημερωση.

Καταπληκτικό ποστ, ωραίες γνώσεις

Σας ευχαριστώ πολύ φίλοι
Τύχη Αγαθή!

 

[litle cat boy]

Όλες οι  θρησκείες είναι για τον πούτσο

 

[stavros51]

[size=9pt]Μου κάνει μεγάλη εντύπωση να ειναι άθεος κάποιος που σπουδάζει θετική επιστήμη,[/size]

Λοιπόν, διαβάζοντας εδώ μου δημιουργήθηκε μια "ετυμολογική" απορία, και για να δούμε ποια είναι η άποψη των υπολοίπων, και κυρίως κανενός φιλολόγου:

Η λέξη "άθεος" προέρχεται από το στερητικό "α" και το "θεός", που ο συνδυασμός τους σημαίνει "χωρίς θεό".
Το ίδιο συμβαίνει με όλες τις λέξεις που έχουν (συνήθως στην αρχή τους) το στερητικό "α".
Π.χ:
άνανδρος = χωρίς ανδρεία
αγύμναστος = μη γυμνασμένος
ανήθικος = χωρίς ηθική
άχρωμος = χωρίς χρώμα
ανέλπιστος = που δεν είχε ελπίδα (να συμβεί)
κλπ κλπ.

Όλες αυτές οι λέξεις, έχουν (συνήθως) και μια "αντίθετη" λέξη που έχει την ακριβώς αντίθετη έννοια. Π.χ. στις ανωτέρω οι αντίθετες είναι: "ανδρείος", "γυμνασμένος", "ηθικός", "έγχρωμος" ή "χρωματιστός ή "χρωματισμένος", "αναμενόμενος".

Της λέξης "άθεος" ποιά είναι η αντίθετη?

Με ενδιαφέρει, για να ξέρω δηλαδή τι θα γίνω, αν αλλάξω μυαλά κάποτε...

 

[tomito]

ένθεος

 

[DarkAngelOfStrips]

παρε μια, ένθεος

 

[cretan335]

Πάρε δυο, που συνήθως πάνε και μαζί, θρησκευόμενος και ευλαβής 

 

[stavros51]

Ρε παιδιά, το σκέφτηκα αυτό (το ένθεος), αλλά δε μου γεμίζει το μάτι. Κατ' αρχήν δε χρησιμοποιείται.

Τα "θρησκευόμενος" και "ευλαβής" του cretan πλησιάζουν, αλλά είναι πιό εξειδικευμένες έννοιες από το [αντίθετο του άθεος].

Το μόνο που εγώ σκέφτηκα σαν αντίθετο του "άθεος" είναι το "πιστός", αλλά πάλι, αντίθετο του "πιστός" δεν είναι το "άπιστος"?

Μπάχαλο η σχετική ορολογία...

 

[tomito]

Το ένθεος πως να χρησιμοποιείται Στάυρο?
Την γλώσσα μας την έχουμε ξεσκίσει.
Εδώ η λέξη εκκλησία (του Δήμου) σκέψου τι κατάντησε να σημαίνει.
Δεν το λέω απαξιωτικά για τις Εκκλησίες οποιουδήποτε Θρησκευματος αλλά αναλογίσου την διαστροφή της έννοιας που έχει υποστεί.
(Το ύψιστο γλωσσολογικό όργανο που καλείται Ελληνική Γλώσσα δεν είχε την λέξη ομοφυλλόφιλος λχ σκέψου αυτό για να καταλάβεις για τι βιασμό μιλάμε.)
Και επίσης από το ένθεος προκύπτει- με επιφύλαξη- νομίζω το ενθουσιασμός
Βλέπεις καμμιά Θρησκεία -με την σύγχρονη έννοια του όρου- να προκαλεί ενθουσιασμό στους "πιστούς" της?

 

Το Ελληνικό «Τριέσπερον» ή Ηλιούγεννα
Kαλό Τριέσπερο Αδέλφια!

Καλό τριέσπερο λοιπόν στο φίλο μου tomito !
Kαλά Χριστούγεννα στους Χριστιανούς του site !
Kαλές γιορτές στους υπολοίπους ! ;)

 

[troueno]

  Μηπως το αθεος δεν ειναι σωστη λέξη γιατι αν το α ειναι στερητικο το αναποδο ειναι θεος!!!

  Απλα αθεος λεγεται αυτος που ΔΕΝ εχει Θεο, οπως ο απορος δεν εχει πορους.

  Και τωρα μπαινω δυμαμικα και λεω οτι το αθεος ειναι επιθετικός προσδιρισμός και οχι επίθετο!!!  και ψαχνω και στο google να δω τι ειναι επιθετικος προσδιορισμος γιατι μαλλον λεω μπουρδες (λεω-λεω)!!

  Ε

 

[cretan335]

  Μηπως το αθεος δεν ειναι σωστη λέξη γιατι αν το α ειναι στερητικο το αναποδο ειναι θεος!!!

  Απλα αθεος λεγεται αυτος που ΔΕΝ εχει Θεο, οπως ο απορος δεν εχει πορους.

  Και τωρα μπαινω δυμαμικα και λεω οτι το αθεος ειναι επιθετικός προσδιρισμός και οχι επίθετο!!!  και ψαχνω και στο google να δω τι ειναι επιθετικος προσδιορισμος γιατι μαλλον λεω μπουρδες (λεω-λεω)!!

  Ε

Έλα μωρέ τώρα, τι τους ψάχνεις τους προσδιορισμούς.
Σε λίγες μέρες 2008 θα έχουμε. Όπου να 'ναι θα σκάσει η νέα θρησκεία 

 

[gabadoo]

Η λέξη "άθεος" προέρχεται από το στερητικό "α" και το "θεός", που ο συνδυασμός τους σημαίνει "χωρίς θεό".
Το ίδιο συμβαίνει με όλες τις λέξεις που έχουν (συνήθως στην αρχή τους) το στερητικό "α".

η λεξη αθεος σημαινει αυτον που αρνειται την υπαρξη του Θεου,απο αγνοια η αδιαφορια...

Αντιθετως ,ΑΘΕΙΣΤΗΣ,ειναι ο εκ πεποιθησεως ,συνειδητα και θεωρητικα,αρνουμενος την υπαρξη Θεου....


αγνωστικιστης ειναι αυτος που αμφισβητει την υπαρξη του Θεου στηριζομενος στην αντιληψη οτι η υπαρξη του δεν μπορει να αποδειχθει....


αθρησκος και απιστος δεν περιγραφουν καταστασεις αλλα σχολιαζουν ιδιοτητα...


Αρα το αντιθετο του αθεος  πιστος...

Ελπιζω να βοηθησα...



                                    Γ.Μπαμπινιωτης-Το λεξικο της συγχρονης Ελληνικης γλωσσας

 

αγνωστικιστης ειναι αυτος που αμφισβητει την υπαρξη του Θεου στηριζομενος στην αντιληψη οτι η υπαρξη του δεν μπορει να αποδειχθει....

Έλα Σταύρο ... σε βρήκα ...!  ;)