Δε τραβάει το νήμα, αντε να πω μια ιστορία.
2018, καισαριανη, 1 το βράδυ, κλείνω ραντεβού μιας ώρας καπάκι δεύτερη μέρα με ένα τρανς μωρό από Βραζιλία 19 χρόνων. Ανοίγει, χαρές φιλιά κτλ. Η φίλη της με βλέπει, τσατίζεται, πάει μέσα να πλύνει τα πιάτα. Τη γράφουμε στα παπάρια μας, πάμε στο άλλο δωμάτιο. Της λέω πίνεις μαύρο; Έχω. Ναι μου λέει (από πριν ήξερα ότι πίνει, την έκανα την πουτανιά μου). Στρίβουμε δυο, πίνουμε, το μωρό λύνεται φουλ. Τελειώνει πάνω μου, βάζω καποτα, να μη περιγράφω τα κλασσικά εικονογραφημένα, τελοσπαντων μια στιγμή κάνουμε μπρέικ για νερο γιατί έχουμε στεγνώσει και η αναπνοή αρχίζει και χαλάει. Πίνουμε ένα σκασμό νερο. Τελειώνει και το τσιγάρο, τα μάτια μας κόκκινα, την πάω κουταλωτο. Έχω βγάλει ήδη την καποτα ένα λεπτό πριν μπροστά της γιατί σταματήσαμε. Τη στήνω λοιπόν, έχει πάρει βλέμμα σοβαρό, αυτό το βλέμμα που σου λένε «put inside». Ένα δεκάλεπτο δε θα ήμασταν έτσι; Έλιωσα. Τελείωσα μέσα της. Την επόμενη βόλτα Μοναστηράκι, κήπο κτλ. Ένα μήνα έτσι. Μετά σπάσαμε, όταν ξανάρθε έκανε παρέα με τη Λοχανι και τις άλλες, την πέτυχα στο Λόχαν. Την περιμένω μέχρι τις 5, μιλάμε, την φορτώνω με τον κολλητό μου, μας αφήνει Σύνταγμα, γαμηθηκαμε ως τις 12 το πρωί και μετά καπάκι έφυγε για δουλειά. Χάσαμε επαφή, έμαθα τα δικά της, ας είναι καλά πλέον όπου είναι.
