Δε θα μιλήσω μόνο για πορνοσυνήθεια αλλά θα το τραβήξω λίγο παραπάνω σε γαμωσυνήθεια, τσουλοσυνήθεια εν ολίγης ποια είναι τα συμπτώματα που είχα εγώ σύμφωνα με τη δική μου ζωή ως εργένης.
Εγώ πέρασα κάποια χρόνια οικειοθελώς εργένης. Επειδή είχα βγεί από μεγάλη σχέση δεν ήθελα να δεσμευτώ εκείνη την περίοδο και με ενδιέφερε μόνο το πήδημα. Ούτε καν σχέση για το πήδημα. Πήδημα την ίδια μέρα μπάμ !!!
Ήθελα να ζήσω δηλαδή. Αυτό νομίζω θέλουν όλοι οι 25άρηδες μετά από πολλα χρόνια σχέση.
Μετά από τρία χρόνια λοιπόν με ζωή "πορνοστάρ"
1) Δε μπορούσα να πάρω καμία γυναίκα στα σοβαρά και να τη δώ για σχέση
2) Δε μπορούσα ούτε καν να περιμένω για δεύτερο ραντεβού για να πηδήξω.
3) Δε μπορούσα να βγώ για καφέ ή φαγητο με μια γκόμενα.. ήθελα ποτό και αν γίνεται σε κλάμπ ώστε αν δω ότι δε θα γαμήσω το ίδιο βράδυ, να την κάνω με τους φίλους μου και να μείνει στην παρέα της αντί να μου φορτωθεί.
4) Δεν έδινα τόσο μεγάλη σημασία και αξία στο πήδημα όπως οι φίλοι μου. Ενώ εκείνοι όταν γνώριζαν μια γκόμενα και την πήδαγαν, μετά το συζήταγαν και έλεγαν κουτσομπολιά. Εγώ μπορεί να είχα πάει με 3 διαφορετικές εκείνη την εβδομάδα και δεν το θεωρούσα κάτι.
5) Επειδή γνώρισα αρκετές γυναίκες, και πολλές από αυτές ήταν εξτρίμ πουτάνες οι ακραίες, οι βγάζανε μια πουτανίστικη "βρωμιά" στο κρεβάτι, συνηθίζοντας σε τέτοια μετά οτιδήποτε πιο ήρεμο και πιο soft δε με έφτιαχνε.
6) Έφτασα στο σημείο να μη μου λέει κάτι ένα απλό πήδημα, αλλά για να τελειώσω να πρέπει η άλλη να γίνει πορνοστάρ στο κρεβάτι σαν ορισμένες που γνώρισα. (και αυτό είναι μαλακία βέβαια).
Σε γενικές γραμμές αυτά. Απλά θέλω να καταλήξω πως όταν ζήσεις αρκετό το ένα άκρο και τυχαίνει να σου αρέσει, μετά δύσκολα μπορείς να ικανοποιηθείς με κάτι διαφορετικό. Βέβαια εννοείται πως η γυναίκα μου δε θα ήθελα να ήταν σαν αυτά τα ακραία που με καύλωναν... γιατί ως γνωστόν η πουτανιά καυλώνει τον άντρα... αλλά εγκυμονεί κινδύνους..
Δε ξέρω αν βγεί εκτός θέματος, αλλά στον πούτσο μου τον εργασιομανή