Όχι αγόρι μου , εγώ σου είπα από την αρχή Keep it going αλλά με μέτρο για να μην πληγωθείς.. Όλοι μας έχουμε ερωτευτεί από πουτάνες στο επάγγελμα μέχρι πουτάνες στην καθημερινότητα μας (αν με λαμβάνεις)..
Και καταλήξαμε στο ότι θέλουμε να γαμάμε πλέον ότι κινείται χωρίς συναισθηματισμούς , τριαντάφυλλα , καρδούλες και μαλακίες
H απάντηση σου με έβαλε σε βαθυστόχαστες σκέψεις , σε σχέση με τις απαντήσεις τυχάρπαστων γραφικών περαστικών απο το θρέαντ μου.
Περάστε κόσμε και κοσμάκι, αλλος ειναι βιαστικός, αφηνει ένα πόρδο ριχής σκέψης και σαπίλας ,φέυγει,πανω στην βιασύνη του
ξεχασε οτι ηταν κάποτε 20 χρονών. Αλλος φορά καπαρτίνα προσπαθέι να μην τον μουσκέψει η βροχή , αλλά εχει μουσκεμενα τα φύλλα
του μυαλού απο κακές εμπειρίες και δεν του επιτρέπει να στοχαστεί. Θελέι απλα να συγκρινει την καπαρτίνα του με την γύμνια του διπλανου
και να φύγει βιαστικά, να νιώσει εστω και σε ενα φορουμ καλλίτερος.
Τον δικαιολογω, εχει δικιο διοτι γλύστρισε σε πολλά "νερα" και εγινε πολλές φορες "μουσκεμα".
Ε χ ο υ μ ε μονο ενα φύλλο συκής, μοχθουμε για να αποκτήσουμε την καρπατίνα της ζωής , των εμπειριών, των σκέψεων και των πράξεων.
Τους ενόχλησε βλέπεις , όχι η αμάθεια μου για την υγρη μηστιριωδη τρυπουλα , αυτο που τους ενοχλησε ειναι το "γιατί αυτος
και όχι έγω". Δεν πειράζει , κάποτε εκει που είναι θα ειμαι εγω στην θέση τους. Αυτο ελεγε ο παπουλης μου ο συγχωρεμένος. Ποτέ μην κρίνεις
τις πραξεις του γεροντότερου, απλα να τις ζυγιζεις και να προσπαθησεις να τις ξεπεράσεις , συμπλήρωνε.
Βλέπεις και αναλογίζεσαι οτι αρκετοί έχουν αφαιρέσει απο το ελάχιστο μυαλό , ψύγματα θα έλεγα, ότι θα μπορούσε να τους δυσκολέψει. Η ζώη δεν ειναι τεράστια
και το έχω καταλάβει καλα. Πραγματικά δεν πήρα χαμπαρί ποτε απο τα 15 μου εφτασα 23 . Στερηθικα πράγματα αλλά δεν μπορώ να πάω κόντρα .
Στην αρχη με λουλουδάκια και καρδούλες, δεν πειραζει. Να, θυμάμαι οτι την προηγουμενη εβδομαδα πάλευα μεταξυ φθοράς και έλεγα, γιατι δεν παιρνει τηλεφωνο εκείνη
και χάλαγα το μυαλό μου.
Φυσικά την έχω κανει θεά , εχω φανταστεί τα πάντα και περιμένω πώς και πώς την πτήση μου πάνω απο ένα νέο , ολοκαινουργιο αεροδρόμιο. Με φανταστικα χρώματα, ζωντάνια
και πολλά - πολλά φώτα. Όμως δεν ξεχνώ οτι μέσα σε κάθε αεροπλάνο υπάρχει και αλεξίπτωτο, αν τυχών πέσω (που θα πεσω) σε κενά αερός ή στα κένα του μυαλού μου η πτώση θα
ειναι σφοδρή.
Πεφτωντας μαθαινεις να πετάς και όχι πιλοτάρωντας.
Φίλτατε Ελλην καταλαβαίνω 1000% αυτο που προσπαθείς να μου μεταδώσεις να ξέρεις , και δεν το λεω ως διακαιολογια, καθε πραγμα στον καιρό του.Και ας πληγωθω
δεν γ@μιεται, πρεπει να το περασω και αυτο να δω τί είναι.
