Μετά από κάποιο διάστημα …αποχής για διάφορους λόγους έκανα πάλι μια βόλτα σε μερικά ιδρύματα του κέντρου.
Ξεκινώντας από τη Μάρνη 28, πήγα, είδα την παρέλαση των «κουριτσιών» που τα περισσότερα έμοιαζαν σαν να τα έιχαν μόλις ανεβάσει από το πεζοδρόμιο της 3ης Σεπτεμβρίου, έφριξα και έφυγα τρέχοντας. Απόρησα με τον εαυτό μου πώς ήμουν παλιότερα πελάτης. Ο χώρος με τα σημερινά standards είναι μίζερος και απαράδεκτος από κάθε άποψη.
Στο 3ης Σεπτεμβρίου 54, αφού πέρασα από τα εξεταστικά βλέμματα των περίεργων θαμώνων του διπλανού καφέ τοστάδικου που απολάμβαναν τη λιακάδα, ανέβηκα στο ίδρυμα. Παχουλή ξανθιά πορτιέρισα που «…κάπου με ήξερε». Παρόντα δύο κοντοπούτανα, Ελβίρα, κοντή, πολύ αδύνατη και Πάολα μελαχρινή με κοντό μαλλί και παιχνιδιάρα. Δεν τρελάθηκα αλλά την έβαλα στα υπόψη για το μέλλον.
3ης Σεπτεμβρίου 89, καμία ανανέωση Δώρα και η γνωστη Λίλη, την έκανα για παραπέρα και είπα να περάσω από το ξεχασμένο 3ης Σ 119.
Η γνωστή σερίφισα από Λ. Αλεξάνδρας 5, έκανε τις απαραίτητες χαρούλες που με είδε και μου παρουσίασε τις θεραπεύτριες.
Σοφία μελαχρινή, μετα- milf αδιάφορη, Αλίκη ξανθό προ-milf από Ουκρανία, μικροκαμωμένη, αδύνατη με ωραίο πρόσωπο, και Βικτόρια πανύψηλο ρώσικο άλογο με συνεσταλμένο GFE ύφος.
Παρότι διαβάζοντας κριτικές από συναγωνιστές είχα σκοπό να περάσω και από Πατησίων 160, η ώρα είχε περάσει και έμεινα στο μαγαζί με την Αλίκη.
Πολύ ευγενική, το μασαζάκι μέτριο αλλά το προσπαθεί, η συνέχεια όμως καλύτερη. Φιλάκια, χαδάκια, καλαμάκι χωρίς χέρια, ψητό και πάλι καλαμάκι για το τέλος. Overall ικανοποιητική εμπειρία.