Βεβαίως και κατουράμε σε νιπτήρες.
Τι θα κάναμε δηλαδή (ιδίως στο μπουρδέλο), θα λέγαμε "Με συγχωρείτε, που είναι το WC?"
ΚΑΙ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ στο νιπτήρα, παρά γωνία Φυλής και Φωκαίας. Βρωμάει ο τόπος.
Άλλωστε στην ίδια αποχέτευση πάνε όλα: Είτε σε νιπτήρα τα ρίξεις, είτε σε λεκάνη. Μόνο το κατούρημα στο ύπαιθρο κάνει διαφορά (και στην απόλαυση).
Μερικά tips για το επιτυχημένο κατούρημα:
1) Βάζετε χαρτί τουαλέτας ανάμεσα στο νιπτήρα και την αρχιδόπουτσα σας. Δε χρειάζεται να ακουμπάτε εκεί που ίσως έχουν ακουμπήσει αρχίδια άλλων.
2) Δώστε στο καβλί μια "κλίση" ώστε τα τσίσο να πέφτει "γλύφοντας" την μέσα επιφάνεια του νιπτήρα (όχι κάθετα), ώστε να μη πιτσιλάει.
3) Μη βιάζεστε. Κατουτάτε χαλαρά, περιμένοντας να αδειάσει καλά όλη η κύστη, τα σωληνάκια, τα πάντα. Αλλιώς τις τελευταίες σταγόνες θα τις ρουφήξει το σώβρακο.
4) Τινάξτε με προσοχή, ή ακόμα καλύτερα σκουπίστε την βρεμένη άκρη τοης ψωλής με λίγο καθαρό χαρτάκι.
5) Αφήστε να τρέξει ΠΟΛΥ νερό στο νιπτήρα μετά το κατούρημα, ώστε να ξεπλυθούν προς τα κάτω όλα τα ίχνη τσίσου από το νιπτήρα, τους σωλήνες αποχέτευσης και το φρεάτιο δαπέδου. Ο επόμενος δεν έχει υποχρέωση να μυρίζει τα τσίσα σας.
6) "ΠΟΛΥ" δε σημαίνει να τρέχει νερό τόσο ώστε να πλημμυρίσει ο νιπτήρας. Η ροή πρέπει να είναι τόση, ώστε η αποχέτευση να προλαβαίνει να παίρνει το νερό κάτω.
7) Σημαίνει όμως αρκετή ώρα. Όση κάνει να βάλεις παπούτσια και ρούχα.
8) Αν υποψιάζεστε ότι παρά την προσοχή σας "σταγονίδια" έχουν πιτσιλίσει σημεία του νιπτήρα στα οποία δε φτάνει το νερό από τον κρουνό για να τα ξεπλύνει, ραντίστε τα σημεία αυτά με λίγο νεράκι χρησιμοποιώντας το χέρι σας. Δε θα πάθετε τίποτα.
Το σχήμα εδώ θα βοηθήσει τους μειωμένης αντίληψης να καταλάβουν που πάει το χαρτί.