Αλλοδαποί Ιστορίες μεταναστευτικής τρέλας

[junglejim4322]

καλό, συνέχισε

 

[Gamaw Gries]

Ελπίζω να έλιωσες το κεφάλι του μουνόπανου στο πεζοδρόμιο Παραλήμνιε.

 

[Slavyanka Delicatessen]

Ελπίζω να έλιωσες το κεφάλι του μουνόπανου στο πεζοδρόμιο Παραλήμνιε.

φιδια γραφει

 

Ο Στράτος μ έπιασε από το χέρι και μου φώναξε ότι δεν θα πάω πουθενά.
-Έτσι παρατάς το μαγαζί ? Τελείωσε την εργασία σου, κάτσε να τα πούμε να δούμε που είναι το πρόβλημα κι αν δεν τα βρούμε φύγε. Αλλά τελείωνε τη δουλειά σου.
- Ωραία του είπα. Τελειώνω την λάντζα με πληρώνεις κι άντε γεια.
Ο Κώστας δεν μίλαγε.
-Πάμε στα ψυγεία είπε ο Στρατός.
Τον ακολούθησα στο υπόγειο. Ανάψαμε τσιγάρο και με ρώτησε τι έγινε ?
Του εξήγησα τι γινόταν το τελευταίο διάστημα. Του είπα ότι νόμιζα ότι είχα βρει καλούς ανθρώπους εδώ, αλλά είχα κάνει λάθος.
- Έχεις παράπονο από εμάς, με ρώτησε.
-Όχι αλλά δεν τον αντέχω άλλο κι εσείς είστε στην κοσμάρα σας. Ιδέα δεν έχετε τη γίνεται στην κουζίνα.
-Νομίζεις, μου απάντησε. Εσύ μπορεί να μας έχεις για μαλάκες, αλλά όλα τα βλέπουμε. Γιατί irthes εδώ για να βγάλεις ένα μεροκάματο έτσι δεν είναι ?
-Ναι.
Και θα σε διώξει ο μαλάκας ? Κάνε υπομονή και μια μέρα θα φύγει αυτός. Στο χέρι σου είναι.
Άνοιξε η πόρτα και μπήκε ο Μανώλης.
Είπε στον Στράτο : Κοίτα αφεντικό ο Κώστας φίλος μου είναι, αλλά δεν είχε δίκιο. Του μίλησε άσχημα χωρίς λόγο. Ο ...... γαμήθηκε σήμερα δεν έπρεπε να του πει κουβέντα ο Κώστας.
Τα βλέπεις είπα στον Στράτο μέχρι κι ο δικός του τον κατηγορεί. Τράβηξα μια μπουνιά στον τοίχο και είπα : Όχι θα φύγω, αλλά πρώτα θα τον γαμήσω. Άνοιξα την πόρτα κι έκανα να πάω στην κουζίνα. Θα τον κοπαναγα άσχημα τον πούστη. Ο Μανώλης με πρόλαβε. Μπήκε μπροστά και μου ζήτησε να γυρίσω πίσω. Έφτασε κι ο Στράτος, με τράβηξε από το χέρι πίσω στα ψυγεία.
Ο Στράτος είπε στον Μανώλη να μας αφήσει μόνους. Πες στην Έλενα να μας φέρει 2 μπύρες εδώ κάτω και τραβά στην κουζίνα να δεις μήπως θέλει κάτι ο άλλος. Κάτσαμε με το αφεντικό και τα είπαμε. Ήρθε κι Έλενα με τις μπύρες και μου είπε : .... κι εγώ μαζί σου είμαι κι ας είπαμε 2 μαλακίες τον πρώτο καιρό. Είσαι ωραίος τύπος, ο άλλος όλο νευρα και προβλήματα είναι.
Ηρέμησα. Ήπιαμε της μπύρες κι ανεβήκαμε στην κουζίνα. Ο Κώστας είχε φύγει. Μάλλον είχε χεστεί απάνω του. Την άλλη μέρα είχα ρεπό.......

 

Την Τρίτη πήγα για δουλειά με μισή καρδιά. Δεν ήξερα πως θα τον αντιμετώπιζα ούτε πως θα αντιδρούσε αυτός.
Μπήκα στην κουζίνα και χαρέτησα μόνο τη Sun.
Ο Κώστας μου είπε : Ρε συ ......δεν μας μιλάς ? Κρατάς κακιά ρε ? Νταξη είπα μια κουβέντα παραπάνω αλλά είχα τα νευρα μου. Τώρα πάει τελείωσε.
Η Sun  δεν μιλούσε. Είχε μάθει τι είχε γίνει.
Μέσα μου εβραζα πάλι.
-Πάω στο υπόγειο στα ψυγεία να ανεβάσω πράγματα, νταξη ρε μη μου μιλάς αλλά αν θες ετοίμασε το πόστο σου, μου είπε και ο τόνος του ήταν ήπιος.
Άρπαξα ένα μικρό κοφτερό μαχαίρι και τον ακολούθησα. Μόλις μπήκαμε στο υπόγειο έκλεισα την πόρτα πίσω μου και του είπα : Κωστάκη μη μου την ξαναπείς. Γιατί το βλέπεις αυτό ? Θα σου το χώσω στον κώλο και θα το βγάλω ως το σβερκο σου. Και το πίστευα. Τώρα σε προειδοποιώ, την επόμενη φορά όμως θα σου την κάνω χωρίς να σου πω κουβέντα.
Θα έχεις μια γραμμή από το κολομέρi ως τον σβερκο να σου θυμίζει για πάντα τη συνάντηση μας.
Έβαλε τα κλάματα κι άρχισε να μου ζητάει συγνώμη και να μου λέει για τα προβλήματα του. Μου είπε για τα παιδιά του για τη ζωή του γιατί αναγκάστηκε να έρθει στη Γερμανία.
Στ αρχίδια μου τα προβλήματα σου του απάντησα. Έχω τα δικά μου που είναι πιο σημαντικά για μένα. Εγώ θέλω να με σέβεσαι αλλιώς θα με φοβάσαι.
Τον λυπόμουν όμως. Μια στιγμή μου ήρθε να βάλω κι εγώ τα κλάματα. Πήρα ένα κασόνι ντομάτες και αλλά λαχανικά και πήγα στην κουζίνα.
Όταν ήρθε πάνω δεν μιλήσαμε. Βγήκα στο δρόμο άναψα τσιγάρο και σκεφτόμουν να μείνω η να φύγω. Τελικά γύρισα στην κουζίνα. Ο Κώστας με ρώτησε αν θέλω να μου φτιάξει καφέ. Του είπα θα φτιάξω μόνος μου.

 

[Alphamale]

Ο μάγειρας έχει νεύρα γιατί μάλλον δε γαμάει. 

 

[bixterious]

που χάθηκες βρέ παραλήμνιο αγόρι?

 

που χάθηκες βρέ παραλήμνιο αγόρι?

Xathika giati mou etyxan kati straves. Vrethika xoris na to katalavo sto dromo astegos. Eytyxos vrika pleon spiti, exo kai mia kopelia apo tin Portogalia, doulevo kai plironome kala kai prospatho na organoso tin zoi mou edo. Kateveno gia ligo Ellada, mou eleipse to xorio kai stin epistrofi tha exo valei internet sto spiti opote tha ta 'leme' syxna.

Sorry gia ta greeklish alla grafo apo internet cafe.

 

[bixterious]

Xathika giati mou etyxan kati straves. Vrethika xoris na to katalavo sto dromo astegos. Eytyxos vrika pleon spiti, exo kai mia kopelia apo tin Portogalia, doulevo kai plironome kala kai prospatho na organoso tin zoi mou edo. Kateveno gia ligo Ellada, mou eleipse to xorio kai stin epistrofi tha exo valei internet sto spiti opote tha ta 'leme' syxna.

Sorry gia ta greeklish alla grafo apo internet cafe.

είσαι "αντάρτης"!!!!!δε λυγίζεις με τίποτα!!!!σε πάω με χίλια!!!!!!! καλή επιστροφή στα πάτρια

 

Ηταν αρχες Δεκέμβρη πλεον. Το Βερολίνο ετοιμαζόταν για τα Χριστούγεννα και τον ερχομό του νεου έτους. Το αφεντικο μας ειχε προειδοποιήσει ότι θα εχουμε πολλη δουλεια. Ελεγε ότι πρεπει να ειμαστε ενωμενοι και προσηλωμένοι στη δουλειά. Όχι νευρα, όχι τσακωμοί, όχι κοπανες και αργοποριες. Τα τελευταια ηταν πιο πολύ προειδοποιήσεις προς την Sun  η οποια τα ειχε φτιάξει μ’ έναν Ρουμάνο κι ερχόταν όποτε ηθελε για δουλεια. Ταυτοχρονα ετοιμαζομουν για το πρωτο μου ραντεβού στο Βερολίνο με την κοπελα από το Super market.  Τοτε ηταν που η Τατιάνα και ο Κλάους μου ανακοίνωσαν ότι είχαν βρει σπιτι σ΄ένα προάστιο και θα μετακόμιζαν. Μου είπαν ότι δεν θα μπορουσα να μενω πλεον μαζί τους κι επρεπε να βρω σπιτι.
Δεν εδωσα πολλη σημασια αν και ηξερα πόσο δύσκολο είναι να βρει καποιος σπιτι στο Βερολινο. Αυτό που ειχε πιο πολλη σημασια για μενα εκεινες τις μερες ήταν πως θα πλησιαζα την κοπελα που δουλευε στο super market της γεοτονιας. Τελικα αποφασισα να της στειλω ένα γραμμα οπου της εξηγουσα ποιος ειμαι και της ειχα γραψει το τηλεφωνο μου. Όλα αυτά στα αγγλικα. Περιμενα μερικες μερες και ένα απογευμα εσκασε τηλεφωνο από την Μπριζιτ.  Μιλησα 2-3 φορες στο τηλεφωνο μαζι της κι επιτελους την Τετάρτη πριν τα Xριστουγεννα  που δεν δουλευα δωσαμε ραντεβού στην Αλεξαντερ πλατς. Η Μπριζιτ ειχε γεννηθει στο Αννοβερο από Γάλλο πατερα κι Εσθονη μητερα, ζουσε στη Γερμανία, αλλα αισθανοταν Γαλλίδα. Ηταν καστανη, γυρω στο 1,60 κατι και πολύ αδυνατη. Μιλουσε πολύ καλα Αγγλικά, Γαλλικά κι φυσικα τα Γερμανικά. Μου είπε ότι θα ερχόταν με μια φίλη της. Ήθελε να με γνωρίσει πρώτα και μετά θα βγαίναμε οι δυο μας. Δεχτηκα γιατι δεν ειχα κι άλλη επιλογή.  Δε γαμιετε ειπα, εκει που θα πληρωνα για δυο θα πληρώσω για τρεις. Ελπίζω μονο να μην τρωνε και πινουν πολύ.
Εφτασα στο ραντεβου με κανα τεταρτο καθυστέρηση. Τα κοριτσια ησαν ηδη εκει και με περιμεναν σε ένα café restaurant. Ζητησα συγνωμη για την αργοπορια μου και παραγειλα ζεστο κοκινο κρασι. Αυτές ειχαν ηδη παραγγείλει.  Η φίλη της ηταν μια Βουλγάρα, μελαχρινη με μαυρα μαλλιά, στραβη μυτη, αδυνατη και πιο ψηλη  που δουλευε κι αυτή στο ιδιο super market με την Μπριζίτ. Τα κοριτσια ειχαν φαει οποτε μονο θα επιναν. Εγω πεινουσα λιγο αλλα δεν γουσταρα να τρωω και αυετς να με κοιτανε. Ευκαιρια να κανω και λιγο οικονομια σκεφτηκα.  Πιναμε το κρασι και συζητούσαμε. Τι λεγαμε ? Μαλακιες. Καποια στιγμή σκεφτηκα να πω ότι η κοπελα μου στην Ελλαδα ηταν Βουλγαρα αλλα τι νοημα θα ειχε ? Παραγγειλαμε και δευτερο γυρο κρασι και συνεχίσαμε να μιλαμε περι ανεμων και υδατων. Η Βουλγαρα με ρώτησε πως ειχα την ιδεα να στειλω γραμμα στο super market για την Μπριζιτ. Της ειπα ότι στο ταμειο ειχε παντα κοσμο και δεν θα μπορούσα να της μιλησω είναι και οι καμερες, δεν μιλαω και γερμανικά ώστε να είναι πιο ανετη η επικοινωνια μου κι ετσι σκεφτηκα να στειλω το γραμμα. Εξυπνο, ειπε. Γελουσαμε αλλά  δεν μπορω να πω ότι αισθανόμουν ανετα μαζι τους. Παραγειλαμε και τριτο γυρο κρασια. Ειχα αρχισει να τις βαριεμαι. Ευτυχως η Βουλγάρα ειπε ότι επρεπε σιγά-σιγά να πηγαινουν. Πριν φυγουμε όμως ηθελε να πιει ακομα ένα κρασί. Παραγγέλλαμε 2. Η Μπριζίτ δεν ηθελε να πιει άλλο. Καλο κοριτσι σκεφτηκα. Το κρασι ειχε 4.20 το ποτήρι, 11 ποτήρια 46.20. Αφησα ένα 50ρι στη σερβιτορα. Πηγαινοντας προς τη σταση επιασα την Μπριζιτ από το χερι και της ειπα : Περασα πολύ καλα μαζί σας μου αρεσει η παρεα σας, αλλα θελω  την επομενη φορα να ειμαστε οι δυο μας.  Μου ειπε ότι κι αυτές περασαν πολύ καλα και σιγουρα θα τα ξανά λεγαμε. Θα τηλεφωνιόμασταν και θα κανονιζαμε την επομενη συναντηση. Η μπορουσα να περασω από το super market που δούλευαν.

 

Ο μαγειρας μετα τον τσακωμο μας ειχε ηρεμισει. Δε μου δημιουργουσε πλεον προβληματα. Αντιθετως θα ελεγα ότι ηταν ολο γλυκες μαζι μου.  Ο δικος του ειχε επιστρεψει στην Ελλαδα, η Sun δημιουργουσε συνεχως προβληματα αρα με ειχε αναγκη. Ειχα μαθει την κουζινα εβγαζα τη δουλεια ανετα και του ελυνα κατά καποιο τροπο τα χερια. Η Sun φαινοταν να τα εχει γραψει όλα στο μουνι της. Ερχοταν οποτε ηθελε για δουλεια. Τα αφεντικα την ανεχοντουσαν. Εγω πλεον, όχι.  Επιασα τον  Νικο το αφεντικο  και τον ρωτησα τι σκοπευει να κανει μαζι της. Τι θες να κανω μου ειπε. Υπομονη κανω. Να τη διωξω και που θα βρουμε άλλη ?  Σιγουρα με τα 900 ευρω το μηνα που εδινε για την λαντζα δυσκολα θα εβρισκε ατομο, αλλα κι εγω δεν μπορουσα να δουλευω σε δυο ποστα όταν η Sun δεν ερχοταν για δουλεια. Κάθε φορα που η Sun αργουσε να ερθει για δουλεια ή που δεν ερχοταν καθολου της εβαζα  χοντρο χερι. Μια μερα που ετυχε να ειχαμε πολλη δουλεια ηρθε στις 6.30. Μου ειχε φυγει ο κωλος στη δουλεια. Εκανα μονος μου ολη την προετοιμασια, εφτιαχνα σαλατες βοηθουσα τον μαγειρα κι εβγαζα και την λαντζα. Εκεινη την μερα ειπα, δεν παει άλλο μαζι της. Επρεπε να φυγει. Μολις ηρθε πηγα στο αφεντικο και του ειπα : Αν την κρατησεις, φευγω εγω.  Ας της δωσουμε μια ευκαιρια, ειπε κι αν ξαναργησει θα φυγει. Ετσι κι εγινε. Η Sun ειχε καταλαβει ότι το κλιμα δεν την σηκωνε άλλο και δεν ειπε κουβεντα οσες ωρες δουλευε στη λαντζα. Ουτε εγω της μιλουσα. Μετα από δυο μερες παλι τα ιδια. Ειχα φτιαξει τσατζικι, ειχα κοψει λαχανο επρεπε να βοηθησω τον μαγειρα στην προετοιμασια και Sun δεν ειχε ερθει ακομα. Η λαντζα ηταν γεματη πιατα και σκευη, το πλυντηριο σβηστο περιμενε καποιον να το βαλει να δουλευει, οι αποθηκες καποιον να τις καθαρισει. Θα επρεπε λοιπον να κανω άλλη μια φορα το μαλάκα. Στο μαγαζι ειμασταν εγω, ο μαγειρας, η  Σαντρα η γκομενα του αφεντικου  και η Αφροδιτη η κοπελα που ερχοταν και καθαριζε τη σαλα και τις τουαλετες του εστιατοριου. Ειπα στον μαγειρα ότι σταματαω.
- Τι εννοεις σταματας ?
- Φευγω ρε δεν παει άλλο. Αρκετα ανεχτηκα κι εσενα και τη Sun και τις μαλακιες εδώ μεσα. Φευγω.
- Τι λες ρε μαλακα κι αν δεν ερθει αυτή καθολου σημερα, πως θα βγει η δουλεια ? Τι θα κανω μονος μου ? Ασε τις μαλακιες  κι ελα να στρωθουμε στη δουλεια. Θα σε βοηθησω κι εγω.
Η  Σαντρα  παρακολουθούσε αμηχανη χωρις να πει ούτε μια λεξη. Της είπα ένα συγνωμη, αν και δεν αισθανομουν καμια ενοχη και πηγα ν΄αλλαξω. Ανέβηκα στη σαλα η  Σάντρα  ηταν πισω από το bar και μιλουσε στο κινητο. Ο μαγειρας εκανε μια ακομα προσπαθεια να με μεταπεισει. Η Σαντρα  μου ειπε να μιλησω με τον Στρατο  στο κινητο.
-Τι εγινε παλι ρε, δεν ηρθε η μαλακισμενη για δουλεια ?
- Όχι κι εγω σταματαω. Δε μπορω να ανεχτω άλλο αυτή την κατασταση.
-Όχι κατσε, θα ανεβασω στην κουζινα την Αφροδιτη μεχρι να βρουμε καποιο ατομο για τη λαντζα. Την άλλη θα τη διωξω και το βραδι θα τα πουμε, θα κανουμε μια κουβεντα να δουμε τι θα γινει. Αλλα μη φευγεις. ΟΚ, θα κατσεις ετσι ? Δε θα μας κρεμεσεις ?
-ΟΚ, αλλα το βραδι πρεπει να μιλησουμε.
Εκατσα. Η  Σαντρα  εδειχνε ευχαριστημενη. Το ιδιο κι ο μαγειρας. Η Αφροδιτη μολις τελειωσε το σιδερωμα των τραπεζομανδυλων επιασε δουλεια στη λαντζα. Τη βοηθουσα κι εγω. Η Sun ηρθε κατά τις 5 και κατι. Όπως ηρθε εφυγε. Ο μαγειρας ανελαβε να την απολυσει. Της ειπε ότι δεν ανηκει πλεον στο προσωπικο, σταματουσε. Η Sun ζητησε να μιλησε με καποιο από τα αφεντικα. Ο μαγειρας της ειπε ότι αυτος κανει κουμαντο στην κουζινα κι όχι τα αφεντικα. Η    της ειπε να περασει το Σαββατο να παρει ότι της χρωστανε. Η Sun ειχε τελειωσει και η ηρεμια ειχε επανελθει στην κουζινα. Η Αφροδιτη δυσκολευτηκε στην αρχη, αλλα τα πηγε καλα οσο καιρο δουλεψε μαζι μας.

 

Την Αφροδίτη την ειχα προσεξει πριν ερθει για δουλεια στην κουζινα. Ηταν 34 χρονων, γυρω στο 1.70 υψος, βαμενο ξανθο μαλι. Ντυνοταν παντα στα μαυρα και ειχε τατουαζ, στον αριστερο καρπο και τον σβερκο. Αργοτερα ανακαλυψα ότι ειχε ακομα 3 τατου. Στο στηθος, την πλατη και τον αστραγαλο. Όταν τελείωνε την καθαριοτητα του εστιατορίου, αραζαμε και πιναμε καφε στη σαλα πριν αρχισω την προετοιμασία. Μου ειχε πει την ιστορια της. Ειχε ερθει πριν 3 χρόνια στο Βερολίνο μαζι με τον γκόμενο. Καταγοταν από ένα χωριο κοντα στον Βόλο. Ο πατερας της ειχε σκοτωθεί σε τροχαιο, η μανα της ξανα παντρευτηκε εκανε καινουρια οικογενεια κι αυτή ζούσε με την γιαγια της. Ειχε σπουδάσει λογιστρια, αλλα στο Βερολίνο, εκανε babysitting και καθάριζε το μαγαζι. Επίσης κατι πάλευε με τα computer αλλα δεν ειχα καταλάβει τι. Της αρεσαν η μπύρα, τα παρτυ και η rock μουσικη. Με τον γκομενο χωρισαν τον πρώτο χρονο. Εμενε σε (WG –συγκατοικηση) κι εψαχνε κι αυτή σπιτι γιατι ειχε πρόβλημα με τους συγκατοικους της. Θα γραψω αργοτερα για αυτό.
Τη γούσταρα την Αφροδιτη και οσο περνουσαν οι μερες τη γουσταρα περισσότερο. Κι αρχιζα να της το δείχνω. Τη βοηθουσα στην λαντζα, της μαγειρευα, επερνα το μέρος της αν καμια φορα της εβαζε χερι ο μαγειρας ή τα αφεντικά γιατι δεν εκανε κατι καλά. Κι αυτή εδειχνε να με συμπαθει. Τα βραδια όταν τελειώναμε τη δουλεια, πίναμε μια μπυρα μαζι στο εστιατόριο, συζητουσαμε και μετά περπατούσαμε μαζι ως το σταθμο του τρενου. Περναμε το τρενο, εγω κατεβαινα μερικες στασεις πριν από αυτην, την χαιρετουσα και…..τα λεμε αυριο στη δουλεια…… Και μεναμε εκει…..


Στο προσωπικο ειχε προστεθει και η Κατια μια Ρωσσιδα 46 χρονων, ψηλη ξανθια με λιγα παραπανησια κιλα, αλλα ομορφη. Στα νειατα της θα ηταν αυτό που λεμε Μουναρα. Πολύ καλη κοπελα. Εργατικη και παντα με το χαμογελο. Ειχε ζησει πολλα χρονια στην Ελλαδα και μιλουσε τα ελληνικα τελεια. Γιναμε φιλοι και ακομα τη βλεπω ποτε-ποτε. Η Αφροδιτη ειχε προσαρμοστει πληρως, ο μαγειρας ειχε ηρεμησει, η Κατια βοηθουσε πολύ την ομαδα κι οση δουλεια και να ειχαμε μου φαινοταν παιχνιδακι.

Ολο αυτό τον καιρο προσπαθουσα να βρω ένα τροπο να την πεσω στην Αφροδιτη. Ειχε κι αυτή το ιδιο προβλημα με μενα, επρεπε να βρει σπιτι αμεσα. Ένα βραδι καθως φευγαμε με το τρενο, αποφασισα να της προτεινω να βρουμε ένα σπιτι μαζι και να συγκατοικησουμε . Ας ξεκινούσα από αυτό και στην πορεια βλέπαμε.  Αλλωστε 3 χρονια στο Βερολινο στη συγκατοικηση ηταν.  Μου είπε θα το σκεφτει. Δεν φανηκε παντως να την ενθουσιαζει η προταση μου. Γιατι όμως, εδειχνε να με συμπαθει. Μηπως με εβλεπε μονο σαν φίλο ? Εβραζα μεσα μου. Δουλευαμε μαζι, αραζαμε μετά τη δουλεια μαζι, φευγαμε μαζι, της ειχα πει πάνω κατω την ιστορια της ζωής μου, μου είχε πει τα δικα της, γιατί να μην ειμαστε κατι παραπανω από συναδελφοι και φιλοι ?
Τη μερα των Χριστουγεννων ειμασταν κλειστα.  Το αφεντικο θα εκανε τραπεζι στο μαγαζι για το προσωπικο και καποιους φιλους. Το δείπνο ηταν για τις 8. Κατά 5 με πηρε τηλέφωνο.
-Ρε συ μπορεις ρε συ να ερθεις, λίγο νωριτερα να βαλεις κανα χερακι να ετοιμάσουμε τα φαγητα ?
-Τι λες ρε Νίκο με καλεις σε δειπνο και μου ζητάς να ερθω να μαγειρεψω ?
-Δεν μπορουμε να ρε συ να τα βγαλουμε όλα εγώ και η Σαντρα Δε σου ζηταω να ερθεις να μαγειρεψεις. Τα έχω σχεδόν όλα ετοιμα, από τις  1 ειμαστε εδώ με την Σαντρα. Να ελεγα να ερχοσουν να εκανες σαλάτες, να εστρωνες τα τραπεζια, να εβαζες ένα χερι ρε αδερφε να πάω εγώ και η Σάντρα να κανουμε ένα μπανιο.
- Καλα  …… θα ερθω. Τι ωρα θες να ειμαι εκει ?
-Τωρα.
-Ωραια, στειλε ελικοπτερο να ερθει να με παρει γιατι όπως ξερεις από εδώ που μενω0 θελω καμια ωρα να ερθω ως το μαγαζι.
Πριν ξεκινησω εστριψα 2 διφυλακια. Ένα για το πριν κι ένα για το μετά.

 

Όταν τελειωσα τις ετοιμασίες για το δειπνο εβαλα μια μπύρα και βγηκα εξω να πιω το μπαφο μου. Ισα που είχα προλαβει να φουμαρω το χασίσι  όταν αρχισαν να φτάνουν τα πρωτα ατομα. Πρώτη ηρθε η Κάτια με τον γιο της. Μετα ο Στράτος με τη γυναικα του και μετά καποιοι που δεν τους ήξερα. Η Αφροδίτη ήρθε κατά τις 8.30. Ντυμένη όπως παντα στα μαυρα. Ειχε φτιαξει το μαλι και φορούσε ένα αρωμα που με τρελενε. Όλα πάνω της με τρελεναν. Στο τραπεζι εκατσε διπλα μου. Ειπε ότι θα καθοταν ως τις 10.30 μετα επρεπε ναπαει σ΄ένα παρτυ.
Ο Νικος ειπε : Ελα ρε Αφροδιτη που θα πας αποψε σε παρτi, κατσε εδώ, θα παιξουμε και μουσικη εγω με τον Παυλο. Να ο Παυλος από δω παιζει μπουζουκι, θα παρω κι εγω την κιθαρα και θα σας παιξουμε μερικα τραγουδια να γουσταρουμε.
-Δεν γινεται Νικο μου το εχω κανονισει μερες τωρα.
Ο Στρατος ο αδεφος του Νικου ειπε : Στις μερες μας καναμε παρτυ με Rolling Stones, Kiss, Animals και Boney M, τωρα ακουνε αυτά τα ηλεκτρονικα. Γαμησε τα πως τα ακουτε αυτά ρε Αφροδιτη ?
-Δεν είναι όλα τα παρτυ, rave party κυριε Στρατο, ειπε η Αφροδιτη. Καθενας παει σε αυτά που του αρεσουν.
Και τι παρτυ είναι αυτό που θα πας Αφροδιτη, τη ρωτησα.
-Ελα και θα δεις, μου απαντησε.
-Δηλαδή με καλεις να σε συνοδευσω στο πάρτι ?
-Σου λέω ότι αν θέλεις απλά μπορεις να ερθεις.
Kai  τi μουσικη θα παιζουν στο πάρτι ?
- Rock και punk.
- Σε μαγαζί είναι ?
- Όχι σε ένα εναλακτικο κεντρο, κάτι σαν καταληψη. Θα ερθεις τελικά ?
- Δεν ξερω, δεν το ειχα προγραμματισει, δεν ειμαι και ντυμένος καταλληλα.
- Μη μου πεις ότι εισαι ανθρωπος του προγραμματισμού. Ελα μωρε ξεκωλα, τι θα πει ντυμενος κατάλληλα ? Η το γουστάρεις κατι και το κανεις και κοιτάς να περνας καλα ή απλά δεν το κάνεις.

Ηθελα πολύ να παω μαζι της στο παρτι, αλλα σκεφτηκα πως ηταν καλυτερα να το παιξω λιγο δυσκολος. Ασε που περνουσα καλα στο μαγαζι. Ειχε καλη μασα, αφθονο αλκοολ κι ειχα ακομα ένα διφυλακι να πιω στην επισροφη. Που να τρεχω τωρα στα παρτι……
- Αφροδιτη δεν θα ερθω αποψε, ελπιζω όμως να μου δωσεις την ευκαιρια να σε συνοδευσω σε καποιο άλλο παρτι.
- Όπως αγαπας.

Εκατσα στο ταπεζι. Η Αφροδιτη εφυγε στις 10.45. Ο Στρατος σε καποια φαση μου ειπε στο αυτι : Eγω θα πηγαινα.
Κι εγω θα πιω ολο αυτό το μπουκαλι κρασι, αφου φαω πρωτα το υπολοιπο αρνι που εχω στο πιατο μου, του ειπα.

 

Η επομενη συναντηση με την Μπριζιτ δεν άργησε. Ηταν καθημερινη λιγες μερες μετα τα Χριστουγεννα. Της ειχα προτεινει να πάμε για φαγητο σε μια ψαροταβερνα κοντά στο σπιτι που έμενα. Ο Κλάους και η Τατιάνα θα εβγαιναν κι αυτοί οποτε ειχα πει στην Τατιάνα ότι θα έφερνα μια κοπελα σπιτι. Σκόπευα μετα το φαγητό να της προτεινα να παμε “σπιτι μου”.
Την περίμενα έξω από το μαγαζι. Φορούσα ένα γελοιο σακάκι και ισως το πιο ηλίθιο χαμόγελο και ημουν γεματος προσδοκίες.
Κάτσαμε, παραγγέλλαμε κρασί, της είπα  πόσο χαρούμενος ήμουν που την ξαναεβλεπα και αρχίσαμε να διαβαζουμε τον κατάλογο. Οι τιμες ήταν εξωφρενικές. Μια μερίδα καλαμαρια, κατεψυγμένα φυσικα, 16ευρώ. Λίγο πριν παραγγέλλουμε χτυπησε το κινητό της. Ηταν η Βουλγάρα φιλη της η οποια όλως τυχαιως βρισκοταν στην περιοχη, συγκεκριμένα ηταν ένα τετραγωνο πιο πέρα σε μια “φίλη” της.  Με ρώτησε αν θα με πειραζε να ερχοταν και η φιλη της. Κριμα θα ηταν να την άφηνε μονη της μιας και ήταν εδώ κοντά. Της είπα πως θα προτιμούσα να ήμασταν μονοι μας και πως ηθελα λίγο χρόνο μαζι της. Μου απαντησε ότι στο μελλον θα εχουμε όσο χρόνο θελουμε. Τι ρωτησα τι θα κάναμε μετα το δειπνο και μου απαντησε “ θα δούμε”. Iσως πηγαιναμε σε ένα club που ηξερε, που ηταν σχετικά κοντά και θα περνούσαμε καλά.
Ο σερβιτόρος ηρθε να παρει παραγγελία και του ειπαμε ότι περιμενουμε μια φίλη μας. Η Βουλγάρα δεν άργησε να έρθει. Όταν έφτασε με φίλησε στο μάγουλο, μου είπε ότι της αρεσε το αρωμα μου και παρήγγειλε μια μπύρα. Φωνάξαμε τον σερβιτορο για να παραγγέλλουμε. Η Μπριζίτ παρήγγειλε τσιπούρα, η Βουλγάρα mix θαλασσινα κι εγω πηρα καλαμάρια. Τα καλαμαρια ηταν σερβιρισμενα πανω σε μια σαλάτα από μαρουλι και διαφορα αλλα χορταρικά και πασπαλισμενα με μια περιεργη σάλτσα. Παιζει να ηταν τα πιο απαισια καλαμαρια που εχω φαει στη ζωή μου.  Τρώγαμε και συζητουσαμε για τις δουλειές μας. Με ρώτησαν ποσα βγαζω το μηνα στο εστιατόριο. Τους ειπα. Μετα αν είμαι ευχαριστημενος από τη δουλεια μου. Τους ειπα ότι αν η δουλεια ήταν κατι ευχάριστο δεν θα μας πληρωναν για να το κάνουμε. Συμφωνήσαν. 
Καθως τρωγαμε κατι καταλαβα από αυτά που ελεγαν, για λεφτα. Νομιζω πως η Βουλγάρα ή αυτή την εντυπωση μου εδωσαν, ελεγε ότι δεν είχε λεφτά και ρωτάτε ποιος θα πληρωνε. Μιλούσαν γερμανικα, αλλά κατι επιανα. Τι σκατα σκέφτηκα, θα τις ταΐσω, θα τις πάω και για clubbing και στο τέλος θα με αφήναν με την πούτσα στο χερι ? Για τόσο μαλάκα με έχουν ? Ε, δεν γινονται αυτά σκέφτηκα και ειπα να περασω στην αντεπίθεση. Τους είπα ότι είχα μια ιδέα, μετα το φαγητό να πηγαίναμε σπιτι μου, ήταν 5 στασεις με το λεωφορείο, είχα μπύρες, βοτκα και κρασί. Θα αράζαμε, θα ακουγαμε μουσική, ειχα και βουλγάρικα τραγούδια και οπου μας εβγαζε. 
Γέλασαν και παρήγγειλαν κι άλλο κρασι και μπύρα.
Κατι έχει στο μυαλο του αυτός είπε η Βουλγαρα κι εκλεισε το μάτι στην Μπριζίτ. Η Μπριζιτ επέμενε να παμε στο club μετά το φαγητό.
Εχουμε πολύ χρονο μπροστά μας baby ειπε και σήκωσε το ποτήρι της. Δεν ειχα καμία ορεξη για club. Να γαμησω ήθελα, αλλα δεν το εβλεπα να γίνεται, τουλαχιστον αποψε. Της έκανα άλλη πρόταση, να πηγαίναμε οι δυο μας σε ένα μικρό bar να την κερνουσα ένα ποτο κι ας αφήναμε το  club για καποια άλλη φορά. Επεμενε λεγοντας ότι στο club δεν θα ειχε πολύ κοσμο. Θα είναι ωραία.
Ειχαμε τελειωσει το φαγητό και αυτές συνέχιζαν να παραγγέλλουν κρασι και μπύρα κι από κοντα κι εγώ. Συνειδητοποιούσα ότι ο λογαριασμος θα ξεπερνουσε τα 100 ευρώ. Αυτές συνέχιζαν να πίνουν, είχαν σχεδον μεθύσει και σε καποια φαση φιλήθηκαν στο στόμα.
Εχει γουστο να έπεσα σε λεσβίες σκέφτηκα. Τοτε τι σκατα θέλουν από μένα ? Να τις κερνάω ?
Προσπαθησα να μιλήσω στην Μπριζίτ και να της αλλαξω γνωμη για τη συνεχεια.
Της είπα : Μωρο μου εχουμε πιει αρκετά, δεν θα ηταν καλύτερα να πάμε σπίτι μου, που είναι ησυχα ? Να παει και η φίλη σου σπίτι της που εχει πιει πολύ…..και δεν εχει και λεφτά απ΄ότι εχω καταλάβει ?
Money is not the problem ειπε δυνατά, σχεδόν το φώναξε και σήκωσε το ποτήρι της.
Ναι σκεφτηκα, money is not the problem, όταν πληρωνει άλλος.

Ειπα στις κοπελες ότι θα βγω λίγο εξω για να καπνίσω ένα τσιγάρο. Είχα βγει άλλη μια φορα εξω με τη Βουλγάρα για να καπνίσουμε, η Μπριζίτ δεν κάπνιζε και ειχαμε επιστρέψει στο τραπέζι. Οντως αναψα τσιγάρο, τραβηξα 2-3 τζουρες και περπάτησα προς τη σταση του λεωφορειου. Μέχρι να κανω το τσιγάρο και να συνειδητοποιήσουν ότι δεν θα με ξανά εβλεπαν το λεωφορειο θα είχε φτασει. Ελπιζα η Μπριζίτ να ειχε λεφτα μαζί της ή οι πιστωτικες τους να ισχύουν. 
Μπηκα στο λεωφορείο και πηγα σ΄ένα bar πιο κεντρικά. Στη διαδρομή η Μπριζίτ αρχισε να με καλεί στο κινητό. 1-2-3-4 ούτε θυμάμαι ποσες φορες με πήρε μέχρι να το κλεισω. Καθησα στο bar και ζητησα μια μπύρα. Το μαγαζι δεν ειχε κοσμο. Ειπια την μπυρα και  μετά πηρα το λεωφορείο της επιστροφης. Ο Κλάους Και η Τατιάνα δεν είχαν επιστρεψει ακόμα. Εστριψα ένα “γάρο” κι αραξα στο μπαλκόνι να το πιω. Ανοιξα το κινητό κι ειδα ότι είχα άλλες 2 κλήσεις από την Μπριζίτ, 2 με αποκρυψη κι ένα μήνυμα που με εβριζε στα αγγλικά. Επρεπε να σκεφτώ τι θα κανω με το σπίτι, περνουσαν οι μερες. Αλλα στο Βερολινο δεν είναι ευκολο να βρεις σπιτι………

 

[nutcase13]

Είσαι αρρωστια!!!

 

[Βασιλοφρων13]

Μυθικη κινηση το στριβειν δια του καπνισματος Λετε να επλυναν πιατα οι τυπισες? 

 

[nutcase13]

Kαλά ξηγήθηκε....να πληρώσεις ρε φίλος,αλλά να κάνει και η άλλη μια κίνηση ,να κεράσει και αυτή που και που!Κακομαθημένες γυναίκες απο ,μαλακοκάβληδες....

 

[Obi-Wan]

Εσθονογαλεϊνίδες...

 

[ass_kavlos]

παίζει να πήγε ανεπιστρεπτί στον κάδο μοναδική παρτουζοευκαιρία...

 

[txar]

Η επομενη συναντηση με την Μπριζιτ δεν άργησε. Ηταν καθημερινη λιγες μερες μετα τα Χριστουγεννα. Της ειχα προτεινει να πάμε για φαγητο σε μια ψαροταβερνα κοντά στο σπιτι που έμενα. Ο Κλάους και η Τατιάνα θα εβγαιναν κι αυτοί οποτε ειχα πει στην Τατιάνα ότι θα έφερνα μια κοπελα σπιτι. Σκόπευα μετα το φαγητό να της προτεινα να παμε “σπιτι μου”.
Την περίμενα έξω από το μαγαζι. Φορούσα ένα γελοιο σακάκι και ισως το πιο ηλίθιο χαμόγελο και ημουν γεματος προσδοκίες.
Κάτσαμε, παραγγέλλαμε κρασί, της είπα  πόσο χαρούμενος ήμουν που την ξαναεβλεπα και αρχίσαμε να διαβαζουμε τον κατάλογο. Οι τιμες ήταν εξωφρενικές. Μια μερίδα καλαμαρια, κατεψυγμένα φυσικα, 16ευρώ. Λίγο πριν παραγγέλλουμε χτυπησε το κινητό της. Ηταν η Βουλγάρα φιλη της η οποια όλως τυχαιως βρισκοταν στην περιοχη, συγκεκριμένα ηταν ένα τετραγωνο πιο πέρα σε μια “φίλη” της.  Με ρώτησε αν θα με πειραζε να ερχοταν και η φιλη της. Κριμα θα ηταν να την άφηνε μονη της μιας και ήταν εδώ κοντά. Της είπα πως θα προτιμούσα να ήμασταν μονοι μας και πως ηθελα λίγο χρόνο μαζι της. Μου απαντησε ότι στο μελλον θα εχουμε όσο χρόνο θελουμε. Τι ρωτησα τι θα κάναμε μετα το δειπνο και μου απαντησε “ θα δούμε”. Iσως πηγαιναμε σε ένα club που ηξερε, που ηταν σχετικά κοντά και θα περνούσαμε καλά.
Ο σερβιτόρος ηρθε να παρει παραγγελία και του ειπαμε ότι περιμενουμε μια φίλη μας. Η Βουλγάρα δεν άργησε να έρθει. Όταν έφτασε με φίλησε στο μάγουλο, μου είπε ότι της αρεσε το αρωμα μου και παρήγγειλε μια μπύρα. Φωνάξαμε τον σερβιτορο για να παραγγέλλουμε. Η Μπριζίτ παρήγγειλε τσιπούρα, η Βουλγάρα mix θαλασσινα κι εγω πηρα καλαμάρια. Τα καλαμαρια ηταν σερβιρισμενα πανω σε μια σαλάτα από μαρουλι και διαφορα αλλα χορταρικά και πασπαλισμενα με μια περιεργη σάλτσα. Παιζει να ηταν τα πιο απαισια καλαμαρια που εχω φαει στη ζωή μου.  Τρώγαμε και συζητουσαμε για τις δουλειές μας. Με ρώτησαν ποσα βγαζω το μηνα στο εστιατόριο. Τους ειπα. Μετα αν είμαι ευχαριστημενος από τη δουλεια μου. Τους ειπα ότι αν η δουλεια ήταν κατι ευχάριστο δεν θα μας πληρωναν για να το κάνουμε. Συμφωνήσαν.  
Καθως τρωγαμε κατι καταλαβα από αυτά που ελεγαν, για λεφτα. Νομιζω πως η Βουλγάρα ή αυτή την εντυπωση μου εδωσαν, ελεγε ότι δεν είχε λεφτά και ρωτάτε ποιος θα πληρωνε. Μιλούσαν γερμανικα, αλλά κατι επιανα. Τι σκατα σκέφτηκα, θα τις ταΐσω, θα τις πάω και για clubbing και στο τέλος θα με αφήναν με την πούτσα στο χερι ? Για τόσο μαλάκα με έχουν ? Ε, δεν γινονται αυτά σκέφτηκα και ειπα να περασω στην αντεπίθεση. Τους είπα ότι είχα μια ιδέα, μετα το φαγητό να πηγαίναμε σπιτι μου, ήταν 5 στασεις με το λεωφορείο, είχα μπύρες, βοτκα και κρασί. Θα αράζαμε, θα ακουγαμε μουσική, ειχα και βουλγάρικα τραγούδια και οπου μας εβγαζε.  
Γέλασαν και παρήγγειλαν κι άλλο κρασι και μπύρα.
Κατι έχει στο μυαλο του αυτός είπε η Βουλγαρα κι εκλεισε το μάτι στην Μπριζίτ. Η Μπριζιτ επέμενε να παμε στο club μετά το φαγητό.
Εχουμε πολύ χρονο μπροστά μας baby ειπε και σήκωσε το ποτήρι της. Δεν ειχα καμία ορεξη για club. Να γαμησω ήθελα, αλλα δεν το εβλεπα να γίνεται, τουλαχιστον αποψε. Της έκανα άλλη πρόταση, να πηγαίναμε οι δυο μας σε ένα μικρό bar να την κερνουσα ένα ποτο κι ας αφήναμε το  club για καποια άλλη φορά. Επεμενε λεγοντας ότι στο club δεν θα ειχε πολύ κοσμο. Θα είναι ωραία.
Ειχαμε τελειωσει το φαγητό και αυτές συνέχιζαν να παραγγέλλουν κρασι και μπύρα κι από κοντα κι εγώ. Συνειδητοποιούσα ότι ο λογαριασμος θα ξεπερνουσε τα 100 ευρώ. Αυτές συνέχιζαν να πίνουν, είχαν σχεδον μεθύσει και σε καποια φαση φιλήθηκαν στο στόμα.
Εχει γουστο να έπεσα σε λεσβίες σκέφτηκα. Τοτε τι σκατα θέλουν από μένα ? Να τις κερνάω ?
Προσπαθησα να μιλήσω στην Μπριζίτ και να της αλλαξω γνωμη για τη συνεχεια.
Της είπα : Μωρο μου εχουμε πιει αρκετά, δεν θα ηταν καλύτερα να πάμε σπίτι μου, που είναι ησυχα ? Να παει και η φίλη σου σπίτι της που εχει πιει πολύ…..και δεν εχει και λεφτά απ΄ότι εχω καταλάβει ?
Money is not the problem ειπε δυνατά, σχεδόν το φώναξε και σήκωσε το ποτήρι της.
Ναι σκεφτηκα, money is not the problem, όταν πληρωνει άλλος.

Ειπα στις κοπελες ότι θα βγω λίγο εξω για να καπνίσω ένα τσιγάρο. Είχα βγει άλλη μια φορα εξω με τη Βουλγάρα για να καπνίσουμε, η Μπριζίτ δεν κάπνιζε και ειχαμε επιστρέψει στο τραπέζι. Οντως αναψα τσιγάρο, τραβηξα 2-3 τζουρες και περπάτησα προς τη σταση του λεωφορειου. Μέχρι να κανω το τσιγάρο και να συνειδητοποιήσουν ότι δεν θα με ξανά εβλεπαν το λεωφορειο θα είχε φτασει. Ελπιζα η Μπριζίτ να ειχε λεφτα μαζί της ή οι πιστωτικες τους να ισχύουν.  
Μπηκα στο λεωφορείο και πηγα σ΄ένα bar πιο κεντρικά. Στη διαδρομή η Μπριζίτ αρχισε να με καλεί στο κινητό. 1-2-3-4 ούτε θυμάμαι ποσες φορες με πήρε μέχρι να το κλεισω. Καθησα στο bar και ζητησα μια μπύρα. Το μαγαζι δεν ειχε κοσμο. Ειπια την μπυρα και  μετά πηρα το λεωφορείο της επιστροφης. Ο Κλάους Και η Τατιάνα δεν είχαν επιστρεψει ακόμα. Εστριψα ένα “γάρο” κι αραξα στο μπαλκόνι να το πιω. Ανοιξα το κινητό κι ειδα ότι είχα άλλες 2 κλήσεις από την Μπριζίτ, 2 με αποκρυψη κι ένα μήνυμα που με εβριζε στα αγγλικά. Επρεπε να σκεφτώ τι θα κανω με το σπίτι, περνουσαν οι μερες. Αλλα στο Βερολινο δεν είναι ευκολο να βρεις σπιτι………

ρισπεκτ τυπε
βλεπω να μην το γλυτωσαν το   οι τυπισσες τελικα