Αλλοδαποί Ιστορίες μεταναστευτικής τρέλας

[ntany223]

Ωραία το πας Παραλίμνιε.

 

-Που λες Ελενα, η ιστορια εχει καπως ετσι.
Λιγο καιρο μετα το σκηνικο,το χωρισμο μας δηλαδη, σκαρτες 20 μερες  ξεμπαρκαρα. Ήταν τέλος Σεπτέμβρη κι επρεπε να τρυγήσω τ΄αμπελι στο χωριο. Στο διαστημα που εκατσα στο καραβι ειχα τυπικες σχέσεις με την κοπελα. Ο άλλος  μου το επαιξε λιγο μάγκας. Καταλαβαίνεις λιγο ειρωνεία λιγο μαγκιά. Ηταν από τους τυπους που το μουνι τους δινει αξία γιατι από πάρτη τους δεν αξιζουν τίποτα. Μηδενικα που οι φιλοδοξίες τους φτανουν ως ένα βραδύ στα μπουζουκια με ένα καλό μουνι διπλα μας ή μια απόδραση στην Αράχοβα, τα Καλάβρυτα, τη Μύκονο ή τη λιμνη Πλαστήρα.
-Εχω πάει στη Μύκονο, ωραια ηταν.
-Σκασε δεν είναι αυτό το θεμα μας.
Ο συγκεκριμένος βεβαια ουτε αυτά δεν ειχε, παρά μονο δουλευε ολη τη ζωη μέσα στα βαπορια και μαζευε λεφτα. Για να παντρευτεί στα 40 κατι μια χοντρή, να κανει 2 ασχημα παιδιά μαζι της και να ταξιδεύει συνεχεια με τα βαπόρια για να μην τη βλεπει. Και στα μπουζουκια πηγαινε με την μαλακό-παρέα του, όταν και αν πήγαινε, γιατι ως γνωστόν, ο μαλακας με μαλακες κανει παρέα. Ομοιος τον ομοιω αει πελάζει.
Εγω δεν του εδινα σημασια. Όταν τον συναντουσα καποιες φορές μεσα στο καραβι και μου ελεγε κάποια μαλακία ή αφηνε υπονοούμενα, εγω δεν εδινα σημασία. Αρνουμουν να πεσω στο επίπεδο του. Σιγα μην ασχολουμουν μαζί του.

Ειπαν ότι κάπου ηταν μπλεγμένος. Καποιοι είπαν ότι χρωσταγε λεφτά σε καποιους, άλλοι ειπαν ότι ήταν γκομενο-δουλειά στη μεση και κάποιοι αλλοι ότι είχε προηγούμενα με καποιον συνάδελφο από ένα άλλο βαπόρι. Όπως και να εχει, ολως τυχαίως ετυχε να βρίσκομαι μπροστα στο σκηνικό.
Ειχα παει στην Πάτρα για μια δουλεια, δεν θυμάμαι τωρα τι δουλεία κι εκατσα να πιω καφέ στην πλατεια πάνω από το λιμανι , 3 Ναυαρχων νομιζω τη λενε. Εκει εβγαιναν τα πληρωματα από τα καραβια και πιναν καφέ στις καφετερίες που υπαρχουν πάνω και γυρω από την πλατεια.
Ηταν μεσημερι καθομουν εξω στην ακρη της καφετεριας  κι επινα τον φραπέ μου και διαβαζα μια εφημεριδα, νομίζω ηταν το ΦΩΣ, όταν μια μηχανή endurο σταματησε ακριβως  μπροστά από ένα από τα τραπεζια που καθονταν 3 ατομα. Από τη μηχανή κατεβηκαν 2 τύποι . Ηταν ενας κοντος μελαχρινός με μαυρο  λιγδωμένο μαλλί  ως τους ωμους κι ενας ψηλος σχεδον 2 μετρα κοντοκουρεμενος, σκετη ντουλάπα. Φαινονταν ατομα από αυτά που λέμε  μακριά ου μπλεξεις. Βλαχοι χωριατες . Ο κοντος φορούσε μια φορμα αγορασμενη από το παζάρι και ένα μαυρο μπουφάν, ο άλλος τζην και μια φανελα.  Αφησαν τη μηχανη αναμμένη και κατευθύνθηκαν προς το τραπεζι που καθονταν τα 3 ατομα κι επιναν τον καφε τους. Εριξα μια ματια προς το μέρος τους, η πινακίδα της μηχανης  ειχε λασπες και δεν διακρίνονταν ο αριθμος κυκλοφοριας. Μολις εφτασαν στο τραπεζι που καθονταν οι τρεις  κατι ειπαν στον έναν και ο ψηλος του έριξε μια γροθια στο πρόσωπο. Μετα τον αρπαξε από το πουκάμισο και τον σηκωσε ορθιο. Ο κοντος με το λιγδωμενο μαλλί εβγαλε κατι από το μπουφαν του, κάτι σαν γκλοπ εμοιαζε ή μεγάλο δονητή.
-Δονητή ? Τι τον ηθελε τον δονητή ?
-Με αυτό αρχισε να τον χτυπά. Τον χτυπουσε στα πλευρα, στο κεφαλι και στα πόδια ενώ ο ψηλος του έριξε δυο μπουνιές στη μουρη. Ο τυπος επεσε στο πεζοδρομιο. Ενας από την παρέα του εκανε να σηκωθεί αλλα έφαγε μια μπουνια στην μούρη από τον ψηλο και σωριαστηκε στη καρέκλα του. Όταν ο άλλος επεσε στο πεζοδρομιο του εριχναν κλωτσιες, στο κεφάλι, στα πλευρα στην κοιλιά. Όλα αυτά δεν κρατησαν πανω από 2-3  λεπτα. Καβαλησαν  την μηχανη και χάθηκαν στην κινηση. Η αστυνομια εφτασε μετά από 7 – 8 λεπτα αφου ειχαν φυγει. Το ασθενοφορο εκανε πάνω από 10 λεπτα μεχρι να εμφανιστει. Πλησιασα προς το μέρος του θυματος την ώρα που τον εβαζαν στο φορειο για να τον παραλάβει το ασθενοφορο. Το προσωπο του ηταν μες τα αίματα αλλα τον αναγνωρισα. Ηταν ο μαλακας με τον οποιο με ειχε απατησει η ηλίθια στο καραβι. Ειχε αρχισει να μαζεύεται κοσμος. Ακουσα διάφορα σχολια και εικασίες. Ειδα να ερχονται και καποιοι συναδελφοι από το καράβι που δουλευα. Σε κανονικες συνθηκες θα χαιρομουν που τους εβλεπα και θα επινα ένα καφέ μαζι τους να τα πουμε, αλλά μετά από αυτό το ασχημο περιστατικο που ειχα την ατυχια να παραβρεθώ δεν ειχα ορεξη για κουβεντες. Εκανα μεταβολή και προχωρησα προς το μερος που ειχα παρκαρει τη μοτοσυκλετα μου. Τοτε ειχα ένα Honda XLR 250. Ανεβηκα  στη μηχανή και εφυγα για το χωριό.
-Και μετα τι εγινε ?
-Τι ηθελες να γινει ? Πηγα σπίτι μου στο χωριο, εφαγα, ταισα τα σκυλια και το βραδύ βγηκα με δυο φίλους μου στο καφενειο.
-Όχι, ο τυπος τι έγινε, τον ξανα ειδες ? Η κοπελα ?
-Κανεναν δεν ξανα είδα.
-Και τωρα τι θα κανεις ? Με την Αφροδίτη εννοω ?
-Τι μπορώ να κανω ? Πάει τελείωσε. Αλλα η ζωή συνεχίζεται…..

 

O χωρισμος με την Αφροδίτη με ειχε ρίξει ψυχολογικα. Βρηκα όμως παρηγοριά στη δουλεια. Για να μην σαλταρω, επεσα με τα μουτρα στη δουλεια. Η εργασια απελευθερώνει. Επρεπε ας πουμε να είμαι στο μαγαζι στις 2 κι εγώ ημουν εκεί από τις 12. Πρωτος πηγαινα τελευταιος εφευγα. Τα αφεντικα το εκτιμούσαν. Μου εδωσαν αυξηση και “εξουσια”. Aφου ο μάγειρας ηταν μαλάκας και το τελευταιο διάστημα δεν τα πηγαινε και τοσο καλα με τα αφεντικά, καποιος επρεπε να ειχε την ευθύνη για ευρυθμη λειτουργία της κουζινας.
Από το εστιατοριο περνούσαν διαφορα ατομα για δουλεια στην λαντζα. Στην αρχη ενας Πακιστανός. Μου φανηκε αργος. Τον εδιωξα μετά από 4 μερες. Μετα μια Ουγγαρέζα και αργοτερα μια Ρουμάνα. Και στο τελος ενας γύφτος από καποιο χωριο εξω από τις Σέρρες. Αυτος ηταν ενας αγραμματος και τελειως ηλιθιο ατομο, αλλά δουλευταρας. Τον κρατησαμε. Ο μαγειρας ειχε προγραμματισει 3 βδομαδες διακοπές στην Ελλάδα. Τη θεση του θα αναλαμβανε ένα από τα αφεντικα ο Σταύρος.

Μια μερα οι “αδερφες” με τους οποιους συγκατοικουσα με καλεσαν να μιλησουμε. Μου ειπαν ότι το τριτο ατομο που περίμεναν για συγκατοικο ισως να μην ερχοταν, οποτε θα μπορουσα να μεινω μαζι τους για οσο διαστημα ηθελα. Θα επρεπε να δινω 300 ευρω το μηνα και ηταν όλα μεσα (ενοικιο, ρευμα, γκάζι, σκουπιδια, τηλεοραση). Τους ειπα θα το σκεφτώ. Δεν ειχα πολλες επιλογες. Για να σου νοικιασουν σπιτι στο Βερολίνο ζητανε να εχεις ένα σωρο χαρτιά. Π.χ. ότι δεν χρωστας και πως ο μισθος σου είναι τουλαχιστον τριπλάσιος του ενοικιου. Εγω μπορει να έπαιρνα 1300 αλλα ημουν δηλωμενος για 500. Παρολαυτα εγω ελπιζα ότι κατι θα εβρισκα. Κοντευε να βγει ο Φλεβαρης κι επρεπε να πάρω μια αποφαση. Αποφασισα να μεινω με τις “αδερφές”. Θα τους πληρωνα πλεον ενοικιο και θα εμενα μαζι τους μεχρι να εβρισκα δικο μου σπιτι. Καλα παιδια ήσαν, προβληματα δεν ειχα. Υπολογιζα όμως χωρις τον ξενοδόχο. Kαι στην περιπτωση μου ηταν η τριτη “αδερφη” που τελικα θα ερχοταν να μεινει μαζι τους. Μου το ανακοινωσαν ένα βραδυ που ειχα γυρίσει από τη δουλεια και μου εδιναν περιθωριο 5 ημερων να βρω που να μεινω. Την άλλη μερα πηρά τηλεφωνο την Τατιάνα και της ειπα τα νεα. Της ζητησα να ψαχνει σπίτι ή κανα φτηνο ξενοδοχειο για να μενω καπου μεχρι να βρω σπιτι. Ταυτοχρονα ενημερωσα φιλους και γνωστούς. Αρχισε ενας αγωνας δρομου που δεν οδηγησε πουθενα. Κι ετσι μετα από 5 μέρες βρεθηκα στο δρομο με μια βαλίτσα στο χερι. Δεν ημουν θυμωμενος μαζι τους, ούτε ειχα παραπονο παρόλο που βρεθηκα ξαφνικά αστεγος. Παροτι πουστηδες δεν ησαν κακά παιδια. Με φιλοξενησαν οσο μπορουσαν χωρις να με ξέρουν και χωρις να μου δημιουργησουν το παραμικρο πρόβλημα. Από την ημερα που εφυγα από το σπιτι τους δεν τους ξανα ειδα. Με πηραν τηλέφωνο 10 μερες μετά να μαθουν αν είχα βρει σπιτι και να τους πω τα νεα μου.
Πηγα με την βαλίτσα στο μαγαζι. Επρεπε να αφησω κάπου τα πραγματα μου, να ενημερωσω τα αφεντικά και να δω που θα κοιμομουν τις επόμενες μερες. Ομολογω ότι ειχα αγχος, τα ξενοδοχεία δεν συμφέρουν, αλλα δεν εχανα το κουράγιο μου. Κατι θα εβρισκα……..

 

[captain mortimer 7]

-Εχω πάει στη Μύκονο, ωραια ηταν.
-Σκασε δεν είναι αυτό το θεμα μας.

χαχαχα   respect παραλιμνιε  

 

-Και μετα τι εγινε ?
-Τι ηθελες να γινει ? Πηγα σπίτι μου στο χωριο, εφαγα, ταισα τα σκυλια και το βραδύ βγηκα με δυο φίλους μου στο καφενειο.
-Όχι, ο τυπος τι έγινε, τον ξανα ειδες ? Η κοπελα ?
-Κανεναν δεν ξανα είδα.
-Και τωρα τι θα κανεις ? Με την Αφροδίτη εννοω ?
-Τι μπορώ να κανω ? Πάει τελείωσε. Αλλα η ζωή συνεχίζεται…..





πολυ μαλακισμενη η γκομενα επρεπε να τη σπασεις στο ξυλο την κοβω να γαμιεται με μαλακισμενα σαν την αλλη στο καραβι >

 

[Obi-Wan]

Η εργασια απελευθερώνει.

 

[Slavyanka Delicatessen]

 

[dopamina]

mas eleipses agorina

 

[ass_kavlos]

mas eleipses agorina

δεν κάνετε άλλο παρέα;

 

[dopamina]

δεν κάνετε άλλο παρέα;

δεν με θελει

 

[ass_kavlos]

δεν με θελει

αν δεν παίζουν δανεικά, δεν δικαιολογείται.

 

[Slavyanka Delicatessen]

αν δεν παίζουν δανεικά, δεν δικαιολογείται.

oυτε κλωνος μου να σουν τυπε

 

[ass_kavlos]

oυτε κλωνος μου να σουν τυπε

τύπε αν θέλεις να ξεκόψεις, δανείζεις ή, γίνεσαι κουμπάρος...  

Αποτέλεσμα εγγυημένο.

 

[Νίπλης]

δεν με θελει

κοψε τα off topic εδω μεσα βλακα.

 

[dopamina]

oυτε κλωνος μου να σουν τυπε

ποσα λεφτα θες να σου δωσω

 

[dopamina]

κοψε τα off topic εδω μεσα βλακα.

θα σε παρακαλεσω αγαπητε να εισαι πιο ευγενικος

 

[Νίπλης]

θα σε παρακαλεσω αγαπητε να εισαι πιο ευγενικος

συρε γαμησου

 

[monosgiapanta]

Οι περισσότεροι εδωμέσα είναι ψώνια .....

 

[ass_kavlos]

Οι περισσότεροι εδωμέσα είναι είμαστε ψώνια .....

Πιο όμορφο. 

 

[dopamina]

εγω ειμαι κουκλαρος