Ήθελα να ανοίξω αυτό το thread πιο πολύ για να ακούσω γνώμες από συνομήλικους αλλά και μεγαλύτερους.
Έφτασα αισίως τα 35, από υγεία δόξα το Θεό καλά, αλλά δε μπορώ παρά να μην παρατηρήσω τις απότομες αλλαγές στη σεξουαλικότητά μου, ειδικά μετά τα 31 περίπου αν θυμάμαι καλά και δεν γνωρίζω αν είναι έτσι σε όλους λόγω ηλικίας, ή πρέπει να κοιτάξω κάτι που μου διαφεύγει.
Καταρχάς, μου έχουν εξαφανιστεί οι ωραίες πρωινές κάβλες, που ξύπναγες και ευχόσουν να έχεις γκόμενα/γυναίκα δίπλα και να σε αρχίσει στο πνευστό. Είναι πολύ σπάνιο να μου εμφανιστεί πρωινή στύση, συμβαίνει κυρίως έπειτα από αποχή σεξ για κάποιο λόγο, ή αν είμαι σε διακοπές κτλ.
Δεύτερον η λίμπιντο έχει πέσει στα τάρταρα. Το σεξ το ευχαριστιέμαι, ειδικά άμα υπάρχει πάθος και συναίσθημα, αλλά μου κάνει εντύπωση που για να νιώσω σαν "ζώο" έτοιμος να χυμήξω στην άλλη, πρέπει να περάσει σχεδόν καμία βδομάδα... Οτιδήποτε σε σεξ πριν από βδομάδα, δεν με εξιτάρει και τρελά, είμαι σε φάση "oh well, let's get done with this".
Τρίτον, οι ίδιες οι στύσεις. Δεν είναι το ίδιο εύκολο να πετύχω στύση και πέος στο 100%. Ειδικά αν με βάση το 2. δεν έχω πιάσει εβδομάδα, μπορεί να κάνω σεξ με 70-80% στύση. Δυστυχώς υπάρχουν και περιπτώσεις που φεηλάρω τελείως και το μηχάνημα δεν ανταποκρίνεται ούτε στο κλαρίνο. Συμβαίνει κυρίως σε μέρες που δεν έχω κοιμηθεί καλά, έχω στρες, κούραση από δουλειά κτλ (κάνω καθιστική εργασία γραφείου κυρίως). Αλλά μου φαίνεται τόσο παράξενο να έχω ολόκληρη μουνάρα γκόμενα (τρόπος το λέγειν) δίπλα μου γυμνή να με βάζει κάτω για κλαρίνο και να μην σηκώνεται ούτε με γερανό, ή να θέλω πολύ ώρα και με το ζόρι...
Τέταρτον, με ενοχλεί όταν η γυναίκα είναι πολύ υγρή. Σα να έχω χάσει από την ευαισθησία του πέους και όσο πιο υγρή είναι μια γυναίκα, τόσο κινδυνεύω να μην αισθάνομαι απολύτως τίποτα, με συνέπεια να (μπορεί να) μου πέσει όσο είμαι μέσα της...
Κάνω σεξ 1-3χ/εβδομάδα και μου φαίνεται άθλος.
Όλα αυτά έρχονται σε τόσο μεγάλη αντίθεση με τη δεκαετία 20-30, όπου άμα με πιαναν οι κάβλες και μόνο, μπορεί να μην μπορούσα να κοιμηθώ αν δεν αυνανιστώ... Για δεύτερο γύρο ούτε λόγος. Συμβαίνει μονάχα σαν θαύμα πλέον έπειτα από επιμονή της συντρόφου, ας πούμε 1-3 φορές το χρόνο...
Θα ήθελα λοιπόν να ρωτήσω, αν όλα τα παραπάνω είναι φυσιολογικά της ηλικίας, ή αν χρήζουν (ιατρική?) διερεύνηση. Παραθέστε γνώμες ή όποιος θέλει πως βιώνει/βίωσε αυτή τη δεκαετία. Νωρίς δεν είναι ρε συνάδελφοι να ξεκινήσω κανά χάπι? Αν τα ξεκινήσω τώρα δλδ, πως είναι τα 40+ και τα 50+?