τα εχω κανει πιτσιρικας αυτα τα 200 χωρισμοι και επανασυνδεση με την ιδια γκομενα.φρικη.τι να το κανω που γαμιομασταν καλα.μετα μου εβγαινε ξυδι απο την μυτη.κανε πραγματικα οτι θελει η καρδια σου ομως.απλως να ξερεις οτι γενικοτερα αυτα δεν εχουν καλη καταληξη.
Εχεις δικιο. Κι εμενα μου εχουν συμβει αλλα η ιστορια ειναι απλη.
Σε ενα ζευγαρι, δεν ειναι ολα οπως νομιζουν γιατι συμβαινουν πολλα εκατερωθεν
τα βλεπουν ολα αλλα αποφασιζουν να δουν λιγοτερα.
Καποια στιγμη βλεπουν καλυτερα και καποιος παιρνει το βαρος να χωρισει πραγματικα
για να δουν κι οι δυο ακομα καλυτερα. Συνηθως το κανει η γυναικα.
Η συγκεκριμενη δεν ειχε δυναμη να μεινει αποτραβηγμενη ως ευαλωτη.
Ηταν ομως ευαλωτη (με θελει πολυ; ) η ειχε αχρηστες ανασφαλειες; θελω να μαθω.
Οποτε "επρεπε" να την χωρισω περαν του οτι ειχαμε ψιλοξεφυγει της ομορφης πορειας.
Το θεμα ειναι μην την πληρωσει η καινουργια.
Αυτη δεν εχει καταλαβει και δεν ξερει γιατι μπηκε στο παιχνιδι.
Δεν θα μαθει επειδη δεν θελω να ξερει. Δεν φταιει. Δεν θα πληγωθει.
Δεν ειναι μονο οτι μου αρεσει και της αρεσω.
Εκτελει το θελημα μου και με χαλαρωνει λογω υπαρξης προς το παρον.
Και βεβαια μπορει να καταληξω με αυτη η να βρει αλλον η αλλη.
Σε αυτα τα πραγματα ρισκαρεις αλλα η αληθινη ζωη ετσι δεν ειναι;