Friedrich Nietzsche

[hristidis]

Έδωσα παραπάνω. Από το 60μχ εώς το 1850 too many years. O Nitsche στα πλαίσια του Ρομαντισμού αντιτίθεται στο convention της εποχής του. Δεν είχε κανέναν ιδιοτελή σκοπό.

Στην τελικη επειδη με εχειςμπερδεψει....Συμφωνεις με τα λεγομενα του η οχι??????
Σε γενικες γραμμες.

 

[leonoro]

Σε γενικές γραμμές συμφωνώ - αν η γνώμη μου μετράει ως μελετητή της φιλοσοφίας - αλλά χρειάζεται λόγω του συναισθηματικού φόρτου πολλών γραπτών του, να ειδωθούν λίγο στο context της εποχής και της ζωής του. Δεν εκφράζει πολλές φορές αφαιρετικά νοήματα, αλλά αφορισμούς που επιδέχονται πολύ νερό. Επίσης σου έχω ξαναπεί ότι υπάρχουν άλλοι που πάνε παραπέρα, κατά την άποψή μου

 

[Nearxos]

Να αφανιστούν οι αδύναμοι και οι λειψοί. Πρώτη αρχή της δικής μας φιλανθρωπίας. Και να τους δοθεί ως προς αυτό κάθε βοήθεια.

 

[Nearxos]

Ο χριστιανισμός τάχθηκε με τα ασθενή, τα αγενή και τα λειψά του κόσμου τούτου. Έχρισε ιδανικό ότι εχθρεύεται το ένστικτο της αυτοσυντήρησης της δυνατής ζωής. Διέφθειρε ως και το λογικό των δυνατότερων πνευμάτων διδάσκοντας τις μέγιστες αξίες του  πνεύματος ως κάτι αμαρτωλό, ως κάτι πλανερό, ως πειρασμούς. Το πιο οικτρό παράδειγμα η διαφθορά του Πασκάλ, ο οποίος πίστευε ότι το λογικό του διεφθάρη από το προπατορικό αμάρτημα, ενώ στην πραγματικότητα διεφθάρει από το χριστιανισμό του και μόνο!

 

[Nearxos]

Η θεότητα της decadence αποστερημένη των πιο αρρενωπών αρετών και ενστίκτων της γίνεται κατ’ ανάγκη θεότητα των φυσιολογικώς οπισθοδρομικών, των αδύναμων. Δεν ονομάζουν τους εαυτούς τους «αδύναμους», τους λένε «καλούς».

 

[hristidis]

Σε γενικές γραμμές συμφωνώ - αν η γνώμη μου μετράει ως μελετητή της φιλοσοφίας - αλλά χρειάζεται λόγω του συναισθηματικού φόρτου πολλών γραπτών του, να ειδωθούν λίγο στο context της εποχής και της ζωής του. Δεν εκφράζει πολλές φορές αφαιρετικά νοήματα, αλλά αφορισμούς που επιδέχονται πολύ νερό. Επίσης σου έχω ξαναπεί ότι υπάρχουν άλλοι που πάνε παραπέρα, κατά την άποψή μου

Δεν χρειαζεται να εισαι μελετητης φιλοσοφιας για να συμφωνησεις οτι1+1=2!!!!
ΑΥΤΟ ΛΕΕΙ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ Ο ΝΙΤΣΕ!!!!
Απλα το λεει σε μια κοινωνια σαπια,μπολιασμενη με ψεμμα και υποκρισια ,και αυτος ειναι ο λογος που γινεται δυσκολα αποδεκτος....
Πως του ζητας να μην ειναι αφοριστικος οταν προσπαθει να αποκαλυψει μια παγκοσμια συνομοσια που μοναδικο της στοχο εχει να χειραγωγησει και να κανει δυστιχισμενο τον ανθρωπο?????
Φυσικα ειναι ειρωνας,δηκτικος και αφοριστικος οταν χλευαζει μια ιστοριουλα που περιγραφει εναν τυπο που ανεβηκε σε ενα βουνο και ειχε PRIVE συνομιλια με τον θεο απο τον οποιο πηρε και οδηγιες προς....ναυτιλομενους!!!!!

 

[leonoro]

Εντάξει, αλλά εγώ σου λέω ότι υπάρχει και το 2[sup]2[/sup]. Ε όχι και συνωμοσία 2000 ετών. Μάλλον Ιστορική πραγματικότητα. Σου είπα, οι αφορισμοί λόγω ελλείψεως επαρκούς επιχειρηματολογίας αντιπαραβάλλονται εύκολα 

 

[gangstaXZ]

Βρήκα και την "Γενεαλογία της Ηθικής" που λέει ο hristidis σε pdf..

http://rapidshare.com/files/105683570/nietzsche.genealogia.h8ikhs.pdf

Δύσκολο βιβλίο για ξεκίνημα?Προσωπικά μόνο από αποσπάσματα έχω διαβάσει Νίτσε εκτός απ'το σχετικό βιβλίο του Irvin Yalom..

 

[gangstaXZ]

[size=14pt]Friedrich Wilhelm Nietzsche
Αποφθέγματα[/size]



"Tι; Ψάχνεις; Θέλεις να πολλαπλασιαστείς επί δέκα, επί εκατό; Ψάχνεις για οπαδούς; Ψάξε για μηδενικά!"

http://rapidshare.com/files/67129600/nietzsche_-_Apof8egmata_by_Falcon222.rar

 

[Nearxos]

Όταν ο χριστιανισμός άφησε το λίκνο του, τις κατώτατες τάξεις, τον υπόκοσμο της αρχαιότητας, όταν γύρεψε εξουσία εν μέσω βαρβαρικών λαών, δεν προϋπέθετε πια κουρασμένους ανθρώπους, αλλά εσωτερικά αποκτηνωμένους και κατασπαραγμένους – δυνατούς, αλλά λειψούς.

 

[Nearxos]

Ο χριστιανισμός χρειάστηκε βάρβαρες έννοιες και αξίες για να γίνει κύριος των βαρβάρων: τέτοιες έννοιες είναι η θυσία του πρωτότοκου, η πόση αίματος κατά τη θεία ευχαριστία, η περιφρόνηση προς το πνεύμα και τον πολιτισμό, τα πάσης μορφής βασανιστήρια, η πομπώδης λαμπρότητα της λατρείας.

 

[Nearxos]

Αυτά για τις τρεις χριστιανικές αρετές, την πίστη, την αγάπη, την ελπίδα: τις χαρακτηρίζω ως τις τρεις χριστιανικές εξυπνάδες.

 

[amjik]

 

[Nearxos]

Ύψιστη αρχή: «ο θεός συγχωρεί τους μετανοούντας» -  πιο απλά: τους υποτασσόμενους στον ιερέα.

 

[stabit]

Φυσικα ειναι ειρωνας,δηκτικος και αφοριστικος οταν χλευαζει μια ιστοριουλα που περιγραφει εναν τυπο που ανεβηκε σε ενα βουνο και ειχε PRIVE συνομιλια με τον θεο απο τον οποιο πηρε και οδηγιες προς....ναυτιλομενους!!!!!

Συμφωνω με τον Lenoro.
To γυναικοκρατουμενο θρησκολυπτο οικογενιακο του μπακραουντ επαιξε μεγαλο ρολο.

 

[stabit]

Επισης καποια σημεια του θα μπορουσαν να ειναι διαλογοι σκοτεινων ηρωων κομιξ( οταν λεω κομιξ, δεν εννοω μικυ μαους, ντοναλντ, τιραμολα κλπ)
Ας πουμε Κορτο Μαλτεζε

 

[stabit]

. Δεν εκφράζει πολλές φορές αφαιρετικά νοήματα, αλλά αφορισμούς που επιδέχονται πολύ νερό. Επίσης σου έχω ξαναπεί ότι υπάρχουν άλλοι που πάνε παραπέρα, κατά την άποψή μου

Οπως ο μεγαλητερος απο τους αδελφους Μαρξ οταν ειπε
" Αυτες ειναι οι αποψεις μου και σε οποιον δεν αρεσουν ... εχω και καποιες αλλες προχειρες

 

[nas0s]

Είναι αλήθεια ότι ο Νίτσε είχε πει:
"Κάθε πρωί πριν φύγεις για την δουλειά, ρίξε δυο χαστούκια στην γυναίκα σου. Εσύ μπορεί να μην ξέρεις γιατι τις τα ρίχνεις, αυτή όμως ξέρει γιατί τα τρώει..."
Ξέρει κανείς?

 

[stabit]

Είναι αλήθεια ότι ο Νίτσε είχε πει:
"Κάθε πρωί πριν φύγεις για την δουλειά, ρίξε δυο χαστούκια στην γυναίκα σου. Εσύ μπορεί να μην ξέρεις γιατι τις τα ρίχνεις, αυτή όμως ξέρει γιατί τα τρώει..."
Ξέρει κανείς?

Εγω ξερω οτι αυτο το ειπε ο Χοτζας

 

[Nearxos]

Στο σημείο αυτό αδυνατώ να καταπνίξω ένα αναστεναγμό. Έρχονται μέρες που με κατακλύζει ένα συναίσθημα σκοτεινότερο και από τη πιο σκοτεινή μελαγχολία –η περιφρόνηση για τον άνθρωπο. Και για να μην αφήσω τν παραμικρή αμφιβολία σχετικά με τι και ποιόν ακριβώς απεχθάνομαι: τον άνθρωπο του σήμερα εννοώ, τον προς δυστυχία μου συγκαιρινό μου. Ο άνθρωπος του σήμερα – ασφυκτιώ από την ακάθαρτη πνοή του … Απέναντι στο παρελθόν τηρώ στάση μεγάλης ανοχής, δηλαδή μεγαλόψυχης κυριαρχίας …
…
Μα το αίσθημά μου αλλάζει εντελώς, ξεσπά κυριολεκτικά μόλις φτάνω στην νεώτερη εποχή, τη δική μας εποχή. Η εποχή μας είναι τόσο γνωστική. Το κάποτε απλώς νοσηρό, σήμερα είναι πια ανάρμοστο: είναι ανάρμοστο να είναι κανείς σήμερα χριστιανός. Και εδώ ξεκινάει η αηδία μου. Κοιτάζω γύρω μου: ούτε μια λέξη δεν απέμεινε από εκείνο που ονομαζόταν κάποτε «αλήθεια». Δεν ανεχόμαστε καν τη λέξη «αλήθεια» από το στόμα ενός ιερέα. Ακόμα και τις ταπεινότερες απαιτήσεις εντιμότητας να έχει κανείς, πρέπει το δίχως άλλο να γνωρίζει ότι ένας θεολόγος, ένας ιερέας, ένα πάπας, με κάθε λέξη που προφέρει, δεν πλανάτε απλώς, αλλά ψεύδεται – ότι δεν είναι πια ελεύθερος να ψεύδεται από «άγνοια» τάχα ή «αθωότητα». Και ο ιερέας ακόμη γνωρίζει, όπως όλοι, ότι δεν υφίσταται πια κανείς «θεός», κανείς «αμαρτωλός», κανείς «λυτρωτής», - γνωρίζει ότι η «ελεύθερη βούληση» και η «ηθική τάξη του κόσμου» είναι ψέματα – η σοβαρότητα, αυτή η βαθιά αυτοκυριαρχία του πνεύματος, δεν επιτρέπει πια σε κανένα να μην τα γνωρίζει αυτά.