Φιλιππίνες
- Μέλος που άνοιξε το νήμα pattayas
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 990
- Εμφανίσεις 177K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
Μια χαρά είμαι, όσο μια χαρά είναι κάποιος στην Ελλάδα του σήμερα.
Χρώσταγα μια ανταπόκριση από το Άντζελες και επιτέλους την τέλειωσα
Το πρώτο που μπορώ να πω λοιπόν για το Άντζελες είναι ότι όλα, δεν είναι για όλους.
Ειδικά αν η επαφή σου με την Ασία είναι όλη κι όλη η Πατάγια.
Και το λέω αυτό γιατί η Πατάγια δεν είναι μια κανονική πόλη. Είναι ένα συνονθύλευμα από bar και ξενοδοχεία χτισμένα αποκλειστικά για τους σεξοτουρίστες που μετέτρεψαν ένα χωριουδάκι στή μεγαλύτερη Disneyland του sex, για να την δουν τώρα πια φτιασιδωμένη και πασπαλισμένη με προκατ tourist attractions σε μια άθλια θάλασσα, να κλείνει long time συμφωνίες με τους “κανονικούς” τουρίστες.
Αλλά η αληθινή ΝΑ Ασία δεν είναι έτσι. Η ΝΑ Ασία, αν βγάλεις κανα-δυό χώρες έξω από την εξίσωση είναι μια συνεχής αντίθεση ανάμεσα στις παράγκες και τους ουρανοξύστες. Στην ατελείωτη φτώχεια και στον επικεντρωμένο σε ελάχιστους πλούτο.
Χώρες όπου χωρίς τη μεσαία τάξη να εξισορροπεί τις αντιθέσεις, (κι ας ελπίσουμε ότι θα αποφύγουμε την καταστροφή της στην Ελλαδίτσα μας) η καθημερινότητα είναι ένας αγώνας για την επιβίωση χωρίς όνειρα και ελπίδες.
Και το Άντζελες είναι ακριβώς έτσι.
Μια μικρή πόλη που γατζώθηκε δίπλα στο καλοκουρεμένο γρασιδάκι και τους φαρδείς δρόμους της Αμερικάνικης βάσης, χτίζοντας με ότι λαμαρίνα και χαρτόκουτο ήταν πρόχειρο, τα κωλάδικα που θα εξυπηρετούσαν τις “ανάγκες” των φαντάρων.
Και χρόνο με το χρόνο, από στόμα σε στόμα, από post σε post, το Άντζελες μεγάλωσε κι αυτό αλλά χωρίς τα χοντρά πακέτα που έπεσαν στην Πατάγια και χωρίς τις τουριστικές υποδομές της Ταιλάνδης, για να φτάσει σήμερα να μπαλατζάρει ανάμεσα στα ξενοδοχεία των 100$ την βραδιά και το μισθό 120 pesos (2,75$) την ημέρα των ντόπιων.
Οπότε κάποιος που έρχεται ανυποψίαστος από την Πατάγια και περιμένει να βολτάρει στο πεζόδρομο της παραλιακής, να ξέρει ότι θα βολτάρει σε ένα πολύ πιο πραγματικό κόσμο, που περιλαμβάνει ένα κακομοιριασμένο δρόμο γεμάτο ζητιάνους, μικροπωλητές, καυσαέρια, βρώμα, ηχορύπανση, σκουπίδια, μικροαπάτες και... πολλές κοπέλες
Μπορεί να μην είναι καθόλου εύκολο να καταπιείς όλο αυτό το σκηνικό.
Και το παιχνίδι, για να φτάσουμε στο προκείμενο, παίζεται λίγο διαφορετικά εδώ.
Για μένα η μεγαλύτερη διαφορά, που αλλάζει και τη φυσιογνωμία της κάθε “σκηνής” είναι οι freelance κοπέλες. Στην Πατάγια υπάρχουν άπειρες, στο Άντζελες ελάχιστες. Πράγμα που σημαίνει ότι το σκηνικό παίζεται κυρίως στα gogo’s. Με τα καλά και τα κακά του.
Αν σκεφτώ ότι φέτος έκανα σε 40 μέρες δύο όλα κι όλα barfine από gogos στην Πατάγια, δείχνει και την άποψη που έχω πια γι’ αυτά. Αλλά στο Άντζελες οι freelance κοπέλες είναι ελάχιστες και το ρίσκο ΠΟΛΥ μεγαλύτερο. Έχουν ακουστεί πολλές ιστορίες για κοπέλες που “βιάστηκαν”, για κοπέλες που ήταν ή “ήταν” ανήλικες, για κοπέλες επικίνδυνες, ιστορίες που είχαν όλες την ίδια κατάληξη. Μεγάλα ποσά έφυγαν από μια τσέπη και μπήκαν σε κάποιες άλλες.
Δεύτερη μεγάλη διαφορά είναι ο τρόπος που πληρώνεις τις κοπέλες.
Στην Πατάγια πληρώνεις το barfine διαπραγματεύεσαι την τιμή με την κοπέλα και της δίνεις τα λεφτά μετά το boom boom. Αν όλα πάνε στραβά, θα έχεις χάσει τα λεφτά του barfine, ή σε περίπτωση που είναι ελευθέρας βοσκής, κάποιες ώρες.
Στο Άντζελες πληρώνεις το barfine (μεταξύ 1500-3000p) κι αυτό είναι όλο. Υποτίθεται ότι πλήρωσες longtime την κοπέλα, αλλά κανείς δεν σου εγγυάται ότι θα έχεις στ’ αλήθεια ένα long time, μη μιλήσουμε για την συμπεριφορά της κοπέλας στο ξενοδοχείο, ή τα παιχνιδάκια που μπορεί να σου παίξει.
Άρα στο Άντζελες επιβάλλεται μαι διαφορετική προσέγγιση στο τρόπο που θα επιλέξεις την κοπέλα, που μπορεί να σου αρέσει ή μπορεί να σε κουράσει.
Αν είμαι σε gogo στην Ταιλάνδη και γουστάρω μια κοπέλα η μεγαλύτερη προσπάθεια για να επικοινωνήσω μαζί της είναι να πιάσω το βυζί της για να δω αν έχει παιδί ή όχι.
Φυσικά και μπορώ να κάνω το ίδιο στο Άντζελες, αλλά είναι σίγουρο ότι δύσκολα θα έχω μια ευχάριστη βραδιά, εκτός κι αν μπορούσα να γυρίσω το ρολόι 20 χρόνια πίσω.
Τα Φιλιπινεζάκια στη συντριπτική πλειοψηφία τους δεν είναι το πουταναριό της Ταιλάνδης. Γουστάρουν την ψευδαίσθηση ότι τελικά μπορεί να είσαι αυτός ο ένας και δυσκολεύονται να πουλήσουν το αγαπησιάρικο girlfriend παραμύθι που πουλάνε οι Ταιλανδέζες αν δεν σε γουστάρουν λίγάκι, ή τουλάχιστον δυσκολεύονται να το πουλήσουν με την άνεση των Ταιλανδέζων, που ακόμα κι αν ξερνάνε όταν σε βλέπουν, θα σε “αγαπήσουν”.
Η τρίτη μεγάλη διαφορά είμαστε εμείς οι σεξοτουρίστες. Αν στην Ταιλάνδη οι Γιαπωνέζοι γάμησαν πατόκορφα την σκηνή, στο Άντζελες ανέλαβαν την δουλειά οι Κορεάτες.
Τουλάχιστον οι Γιαπωνέζοι ακόμα κι αν ανέβασαν κατακόρυφα τις τιμές που πληρώνουν για τις κοπέλες σταμάτησαν εκεί.
Οι Κορεάτες το ξεφτίλισαν παντελώς γιατί δυστυχώς δεν πάνε στις Φιλιππίνες για το γαμήσι, πάνε για το show off, την επίδειξη. Πάνε για να δείξουν ότι έχουν και μπορούν να σκορπίσουν τρελά φράγκα και φυσικά οι ιδιοκτήτες των μαγαζιών δεν ήταν ηλίθιοι. Το εκμεταλλεύτηκαν φτιάχνοντας μια σειρά από πολύ μεγάλα και πολυτελή μαγαζιά (δεν υπάρχουν αντίστοιχα στην Πατάγια) όχι για να πουλήσουν φτηνό sex, αλλά για να πουλήσουν “δείτε με” διασκέδαση και υπερθέαμα, νοοτροπία που φυσικά την πέρασαν και στις κοπέλλες.
Ποιος ο λόγος να πηγαίνεις να πηδιέσαι με κάποιο Δυτικό που όσο νάναι γουστάρει και μια πίπα, λίγο κώλο, λίγο γλύψιμο και σε βάζει να πηδιέσαι δυο και τρεις φορές σ’ ένα βράδυ;
Κανένας! Κάθεσαι στο μαγαζί και κυνηγάς τα ποτά που θα σου φέρουν περισσότερα κι από το barfine, χωρίς να ταλαιπωριέσαι με τα γαμήσια.
Γι αυτό και τα μαγαζιά γέμισαν με παραφερνάλια που βοηθάνε τους Κορεάτες να σκορπίζουν χρήματα, δημιουργήθηκε η κατηγορία double lady drinks (300p από 150p) που οι κοπέλες εκπαιδεύτηκαν να ζητάνε, οι σερβιτόρες πιέζουν περισσότερο για ποτά ή ποτά γι αυτές και πάνω απ’ όλα χάθηκε η ατμόσφαιρα του “είμαι σ’ ένα κωλάδικο για να δω μουνάκια και να πηδήξω ένα από αυτά”.
Η τέταρτη και τελευταία είναι ότι στα μαγαζιά υπάρχει μια κατηγορία από κοπέλες που αποκαλούνται cherry girls δηλαδή είναι παρθένες. Βρίσκονται εκεί για να πουλήσουν την παρθενιά τους, αλλά σπάνε αρχίδια σε όποιον ψάχνει ένα μουνί για το βράδυ και ξαφνικά μαθαίνει ότι το συγκεκριμένο δεν πηδιέται.
Βέβαια μπορείς να τις κάνεις barfine αν συμφωνήσεις για μια πίπα ας πούμε -και μπορώ να σου υπογράψω ότι πολλές κάνουν υπέροχες, ή κώλο αν είναι προχωρημένη, ή σαν τρίτη σε ένα τρίο, αλλά να έχεις πάντα στο μυαλό σου ότι το ρισκάρεις λίγο. Μπορεί το όλο σκηνικό να ακούγεται λίγο απίστευτο, παρθένες σε μπουρδέλα, αλλά σε αντίθεση με τα Ταιλανδεζάκια -που πολύ αμφιβάλλω αν πάνω από τα 13 υπάρχει παρθένα ανάμεσά τους, στο Άντζελες έχω συναντήσει σερβιτόρα 27 χρονών που εξακολουθούσε να το φυλάει για τον καλό της!
Συνεχίζεται...
Χρώσταγα μια ανταπόκριση από το Άντζελες και επιτέλους την τέλειωσα
Το πρώτο που μπορώ να πω λοιπόν για το Άντζελες είναι ότι όλα, δεν είναι για όλους.
Ειδικά αν η επαφή σου με την Ασία είναι όλη κι όλη η Πατάγια.
Και το λέω αυτό γιατί η Πατάγια δεν είναι μια κανονική πόλη. Είναι ένα συνονθύλευμα από bar και ξενοδοχεία χτισμένα αποκλειστικά για τους σεξοτουρίστες που μετέτρεψαν ένα χωριουδάκι στή μεγαλύτερη Disneyland του sex, για να την δουν τώρα πια φτιασιδωμένη και πασπαλισμένη με προκατ tourist attractions σε μια άθλια θάλασσα, να κλείνει long time συμφωνίες με τους “κανονικούς” τουρίστες.
Αλλά η αληθινή ΝΑ Ασία δεν είναι έτσι. Η ΝΑ Ασία, αν βγάλεις κανα-δυό χώρες έξω από την εξίσωση είναι μια συνεχής αντίθεση ανάμεσα στις παράγκες και τους ουρανοξύστες. Στην ατελείωτη φτώχεια και στον επικεντρωμένο σε ελάχιστους πλούτο.
Χώρες όπου χωρίς τη μεσαία τάξη να εξισορροπεί τις αντιθέσεις, (κι ας ελπίσουμε ότι θα αποφύγουμε την καταστροφή της στην Ελλαδίτσα μας) η καθημερινότητα είναι ένας αγώνας για την επιβίωση χωρίς όνειρα και ελπίδες.
Και το Άντζελες είναι ακριβώς έτσι.
Μια μικρή πόλη που γατζώθηκε δίπλα στο καλοκουρεμένο γρασιδάκι και τους φαρδείς δρόμους της Αμερικάνικης βάσης, χτίζοντας με ότι λαμαρίνα και χαρτόκουτο ήταν πρόχειρο, τα κωλάδικα που θα εξυπηρετούσαν τις “ανάγκες” των φαντάρων.
Και χρόνο με το χρόνο, από στόμα σε στόμα, από post σε post, το Άντζελες μεγάλωσε κι αυτό αλλά χωρίς τα χοντρά πακέτα που έπεσαν στην Πατάγια και χωρίς τις τουριστικές υποδομές της Ταιλάνδης, για να φτάσει σήμερα να μπαλατζάρει ανάμεσα στα ξενοδοχεία των 100$ την βραδιά και το μισθό 120 pesos (2,75$) την ημέρα των ντόπιων.
Οπότε κάποιος που έρχεται ανυποψίαστος από την Πατάγια και περιμένει να βολτάρει στο πεζόδρομο της παραλιακής, να ξέρει ότι θα βολτάρει σε ένα πολύ πιο πραγματικό κόσμο, που περιλαμβάνει ένα κακομοιριασμένο δρόμο γεμάτο ζητιάνους, μικροπωλητές, καυσαέρια, βρώμα, ηχορύπανση, σκουπίδια, μικροαπάτες και... πολλές κοπέλες
Μπορεί να μην είναι καθόλου εύκολο να καταπιείς όλο αυτό το σκηνικό.
Και το παιχνίδι, για να φτάσουμε στο προκείμενο, παίζεται λίγο διαφορετικά εδώ.
Για μένα η μεγαλύτερη διαφορά, που αλλάζει και τη φυσιογνωμία της κάθε “σκηνής” είναι οι freelance κοπέλες. Στην Πατάγια υπάρχουν άπειρες, στο Άντζελες ελάχιστες. Πράγμα που σημαίνει ότι το σκηνικό παίζεται κυρίως στα gogo’s. Με τα καλά και τα κακά του.
Αν σκεφτώ ότι φέτος έκανα σε 40 μέρες δύο όλα κι όλα barfine από gogos στην Πατάγια, δείχνει και την άποψη που έχω πια γι’ αυτά. Αλλά στο Άντζελες οι freelance κοπέλες είναι ελάχιστες και το ρίσκο ΠΟΛΥ μεγαλύτερο. Έχουν ακουστεί πολλές ιστορίες για κοπέλες που “βιάστηκαν”, για κοπέλες που ήταν ή “ήταν” ανήλικες, για κοπέλες επικίνδυνες, ιστορίες που είχαν όλες την ίδια κατάληξη. Μεγάλα ποσά έφυγαν από μια τσέπη και μπήκαν σε κάποιες άλλες.
Δεύτερη μεγάλη διαφορά είναι ο τρόπος που πληρώνεις τις κοπέλες.
Στην Πατάγια πληρώνεις το barfine διαπραγματεύεσαι την τιμή με την κοπέλα και της δίνεις τα λεφτά μετά το boom boom. Αν όλα πάνε στραβά, θα έχεις χάσει τα λεφτά του barfine, ή σε περίπτωση που είναι ελευθέρας βοσκής, κάποιες ώρες.
Στο Άντζελες πληρώνεις το barfine (μεταξύ 1500-3000p) κι αυτό είναι όλο. Υποτίθεται ότι πλήρωσες longtime την κοπέλα, αλλά κανείς δεν σου εγγυάται ότι θα έχεις στ’ αλήθεια ένα long time, μη μιλήσουμε για την συμπεριφορά της κοπέλας στο ξενοδοχείο, ή τα παιχνιδάκια που μπορεί να σου παίξει.
Άρα στο Άντζελες επιβάλλεται μαι διαφορετική προσέγγιση στο τρόπο που θα επιλέξεις την κοπέλα, που μπορεί να σου αρέσει ή μπορεί να σε κουράσει.
Αν είμαι σε gogo στην Ταιλάνδη και γουστάρω μια κοπέλα η μεγαλύτερη προσπάθεια για να επικοινωνήσω μαζί της είναι να πιάσω το βυζί της για να δω αν έχει παιδί ή όχι.
Φυσικά και μπορώ να κάνω το ίδιο στο Άντζελες, αλλά είναι σίγουρο ότι δύσκολα θα έχω μια ευχάριστη βραδιά, εκτός κι αν μπορούσα να γυρίσω το ρολόι 20 χρόνια πίσω.
Τα Φιλιπινεζάκια στη συντριπτική πλειοψηφία τους δεν είναι το πουταναριό της Ταιλάνδης. Γουστάρουν την ψευδαίσθηση ότι τελικά μπορεί να είσαι αυτός ο ένας και δυσκολεύονται να πουλήσουν το αγαπησιάρικο girlfriend παραμύθι που πουλάνε οι Ταιλανδέζες αν δεν σε γουστάρουν λίγάκι, ή τουλάχιστον δυσκολεύονται να το πουλήσουν με την άνεση των Ταιλανδέζων, που ακόμα κι αν ξερνάνε όταν σε βλέπουν, θα σε “αγαπήσουν”.
Η τρίτη μεγάλη διαφορά είμαστε εμείς οι σεξοτουρίστες. Αν στην Ταιλάνδη οι Γιαπωνέζοι γάμησαν πατόκορφα την σκηνή, στο Άντζελες ανέλαβαν την δουλειά οι Κορεάτες.
Τουλάχιστον οι Γιαπωνέζοι ακόμα κι αν ανέβασαν κατακόρυφα τις τιμές που πληρώνουν για τις κοπέλες σταμάτησαν εκεί.
Οι Κορεάτες το ξεφτίλισαν παντελώς γιατί δυστυχώς δεν πάνε στις Φιλιππίνες για το γαμήσι, πάνε για το show off, την επίδειξη. Πάνε για να δείξουν ότι έχουν και μπορούν να σκορπίσουν τρελά φράγκα και φυσικά οι ιδιοκτήτες των μαγαζιών δεν ήταν ηλίθιοι. Το εκμεταλλεύτηκαν φτιάχνοντας μια σειρά από πολύ μεγάλα και πολυτελή μαγαζιά (δεν υπάρχουν αντίστοιχα στην Πατάγια) όχι για να πουλήσουν φτηνό sex, αλλά για να πουλήσουν “δείτε με” διασκέδαση και υπερθέαμα, νοοτροπία που φυσικά την πέρασαν και στις κοπέλλες.
Ποιος ο λόγος να πηγαίνεις να πηδιέσαι με κάποιο Δυτικό που όσο νάναι γουστάρει και μια πίπα, λίγο κώλο, λίγο γλύψιμο και σε βάζει να πηδιέσαι δυο και τρεις φορές σ’ ένα βράδυ;
Κανένας! Κάθεσαι στο μαγαζί και κυνηγάς τα ποτά που θα σου φέρουν περισσότερα κι από το barfine, χωρίς να ταλαιπωριέσαι με τα γαμήσια.
Γι αυτό και τα μαγαζιά γέμισαν με παραφερνάλια που βοηθάνε τους Κορεάτες να σκορπίζουν χρήματα, δημιουργήθηκε η κατηγορία double lady drinks (300p από 150p) που οι κοπέλες εκπαιδεύτηκαν να ζητάνε, οι σερβιτόρες πιέζουν περισσότερο για ποτά ή ποτά γι αυτές και πάνω απ’ όλα χάθηκε η ατμόσφαιρα του “είμαι σ’ ένα κωλάδικο για να δω μουνάκια και να πηδήξω ένα από αυτά”.
Η τέταρτη και τελευταία είναι ότι στα μαγαζιά υπάρχει μια κατηγορία από κοπέλες που αποκαλούνται cherry girls δηλαδή είναι παρθένες. Βρίσκονται εκεί για να πουλήσουν την παρθενιά τους, αλλά σπάνε αρχίδια σε όποιον ψάχνει ένα μουνί για το βράδυ και ξαφνικά μαθαίνει ότι το συγκεκριμένο δεν πηδιέται.
Βέβαια μπορείς να τις κάνεις barfine αν συμφωνήσεις για μια πίπα ας πούμε -και μπορώ να σου υπογράψω ότι πολλές κάνουν υπέροχες, ή κώλο αν είναι προχωρημένη, ή σαν τρίτη σε ένα τρίο, αλλά να έχεις πάντα στο μυαλό σου ότι το ρισκάρεις λίγο. Μπορεί το όλο σκηνικό να ακούγεται λίγο απίστευτο, παρθένες σε μπουρδέλα, αλλά σε αντίθεση με τα Ταιλανδεζάκια -που πολύ αμφιβάλλω αν πάνω από τα 13 υπάρχει παρθένα ανάμεσά τους, στο Άντζελες έχω συναντήσει σερβιτόρα 27 χρονών που εξακολουθούσε να το φυλάει για τον καλό της!
Συνεχίζεται...
Συνημμένα
....
Για να ξαναγυρίσουμε λοιπόν στην αρχή, άλλο το point and click της Ταιλάνδης και άλλο των Φιλιππίνων. Και πως κάνεις point πριν το click;
Παλιότερα δεν υπήρχε περίπτωση να σου την πέσουν οι ίδιες οι κοπέλες. Το πολύ πολύ να ερχόταν η σερβιτόρα ή μια φίλη της και να σού έδειχνε μια κοπέλα λέγοντάς σου ότι σε γουστάρει. Σήμερα, που τα τατουάζ και τα ξανθά μαλλιά έχουν αρχίσει να εμφανίζονται και στο Άντζελες, πολλές προσπαθούν να σε χτυπήσουν όταν χορεύουν ή περνώντας από μπροστά σου.
Προσωπικά συνηθίζω να χαμογελάω σε μια κοπέλα κι αν μου χαμογελάσει ή με κοιτάξει δυο τρεις φορές την φωνάζω. Και ακολουθεί η τελετουργία.
ΠΡΙΝ και το ξαναγράφω ΠΡΙΝ παραγγείλεις ένα ποτό γι αυτήν (διώχνοντας ευγενικά την σερβιτόρα που θα τηλεμεταφερθεί ξαφνικά δίπλα σου) φροντίζεις να ρωτήσεις αν είναι παρθένα, ή να τσεκάρεις την ταυτότητα που φοράνε όλες υποχρεωτικά, (έχουν ένα μεγάλο κόκκινο V επάνω) ή να έχεις ρωτήσεις την σερβιτόρα πριν την φωνάξεις. Αν είναι παρθένα και ψάχνεις για γαμήσι διώχτην ευγενικά. Μην ανησυχείς της έχει ξανασυμβεί.
Αν όχι, μίλα λίγο μαζί της και τσέκαρε αυτό που στο χωριό μας λένε η γλώσσα του σώματος. Σε πλησιάζει, γέρνει επάνω σου, σου κρατάει το χεράκι, νοιώθεις να στον σηκώνει;
Αν ναι, ρώτα την αν είναι διαθέσιμη για το βράδυ, (δεν έχει περίοδο ας πούμε) γιατί είναι πολύ όμορφη και την γουστάρεις τρελά. (Αν δεν μπορεί το βράδυ και την κάνεις κέφι, πάρε το τηλέφωνό της και ρώτα την πότε θα είναι διαθέσιμη να της τηλεφωνήσεις).
Αν είναι όλα οκ τότε και μόνο τότε την κερνάς ένα ποτό και διευκρινίζεις στη σερβιτόρα ότι πρόκειται για single lady drink.
Μη φοβάσαι ότι θα σε δουν σαν τσίπη, δεν μούχει συμβεί ποτέ. Αντίθετα στέλνεις και ένα πολύ καθαρό μήνυμα για το ποιος είναι το αφεντικό και πόσα μπορείς να ανεχθείς. Στη Ασία ο άντρας είναι το πολύ μεγάλο αφεντικό και καλό είναι να μην το ξεχνάς ποτέ αυτό.
Συζήτα λίγο μαζί της. Από που είναι, για την οικογένειά της, που και τι έχει σπουδάσει, τί όνειρα έχει για την ζωή, τι ψάχνει, τα χόμπι της, πως περνάει τη μέρα της, τι μουσική ακούει, τι ταινίες είδε, ευτυχώς τα Φιλιπινεζάκια στην πλειοψηφία μιλάνε καθαρά και πολύ κατανοητά Αγγλικά. Πες μερικά αστεία, κάνε την να νοιώσει ωραία κι αν νοιώθεις κι εσύ ωραία, χούφτωστην να πάρεις μια ιδέα από τις αντιδράσεις της, φίλα την, βάλε το χέρι της πάνω στον πούτσο σου και ρώτα την για τα υπόλοιπα. Προσωπικά ρωτάω πάντα αν κάνει πίπες ή αν δίνει κώλο και πόσο θα καθίσει μαζί μου.
Μη θεωρείς δεδομένο το longtime ή ότι θα σε τσιμπουκώσει, αλλά στο 99% των περιπτώσεων δεν υπάρχει γκόμενα που ακόμα κι αν μου πει ότι δεν κάνει πίπες να μην μου τον πάρει τελικά στο στόμα. Θέλει λίγη επιμονή και λίγο τρόπο για να την πείσεις.
Μία από τις τελευταίες που πήρα στο Άντζελες ήταν για τα μέτρα της πόλης πολύ μεγάλη (24 χρονών) και το θεώρησα δεδομένο ότι θα έκανε. Έλα όμως που μου είπε πως δεν.
Τελικά την έπεισα να κατέβει χαμηλά, να μου γλύψει τ’ αρχίδια να τον πάρει αρκετά βαθιά και να τελειώσω στο στόμα της. Αφού βγήκε από την τουαλέτα (γκουχ γκαχ φτού) μου είπε πως δεν ήταν άσχημο και πως το έκανε για πρώτη φορά. Και τότε μου έκοψε να την ρωτήσω πόσο καιρό είχε στο Άντζελες. Γύρω στις 10μέρες και ήμουνα το πρώτο της barfine!
Για αυτό υπάρχουν οι ”συνεντεύξεις”!
Ευτυχώς στις Φιλιππίνες όσο μια γκόμενα κάθεται μαζί σου και πίνει ποτό, δεν ανεβαίνει πάνω στην σκηνή κι έτσι έχεις όλο το χρόνο να το συζητήσεις. Το 90% των κοριτσιών δεν βιάζεται καθόλου να τελειώσει το ποτό του κι αν πέσεις πάνω σε κάποια που βιάζεται, καλύτερα να την στείλεις. Θα έχεις χάσει μόνο 150p.
Όπως για το ποτό είναι και οι σερβιτόρες που θα σου την πέσουν (στα μικρότερα μαγαζιά) βάζοντάς σου χέρι με πολλούς και διάφορους τρόπους. Αν το διασκεδάζεις οκ κέρασε τα ποτάκια, αν όχι μη ντρέπεσαι να τις στείλεις
Βρήκες την Μεγάλη και Μοναδική αγάπη της βραδιάς; Συγχαρητήρια!
Τι κάνεις σε μια πόλη που δεν έχει τίποτα άλλο από μπαρ; Αν πεινάει την πας για φαί στο τοπικό Goodys που λέγεται Jolibee. Μην τραβιέσαι σε ακριβά εστιατόρια. Πίστεψέ με, γουστάρει πολύ περισσότερο το φαί στα jolibee από οποιοδήποτε άλλο. Αν θες να συνεχίσεις την διασκέδαση, τα μεγάλα μπαρ με τα show χρησιμεύουν να περάσεις την ώρα σου πριν καταλήξετε στο ξενοδοχείο. Αν είσαι ο αδερφός του Τραβόλτα υπάρχουν δύο disco για να πάτε να χορέψετε και άλλα 2-3 μέρη για να ακούσετε live μουσική. Πριν την διώξεις αν σου άρεσε πάρε το τηλέφωνό της και δώστης ένα tip. Συνήθως δίνω από 300-500p. Αν της δώσεις το δικό σου τηλέφωνο να ξέρεις ότι τα Φιλιπινεζάκια είναι οι zen master του sms. Μπορεί να πάρεις και 20 σε μια μέρα από μία και μόνο κοπέλα.
Ακούγεται κουραστικό όλο αυτό;
Τελικά δεν είναι, για ένα απλό λόγο. Δεν έχεις και τι άλλο να κάνεις από τα βλέπεις και να διαλέγεις μουνιά! Μετά από λίγο βρίσκεις τις ισορροπίες και τα πράγματα κυλάνε καλύτερα.
Από τις 12 κοπέλες που μάζεψα στο δωμάτιο μου τις 21 μέρες που έμεινα Άντζελες, οι 2 ήταν πολύ μέτρια εμπειρία, οι 8 από συμπαθητικές έως καλές και 2 χτύπησαν παλιά καλά στάνταρτ GF εμπειρίας, με καταπληκτικά γαμήσια και φιλιά και δάκρυα αποχαιρετισμού. Ειδικά η κοπελίτσα της φωτογραφίας όχι μόνο ήταν άπαιχτη στο τρόπο που με καύλωνε, αλλά μου έκανε και σκηνή ότι είμαι πολύ selfish γιατί μετά από 2 πηδήματα ήθελε και άλλο για πάρτυ της ενώ εγώ έξυνα τ’ αρχίδια μου βλέποντας Εurobasket στην τηλεόραση!
Άρα καλά πέρασα.
Καλύτερα από την Πατάγια; Όσον αφορά τις κοπέλες δεν το συζητάω, ναι.
Στην Πατάγια και στην Bangkok δεν ασχολήθηκα καν μαζί τους, αφού είτε χτύπαγα short στο soi6, είτε ψώνιζα από την παραλιακή, είτε πήδαγα στα μασατζίδικα, όλα ήταν boom boom και γιασας. Στην πραγματικότητα, όντας short time τύπος, οι γκόμενες δεν ήταν καν μέσα στην ρουτίνα μου.
Αντίθετα με τις Αντζελιώτισες όπου μπορεί να σου παίρνει περισσότερη ώρα για να βρεις κάτι καλό -κι ίσως και να μην βρεις καν αντίστοιχης ομορφιάς με Ταιλανδεζάκι, , επειδή περνάς περισσότερες ώρες μαζί της ο χαρακτήρας της παίζει πολύ μεγαλύτερο ρόλο αλλά σε γενικές γραμμές είναι πολύ πιο συμβατές με τους δυτικούς, λιγότερο απαιτητικές και ζήτουλες, μπορούν να γελάσουν στ’ αλήθεια με κάποιο αστείο, πίνουν πολύ λιγότερο και στο τέλος της ημέρας μπορούν να σε φροντίσουν περισσότερο. Ακόμα είναι συνήθως πολύ πιο μικρές από τις Παταγιανές, 19-21είναι η πιο συνηθισμένη ηλικία που θα βρεις, με πολύ λιγότερα χιλιόμετρα κάτω από το βρακί τους, ίσως μόνο μέτρα, λιγότερο έμπειρες, περισσότερο κοπέλλες από πουτάνες. Κι όλη αυτή η ιστορία των «συνεντεύξεων» δεν παίζει μόνο το ρόλο του να περάσεις εσύ καλά, παίζει και το ρόλο του να νοιώσει αυτή καλά για να περάσεις εσύ καλά.
Να στο πω όπως μου τον διηγήθηκαν δύο διαφορετικές κοπέλες και είναι ακριβώς τα λόγια τους.
Το 19χρονο Φιλιπινεζάκι άρτι αφιχθέν από την επαρχία: Μου είναι πολύ δύσκολο να συνηθίσω στην ιδέα ότι το βράδυ μπορεί να πάω στο ξενοδοχείο με κάποιον που δεν έχω ξαναδεί στην ζωή μου και να κάνω έρωτα μαζί του.
Το 25χρονο Ταιλανδεζάκι από την παραλιακή: Την πρώτη φορά που με πήδηξαν για 500Β είχα πάθει πλάκα. 500Β για ένα boom boom; Γύρισα σπίτι τρελή από την χαρά μου! Έχω 500Β!
Για να ξαναγυρίσουμε λοιπόν στην αρχή, άλλο το point and click της Ταιλάνδης και άλλο των Φιλιππίνων. Και πως κάνεις point πριν το click;
Παλιότερα δεν υπήρχε περίπτωση να σου την πέσουν οι ίδιες οι κοπέλες. Το πολύ πολύ να ερχόταν η σερβιτόρα ή μια φίλη της και να σού έδειχνε μια κοπέλα λέγοντάς σου ότι σε γουστάρει. Σήμερα, που τα τατουάζ και τα ξανθά μαλλιά έχουν αρχίσει να εμφανίζονται και στο Άντζελες, πολλές προσπαθούν να σε χτυπήσουν όταν χορεύουν ή περνώντας από μπροστά σου.
Προσωπικά συνηθίζω να χαμογελάω σε μια κοπέλα κι αν μου χαμογελάσει ή με κοιτάξει δυο τρεις φορές την φωνάζω. Και ακολουθεί η τελετουργία.
ΠΡΙΝ και το ξαναγράφω ΠΡΙΝ παραγγείλεις ένα ποτό γι αυτήν (διώχνοντας ευγενικά την σερβιτόρα που θα τηλεμεταφερθεί ξαφνικά δίπλα σου) φροντίζεις να ρωτήσεις αν είναι παρθένα, ή να τσεκάρεις την ταυτότητα που φοράνε όλες υποχρεωτικά, (έχουν ένα μεγάλο κόκκινο V επάνω) ή να έχεις ρωτήσεις την σερβιτόρα πριν την φωνάξεις. Αν είναι παρθένα και ψάχνεις για γαμήσι διώχτην ευγενικά. Μην ανησυχείς της έχει ξανασυμβεί.
Αν όχι, μίλα λίγο μαζί της και τσέκαρε αυτό που στο χωριό μας λένε η γλώσσα του σώματος. Σε πλησιάζει, γέρνει επάνω σου, σου κρατάει το χεράκι, νοιώθεις να στον σηκώνει;
Αν ναι, ρώτα την αν είναι διαθέσιμη για το βράδυ, (δεν έχει περίοδο ας πούμε) γιατί είναι πολύ όμορφη και την γουστάρεις τρελά. (Αν δεν μπορεί το βράδυ και την κάνεις κέφι, πάρε το τηλέφωνό της και ρώτα την πότε θα είναι διαθέσιμη να της τηλεφωνήσεις).
Αν είναι όλα οκ τότε και μόνο τότε την κερνάς ένα ποτό και διευκρινίζεις στη σερβιτόρα ότι πρόκειται για single lady drink.
Μη φοβάσαι ότι θα σε δουν σαν τσίπη, δεν μούχει συμβεί ποτέ. Αντίθετα στέλνεις και ένα πολύ καθαρό μήνυμα για το ποιος είναι το αφεντικό και πόσα μπορείς να ανεχθείς. Στη Ασία ο άντρας είναι το πολύ μεγάλο αφεντικό και καλό είναι να μην το ξεχνάς ποτέ αυτό.
Συζήτα λίγο μαζί της. Από που είναι, για την οικογένειά της, που και τι έχει σπουδάσει, τί όνειρα έχει για την ζωή, τι ψάχνει, τα χόμπι της, πως περνάει τη μέρα της, τι μουσική ακούει, τι ταινίες είδε, ευτυχώς τα Φιλιπινεζάκια στην πλειοψηφία μιλάνε καθαρά και πολύ κατανοητά Αγγλικά. Πες μερικά αστεία, κάνε την να νοιώσει ωραία κι αν νοιώθεις κι εσύ ωραία, χούφτωστην να πάρεις μια ιδέα από τις αντιδράσεις της, φίλα την, βάλε το χέρι της πάνω στον πούτσο σου και ρώτα την για τα υπόλοιπα. Προσωπικά ρωτάω πάντα αν κάνει πίπες ή αν δίνει κώλο και πόσο θα καθίσει μαζί μου.
Μη θεωρείς δεδομένο το longtime ή ότι θα σε τσιμπουκώσει, αλλά στο 99% των περιπτώσεων δεν υπάρχει γκόμενα που ακόμα κι αν μου πει ότι δεν κάνει πίπες να μην μου τον πάρει τελικά στο στόμα. Θέλει λίγη επιμονή και λίγο τρόπο για να την πείσεις.
Μία από τις τελευταίες που πήρα στο Άντζελες ήταν για τα μέτρα της πόλης πολύ μεγάλη (24 χρονών) και το θεώρησα δεδομένο ότι θα έκανε. Έλα όμως που μου είπε πως δεν.
Τελικά την έπεισα να κατέβει χαμηλά, να μου γλύψει τ’ αρχίδια να τον πάρει αρκετά βαθιά και να τελειώσω στο στόμα της. Αφού βγήκε από την τουαλέτα (γκουχ γκαχ φτού) μου είπε πως δεν ήταν άσχημο και πως το έκανε για πρώτη φορά. Και τότε μου έκοψε να την ρωτήσω πόσο καιρό είχε στο Άντζελες. Γύρω στις 10μέρες και ήμουνα το πρώτο της barfine!
Για αυτό υπάρχουν οι ”συνεντεύξεις”!
Ευτυχώς στις Φιλιππίνες όσο μια γκόμενα κάθεται μαζί σου και πίνει ποτό, δεν ανεβαίνει πάνω στην σκηνή κι έτσι έχεις όλο το χρόνο να το συζητήσεις. Το 90% των κοριτσιών δεν βιάζεται καθόλου να τελειώσει το ποτό του κι αν πέσεις πάνω σε κάποια που βιάζεται, καλύτερα να την στείλεις. Θα έχεις χάσει μόνο 150p.
Όπως για το ποτό είναι και οι σερβιτόρες που θα σου την πέσουν (στα μικρότερα μαγαζιά) βάζοντάς σου χέρι με πολλούς και διάφορους τρόπους. Αν το διασκεδάζεις οκ κέρασε τα ποτάκια, αν όχι μη ντρέπεσαι να τις στείλεις
Βρήκες την Μεγάλη και Μοναδική αγάπη της βραδιάς; Συγχαρητήρια!
Τι κάνεις σε μια πόλη που δεν έχει τίποτα άλλο από μπαρ; Αν πεινάει την πας για φαί στο τοπικό Goodys που λέγεται Jolibee. Μην τραβιέσαι σε ακριβά εστιατόρια. Πίστεψέ με, γουστάρει πολύ περισσότερο το φαί στα jolibee από οποιοδήποτε άλλο. Αν θες να συνεχίσεις την διασκέδαση, τα μεγάλα μπαρ με τα show χρησιμεύουν να περάσεις την ώρα σου πριν καταλήξετε στο ξενοδοχείο. Αν είσαι ο αδερφός του Τραβόλτα υπάρχουν δύο disco για να πάτε να χορέψετε και άλλα 2-3 μέρη για να ακούσετε live μουσική. Πριν την διώξεις αν σου άρεσε πάρε το τηλέφωνό της και δώστης ένα tip. Συνήθως δίνω από 300-500p. Αν της δώσεις το δικό σου τηλέφωνο να ξέρεις ότι τα Φιλιπινεζάκια είναι οι zen master του sms. Μπορεί να πάρεις και 20 σε μια μέρα από μία και μόνο κοπέλα.
Ακούγεται κουραστικό όλο αυτό;
Τελικά δεν είναι, για ένα απλό λόγο. Δεν έχεις και τι άλλο να κάνεις από τα βλέπεις και να διαλέγεις μουνιά! Μετά από λίγο βρίσκεις τις ισορροπίες και τα πράγματα κυλάνε καλύτερα.
Από τις 12 κοπέλες που μάζεψα στο δωμάτιο μου τις 21 μέρες που έμεινα Άντζελες, οι 2 ήταν πολύ μέτρια εμπειρία, οι 8 από συμπαθητικές έως καλές και 2 χτύπησαν παλιά καλά στάνταρτ GF εμπειρίας, με καταπληκτικά γαμήσια και φιλιά και δάκρυα αποχαιρετισμού. Ειδικά η κοπελίτσα της φωτογραφίας όχι μόνο ήταν άπαιχτη στο τρόπο που με καύλωνε, αλλά μου έκανε και σκηνή ότι είμαι πολύ selfish γιατί μετά από 2 πηδήματα ήθελε και άλλο για πάρτυ της ενώ εγώ έξυνα τ’ αρχίδια μου βλέποντας Εurobasket στην τηλεόραση!
Άρα καλά πέρασα.
Καλύτερα από την Πατάγια; Όσον αφορά τις κοπέλες δεν το συζητάω, ναι.
Στην Πατάγια και στην Bangkok δεν ασχολήθηκα καν μαζί τους, αφού είτε χτύπαγα short στο soi6, είτε ψώνιζα από την παραλιακή, είτε πήδαγα στα μασατζίδικα, όλα ήταν boom boom και γιασας. Στην πραγματικότητα, όντας short time τύπος, οι γκόμενες δεν ήταν καν μέσα στην ρουτίνα μου.
Αντίθετα με τις Αντζελιώτισες όπου μπορεί να σου παίρνει περισσότερη ώρα για να βρεις κάτι καλό -κι ίσως και να μην βρεις καν αντίστοιχης ομορφιάς με Ταιλανδεζάκι, , επειδή περνάς περισσότερες ώρες μαζί της ο χαρακτήρας της παίζει πολύ μεγαλύτερο ρόλο αλλά σε γενικές γραμμές είναι πολύ πιο συμβατές με τους δυτικούς, λιγότερο απαιτητικές και ζήτουλες, μπορούν να γελάσουν στ’ αλήθεια με κάποιο αστείο, πίνουν πολύ λιγότερο και στο τέλος της ημέρας μπορούν να σε φροντίσουν περισσότερο. Ακόμα είναι συνήθως πολύ πιο μικρές από τις Παταγιανές, 19-21είναι η πιο συνηθισμένη ηλικία που θα βρεις, με πολύ λιγότερα χιλιόμετρα κάτω από το βρακί τους, ίσως μόνο μέτρα, λιγότερο έμπειρες, περισσότερο κοπέλλες από πουτάνες. Κι όλη αυτή η ιστορία των «συνεντεύξεων» δεν παίζει μόνο το ρόλο του να περάσεις εσύ καλά, παίζει και το ρόλο του να νοιώσει αυτή καλά για να περάσεις εσύ καλά.
Να στο πω όπως μου τον διηγήθηκαν δύο διαφορετικές κοπέλες και είναι ακριβώς τα λόγια τους.
Το 19χρονο Φιλιπινεζάκι άρτι αφιχθέν από την επαρχία: Μου είναι πολύ δύσκολο να συνηθίσω στην ιδέα ότι το βράδυ μπορεί να πάω στο ξενοδοχείο με κάποιον που δεν έχω ξαναδεί στην ζωή μου και να κάνω έρωτα μαζί του.
Το 25χρονο Ταιλανδεζάκι από την παραλιακή: Την πρώτη φορά που με πήδηξαν για 500Β είχα πάθει πλάκα. 500Β για ένα boom boom; Γύρισα σπίτι τρελή από την χαρά μου! Έχω 500Β!
Συνημμένα
musician
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Ιουλ 2008
- Μηνύματα
- 244
- Κριτικές
- 13
- Like
- 582
- Πόντοι
- 291
Αυτο ακριβως ειναι και το ρεζουμε ΟΛΗΣ της υποθεσης ! Απο εδω βγαινουν ολα τα συμπερασματα για του τι ακριβως ψαχνει ο καθενας μας....
Να εισαι καλά φίλε Suadam και σε ευχαριστουμε ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ για τις ΑΨΟΓΕΣ και αναλυτικες περιγραφες σου .... ;)
Θα ηθελα να σου κανω κι εγω καποιες προσωπικες ερωτησεις ΑΝ μπορεις να τις απαντησεις εδω θα βοηθησεις και αλλους:
1) Στο θεμα τις ασφαλειας ΠΩΣ ενιωσες στο Αγχελες ? Φοβηθηκες καποια μερα οτι "κινδυνευες" ??? (κλοπες, επιθετικη συμπεριφορα ντοπιων κλπ)
Επίσης, Ειναι ασφαλες να παρει κανεις μετρητα μαζι του εκει για ΟΛΟ το ταξιδι του? (ξενοδοχεια,safebox κλπ )
Ακομα, ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ καποιος να μεινει εκει μονος του για καποιες μερες, αν η παρεα του τελικα θελει να παει να δει και καπου αλλου ????
2) Λογω του οτι το κυριως παιχνιδι γινεται περισσοτερο στα Gogo οπως λες κι εσυ,αλλα και του πιο "ρεαλιστικου" GFE χαρακτήρα τους, σε σχεση με τις Ταυλανδες, υπαρχει περίπτωση να χαρακτηρηστεις ΕΥΚΟΛΑ ως butterfly man απο τις κοπελες, αν διαλεγεις καθε βραδυ διαφορετικη ?
Εγω ειμαι φαν του longtime και δεν σκοπευω να αλλαζω και καθε βραδυ ,εφοσον βρω καποια που μου αρεσει, αλλα λεμε ΑΝ !!!!
3) Αξιζει καποιος τελικα να παει μετα απο Παταγια κι εκει για καμια 15αρια μερες ? Η δεν εχει να χασει και κατι ?
4) ΑΝ μπορεις να μας πεις καμια συμβουλη για φτηνα ξενοδοχεια που να προσφερουν ασφαλεια θα σου ειμαστε ευπροσδεκτοι !
Σε ευχαριστουμε και σου ευχομαι να ξαναπας και παλι !
Μύκονος Η ρίζα απο εκεί για έτσι?
... Το ταξίδι ξεκίνησε για 20 μέρες Τάι και 20 Φιλς ... Κατέληξε 8 Τάι και 32 Φιλς και αν δεν ήταν ήδη κλεισμένες για Τάι οι πρώτες 6 δε νομίζω να υπήρχαν τόσες πολλές στην Τάι, γιατί και 8 πολλές ήταν ... Ίσως η τύχη του πρωτάρη, δεν ξέρω τι άλλο, οι Φιλς μου φαίνονται παράδεισος πλέον ... Η Μανίλα είναι ίσως η καλύτερη πόλη για να ζεις ψάχνοντας για γυναίκες ... Και δεν χρειάζεται να πας στα μπαρ και γκο - γκο ... Ένα βράδυ πήγα για το γαμώτο και δεν ξαναπάω μέχρι να πεθάνω ... Όπως και από Άντζελες, αν δεν είναι η πτήση από τη ΒΚΚ προς τα εκεί δεν χρειάζεται ούτε από έξω να περάσεις ...
mathima solfez
Μέλος
- Εγγρ.
- 18 Απρ 2007
- Μηνύματα
- 582
- Like
- 41
- Πόντοι
- 6
Για πες..
apolyto_arseniko
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Μαρ 2008
- Μηνύματα
- 77.469
- Like
- 200
- Πόντοι
- 866
καμια φωτο απο κιτρινιαρες παιζει τυπε?
... Παίζουν και φωτο και βίντεο αλλά τις αγάπησα όλες και δεν θέλω να τις εκθέσω ... ... Το αστείο είναι οτι ρώτησα το φιλαράκι μου στο τέλος του ταξιδιού που πιστεύει οτι είναι καλύτερα και μου απάντησε πως γι' αυτόν είναι το ίδιο οι Φιλς με Τάι ... Τον ρωτάω μετά με ποιες κοπέλες πέρασε καλύτερα και μου απαντάει άμεσα με 3 ονόματα ... Και οι 3 ήταν πινέζες, τυχαίο ; δε νομίζω ... Τεσπα, έχει φάει τρελό κόλλημα από ταΐλανδέζα ο συγκεκριμένος, θα ανοίξει τα μάτια του κάποτε ... ... Πετάξαμε από ΒΚΚ με Tiger προς Clark αλλά το αεροσκάφος ήταν της SEAIR, το ίδιο έγινε και στο γυρισμό ... Τα εισιτήρια να φανταστείτε, είναι τώρα ακόμα πιο φτηνά και ας τα είχαμε κλείσει και καλά με προσφορά εμείς ... Φτάσαμε νύχτα στο Άνχελες, ξενοδοχείο (της κακιάς ώρας, ήμουν τυχερός και δεν είχε ζεστό νερό στο δωμάτιό μου οπότε την έκανα και πήγα αλλού) και βγαίνουμε πεζόδρομο ... Φανταστείτε τα ago - go στην Πατάγια αλλά πίτα στα κορίτσια, πάνω από τα μισά δεν γίνεται να κάθονται, δεν φτάνουν τα καθίσματα έτσι κι αλλιώς ... 
... Το αστείο είναι οτι ρώτησα το φιλαράκι μου στο τέλος του ταξιδιού που πιστεύει οτι είναι καλύτερα και μου απάντησε πως γι' αυτόν είναι το ίδιο οι Φιλς με Τάι ... Τον ρωτάω μετά με ποιες κοπέλες πέρασε καλύτερα και μου απαντάει άμεσα με 3 ονόματα ... Και οι 3 ήταν πινέζες, τυχαίο ; δε νομίζω ... Τεσπα, έχει φάει τρελό κόλλημα από ταΐλανδέζα ο συγκεκριμένος, θα ανοίξει τα μάτια του κάποτε ... ... Πετάξαμε από ΒΚΚ με Tiger προς Clark αλλά το αεροσκάφος ήταν της SEAIR, το ίδιο έγινε και στο γυρισμό ... Τα εισιτήρια να φανταστείτε, είναι τώρα ακόμα πιο φτηνά και ας τα είχαμε κλείσει και καλά με προσφορά εμείς ... Φτάσαμε νύχτα στο Άνχελες, ξενοδοχείο (της κακιάς ώρας, ήμουν τυχερός και δεν είχε ζεστό νερό στο δωμάτιό μου οπότε την έκανα και πήγα αλλού) και βγαίνουμε πεζόδρομο ... Φανταστείτε τα ago - go στην Πατάγια αλλά πίτα στα κορίτσια, πάνω από τα μισά δεν γίνεται να κάθονται, δεν φτάνουν τα καθίσματα έτσι κι αλλιώς ... 
asia_fun
Μέλος
- Εγγρ.
- 19 Νοε 2009
- Μηνύματα
- 3.888
- Κριτικές
- 1
- Like
- 5
- Πόντοι
- 16
μιλανε αγγλικα και κυριως καταλαβαινουν σε πολυ πιο ικανοποιητικο επιπεδο απ οτι οι ταυλανδεζες, αν κανεις σκεφτετε για σοβαρα να παντρευφτει ασιατισσα νομιζω πρεπει να ειναι η πρωτη του προτεραιοτητα ειναι πιο προσαρμοστικες και πιο υπομονετικες απο ταυλανδεζες, και η νεα τους γεννια πολυ ομορφες (καμια σχεση με αυτες που δουλεουν εδω housekeepers) και υπαρχει και τεραστια κοινοτητα φιλλιπινεζων στην ελλαδα να μη νοιωθει μονη στην αρχη, 30 με 40 χιλιαδες ενω ταυλανδεζες αντε 200-300 σε ολη την ελλαδα
asia_fun
Μέλος
- Εγγρ.
- 19 Νοε 2009
- Μηνύματα
- 3.888
- Κριτικές
- 1
- Like
- 5
- Πόντοι
- 16
ΓΕΝΙΚΕΥΣΕΙΣ! δεν εχω παει φιλλιπινες αλλα ειχα συναναστραφει λογω δουλειας πολλες φιλλιπινεζες στην ελλαδα, σε πληροφορω οτι ειναι το ιδιο φιλοχρηματες οπως οι ταυλανδες, τα λεφτα η φτωχεια σε ολη σχεδον την ασια εχει κανει τους ανθρωπους ανασφαλεις και η αποταμιευση ειναι για αυτους το παν, μην κρινουμε εξ ιδιων τα αλλοτρια η χωρα (ελλαδα) οπου το ψωμι για τους περισσοτερους εβγαινε τοσα χρονια με ελαχιστο κοπο (διορισμενοι, επιδοτησεις, κρατικες προμηθειες) δεν μπορει να κρινει ανθρωπους που παλεουν για την επιβιωση
pipinomaniac
Μέλος
- Εγγρ.
- 28 Δεκ 2005
- Μηνύματα
- 2.807
- Like
- 144
- Πόντοι
- 16
Σοφά λόγια... ;)
