Φίλε μου δεν ήταν ξένος. Είχαμε φιλικές σχέσεις. Κάναμε παρέα, γνωριζόμαστε χρόνια. Αυτό με πείραξε σε αυτόν περισσότερο. Αν ήταν ένας ξένος που λες, ίσως και να μη γινόταν τίποτα
Όμως να τον γνωρίζω, να μου το παίζει φίλος, και να έχουν το θράσος να πηδιούνται μέσα στο σπίτι μου, πάει πολύ. Όχι, ήταν προσβολή στο πρόσωπο μου. Το σπίτι του καθενός είναι ιερό πράγμα. Πρέπει να υπάρχει και μια αρχή. Όταν μετά την πρωτοχρονιά, πριν το μπερντάκι στο σπίτι ενός κοινού φίλου, βρεθήκαμε σε τραπέζι, συμπεριφερόταν ειρωνικά, ίσως εγώ να το έβλεπα έτσι, γιατί γνώριζα, το κατάπια. Δεν παρέβηκα τις αρχές μου. Σεβάστηκα το ξένο σπίτι. Στο σπίτι μου όμως μπορούσα Να τον ξεκάνω. Αυτή είναι η διαφορά που ίσως πολλοί δεν καταλαβαίνουν. Αυτός πρόδωσε μια φιλία, αυτή εμένα και οι δύο μαζί προσέβαλαν την προσωπικότητα μου και την οικογένειά μου, βγάζοντας τα μάτια τους μέσα στο σπίτι μου. Όλα αυτά τα λέω και τα στηρίζω τώρα με ήρεμο κεφάλι.
Αδερφε σε καταλαβαινω απολυτα...
Δεν εχω πιασει ποτε στα πρασα γκομενα μου να κανει κατι αλλα εχω
ζησει στιγμες απολυτης ξεφτιλας με τσουλακια που προσπαθωντας να καμψουν
το ηθικο μου με πηγαιναν διχως να γνωριζω σε μαγαζια που ηταν δουλευαν
πρωην τους και μονο που δεν γαμιοντουσαν μπροστα μου με τους πρωην...
Και τωρα που τα γραφω ντρεπομαι...
Ντρεπομαι που βιωσα ολες αυτες τις ασχημες στιγμες και δεν σου κρυβω οτι
περναγαν απο το μυαλο μου ετσι οπως ημουν σαλταρισμενος ασχημα σεναρια
για το τι πρεπει να γινει...
Η πολυ μεγαλη αληθεια ειναι οτι πολυ απλα ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ...
Δεν αξιζει για καμια βρωμιαρα να χαραμισεις την ζωη σου η την ζωη του οποιου
μαλακα την εχει δει απεναντι σου επιβητορας για τον απλουστατο λογο...
Δεν προκειται να βγει ακρη..
Φευγεις πραγμα που για σενα λογω παιδιων καταλαβαινω ειναι δυσκολο αλλα πραγματικα
τρεχεις μακρια απο ολες αυτες τις νοσηρες καταστασεις και ηρεμει το κεφαλι σου
κυριολεκτικα...
Δεν θα ξεχασω ποτε γκομενα η οποια ειχε μαθει απο κοινη γνωστη μας το ποιος ειμαι
οσο αφορα την ενασχοληση με τον αγοραιο και ενω και η ιδια δεν χαρακτηριζοταν για
την σεμνοτυφια της και με περασματα απο μπαργουμανιλικια-χορους και ποιος ξερει τι αλλο
της ειχε στοιχισει τοσο πολυ στον εγωισμο της που οπου πηγαιναμε καυλαντιζε ακομα
και με 70αρηδες γερους κανοντας με σωβρακο κυριολεκτικα...
Τον πουλο και την απορριψη που πηρε θελω να πιστευω οτι αν εχει λιγο φιλοτιμο θα τον θυμαται για καιρο..
Αλλα που?
Δεν ιδρωνει το αυτι τους οτι και να παθουν...
Κρεατα δυστυχως οι περισσοτερες...
Υπομονη..