Eurobasket Λιθουανια 2011

[curie29]

Ναι, τον είδαμε το 2004 και το 2005. Τους ξέσκισε.

Μα πόσο άσχετος είσαι ρε μαλάκα;

τρελο μπασκετικο αγορι μην εξαπτεσαι κ μας μεινεις μεσημεριατικα!!! ενταξει τωρα δε παραδεχεσαι κ τον ομπραντοβιτς σα προπονητη!!! μονο εσυ ξερεις μπασκετ κ κανεις αλλος!!!

 

[Vagos The Pimp]

τρελο μπασκετικο αγορι περυσι επι 4 συναπτα παιχνιδια μηδενισε το "φαινομενο" ναβαρο,μη το ξεχνας ..ας ηταν ο ζοτς προπονητης σε καμια εθνικη στο ευρωμπασκετ κ θα σου λεγα τι χουνερια θα παθαιναν οι ισπανοι..

Φίλε πραγματικά μην συγκρίνεις Μπάρτσα με εθνική Ισπανίας.. Η διαφορά είναι τεράστια.. Επιπλέον το να σταματήσεις το Ναβάρο δεν σ εξασφαλίζει νίκη ενάντια στην Ισπανία!

 

[curie29]

Φίλε πραγματικά μην συγκρίνεις Μπάρτσα με εθνική Ισπανίας.. Η διαφορά είναι τεράστια.. Επιπλέον το να σταματήσεις το Ναβάρο δεν σ εξασφαλίζει νίκη ενάντια στην Ισπανία!

σιγουρα υπαρχει διαφορα φιλε..τουλαχιστον ομως π.χ αν υπηρχε καποιος πιο σοβαρος προπονητης(βαλε ομπραντοβιτς,βαλε οποιον γουσταρεις δε με νοιαζει) στη θεση του γαλλου προχθες που θα ειχε καποια συγκεκριμενη αμυντικη τακτικη(κ οχι τη παιδικη χαρα που ηταν οι γαλλοι) τα πραγματα θα ζοριζαν κ δε θα καναν τετοιο παρτυ οι ισπανοι..ο μπλατ στο τελικο του 07 δηλαδη πως τα καταφερε κ περιορισε τους ισπανους με αμυνα ζωνης κ.λ.π?

 

[curie29]

Ρε πανίβλακα, έγραψες ότι αν ο Ομπράντοβιτς ήταν σε εθνικιή ομάδα θα σταματούσε το Ναβάρο και θα κέρδιζε τους Ισπανούς. Και όταν σου λέω πως και τις δύο χρονιές που τους αντιμετώπισε ως προπονητής της Σερβίας έχασε με κάτω τα χέρια, εσύ μου λες πως δεν παραδέχομαι τον Ομπράντοβιτς.

Μαλάκα ξύπνα. Σε φτύνουν, δε βρέχει.

σορυ τρελο αγορι παρεκτραπηκα κ σε πηρα παλι στα σοβαρα ..ειπαμε εισαι αστειος στα ορια του γραφικου,δεν αξιζει να ασχολουμαι μαζι σου σοβαρα ...

 

[geman30]

"
....

Η FYROM ήταν η ομάδα έκπληξη του Ευρωμπάσκετ και έδειξε τη μέθοδο σε οποιονδήποτε φιλόδοξο ψάχνει τρόπους για να διακριθεί χωρίς να διαθέτει πηγαίο ταλέντο σε βάθος.

Πρόκειται για την ίδια μέθοδο που το ελληνικό μπάσκετ μετέτρεψε εδώ και 2,5 δεκαετίες σε επιστήμη, αυτήν που έκανε θραύση και στη Λιθουανία. Αυτοσυγκέντρωση, σχέδιο, τακτική, ομοψυχία, άμυνα, πείσμα, καρδιά, καρύδια. Οταν η Εθνική μας ηττήθηκε από τους Σκοπιανούς, οι πάνσοφοι υπερπροπονητάδες του καναπέ βιάστηκαν να πουν ότι χάσαμε από ένα ανύπαρκτο καφενείο. Οχι. Στην πραγματικότητα, χάσαμε από τον ίδιο μας τον εαυτό. Από μία ομάδα που μελέτησε το ελληνικό μοντέλο και το προσάρμοσε τέλεια στα δικά της δεδομένα.

Η FYROM κέρδισε πάνω στο τεντωμένο σχοινί τον προημιτελικό της, η Ελλάδα έχασε πάνω στο τεντωμένο σχοινί το δικό της. Με λίγη τύχη, οι δύο ομάδες θα βρίσκονταν αντιμέτωπες στον μικρό τελικό, με φόντο το χάλκινο μετάλλιο. Εντέλει, αυτό κατέληξε στη Μόσχα. Ισως να είναι καλύτερα έτσι. Πιθανή σύγκρουση με τους ψευτομακεδόνες σε τόσο κρίσιμο αγώνα θα έβγαζε στους δρόμους της Αθήνας και των Σκοπίων κάθε αχλαδιάς αχλάδι. Πώς θα επέστρεφαν στην Ελλάδα οι διεθνείς μας αν έχαναν ξανά από αυτήν τη θαυμάσια ομάδα; Συγγνώμη, «από αυτό το καφενείο» ήθελα να γράψω.

Η Γαλλία έφτασε στον τελικό για να διεκδικήσει, υποτίθεται, το χρυσό μετάλλιο. Στην πραγματικότητα έγινε σάκος του μποξ για να διασκεδάσουν οι Ισπανοί. Τους νικάς, μωρέ, αυτούς με φεστιβάλ τριπόντου και ξενοιασιάς; Μέχρι ο... Καλδερόν τούς κάρφωσε την μπάλα στα μούτρα των νερόβραστων «τρικολόρ». Είμαι βέβαιος ότι η δική μας ομάδα θα πάλευε με περισσότερες αξιώσεις.

Οι Ισπανοί γράφουν ιστορία όχι μόνο για τους τίτλους που κατακτούν (δύο Ευρωπαϊκούς και έναν Παγκόσμιο την τελευταία πενταετία), αλλά και με κάτι ακόμα: τη συνέπεια με την οποία στρέφουν εναντίον τους όλους τους ουδέτερους. Η αλαζονική συμπεριφορά τους τους καθιστά αντιπαθείς. Ή μήπως όχι; Και στο ποδόσφαιρο τα ίδια δεν κάνουν;

Το 2007, στο δικό τους Ευρωμπάσκετ στη Μαδρίτη, δεν υπήρχε ξένος που να μην πανηγύρισε σαν Ρώσος το νικητήριο καλάθι του Τζέι Αρ Χόλντεν. Χθες, στο Κάουνας οι Λιθουανοί ξεσηκώθηκαν εναντίον των πρωταθλητών Ευρώπης μόλις είδαν το εγκληματικό φάουλ του Ρούντι Φερνάντεθ στον Τόνι Πάρκερ λίγο πριν από τη λήξη του ημιχρόνου.

Ευτυχώς για όλους ο Πάρκερ αποδείχθηκε γερό σκαρί. Οσο ο Γάλλος μετρούσε αστράκια, οι Ισπανοί στο παρκέ έμοιαζαν να το απολαμβάνουν. Κι ας σφύριζε από τα νεύρα του 15.000 κόσμος. Μπορεί η γλώσσα τους να έχει πολλά «θ», αλλά τα «θ» των φράσεων «αθλητικό ήθος» και «ευ αγωνίζεσθαι» δυσκολεύονται να τα προφέρουν.

Εχουν βέβαια ομαδάρα. Αυτό δεν αμφισβητείται ούτε από αόμματο. Η «μετεγγραφή» του Αφρικανού μπλοκέρ Ιμπάκα τούς έδωσε τα λίγα που τους έλειπαν, δηλαδή μερικές ικμάδες ιδρώτα και ταπεινοφροσύνης.
...."

http://www.sday.gr/Articles/Nikos-Papadogiannis/Εμεις-θα-παλευαμε-περισσοτερο---.aspx

 

[n.smirni76]

"
....

Η FYROM ήταν η ομάδα έκπληξη του Ευρωμπάσκετ και έδειξε τη μέθοδο σε οποιονδήποτε φιλόδοξο ψάχνει τρόπους για να διακριθεί χωρίς να διαθέτει πηγαίο ταλέντο σε βάθος.

Πρόκειται για την ίδια μέθοδο που το ελληνικό μπάσκετ μετέτρεψε εδώ και 2,5 δεκαετίες σε επιστήμη, αυτήν που έκανε θραύση και στη Λιθουανία. Αυτοσυγκέντρωση, σχέδιο, τακτική, ομοψυχία, άμυνα, πείσμα, καρδιά, καρύδια. Οταν η Εθνική μας ηττήθηκε από τους Σκοπιανούς, οι πάνσοφοι υπερπροπονητάδες του καναπέ βιάστηκαν να πουν ότι χάσαμε από ένα ανύπαρκτο καφενείο. Οχι. Στην πραγματικότητα, χάσαμε από τον ίδιο μας τον εαυτό. Από μία ομάδα που μελέτησε το ελληνικό μοντέλο και το προσάρμοσε τέλεια στα δικά της δεδομένα.

Η FYROM κέρδισε πάνω στο τεντωμένο σχοινί τον προημιτελικό της, η Ελλάδα έχασε πάνω στο τεντωμένο σχοινί το δικό της. Με λίγη τύχη, οι δύο ομάδες θα βρίσκονταν αντιμέτωπες στον μικρό τελικό, με φόντο το χάλκινο μετάλλιο. Εντέλει, αυτό κατέληξε στη Μόσχα. Ισως να είναι καλύτερα έτσι. Πιθανή σύγκρουση με τους ψευτομακεδόνες σε τόσο κρίσιμο αγώνα θα έβγαζε στους δρόμους της Αθήνας και των Σκοπίων κάθε αχλαδιάς αχλάδι. Πώς θα επέστρεφαν στην Ελλάδα οι διεθνείς μας αν έχαναν ξανά από αυτήν τη θαυμάσια ομάδα; Συγγνώμη, «από αυτό το καφενείο» ήθελα να γράψω.

Η Γαλλία έφτασε στον τελικό για να διεκδικήσει, υποτίθεται, το χρυσό μετάλλιο. Στην πραγματικότητα έγινε σάκος του μποξ για να διασκεδάσουν οι Ισπανοί. Τους νικάς, μωρέ, αυτούς με φεστιβάλ τριπόντου και ξενοιασιάς; Μέχρι ο... Καλδερόν τούς κάρφωσε την μπάλα στα μούτρα των νερόβραστων «τρικολόρ». Είμαι βέβαιος ότι η δική μας ομάδα θα πάλευε με περισσότερες αξιώσεις.

Οι Ισπανοί γράφουν ιστορία όχι μόνο για τους τίτλους που κατακτούν (δύο Ευρωπαϊκούς και έναν Παγκόσμιο την τελευταία πενταετία), αλλά και με κάτι ακόμα: τη συνέπεια με την οποία στρέφουν εναντίον τους όλους τους ουδέτερους. Η αλαζονική συμπεριφορά τους τους καθιστά αντιπαθείς. Ή μήπως όχι; Και στο ποδόσφαιρο τα ίδια δεν κάνουν;

Το 2007, στο δικό τους Ευρωμπάσκετ στη Μαδρίτη, δεν υπήρχε ξένος που να μην πανηγύρισε σαν Ρώσος το νικητήριο καλάθι του Τζέι Αρ Χόλντεν. Χθες, στο Κάουνας οι Λιθουανοί ξεσηκώθηκαν εναντίον των πρωταθλητών Ευρώπης μόλις είδαν το εγκληματικό φάουλ του Ρούντι Φερνάντεθ στον Τόνι Πάρκερ λίγο πριν από τη λήξη του ημιχρόνου.

Ευτυχώς για όλους ο Πάρκερ αποδείχθηκε γερό σκαρί. Οσο ο Γάλλος μετρούσε αστράκια, οι Ισπανοί στο παρκέ έμοιαζαν να το απολαμβάνουν. Κι ας σφύριζε από τα νεύρα του 15.000 κόσμος. Μπορεί η γλώσσα τους να έχει πολλά «θ», αλλά τα «θ» των φράσεων «αθλητικό ήθος» και «ευ αγωνίζεσθαι» δυσκολεύονται να τα προφέρουν.

Εχουν βέβαια ομαδάρα. Αυτό δεν αμφισβητείται ούτε από αόμματο. Η «μετεγγραφή» του Αφρικανού μπλοκέρ Ιμπάκα τούς έδωσε τα λίγα που τους έλειπαν, δηλαδή μερικές ικμάδες ιδρώτα και ταπεινοφροσύνης.
...."

http://www.sday.gr/Articles/Nikos-Papadogiannis/Εμεις-θα-παλευαμε-περισσοτερο---.aspx

sporday χθες εεεεε...

 

[dimis74]

Μια χαρά μπάσκετ έπαιξε ο Κόμματος σε ΠΑΟΚ, Άρη και Μακάμπι. Μετά λογικό ήταν να πέσει καθώς μεγάλωσε, ήταν ήδη 25 όταν έκανε το ξεπέταγμα.

Όταν διαβάζω απλούς φίλαθλους να παπαγαλίζουν τις μαλακίες που γράφουν στα άρθρα τους οι μασόνοι τότε πως να μη λέω ότι σας έχουν δηλητηριάσει το μυαλό; Αντί να χαλαρώσετε και να απολαύσετε το παιχνίδι, έχετε γίνει οι 10 Μικροί Ομπράντοβιτς.

Ο Κόμματος ίσως αδίκησε τον εαυτό του... θα μπορούσε να έχει πολύ μεγαλύτερη διάρκεια στην καριέρα του. Μην ξεχνάς πως και ο Διαμαντίδης πήγε στον ΠΑΟ στα 24 και από εκεί ξεκίνησε ο μεγάλη πορεία του.

 

[geman30]

Αντικειμενική δημοσιογραφία. Ποιός είπε ότι οι κάφροι είναι μόνο ερυθροπράσινου χρώματος.

Αγαπητέ ο καθένας είναι ελεύθερος να διαβάζει και να παραθέτει τα κείμενα της αρεσκείας του. Όντας προκατειλημμένος απέναντι στον συγκεκριμένο "μασόνο" αρθρογράφο, πιθανολογώ οτι δεν έκανες καν τον κόπο να το διαβάσεις προσεκτικά πλην κάποιας γρήγορης ματιάς, όπως πιθανολογώ οτι όπου βλέπεις την συγκεκριμένη υπογραφή (και πολλές άλλες υποθέτω) ξεπερνάς βιαστικά τα άρθρα του χαρακτηρίζοντάς τον a priori μασόνο, κάφρο, δούλο του Σωλήνα ή οτιδήποτε άλλο. Είσαι λοιπόν ελεύθερος να προσπεράσεις το κείμενο και να συνεχίσεις να πορεύεσαι με τις συνομωσιολογικές εμμονές σου, έστω και αν καμία φορά μπορεί να διακρίνεις κάποια ενδιαφέρουσα σκέψη ακόμα και απο αυτούς που τόσο αντιπαθείς. Εάν πάλι το διάβασες, θα ήταν προτιμότερο να σχολιάσεις επι του θέματος και όχι με εντυπωσιακούς αλλά αόριστους και άσχετους αφορισμούς.

Στο θέμα λοιπόν. Το συγκεκριμένο κείμενο παρετέθη γιατί αγγίζει (κατ'εμέ με εύστοχες σκέψεις) τα δυο θέματα που συζητήθηκαν ζωηρά στις τελευταίες σελίδες του thread.

Αφενός βρίσκω σωστή τη λογική οτι η Εθνική επανήλθε την τελευταία δεκαετία στην παγκόσμια ελίτ, χάρη στην ίδια μέθοδο που ακολούθησε η ΦΥΡΟΜ. Αυτοσυγκέντρωση, σχέδιο, τακτική, ομοψυχία, άμυνα, πείσμα, καρδιά, καρύδια, και κυρίως ομαδικότητα. Το γιατί προτιμήθηκε αυτό απο την πλήρη απελευθέρωση των ταλέντων, το σκοράρισμα, το θέαμα, το ελεύθερο μπάσκετ, τα αθλητικά προσόντα κλπ. είναι άλλο θέμα. Απ'ό,τι καταλαβαίνω εσύ το αποδίδεις σε μια τεράστια συνομωσία που αποσκοπούσε εξ'αρχής (μετά Γκάλη εποχή υποθέτω) να κόψει τα φτερά στους ταλαντούχους παίκτες που κατά καιρούς εμφανιζόντουσαν στην Ελλάδα, προκειμένου να ευνοηθούν οι αγαπημένοι (ή οι κολλητοί) του Βασιλακόπουλου και του Συρίγου. Χωρίς λοιπόν να θέλω να αποκλείσω εντελώς αυτό το ενδεχόμενο (άλλωστε σε όλους τους τομείς και σε όλες τις χώρες υπάρχουν σε έναν βαθμό κυκλώματα, αντιπάθειες, δημόσιες σχέσεις κλπ.) για το οποίο εξάλλου δεν έχω στην διάθεσή μου αδιάσειστα αποδεικτικά στοιχεία, πλην κάποιων φημών και μαρτυριών που μπορεί να είναι εξίσου κακόβουλες, νομίζω πως ο βασικός λόγος δεν είναι αυτός. Η Ελλάδα δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει ΗΠΑ ή Ισπανία ή και Γαλλία και να παράγει την ίδια ποσότητα ταλέντων και κορμιών σε σχέση με άλλες χώρες, λόγω έκτασης, λόγω υποδομών, λόγω οικονομικών δυνατοτήτων, λόγω νοοτροπίας ακόμη κλπ. Προτιμήθηκε λοιπόν να δοθούν στο ελληνικό μπάσκετ τα πιο πάνω στοιχεία, θυσιάζοντας στους νέους παίκτες π.χ. την έφεση στο σκοράρισμα (βλέπε π.χ. την εξέλιξη του Ζήση και του Χατζηβρέττα), εξασκώντας λιγότερο π.χ. το σουτ, και δίνοντας μια περισσότερο τακτική (παρά θεαματική) κατεύθυνση στο όλο άθλημα. Το αν αυτό ήταν καλό ή κακό είναι άλλο θέμα, δεν μπορούμε να το κρίνουμε γιατί δεν έχουμε δει πως θα ήταν μια Εθνική με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Τα αποτελέσματα πάντως δεν ήταν άσχημα. Φυσικά δεν μιλάω για συγκεκριμένους παίκτες, μιλάω γενικά για το κίνημα, εννοείται πως θα παίξει και στην Εθνική κάποιος παίκτης με ιδιαίτερα αθλητικά προσόντα (π.χ. Πρίντεζης ή Παπανικολάου) ή με έφεση στο σκορ (Σπανούλης) κλπ. Η τάση όμως είναι αυτή. Υπο αυτή την έννοια, αντι για παίκτες όπως ο Λιαδέλης, ο Διαμαντόπουλος, ο Κόμματος κλπ. προτιμήθηκαν οι διάφοροι Ζήσης, Παπαλουκάς, Κακιούζης και πάει λέγοντας. Προσθέτω οτι μεγάλο ρόλο παίζει και η διάθεση, η αυταπάρνηση, και το μυαλό που κουβαλάει ο καθένας, και θα γνωρίζεις και εσύ οτι κάποιοι απο αυτούς που προαναφέραμε δεν ήταν και οι πιο αξιόπιστοι. Θα σου φέρω και το παράδειγμα του Σχορτσανίτη, μπορείς να βασιστείς πάνω του?

Το άλλο θέμα που σχολιάζει (και εδώ εύστοχα κατ'εμέ) ο αρθρογράφος είναι η αντιπάθεια που προκαλεί η Εθνική Ισπανίας. Και εκείνος, όπως και όλοι οι υπόλοιποι, υπογραμμίζει οτι εδώ και αρκετά χρόνια (και πιθανότατα για πολλά ακόμα δεδομένου οτι μόνο το τελευταίο καλοκαίρι κατέκτησε 4 χρυσά και 2 χάλκινα, αγόρια και κορίτσια, στις μικρές κατηγορίες) η Ισπανία δεν παίζεται. Είναι απο τεχνικής άποψης πολλές κλάσεις ανώτερη απο τους υπόλοιπους Ευρωπαίους και έχει μεγάλες πιθανότητες να χτυπήσει τους Αμερικανούς στο Λονδίνο. Οκ, το'παμε και συμφωνούμε όλοι. Απο 'κει και πέρα όμως για να θες να είσαι κύριος πρέπει να ξέρεις όχι μόνο να χάνεις αλλά και να κερδίζεις. Με ήθος. Αλλιώς είσαι μόνο καλός παίκτης, ή καλή ομάδα, και τίποτα παραπάνω. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο οτι είναι αντιπαθείς σε όλους τους ουδέτερους, και όχι μόνο σε εμάς, όπως ισχυρίζεσαι, επειδή μας καρπαζώνουν όπου μας βρουν. Στον τελικό του 2007 (όπου παρεμπιπτόντως ήμουν εκεί) όλοι οι ξένοι αποθέωσαν τους Ρώσσους, και αυτό είναι γεγονός. Ακόμα και οι Σλοβένοι τότε, μετά το πατατράκ που πάθανε στον προημιτελικό απο εμάς, παρακαλούσαν να κερδίσουμε τους Ισπανούς στον ημιτελικό. Θα μπορούσα να σου διηγηθώ πολλές συζητήσεις με ξένους μπασκετόφιλους επι του θέματος, αλλά επειδή δεν μου αρέσει να μιλάω στον 1ο ενικό (βλέπε Υ.Γ.), ρίξε μια ματιά για παράδειγμα στις δηλώσεις του Ναβάρρο μετά την απονομή τού τίτλου του MVP ("Άξιζα τον τίτλο",

http://www.gazzetta.gr/article/item/225191-navaro-axiza-ton-titlo-tou-mvp

) και στις δηλώσεις του Νοβίτσκι μετά τον αποκλεισμό του (

http://www.palo.gr/cluster/articles/basket-news/721/?clid=2981708

). Ο ένας είναι ταλεντάρα, ο άλλος είναι και ταλεντάρα και κύριος. Ρίξε επίσης μια ματιά στο τι κάνανε και γιατί στους Γερμανούς το 2007 (

) όταν βάλθηκαν να τους εξευτελίσουν την ώρα που κέρδιζαν με 20 πόνοτυς διαφορά στο τελευταίο λεπτό. Ξαναδες τι έκανε ο Σκαριόλο μετά το δολοφονικό μαρκάρισμα του Ρούντι πάνω στον Πάρκερ, που κλαιγόταν με τον συμπατριώτη του Λαμόνικα που του έδωσε αντιαθλητικό. Και δες φυσικά ποιούς υποστήριζαν μετά οι Λιθουανοί θεατές. Και όλα αυτά βέβαια για να μην πούμε για τις ηλεκτροπληξίες και τα κλάμματα του Ναβάρρο, του Καλντερόν και του Ρούντι, καθώς και για τα διαιτητικά σπρωξίματα, όταν τους στραβώνει ένα (στα δέκα) ματς, όπως π.χ. με Κροατία και Ελλάδα το 2007.
Το γεγονός οτι ο "Παπαρογιάννης" όπως λες κ εσύ επισημαίνει ένα κοινό ευρωπαϊκό συναίσθημα, τον καθιστά κάφρο? Ή μήπως τελικά είσαι προκατειλημμένος?

Υ.Γ. Σε ενα ιντερνετικό φόρουμ, επιχειρήματα του τύπου "μου το είπε ο φίλος μου", "ήμουν μπροστά", "ξέρω εκ των έσω", "δεν ξέρεις ποιός είμαι εγώ" κλπ. δεν σε καθιστούν περισσότερο αξιόπιστο απο οποιονδήποτε άλλον, ούτε εσένα ούτε τις απόψεις σου. Κ εγώ και πολλοί άλλοι μπορούμε να πούμε οτι ξέρουμε τον έναν και τον άλλον, και πρόσωπα και καταστάσεις. Αν θέλεις μπορείς να παραθέσεις τις πηγές των πληροφοριών σου (των κατηγοριών σου μάλλον) περί συνομωσίας, περί βυσμάτων, περί Νίκου Ζήση κλπ. ή να δημοσιοποιήσεις αποδεικτικά, ή τουλάχιστον ενδεικτικά στοιχεία. Αν το κάνεις θα σε παραδεχτώ και θα σου ζητήσω συγγνώμη για τις επιφυλάξεις μου. Αν όχι, μην περιμένεις να σε πάρουμε στα σοβαρά.

 

[sferdeklos]

Τυπε geman30, μολις σπαταλησες 10 λεπτα απο την ζωη σου ασκοπα,
για να απαντησεις σε εναν κρετινο.
Δε χαμπαριαζει απο λογια, οσο ορθα και αντικειμενικα κι αν ειναι.
Μονο με σφαλιαρες θα το βουλωσει, αλλα δε μου κανει την χαρη να βγει απο την τρυπουλα του...

 

[curie29]

Εσύ είπαμε, κατούρα και λίγο γιατί θα ρέψεις από τα πολλά γαμίσια.

Ατύχησες φίλε. Τον Παπαδογιάννη πάντα τον διαβάζω γιατί τα κείμενα του είναι καλογραμμένα και ενδιαφέροντα.
Αυτό όμως δεν τον κάνει λιγότερη εμπαθή και κομπλεξικό απέναντι στους Ισπανούς. Τουλάχιστον αυτός δικαιολογείται γιατί στο παρελθόν όταν τα "αδέρφια" μας οι Σέρβοι έκαναν τα ίδια και χειρότερα τους έκραζε, εν αντιθέσει με πολλούς συναδέλφους του που τους έγλειφαν μέχρι αηδίας.

Από τη στιγμή που οι Ισπανοί είναι η καλύτερη και πιο θεαματική ομάδα ποσώς μ'ενδιαφέρουν οι επιδόσεις τους στο σαβουάρ βιβρ και το αν στον ελεύθερο χρόνο τους περνάνε τις γριές στο απέναντι πεζοδρόμιο. Αυτά είναι να'χαμε να λέγαμε κάποιων κομπλεξικών που επειδή θα φανούν γελοίοι αν δεν αναγνωρίσουν την ανωτερότητα τους, βάζουν αστερίσκους και "ναι μεν αλλά".

Τέλος, δικαίωμα σου να πιστεύεις ή όχι όσα γράφω. Τα μέλη του φόρουμ που με γνωρίζουν προσωπικά ξέρουν που δούλευα, με ποιούς συναναστρεφόμουνα και αν ισχύουν όσα έγραψα.  

ελα ρε τρελο αγορι,ανωτερο ον!!! ...ολοι εμεις ειμαστε κομπλεεξικοι κ μονο εσυ εισαι ανωτερος ανθρωπος ..το γεγονος οτι δε νοιαζεσαι για τα καραγκιοζιλικια των ισπανων κ μονο για την αξια τους ως παικτες οντως σε κανει καλυτερο ανθρωπο προφανως οι εννοιες 'fair play". "ευ αγωνιζεσθαι" δε σου λενε τιποτα...


οσο για το ποιος εισαι σε καταλαβαμε!!!ενας παπατζας κ μισος εισαι!!!μολις σε στριμωξε ο τυπος αρχισες τα ρωτα τον ενα κ ρωτα τον αλλο   ...

 

[sferdeklos]

οσο για το ποιος εισαι σε καταλαβαμε!!!ενας παπατζας κ μισος εισαι!!!μολις σε στριμωξε ο τυπος αρχισες τα ρωτα τον ενα κ ρωτα τον αλλο   ...

Για τον geman30 ή για εμενα ρωτουσε;

Εσφιξε η κωλοτρυπιδα σου px75;
Ελα εκει που σου ειπα να στην χαλαρωσω. Σχεδον καθε απογευμα εκει ειμαι.

 

[curie29]

Μόλις τέλειωσες την πρωϊνή και ήρθες να πιάσεις δουλειά.

Για εξήγησε μας το σύστημα που χρησιμοποίησε ο Ομπράντοβιτς και νίκησε την Ισπανία.

καλα αντε τωρα μαλακισου με καμια αφισα του ναβαρο(σε φτιαχνει τρελο αγορι ε?,γι'αυτο υπερασπιζεσαι τους ισπανους με τοσο παθος) κ τα ξαναλεμε

 

[curie29]

Ρε εξήγησε μας το σύστημα Ομπράντοβιτς ρε Ιτούδη του bourdela.com.

τρελο αγορι εγω τουλαχιστον δε το παιζω φωτεινος παντογνωστης κ δεν αφηνω υποννουμενα του στυλ του στυλ"τα ξερω τα πραγματα εκ των εσω" κ "δε ξερεις με ποιο μιλας" ...ποιος εισαι ρε παπαρακο πες μας σε προκαλω!!!!

 

[geman30]

Ατύχησες φίλε. Τον Παπαδογιάννη πάντα τον διαβάζω γιατί τα κείμενα του είναι καλογραμμένα και ενδιαφέροντα.

Σόρρυ αλλά δεν μπορούσα να φανταστώ οτι εκτιμάς τα κείμενα κάποιου τον οποίο έχεις χαρακτηρίσει κατ'επανάληψη κάφρο, Παπαρογιάννη, πουλέν του Συρίγου, μέλος του μασονικού κυκλώματος και πάει λέγοντας. Όπως και νά'χει, δεν σχολίασες την ουσία του άρθρου.

Αυτό όμως δεν τον κάνει λιγότερη εμπαθή και κομπλεξικό απέναντι στους Ισπανούς.

Ξαναλέω. Επειδή εκφράζει την άποψη της θεαματικής πλειοψηφίας όσων ασχολούνται με το μπάσκετ ανα την Ευρώπη είναι και κομπλεξικός? Νομίζω πως πιο κομπλεξικός μπορεί να χαρακτηριστεί κάποιος ο οποίος θέλει σώνει και ντε να διαφοροποιηθεί απο τους υπόλοιπους.

Τουλάχιστον αυτός δικαιολογείται γιατί στο παρελθόν όταν τα "αδέρφια" μας οι Σέρβοι έκαναν τα ίδια και χειρότερα τους έκραζε

Ακριβώς. Για το αν οι Σέρβοι έκαναν χειρότερα πάντως αμφιβάλλω.

Από τη στιγμή που οι Ισπανοί είναι η καλύτερη και πιο θεαματική ομάδα ποσώς μ'ενδιαφέρουν οι επιδόσεις τους στο σαβουάρ βιβρ και το αν στον ελεύθερο χρόνο τους περνάνε τις γριές στο απέναντι πεζοδρόμιο.

Δικαίωμά σου να μην σε ενδιαφέρει, αλλά εδώ δεν μιλάμε για το απέναντι πεζοδρόμιο, μιλάμε για στοιχειώδεις κανόνες του ευ αγωνίζεσθαι μεσα στον αγωνιστικό χώρο (εκτός βέβαια απο την διαιτητική εύνοια στα δύσκολα). Με αυτή τη λογική, ας μην δίνουν και τα χέρια στους αντιπάλους πριν και μετά τους αγώνες. Μην περιμένουν όμως και το χειροκρότημα του ουδέτερου θεατή.

Αυτά είναι να'χαμε να λέγαμε κάποιων κομπλεξικών που επειδή θα φανούν γελοίοι αν δεν αναγνωρίσουν την ανωτερότητα τους, βάζουν αστερίσκους και "ναι μεν αλλά".

Πάμε πάλι. Πόσες φορές θα πούμε οτι αγωνιστικά είναι πάνω απο όλους?

Τέλος, δικαίωμα σου να πιστεύεις ή όχι όσα γράφω. Τα μέλη του φόρουμ που με γνωρίζουν προσωπικά ξέρουν που δούλευα, με ποιούς συναναστρεφόμουνα και αν ισχύουν όσα έγραψα.  

Δεν είναι θέμα τι πιστεύω εγώ. Δεν ξέρω (και ούτε με ενδιαφέρει) που δούλευες και με ποιούς συναναστρεφόσουνα, ούτε εσύ το ξέρεις για μένα. Όταν είσαι σε ένα ανώνυμο δημόσιο φόρουμ δεν μπορείς με κατηγορίες και φαντάσματα να τεκμηριώνεις τις απόψεις σου. Μπορείς να το κάνεις όταν είσαι με τα μέλη που σε γνωρίζουν προσωπικά.
Και πάλι όμως, ακόμα και αν δεχτούμε τις συνομωσίες σου, διαφωνεις σε αυτό που λέει ο Παπαδογιάννης, οτι η Ελλάδα πέτυχε με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά στο παιχνίδι της? Διαφωνείς οτι σε παίκτες ταλαντούχους αλλά ανεύθυνους δεν μπορεί να στηριχθεί μια ομάδα που δουλεύει μαζί καθημερινά για 3 μήνες το χρόνο? Τι θα έλεγες εαν ο Διαμαντόπουλος την κοπάναγε σαν τον Σοφοκλή στην πρώτη διαφωνία με κάποιον? Δεν τον είχες ικανό?

 

[curie29]

Αχαχαχα!!! Το άλλο μες τον Τότό το ξέρεις;

επι της ουσιας παπαρακο δε μου απαντας..μας λες δε ξερεις ποιος ειμαι κ κουραφεξαλα..ποιος εισαι ρε κουραδα τελικα κ γιατι αποφευγεις να απαντησεις? οσο για το ζοτς κ τη σερβια που μου λες για το 04 κ το 05 θυμισου λιγακι με τη ομαδα ειχε κατεβει στους ολυμπιακους του 04(με αρκετες ελλειψεις,καμια σχεση με την ομαδα που κατεκτησε το ευρωπαικο του 01 κ το μουντομπασκετ του 02)..εκεινη η ομαδα ειχε χασει απο τους παντες κ ουτε στην 8αδα δεν ειχε μπει..οσο για το '05 απ'οτι θυμαμαι οι γαλλοι ειχαν αποκλεισει τους σερβους βλακακο..αυτη ειναι κ η τελευταια φορα που σου απανταω σοβαρα ετσι κι αλλιως σκατα εχεις στο κεφαλι σου, οτι κ να σου πει καποιος εσυ το χαβα σου ..

 

Αγαπητέ ο καθένας είναι ελεύθερος να διαβάζει και να παραθέτει τα κείμενα της αρεσκείας του. Όντας προκατειλημμένος απέναντι στον συγκεκριμένο "μασόνο" αρθρογράφο, πιθανολογώ οτι δεν έκανες καν τον κόπο να το διαβάσεις προσεκτικά πλην κάποιας γρήγορης ματιάς, όπως πιθανολογώ οτι όπου βλέπεις την συγκεκριμένη υπογραφή (και πολλές άλλες υποθέτω) ξεπερνάς βιαστικά τα άρθρα του χαρακτηρίζοντάς τον a priori μασόνο, κάφρο, δούλο του Σωλήνα ή οτιδήποτε άλλο. Είσαι λοιπόν ελεύθερος να προσπεράσεις το κείμενο και να συνεχίσεις να πορεύεσαι με τις συνομωσιολογικές εμμονές σου, έστω και αν καμία φορά μπορεί να διακρίνεις κάποια ενδιαφέρουσα σκέψη ακόμα και απο αυτούς που τόσο αντιπαθείς. Εάν πάλι το διάβασες, θα ήταν προτιμότερο να σχολιάσεις επι του θέματος και όχι με εντυπωσιακούς αλλά αόριστους και άσχετους αφορισμούς.

Στο θέμα λοιπόν. Το συγκεκριμένο κείμενο παρετέθη γιατί αγγίζει (κατ'εμέ με εύστοχες σκέψεις) τα δυο θέματα που συζητήθηκαν ζωηρά στις τελευταίες σελίδες του thread.

Αφενός βρίσκω σωστή τη λογική οτι η Εθνική επανήλθε την τελευταία δεκαετία στην παγκόσμια ελίτ, χάρη στην ίδια μέθοδο που ακολούθησε η ΦΥΡΟΜ. Αυτοσυγκέντρωση, σχέδιο, τακτική, ομοψυχία, άμυνα, πείσμα, καρδιά, καρύδια, και κυρίως ομαδικότητα. Το γιατί προτιμήθηκε αυτό απο την πλήρη απελευθέρωση των ταλέντων, το σκοράρισμα, το θέαμα, το ελεύθερο μπάσκετ, τα αθλητικά προσόντα κλπ. είναι άλλο θέμα. Απ'ό,τι καταλαβαίνω εσύ το αποδίδεις σε μια τεράστια συνομωσία που αποσκοπούσε εξ'αρχής (μετά Γκάλη εποχή υποθέτω) να κόψει τα φτερά στους ταλαντούχους παίκτες που κατά καιρούς εμφανιζόντουσαν στην Ελλάδα, προκειμένου να ευνοηθούν οι αγαπημένοι (ή οι κολλητοί) του Βασιλακόπουλου και του Συρίγου. Χωρίς λοιπόν να θέλω να αποκλείσω εντελώς αυτό το ενδεχόμενο (άλλωστε σε όλους τους τομείς και σε όλες τις χώρες υπάρχουν σε έναν βαθμό κυκλώματα, αντιπάθειες, δημόσιες σχέσεις κλπ.) για το οποίο εξάλλου δεν έχω στην διάθεσή μου αδιάσειστα αποδεικτικά στοιχεία, πλην κάποιων φημών και μαρτυριών που μπορεί να είναι εξίσου κακόβουλες, νομίζω πως ο βασικός λόγος δεν είναι αυτός. Η Ελλάδα δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει ΗΠΑ ή Ισπανία ή και Γαλλία και να παράγει την ίδια ποσότητα ταλέντων και κορμιών σε σχέση με άλλες χώρες, λόγω έκτασης, λόγω υποδομών, λόγω οικονομικών δυνατοτήτων, λόγω νοοτροπίας ακόμη κλπ. Προτιμήθηκε λοιπόν να δοθούν στο ελληνικό μπάσκετ τα πιο πάνω στοιχεία, θυσιάζοντας στους νέους παίκτες π.χ. την έφεση στο σκοράρισμα (βλέπε π.χ. την εξέλιξη του Ζήση και του Χατζηβρέττα), εξασκώντας λιγότερο π.χ. το σουτ, και δίνοντας μια περισσότερο τακτική (παρά θεαματική) κατεύθυνση στο όλο άθλημα. Το αν αυτό ήταν καλό ή κακό είναι άλλο θέμα, δεν μπορούμε να το κρίνουμε γιατί δεν έχουμε δει πως θα ήταν μια Εθνική με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Τα αποτελέσματα πάντως δεν ήταν άσχημα. Φυσικά δεν μιλάω για συγκεκριμένους παίκτες, μιλάω γενικά για το κίνημα, εννοείται πως θα παίξει και στην Εθνική κάποιος παίκτης με ιδιαίτερα αθλητικά προσόντα (π.χ. Πρίντεζης ή Παπανικολάου) ή με έφεση στο σκορ (Σπανούλης) κλπ. Η τάση όμως είναι αυτή. Υπο αυτή την έννοια, αντι για παίκτες όπως ο Λιαδέλης, ο Διαμαντόπουλος, ο Κόμματος κλπ. προτιμήθηκαν οι διάφοροι Ζήσης, Παπαλουκάς, Κακιούζης και πάει λέγοντας. Προσθέτω οτι μεγάλο ρόλο παίζει και η διάθεση, η αυταπάρνηση, και το μυαλό που κουβαλάει ο καθένας, και θα γνωρίζεις και εσύ οτι κάποιοι απο αυτούς που προαναφέραμε δεν ήταν και οι πιο αξιόπιστοι. Θα σου φέρω και το παράδειγμα του Σχορτσανίτη, μπορείς να βασιστείς πάνω του?

Το άλλο θέμα που σχολιάζει (και εδώ εύστοχα κατ'εμέ) ο αρθρογράφος είναι η αντιπάθεια που προκαλεί η Εθνική Ισπανίας. Και εκείνος, όπως και όλοι οι υπόλοιποι, υπογραμμίζει οτι εδώ και αρκετά χρόνια (και πιθανότατα για πολλά ακόμα δεδομένου οτι μόνο το τελευταίο καλοκαίρι κατέκτησε 4 χρυσά και 2 χάλκινα, αγόρια και κορίτσια, στις μικρές κατηγορίες) η Ισπανία δεν παίζεται. Είναι απο τεχνικής άποψης πολλές κλάσεις ανώτερη απο τους υπόλοιπους Ευρωπαίους και έχει μεγάλες πιθανότητες να χτυπήσει τους Αμερικανούς στο Λονδίνο. Οκ, το'παμε και συμφωνούμε όλοι. Απο 'κει και πέρα όμως για να θες να είσαι κύριος πρέπει να ξέρεις όχι μόνο να χάνεις αλλά και να κερδίζεις. Με ήθος. Αλλιώς είσαι μόνο καλός παίκτης, ή καλή ομάδα, και τίποτα παραπάνω. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο οτι είναι αντιπαθείς σε όλους τους ουδέτερους, και όχι μόνο σε εμάς, όπως ισχυρίζεσαι, επειδή μας καρπαζώνουν όπου μας βρουν. Στον τελικό του 2007 (όπου παρεμπιπτόντως ήμουν εκεί) όλοι οι ξένοι αποθέωσαν τους Ρώσσους, και αυτό είναι γεγονός. Ακόμα και οι Σλοβένοι τότε, μετά το πατατράκ που πάθανε στον προημιτελικό απο εμάς, παρακαλούσαν να κερδίσουμε τους Ισπανούς στον ημιτελικό. Θα μπορούσα να σου διηγηθώ πολλές συζητήσεις με ξένους μπασκετόφιλους επι του θέματος, αλλά επειδή δεν μου αρέσει να μιλάω στον 1ο ενικό (βλέπε Υ.Γ.), ρίξε μια ματιά για παράδειγμα στις δηλώσεις του Ναβάρρο μετά την απονομή τού τίτλου του MVP ("Άξιζα τον τίτλο",

http://www.gazzetta.gr/article/item/225191-navaro-axiza-ton-titlo-tou-mvp

) και στις δηλώσεις του Νοβίτσκι μετά τον αποκλεισμό του (

http://www.palo.gr/cluster/articles/basket-news/721/?clid=2981708

). Ο ένας είναι ταλεντάρα, ο άλλος είναι και ταλεντάρα και κύριος. Ρίξε επίσης μια ματιά στο τι κάνανε και γιατί στους Γερμανούς το 2007 (

) όταν βάλθηκαν να τους εξευτελίσουν την ώρα που κέρδιζαν με 20 πόνοτυς διαφορά στο τελευταίο λεπτό. Ξαναδες τι έκανε ο Σκαριόλο μετά το δολοφονικό μαρκάρισμα του Ρούντι πάνω στον Πάρκερ, που κλαιγόταν με τον συμπατριώτη του Λαμόνικα που του έδωσε αντιαθλητικό. Και δες φυσικά ποιούς υποστήριζαν μετά οι Λιθουανοί θεατές. Και όλα αυτά βέβαια για να μην πούμε για τις ηλεκτροπληξίες και τα κλάμματα του Ναβάρρο, του Καλντερόν και του Ρούντι, καθώς και για τα διαιτητικά σπρωξίματα, όταν τους στραβώνει ένα (στα δέκα) ματς, όπως π.χ. με Κροατία και Ελλάδα το 2007.
Το γεγονός οτι ο "Παπαρογιάννης" όπως λες κ εσύ επισημαίνει ένα κοινό ευρωπαϊκό συναίσθημα, τον καθιστά κάφρο? Ή μήπως τελικά είσαι προκατειλημμένος?

Υ.Γ. Σε ενα ιντερνετικό φόρουμ, επιχειρήματα του τύπου "μου το είπε ο φίλος μου", "ήμουν μπροστά", "ξέρω εκ των έσω", "δεν ξέρεις ποιός είμαι εγώ" κλπ. δεν σε καθιστούν περισσότερο αξιόπιστο απο οποιονδήποτε άλλον, ούτε εσένα ούτε τις απόψεις σου. Κ εγώ και πολλοί άλλοι μπορούμε να πούμε οτι ξέρουμε τον έναν και τον άλλον, και πρόσωπα και καταστάσεις. Αν θέλεις μπορείς να παραθέσεις τις πηγές των πληροφοριών σου (των κατηγοριών σου μάλλον) περί συνομωσίας, περί βυσμάτων, περί Νίκου Ζήση κλπ. ή να δημοσιοποιήσεις αποδεικτικά, ή τουλάχιστον ενδεικτικά στοιχεία. Αν το κάνεις θα σε παραδεχτώ και θα σου ζητήσω συγγνώμη για τις επιφυλάξεις μου. Αν όχι, μην περιμένεις να σε πάρουμε στα σοβαρά.

Ρε ψηλέ,τί ωραία που τα είπες.Πολλά από αυτά τα είχα στο μυαλό μου,αλλά μέχρι να τα πληκτρολογήσω θα μου έπαιρνε καμιά μέρα. Σφάζεις με το μπαμπάκι!

 

[curie29]

Συνέχισε να μας διασκεδάζεις βλακάκο. Την άλλη φορά έλα να μας εξηγήσεις το σύστημα του Ιωαννίδη που νίκησε την Μπανταλόνα στο Τελ Αβίβ.

οτι πεις τρελο μπασκετικο αγορι μαζι σου!!! ..παλι καλα που σαι δω κ μας διδασκεις για μπασκετ κ για αθλητικο ηθος για το κομματο,το διαμαντοπουλο,κ το λιαδελη δε μας ειπες τελικα μηπως ευθυνονται κ οι "illuminati" κ δε κανανε τη καριερα που θα πρεπε?

 

[wilm]

70 σελιδες τις οποιες φυσικα δε διαβασα,με εξαιρεση τις 3 τελευταιες εξ αυτων που με βαλαν στο κλιμα..
κατατεθηκαν αποψεις ειδικων του αθληματος στυλ βαιμακη,οποτε δε γαμιεται,ας πω και γω τη μαλακια μου..

στη ελληνικη μπασκετικη πραγματικοτητα εχει πεσει τετοια λοβοτομη,που στην κυριολεξια εχει αναχθει το χαμαλικι και οι οικοδομικες μπασκετες σε πρωτο και κυριο στοιχειο του αθληματος..η αμυνα και το φιλοτιμο ανεκαθεν ηταν το αλλοθι του αμπαλλου και του αταλαντου..
το αποκουμπι παιχτων που δηλωνουν SG και δε βαζουν αφυλαχτο σουτ απο τα 4 μετρα και παιχτων που δηλωνουν πενταρια και αγνοουν τα στοιχειωδη στο παιξιμο στο λοου ποστ..παιχτες που ΔΕΝ ειναι τιποτα περισσοτερο απο ψηλα και γυμνασμενα παιδια που αφησαν το στιβο επειδη δεν εχει φραγκα και ασχοληθηκαν με το μπασκετ..

παρτε το χαμπαρι..το μπασκετ δεν ειναι ποδοσφαιρο..
το ταλεντο και η γνωση του αθληματος θα νικαει ΠΑΝΤΑ το "φιλοτιμο" και τα "αθλητικα κορμια"(ορολογια χατζηγεωργιου sic)..
η ισπανια(των αχονευτων μη ξεχνιομαστε ) θα κανει διακαιολογημενα πλακα εδω και χρονια,
οταν σε τελικους σαν τον προχθεσινο βρισκει απεναντι της μια ομαδα που στη συνθεση της εχει δυο μπασκετμπολιστες,
εναν πρωην και αλλους 8 κασταναδες..θα κανει πλακα,και οι μικροπρεπεις ηττημενοι θα μιλανε για "μπασκετικα σιχαματα"..
(γεια σου φιλιππα με τα ωραια σου)..


το ξερω πως στην ελλαδα του χατζηβρεττα,του ζηση,του πριντεζη και του μαικ μπραμος αυτα ακουγονται εξωγηινα..
σε αυτη τη χωρα τεινουμε να ποινικοποιησουμε τη γνωση του αθληματος..ισως και να φταιει το γεγονος οτι με ελαχιστες εξαιρεσεις,δεν εχουμε βγαλει παικτες που να ξερουν μπασκετ..δε παραξενευομαι..

εφοσον η "μασονια" που λεει και ο px75 δεν ενοχλειται απο αυτην την κατασταση
και το χει ριξει στην "αμυνα" και το "φιλοτιμο",it's ok with me.


μ'οτι εχει ο καθενας πορευεται...

 

[curie29]

Εγώ τι να διδάξω εσένα, τον μεγάλο θεωρητικό, τον μόνο άνθρωπο που γνωρίζει τα μυστικά του συστήματος με το οποίο ο Ομπράντοβιτς κατατρόπωσε τους Ισπανούς.

φταιω γω μετα,οταν λεω οτι εχεις σκατα στο κεφαλι σου?..κοιταξε πιο πισω τι εχω γραψει για το πως μηδενισε το "φαινομενο" ναβαρο επι 4 συναπτα παιχνιδια σε συλλογικο επιπεδο κ μετα μιλαμε..για το τελος πες μας κανα καλο παρασκηνιακο για τα αδυτα του ελληνικου μπασκετ εσυ που τα ξερεις εκ των εσω

 

[geman30]

Το ότι γράφει ενδιαφέροντα άρθρα δε σημαίνει ότι έχει το αλάθητο του πάππα, ούτε φυσικά ότι δεν ανήκει στη μπασκετική μασονία. Μόνο ο Παντελής Διαμαντόπουλος και ο Τάσος Μαγουλάς μπορούν να ισχυριστούν κάτι τέτοιο.

Φυσικά και δεν έχει το αλάθητο, αν το είχε θα παρέθετα όλα του τα κείμενα... Θεώρησα απλά οτι η ουσία του συγκεκριμένου άρθρου θα βοηθούσε στην κουβέντα, έστω και αν έμεινε ασχολίαστο.
Για μασονικές συνομωσίες και ονόματα μην τα ξαναλέμε, δεν θα τα σχολιάσω.

Από που κι'ως που η άποψη των Ελληναράδων είναι αυτή της "θεαματικής πλειοψηφίας" των Ευρωπαίων; Έκανες κάνα γκάλοπ;

Τα αυθόρμητα σφυρίγματα των Λιθουανών σου κάνουν?

Ε όχι και αμφιβάλεις. Οι Σέρβοι έκλεψαν με τη βοήθεια των διαιτητών τρεις τίτλους από ομάδες σαφώς ανώτερες τους ('95, '98, '02). Πότε έκαναν οι Ισπανοί κάτι ανάλογο;

"Αμφιβάλω" όχι σε σχέση με την διαιτητική εύνοια, τέτοια τα αδέρφια μας είχανε μπόλικη... Μιλάω για την αλαζωνεία και την αντιπάθεια που προκαλούν οι Ισπανοί με το ύφος τους και το ήθος τους. Οχι βέβαια οτι και οι Σέρβοι ήταν τίποτα De Coubertin...

Και ποίοι είμαστε εμείς που θα τους δώσουμε μαθήματα fair play; Ξεχάσαμε την κλωτσοπατινάδα του Καλαϊτζή στην Αττάλεια ή τις καρεκλιές με τους Σέρβους πέρσυ; Ας κοιτάξουμε πρώτα την καμπούρα μας.

Έτερον εκάτερον. Φυσικά θα κοιτάξουμε και την καμπούρα μας. Και τον Καλαϊτζή θυμάμαι και τον Σιγάλα και πολλούς άλλους. Το οτι κάναμε εμείς διάφορα δεν σημαίνει οτι θα τα χαρώ και απο άλλους. Άλλο όμως η σύρραξη που ξεκινάει μέσα απο μια φάση και χάνεται ο έλεγχος, και άλλο ο εκούσιος και επιδεικτικός εξευτελισμός του πιο αδύναμου αντιπάλου, οι μπλαζέ δηλώσεις, οι ηλεκτροπληξίες, και το γενικότερο υπεροπτικό ύφος.

Όπως εσύ έχεις δικαίωμα να λες ότι θες για τους Ισπανούς, έτσι κι'εγώ έχω δικαίωμα να αμφισβητώ το μοντέλο του μπετατζή που έχει επικρατήσει στο ελληνικό μπάσκετ. Ο hitman τα είπε καλύτερα από μένα δύο σελίδες πριν.
Εγώ που μεγάλωσα με Γκάλη, Γιαννάκη, δεν μπορώ να χειροκροτώ και να ανακήρυσω παικταράδες τον Ζήση και τον Μπράμος.

Πολύ ρομαντικά τα λες. Και μένα θα μου άρεσε να έχουμε 12αδα με 5 Τζόρνταν, 3 Τζόνσον 2 Μπερντ και 2 Νοβίτσκι. Προφανώς το "μοντέλλο του μπετατζή" όπως λες έχει προκύψει γιατί δεν έχουμε τη δυναντότητα να παράγουμε τόσα ταλέντα. Γι αυτό έλεγα πριν οτι δόθηκε μεγαλύτερη σημασία σε άλλους τομείς του παιχνιδιού. Αυτό λεει και ο Παπαδογιάννης. Βέβαια το μοντέλλο αυτό, με την κατάλληλη προπονητική τακτική, μας έχει φέρει αποτελέσματα διόλου ευκαταφρόνητα.
Κι εγώ με Γκάλη και Γιαννάκη μεγάλωσα, με Κορωναίο και Γιατζόγλου. Σε μια χώρα όπως είναι η Ελλάδα όμως, Γκάλη δυστυχώς δεν θα ξαναδείς.