Νέα συνάδελφος 15 χρόνια μικρότερη μου.
Είναι σε διάσταση με τον άντρα της και μένει μόνη πλέον με τη κόρη τους.
Έχουμε περάσει πολύ χρόνο μαζί γιατί την εκπαίδευα όταν ήρθε στη δουλειά.
Πολύ διαχυτική , αλλά μάλλον είναι έτσι ο χαρακτήρας της.
Μου έχει πει πολλές φορές ότι δεν έχω καμιά σχέση με την ηλικία μου και ότι πάει μόνο με μεγαλύτερος.
Την περασμένη εβδομάδα συζητώντας για μαλακίες στο γραφείο, Αύγουστος είναι εξάλλου, με ρωτάει μεταξύ και αστείου "Ξέρεις αν κάνεις από την εταιρεία έχει πάει με συνάδελφο?"
Τους πιο παλιούς εννοώντας..
"Δεν έχω ακούσει κάτι...Θες να κάνουμε εμείς την αρχή?"
Παγώνει για λίγο...λέω τι μαλακία πέταξα... αλλά κλείνει μάτι και χαμογελάει...
Την επόμενη μέρα πέταξε το "Δεν πάμε για κάνα καφέ αφού χαλαρά είμαστε στη δουλειά?"...
Έχω αρχίσει να το σκέφτομαι σοβαρά ... έχοντας λάβει υπόψη και όλα αυτά που έχουν γραφτεί παραπάνω...
Αλλά η κωλάρα της και το κάτω κεφάλι είναι κακοί σύμβουλοι..
Παντρεμένος και εγώ με παιδιά...
Λοιπόν άκου τον σοφό γέροντα που έχει περάσει πολλά και έχει δει τον Χάρο κατάματα. Αν μπορείς να το αποφύγεις καλώς!!!
Επειδή όμως been there - done that, πιστεύω ότι θα χωθείς... οπότε και έχω να σου δώσω μόνο μια συμβουλή. Αν την βάλεις στο παλμαρέ και το το πράγμα κάποια στιγμή στραβώσει το ΜΟΝΟ πράγμα που θα έχει σημασία θα είναι τι μπορεί να αποδείξει, όχι τι ισχυρίζεται. Με λίγα λόγια δεν πρέπει να έχει κανένα δικό σου μύνημα. ΚΑΝΕΝΑ. Και να θυμάσαι ότι αν δεν έχει σκληρές αποδείξεις μειώνεις και τις πιθανότητες να σχεδιάσει περιπέτειες.
Γενικώς κάποιος που αποφασίζει να χωθεί πρέπει να κάνει τα παρακάτω:
α) Απόλυτη σοβαρότης στη δουλειά. Τσιλιμπουρδίσματα, Ξεμοναχιάσματα κλπ... είναι χειρότερα κι απ το να σε δουν να τη πηδάς.
β) Ξεκαθαρίζουμε στη γκόμενα ότι μονο περνάμε καλά και τίποτα άλλο (λέμε τώρα....)
γ) Εξασφαλίζουμε υλικό που να αποδεικνύει στο μέλλον αν χρειαστεί, ότι το γαμήσι ήταν συναινετικό και το ήθελε πολύ...
δ) Σε αυτόν που προίσταται αφήνουμε χαλαρά υπονοούμενα ότι η λεγάμενη έχει μια δόση μυθομανίας κάποιες φορές. (Βρώμικο αλλά....)
ε) Κάνουμε τα αδύνατα - δυνατά να το τελειώσει αυτή και όχι εμείς. Και μάλιστα πρέπει να γίνει ξεκάθαρο το πόσο μας πλήγωσε και να νιώθει βέβαιη ότι την θέλουμε πίσω. Να νιώσει δηλαδή νικήτρια!