Νέα

Χριστιανισμός

  • Μέλος που άνοιξε το νήμα trustworth
  • Ημερομηνία ανοίγματος
  • Απαντήσεις 815
  • Εμφανίσεις 33K
  • Tagged users Καμία
  • Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 3 άτομα (0 μέλη και 3 επισκέπτες)

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΕΡΙ ΘΡΗΚΕΙΑΣ

  • .

    Ψήφοι: 2 100,0%
  • .

    Ψήφοι: 0 0,0%

  • Μέλη που ψήφισαν συνολικά
    2

stavros51

Moderator
Γλομπεο-στέλεχος
Εγγρ.
4 Νοε 2005
Μηνύματα
6.869
Like
60
Πόντοι
66
Καλυτερος ορος ειναι ο αθρησκος.

Μη κολλάμε στους όρους. "Α" είναι το στερητικό.  Δεν πιστεύω ότι υπάρχει θεός (όπως λένε οι θρήσκευόμενοι πιστοί), άρα Α-θεος είμαι.  Δε δέχομαι (στερούμαι) το θεό.
Θρησκεία δέχομαι ότι υπάρχει. Το βλέπω κάθε μέρα, δεν μπορώ να το αμφισβητήσω αυτό.

Απλώς δε με αφορά.
 

Δημητρηςς

Σπουδαίος
Εγγρ.
3 Φεβ 2010
Μηνύματα
11.113
Κριτικές
10
Like
1.505
Πόντοι
2.357
Μη κολλάμε στους όρους. "Α" είναι το στερητικό.  Δεν πιστεύω ότι υπάρχει θεός (όπως λένε οι θρήσκευόμενοι πιστοί), άρα Α-θεος είμαι.  Δε δέχομαι (στερούμαι) το θεό.
Θρησκεία δέχομαι ότι υπάρχει. Το βλέπω κάθε μέρα, δεν μπορώ να το αμφισβητήσω αυτό.

Απλώς δε με αφορά.
:thumbsup:  :cool2: πολυ ομορφη η τοποθετηση σου Σταυρος51
Ετσι ''περιπου'' σκεφτομαι κι εγω

Και το πιο ωραιο ειναι ολοι μας να προσπαθουμε μεχρι εκει που μπορουμε να βοηθαμε οσους μπορουμε
και κρινουμε οτι οντως χρειαζονται την βοηθεια μας, με οποιον τροπο κρινουμε σωστο
Και να μην εκμεταλλευομαστε κανεναν, οπως δεν θελουμε να μας εκμεταλλευονται.

Πιστευω οτι αυτη ειναι η πρεπει να ειναι και η ουσια της καθε θρησκειας
ασχετα με την καταλληξη λογω εμπορευματοποιησης ...
 

Δημητρηςς

Σπουδαίος
Εγγρ.
3 Φεβ 2010
Μηνύματα
11.113
Κριτικές
10
Like
1.505
Πόντοι
2.357
σαν να παρασοβαρεψε το site μου φαινεται!!!..ατσα κ θρησκευτικη συζητηση!!!!  :2funny: :2funny: :2funny:
Κι ομως το σαιτ ειναι πολυ σοβαρο οταν το θελει ... και οταν ακους (διαβαζεις) μαθαινεις .....
Γιαυτο και μου αρεσει !!!!!!!
 

Πουτανγαμών

Τιμημένος
Εγγρ.
25 Ιουλ 2007
Μηνύματα
3.848
Κριτικές
198
Like
468
Πόντοι
2.950
Σωστό το τελευταίο. Η ουσία είναι ότι η ύπαρξη του Ιησού "αποδεικνύεται" μόνο από τα ευαγγέλια, που γράφτηκαν από ανθρώπους που ΔΕΝ ΖΟΥΣΑΝ την εποχή του Ιησού.
Πολλά λάθη.
1. Ο Ιωάννης ήταν σύγχρονος του Ιησού και μάρτυρας των γεγονότων
2. Ενδεικτικά κάποιοι μη χριστιανοί που τον αναφέρουν : Τάκιτος, Σουετώνιος, Ιώσηπος
 

Επισκέπτης
Να πω και τη δικη μου γνωμη πανω στο θεμα...

Εχω υπαρξει συνειδητοποιημενος αθεος απο τα 17 μου (τωρα ειμαι 32). Ολα αυτα τα χρονια ομως νιωθω μια εσωτερικη συγκρουση, σαν να απορριπτω πεισματικα μια πνευματικη διασταση του εαυτου μου. Αρκετες φορες εχω δοκιμασει να περασω απο την αθεια στην πνευματικοτητα (οχι θρησκεια) αλλα οντας ορθολογιστης, παντα κατι δεν μου καθεται καλα και επιστρεφω στο τιποτα.

Τον τελευταιο καιρο βρισκομαι παλι σε φαση πνευματικοτητας, προσπαθω και προσευχομαι σε μια ανωτερη δυναμη χωρις να την προσδιοριζω. Το σιγουρο ειναι οτι η προσευχη εχει μεγαλη δυναμη στην ψυχολογια του ανθρωπου, δεν ξερω αν ειναι πραγματικη επικοινωνια με κατι ή απλα ενα τρικ του εγκεφαλου αλλα σιγουρα κατι γινεται. Ολοι αυτοι που προσευχονται ξερουν τι εννοω. Δεν εχει σημασια σε ποιο θεο προσευχεσαι, σημασια εχει να το κανεις. Αν υπαρχει κατι ανωτερο απο εμας, εχω καταληξει να πιστευω οτι εκτιμα ολους τους ανθρωπους που προσπαθουν να επικοινωνησουν μαζι του, σε οποια θρησκεια και αν ανηκουν.

Διαφωνω με το Σταυρο οτι ολα αυτα συμβαινουν επειδη ο ανθρωπος ξερει οτι θα πεθανει. Ισως πραγματι να υπαρχει μια πνευματικη διασταση σε ολους μας, ενα αορατο "τσιπακι" στον εγκεφαλο μας που συνδεεται απευθειας με το Θεο. Αν δεν το ενεργοποιησεις ερχεσαι σε αντιθεση με τη φυση σου και η ζωη σου γινεται μια καθημερινη εσωτερικη συγκρουση. Με λιγα λογια ειλικρινα πιστευω οτι ενας ορθολογιστης αθεος, οσο και αν προσπαθει να πεισει τους αλλους για το αντιθετο, μεσα του τρωγεται και δεν εχει ψυχικη ηρεμια επειδη ακριβως αρνειται να αναγνωρισει την πνευματικη του διασταση.

Το που θα με βγαλει ο πειραματισμος μου με την πνευματικοτητα αυτη τη φορα δεν ξερω, ισως τελικα και να νικησει παλι ο ορθολογιστης μεσα μου, το σιγουρο ομως ειναι πως οταν αναγνωριζω κατι ανωτερο απο μενα και προσπαθω να επικοινωνησω μαζι του νιωθω μια εσωτερικη δυναμη και πληροτητα. Δεν μπορω ακριβως να το εξηγησω, ειναι καθαρα εμπειρικο αλλα συμβαινει.

Αυτα κι απο μενα!
 

woodstockr

Μέλος
Εγγρ.
4 Νοε 2005
Μηνύματα
932
Κριτικές
3
Like
2
Πόντοι
6
Επειδή το αρχικό κείμενο για την σχέση Διονύσου – Ιησού μου άναψε λίγο την περιέργεια προσπάθησα να βρω λίγο τι παίζει.
Καταρχήν η γέννηση του Διονύσου γιορταζόταν στις 6 Ιανουαρίου και όχι στις 25 Δεκεμβρίου.
Το ότι γεννήθηκε από «παρθένο» δεν το βρήκα πουθενά. Ως μητέρα του αναφέρετε η Σέμελη την οποία πήδηξε ο Δίας …άρα δεν ήταν παρθένα.
Σε αντίθεση με τον πράο Χριστό ο Διόνυσος ήταν θεός της ανατροπής και της ανακατοσούρας.
Ο Διόνυσος ταξίδευε για να διαδώσει το όνομα του σε πολλές περιοχές (Ελλάδα, Ασία, Ινδία), αντίθετα ο Χριστός έμεινε στην περιοχή της Ιουδαίας. Άλλη μια διαφορά είναι ότι τα θαύματα του Διονύσου ήταν για να τιμωρήσει αυτούς που δεν τον πίστευαν.
Ο Διόνυσος κατά την μυθολογία διαμελίστηκε και φαγώθηκε από τους Τιτάνες (εκτός από την καρδιά του). Καμία σχέση δηλαδή με την Θεία Κοινωνία.
Περί ανάστασης υπάρχουν 5-6 εκδοχές, μια είναι ότι κατέβηκε στο Αδη για να σώσει τη μητέρα του και γύρισε, μια άλλη ότι κρύφτηκε στα βάθη της Αλκυονίδας Θάλασσας και ξαναγύρισε, μια τρίτη ότι η καρδιά που δεν είχε φαγωθεί από τους Τιτάνες τοποθετήθηκε σε σώμα από γύψο και μερικές ακόμα που λένε ότι μάζεψαν τα κομμάτια και ξαναφτιάχτηκε με εντολή του Δία. Πάλι δεν βρίσκω καμία σχέση με την Ανάσταση του Χριστού.
Η πηγή που λέει ότι έκανε το νερό κρασί είναι μεταγενέστερη των Ευαγγελίων άρα δεν τίθεται θέμα αντιγραφής.
Το τεχνούργημα με το σταυρωμένο Διόνυσο έχει χαρακτηριστεί ως πλαστογραφία από το 1935 και συμφωνούν πολλοί ειδικοί σε αυτό (δεν βρήκα κάτι πιο εμπεριστατωμένο αλλά θα ψάξω).
 

anatolgami

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
20 Αυγ 2006
Μηνύματα
6.342
Κριτικές
3
Like
2.211
Πόντοι
506
Με λιγα λογια ειλικρινα πιστευω οτι ενας ορθολογιστης αθεος, οσο και αν προσπαθει να πεισει τους αλλους για το αντιθετο, μεσα του τρωγεται και δεν εχει ψυχικη ηρεμια επειδη ακριβως αρνειται να αναγνωρισει την πνευματικη του διασταση.

...ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ...Πνευματική διάσταση δε σημαίνει απαραίτητα πίστη σε θρησκεία...εσωτερική αναζήτηση και φιλοσοφική τοποθέτηση ναι...Η υλιστική-ορθολογική Επικουρική φιλοσοφία εξασφαλίζει ψυχική ηρεμία...
 

Επισκέπτης
...ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ...Πνευματική διάσταση δε σημαίνει απαραίτητα πίστη σε θρησκεία...εσωτερική αναζήτηση και φιλοσοφική τοποθέτηση ναι...Η υλιστική-ορθολογική Επικουρική φιλοσοφία εξασφαλίζει ψυχική ηρεμία...

Βασικα αυτη ειναι η γνωμη σου. Ξερω τι λες αλλα οπως και να 'χει, οταν μιλαμε για πνευματικοτητα κατα 99% στην ουσια εννοουμε την προσπαθεια επαφης μας με μια ανωτερη δυναμη, το Θεο ή κατι τετοιο.

Και βεβαια μπορω να σου βρω πολυ περισσοτερους φιλοσοφους που απορριπτουν τελειως την υλιστικη φιλοσοφια. Οι μεγαλυτεροι φιλοσοφοι της αρχαιοτητας (Σωκρατης, Πλατωνας, Αριστοτελης) δεν ηταν υλιστες.
 

Επισκέπτης
Ρε μάγκες, δεν κουράζεστε...
Είναι γνωστό πώς επικράτησε ο χριστιανισμός όπως είναι γνωτσό ότι πάτησε σε υπάρχοντα θρησκευτικά μοτίβα...
Οι θρησκείες είναι ανθρώπινες επινοήσεις- ιδέες και όπως κάθε ιδέα, επηρρεεάζεται όταν έρθει σε επαφή με άλλες...
Από κει και πέρα, σταματήστε να βλέπετε zeitgeist και να διαβάζετε καμμένους αρχαιολάτρες που συναντώνται πλέον ακόμη και στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά (πρόσφατα διάβασα ένα γελοίο βιβλίο που συνδυάζε μαρξισμό και αρχαιολατρεία κατά καπιταλισμού και χριστιανισμού- το ιερές βλακείες- μιλάμε για παραλήρημα)...

Το κυριότερο, δεν έχει νόημα να αντιδράτε στο χριστιανισμό αναβιώνοντας αρχαίες λατρείες...
Το ζήτημα είναι να καταστήσουμε περιττούς τους θεούς που ήδη έχουμε, όχι να βγάλουμε και αλλους από την κατάψυξη και να αναβιώσουμε μια διαμάχη που έληξε 1600 χρόνια πριν.


H άρνηση τού εβραιοχριστιανισμού είναι εξ΄ ορισμού αρχαιολατρεία;

Οταν γράφεις "αρχαίες λατρείες" εννοείς τήν θρησκεία τών προγόνων μας (αν είσαι Ελληνας);


Πριν 1600 χρόνια έληξε η διαμάχη χριστιανισμού-ελληνισμού;Πώς έληξε;Mέ απόφαση.....οικουμενικής συνόδου ή μέ ......πατριαρχικό χρυσόβουλο;
 

Επισκέπτης
...ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ...Πνευματική διάσταση δε σημαίνει απαραίτητα πίστη σε θρησκεία...εσωτερική αναζήτηση και φιλοσοφική τοποθέτηση ναι...Η υλιστική-ορθολογική Επικουρική φιλοσοφία εξασφαλίζει ψυχική ηρεμία...


....σοφόν τό σαφές  :rockon:
 

Επισκέπτης
Βασικα αυτη ειναι η γνωμη σου. Ξερω τι λες αλλα οπως και να 'χει, οταν μιλαμε για πνευματικοτητα κατα 99% στην ουσια εννοουμε την προσπαθεια επαφης μας με μια ανωτερη δυναμη, το Θεο ή κατι τετοιο.

Και βεβαια μπορω να σου βρω πολυ περισσοτερους φιλοσοφους που απορριπτουν τελειως την υλιστικη φιλοσοφια. Οι μεγαλυτεροι φιλοσοφοι της αρχαιοτητας (Σωκρατης, Πλατωνας, Αριστοτελης) δεν ηταν υλιστες.

Κάνεις μέγα σφάλμα.Η "πνευματικότητα" στήν οποία αναφέρεσαι είναι επίπλαστο δημιούργημα πού υπηρετεί καί εξυπηρετεί τήν "πίστη καί αφοσίωση" στόν Γιαχβέ-Ιησού-Δαυίδ.
Τό ΠΝΕΥΜΑ είναι συστατικό στοιχείο καί άρρηκτα συνδεδεμένο μέ τόν ΟΡΘΟ ΛΟΓΟ.
Η λέξη υλισμός δέν συναντάται σέ κανένα αρχαίο κείμενο.
"....η προσπάθεια επαφής μας με μιά ανώτερη δύναμη, τό Θεό ή κάτι τέτοιο..." όπως γράφεις δέν έχει καμμία σχέση μέ πνευματικότητα.Μάλλον πρόκειται γιά στρεσογόνο κατάσταση πού εκδηλώνεται μέ κρίση ανασφάλειας.
 

ermis1964

Σπουδαίος
Εγγρ.
19 Αυγ 2009
Μηνύματα
646
Κριτικές
22
Like
244
Πόντοι
2.955
Στής 21-22 Δεκεμβρίου εορταζόταν ή γέννηση τού θεού Απόλλωνος.Συμβολικό ήταν βέβαια.Επειδή μετά από από αυτήν τήν ημερομηνία αρχίζει νά μεγαλώνει ή ημέρα καί ο Απόλλων-Φοίβος συμβολίζει τό φώς.Παρθενογέννεση έχουμε στήν περίπτωση τής θεάς Αθηνάς,γιατί βγήκε από τό κεφάλι τού Δία.Ο Διόνυσος δέν αναστήθηκε,τοποθετήθηκε ή καρδιά του στόν μηρό τού Διός καί αναγεννήθηκε.Ανάσταση έχουμε στή περίπτωση τού Άδωνι.Εορταζόταν μάλιστα ή ανάσταση αυτή,τήν περίοδο τής άνοιξης.Γενικά οί πρόγονοί μας έψαχναν ευκαιρία γιά γιορτή.Τά πάντα όλα είναι κλεμμένα από τήν αρχαία Ελληνική θρησκεία καί παραποιημένα.Αυτό πού δέν κατάλαβαν οί δημιουργοί καί οί συνεχιστές τών εβραιογενών θρησκειών,είναι ότι οί Ελληνες όταν ό θεός τους,δέν τούς έκανε αυτό πού του ζητούσαν γίνονταν θεομάχοι.Γι'αυτό καί είμαστε ό μοναδικός λαός πού βρίζει τούς θεούς.Προσωπικά δέν πιστεύω ούτε σέ θεούς ούτε σέ δαίμονες.Επί τή ευκαιρία νά αναφέρω μιά παραποίηση.Ο δαίμων είναι παραποίηση τού δα`ι`μων πού είναι ό γνώστης.Αυτό πού δέν έχω καταλάβει μέχρι τώρα είναι το εξής:Ο όποιος θεός ή υιός θεού,γιατί δέν παρουσιάστηκε στόν μεγαλύτερο πολιτισμό εκείνης τής εποχής καί παρουσιάστηκε σέ απολίτιστους νομάδες?γιατί σφαγιάσθηκαν οί Ελληνες προκειμένου νά προσυλητιστούν στήν θρησκεία τής αγάπης?Πειστική απάντηση δέν υπάρχει καί τά ερωτήματα είναι ρητορικά...
 

Επισκέπτης
Κάνεις μέγα σφάλμα.Η "πνευματικότητα" στήν οποία αναφέρεσαι είναι επίπλαστο δημιούργημα πού υπηρετεί καί εξυπηρετεί τήν "πίστη καί αφοσίωση" στόν Γιαχβέ-Ιησού-Δαυίδ.
Τό ΠΝΕΥΜΑ είναι συστατικό στοιχείο καί άρρηκτα συνδεδεμένο μέ τόν ΟΡΘΟ ΛΟΓΟ.
Η λέξη υλισμός δέν συναντάται σέ κανένα αρχαίο κείμενο.
"....η προσπάθεια επαφής μας με μιά ανώτερη δύναμη, τό Θεό ή κάτι τέτοιο..." όπως γράφεις δέν έχει καμμία σχέση μέ πνευματικότητα.Μάλλον πρόκειται γιά στρεσογόνο κατάσταση πού εκδηλώνεται μέ κρίση ανασφάλειας.

Εσυ κανεις λαθος. Η πνευματικοτητα δεν εχει σχεση με το χριστιανισμο, ειναι κατι που υπαρχει σε ολες τις θρησκειες. Κατα τ' αλλα, ειμαι κι εγω αθεος οπως εσεις αλλα προσπαθω να το γυρισω. Προσπαθηστε κι εσεις, ειμαι σιγουρος οτι σας τρωει ο διαολος μεσα σας.
 

erinal

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
16 Δεκ 2008
Μηνύματα
68.089
Like
91
Πόντοι
866
Λατρευω τους ανθρώπους που προσπαθούν να καταρρίψουν την ύπαρξη θεού.
Αλλά σκέφτομαι: Γιατι να καταρρίψεις κατι αν δεν υπάρχει;
θεωρώ διασκεδαστικό να επιλέγεις βολικά τον θεό σου. Αλλά αναρωτιέμαι γιατί αν δεν πιστευεις στην ύπαρξη θεού να επιλέγεις επιχειρήματα που σε βολεύουν και προυποθέτουν την ύπαρξη θεου..;
Διασκεδάζω με την αίσθηση των ανθρώπων απέναντι στο ήθικο. Αλλα απορώ με την λογική κάποιων να τοποθετούν το θεό με το ήθος που επελεξαν..
Με εξιτάρει η αναγκη του θεικού. Αλλά σκέφτομαι πως γίνεται το θεικό να συγχέεται με το ανθρώπινο ;
Νομιζω ..οτι ο θεος μεσα μου ειναι πολυ εγωιστης για να με αφησει να δω τον θεο μεσα μου...εξω μου.. γυρω μου.  Βγαινω γαμαω το ηθος του διπλα μου και σκεφτομαι.. ειμαι σωστος γιατι οι αλλοι ειναι λαθος. Κι ετσι ζω ισχυρα διαβασμενος, ενας μικρος θεος μου, με τα ματια μου καρφωμενα στο κενο.. αυτο που εμπασε το καντηλι στον ταφο μου.. γελοιος οσο εγω.. θεος οσο εγω. Μια κατασκευη ενος κοσμου δικου μου, πάντα σε  σχεση με την αντιθεση της θρησκειας. τραγικη ειρωνια : στο επόμενο στενο εχει ξωκλησι για προσευχη.θα ξεχασω τα ανομηματα μου μπρος την εικονα. Μα πλεον οσα και ξεχνω θα τα χτικιαζει αυτο που αρνήθηκα με την μορφη της μανας μου..
Λατρευω τους ανθρώπους που προσπαθούν να καταρρίψουν την ύπαρξη θεού....
 

Filogeno

Μέλος
Εγγρ.
28 Μαΐ 2010
Μηνύματα
145
Κριτικές
7
Like
2
Πόντοι
1
Θρησκείες:
Η εξήγηση του άθεου.

Φίλε Σταύρο το διάβασα κι εγώ το "άρθρο" σου και έχω να πω ως γνήσιος άθεος οτι είναι "θεϊκό"!!!  :2funny: :2funny: :2funny:
Μπράβο ρε φίλε, μου αρέσει να ακούγονται και να γράφονται τέτοιες απόψεις σε μια χώρα που το 97% των πολιτών της πιστεύει στο θεό και μόλις το 3% είναι άθεοι...
Μπράβο φίλε, συμφωνώ σε όλα όσα έγραψες και πιστεύω οτι όσο πιο αθεϊστική είναι μια κοινωνία τόσο περισσότερες δυνατότητες έχει να προοδεύσει.
Με την προϋπόθεση ο αθεϊσμός να μην επιβάλλεται όπως στην Κίνα, αλλά να είναι ελεύθερη πεποίθηση του καθένα!
 

Επισκέπτης
Παιδια πρεπει να πιστεψουμε στο Θεο οσο ειναι νωρις, αλλιως θα υποφερουμε μια ζωη. Οι αθεοι κατα κανονα πεθαινουν δυστυχισμενοι.
 

stavros51

Moderator
Γλομπεο-στέλεχος
Εγγρ.
4 Νοε 2005
Μηνύματα
6.869
Like
60
Πόντοι
66
Πάλι μεγάλο post, τι να κάνω, το τραβάει ο οργανισμός μου!

Να πω και τη δικη μου γνωμη πανω στο θεμα...

Εχω υπαρξει συνειδητοποιημενος αθεος απο τα 17 μου (τωρα ειμαι 32). Ολα αυτα τα χρονια ομως νιωθω μια εσωτερικη συγκρουση, σαν να απορριπτω πεισματικα μια πνευματικη διασταση του εαυτου μου. Αρκετες φορες εχω δοκιμασει να περασω απο την αθεια στην πνευματικοτητα (οχι θρησκεια) αλλα οντας ορθολογιστης, παντα κατι δεν μου καθεται καλα και επιστρεφω στο τιποτα.

Τον τελευταιο καιρο βρισκομαι παλι σε φαση πνευματικοτητας, προσπαθω και προσευχομαι σε μια ανωτερη δυναμη χωρις να την προσδιοριζω. Το σιγουρο ειναι οτι η προσευχη εχει μεγαλη δυναμη στην ψυχολογια του ανθρωπου, δεν ξερω αν ειναι πραγματικη επικοινωνια με κατι ή απλα ενα τρικ του εγκεφαλου αλλα σιγουρα κατι γινεται. Ολοι αυτοι που προσευχονται ξερουν τι εννοω. Δεν εχει σημασια σε ποιο θεο προσευχεσαι, σημασια εχει να το κανεις. Αν υπαρχει κατι ανωτερο απο εμας, εχω καταληξει να πιστευω οτι εκτιμα ολους τους ανθρωπους που προσπαθουν να επικοινωνησουν μαζι του, σε οποια θρησκεια και αν ανηκουν.

Διαφωνω με το Σταυρο οτι ολα αυτα συμβαινουν επειδη ο ανθρωπος ξερει οτι θα πεθανει. Ισως πραγματι να υπαρχει μια πνευματικη διασταση σε ολους μας, ενα αορατο "τσιπακι" στον εγκεφαλο μας που συνδεεται απευθειας με το Θεο. Αν δεν το ενεργοποιησεις ερχεσαι σε αντιθεση με τη φυση σου και η ζωη σου γινεται μια καθημερινη εσωτερικη συγκρουση. Με λιγα λογια ειλικρινα πιστευω οτι ενας ορθολογιστης αθεος, οσο και αν προσπαθει να πεισει τους αλλους για το αντιθετο, μεσα του τρωγεται και δεν εχει ψυχικη ηρεμια επειδη ακριβως αρνειται να αναγνωρισει την πνευματικη του διασταση.

Το που θα με βγαλει ο πειραματισμος μου με την πνευματικοτητα αυτη τη φορα δεν ξερω, ισως τελικα και να νικησει παλι ο ορθολογιστης μεσα μου, το σιγουρο ομως ειναι πως οταν αναγνωριζω κατι ανωτερο απο μενα και προσπαθω να επικοινωνησω μαζι του νιωθω μια εσωτερικη δυναμη και πληροτητα. Δεν μπορω ακριβως να το εξηγησω, ειναι καθαρα εμπειρικο αλλα συμβαινει.

Αυτα κι απο μενα!

picker,

Κουβέντα να γίνεται, θα σου απαντήσω.
Να με συμπαθάς, θα γίνω αρκετά επιθετικός και ειρωνικός.
Δεν υπάρχει λόγος να το πάρεις προσωπικά, δεν απαντάω (αντικρούω) τον picker ή τον άνθρωπο που είναι πίσω από το username picker, αντικρούω όποιον έρχεται και με τέτοια επιχειρήματα προσπαθεί να καταρρίψει τη λογική με την οποία εγώ σκέφτομαι, και διατυπώνω.  Όπως θα δεις, δεν την καταρρίπτεις, τη διαστρεβλώνεις.

Για την καλύτερη οργάνωση του λόγου, σου απαντάω πάνω στις προτάσεις σου, μία προς μία:


Να πω και τη δικη μου γνωμη πανω στο θεμα...
Δεν είπες γνώμη, εξέφρασες συναισθήματα. Και αυτό δεκτό, αλλά άλλο «γνώμη», άλλο «αισθήματα». Και σου υπενθυμίζω ότι η βιομηχανία των θρησκειών πάνω σε συναισθήματα στηρίζεται (π.χ. αγάπη).

Εχω υπαρξει συνειδητοποιημενος αθεος απο τα 17 μου (τωρα ειμαι 32).
Άτοπον. Στα 17 του κάποιος, δεν μπορεί να έχει ξεκαθαρίσει τέτοιου είδους έννοιες. Στα 32 ναι, αλλά δε μου φαίνεσαι για τέτοιος.

Ολα αυτα τα χρονια ομως νιωθω μια εσωτερικη συγκρουση, σαν να απορριπτω πεισματικα μια πνευματικη διασταση του εαυτου μου. Αρκετες φορες εχω δοκιμασει να περασω απο την αθεια στην πνευματικοτητα (οχι θρησκεια) αλλα οντας ορθολογιστης, παντα κατι δεν μου καθεται καλα και επιστρεφω στο τιποτα.
15 χρόνια εσωτερική σύγκρουση θα σε είχε οδηγήσει στο τρελλοκομείο. Κάτι άλλο συμβαίνει στον εσωτερικό σου κόσμο, και όχι σύγκρουση.
Αλλά μια που αναφέρεις τον όρο «πνευματική διάσταση», καλό θα ήταν να μας εξηγήσεις τι είναι «πνεύμα», οπότε αυτόματα οι έννοιες «πνευματικός», «πνευματικότητα» και άλλες που μεταχειρίζεσαι πιο κάτω θα αποκτήσουν νόημα και για μας (εμένα εν προκειμένω), και θα κατανοήσω τι ακριβώς σου συμβαίνει. Γιατί, να με συμπαθάς,  αλλά εγώ, μη αναγνωρίζοντας και μη αποδεχόμενος την ύπαρξη κανενός είδους «πνευμάτων», δεν μπορώ να καταλάβω τι εννοείς με το «πνευματικη διασταση του εαυτου μου» και το «πνευματικοτητα».
Τέλος, η έκφραση «επιστρεφω στο τιποτα» είναι απαξιωτική για ανθρώπους σαν και μένα, και δε την δέχομαι. Οι πεποιθήσεις μου (που τις διάβασες στο προηγούμενο post μου) είναι ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ κάτι τέτοιο (θεός), άρα υπάρχει το τίποτα (ως προς την ύπαρξη θεού), αυτό όμως ΔΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ότι επειδή εγώ πιστεύω αυτό ζω μέσα σε ένα τίποτα, ή ότι είμαι ένα τίποτα.
Επομένως, αν σαν ορθολογιστής (που λες ότι είσαι) αισθάνεσαι ότι «ξαναγυρίζεις σε ένα τίποτα», μην αισθάνεσαι άσχημα, μην αισθάνεσαι μειονεκτικά, γιατί 1) αυτό δεν είναι κακό, και 2) αυτή είναι η φυσική σου (μας) θέση.

Τον τελευταιο καιρο βρισκομαι παλι σε φαση πνευματικοτητας, προσπαθω και προσευχομαι σε μια ανωτερη δυναμη χωρις να την προσδιοριζω.
Τσάμπα προσεύχεσαι. Δεν υπάρχει τίποτα εκεί έξω που να σε ακούει. Αυτή είναι η δική μου γνώμη για τις προσευχές σου, και για όσους προσεύχονται σαν και σένα.

Το σιγουρο ειναι οτι η προσευχη εχει μεγαλη δυναμη στην ψυχολογια του ανθρωπου,
Για να το λες έτσι θα είναι, αλλά μιλάς για τον εαυτό σου, όχι για όλους τους ανθρώπους. Για μένα π.χ. (καθώς και για άλλους που ξέρω) δεν έχει καμία δύναμη, επομένως αυτό που λες δεν είναι καθόλου σίγουρο (όπως λες).

δεν ξερω αν ειναι πραγματικη επικοινωνια με κατι ή απλα ενα τρικ του εγκεφαλου
Για να το μάθεις αυτό πρέπει να ελέγξεις τα βύσματα. Αν όλα είναι σωστά τοποθετημένα, οι ασφάλειες δεν είναι πεσμένες, οι διακόπτες είναι στο ON, τα UPS και τα συστήματα τροφοδοσία λειτουργούν, η επικοινωνία είναι γεγονός. Το «με κάτι» είναι πράγματι ερώτημα. Δεν ξέρεις ποιος είναι στην άλλη άκρη της γραμμής?  Ρώτα: «Hello, who is there please?»  Αν ξέρει αγγλικά, θα απαντήσει. Ρώτα και σε άλλες γλώσσες, αν ξέρεις.  Θα αυξήσεις τις πιθανότητές σου.

αλλα σιγουρα κατι γινεται. Ολοι αυτοι που προσευχονται ξερουν τι εννοω.
Πάλι αυτό το «σίγουρα» (το σχολίασα προηγουμένως, δε θα το ξανακάνω), αλλά βεβαίως επειδή ΔΕΝ προσεύχομαι, δεν ξέρω και τι εννοείς. Αφήνω κάποιον άλλο, από αυτούς που προσεύχονται (εδώ διαβάζουν και γράφουν κάθε λογής άνθρωποι) να μας πουν τι εννοείς με αυτό το «κάτι γίνεται», μια που εσύ δε μας το λες. Κάποιος θα βρεθεί.

Δεν εχει σημασια σε ποιο θεο προσευχεσαι, σημασια εχει να το κανεις.
Η δικιά μου άποψη είναι ότι σημασία ΔΕΝ ΕΧΕΙ ούτε αν το κάνεις, ούτε αν δε το κάνεις. Αν σου προσφέρει κάτι, κάν’το, δε βλάπτεις κανέναν. Αν πάλι δεν το κάνεις (όπως εγώ), ΠΑΛΙ δε βλάπτεις κανέναν. Ούτε και ωφελείς όμως. Ουδέτερο είναι.  Γι’ αυτό και ΔΕΝ έχει σημασία αν προσεύχεσαι ή όχι.

Αν υπαρχει κατι ανωτερο απο εμας, εχω καταληξει να πιστευω οτι εκτιμα ολους τους ανθρωπους που προσπαθουν να επικοινωνησουν μαζι του, σε οποια θρησκεια και αν ανηκουν.
Τώρα αυτή σου η πρόταση έχει ΛΟΓΙΚΕΣ επεκτάσεις τις εξής προτάσεις:
1) Αν υπαρχει κατι ανωτερο απο εμας, ΔΕΝ εκτιμα τους ανθρωπους που ΔΕΝ προσπαθουν να επικοινωνησουν μαζι του.
2) Αν ΔΕΝ υπαρχει κατι ανωτερο απο εμας, δεν τίθεται θέμα εκτίμησης από πλευράς του.
Σωστά?

Διαφωνω με το Σταυρο οτι ολα αυτα συμβαινουν επειδη ο ανθρωπος ξερει οτι θα πεθανει.
Πρώτον είναι ΤΙΜΗ ΜΟΥ να διαφωνείς μαζί μου. Αν συμφωνούσες (έχοντας τις απόψεις που εδώ εκφράζεις) θα άρχιζα να ανησυχώ βαθιά για τον εαυτό μου.
Δεύτερον διαστρεβλώνεις αυτά που έγραψα. Εγώ ΔΕΝ έγραψα ότι «ολα αυτα συμβαινουν επειδη ο ανθρωπος ξερει οτι θα πεθανει». Εγώ έγραψα ότι «ο άνθρωπος αισθάνεται την ανάγκη να πιστεύει σε κάτι ανώτερο επειδή ξέρει ότι κάποτε θα πεθάνει» - πιστεύοντας (κατ' επέκταση) ότι αυτό το ανώτερο θα τον σώσει. Και επίσης έγραψα ότι αυτή του την ανάγκη την εκμεταλλεύονται έντεχνα οι «επί γης εκπρόσωποι του θεού», πράγματι «σε οποια θρησκεια και αν ανηκουν», όπως λες και εσύ.
Δεν είναι το ίδιο αυτό που είπα εγώ, με αυτό που είπες εσύ ότι διαφωνείς.

Ισως πραγματι να υπαρχει μια πνευματικη διασταση σε ολους μας, ενα αορατο "τσιπακι" στον εγκεφαλο μας που συνδεεται απευθειας με το Θεο.
Να μην επαναλαμβάνομαι, για τα «πνευματα», την επικοινωνία με τα τσιπάκια και τις απευθείας συνδέσεις σου έχω ήδη απαντήσει. Το «πράγματι» (σαν επίρρημα στην πρόταση σου) έχει ήδη καταρριφθεί.

Αν δεν το ενεργοποιησεις ερχεσαι σε αντιθεση με τη φυση σου και η ζωη σου γινεται μια καθημερινη εσωτερικη συγκρουση.
Σε διαβεβαιώνω ότι εγώ που ΔΕΝ έχω ενεργοποιήσει κανένα τσιπάκι επικοινωνίας, και μια χαρά είμαι με τη φύση μου. Καμία εσωτερική σύγκρουση. Μια χαρά όλα. Άρα δεν ισχύει αυτό που λες.

Ναι, λίγα, αλλά μεστά εννοιών όμως!  Μη το παραβλέπουμε!

ειλικρινα πιστευω οτι ενας ορθολογιστης αθεος, οσο και αν προσπαθει να πεισει τους αλλους για το αντιθετο,
Ένας άθεος ΔΕΝ προσπαθεί να πείσει κανέναν, ούτε για το αντίθετο, ούτε για το μη αντίθετο. Το λόγο τον είπα στο προηγούμενο post μου:  Ο «θρήσκος», έχει κάτι (αυτό που πιστεύει), προς το οποίο προσπαθεί να προσελκύσει και άλλους. Το γιατί, δεν το ξέρω (μάλλον δε θέλει να αισθάνεται μόνος σε αυτό που πιστεύει – ή έχει συμφέρον – ή θέλει επιβεβαίωση από τη μαζικότητα στις παράλογες πεποιθήσεις του), αλλά λόγος ΥΠΑΡΧΕΙ, απόδειξη είναι ότι ο προσυλιτισμός προς θρησκείες είναι κάτι που γίνεται σε αυτό τον κόσμο.  
Ο μη πιστεύων, δεν έχει τίποτα (δε πιστεύει σε τίποτα). Επομένως, ο άθεος προς τι να πείσει? Προς το τίποτα? Δεν έχει νόημα. Και γι’ αυτό άλλωστε και ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ προσυλιτισμός προς την αθεϊα.

μεσα του τρωγεται και δεν εχει ψυχικη ηρεμια επειδη ακριβως αρνειται να αναγνωρισει την πνευματικη του διασταση.
Αυτά είναι λόγια προσυλιτισμού. Μεταχειριζόμενος αόριστες έννοιες (όπως «πνεύμα» και «ψυχή») προσπαθείς να πείσεις το κοινό που σε παρακολουθεί ότι ΠΡΕΠΕΙ να πιστεύει, αλλιώς θα τρώγεται, δε θα έχει «ψυχική» ηρεμία, κλπ. Θέλεις δηλαδή να ΠΕΙΣΕΙΣ και άλλους να πιστεύουν, επιχειρηματολογώντας ότι ΤΟ ΝΑ ΜΗ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ θα τους βλάψει.

Το που θα με βγαλει ο πειραματισμος μου με την πνευματικοτητα αυτη τη φορα δεν ξερω, ισως τελικα και να νικησει παλι ο ορθολογιστης μεσα μου,
Ίσως όμως και να πας για καλόγερος στο Άγιον Όρος, φαντάζομαι δεν είναι κάτι που αποκλείεται αυτό, ε?

το σιγουρο ομως ειναι πως οταν αναγνωριζω κατι ανωτερο απο μενα και προσπαθω να επικοινωνησω μαζι του νιωθω μια εσωτερικη δυναμη και πληροτητα.
Χαίρομαι που ξεκαθαρίζεις ότι το «σίγουρο» αφορά τη δική σου περίπτωση (μόνο), και όχι όλους τους άλλους. Χαίρομαι που ο (έστω και ανώνυμος) συνομιλητής μου έχει βρει τρόπο να αισθάνεται «πλήρης» και εσωτερικά δυνατός.
Χαίρομαι επίσης που και εγώ αισθάνομαι τα ίδια ΧΩΡΙΣ να έχω καταφύγει σε προσευχές, επικοινωνίες με «το θείον», «αναγνώριση» κάποιου ανωτέρου όντος, κλπ θεωρίες των διαφόρων θρησκειών.
Δε χαίρομαι όμως καθόλου, που μερικά (όχι λίγα) μικρά παιδάκια, μέλη της κοινωνίας μας, έχουν αισθανθεί κάποια άλλη «πληρότητα» από αυτή που λες εσύ, και την έχουν αισθανθεί στην πίσω τρύπα τους, και τους την έχουν προσφέρει «εκπρόσωποι του θεού», μέλη της καθολικής εκκλησίας.
Και δυστυχώς αυτή η πληρότητα (των παιδιών) είναι που δείχνει πόσο σάπιο είναι αυτό το σύστημα εξουσίας, και «επικοινωνιών» με το «θείον».

Δεν μπορω ακριβως να το εξηγησω, ειναι καθαρα εμπειρικο αλλα συμβαινει.
Ναι, σε σένα. Μη ξεχνιόμαστε και γενικεύουμε. Όλο προς τα εκεί το πας.


Και από μένα.
 

ΣΚΡΟΥΝΤΖ

Μέλος
Εγγρ.
31 Ιουλ 2007
Μηνύματα
2.637
Κριτικές
7
Like
126
Πόντοι
16
απορω πως υπαρχουν ανθρωποι που πιστευουν παραμυθακια για χριστους κλπ..κανενα ανθρωπακι δεν ξερει απο που ηρθε και που παει.η μαλλον ξερει απ οπου ηρθε :grin: :grin:.ολα τα αλλα ειναι ιστοριες για να καθησυχαζονται οι φοβιτσιαρηδες για ζητηματα σχετικα με την ασημαντοτητα τους και τη μετα θανατον ζωη,αν υπαρχει βεβαια.για μενα η μοναδικη θρησκεια ειναι να ζεις χωρις να προκαλεις κακο σε αλλους οσο ειναι δυνατον
 

str81977

Τιμημένος
Εγγρ.
17 Απρ 2006
Μηνύματα
13.679
Κριτικές
2
Like
6
Πόντοι
166
Παιδια πρεπει να πιστεψουμε στο Θεο οσο ειναι νωρις, αλλιως θα υποφερουμε μια ζωη. Οι αθεοι κατα κανονα πεθαινουν δυστυχισμενοι.

Δύο άλλωστε είναι οι δρόμοι προς την ευτυχία: Η θρησκεία και η βλακεία, χωρίς να αποκλείει το ένα το άλλο.
 

mariath

Μέλος
Εγγρ.
29 Απρ 2009
Μηνύματα
4.583
Κριτικές
6
Like
146
Πόντοι
16
Κατα τ' αλλα, ειμαι κι εγω αθεος οπως εσεις αλλα προσπαθω να το γυρισω. Προσπαθηστε κι εσεις, ειμαι σιγουρος οτι σας τρωει ο διαολος μεσα σας.

Παιδια πρεπει να πιστεψουμε στο Θεο οσο ειναι νωρις, αλλιως θα υποφερουμε μια ζωη. Οι αθεοι κατα κανονα πεθαινουν δυστυχισμενοι.

Θα αποφασίσεις τελικά τι είσαι?

Να την κάνω διαφορετικά την ερώτηση:  Φοράς ράσο ή όχι?
 

Stories

Νέο!

Stories

Top Bottom