Χριστιανισμός

Παιδια πιστεψτε οσο ειναι νωρις! Και αγοραστε επιτελους αυτα τα Reebok, 25 ευρω τα δινω!

 

[stavros51]

Λατρευω τους ανθρώπους που προσπαθούν να καταρρίψουν την ύπαρξη θεού.
Αλλά σκέφτομαι: Γιατι να καταρρίψεις κατι αν δεν υπάρχει;
.........
Λατρευω τους ανθρώπους που προσπαθούν να καταρρίψουν την ύπαρξη θεού....

Ελπίζω, erinal, ότι δεν εννοείς ότι αποτελώ αντικείμενο λατρείας σου!

 

Σταυρο σε παρακαλω μπορεις να αλλαξεις τον τιτλο της αγγελιας για τα Reebok? 25 ευρω τα δινω πλεον, οχι 40 που λεει ο τιτλος. Ευχαριστω και για την αναλυση που εκανες αλλα προτιμω να πιστευω αυτο τον καιρο και να προσευχομαι, αισθανομαι πολυ ωραια. 

 

[mariath]

Σταυρο σε παρακαλω μπορεις να αλλαξεις τον τιτλο της αγγελιας για τα Reebok? 25 ευρω τα δινω πλεον, οχι 40 που λεει ο τιτλος. Ευχαριστω και για την αναλυση που εκανες αλλα προτιμω να πιστευω αυτο τον καιρο και να προσευχομαι, αισθανομαι πολυ ωραια.

Σε στενεύουν τα Reebok?

Σε στενεύει το στρινγκ?

Τι σου συμβαίνει?

 

[stavros51]

προτιμω να πιστευω αυτο τον καιρο και να προσευχομαι, αισθανομαι πολυ ωραια. 

Έχουν οι καιροί γυρίσματα!

 

[str81977]

H άρνηση τού εβραιοχριστιανισμού είναι εξ΄ ορισμού αρχαιολατρεία;

Όχι..
Μπορείς κάλλιστα να μην αποδέχεσαι τον ιουδαιοχριστιανισμό χωρίς να τρέχεις με χλαμύδες στις ερημιές...

Οταν γράφεις "αρχαίες λατρείες" εννοείς τήν θρησκεία τών προγόνων μας (αν είσαι Ελληνας);

Πρέπει να τρέχω με χλαμύδες στις ερημιές και να δοξάζω το Δια για να θεωρούμαι έλληνας;
Ο ελληνισμός ως εθνική ταυτότητα έχει μεν συνέχεια αλλά δεν είναι κάτι σταθερό και αναλλοίωτο στο πέρασμα των αιώνων... Αλλος ο ελληνισμός της μυκηναϊκής περιόδου, άλλος της κλασσικής αρχαιότητας, άλλος της ελληνιστικής περιόδου, άλλος στην ανατολική ρωμαϊκή αυτοκράτορία, άλλος σήμερα...
Και φυσικά ο ελληνισμός επηρρέασε και επηρρεάστηκε...
Μια από τις επιρροές που δέχθηκε ήταν ο χριστιανισμός...
Ο οποίος ξεκίνησε από ιουδαϊκή σέχτα, έγινε κοσμοπολίτικη διεθνιστική ιδεολογία για να μεταλαχθεί πάλι  σε εθνική θρησκεία, όπου το κάθε έθνος τον προσάρμοζε κατά το δοκούν...
Η αναγκαστική συνύπαρκη με τον ελληνισμό δεν άφησε ανεπηρρέαστο ούτε το έναν ούτε τον άλλο...
Όπως συμβαίνει με τις ιδέες όταν συναντηθούν.

Πριν 1600 χρόνια έληξε η διαμάχη χριστιανισμού-ελληνισμού;Πώς έληξε;Mέ απόφαση.....οικουμενικής συνόδου ή μέ ......πατριαρχικό χρυσόβουλο;

Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποια προαίωνια διαμάχη δελφού - σιών όπου ακόμη δεν έχει παιχτεί η τελευταία πράξη...
Το σίγουρο είναι ότι αν ο ελληνισμός θέλει να επιζήσει, η λύση δεν είναι να γυρίσουμε στο 500 πΧ αλλά να κοιτάξουμε το παρόν και μέλλον...
Φυσικά η αναβιώση της διαμάχης εθνικών- χριστιανών κάθε άλλο παρά εξυπηρετεί τον ελληνισμό αφού μας γυρίζει 1600 χρόνια πίσω και χτυπάει όλως τυχαίους τους πατριωτικούς κύκλους...

Εν πάσει περιπτώση, λατρεύω την αρχαία ελληνική μυθολογία και τις υπέροχες αλληγορίες της, δεν απαρνιέμαι 1600 χρόνια συνύπαρξης ελληνισμού και χριστιανισμού και κοιτάω τί συμβαίνει το 2010, όχι πώς θα πάρω ρεβανς για μια διαμάχη που δεν με αφορά πια.

Στην τελική, ο ελληνισμός εδώ και έναν περίπου αιώνα κινδυνεύει πολύ περισσότερο από κάποιους άλλους -ισμούς- μακρινά ξαδελφάκια του χριστιανισμού στην καθαρή μορφή του, προτού δηλαδή υποστεί και αυτός μεταλλάξεις από τον ελληνισμό.

 

[trustworth]

Επειδή το αρχικό κείμενο για την σχέση Διονύσου – Ιησού μου άναψε λίγο την περιέργεια προσπάθησα να βρω λίγο τι παίζει.
Καταρχήν η γέννηση του Διονύσου γιορταζόταν στις 6 Ιανουαρίου και όχι στις 25 Δεκεμβρίου.
Το ότι γεννήθηκε από «παρθένο» δεν το βρήκα πουθενά. Ως μητέρα του αναφέρετε η Σέμελη την οποία πήδηξε ο Δίας …άρα δεν ήταν παρθένα.
Σε αντίθεση με τον πράο Χριστό ο Διόνυσος ήταν θεός της ανατροπής και της ανακατοσούρας.
Ο Διόνυσος ταξίδευε για να διαδώσει το όνομα του σε πολλές περιοχές (Ελλάδα, Ασία, Ινδία), αντίθετα ο Χριστός έμεινε στην περιοχή της Ιουδαίας. Άλλη μια διαφορά είναι ότι τα θαύματα του Διονύσου ήταν για να τιμωρήσει αυτούς που δεν τον πίστευαν.
Ο Διόνυσος κατά την μυθολογία διαμελίστηκε και φαγώθηκε από τους Τιτάνες (εκτός από την καρδιά του). Καμία σχέση δηλαδή με την Θεία Κοινωνία.
Περί ανάστασης υπάρχουν 5-6 εκδοχές, μια είναι ότι κατέβηκε στο Αδη για να σώσει τη μητέρα του και γύρισε, μια άλλη ότι κρύφτηκε στα βάθη της Αλκυονίδας Θάλασσας και ξαναγύρισε, μια τρίτη ότι η καρδιά που δεν είχε φαγωθεί από τους Τιτάνες τοποθετήθηκε σε σώμα από γύψο και μερικές ακόμα που λένε ότι μάζεψαν τα κομμάτια και ξαναφτιάχτηκε με εντολή του Δία. Πάλι δεν βρίσκω καμία σχέση με την Ανάσταση του Χριστού.
Η πηγή που λέει ότι έκανε το νερό κρασί είναι μεταγενέστερη των Ευαγγελίων άρα δεν τίθεται θέμα αντιγραφής.
Το τεχνούργημα με το σταυρωμένο Διόνυσο έχει χαρακτηριστεί ως πλαστογραφία από το 1935 και συμφωνούν πολλοί ειδικοί σε αυτό (δεν βρήκα κάτι πιο εμπεριστατωμένο αλλά θα ψάξω).

Αναμφίβολα τα Χριστούγεννα, όπως και το Πάσχα, οι χριστιανοί ζουν τις πιο συγκινητικές στιγμές της πίστης τους. Όμως αποτελούν αυτά πραγματικά γεγονότα ή μοναχά σύμβολα της πίστης; Δυστυχώς μόνον οι μυημένοι, αυτοί δηλαδή που έψαξαν σε βάθος τη θρησκεία αυτή, από τον χριστιανικό γνωστικισμό και παλαιότερα, αναγνωρίζουν το δεύτερο σαν πιθανό. Οι περισσότεροι, για να μην πω όλοι, έχουν την εντύπωση ότι ζουν μία πραγματική ανάμνηση. Ανάμνηση σε ένα πραγματικό γεγονός!

Απ’ όποια πλευρά και να το δει κανείς η άποψη αυτή φαίνεται πολύ τραβηγμένη και κυρίως αυθαίρετη. Ας μην αναφερθούμε, στο άρθρο αυτό, αν ο Ιησούς ήταν υπαρκτό πρόσωπο ή όχι. Ο χρόνος είναι μακρύς και θα μας δοθεί η ευκαιρία να το σχολιάσουμε μία άλλη φορά. Αυτές τις μέρες λοιπόν γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα. Πρωταγωνιστές της ιστορίας: η παρθένος Μαρία και ο νεότοκος γιος της Ιησούς.

    Εύλογα μπορεί να ρωτήσει κανείς γιατί η γιορτή αυτή άργησε να λατρευτεί τόσο πολύ. Ο λόγος κυρίως είναι πως η γέννηση θεωρούνταν, όχι μόνο τότε αλλά και σήμερα, παγανιστική γιορτή. Οι χριστιανοί γιορτάζανε όταν το τιμώμενο πρόσωπο εγκατέλειπε την εγκόσμια ζωή και επέστρεφε στον Κύριο, τον τόπο του Θεού, όπου η ζωή θεωρείται αιώνια. Η Μαρία άλλωστε μέχρι τον 5ο αιώνα δεν λατρεύτηκε ποτέ! Η Οικουμενική Σύνοδος της Εφέσου το 431 επέτρεψε για πρώτη φορά τη λατρεία της! Ούτε οι «Πράξεις των Αποστολών» την αναφέρουν! Η γέννηση του Ιησού επίσης μέχρι τον 4ο αιώνα αγνοούνταν. Μόνον επί Πάπα Ιουλίου γιορτάστηκε η γέννηση του Ιησού, όταν στην Ανατολή την αγνοούσαν ακόμα. Οι τελευταίοι γιόρταζαν σαν μεγαλύτερη γιορτή μετά το Πάσχα, τα Επιφάνεια στις 6 Ιανουαρίου. Είναι ψέμα ότι γιόρταζαν τα Χριστούγεννα μαζί με τα Επιφάνεια. Αυτό κατόπιν το επινόησαν. Απλά στις 6 του Γενάρη είχαν ορίσει οι Γνωστικοί την βάπτιση του Χριστού, στην οποία τους παρουσιάστηκε σαν Υιός του Θεού και κατά τους χριστιανούς αργότερα, σαν Θεοφάνια, δηλαδή του Επιφανέντος Θεού. Με την εμφάνιση του Αγίου Πνεύματος γεννήθηκε ο τριαδικός θεός. Γι αυτό και όταν αργότερα υιοθέτησαν τη σαρκική του γέννηση, αυτήν την ονόμασαν «δεύτερη γέννηση». Ο δευτερογεννημένος Ιησούς, εδώ ταυτίζεται, όπως θα δούμε πιο κάτω με τον δευτερογεννημένο «Διμήτριο» Διόνυσο Ζαγρέα.Πριν περάσουμε όμως στα συγκρητικά στοιχεία πρέπει να γνωρίζετε ότι, η Αρμενική Εκκλησία γιορτάζει, ακόμα και σήμερα, τα Χριστούγεννα στις 6 Γενάρη!

    Τότε, ακόμα νωρίτερα, στην Αίγυπτο, γιόρταζαν το χειμερινό ηλιοστάσιο σε συνδυασμό με την υπερχείλιση των υδάτων του Νείλου και στη Μέση Ανατολή τηρούνταν μία ανάλογη γιορτή στην οποία οι θαυμαστές και μυστηριώδεις βρύσες ανάβλυζαν κρασί αντί για νερό!

    Στην Άνδρο, επίσης, υπήρχε μια πηγή δίπλα από το ναό τού Διονύσου που την παραμονή των επιφανίων έτρεχε νερό που είχε γεύση κρασιού!

    Ο θρησκευτικός συγκρητισμός ενσωμάτωσε στον χριστιανισμό τον Αγιασμό των Υδάτων και αργότερα επινόησε το πρώτο θαύμα στην Κανά που υποτίθεται ότι ο Ιησούς μετέτρεπε το νερό σε κρασί! Ανάμεσα στο Διόνυσο και τον Ιησού μπορεί να βρει κανείς αρκετούς παραλληλισμούς που δεν δικαιολογούνται με την σύμπτωση.

    Όμως, ας επιστρέψουμε στην πρώτη γιορτή των Χριστουγέννων που υιοθετήθηκε τον 4ο αιώνα από τον Πάπα Ιούλιο. Ποια ημέρα έπρεπε να υιοθετήσουν, οι Ρωμαίοι, γι’ αυτή την μεγαλειώδη γιορτή; Αναμφίβολα, εκείνη που στη Δύση είχε τη μεγαλύτερη επιρροή! Τότε που γιορταζόταν η γέννηση του Ήλιου, κατά τα τέλη των Σατουρναλίων. Ο Δεκέμβριος ήταν αφιερωμένος στον Κρόνο προς τιμήν του οποίου γιόρταζαν τα Σατουρνάλια που ξεκινούσαν από τις 17 του μηνός. Πίστευαν ότι στις 25 του μηνός ο Ήλιος αναγεννιέται και παίρνει νέα δύναμη. Γι αυτό και γιόρταζαν τα γενέθλια του αήττητου ήλιου.

    Τότε δηλαδή που τα γερμανικά και κελτικά φύλα γιόρταζαν το Γιούλ, δηλαδή το χειμερινό ηλιοστάσιο με την επιστροφή του Ήλιου. Από παλαιότερα άλλωστε οι χριστιανοί γιόρταζαν τον Ήλιο δίνοντας το όνομά του στην τιμώμενη μέρα της εβδομάδας. Οι Δυτικοί την ονομάζουν Μέρα του Ήλιου Sun-day και οι Ορθόδοξοι Κυριακή, μέρα του Κυρίου, για να τιμήσουν τον νοητό Ήλιο της δικαιοσύνης!

    Είναι γνωστό άλλωστε ότι ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος, ο οποίος νομιμοποίησε το Χριστιανισμό στη Ρώμη, λάτρευε τον Sol Invictus (Ανίκητος Ήλιος), συγχωνεύοντας τις θεότητες του Μίθρα, του Ήλιου και του Απόλλωνα.

    Η 25η Δεκεμβρίου, όμως, ήταν η μέρα των Μιθραϊκών τελετουργιών, μέρα που οι Ρωμαίοι γιόρταζαν τη γέννηση του Μίθρα!

    Ο Μίθρας ήταν Ινδοϊρακινός Θεός που από τον 1ο αιώνα, πριν τη χρονολόγησή μας, έφτασε στη Δύση και η επιρροή του στο λαό, ιδιαίτερα ανάμεσα στο στρατό, η λατρεία του πήρε μεγάλες διαστάσεις (2ο και 3ο αιώνας). Επί Διοκλητιανού έγινε προστάτης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και επί Κωνσταντίνου, με την άνοδο του χριστιανισμού στην Ανατολή, άρχισε να εξασθενεί.

    Ο Μίθρας γεννήθηκε σε μια σπηλιά, μέσα από ένα βράχο, και γι αυτό οι σπηλιές λατρεύτηκαν σαν κατοικία του Θεού. Ήταν ο Θεός του Φωτός που ανέτειλε για να δώσει Φως, Αλήθεια και Δικαιοσύνη στον κόσμο. Η σπηλιά δείχνει ότι ο Θεός έρχεται από το σκοτάδι για να ρίξει το Φως του στους ανθρώπους, να τους λυτρώσει δηλαδή από το σκότος!

    Όμως και ο Χριστός λατρεύεται σαν «ο φέρων το φως» υποκαθιστώντας τους ηλιακούς θεούς του αρχαίου κόσμου. Στην αρχαιότητα γιόρταζαν την ίδια μέρα τη γέννηση του Θείου Βρέφους Λικνίτη Διονύσου στους Δελφούς, του Θείου Βρέφους Αιώνα στην Αλεξάνδρεια, του Θείου Βρέφους Πλούτου στην Ελευσίνα, που συμβόλιζε τον πλούτο της σοδειάς, με γιορτές, διασκεδάσεις και ξεφαντώματα.

    Η νύχτα των Χριστουγέννων είναι η ιερότερη μέρα της χρονιάς, επειδή βρίσκεται κοντά στις χειμερινές τροπές του ήλιου. Μετά τη γέννηση «αύξει το φως» και Ηλίου γενέθλιον».Ας μη ξεχνάμε και ο Δίας σε σπήλαιο της Κρήτης γεννήθηκε και δεν ήταν ο μοναδικός!
    Εδώ μπορείς να ξεναγηθείς στο Ιδαίον Άντρον του Διός

    Ο Μίθρας αρχικά λατρεύτηκε κυρίως από τους ποιμένες και γι αυτό θεωρήθηκε Ποιμένας των ανθρώπων. Πρόσφερε στον κόσμο βίο πνευματικό, ελπίδα και λύτρωση μετά θάνατον. Οι μύστες καθαίρονταν με το καθαρτήριο νερό και στους οπαδούς τελούσαν ένα είδος βαπτίσματος χρίζοντας το μέτωπο!

    Έτσι ακριβώς και ο Ιησούς περιέγραφε τον εαυτό του σαν “Καλός Ποιμένας”. Προσωπογραφίες του Χριστού τον δείχνουν να κρατάει τη ράβδο του ποιμένα. Η ράβδος επίσης φαίνεται και στα χέρια του Όσιρι από την Αιγυπτιακή τέχνη. Στη λογοτεχνία τα επίθετα του sa και Asar-sa σημαίνουν “ποιμένας” και “Όσιρις ο ποιμένας”.Είναι τόσες οι ομοιότητες με τον χριστιανισμό που ο Ιουστίνος ο Μάρτυρας (2ος αιώνας) δεν άντεξε και ξέσπασε πως ο διάβολος αντέγραψε από πριν αυτά που θα πίστευαν οι χριστιανοί μετά!

    Σας φαίνεται τραβηγμένη η εκδοχή… το παρελθόν να μιμείται το μέλλον; Εγώ πάντως νόμιζα ότι συνέβαινε αντίστροφα και δεν είμαι ο μόνος! Εν πάση περιπτώσει οι καλοθελητές χριστιανοί, τότε που ο χριστιανισμός κατασκευάζονταν το έχαψαν, όπως έχαψαν τόσα άλλα παράλογα και εξωτικά πράγματα. Εσείς για παράδειγμα αυτές τις μέρες πού πιστεύετε πως γεννήθηκε ο Ιησούς, σε σπήλαιο, σαν τον Μίθρα ή σε στάβλο σαν ποιμένας;

    Ξέρω. Σε στάβλο θα μου πουν οι περισσότεροι. Όμως αγνοείτε ότι τον καιρό εκείνο οι σπηλιές χρησίμευαν και σαν στάβλοι, όταν ο καιρός ήταν απειλητικός για τα ζώα των βοσκών, μέσα στις οποίες υπήρχαν και φάτνες, ξύλινες κατασκευές δηλαδή για την τροφή των ζώων. Ο Ιουστίνος ο Μάρτυρας, από τους πρώτους χριστιανούς, όταν ο Ιουδαιοχριστιανισμός βρισκόταν ακόμα στα σκαριά, ήξερε καλύτερα που τοποθετούσαν τη γέννηση του βρέφους (βλέπε Διάλογο προς Τρύφωνα 78.5).Ακόμα και σήμερα στον Εσπερινό ο παπάς απαγγέλλει «Σήμερον η παρθένος τίκτει ένδον εν τω σπηλαίω»

    Όμως τα αποδιδόμενα κείμενα του Λουκά (2.1-16) αργότερα στο τέλος του 2ου αιώνα, τοποθέτησαν το στάβλο σε πανδοχείο της Βηθλεέμ, αν και δεν μπόρεσαν να αποσιωπήσουν τους βοσκούς που πρώτοι επισκέφτηκαν την Μαρία με το παιδί, δημιουργώντας την πρώτη αντίφαση με τον Ματθαίο που μιλά για Μάγους από την Ανατολή.

    Αυτοί οι τελευταίοι είδαν το άστρο να φεγγοβολά από την Ανατολή κι έτσι κατάφεραν να εντοπίσουν το σημείο όπου γεννήθηκε ο Ιησούς, ενώ ο Ηρώδης που ζούσε στην Ιερουσαλήμ, δεν κατάφερε να τον βρει ποτέ!

    Παρ’ όλου ότι ζούσε στην Ιερουσαλήμ!

    Έτσι λένε οι χριστιανοί!

    Η ιστορία λέει όμως ότι αυτός πέθανε το 4 πριν τη γέννηση του Ιησού!

    Προσπαθούν οι πιστοί, όχι να κατανοήσουν, αλλά να κλείσουν τα τραβηγμένα τους αυτιά στην Αλήθεια. Τα ανοίγουν μόνο όταν οι καθοδηγητές ανοίγουν, σαν προφήτες, το στόμα τους.

    Οι τελευταίοι ψάχνουν για αποδείξεις! Πού;Μα φυσικά στην Παλιά Διαθήκη! Εκεί βρίσκονται οι ρίζες τους! Βρήκαν χωρία που ταίριαζαν κάπως και απομονώνοντάς τα από το υπόλοιπο κείμενο, τα ερμήνευαν όπως ήθελαν. Βλέπεις δεν υπήρχαν βιβλία όπως σήμερα και οι περισσότεροι δεν ήξεραν γράμματα! Έτσι, οι κατεργαράκοι επινοητές και πλαστογράφοι της ιστορίας έκαναν θαύματα βγάζοντας, κυριολεκτικά, λαγούς από το καπέλο τους!

 

[amjik]

Άποδεικνύεται λάθος να μπερδεύουμε θέματα πίστης και θρησκείας, είναι σάν να ανοίγουμε τους άσκούς του αίολου...............

Όλοι το παίρνουν προσωπικά το ζήτημα σαν να έχει ο ένας κάτι έναντίον του άλλου.

Αποκλείεται να έχουν και οί δύο δίκιο?????????

Άφού το θέμα θρησκεία , πίστη είναι ύποκειμενικό και όχι άντικειμενικό ,
ο καθένας όμως όπως το βλέπει άπο την μεριά του !!!!!!!!!!!!!

 

[Πουτανγαμών]

Άποδεικνύεται λάθος να μπερδεύουμε θέματα πίστης και θρησκείας, είναι σάν να ανοίγουμε τους άσκούς του αίολου...............

Όλοι το παίρνουν προσωπικά το ζήτημα σαν να έχει ο ένας κάτι έναντίον του άλλου.

Αποκλείεται να έχουν και οί δύο δίκιο?????????

Άφού το θέμα θρησκεία , πίστη είναι ύποκειμενικό και όχι άντικειμενικό ,
ο καθένας όμως όπως το βλέπει άπο την μεριά του !!!!!!!!!!!!!

Πρέπει να υπάρχει σεβασμός στις απόψεις του άλλου και να μην βρίζει ο ένας τον άλλο.
Είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα αυτό. Και κανείς δεν έχει για μένα την απόλυτη αλήθεια

 

[amjik]

Πρέπει να υπάρχει σεβασμός στις απόψεις του άλλου και να μην βρίζει ο ένας τον άλλο.
Είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα αυτό. Και κανείς δεν έχει για μένα την απόλυτη αλήθεια

Αγαπητέ μου έγώ άν θα έθετα θέμα δεν θα ήταν για την θρησκεία αλλά για τους έκπροσώπους της.

Είμαι βαθειά πεπεισμένος ότι αν ήταν πιο άνθρώπινοι οι έκπρόσωποι της δεν θα κάναμε τώρα αυτή την συζήτηση.... (τίποτα έπί προσωπικού έ )

Να ψάχνουμε άν έχει θέση η θρησκεία και ή πίστη στήν σημερινή έποχή.............

Τά σέβη μου άγαπητέ !!!!!!!!

 

[Πουτανγαμών]

Αγαπητέ μου έγώ άν θα έθετα θέμα δεν θα ήταν για την θρησκεία αλλά για τους έκπροσώπους της.

Είμαι βαθειά πεπεισμένος ότι αν ήταν πιο άνθρώπινοι οι έκπρόσωποι της δεν θα κάναμε τώρα αυτή την συζήτηση.... (τίποτα έπί πρωσοπικού έ )

Να ψάχνουμε άν έχει θέση η θρησκεία και ή πίστη στήν σημερινή έποχή.............

Τά σέβη μου άγαπητέ !!!!!!!!

Τα σέβη μου...

 

[anatolgami]

Αναμφίβολα τα Χριστούγεννα, όπως και το Πάσχα, οι χριστιανοί ζουν τις πιο συγκινητικές στιγμές της πίστης τους. Όμως αποτελούν αυτά πραγματικά γεγονότα ή μοναχά σύμβολα της πίστης; Δυστυχώς μόνον οι μυημένοι, αυτοί δηλαδή που έψαξαν σε βάθος τη θρησκεία αυτή, από τον χριστιανικό γνωστικισμό και παλαιότερα, αναγνωρίζουν το δεύτερο σαν πιθανό. Οι περισσότεροι, για να μην πω όλοι, έχουν την εντύπωση ότι ζουν μία πραγματική ανάμνηση. Ανάμνηση σε ένα πραγματικό γεγονός!

Απ’ όποια πλευρά και να το δει κανείς η άποψη αυτή φαίνεται πολύ τραβηγμένη και κυρίως αυθαίρετη. Ας μην αναφερθούμε, στο άρθρο αυτό, αν ο Ιησούς ήταν υπαρκτό πρόσωπο ή όχι. Ο χρόνος είναι μακρύς και θα μας δοθεί η ευκαιρία να το σχολιάσουμε μία άλλη φορά. Αυτές τις μέρες λοιπόν γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα. Πρωταγωνιστές της ιστορίας: η παρθένος Μαρία και ο νεότοκος γιος της Ιησούς.

    Εύλογα μπορεί να ρωτήσει κανείς γιατί η γιορτή αυτή άργησε να λατρευτεί τόσο πολύ. Ο λόγος κυρίως είναι πως η γέννηση θεωρούνταν, όχι μόνο τότε αλλά και σήμερα, παγανιστική γιορτή. Οι χριστιανοί γιορτάζανε όταν το τιμώμενο πρόσωπο εγκατέλειπε την εγκόσμια ζωή και επέστρεφε στον Κύριο, τον τόπο του Θεού, όπου η ζωή θεωρείται αιώνια. Η Μαρία άλλωστε μέχρι τον 5ο αιώνα δεν λατρεύτηκε ποτέ! Η Οικουμενική Σύνοδος της Εφέσου το 431 επέτρεψε για πρώτη φορά τη λατρεία της! Ούτε οι «Πράξεις των Αποστολών» την αναφέρουν! Η γέννηση του Ιησού επίσης μέχρι τον 4ο αιώνα αγνοούνταν. Μόνον επί Πάπα Ιουλίου γιορτάστηκε η γέννηση του Ιησού, όταν στην Ανατολή την αγνοούσαν ακόμα. Οι τελευταίοι γιόρταζαν σαν μεγαλύτερη γιορτή μετά το Πάσχα, τα Επιφάνεια στις 6 Ιανουαρίου. Είναι ψέμα ότι γιόρταζαν τα Χριστούγεννα μαζί με τα Επιφάνεια. Αυτό κατόπιν το επινόησαν. Απλά στις 6 του Γενάρη είχαν ορίσει οι Γνωστικοί την βάπτιση του Χριστού, στην οποία τους παρουσιάστηκε σαν Υιός του Θεού και κατά τους χριστιανούς αργότερα, σαν Θεοφάνια, δηλαδή του Επιφανέντος Θεού. Με την εμφάνιση του Αγίου Πνεύματος γεννήθηκε ο τριαδικός θεός. Γι αυτό και όταν αργότερα υιοθέτησαν τη σαρκική του γέννηση, αυτήν την ονόμασαν «δεύτερη γέννηση». Ο δευτερογεννημένος Ιησούς, εδώ ταυτίζεται, όπως θα δούμε πιο κάτω με τον δευτερογεννημένο «Διμήτριο» Διόνυσο Ζαγρέα.Πριν περάσουμε όμως στα συγκρητικά στοιχεία πρέπει να γνωρίζετε ότι, η Αρμενική Εκκλησία γιορτάζει, ακόμα και σήμερα, τα Χριστούγεννα στις 6 Γενάρη!

    Τότε, ακόμα νωρίτερα, στην Αίγυπτο, γιόρταζαν το χειμερινό ηλιοστάσιο σε συνδυασμό με την υπερχείλιση των υδάτων του Νείλου και στη Μέση Ανατολή τηρούνταν μία ανάλογη γιορτή στην οποία οι θαυμαστές και μυστηριώδεις βρύσες ανάβλυζαν κρασί αντί για νερό!

    Στην Άνδρο, επίσης, υπήρχε μια πηγή δίπλα από το ναό τού Διονύσου που την παραμονή των επιφανίων έτρεχε νερό που είχε γεύση κρασιού!

    Ο θρησκευτικός συγκρητισμός ενσωμάτωσε στον χριστιανισμό τον Αγιασμό των Υδάτων και αργότερα επινόησε το πρώτο θαύμα στην Κανά που υποτίθεται ότι ο Ιησούς μετέτρεπε το νερό σε κρασί! Ανάμεσα στο Διόνυσο και τον Ιησού μπορεί να βρει κανείς αρκετούς παραλληλισμούς που δεν δικαιολογούνται με την σύμπτωση.

    Όμως, ας επιστρέψουμε στην πρώτη γιορτή των Χριστουγέννων που υιοθετήθηκε τον 4ο αιώνα από τον Πάπα Ιούλιο. Ποια ημέρα έπρεπε να υιοθετήσουν, οι Ρωμαίοι, γι’ αυτή την μεγαλειώδη γιορτή; Αναμφίβολα, εκείνη που στη Δύση είχε τη μεγαλύτερη επιρροή! Τότε που γιορταζόταν η γέννηση του Ήλιου, κατά τα τέλη των Σατουρναλίων. Ο Δεκέμβριος ήταν αφιερωμένος στον Κρόνο προς τιμήν του οποίου γιόρταζαν τα Σατουρνάλια που ξεκινούσαν από τις 17 του μηνός. Πίστευαν ότι στις 25 του μηνός ο Ήλιος αναγεννιέται και παίρνει νέα δύναμη. Γι αυτό και γιόρταζαν τα γενέθλια του αήττητου ήλιου.

    Τότε δηλαδή που τα γερμανικά και κελτικά φύλα γιόρταζαν το Γιούλ, δηλαδή το χειμερινό ηλιοστάσιο με την επιστροφή του Ήλιου. Από παλαιότερα άλλωστε οι χριστιανοί γιόρταζαν τον Ήλιο δίνοντας το όνομά του στην τιμώμενη μέρα της εβδομάδας. Οι Δυτικοί την ονομάζουν Μέρα του Ήλιου Sun-day και οι Ορθόδοξοι Κυριακή, μέρα του Κυρίου, για να τιμήσουν τον νοητό Ήλιο της δικαιοσύνης!

    Είναι γνωστό άλλωστε ότι ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος, ο οποίος νομιμοποίησε το Χριστιανισμό στη Ρώμη, λάτρευε τον Sol Invictus (Ανίκητος Ήλιος), συγχωνεύοντας τις θεότητες του Μίθρα, του Ήλιου και του Απόλλωνα.

    Η 25η Δεκεμβρίου, όμως, ήταν η μέρα των Μιθραϊκών τελετουργιών, μέρα που οι Ρωμαίοι γιόρταζαν τη γέννηση του Μίθρα!

    Ο Μίθρας ήταν Ινδοϊρακινός Θεός που από τον 1ο αιώνα, πριν τη χρονολόγησή μας, έφτασε στη Δύση και η επιρροή του στο λαό, ιδιαίτερα ανάμεσα στο στρατό, η λατρεία του πήρε μεγάλες διαστάσεις (2ο και 3ο αιώνας). Επί Διοκλητιανού έγινε προστάτης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και επί Κωνσταντίνου, με την άνοδο του χριστιανισμού στην Ανατολή, άρχισε να εξασθενεί.

    Ο Μίθρας γεννήθηκε σε μια σπηλιά, μέσα από ένα βράχο, και γι αυτό οι σπηλιές λατρεύτηκαν σαν κατοικία του Θεού. Ήταν ο Θεός του Φωτός που ανέτειλε για να δώσει Φως, Αλήθεια και Δικαιοσύνη στον κόσμο. Η σπηλιά δείχνει ότι ο Θεός έρχεται από το σκοτάδι για να ρίξει το Φως του στους ανθρώπους, να τους λυτρώσει δηλαδή από το σκότος!

    Όμως και ο Χριστός λατρεύεται σαν «ο φέρων το φως» υποκαθιστώντας τους ηλιακούς θεούς του αρχαίου κόσμου. Στην αρχαιότητα γιόρταζαν την ίδια μέρα τη γέννηση του Θείου Βρέφους Λικνίτη Διονύσου στους Δελφούς, του Θείου Βρέφους Αιώνα στην Αλεξάνδρεια, του Θείου Βρέφους Πλούτου στην Ελευσίνα, που συμβόλιζε τον πλούτο της σοδειάς, με γιορτές, διασκεδάσεις και ξεφαντώματα.

    Η νύχτα των Χριστουγέννων είναι η ιερότερη μέρα της χρονιάς, επειδή βρίσκεται κοντά στις χειμερινές τροπές του ήλιου. Μετά τη γέννηση «αύξει το φως» και Ηλίου γενέθλιον».Ας μη ξεχνάμε και ο Δίας σε σπήλαιο της Κρήτης γεννήθηκε και δεν ήταν ο μοναδικός!
    Εδώ μπορείς να ξεναγηθείς στο Ιδαίον Άντρον του Διός

    Ο Μίθρας αρχικά λατρεύτηκε κυρίως από τους ποιμένες και γι αυτό θεωρήθηκε Ποιμένας των ανθρώπων. Πρόσφερε στον κόσμο βίο πνευματικό, ελπίδα και λύτρωση μετά θάνατον. Οι μύστες καθαίρονταν με το καθαρτήριο νερό και στους οπαδούς τελούσαν ένα είδος βαπτίσματος χρίζοντας το μέτωπο!

    Έτσι ακριβώς και ο Ιησούς περιέγραφε τον εαυτό του σαν “Καλός Ποιμένας”. Προσωπογραφίες του Χριστού τον δείχνουν να κρατάει τη ράβδο του ποιμένα. Η ράβδος επίσης φαίνεται και στα χέρια του Όσιρι από την Αιγυπτιακή τέχνη. Στη λογοτεχνία τα επίθετα του sa και Asar-sa σημαίνουν “ποιμένας” και “Όσιρις ο ποιμένας”.Είναι τόσες οι ομοιότητες με τον χριστιανισμό που ο Ιουστίνος ο Μάρτυρας (2ος αιώνας) δεν άντεξε και ξέσπασε πως ο διάβολος αντέγραψε από πριν αυτά που θα πίστευαν οι χριστιανοί μετά!

    Σας φαίνεται τραβηγμένη η εκδοχή… το παρελθόν να μιμείται το μέλλον; Εγώ πάντως νόμιζα ότι συνέβαινε αντίστροφα και δεν είμαι ο μόνος! Εν πάση περιπτώσει οι καλοθελητές χριστιανοί, τότε που ο χριστιανισμός κατασκευάζονταν το έχαψαν, όπως έχαψαν τόσα άλλα παράλογα και εξωτικά πράγματα. Εσείς για παράδειγμα αυτές τις μέρες πού πιστεύετε πως γεννήθηκε ο Ιησούς, σε σπήλαιο, σαν τον Μίθρα ή σε στάβλο σαν ποιμένας;

    Ξέρω. Σε στάβλο θα μου πουν οι περισσότεροι. Όμως αγνοείτε ότι τον καιρό εκείνο οι σπηλιές χρησίμευαν και σαν στάβλοι, όταν ο καιρός ήταν απειλητικός για τα ζώα των βοσκών, μέσα στις οποίες υπήρχαν και φάτνες, ξύλινες κατασκευές δηλαδή για την τροφή των ζώων. Ο Ιουστίνος ο Μάρτυρας, από τους πρώτους χριστιανούς, όταν ο Ιουδαιοχριστιανισμός βρισκόταν ακόμα στα σκαριά, ήξερε καλύτερα που τοποθετούσαν τη γέννηση του βρέφους (βλέπε Διάλογο προς Τρύφωνα 78.5).Ακόμα και σήμερα στον Εσπερινό ο παπάς απαγγέλλει «Σήμερον η παρθένος τίκτει ένδον εν τω σπηλαίω»

    Όμως τα αποδιδόμενα κείμενα του Λουκά (2.1-16) αργότερα στο τέλος του 2ου αιώνα, τοποθέτησαν το στάβλο σε πανδοχείο της Βηθλεέμ, αν και δεν μπόρεσαν να αποσιωπήσουν τους βοσκούς που πρώτοι επισκέφτηκαν την Μαρία με το παιδί, δημιουργώντας την πρώτη αντίφαση με τον Ματθαίο που μιλά για Μάγους από την Ανατολή.

    Αυτοί οι τελευταίοι είδαν το άστρο να φεγγοβολά από την Ανατολή κι έτσι κατάφεραν να εντοπίσουν το σημείο όπου γεννήθηκε ο Ιησούς, ενώ ο Ηρώδης που ζούσε στην Ιερουσαλήμ, δεν κατάφερε να τον βρει ποτέ!

    Παρ’ όλου ότι ζούσε στην Ιερουσαλήμ!

    Έτσι λένε οι χριστιανοί!

    Η ιστορία λέει όμως ότι αυτός πέθανε το 4 πριν τη γέννηση του Ιησού!

    Προσπαθούν οι πιστοί, όχι να κατανοήσουν, αλλά να κλείσουν τα τραβηγμένα τους αυτιά στην Αλήθεια. Τα ανοίγουν μόνο όταν οι καθοδηγητές ανοίγουν, σαν προφήτες, το στόμα τους.

    Οι τελευταίοι ψάχνουν για αποδείξεις! Πού;Μα φυσικά στην Παλιά Διαθήκη! Εκεί βρίσκονται οι ρίζες τους! Βρήκαν χωρία που ταίριαζαν κάπως και απομονώνοντάς τα από το υπόλοιπο κείμενο, τα ερμήνευαν όπως ήθελαν. Βλέπεις δεν υπήρχαν βιβλία όπως σήμερα και οι περισσότεροι δεν ήξεραν γράμματα! Έτσι, οι κατεργαράκοι επινοητές και πλαστογράφοι της ιστορίας έκαναν θαύματα βγάζοντας, κυριολεκτικά, λαγούς από το καπέλο τους!

...Χρήσιμα όλα αυτά και ΓΝΩΣΤΑ...Δε θα περίμενε κανείς τίποτε περισσότερο από μια Ιουδαϊκή ΑΙΡΕΣΗ, δηλαδή μια ΑΡΛΟΥΜΠΟΛΟΓΙΑ στη σκια μιας θρησκείας του πιο ΑΠΟΛΙΤΙΣΤΟΥ λαού της Μεσογείου, παρά να αντιγράφει ΣΥΝΕΧΩΣ, ΣΚΟΡΠΙΑ και ΑΔΕΞΙΑ στοιχεία από άλλες θρησκείες και κουλτούρες...

 

[amjik]

...Χρήσιμα όλα αυτά και ΓΝΩΣΤΑ...Δε θα περίμενε κανείς τίποτε περισσότερο από μια Ιουδαϊκή ΑΙΡΕΣΗ, δηλαδή μια ΑΡΛΟΥΜΠΟΛΟΓΙΑ στη σκια μιας θρησκείας του πιο ΑΠΟΛΙΤΙΣΤΟΥ λαού της Μεσογείου, παρά να αντιγράφει ΣΥΝΕΧΩΣ, ΣΚΟΡΠΙΑ και ΑΔΕΞΙΑ στοιχεία από άλλες θρησκείες και κουλτούρες...

Γιατί δεν τό αφήνουμε λοιπόν  το πράγμα να δείξει μόνο του όταν θα έρθει έκείνη η ώρα και βιαζόμαστε να το άποδείξουμε χωρίς άποδείξεις, άφού είναι θέματα εσωτερικής ώρίμανσης του καθενός μας...............

 

[trustworth]

Γιατί δεν τό αφήνουμε λοιπόν  το πράγμα να δείξει μόνο του όταν θα έρθει έκείνη η ώρα και βιαζόμαστε να το άποδείξουμε χωρίς άποδείξεις, άφού είναι θέματα εσωτερικής ώρίμανσης του καθενός μας...............

γιατι αγαπητή μου ο άνθρωπος όπως και το νεράκι έχει τη συνήθεια να επιλέγη τον πιο εύκολο δρόμο - αυτόν του φαινοεμνικά προφανούς - στην πίστη του στην αφοσίωση στον εσωτερισμό - πνευματικότητά του ... σαν τον αμνό .... πρόβατο επι σφαγή ...

μένει σε ΄κάποιους να του υποδείξουν και άλλους δρόμους άλλες αλήθειες άλλες επιλογές ...

ας ακολουθήσει κατόπιν όποιο δρόμο τον φωτήσει καλύτερα...

 

[forest]

“…και ιδού τράγος αιγών ήρχετο από λιβός επί πρόσωπον πάσης της γης και ουκ ην απτόμενος της γης, και τω τράγω κέρας θεωρητόν αναμέσον των οφθαλμών αυτού……

……και είδον αυτόν φθάνοντα έως του κριού, και εξηγριάνθη προς αυτόν και έπαισε τον κριόν και συνέτριψεν αμφότερα τα κέρατα αυτού, και ουκ ην ισχύς τω κριώ του στήναι ενώπιον αυτού. και έρριψεν αυτόν επί τη γην και συνεπάτησεν αυτόν, και ουκ ην ο εξαιρούμενος τον κριόν εκ χειρός αυτού. και ο τράγος των αιγών εμεγαλύνθη έως σφόδρα, και εν τω ισχύσαι αυτόν συνετρίβη το κέρας αυτού το μέγα……

……Και εγένετο εν τω ιδείν με, εγώ Δανιήλ, την όρασιν και εζήτουν σύνεσιν, και ιδού έστη ενώπιον εμού ως όρασις ανδρός. και ήκουσα φωνήν ανδρός αναμέσον του Ουβάλ, και εκάλεσε και είπε. Γαβριήλ, συνέτισον εκείνον την όρασιν……

……και είπεν…….

……ο κριός, ον είδες, ο έχων τα κέρατα βασιλεύς Μήδων και Περσών. ο τράγος των αιγών βασιλεύς Ελλήνων……”

Δανιήλ Η’, 5 , 7-8, 15, 19, 20.ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΚΟΖΑΡΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΑ ΙΣΟΠΕΔΩΝΟΥΝ ΟΛΑ

 

[trustworth]

“…και ιδού τράγος αιγών ήρχετο από λιβός επί πρόσωπον πάσης της γης και ουκ ην απτόμενος της γης, και τω τράγω κέρας θεωρητόν αναμέσον των οφθαλμών αυτού……

……και είδον αυτόν φθάνοντα έως του κριού, και εξηγριάνθη προς αυτόν και έπαισε τον κριόν και συνέτριψεν αμφότερα τα κέρατα αυτού, και ουκ ην ισχύς τω κριώ του στήναι ενώπιον αυτού. και έρριψεν αυτόν επί τη γην και συνεπάτησεν αυτόν, και ουκ ην ο εξαιρούμενος τον κριόν εκ χειρός αυτού. και ο τράγος των αιγών εμεγαλύνθη έως σφόδρα, και εν τω ισχύσαι αυτόν συνετρίβη το κέρας αυτού το μέγα……

……Και εγένετο εν τω ιδείν με, εγώ Δανιήλ, την όρασιν και εζήτουν σύνεσιν, και ιδού έστη ενώπιον εμού ως όρασις ανδρός. και ήκουσα φωνήν ανδρός αναμέσον του Ουβάλ, και εκάλεσε και είπε. Γαβριήλ, συνέτισον εκείνον την όρασιν……

……και είπεν…….

……ο κριός, ον είδες, ο έχων τα κέρατα βασιλεύς Μήδων και Περσών. ο τράγος των αιγών βασιλεύς Ελλήνων……”

Δανιήλ Η’, 5 , 7-8, 15, 19, 20.ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΚΟΖΑΡΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΑ ΙΣΟΠΕΔΩΝΟΥΝ ΟΛΑ

???????????

 

...Χρήσιμα όλα αυτά και ΓΝΩΣΤΑ...Δε θα περίμενε κανείς τίποτε περισσότερο από μια Ιουδαϊκή ΑΙΡΕΣΗ, δηλαδή μια ΑΡΛΟΥΜΠΟΛΟΓΙΑ στη σκια μιας θρησκείας του πιο ΑΠΟΛΙΤΙΣΤΟΥ λαού της Μεσογείου, παρά να αντιγράφει ΣΥΝΕΧΩΣ, ΣΚΟΡΠΙΑ και ΑΔΕΞΙΑ στοιχεία από άλλες θρησκείες και κουλτούρες...

 

[amjik]

γιατι αγαπητή μου ο άνθρωπος όπως και το νεράκι έχει τη συνήθεια να επιλέγη τον πιο εύκολο δρόμο - αυτόν του φαινοεμνικά προφανούς - στην πίστη του στην αφοσίωση στον εσωτερισμό - πνευματικότητά του ... σαν τον αμνό .... πρόβατο επι σφαγή ...

μένει σε ΄κάποιους να του υποδείξουν και άλλους δρόμους άλλες αλήθειες άλλες επιλογές ...

ας ακολουθήσει κατόπιν όποιο δρόμο τον φωτήσει καλύτερα...

Eίπα , κάτι άλλο έγώ ??

 

Πρέπει να υπάρχει σεβασμός στις απόψεις του άλλου και να μην βρίζει ο ένας τον άλλο.
Είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα αυτό. Και κανείς δεν έχει για μένα την απόλυτη αλήθεια

Η αλήθεια είναι προιόν τής γνώσης.

 

[Πουτανγαμών]

...Χρήσιμα όλα αυτά και ΓΝΩΣΤΑ...Δε θα περίμενε κανείς τίποτε περισσότερο από μια Ιουδαϊκή ΑΙΡΕΣΗ, δηλαδή μια ΑΡΛΟΥΜΠΟΛΟΓΙΑ στη σκια μιας θρησκείας του πιο ΑΠΟΛΙΤΙΣΤΟΥ λαού της Μεσογείου, παρά να αντιγράφει ΣΥΝΕΧΩΣ, ΣΚΟΡΠΙΑ και ΑΔΕΞΙΑ στοιχεία από άλλες θρησκείες και κουλτούρες...

Πόσα λάθη σε μια φράση....