Μου κάνει εντύπωση που στην κατηγορία γκέι είσαι η μόνη γυναίκα, και δεν είσαι καν λεσβία.
Το δικό μου πρόβλημα είναι οτι μέχρι πρότινος νόμιζα οτι είμαι φανατική στρειτ. Φανατικη όμως. Ακόμα και τους άντρες γκει δεν τους καταλάβαινα. Πόσο μάλλον τις γυναίκες.
Κι ακόμη δεν με ελκύει καθόλου σεξουαλικά το ίδιο φύλο. Δεν μπορω να φανταστω τον εαυτο μου να γλειφει μουνακια με καμια παναγια.
Όμως έτυχε να δω μια γυναίκα αλλιώς. και τι γυναίκα...πλάσμα απ τα λιγα. αυθεντικο και απτο πλάσμα, αλλα απλα απίστευτο. Την κοιταω και νιωθω ενα θαυμασμο που δεν εχω νιωσει για αντρα. κατι πολυ βαθυ και πρωτογνωρο, αφου ως τωρα, οτιδηποτε βαθυ ενιωθα ειχε παντα το οριο του σεξ. Καπου σταματουσε το συμαισθημα κι εβγαινε η ζωωδης αναγκη της ηδονης-. Εδω όμως δεν υπάρχει, κι έτσι τίποτα δε με σταματάει απ τον θαυμασμό μου και τη λατρεία μου.
Αν ηταν αντρας θα ημουν ευχαριστημενη απλα να τον υπηρετω..σε τετοια φαση.
Βεβαια εδω μιλαμε για συναισηματα και καθολου για σεξ, πραγμα που τους περισσοτερους θα τους βρει αδιαβαστους. το προβλημα μου βλεπετε ειναι συναισθηματικο κι οχι σεξουαλικο.
Κι αναρωτιεμαι τι σκατα συνεβη. Εξακολουθώ να θεωρω πανεμορφο ένα ωραίο, ζουμερό, καθαρό και περιποιημένο καβλί, σ'αντίθεση με το αντίστοιχο γυναικείο -ακόμη και το δικό μου-. δε με ελκύει καθόλου.
Εκτος απ το δικό της...
