ΑΣΠΙΡΙΝΗ και ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ

[alths_epi_kyrias]

Ρε τι διαβάζουμε εδω μέσα!!!!! 

Σταματήστε ρε τις μαλακίες να πουμε θα πάθει κανένας καμια ζημιά και θα κλαίμε μετά...!!! 

Πάντως για να μιλήσω και σοβαρά ο φίλος σου δεν είναι γιατρός κομπογιανίτης είναι τύπε...Η ασπιρίνη όπως και το ξύδι χρησιμοποιούνταν παλιά από τα κορίτσια για να θεραπεύουν τα κονδυλώματα.Εκεί κάνει κάποια δουλειά όντως.Αλλά για την εγκυμοσύνη;;;;

Δηλαδή τι γίνεται; Πιάνει πονοκέφαλος το σπερματοζωάριο, δε βλέπει που είναι το ωάριο να το γονιμοποιήσει και στουκάρει στα τοιχώματα από τη ζάλη;!!!

Επίσης να ενημερώσω για διάφορους λάτρεις της φυσικής ζωής και του vintage ότι οι πόρνες παλιότερα πλενόντουσαν με περμαγγανάτ δηλ. υπερμαγγανικό κάλιο που είναι πολύ ισχυρό απολυμαντικό και τελικά καιγόταν το κρέας τους από τη χρήση!!!! Επειδή είχε μωβ χρώμα και έβαφε πολύ φορούσαν συνήθως μωβ εσώρουχα!!!

Αν λοιπόν θέλετε να κάψετε το μουνί της άλλης ή και τα δικά σας αρχίδια εκτός από ασπιρίνη, ξύδι υπάρχει και το περμαγγανάτ!!!!

Υ.Γ. Περιμένω να δω ποιο κομάντο ξέρει το υπερμαγγανικό κάλιο και τις χρήσεις του να προσκυνήσω!!!!

 

[Blackdove]

τα μελιτζανιά να μη τα βάλεις πια....που λέει και το άσμα αναφερονταν στις πόρνες και στο ανάλογο εσώρουχο λογο χρήσης του σκευάσματος!!ηταν το προπολεμικό μπεταντίν 

 

[alths_epi_kyrias]

τα μελιτζανιά να μη τα βάλεις πια....που λέει και το άσμα αναφερονταν στις πόρνες και στο ανάλογο εσώρουχο λογο χρήσης του σκευάσματος!!

Αληθές!!! ;) ;) ;)

 

[Karaman 7]

τα μελιτζανιά να μη τα βάλεις πια....που λέει και το άσμα αναφερονταν στις πόρνες και στο ανάλογο εσώρουχο λογο χρήσης του σκευάσματος!!ηταν το προπολεμικό μπεταντίν 

http://www.24grammata.com/?p=28847

Τι ήταν τα μελιτζανιά;

Αρχικά, είχα διαβάσει, έκπληκτος, ότι το τραγούδι αναφέρεται στα μελιτζανιά, επειδή ήταν το χρώμα των εσωρούχων, που φόραγαν οι πόρνες. Η εξήγηση που έδινε αυτή η ανυπόστατη ερμηνεία ήταν ότι, δήθεν, οι πόρνες, στις πρώτες δεκαετίες του 1900 χρησιμοποιούσαν ως αντισηπτικό (αντίστοιχο με το σημερινό Betadine) ένα διάλυμα υπερμαγγανικού Καλίου (το οποίο, όντως κατά τη βεβαίωση φαρμακοποιού, έχει χρώμα μελιτζανί).Έτσι, οι πόρνες, κατά τον μύθο του διαδικτύου και των εύκολων αναλύσεων, λέρωναν ή εμπότιζαν τα εσώρουχα τους με το μελιτζανί χρώμα. Αυτή η άποψη κυκλοφορεί ευρέως, κυρίως στο διαδίκτυο, αλλά προσωπικά δεν με έπειθε, γιατί κάτι τέτοιες εκφράσεις και υπαινιγμοί στα εσώρουχα των γυναικών, πόσο μάλλον της μητέρας, δεν ταιριάζουν με την αισθητική των ρεμπέτηδων.

Αυτό τον προβληματισμό μου μετέφερα στο φίλο Πάνο Σαββόπουλο. Αυτός μου υπέδειξε να ανατρέξω στη Δημοτική μας ποίηση.  Εκεί , πράγματι, βρήκα ότι ο αδέσποτος στίχος “τα μελιτζανιά να μην τα βάλεις πια” χρησιμοποιείτε στη νησιώτικη και στη στεριανή παράδοση πολύ πριν τους ρεμπέτες, ίσως και αιώνες νωρίτερα (είναι γνωστό η ρεμπέτικη ποίηση διαφύλαξε τη λαϊκή ποίηση αιώνων), και βέβαια δε χρησιμοποιείται για να δηλώσει τις πόρνες αλλά το πένθος.Το μελιτζανί, το μοβ (η λέξη μοβ απαντάται μετά το το 1856 και σχηματίστηκε από τον Χημικό Sir William Henry Perkin),  είναι το χρώμα του πένθους, του σάβανου και της χηρείας. Με άλλη λόγια είναι μια διαχρονική ευχή να πάψει κάποια γυναίκα τη χηρεία και να ξαναφτιάξει τη ζωή της (…”όταν θα με φιλήσεις τα μελιτζανιά να μην τα βάλεις πια”

Μετά από μια μικρή έρευνα δείτε, ενδεικτικά, πόσες φορές αναφέρεται ο στίχος στη δημοτική και την έντεχνη ποίηση

1. Παραδοσιακό από την Πόλη ” Κυρ Κωστάκη” (εκτέλεση με συμμετοχή Ελλήνων και Ινδών μουσικών)

για να το ακούσετε κλικ εδώ

2. ΤΑ ΜΕΛΙΤΖΑΝΙΑ

Τραγούδι με προέλευση από την Κύθνο

Θυμαριώτικος (Κάλυμνος)

Μια μελαχροινή, μια μελαχροινή

Μια μελαχροινή δεν μού ‘δωσε φιλί

Και γιατί δε μας το λες

Και γιατί δε μας το λες

Και γιατί δε μας το λες

Παρά κάθεσαι και κλαίς

Τα μελιτζανιά, τα μελιτζανιά,

τα μελιτζανιά να μην τα βάλεις πιά

Κάλε πάπια του γιαλού

Κάλε πάπια του γιαλού

Κάλε πάπια του γιαλού

μην αγαπάς αλλού

Τα μεσάνυχτα, τα μεσάνυχτα

Τα μεσάνυχτα, την πορτά σ’ άνοιξα

Κάλε και τη χαραυγή

Κάλε και τη χαραυγή

Κάλε και τη χαραυγή

Σου πήρα το φιλί



3. Κυκλάδων.

Ο ρυθμός του κομματιού είναι 2/4.

Τα μελιτζανιά τα μελιτζανιά

τα μελιτζανιά να μη(ν) τα βάλεις πια.

——

Πάλι τα ‘βαλες πάλι τα ‘βαλες

πάλι τα ‘βαλες πάλι μας μάρανες.



4. ακούστε το παραδοσιακό τραγούδι κλικ εδώ

Πέρδικα της, πέρδικα της ακρογιαλιάς

εεεεε και ψάρι της θαλάσσης

τα μελιτζανιά να μην τα βάλεις πια,

εεεεε και ψάρι της θαλάσσης

τα μελιτζανιά να μην τα βάλεις πια.



Τ’ αηδόνια της, τ’ αηδόνια της ανατολής

εεεεε και τα πουλιά της δύσης

τα μελιτζανιά να μην τα βάλεις πια,

εεεεε και τα πουλιά της δύσης

τα μελιτζανιά να μην τα βάλεις πια.



Όλα γλυκά, όλα γλυκά θα κελαηδούν

εεεεε όταν θα με φιλήσεις

τα μελιτζανιά να μην τα βάλεις πια,

εεεεε όταν θα με φιλήσεις

τα μελιτζανιά να μην τα βάλεις πια,

τα μελιτζανιά να μην τα βάλεις πια.



5.Αστική εκδοχή

Έτος: 1936

Στίχοι δημοτικής προέλευσης. Αναφέρεται στο Τραγούδι Ιουν 1938

http://kithara.vu

Τα μελιτζανιά ] 3x

να μην τα ξαναβάλης πιά

Πάλι τά ‘βαλες ] 3x

πάλι μας μάρανες

Αν δεν με θες ] 3x

βάλε να φρά- ] 3x

βάλε να φράξουν το στενό

Μα κι αν το φρα- ] 3x

μα κι αν το φράξουν το στενό

πηδώ το φρά- ] 3x

πηδώ το φράχτη και περνώ

Από την συλλογή παλιών ελληνικών τραγουδιών του Πάνου Μαυραγάνη . Οι στίχοι προέρχονται από βιβλία και παρτιτούρες της εποχής. Η αρχική τους ορθογραφία έχει διατηρηθεί.

 

[ΚΑΥΤΗ ΣΑΡΑΝΤΑΡΑ]

http://www.24grammata.com/?p=28847

Τι ήταν τα μελιτζανιά;

Αρχικά, είχα διαβάσει, έκπληκτος, ότι το τραγούδι αναφέρεται στα μελιτζανιά, επειδή ήταν το χρώμα των εσωρούχων, που φόραγαν οι πόρνες. Η εξήγηση που έδινε αυτή η ανυπόστατη ερμηνεία ήταν ότι, δήθεν, οι πόρνες, στις πρώτες δεκαετίες του 1900 χρησιμοποιούσαν ως αντισηπτικό (αντίστοιχο με το σημερινό Betadine) ένα διάλυμα υπερμαγγανικού Καλίου (το οποίο, όντως κατά τη βεβαίωση φαρμακοποιού, έχει χρώμα μελιτζανί).Έτσι, οι πόρνες, κατά τον μύθο του διαδικτύου και των εύκολων αναλύσεων, λέρωναν ή εμπότιζαν τα εσώρουχα τους με το μελιτζανί χρώμα. Αυτή η άποψη κυκλοφορεί ευρέως, κυρίως στο διαδίκτυο, αλλά προσωπικά δεν με έπειθε, γιατί κάτι τέτοιες εκφράσεις και υπαινιγμοί στα εσώρουχα των γυναικών, πόσο μάλλον της μητέρας, δεν ταιριάζουν με την αισθητική των ρεμπέτηδων.

Αυτό τον προβληματισμό μου μετέφερα στο φίλο Πάνο Σαββόπουλο. Αυτός μου υπέδειξε να ανατρέξω στη Δημοτική μας ποίηση.  Εκεί , πράγματι, βρήκα ότι ο αδέσποτος στίχος “τα μελιτζανιά να μην τα βάλεις πια” χρησιμοποιείτε στη νησιώτικη και στη στεριανή παράδοση πολύ πριν τους ρεμπέτες, ίσως και αιώνες νωρίτερα (είναι γνωστό η ρεμπέτικη ποίηση διαφύλαξε τη λαϊκή ποίηση αιώνων), και βέβαια δε χρησιμοποιείται για να δηλώσει τις πόρνες αλλά το πένθος.Το μελιτζανί, το μοβ (η λέξη μοβ απαντάται μετά το το 1856 και σχηματίστηκε από τον Χημικό Sir William Henry Perkin),  είναι το χρώμα του πένθους, του σάβανου και της χηρείας. Με άλλη λόγια είναι μια διαχρονική ευχή να πάψει κάποια γυναίκα τη χηρεία και να ξαναφτιάξει τη ζωή της (…”όταν θα με φιλήσεις τα μελιτζανιά να μην τα βάλεις πια”

Μετά από μια μικρή έρευνα δείτε, ενδεικτικά, πόσες φορές αναφέρεται ο στίχος στη δημοτική και την έντεχνη ποίηση

1. Παραδοσιακό από την Πόλη ” Κυρ Κωστάκη” (εκτέλεση με συμμετοχή Ελλήνων και Ινδών μουσικών)

για να το ακούσετε κλικ εδώ

2. ΤΑ ΜΕΛΙΤΖΑΝΙΑ

Τραγούδι με προέλευση από την Κύθνο

Θυμαριώτικος (Κάλυμνος)

Μια μελαχροινή, μια μελαχροινή

Μια μελαχροινή δεν μού ‘δωσε φιλί

Και γιατί δε μας το λες

Και γιατί δε μας το λες

Και γιατί δε μας το λες

Παρά κάθεσαι και κλαίς

Τα μελιτζανιά, τα μελιτζανιά,

τα μελιτζανιά να μην τα βάλεις πιά

Κάλε πάπια του γιαλού

Κάλε πάπια του γιαλού

Κάλε πάπια του γιαλού

μην αγαπάς αλλού

Τα μεσάνυχτα, τα μεσάνυχτα

Τα μεσάνυχτα, την πορτά σ’ άνοιξα

Κάλε και τη χαραυγή

Κάλε και τη χαραυγή

Κάλε και τη χαραυγή

Σου πήρα το φιλί



3. Κυκλάδων.

Ο ρυθμός του κομματιού είναι 2/4.

Τα μελιτζανιά τα μελιτζανιά

τα μελιτζανιά να μη(ν) τα βάλεις πια.

——

Πάλι τα ‘βαλες πάλι τα ‘βαλες

πάλι τα ‘βαλες πάλι μας μάρανες.



4. ακούστε το παραδοσιακό τραγούδι κλικ εδώ

Πέρδικα της, πέρδικα της ακρογιαλιάς

εεεεε και ψάρι της θαλάσσης

τα μελιτζανιά να μην τα βάλεις πια,

εεεεε και ψάρι της θαλάσσης

τα μελιτζανιά να μην τα βάλεις πια.



Τ’ αηδόνια της, τ’ αηδόνια της ανατολής

εεεεε και τα πουλιά της δύσης

τα μελιτζανιά να μην τα βάλεις πια,

εεεεε και τα πουλιά της δύσης

τα μελιτζανιά να μην τα βάλεις πια.



Όλα γλυκά, όλα γλυκά θα κελαηδούν

εεεεε όταν θα με φιλήσεις

τα μελιτζανιά να μην τα βάλεις πια,

εεεεε όταν θα με φιλήσεις

τα μελιτζανιά να μην τα βάλεις πια,

τα μελιτζανιά να μην τα βάλεις πια.



5.Αστική εκδοχή

Έτος: 1936

Στίχοι δημοτικής προέλευσης. Αναφέρεται στο Τραγούδι Ιουν 1938

http://kithara.vu

Τα μελιτζανιά ] 3x

να μην τα ξαναβάλης πιά

Πάλι τά ‘βαλες ] 3x

πάλι μας μάρανες

Αν δεν με θες ] 3x

βάλε να φρά- ] 3x

βάλε να φράξουν το στενό

Μα κι αν το φρα- ] 3x

μα κι αν το φράξουν το στενό

πηδώ το φρά- ] 3x

πηδώ το φράχτη και περνώ

Από την συλλογή παλιών ελληνικών τραγουδιών του Πάνου Μαυραγάνη . Οι στίχοι προέρχονται από βιβλία και παρτιτούρες της εποχής. Η αρχική τους ορθογραφία έχει διατηρηθεί.

πολυ καλη αναλυση

 

[alths_epi_kyrias]

http://www.24grammata.com/?p=28847

Τι ήταν τα μελιτζανιά;
............

Αγαπητέ μου οι απόψεις διίστανται!!!


Η μια εκδοχή λέει ότι πράγματι τα μελιτζανιά ήταν το χρώμα του πένθους.Γι' αυτό άλλωστε ακόμα και σήμερα στις εκκλησίες Τη μεγάλη Παρασκευή κρεμάνε από τους πολυελαίους μωβ κορδέλες.

Από την άλλη Ο Καπετανάκης πιθανότατα δεν ήταν δεσμοφύλακας που λέει ο Πετρόπουλος αλλά συγκρατούμενος του Μιχαλόπουλου που πιθανότατα τον βίασε στη φυλακή.Οπότε έχουμε 2 εκδοχές.Ή η μάνα του Μιχαλόπουλου να βάλει τα μελιτζανιά καθόσον ο γιός της πούστεψε, πράγμα βαρύ όσο κι θάνατος, ή ο ίδιος να μην ξαναβάλει τα μελιτζανιά δηλαδή να μην ξανακάνει το πουτανάκι του Καπετανάκη!!!!

Όπως και να έχει το τελικό αποτέλεσμα είναι οτι έχουμε ένα γαμάτο τραγούδι!!!!

 

[alths_epi_kyrias]

πολυ καλη αναλυση

Και μια αφιέρωση στην μπουμπού μας...!αφού της αρέσουν τα μπουζούκια!!!