Άχρηστες αλλά ενδιαφέρουσες πληροφορίες!

Πόσο ζυγίζει ένα σύννεφο;

Για να υπολογίσουμε πόσο ζυγίζει ένα σύννεφο βασιζόμαστε στην ποσότητα της βροχής που παράγει.
Έτσι, ξεκινάμε από το βάρος των σταγονιδίων ή των κρυστάλλων πάγου που το αποτελούν. Όμως δεν είναι ίδια όλα τα σύννεφα. Ανάμεσα στους θυσάνους, τα χαρακτηριστικά σύννεφα της καλοκαιρίας, και στους σωρείτες, τα σύννεφα των καταιγίδων, υπάρχουν σημαντικές διαφορές ως προς τις διαστάσεις και την περιεκτικότητά τους σε νερό. Στα πρώτα τα σταγονίδια είναι πολυάριθμα και πολύ μικρά - με διάμετρο 0,01 mm και πυκνότητα ίση με 0,2 g/m. Αν λάβουμε υπόψη μας ότι μπορεί να καταλαμβάνουν χώρο ενός κυβικού χιλιόμετρου, το βάρος τους υπολογίζεται στα 200.000 κιλά. Ένα μεγάλο σύννεφο καταιγίδας μπορεί να είναι χίλιες φορές μεγαλύτερο, αλλά να έχει επίσης και μεγαλύτερη πυκνότητα σταγονιδίων, να φτάνει δηλαδή το 1g/m, συνεπώς να περιέχει ένα δισεκατομμύριο κιλά νερό.

 

Γιατί στα βουνά κάνει περισσότερο κρύο απ' ό,τι στη θάλασσα

Πρώτα απ' όλα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι οι ακτίνες του ήλιου θερμαίνουν μόνο ένα μικρό τμήμα της ατμόσφαιρας. Αντίθετα, όταν το φως φτάνει στην επιφάνεια του πλανήτη η ενέργειά του απορροφάται και μετά επανεκπέμπεται υπό μορφή θερμότητας, η οποία θερμαίνει τα υπερκείμενα στρώματα αέρα. Όμως εκείνο που επηρεάζει το κλίμα περισσότερο από το έδαφος είναι οι μεγάλες μάζες νερού της θάλασσας και των διαφόρων υδροφόρων λεκανών, αφού χρειάζονται το διπλάσιο χρόνο για να θερμανθούν, αλλά ψύχονται δυσκολότερα. Αυτός είναι και ο λόγος που οι παράκτιες περιοχές έχουν θερμοκρασίες πιο ήπιες και ομοιόμορφες, ενώ στις ηπειρωτικές περιοχές και στα ορεινά παρατηρούνται μεγάλες διακυμάνσεις θερμοκρασίας. Αν και οι αέριες μάζες μετατοπίζονται διαρκώς, γεγονός που εμποδίζει τη συσσώρευση θερμότητας, τα χαμηλότερα στρώματά τους έχουν υψηλότερες θερμοκρασίες. Επιπλέον, όταν ο θερμός αέρας ανεβαίνει προς τα πάνω, απλώνεται κι αυτό και ανεξάρτητα από την περιοχή προκαλεί συνεχή πτώση της θερμοκρασίας, ανάλογη με το υψόμετρο (6,5 βαθμοί για κάθε χίλια μέτρα).

 

Γιατί οι κεραυνοί φαίνεται ν' ανεβαίνουν από τη γη στον ουρανό;

Το φωτεινό τμήμα του κεραυνού είναι στην πραγματικότητα το κομμάτι της ηλεκτρικής εκκένωσης που ανεβαίνει από το έδαφος προς τα σύννεφα.

Ένας κεραυνός δημιουργείται όταν υπάρχει διαφορά ηλεκτρικού δυναμικού στο εσωτερικό ενός σύννεφου ή μεταξύ σύννεφου και εδάφους. Κάθε ηλεκτρική εκκένωση έχει όμως μια αόρατη μικροδομή η οποία σχηματίζεται στη βάση του σύννεφου και αποτελείται από μια καθοδική ροή ηλεκτρονίων (οδηγός), που κινείται με τεθλασμένη πορεία προς το έδαφος. Όταν ο οδηγός αφήνει το σύννεφο και πλησιάζει τη γη συναντιέται με τον αντίστοιχο θετικά φορτισμένο οδηγό, που ξεκινά κυρίως από προεξέχοντα αντικείμενα στη γη (κορυφές δέντρων, μεταλλικούς σωλήνες κ.λπ.). Έτσι το σύννεφο συνδέεται με το έδαφος και η ηλεκτρική εκκένωση υπερθερμαίνει τη διαδρομή κάνοντάς τη ορατή. Γενικά το τμήμα της διαδρομής που είναι πιο κοντά στη γη "ανάβει" πρώτο και ακολουθείται από εκκενώσεις που προέρχονται από υψηλότερα σημεία.

 

Τα φύκια που ξεβράζει το κύμα είναι άχρηστα;

Κάθε άλλο παρά άχρηστα είναι, τα γνωστά σε όλους μας καφέ φύκια που συσσωρεύονται στις ελληνικές ακτές ξεβρασμένα από το κύμα κυρίως κατά τη φθινοπωρινή περίοδο.

Είναι ίσως παράδοξο, ωστόσο ελάχιστοι γνωρίζουν την αξία των φυκιών αυτών ως φυσικού και πολύ αποτελεσματικού λιπάσματος. Πράγματι, αποτελούν ένα πάμφθηνο βελτιωτικό του εδάφους, το οποίο κάλλιστα θα μπορούσε ν' αντικαταστήσει πολλά από τα χημικά λιπάσματα που χρησιμοποιούνται σήμερα στην ελληνική αγροτική παραγωγή κι έχουν αποδειχθεί επικίνδυνα τόσο για το περιβάλλον όσο και για την υγεία των καταναλωτών, δηλαδή όλων μας. Τα φύκια μπορείτε να τα συλλέξετε κατά τους φθινοπωρινούς μήνες και στη συνέχεια να τα αφήσετε κάπου απλωμένα ώστε να τα ξεπλύνουν οι βροχές για να φύγει σχεδόν όλο το αλάτι που περιέχουν. Τότε μόνο είναι κατάλληλα προς χρήση. Μπορείτε να τα ρίξετε στις ρίζες των φυτών σας κατά την άνοιξη. Πραγματικά θα εκπλαγείτε από το πόσο δραστικά μπορούν να αποδειχθούν στην ανάπτυξή τους. Το μυστικό της επιτυχίας βρίσκεται στη σύσταση των φυκιών, καθώς περιέχουν εξήντα έως εβδομήντα διαφορετικά χημικά στοιχεία και νιτροφωσφορικές ενώσεις.

 

Τέλος για σήμερα, ζαλίστηκα! 

 

Γιατί ο αθλητικός φανατισμός είναι μεταδοτικός

Το φαινόμενο του φανατισμού στον αθλητισμό συνδέεται τόσο με τη συναισθηματική και ψυχολογική φόρτιση, η οποία ποικίλλει από άνθρωπο σε άνθρωπο, όσο και με ορμονικούς παράγοντες.

Ως προς το δεύτερο, έχει παρατηρηθεί ότι τα επίπεδα ορμονών μεταβάλλονται σε διάφορες αναμετρήσεις. Στους σχολικούς αγώνες τα επίπεδα της τεστοστερόνης αυξάνονται στους άντρες κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας. Στο τέλος του αγώνα οι νικητές παρουσιάζουν περαιτέρω αύξηση και οι ηττημένοι μείωση.

Ορμονικές διακυμάνσεις σημειώνονται σε αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο ή η πυγμαχία αλλά και σε αγώνες πιο εγκεφαλικούς όπως το σκάκι. Σύμφωνα με μελετητές, ο λόγος έγκειται στην τεστοστερόνη, ορμόνη με την οποία εκφράζονται σωματικά οι επιπτώσεις αλλαγών στην κοινωνική ιεραρχία.

 

Γιατί η θέση οφσάιντ στο ποδόσφαιρο είναι τόσο αμφισβητήσιμη

Είναι δύσκολο και σε κάποιες περιπτώσεις αδύνατο για έναν διαιτητή ή για έναν επόπτη να αντιληφθεί αν κάποιος επιθετικός παίκτης βρίσκεται πιο μπροστά από τον τελευταίο αμυντικό, επομένως σε θέση οφσάιντ.

Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στην British Medical Journal, ο διαιτητής μπορεί να μην προλάβει να διακρίνει τη θέση παικτών που τους χωρίζει μεγάλη απόσταση. Για να διακρίνει αν πράγματι υπάρχει οφσάιντ πρέπει να λάβει υπόψη του τις θέσεις τεσσάρων ποδοσφαιριστών και ενός αντικειμένου σε κίνηση – οι δύο τελευταίοι αμυντικοί, οι δύο επιθετικοί και η μπάλα. Για να επιτευχθεί αυτό, το μάτι χρειάζεται τουλάχιστον 160 χιλιοστά του δευτερολέπτου, εφόσον όλοι βρίσκονται συγκεντρωμένοι στην ίδια περιοχή του γηπέδου. Αν κάποιοι παίκτες βρίσκονται κοντά στον παρατηρητή και άλλοι μακριά του, ο χρόνος που απαιτείται για να εστιάσει στην απόσταση και για να επιβεβαιώσει τις θέσεις φτάνει στα 560 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Αν οι παίκτες είναι τόσο απομακρυσμένοι ώστε να μην χωρούν στο οπτικό πεδίο του διαιτητή, απαιτείται περισσότερος χρόνος λόγω της απαιτούμενης κίνησης του κεφαλιού και της μετέπειτα εστίασης στα αντικείμενα. Την ώρα που τα μάτια εστιάζουν στους παίκτες, αυτοί μετακινούνται 71 εκατοστά μέσα σε 100 χιλιοστά του δευτερολέπτου, με αποτέλεσμα να αλλάξει η κατάσταση στον αγωνιστικό χώρο.

Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Επιστημών Ανθρώπινης Δράσης του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ, οι επόπτες γραμμών ακολουθούν τον προτελευταίο αμυντικό. Και αυτό διότι από τη θέση του ο διαιτητής δεν είναι πάντα σε θέση να διακρίνει ποιος παίκτης βρίσκεται πλησιέστερα στο τέρμα.

 

Είναι επικίνδυνες οι κεφαλιές στο ποδόσφαιρο;

Οι κεφαλιές, όταν είναι επαναλαμβανόμενες, μπορούν να προκαλέσουν ναυτία και κεφαλαλγία. Αν τα χτυπήματα είναι πολύ βίαια μπορεί να επηρεάσουν τις γνωστικές ικανότητες, ειδικά εκείνες που αφορούν στη μνήμη και στη συγκέντρωση.

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του πανεπιστημίου του Νταντί, στη Σκοτία, οι ποδοσφαιριστές που έκαναν πολλές κεφαλιές δυσκολεύονταν να συμμετάσχουν σ' ένα παιχνίδι οι κανόνες του οποίου συνεχώς άλλαζαν - επιδείκνυαν δηλαδή χαμηλότερη νοητική ικανότητα.
Περισσότερο κινδυνεύουν οι αμυντικοί, επειδή πρέπει να αποκρούουν τα ισχυρά απευθείας χτυπήματα των επιθετικών και τα μακρινά σουτ του τερματοφύλακα, καθώς και τα παιδιά.
Μια άλλη έρευνα του 1999, η μοναδική που διενεργήθηκε από το Ινστιτούτο Προληπτικής Αθλητικής Ιατρικής του Αν Άρμπορ (ΗΠΑ) σε παιδιά από 11-14 χρονών, απέδειξε ότι υπάρχει άμεση σχέση ανάμεσα στις κεφαλιές και στο σφύριγμα των αφτιών, στη ναυτία και στις κεφαλαλγίες.
Γι' αυτό οι ειδικοί συνιστούν να χρησιμοποιούνται ελαφριές μπάλες και κράνη μέχρι τα παιδιά να μάθουν να χτυπούν την μπάλα με το μέτωπο, που είναι λιγότερο ευαίσθητο από τους κροτάφους ή την κορυφή του κεφαλιού.

 

Ποια είναι η προέλευση της λέξης σπορ

H λέξη σπορ (sport) εμφανίστηκε το 1532. Είναι αγγλική και σημαίνει διασκέδαση, ψυχαγωγία.

Στην ουσία είναι βραχυγραφία του αρχαίου γαλλικού λήμματος desport. Από αυτό προέρχεται το ισπανικό deporte και το ιταλικό diporto. Και τα δύο σημαίνουν ψυχαγωγία, διασκέδαση, ανάπαυλα, αναψυχή. Κατόπιν η αγγλική λέξη sport και τα επίθετά της όπως sportif (σπορτίφ, υπάρχει και στο δικό μας λεξιλόγιο) χρησιμοποιούνται ευρέως από το δέκατο ένατο αιώνα και έχουν ενταχθεί σε πολλές γλώσσες. Η αρχική της έννοια σήμαινε δωρεάν διασκέδαση. Αντίθετα, σήμερα έχει αποκτήσει περισσότερο την έννοια του αγώνα και της σωματικής άσκησης, ατομικής και συλλογικής. Τα σπορ έχουν καθιερωθεί ως ψυχαγωγία αλλά και ως συναγωνισμός ή άμιλλα, καθώς υπάρχει ένα πολύ αξιόλογο θεσμικό πλαίσιο διοργανώσεων και εκδηλώσεων σχετικά με αυτά: αποκορύφωμα αποτελούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Ωστόσο, η αρχική έννοια της λέξης παρέμεινε, κυρίως σε ορισμένες εκφράσεις, όπως κάνω κάτι σαν σπορ.

 

Ποιος εφηύρε το ποδήλατο βουνού

Η εφεύρεση του ποδηλάτου βουνού, του μάουντεν μπάικ (mountain bike) ανάγεται στα τέλη του 1974, όταν ομάδες Καλιφορνέζων νεαρών άρχισαν να διοργανώνουν αγώνες ελεύθερης κατάβασης με ποδήλατο στην κομητεία Μέριν, κοντά στο Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ.

Οι Ρας Μαχόν, Τζο Μπριζ, Τσάρλι Κέλι, Τομ Ρίτσι και Γκάρι Φίσερ συγκαταλέγονται στους πρωτοπόρους κατασκευαστές mountain bike. Αθλητές στην πλειονότητά τους, είχαν πρότυπο το μοντέλο Schwinn Excelsior, γνωστό για την ανθεκτικότητά του. Μάλιστα, το χρησιμοποιούσαν μεταξύ άλλων οι Αμερικανοί ταχυδρόμοι. Σε αυτούς τους σκελετούς εφαρμόστηκαν ρόδες με βαθιές αυλακώσεις και φαρδύ πέλμα ελαστικού, ένα σύστημα ταχυτήτων που ρυθμιζόταν με το χέρι και φρένα μοτοσικλέτας. Ο Κέλι και ο Φίσερ εισήγαγαν στο εμπόριο την πρώτη σειρά ποδηλάτων με την ονομασία "mountain bike", από το 1979, γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία.

Στην Ελλάδα το mountain bike διαδόθηκε χάρη στους λάτρες του μότο κρος και του εντούρο, οι οποίοι το χρησιμοποίησαν στις προπονήσεις τους τη δεκαετία του 1980.

 

Πώς λςιτουργεί ένα τζετ-σκι

Τα τζετ-σκι γίνονται ολοένα και πιο δημοφιλή στην Ευρώπη. Το 1998 είχαν πουληθεί 11.000, σε σύγκριση με τις 8.500 του 1996.

Με την αύξηση της κυκλοφορίας υπήρξε και αύξηση των παραπόνων από εκείνους που θεωρούν την ανεξέλεγκτη χρήση των τζετ-σκι επικίνδυνη. Πράγματι, τα ατυχήματα έχουν αυξηθεί θεαματικά, από 376 το 1987 σε περισσότερα από 4.000 το 1996. Διάφορες λύσεις έχουν προταθεί, όπως η εισαγωγή υποχρεωτικής άδειας κυκλοφορίας, ο περιορισμός της πλεύσης κοντά στις παραλίες και η απαγόρευση της νυχτερινής πλεύσης. Τα τζετ-σκι κινούνται χάρη σε μια πανίσχυρη εκτόξευση νερού, το οποίο ρουφιέται από κάτω και περνά μέσα από έναν τύπο υδροτουρμπίνας στην οποία βρίσκεται συνδεδεμένος ο κινητήρας. Το τζετ-σκι κατευθύνεται με την περιστροφή του τιμονιού του. Αυτό θέτει σε λειτουργία ένα καλώδιο που συνδέεται με το πηδάλιο, το οποίο αλλάζει τη γωνία υπό την οποία το νερό βγαίνει από το σκι. Ένας σταθεροποιητής, που ρυθμίζεται από το τιμόνι, ελέγχει την ισορροπία του σκάφους.

 

Μπορεί ένα ιστιοφόρο να ξεπεράσει την ταχύτητα του ανέμου;

Η ταχύτητα ενός ιστιοφόρου, καθώς πλέει στη θάλασσα, οφείλεται σε δύο παράγοντες.

Ο πρώτος έχει σχέση με την κατεύθυνση του ανέμου και την ώθηση που μεταδίδει η δύναμή του. Ο άλλος παράγοντας έχει σχέση με την ιδιαίτερη μορφή του ιστίου (πανιού), το οποίο, προβάλλοντας αντίσταση στον άνεμο, προκαλεί ώθηση με κατεύθυνση κάθετη προς εκείνη του ανέμου. Όταν το ιστιοφόρο και ο άνεμος έχουν την ίδια κατεύθυνση, τότε μόνο ο πρώτος παράγοντας είναι παρών. Σε αυτή την περίπτωση, η μέγιστη ταχύτητα που μπορεί να αναπτύξει το ιστιοφόρο είναι ίση με εκείνη του ανέμου. Αντίθετα, όταν το ιστιοφόρο κινείται σε διαφορετική κατεύθυνση από τον άνεμο, τότε υφίσταται και τους δύο παράγοντες. Το άθροισμά τους μπορεί να δώσει ταχύτητα που θα ξεπεράσει συνολικά την ταχύτητα του ανέμου.

 

Πόση διάρκεια ζωής έχει ένα αλεξίπτωτο

Το αλεξίπτωτο αποτελείται από διάφορα εξαρτήματα. Μερικά έχουν ημερομηνία λήξης, η οποία καθορίζεται είτε χρονολογικά είτε από τον αριθμό των αλμάτων. Για τα υπόλοιπα εξαρτήματα η χρήση, η φθορά και ο τρόπος συντήρησης παίζουν καθοριστικό ρόλο.

Γενικά το όριο ζωής του εξοπλισμού εξαρτάται από την κατάστασή του. Την ευθύνη για τη συντήρηση του αλεξιπτώτου φέρει ο ίδιος ο αλεξιπτωτιστής ή η σχολή στην οποία εκπαιδεύεται μέχρι να πάρει το δίπλωμα του πιλότου. Υπεύθυνοι για τη συντήρηση των στρατιωτικών αλεξιπτώτων είναι οι ίδιοι οι κατασκευαστές. Όπως συμβουλεύουν οι ειδικοί, για να παρατείνετε τη ζωή του αλεξιπτώτου και για να είναι οι πτήσεις σας ασφαλείς πρέπει να το αποθηκεύετε σε χώρο σκιερό, να μην το σύρετε στο έδαφος και να το διατηρείτε καθαρό. Αν λαμβάνετε όλες τις παραπάνω προφυλάξεις θα το χρησιμοποιείτε με ασφάλεια για περίπου δέκα χρόνια. Τα αλεξίπτωτα νέας γενιάς αντέχουν ακόμα και μετά από 1.500-2.000 πτώσεις, αρκεί να αντικαθίστανται ανά τακτά χρονικά διαστήματα οι ιμάντες που ενώνουν το υφασμάτινο τμήμα με το σάκο πρόσδεσης.

Για να μάθετε περισσότερα: www.sky.gr.]http://www.sky.gr.[/url] Ιστοσελίδα για τον αεραθλητισμό.

 

[nikos278]

πιστος στο ραντεβου με την ενημερωση φιλε ταρατσα

 

Αληθεύει ότι το ένα πόδι των ποδοσφαιριστών είναι πιο "καλό" από το άλλο;

Όλοι σχεδόν οι παίκτες έχουν ένα "καλό" πόδι με το οποίο κατακεραυνώνουν τους αντιπάλους τους. Δεν είναι όμως στ' αλήθεια το ένα πόδι καλύτερο από το άλλο.
Η ανάλυση των σουτ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1998, που δημοσιεύτηκε στο Journal of Sport Sciences, κατέδειξε ότι όλοι οι επαγγελματίες παίκτες είναι από τεχνικής άποψης "αμφιδέξιοι", δηλαδή χρησιμοποιούν εξίσου καλά και τα δύο πόδια. Οι αρθρογράφοι παρατήρησαν ότι οι παίκτες διένυαν μεγαλύτερες αποστάσεις προκειμένου να φέρουν την μπάλα στο "καλό" τους πόδι.
Άσκοπη κίνηση, αφού οι ακριβείς μετρήσεις σε καταγραφές όλων των παιχνιδιών κατέδειξαν ότι το 90% των σουτ ήταν εξίσου ακριβή και ισχυρά και με τα δύο πόδια, ικανότητα που ούτε και οι ίδιοι οι παίκτες δεν πίστευαν ότι διέθεταν.
Για τους ερευνητές η εξήγηση αποδίδεται στην εντατική προπόνηση. Οι επαγγελματίες παίκτες που ασκούνται καθημερινά υπερβαίνουν τις διαφορές ή τη φυσική κυριαρχία του ενός ποδιού πάνω στο άλλο.

 

πιστος στο ραντεβου με την ενημερωση φιλε ταρατσα

Δεν είναι πολύ ωραίο να μαθαίνεις καινούργια πράγματα?

 

Πώς μετρώνται οι θερμίδες που καταναλώνει ο οργανισμός στις διάφορες αθλητικές δραστηριότητες

Η κατανάλωση ενέργειας μετριέται στα επιστημονικά εργαστήρια των αθλητικών κέντρων.
Από τα στοιχεία που προκύπτουν συνάγονται οι μέσες τιμές. Η μέτρηση γίνεται με τη βοήθεια ειδικών οργάνων εξοπλισμένων με μια συσκευή κυκλοφορίας αέρα υπό πίεση.

Έτσι μετρώνται οι ποσότητες οξυγόνου που καταναλώνει και προσλαμβάνει ο αθλητής. Η μέτρηση πραγματοποιείται επίσης με μια πλαστική συσκευή συνδεδεμένη με αισθητήρες, οι οποίοι μετρούν το διοξείδιο του άνθρακα και το οξυγόνο από την αναπνοή.
Ένα πιο απλό σύστημα αποτελείται από μια μάσκα που επικοινωνεί με μια βασική συσκευή που επιτρέπει την ανάλυση ακόμα κι από μακρινές αποστάσεις - πάνω από εκατό μέτρα.

 

Στους ιππικούς αγώνες αγωνίζονται μαζί αρσενικά και θηλυκά άλογα;

Οι ιππικοί αγώνες είναι πάντα μεικτοί, εκτός από τις περιπτώσεις που ο κανονισμός ενός συγκεκριμένου αγωνίσματος θέτει περιορισμούς ως προς το φύλο ή την ηλικία των αλόγων.
Πράγματι ένα θηλυκό, η Φαν Άιντολ, κέρδισε τον Βαρένε στους τελικούς του Τροτ Μοντιάλ στο Μόντρεαλ. Η ταχύτητα των αρσενικών και των θηλυκών αλόγων είναι σχεδόν ίδια.
Υπάρχει μόνο μία διαφορά της τάξης του 1% υπέρ των πρώτων, η οποία όμως θεωρείται αμελητέα, κυρίως αν συγκριθεί με τη διαφορά του 10% που χωρίζει κατά μέσο όρο τους άντρες από τις γυναίκες.
Στο είδος μας η φυσική κατασκευή των δύο φύλων είναι πολύ διαφοροποιημένη. Μια πρόσφατη μελέτη στην ετήσια συνάντηση της Αμερικανικής Εταιρείας Φυσιολογίας υποστηρίζει ότι είναι αδύνατο να πούμε αν αυτό το μικρό πλεονέκτημα των αρσενικών αλόγων οφείλεται σε φυσικές διαφορές, όπως στο μυϊκό σύστημα ή στην αεροβική ικανότητα.
Η διαφοροποίηση ανάμεσα στα δύο φύλα είναι πρακτικά αμελητέα και σε άλλα ζώα όπως στους σκύλους. Τα αρσενικά και τα θηλυκά αυτού του είδους, αν και έχουν την ίδια διαφορά στην ταχύτητα (1% υπέρ των αρσενικών), θεωρούνται εξίσου γρήγορα και τρέχουν μαζί στις κυνοδρομίες.

 

[nikos278]

Δεν είναι πολύ ωραίο να μαθαίνεις καινούργια πράγματα?

ναι ρε φιλαρακι αλλα τα βαζεις με ρυθμο αστραπης. πιο σιγα να προλαβενουμε

 

Γιατί δεν πρέπει να κολυμπάμε αμέσως μετά το φαγητό

Μετά από κάθε κατάποση τροφής, οι μαλακοί βλωμοί (μπουκιές) ταξιδεύουν από τον οισοφάγο στο στομάχι. Εκεί τα μυϊκά τοιχώματα μετατρέπουν με τους σπασμούς τους την τροφή σε ημίρρευστη ουσία, η οποία περνά στο λεπτό έντερο κι έτσι αρχίζει η κυρίως πέψη. Η όλη διεργασία, αν και αυτόματη, είναι αρκετά κουραστική, αφού δεν εμπλέκει μόνο το γαστρεντερικό σωλήνα αλλά και πολλά όργανα (αδένες, συκώτι, χοληδόχο κύστη κ.λπ.). Η πέψη λοιπόν είναι μια λειτουργία που από μόνη της καταπονεί αρκετά την καρδιά, αφού απαιτείται μεγάλη συγκέντρωση αίματος στο γαστρεντερικό σύστημα. Κολυμπώντας αμέσως μετά από ένα γεύμα ή δείπνο επιβαρύνουμε ακόμα περισσότερο την καρδιά και η επαφή με το ψυχρότερο νερό προκαλεί αγγειοσυσπάσεις και σημαντική αναδιάταξη του αιματικού όγκου. Η κολύμβηση μετά το φαγητό αποτελεί σοκ για το καρδιοαγγειακό σύστημα, αυξάνοντας σημαντικά τον κίνδυνο ανακοπής. Γι’ αυτό είναι καλύτερα να μην κάνουμε ποτέ μπάνιο πριν περάσουν τρεις ή τέσσερις ώρες αφότου φάμε.