Νέα

28 Οκτώβρη 1940: για να μαθαίνουμε

  • Μέλος που άνοιξε το νήμα tkinaliss
  • Ημερομηνία ανοίγματος
  • Απαντήσεις 375
  • Εμφανίσεις 19K
  • Tagged users Καμία
  • Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 4 άτομα (0 μέλη και 4 επισκέπτες)

mounitsa

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
21 Οκτ 2006
Μηνύματα
20.860
Like
13
Πόντοι
366

το θεμα ειναι ποιος το εχει αυτο το προβλημα.......προσωπικα ειμαι κατα των συμβολων......εθνικων θρησκευτικων και παει λεγοντας......ή μαλλον για να το θεσω πιο σωστα ειμαι εναντια στην ταυτιση των ανθρωπων με αυτα τα συμβολα.....τα συμβολα καλα κανουν και υπαρχουν για να χαλιναγωγουνται οι "πολλοι"......ειναι ο μονος ενδεδειγμενος τροπος συγκρατησης και διαμορφωσης μιας κοινωνιας.......εμεις οι υπολοιποι τι φταιμε να ακουμε τον καθε θρησκοληπτο φασιστα ή εθνικιστη?
 

vothros

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
1 Απρ 2007
Μηνύματα
11.112
Κριτικές
3
Like
5
Πόντοι
166
το θεμα ειναι ποιος το εχει αυτο το προβλημα.......προσωπικα ειμαι κατα των συμβολων......εθνικων θρησκευτικων και παει λεγοντας......ή μαλλον για να το θεσω πιο σωστα ειμαι εναντια στην ταυτιση των ανθρωπων με αυτα τα συμβολα.....τα συμβολα καλα κανουν και υπαρχουν για να χαλιναγωγουνται οι "πολλοι"......ειναι ο μονος ενδεδειγμενος τροπος συγκρατησης και διαμορφωσης μιας κοινωνιας.......εμεις οι υπολοιποι τι φταιμε να ακουμε τον καθε θρησκοληπτο φασιστα ή εθνικιστη?
εδο ακουτε μενα αφτι εχουν κατι να πουν και ινε πολι κλα πεδια ,εγο σιγουρα οχι
 

neon

Μέλος
Εγγρ.
17 Αυγ 2008
Μηνύματα
68
Like
0
Πόντοι
0
το θεμα ειναι ποιος το εχει αυτο το προβλημα.......προσωπικα ειμαι κατα των συμβολων......εθνικων θρησκευτικων και παει λεγοντας......ή μαλλον για να το θεσω πιο σωστα ειμαι εναντια στην ταυτιση των ανθρωπων με αυτα τα συμβολα.....τα συμβολα καλα κανουν και υπαρχουν για να χαλιναγωγουνται οι "πολλοι"......ειναι ο μονος ενδεδειγμενος τροπος συγκρατησης και διαμορφωσης μιας κοινωνιας.......εμεις οι υπολοιποι τι φταιμε να ακουμε τον καθε θρησκοληπτο φασιστα ή εθνικιστη?

....authority problem :coffee: :) :)
 

georgebest

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
10 Οκτ 2007
Μηνύματα
9.382
Κριτικές
7
Like
378
Πόντοι
366
Σημαια........κατι το οποιο γνωριζουμε μολις τα τελευταια 150 χρονια......και για το οποιο γινεται τοσος ντορος πλεον......μαλιστα......
συμφωνώ

Σημαια........κατι το οποιο γνωριζουμε μολις τα τελευταια 150 χρονια......και για το οποιο γινεται τοσος ντορος πλεον......μαλιστα......
εδώ διαφωνώ
 

CIVIL111

Μέγας
Εγγρ.
25 Δεκ 2007
Μηνύματα
4.040
Κριτικές
22
Like
18
Πόντοι
4.175
χωρις σχολια........

[youtube=425,350]qGpwKQo5_Z0[/youtube]
 

sexOmaniac_

Μέλος
Εγγρ.
23 Οκτ 2008
Μηνύματα
9
Like
0
Πόντοι
0
Δεν επέλεξαν το άρμα των Αγγλοαμερικάνων,ΕΠΕΛΕΞΑΝ το δρόμο του ήθους κ της ελεύθερης πατρίδας.Και για να στο πάω πιο μακριά όταν χώρισαν οι μεγάλοι τον κόσμο στη σύσκεψη της Γιάλτας,η Ελλάδα πέρασε(ευτυχώς)στην επιρροή της Δύσης.Και λεω ευτυχώς,όχι γιατί συμπαθώ τους Αγγλοαμερικάνους(τους σιχαίνομαι απίστευτα),απλώς εάν ήμασταν υπό τη σφαίρα του άθλιου αναρχοκομμουνισμού,οι μαναδες όλων μας,θα έκαναν αυτή τη στιγμή πιάτσα.

ceb5cebbceb1cf83ceafcf84ceb7cf82.jpg


Στις 27 Σεπτέμβρη του 1941 ιδρύθηκε το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο με πρωτοβουλία του ΚΚΕ και ξεκίνησε ουσιαστικά ο μεγαλειώδης αγώνας που οργάνωσαν ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΠΟΝ.

Με το ντουφέκι μου στον ώμο,
σε πόλεις, κάμπους και βουνά,
της λευτεριάς ανοίγω δρόμο,
τον στρώνω βάγια και περνά.

Εμπρός ΕΛΑΣ, για την Ελλάδα,
το δίκιο και τη λευτεριά,
στ' ακρόβουνο και στην κοιλάδα,
πέτα, πολέμα, με καρδιά.

Ένα τραγούδι είν' η πνοή σου,
καθώς στη μάχη ροβολάς,
κι αντιλαλούν απ' τη φωνή σου
πλαγιές και κάμποι, ΕΛΑΣ-ΕΛΑΣ.

Με χίλια ονόματα μια χάρη
ακρίτας είτε αρματολός,
αντάρτης, κλέφτης, παλληκάρι,
πάντα είμαι ο ίδιος ο λαός.

Παντού η πατρίδα μ' έχει στείλει,
φρουρό μαζί κ' εκδικητή,
κι απ' την ορμή μου θ' ανατείλει
καινούρια λεύτερη ζωή.

Αλί του που θα μ' απειλήσει
με τη σκλαβιά και τη ντροπή,
το θάνατο έχω καταργήσει,
φόβος δεν ξέρω τι θα πει.

Μες στην ψυχή μου είναι η πατρίδα
η λευτεριά κ' η ιδέα μαζί,
με την κρυφή μου μόνο ελπίδα,
ο σκλάβος θρέφεται και ζει.

Με το ντουφέκι μου στον ώμο,
θα λάμψει η μέρα, δεν αργεί,
της λευτεριάς ν' ανοίξω δρόμο,
για να διαβεί σ' όλη τη γη.
 

whoknows

Μέλος
Εγγρ.
4 Ιαν 2008
Μηνύματα
149
Like
0
Πόντοι
1
Τα σύμβολα υπάρχουν όχι για να τιμώνται αυτά καθεαυτά (εικονολατρεία), αλλά εκφράζουν ιδέες. Η τιμή αποδίδεται στην ιδέα, όχι στο αντικείμενο. Και για να το καταλάβουν όλα τα παιδάκια, εμένα με προσβάλλει η εικόνα της ελληνικής σημαίας στα χέρια συνεργατών των Γερμανών (Τάγματα  Ασφαλείας), από ότι στα χέρια "αναρχικών"...  
 

vothros

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
1 Απρ 2007
Μηνύματα
11.112
Κριτικές
3
Like
5
Πόντοι
166
ceb5cebbceb1cf83ceafcf84ceb7cf82.jpg


Στις 27 Σεπτέμβρη του 1941 ιδρύθηκε το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο με πρωτοβουλία του ΚΚΕ και ξεκίνησε ουσιαστικά ο μεγαλειώδης αγώνας που οργάνωσαν ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΠΟΝ.

Με το ντουφέκι μου στον ώμο,
σε πόλεις, κάμπους και βουνά,
της λευτεριάς ανοίγω δρόμο,
τον στρώνω βάγια και περνά.

Εμπρός ΕΛΑΣ, για την Ελλάδα,
το δίκιο και τη λευτεριά,
στ' ακρόβουνο και στην κοιλάδα,
πέτα, πολέμα, με καρδιά.

Ένα τραγούδι είν' η πνοή σου,
καθώς στη μάχη ροβολάς,
κι αντιλαλούν απ' τη φωνή σου
πλαγιές και κάμποι, ΕΛΑΣ-ΕΛΑΣ.

Με χίλια ονόματα μια χάρη
ακρίτας είτε αρματολός,
αντάρτης, κλέφτης, παλληκάρι,
πάντα είμαι ο ίδιος ο λαός.

Παντού η πατρίδα μ' έχει στείλει,
φρουρό μαζί κ' εκδικητή,
κι απ' την ορμή μου θ' ανατείλει
καινούρια λεύτερη ζωή.

Αλί του που θα μ' απειλήσει
με τη σκλαβιά και τη ντροπή,
το θάνατο έχω καταργήσει,
φόβος δεν ξέρω τι θα πει.

Μες στην ψυχή μου είναι η πατρίδα
η λευτεριά κ' η ιδέα μαζί,
με την κρυφή μου μόνο ελπίδα,
ο σκλάβος θρέφεται και ζει.

Με το ντουφέκι μου στον ώμο,
θα λάμψει η μέρα, δεν αργεί,
της λευτεριάς ν' ανοίξω δρόμο,
για να διαβεί σ' όλη τη γη.
η οπιη οποσ και η αλι ξεχασανε για πιο πολεμουσανε.....
και τον ιπιαμε γενικα οπος και τορα
 

sexOmaniac_

Μέλος
Εγγρ.
23 Οκτ 2008
Μηνύματα
9
Like
0
Πόντοι
0
ΑΡΗΣ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ: Ο ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΛΑΜΙΑΣ (Λαμία, 22 Οκτώβρη 1944)

ΑΡΗΣ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΛΑΜΙΑΣ

(Λαμία, 22 Οκτώβρη 1944)

Γιατί αγωνίστηκα

Αδέλφια, Έλληνες και Ελληνίδες της Λαμίας και της περιοχής της! Από μέρους του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ, σας φέρω τους πιο θερμούς χαιρετισμούς. Όπως βλέπετε, πρόκειται «να βγάλω λόγο». Μα ο λόγος μου αυτός δεν θα μοιάζει καθόλου με τους λόγους που γνωρίσατε μέχρι σήμερα. Δεν πρόκειται να σας υποσχεθώ ούτε πως θα σας φτιάξω γεφύρια ή ποτάμια, όπως σας υποσχόντανε πως θα σας φέρουν οι παλιοί κομματάρχες. Ούτε και θα σας τάξω λαγούς με πετραχήλια. Δεν επιδιώκω ν' αποσπάσω επαίνους για τη ρητορική μου δεινότητα. Επιδιώκω απλώς ν' ακούσετε αυτά που θα σας πω. Προσέχτε. Θ' αρχίσω σαν τα παραμύθια:

Η αθάνατη ελληνική φυλή

Κάποτε η γωνιά αυτή της γης που πατάμε και λέγεται Ελλάδα είτανε δοξασμένη κι ευτυχισμένη κι είχε ένα πολιτισμό, που επί 2 1/2 χιλιάδες χρόνια συνεχίζει να παραμένει και να θαυμάζεται άπ' ολο τον κόσμο. Κανένας σοφός ή άσοφος δεν μπορεί μέχρι σήμερα να γράψει ούτε μια λέξη, αν δεν αναφερθεί στα έργα που άφησαν οι δημιουργοί αυτού του πολιτισμού, που λέγεται αρχαίος ελληνικός πολιτισμός.

Κάποτε, λοιπόν, η χώρα μας είτανε δοξασμένη, μα αργότερα την υποδούλωσαν κι έχασε την παλιά της αυτή δόξα. Μα ύστερα από κάμποσα χρόνια η χώρα μας σηκώθηκε στο πόδι κι ύστερα από σκληρούς αγώνες ενάντια στη σκλαβιά, πάλι λευτερώθηκε.

Στην εποχή της σκλαβιάς πέρασε σκληρά, μαύρα χρόνια και πολλοί «έξυπνοι», αναμεσα στους οποίους και κάποιος Φαλμεράγιερ, ισχυρίστηκαν πως η ελληνική φυλή έσβησε κι ότι αυτή διασταυρώθηκε μ' άλλες φυλές, που δεν έχουν τίποτα το κοινό με την αρχαία ελληνική φυλή.

Μα ό,τι κι αν πούνε, αυτό δεν έχει καμιά αξία. Την ελληνικότητά μας την αποδείξαμε. Γεγονός είναι ότι η χώρα μας ξεσηκώθηκε και ξαναγένηκε πάλι λεύτερη. Αυτό κάνεις δεν τόθελε. Ούτε οι ξένοι βασιλιάδες, ούτε οι ντόπιοι κοτζαμπάσηδες. Οι ξένοι δεν το θέλανε, γιατί φοβισμένοι από τη γαλλική επανάσταση, χτυπούσαν όλες τις εξεγέρσεις και δημιούργησαν γι' αυτό μεταξύ τους την Ιερή Συμμαχία. Οι ντόπιοι κοτζαμπάσηδες γιατί τάχανε καλά με τους Τούρκους και ξεζουμίζανε το λαό.

Η αντίδραση ουρλιάζει

Μα ο ελληνικός λαός δεν θάτανε αυτός ο λαός, ο λαός δηλαδή της χώρας της λευτεριάς και του πολιτισμού, αλλά λαός ζούγκλας, αν δεν έβγαζε μέσα από τα σπλάχνα του τους αρχηγούς εκείνους, που θα οδηγούσανε στη λευτεριά του. Όπως βλέπετε, λοιπόν, όλοι - ξένοι και ντόπιοι - πάλεψαν για να μην ξεσηκωθεί ο λαός κι αποχτήσει τη λευτεριά του.

Μέσα στα χρόνια της σκλαβιάς δε σταμάτησαν οι αγώνες. Μικροί ή μεγάλοι. Ένοπλοι ή όχι. Κι ύστερα μέσα απ' αυτό το λαό ξεπήδησε ο μεγάλος βάρδος της επανάστασης, πού ύμνησε με τα τραγούδια του την ιδέα της εξέγερσης του έθνους, ο πρόδρομος της Φιλικής Εταιρίας: ο Ρήγας. Η αντίδραση τον σκότωσε, πριν προλάβει να φέρει σε πέρας τις αρχές του. Μα ο σπόρος που έσπειρε βλάστησε σύντομα. Σε λίγο, η Φιλική Εταιρία έγινε κι αγκάλιασε χιλιάδες Έλληνες.

Ας ούρλιαζε η αντίδραση. Ας υπόγραφε άτιμα χαρτιά, σαν αυτό πού υπογράφηκε στη διάσκεψη της Βιέννης στα 1815, κάτω από το όποιο έβαλε την υπογραφή του κι ο πολύς Γιάννης Καποδίστριας και που διαλάμβανε, ότι όχι μόνο δε θα ευνοηθεί και επιτραπεί ένα εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα στην Ελλάδα, μα και θα πνιγεί στο αίμα αν ξεσπάσει. Ο Γιάννης Καποδίστριας, που μας τον παρουσιάζουν στα σχολειά σα μεγάλο και τρανό, με προτομές και πορτραίτα, είναι ο πρώτος καταστροφέας της Ελλάδας. Μα ό,τι έκανε, δεν τόκανε σαν Καποδίστριας, μα σαν εκπρόσωπος όλης της ελληνικής αντίδρασης. Ας ούρλιαζε λοιπόν, μαζί με τη διεθνή και η ντόπια αντίδραση. Κι ας υπογράφανε άτιμα χαρτιά.

Ο λαός προχωρεί

Τίποτα δεν ήτανε ικανό να συγκρατήσει τη φλόγα για τη λευτεριά, που έκαιγε μέσα στις καρδιές του λαού μας. Έτσι, στα 1821, ύστερα από κόπους και θυσίες και χάρη στον ενθουσιασμό και τη φλόγα του Παπαφλέσσα, που χρησιμοποίησε όλα τα μέσα, ακόμα και την ψευτιά, κηρύσσοντας την εξέγερση, ξεσηκώθηκε πρώτος ο Μοριάς. Από δω, από το Μοριά, άρχισε η επανάσταση του 1821.

Στο άκουσμα της εξέγερσης όλοι οι ισχυροί της γης, ξένοι και ντόπιοι, τρόμαξαν. Οι κοτζαμπάσηδες, όμως, βλέποντας ότι δεν τους είτανε δυνατό να συγκρατήσουν το λαό και φοβούμενοι την οργή του, αναγκάστηκαν να κόψουν τη συνεργασία τους με τους καταχτητές και για να ευνουχίσουν το λαϊκό απελευθερωτικό κίνημα, πήρανε όλοι μέρος στην επανάσταση κι έτσι αυτή πήρε χαραχτήρα πανεθνικό.

Οι τρανοί της γης τρόμαξαν και, χρησιμοποιώντας όλα τα τερτίπια, προσπάθησαν να πνίξουν την επανάσταση. Μα γελάστηκαν. Επί 7 ολόκληρα χρόνια πάλαιψαν οι προπάτορες μας, παρά το γεγονός ότι η ελληνική αντίδραση, δυο φορές, το 1823 και 1825, οργάνωσε τον εμφύλιο πόλεμο για να σπάσει ακριβώς τους αγώνες αυτούς. Έτσι οι πρόγονοι μας ανάγκασαν όλους τους εχθρούς μας να γλύψουν εκεί που έφτυσαν και ν' αναγνωρίσουν τους αγώνες μας και την ανεξαρτησία μας.

Κανείς δεν πίστευε προηγούμενα σ' αυτό το θαύμα, που συντελέστηκε από τις ίδιες τις δυνάμεις και τα μέσα του λαού. Άλλοι περίμεναν να τους έλθει η λευτεριά από τη Ρωσία κι άλλοι από τη μεγαλοψυχία των βασιλιάδων της Ευρώπης. Μα η επανάσταση απόδειξε, ότι αυτή μόνη της χάρισε τη λευτεριά της πατρίδας μας. Τα παραμύθια του φιλελληνισμού, χάρη στον οποίο αποχτήσαμε δήθεν τη λευτεριά μας, εφευρέθηκαν μόνο και μόνο για να γίνει πιστευτό, ότι η πατρίδα μας λευτερώθηκε, όχι από τις ίδιες της τις δυνάμεις, μα από τους ξένους. Υπήρξαν βέβαια φιλέλληνες, που αγωνίστηκαν, πολέμησαν κι έχυσαν το αίμα τους για τη λευτεριά της πατρίδας μας. Τιμή και δόξα σ' αυτούς κι αιώνια ας είναι η ευγνωμοσύνη του έθνους. Μα αυτοί υπήρξαν μεμονωμένα άτομα μονάχα. Η θεωρία του οργανωμένου φιλελληνισμού είναι καθαρό παραμύθι.

Με την επικράτηση της επανάστασης αμέσως οι δικοί μας κοτζαμπάσηδες επιβληθήκανε πάνω στη χώρα μας. Η αντίδραση, ντόπια και ξένη, για να ευνουχίσει το λαϊκό χαραχτήρα του κινήματος και να επιβάλει νέα σκλαβιά, χρησιμοποίησε όλα τα μέσα. Και στο τέλος το πέτυχε. Η αρχή έγινε κολλώντας στο σβέρκο της πατρίδας μας αυτόν που σας είπα πρωτύτερα: Τον Καποδίστρια. Ο Γιάννης Καποδίστριας από την ανασύσταση του ελληνικού κράτους άρχισε την καταστροφή της χώρας μας, κι ένας άλλος Γιάννης, ο Μεταξάς, έβαλε σ' αυτήν το καπάκι.

Πώς μας επιβλήθηκαν οι βασιλιάδες

Ο λαός νόμιζε, ότι μια που πέτυχε πια η επανάσταση, θα επακολουθούσαν τα χρόνια της ευτυχίας του, ότι όλη η ανθρωπότητα θάτανε στο πλευρό της χώρας μας και πως η χώρα μας, για μια ακόμα φορά, θα βρισκότανε σε θέση να ξαναπάρει, όπως και παλιότερα, ολόκληρη την ανθρωπότητα από το χέρι και να της δείξει καινούργιους δρόμους πολιτισμού και προόδου. Μα στη θέση αυτών η ντόπια και ξένη αντίδραση επεβλήθηκαν και φέρανε τον Καποδίστρια, τη Βαυαρική δυναστεία με τον Όθωνα ...

Χρόνια και χρόνια απάτης και ρεμούλας μας κράτησαν μακριά από την ευτυχία και τον πολιτισμό και μας ρίξανε μέσα στην εξαθλίωση, την πείνα, την κακομοιριά και τη δυστυχία. Έτσι η Ελλάδα που υπήρξε κάποτε η πηγή των φώτων και του πολιτισμού, κατάντησε να βρίσκεται στο πιο χαμηλό επίπεδο οικονομικής, κοινωνικής και εκπολιτιστικής ανάπτυξης, όχι μόνο έναντι των λαών της Ευρώπης, αλλά και των Βαλκανίων.

Η προδοσία του αλβανικού έπους

Η αιτία αυτού βρίσκεται στο γεγονός, ότι η αντίδραση σκεφτόταν μόνο πώς να εκμεταλλευτεί, να βασανίσει, και να ξεζουμίσει το λαό, οργανώνοντας κινήματα κάθε τόσο και καλλιεργώντας τις φαγωμάρες, προπαγανδίζοντας και πείθοντας το λαό ότι είναι απαραίτητο να ζει φτωχός και κακομοιριασμένος. Χαρακτηριστικό είναι ότι πιάνοντας μια λέξη του Κολοκοτρώνη, που ονόμασε κάποτε τη χώρα μας Ψωροκώσταινα, κατάφερε να πείσει το λαό ότι το ελληνικό κράτος δε μπορεί να ορθοποδήσει μόνο του κι ότι θάπρεπε να μας κυβερνήσουν οι ξένοι, ονομάζοντας γι αυτό και τα πολιτικά κόμματα ρωσικά, αγγλικά και γαλλικά. Σ' αυτό το σημείο μας φέρανε οι κορυφές που διοικούσαν τον τόπο μας.

Κάποτε φτάσαμε και στη δημοκρατία. Μα αυτό έμοιαζε με την παροιμία που έλεγε ο λαός: Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς. Ύστερα μυρίστηκαν οι έξυπνοι ψητό από τη μοναρχία και βρίσκοντας ότι «έφταιγε» η δημοκρατία για τη δυστυχία του λαού, ξαναφέρανε το βασιλιά. Και τότε άρχισαν πιο ξετσίπωτα ακόμα να ξεζουμίζουν και να καταπιέζουν το λαό. Και για να μπορούν να πνίγουν τις κραυγές του, βάλανε στο κεφάλι μας το Μεταξά, που είτανε πάντα πράχτορας του ΙΙ γραφείου του γερμανικού επιτελείου, από τον καιρό που σπούδαζε στη στρατιωτική σχολή της Γερμανίας.

Έτσι, ύστερα από 120 χρόνια, ξαναπέσαμε πάλι στη σκλαβιά, γιατί έτσι κακά μας κυβερνήσανε στο διάστημα αυτό.

Σ' αυτή την κατάσταση βρεθήκαμε, όταν ξέσπασε η πολεμική λαίλαπα και η σύγκρουση μεταξύ των κολοσσών. Μα κανένας απ' αυτούς δε σκέφτηκε ελληνικά και να δει πώς θα ξέφευγε η χώρα μας τη λαίλαπα αυτή. Με την επίγνωση ότι η χώρα μας θα τραβούσε στην καταστροφή μπήκανε στον πόλεμο.

Έχουμε ντοκουμέντα στα χέρια μας, που μας αποδείχνουν, ότι οι άνθρωποι αυτοί είχανε σκοπό να ρίξουνε μόνο τρεις τουφεκιές στο Αλβανικό μέτωπο κι ύστερα να μας παραδώσουν στους φασίστες. Υπάρχουν ντοκουμέντα που μας πείθουν ότι το Νοέμβρη προς το Δεκέμβρη του 1940 μπορούσαμε να πετάξουμε τους Ιταλούς στη θάλασσα. Μα αυτοί συγκρατούσανε το στρατό μέχρι που να λύσει το στρατιωτικό της πρόβλημα η Γερμανία στην Ευρώπη κι ύστερα να δικαιολογηθούν ότι δε μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα με δυο κολοσσούς. Δεν πίστευαν στις δόξες του στρατού μας, στο θάρρος, στην τόλμη, στην αυταπάρνηση και τον ηρωισμό του, που πολεμούσε με φλόγα ενάντια στο φασισμό, νηστικός και ξυπόλυτος πάνω στα βουνά της Αλβανίας με τη βοήθεια όλου του ελληνικού λαού. Αυτοί δεν πίστευαν σ' αυτά και περιμένανε πως θα καμφθεί. Γι' αυτό το έπος της Αλβανίας είναι ολοκληρωτικά έργο του λαού. Είναι έργο του λαού που το πραγματοποίησε με το μένος που είχε ενάντια στο φασισμό και το ζυγό του Μεταξά, με θυσίες και ηρωισμούς.

Έτσι, ξαναπέσαμε στη σκλαβιά

Μα ο λαός μας δεν είτανε σε θέση να συνεχίσει το έργο του αυτό. Όσο φλογερά κι αν είτανε τα στήθη του, η φλόγα αυτή δεν θα άντεχε στα σιδερόφρακτα μεγαθήρια των φασιστών, μια που είχε μέσα του και την προδοσία των ηγετών του. Έτσι αναγκάστηκε να υποκύψει, μα όχι σαν ηττημένος. Γιατί αυτή η συνθηκολόγηση που έκαναν, υπογράφηκε πριν ακόμα πολεμήσει ο στρατός μας. Αυτή δεν είτανε ήττα του λαού μας, μα ήττα και χρεωκοπία των καθεστώτων που μεσολάβησαν από το 1821-1941. Γι αυτό κι ο λαός μας τιμωρεί σήμερα την ήττα αυτή και θα την τιμωρήσει αργότερα πιο σκληρά ακόμα.

Έτσι ήλθαν οι Γερμανοί στον τόπο μας και μας σκλαβώσανε. Μα για μας, για το λαό μας, καμιά κηλίδα δε θα μπορούσε να προσαφθεί, ότι εγκαταλείψαμε τα εδάφη μας. Αυτή θα κολλούσε, όταν δεν ξεσηκωνόμαστε.

Τι μπορούσαμε να περιμένουμε απ' αυτούς που φορούσανε τα κλακ και τα μπακαλιαράκια; Τι μπορούσαν να μας πούνε αυτοί; Το μόνο που βρίσκανε να μας λένε είτανε: Ησυχία, παιδιά, και τάξη. Κάναμε κυβέρνηση. Ησυχάστε. Αυτό όμως θέλανε κι οι Γερμανοί. Μα τα λόγια αυτά τα εκστομίζανε οι άνθρωποι εκείνοι που δεν έχουν το δικαίωμα να ονομάζονται Έλληνες.

Κι όμως, δε θα συμβιβάζονταν με τη λογική και τη ράτσα μας, αν δε βγαίνανε πάλι τα στοιχεία αυτά που θα κρατούσανε ψηλά την τιμή του έθνους μας, μέσα από το λαό μας.

Στο δρόμο του αντάρτικου

Μια μαυρίλα πλάκωνε τον ελληνικό ορίζοντα. Κανείς δεν ήξερε τι θα έφερνε η αύριο και πώς θα ξεφεύγαμε από τη σιδερένια τανάλια που μας έσφιγγε. Κείνοι που νιώθανε βρισκόντανε στις φυλακές και τα ξερονήσια. Κι εδώ πρέπει να στιγματιστεί μια άλλη ατιμία των ανθρώπων της 4ης Αυγούστου, που φεύγοντας, τους παράδωσε στα χέρια των καταχτητών.

Μια άλλη μερίδα πού ένιωθε, ασχολούνταν με τις μαύρες και άσπρες αγορές.

Έτσι, όλο το βάρος έπεσε πάνω σε μια χούφτα ανθρώπων, απ' αυτούς που τρώγανε καρπαζιές μέσα στα αστυνομικά μπουντρούμια και τις ασφάλειες, μα που φλέγονταν από ηρωισμό και ανδρεία και μέσα τους υπήρχε μια ζεστή ελληνική καρδιά κι έτρεχε στις φλέβες τους πραγματικό ελληνικό αίμα. Αυτοί άναψαν το δαυλό κι έδωσαν το σύνθημα για τον ξεσηκωμό του Έθνους. Αυτοί που δώσανε το κουράγιο στους Έλληνες. Αυτοί που δημιούργησαν τη νέα Φιλική Εταιρία: το ΕAM.

Βέβαια, ποιος θάτανε κείνος που μπορούσε να πιστέψει τότε. Ότι αυτή η φούχτα των ανθρώπων θα έφερνε στη χώρα μας τη μεγαλόπρεπη αυτή νίκη. Μα η υφή, η ψυχοσύνθεση, το σκαρί των ανθρώπων αυτών είτανε τέτοιο. Παρά τις φυλακές, τους κατατρεγμούς, τις δολοφονίες, τα βασανιστήρια, τις ομαδικές εκτελέσεις και την τρομοκρατία, οι άνθρωποι αυτοί οδηγούσαν ηρωικά και θαρραλέα τις μάζες στο δρόμο της λευτεριάς.

Ξέρετε όλοι πως άρχισε το κίνημα αυτό και δε σταματώ στις λεπτομέρειές του. Όταν έχουμε τη μέρα της εθνικής ανεξαρτησίας μας, που γιορτάζουμε στις 25 Μάρτη, χαιρόμαστε, τραγουδάμε και κλαίμε από τη συγκίνηση. Μα από δω και πέρα θα έχουμε δυο εθνικές γιορτές: την 25η Μάρτη και την 27η Σεπτέμβρη επέτειο της δημιουργίας του ΕΑΜ, που αποτέλεσε τη βάση της σημερινής μας απελευθέρωσης. Αυτό πρέπει να το νιώσουμε.

Στα προηγούμενα χρόνια πολλοί περνούσανε από την πλατεία του Διάκου, μα κανείς δεν ένιωθε τον παλμό που περιείχε το τραγούδι, που μας δίδασκε στο σχολειό ο παλιός καθηγητής μας Λάσκαρης:

- Σας ευλογεί του Διάκου μας το τιμημένο χέρι...

Κανείς δεν ένιωθε, ότι έπρεπε να φύγει μακριά από τα μικροσυμφέροντά του και να παλαίψει για τη λευτεριά.

Μα η χούφτα αυτή των ανθρώπων, που σας μίλησα πιο πάνω, ρίχτηκε ολόψυχα στον αγώνα. Η αντίδραση στο άκουσμά της χρησιμοποίησε όλα τα μέσα κι έθεσε σε ενέργεια όλες τις ατιμίες για να τη σαμποτάρει. Μα όλα αυτά στάθηκαν ανίκανα να σπάσουν τον αγώνα της. Αντίθετα, αυτή ρίζωνε κάθε μέρα και πιο πολύ κι ανέπτυσσε τη δράση της. Κι επειδή δεν είχε σκοπό να καταπιαστεί με χαρτοπόλεμο έβγαλε στο βουνό το αντάρτικο.

Θυμάμαι όταν το χειμώνα του 1941 ήλθα εδώ σα «μαυραγορίτης» για να βάλω μπροστά τη δουλειά. Σας γνώριζα όλους, μα κανείς από σας δεν ήξερε τι επεδίωκα εγώ. Τότε μαζί με το Γ. Φράγκο και Γ. Γιαταγάνα βγάλαμε το πρώτο διάγγελμα του ΕΑΜ. Πολλοί νομίζανε τότες, ότι αυτό είτανε μόνο ντόρος και τίποτα άλλο.

Όταν λέγαμε ότι: «Σε λίγο θα σφυρίζει το μάλιγχερ και θα κροταλίζει ξερά το πολυβόλο στις βουνοκορφές και τα φαράγγια μας κι οι Γερμανοί και Ιταλοί θα φύγουν ντροπιασμένοι», ίσως πολλοί να λέγανε πως αυτά δεν είτανε παρά ηχηρές φράσεις.

Μα ύστερα από 2 1/2 μήνες άρχισε πραγματικά να λαλεί το ντουφέκι. Και τι δεν είπανε τότε! Όπως και στα 1821 όλη η αντίδραση συνωμότησε εναντίον μας και στην αρχή δεν έλεγε τίποτα για το αντάρτικο, κάνοντας το ίδιο που κάνει και η στρουθοκάμηλος, όταν κρύβει το κεφάλι της, ενώ όλο της το σώμα φαίνεται. Έτσι κι αυτοί, νομίζανε, ότι αν δε λέγανε τίποτα για το αντάρτικο και το αγνοούσαν, δε θα ξαναβροντούσε το καριοφύλι. Μα μπορούσε να σταματήσει αυτό; Κάθε μέρα κοκκινίζανε τα βουνά και τα φαράγγια από το αίμα.

Κι όταν είδαν ότι το αντάρτικο μεγάλωνε, παρά τη σιωπή τους, τότε κι αυτοί άλλαξαν τρόπο για να μας πολεμήσουν. Μας ονόμασαν πλιατσικολόγους, κατσικοκλέφτες, ληστοσυμμορίτες κλπ. Ακόμα βρέθηκαν άνθρωποι να μας αποκηρύξουν με την υπογραφή τους γιατί σκοτώσαμε τον προδότη και εκβιαστή Μαραθέα. Μα αυτοί οι κύριοι είτανε κυριολεχτικά ηλίθιοι. Δεν ξέρανε ούτε το ατομικό τους συμφέρον. Νόμισαν, πως αν μας αποκήρυσσαν θα σταματούσε κι ο αγώνας μας κι ότι δεν θα είμαστε κάποτε ικανοί να τους σφίξουμε το λαιμό και να τους πνίξουμε.

Ας είναι. Τέτοιοι ηλίθιοι είτανε και τέτοιες ηλιθιότητες λέγανε. Ας κάνουν τώρα τα ψηλά τους καπέλλα κλωσοφωλιές.

Η ύπαιθρος αναπνέει

Μα είτανε δυνατό να πιάσει αυτό; Οι χωριάτες είχανε δει για πρώτη φορά το θαύμα ν' αφήνουν τα πράματα τους έξω χωρίς να τους τα πειράζει κανείς. Η ζωοκλοπή είχε καταργηθεί στην ύπαιθρο και η ασφάλεια της ζωής και της περιουσίας ποτέ δεν είτανε σ' αυτό το σημείο. Είτανε θαύμα αυτό; Όχι. Αλλά για πρώτη φορά το χωριό γνώρισε την εξουσία, η οποία βγήκε για να χτυπήσει την εσχάτη προδοσία, το έγκλημα, τη ζωοκλοπή κλπ. και να εμπεδώσει την ασφάλεια.

Κι όταν χτυπήσαμε τα εγκλήματα αυτά και πατάξαμε την προδοσία, αυτοί σαν δεσποινίδες της αριστοκρατίας, που δε βλέπουν γύρω τους τη δυστυχία και την κακομοιριά πού βασιλεύει, αλλά συγκινούνται από ένα άρρωστο γατάκι, μπήξανε τις φωνές και μας κατηγόρησαν ότι σκοτώνουμε. Επί Μεταξά βιάστηκαν γυναίκες, υπέστησαν μαρτύρια χιλιάδες άνθρωποι, σκοτώθηκαν και γκρεμίστηκαν από τα μπαλκόνια της Ασφάλειας γέροι, έγιναν τόσα εγκλήματα, μα κανείς απ' αυτούς δεν είπε τίποτα. Μα τώρα φωνάζουνε ότι ο Άρης σφάζει.

Ναι, σφάξαμε κι είμαστε έτοιμοι να ξανασφάξουμε, αν χρειαστεί. Ποιους όμως σφάξαμε; Εμείς είμαστε πιο πονόψυχοι απ' αυτούς. Απόδειξη είναι ότι εμείς είμαστε κείνοι που τρώγαμε χρόνια τώρα τις καρπαζιές και καταδιωκόμασταν. Σφάξαμε κείνους που πρόδιναν στους καταχτητές τους Έλληνες, κείνους που κλέβανε το λαό και διαπράττανε εγκλήματα.

Κι είναι κυριολεκτικά ηλίθιοι κείνοι που τους πήρε ο πόνος γι' αυτούς, που τόσο δικαιολογημένα χτυπήσαμε, για να παίρνουν το μέρος τους ή είναι ολοκληρωτικά συνένοχοί τους. Μα ούτε και το κόλπο αυτό έπιασε.

Το αντάρτικο σώζει το λαό

Τότε όμως αυτοί, σαν καλοί ζαχαροπλάστες που είτανε, κατασκευάσανε ένα νέο χρυσό χάπι:

- Ναι, φωνάζανε. Δεν υπάρχει αντίρρηση, ότι οι αντάρτες διεξάγουν εθνικό αγώνα. Μα το ζήτημα αυτό θα λυθεί από τους ισχυρούς. Τι μας χρειάζονται, λοιπόν, οι αγώνες κι οι σκοτωμοί, αφού τα ζητήματα μας θα τα λύσουνε άλλοι;

Αυτό το σύνθημα έπιανε. Είχανε όμως δίκιο; Ασφαλώς όχι! Γιατί δεν είχανε δίκιο;

Στα 1941-42 το ΕΑΜ δεν είτανε ακόμα ισχυρό. Γι' αυτό δεν είχε αρχίσει ο αγώνας να παίρνει μαζικό χαραχτήρα. Ούτε κι αντάρτικη δράση υπήρχε. Κι όμως. Στα 1941-42 πέθαναν από την πείνα και τις αρρώστιες, που επακολούθησαν απ' αυτήν, 300.000 άνθρωποι μόνο στην Αθήνα, τον Πειραιά και τα περίχωρα τους. Και θα πέθαιναν αργότερα ακόμα περισσότεροι, αν το ΕΑΜ δεν κινητοποιούσε με συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, συλλαλητήρια και απεργίες το λαό και δεν τον εμψύχωνε: 1. Να επιβληθεί το σταμάτημα της αρπαγής της παραγωγής μας από μέρους των κατακτητών. 2. Να επιβληθεί σ' αυτούς ν' αφήσουν το Διεθνή Ερυθρό Σταυρό ν' αναλάβει την τροφοδοσία του λαού μας. 3. Να προσέξουν την κατάσταση της Ελλάδας στο εξωτερικό.

Αν το αντάρτικο δε σταματούσε τις φάλαγγες των Γερμανών που κλέβανε την παραγωγή της χώρας μας και δεν καταργούσε τη συγκέντρωση της παραγωγής που τη βάζανε στο χέρι οι καταχτητές, αν δε γίνονταν
 

mounitsa

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
21 Οκτ 2006
Μηνύματα
20.860
Like
13
Πόντοι
366
Τα σύμβολα υπάρχουν όχι για να τιμώνται αυτά καθεαυτά (εικονολατρεία), αλλά εκφράζουν ιδέες. Η τιμή αποδίδεται στην ιδέα, όχι στο αντικείμενο. Και για να το καταλάβουν όλα τα παιδάκια, εμένα με προσβάλλει η εικόνα της ελληνικής σημαίας στα χέρια συνεργατών των Γερμανών (Τάγματα  Ασφαλείας), από ότι στα χέρια "αναρχικών"...  

εμενα παλι μου ειναι τοσο αδιαφορη που δε με αγγιζει το ζητημα....κατα την αποψη μου δεν πρεπει να υπαρχουν ουτε παρελασεις ουτε σημαιοφοροι ουτε να γινεται τοσο μπιγκ ντιαλ το θεμα της σημαιας.....αλλα αυτα ειναι ονειρα θερινης νυκτος στη θεοκρατουμενη  νεοεθνικιστικη ελλαδα....
κατι πηγε να γινει με το μαθημα των θρησκευτικων και πεσανε να τους φανε.....
 

ΒΡΑΣΙΔΑΣ2

Μέλος
Εγγρ.
30 Νοε 2006
Μηνύματα
4.150
Like
1
Πόντοι
16
ceb5cebbceb1cf83ceafcf84ceb7cf82.jpg


Στις 27 Σεπτέμβρη του 1941 ιδρύθηκε το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο με πρωτοβουλία του ΚΚΕ και ξεκίνησε ουσιαστικά ο μεγαλειώδης αγώνας που οργάνωσαν ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΠΟΝ.

Με το ντουφέκι μου στον ώμο,
σε πόλεις, κάμπους και βουνά,
της λευτεριάς ανοίγω δρόμο,
τον στρώνω βάγια και περνά.

Εμπρός ΕΛΑΣ, για την Ελλάδα,
το δίκιο και τη λευτεριά,
στ' ακρόβουνο και στην κοιλάδα,
πέτα, πολέμα, με καρδιά.

Ένα τραγούδι είν' η πνοή σου,
καθώς στη μάχη ροβολάς,
κι αντιλαλούν απ' τη φωνή σου
πλαγιές και κάμποι, ΕΛΑΣ-ΕΛΑΣ.

Με χίλια ονόματα μια χάρη
ακρίτας είτε αρματολός,
αντάρτης, κλέφτης, παλληκάρι,
πάντα είμαι ο ίδιος ο λαός.

Παντού η πατρίδα μ' έχει στείλει,
φρουρό μαζί κ' εκδικητή,
κι απ' την ορμή μου θ' ανατείλει
καινούρια λεύτερη ζωή.

Αλί του που θα μ' απειλήσει
με τη σκλαβιά και τη ντροπή,
το θάνατο έχω καταργήσει,
φόβος δεν ξέρω τι θα πει.

Μες στην ψυχή μου είναι η πατρίδα
η λευτεριά κ' η ιδέα μαζί,
με την κρυφή μου μόνο ελπίδα,
ο σκλάβος θρέφεται και ζει.

Με το ντουφέκι μου στον ώμο,
θα λάμψει η μέρα, δεν αργεί,
της λευτεριάς ν' ανοίξω δρόμο,
για να διαβεί σ' όλη τη γη.
Τα σύμβολα υπάρχουν όχι για να τιμώνται αυτά καθεαυτά (εικονολατρεία), αλλά εκφράζουν ιδέες. Η τιμή αποδίδεται στην ιδέα, όχι στο αντικείμενο. Και για να το καταλάβουν όλα τα παιδάκια, εμένα με προσβάλλει η εικόνα της ελληνικής σημαίας στα χέρια συνεργατών των Γερμανών (Τάγματα  Ασφαλείας), από ότι στα χέρια "αναρχικών"...  
Η επιθεση των κλωνων. :grin:
 

vothros

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
1 Απρ 2007
Μηνύματα
11.112
Κριτικές
3
Like
5
Πόντοι
166
εμενα παλι μου ειναι τοσο αδιαφορη που δε με αγγιζει το ζητημα....κατα την αποψη μου δεν πρεπει να υπαρχουν ουτε παρελασεις ουτε σημαιοφοροι ουτε να γινεται τοσο μπιγκ ντιαλ το θεμα της σημαιας.....αλλα αυτα ειναι ονειρα θερινης νυκτος στη θεοκρατουμενη  νεοεθνικιστικη ελλαδα....
κατι πηγε να γινει με το μαθημα των θρησκευτικων και πεσανε να τους φανε.....
εμενανε παντοσ μου χι μινι αποθιμενο στι παρελασι ολο τελεφτεο με βαννανε και στο τελοσ δε εκανα ,με διοχνανε η καθιγιτεσ
θελο να σικοσο μια σιμεα!!!!!!!!!!!!!!!!
 

georgebest

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
10 Οκτ 2007
Μηνύματα
9.382
Κριτικές
7
Like
378
Πόντοι
366

καλά λες. δεν το είχα σκεφτεί
 

aris63

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
16 Σεπ 2008
Μηνύματα
1.585
Κριτικές
7
Like
0
Πόντοι
616
εμενα παλι μου ειναι τοσο αδιαφορη που δε με αγγιζει το ζητημα....κατα την αποψη μου δεν πρεπει να υπαρχουν ουτε παρελασεις ουτε σημαιοφοροι ουτε να γινεται τοσο μπιγκ ντιαλ το θεμα της σημαιας.....αλλα αυτα ειναι ονειρα θερινης νυκτος στη θεοκρατουμενη  νεοεθνικιστικη ελλαδα....
κατι πηγε να γινει με το μαθημα των θρησκευτικων και πεσανε να τους φανε.....
Ετσι... :thumbsup: :thumbsup: :thumbsup:
Ποια Ελλαδα ? Βυζαντινορωμαιϊκο θεοκρατουμενο κρατος πεστο καλυτερα :'( :'( :'(
 

Stories

Νέο!

Stories

Top Bottom