Για παραγωγικό διάλογο, καλό θα είναι να εισφέρεις και να αμφισβητήσεις με άλλα στοιχεία ή μελέτες τα αναφερόμενα σε αυτή την ανάλυση και να μας τα παρουσιάσεις ή να παραπέμψεις σχετικά, για να συγκρίνουμε οι ενδιαφερόμενοι. Τα υπόλοιπα, περί Παπανδρέου κλπ, συζητήσιμα, αλλά δεν αφορούν την ουσία. Το γεγονός, όμως, ότι τα ζήτησε ένας πολιτικός, καθηγητής ασχολούμενος με τα οικονομικά, που μόλις είχε γυρίσει στην Ελλάδα, είχε ιδρύσει νέο κόμμα (1974) και ήθελε στοιχεία, αποτελεί, ίσως, και έμμεσο κριτήριο για την σοβαρότητα, με την οποία θα καταπιάστηκε με την ανάλυση ο Καφίρης. Έν τέλει, όμως, τα στοιχεία είναι ένα πράγμα και άλλο το πώς και για τί τα χρησιμοποιεί κάποιος ή δεν τα χρησιμοποιεί στην εφαρμοσμένη πολιτική. Αυτό δεν αναιρεί την ορθότητά τους.
Τέλος, όπως και ο ίδιος ο Καφίρης είπε, αυτό που παρουσίασε ήταν σύνοψη. Είχε και την πλήρη ανάλυση με στατιστικούς, συγκριτικούς πίνακες διαθέσιμη για όποιον θα την ζητούσε. Έγραψα, επίσης, ότι ανάλογη μελέτη είχε κάνει ο Γ. Μαρίνος (την είχα διαβάσει σε ανύποπτο χρόνο στον Οικονομικό Ταχυδρόμο), αλλά δεν μπόρεσα να βρω σχετική παραπομπή στο διαδίκτυο, ώστε να την συμπεριλάβω. Αν το είχα κάνει, σίγουρα θα έγραφες και γι αυτόν στο στιλ: "έλα μωρέ, τί να μας πει κι ο Μαρίνος που... κλπ κλπ".
Πάντως, μια σχετική ερευνα (γκουγκλαρισμα, κατά το κοινώς) θα σου αποκαλύψει ότι οι δύο αυτές αναλύσεις αποτέλεσαν αφορμή για άλλες μελέτες, με παρόμοια συμπεράσματα, δηλαδή ότι η χούντα δεν τα πήγε καλά με την οικονομία (επιεικής διατύπωση).
Κλείνοντας, και επειδή προηγούμενοι σχολιαστές, ανάφεραν για την Κύπρο σε σχέση με την πολιτική του δικτατορικού καθεστώτος, να γράψω ξανά εδώ κάτι που λέει ο Καφίρης, για όσους (σίγουρα τους περισσότερους και από τον τρόπο που έγραψες, υποψιάζομαι ότι σε αυτούς ανήκεις και εσύ), ΔΕΝ μπήκαν στον κόπο να τον διαβάσουν, αλλά ΥΠΗΡΞΕ ΤΡΑΓΙΚΟ, αν κρίνουμε από τα αποτελέσματα, που έχουμε έως σήμερα και δεν ξέρω έως πότε:
[...]
Από την άλλη, οι δαπάνες για «άμυνα» και «δημόσια τάξη» σχεδόν διπλασιάστηκαν μέσα σε πέντε χρόνια. Περιττό να πούμε ότι ένα μεγάλο μέρος τέτοιων δαπανών χρησιμοποιήθηκε για την ενίσχυση του εσωτερικού αστυνομικού κράτους και όχι για την άμυνα της χώρας, που αποδείχτηκε ανοργάνωτη και αναποτελεσματική κατά τη διάρκεια της Κυπριακής κρίσης. [...]
Όσοι έχουν μιλήσει ή μπορούν να μιλήσουν με ανθρώπους που κλήθηκαν τότε για επιστράτευση κατά τον ΑΤΤΙΛΑ 1 και 2 μπορούν να επιβεβαιώσουν τα παραπάνω με την μαρτυρία τους για το μπάχαλο και την ανοργανωσιά και την αίσθηση ότι όλα είχαν εγκαταλειφθεί στην τύχη τους. Και υποτίθεται ότι ήσαν και στρατιωτικοί, τρομάρα μας...