Υπάρχουν πηγές και άρθρα που επικαλούνται αναλύσεις και στοιχεία από ειδικούς που λένε ότι τα οικονομικά στοιχεία της χούντας δεν είναι αυτά που παρουσιάζονται και ότι δεν ισχύει ότι δεν άφησαν χρέος κτλπ.
Όπως είπα και στον φίλο μας χθες....και ανάπτυξη να υπήρχε αυτά έγιναν την δεκαετία του 60-70 που υπήρχε τεράστια βιομηχανική, τεχνολογική και γενική ανάπτυξη παντού στον δυτικό κόσμο.
Σήμερα που οι απαιτήσεις της κοινωνίας και το επίπεδο ζωής έχουν ανεβεί 200 φορές από τοτέ, που για να παράγεις το το οτιδήποτε με τις προδιαγραφές που απαιτούνται θέλει τεχνογνωσία, εξαρτήματα και υλικά από το εξωτερικό
και που ο κόσμος δεν είναι πλέον η κλειστή αμόρφωτη κοινωνία της Ελλάδας του 60....καμία χούντα κανενός παραβανά δεν έχει καμία ελπίδα. Δεν μπορείς πλέον να δώσεις στον χωροφύλακα 4 τοίχους, ένα κομμάτι ψωμί και 1 τενεκέ λάδι και να του πεις στείλε τον ξάδερφο σου στην Μακρόνησο.
Θέλετε να υποστηρίζετε μια κατάσταση και ένα σύστημα που είναι απολίθωμα με γεια σας ρε τύπε....αλλά την Δευτέρα και πάλι θα πρέπει να πάτε στην ίδια δουλειά.
Στην Εφημερίδα της Ελληνικής Διασποράς (Journal of Hellenic Diaspora), τόμος 2, αριθμός 3, Ιούλιος 1975 (Vol. II, Νο.3, July 1975) δημοσιεύτηκε, μεταξύ άλλων, άρθρο του Βασίλη Καφίρη με τίτλο: "Η Ελληνική Οικονομία στην δικτατορία (1967-1974): Μια επισκόπηση" [The Greek Economy Under The Dictatorship (1967-1974): An Overview"] .
Όπως λέει ο ίδιος ο συντάκτης: "
Το παρόν άρθρο αποτελεί προσαρμοσμένη εκδοχή περίληψης ερευνητικής μελέτης, που ετοιμάστηκε για τον Ανδρέα Γ. Παπανδρέου, προκειμένου να του παράσχει κάποια βασικά στοιχεία για την περίοδο της χούντας. Ο ενδιαφερόμενος αναγνώστης μπορεί να ζητήσει από τον συγγραφέα την εκτενέστερη ανάλυση με πλήρεις στατιστικούς πίνακες."
Στο άρθρο αυτό καθώς και σε ένα ανάλογο του Γιάννη Μαρίνου στον Οικονομικό Ταχυδρόμο (αν θυμάμαι καλά, του 1973), βασίστηκαν πολλές αναλύσεις για τα οικονομικά της δικτατορίας, τα οποία έρχονται σε αντίθεση με την προπαγάνδα για "οικονομικό θαύμα" της δικτατορίας (κατά Άδωνη Γεωργιάδη, μάλιστα, η οικονομία ήταν "κούκλα").
Κάποια ενδιαφέρονται σημεία:
[...]
Το καθεστώς της γεωργίας υπό τη χούντα όχι μόνο συνέβαλε στην έξοδο αγροτών και εργατών στις ξένες χώρες, αλλά αργότερα προκάλεσε ελλείψεις εργατικού δυναμικού αναγκάζοντας αρχικά τον Παπαδόπουλο να εισάγει φθηνό εργατικό δυναμικό από την Αφρική, και οδήγησε, επίσης, και σε άνευ προηγουμένου εισαγωγή αγροτικών προϊόντων, συμβάλλοντας έτσι στα προβλήματα του εμπορικού ισοζυγίου της Ελλάδας. [...]
[...] Η ανάπτυξη της μεταποιητικής βιομηχανίας [...] ήταν τρομερά ανισόρροπη [...]
αύξησε την κυριαρχία λίγων εταιρειών που ανήκαν σε ξένα και εγχώρια μονοπώλια που ελέγχονται από τον Ωνάση, τον Πάππας, τον Νιάρχο κλπ., όλοι εξέχοντες φίλοι του καθεστώτος. Σε αυτές τις βιομηχανίες δόθηκε το ελεύθερο να εξάγουν πόρους και κέρδη και τους παρασχέθηκε γενναιόδωρη βοήθεια και προνόμια, όπως φθηνά δάνεια, φορολογικά πλεονεκτήματα, αφορολόγητες εισαγωγές μηχανημάτων, φθηνή ελληνική εργασία κλπ.
Για όσους έχουν όρεξη να διαβάσουν στοιχεία, βλ. ως συνημμένα το πρωτότυπο και την μετάφραση ολόκληρου του άρθρου. Δεν μπόρεσα να βρω την ανάλυση του Γ. Μαρίνου.
www.irafina.gr
