Δεν έχω να πω τίποτα άλλο πέραν του ότι όποιος διαβάσει αυτό, μπορεί να καταλάβει τι είχε προηγηθεί και γιατί έγινε αυτό που έγινε.....
Ακόμα και σήμερα που το διαβάζω δεν μπορώ να καταλάβω τι μυαλό κουβαλάει ένας άνθρωπος που σε τέτοιες συγκρούσεις τραβάει με το κινητό του τη φάλαγκα που έρχεται... Πολλά κενά... πολλά και η αλήθεια δε νομίζω ότι θα μαθετεί ποτέ....
Κυνική περιγραφή του φόνου
«Τον είχαμε σταμπάρει», λέει για τον Φιλόπουλο οπαδός του Ολυμπιακού
Ομολογία-σοκ αποτελεί η κατάθεση ενός εκ των οπαδών του Ολυμπιακού, ο οποίος παραδέχεται ότι χτύπησε δύο φορές με σίδερο στο κεφάλι τον Μιχάλη Φιλόπουλο, ενώ περιγράφει και τα πρόσωπα που του κατάφεραν τα θανατηφόρα χτυπήματα με ξύλο και μαχαίρι.
Ο Χ.Κ., η αξιοπιστία του οποίου αμφισβητείται από τους φερόμενους ως ηθικούς αυτουργούς της δολοφονίας του οπαδού του Παναθηναϊκού, υποστηρίζει ότι το θύμα «το είχαμε σταμπάρει από παλιά». Συγκεκριμένα, αναφέρει:
«Για τα επεισόδια στη Λεωφόρο Λαυρίου πριν από τον αγώνα βόλεϊ μαζευτήκαμε στην "Ερυθρόλευκη Στρατιά", τον σύνδεσμό που είναι κοντά στο γήπεδο Καραϊσκάκη και αποφασίσαμε να πάμε στην Παιανία να πάρουμε το αίμα μας πίσω για δύο περιστατικά που είχαν γίνει στο Παγκράτι. Εκεί και τις δύο φορές ήταν το παιδί που σκοτώθηκε στην Παιανία από τον Κολωνό και το είχαμε σταμπάρει από τότε. Αυτός ήταν γνωστός και είχε χτυπήσει παιδιά δικά μας. Εκεί στην "Ερυθρόλευκη Στρατιά" ήμασταν περίπου 50 άτομα.
Λίγες μέρες πριν από τα επεισόδια βρεθήκαμε οι αντίπαλοι φίλαθλοι, στο Περιστέρι μάλλον, στην πλατεία, στο δημαρχείο και δώσαμε ραντεβού για την Παιανία. Εκεί ήταν και το παιδί που σκοτώθηκε. Δεν μαλώσαμε εκεί και δώσαμε ραντεβού για την Παιανία. Συναντηθήκαμε στο Καραϊσκάκη. Εκεί οι Ν.Κ., Τ.Π., Μ.Μ. και Μ.Κ. μάς είπαν ότι όποιος δεν ήθελε να πάει, να έφευγε και όσοι πήγαιναν δεν θα έκαναν πίσω. Μαζεύτηκαν όλοι οι σκληροπυρηνικοί του Ολυμπιακού. Εμένα μου φώναζαν όταν πήγαινα στο γήπεδο γιατί είμαι πρεζάκι, όμως με φώναζαν για το ξύλο γιατί ξέρουν ότι μπαίνω πάντα μπροστά».
«Και οι Σέρβοι μαζί μας»
«Εκεί, στο Καραϊσκάκη, είδα ότι όλα τα παιδιά, γύρω στα 300 άτομα, είχαν κράνη, φωτοβολίδες, ξύλα, μαχαίρια, σιδερολοστούς, έτοιμοι για επεισόδια. Εγώ είχα σιδερολοστούς και φορούσα κράνος. Μαζί μας ήταν και 50 Σέρβοι από την ομάδα του Ερυθρού Αστέρα. Στον Σταυρό που κάναμε στάση οργανωθήκαμε καλά. Πήραμε ξύλα, πέτρες, λοστάρια και ό,τι άλλο βρίσκαμε. Ήμασταν έτοιμοι για πόλεμο. Άλλωστε γι' αυτό πηγαίναμε, κανένας δεν ενδιαφερόταν για το παιχνίδι. Τη στάση την κάναμε γιατί έφυγαν οι Ζητάδες που μας συνόδευαν και εμείς βρήκαμε την ευκαιρία να εξοπλιστούμε καλύτερα.
Φτάνοντας στο σημείο οι Παναθηναϊκοί μάς πέταξαν μολότοφ, πέτρες, μπουκάλια και φωτοβολίδες, αλλά εμείς δεν σπάγαμε και πέφταμε πάνω τους. Οι Σέρβοι που ήταν μαζί μας πέταξαν χειροβομβίδες κρότου-λάμψης. Εγώ ήμουν στην πρώτη γραμμή μαζί με τον Τ.Κ., τον Μ.Μ. και τον Μ.Κ., τον Τ.Π. και τον Μ. Όλοι εκτός από εμένα κρατούσαν μεγάλα μαχαίρια».
«Πέσαμε όλοι πάνω του»
«Όλοι στην πρώτη σειρά φορούσαμε κράνη εκτός από τον Ν.Κ. Κάνουμε "ντου" στους Παναθηναϊκούς. Όλοι έφυγαν και μόνο ο Κολωνιώτης έμεινε τελευταίος και έγραφε τα επεισόδια με το κινητό τηλέφωνο. Πέσαμε όλοι πάνω του. Εγώ του έριξα δύο με το σίδερο στο κεφάλι. Ο Τ.Κ., ο Τ.Π., ο Μ.Μ. τον χτύπησαν με ξύλο, ενώ ο Κ. και ο Τ. με μαχαίρι. Τον είδα που έπεσε από το δικό μου χτύπημα. Γινόταν πόλεμος και ο καθένας έσωζε το τομάρι του. Η κατάσταση είχε ξεφύγει. Γινόταν μάχη σώμα με σώμα, πόλεμος.
Από τους Παναθηναϊκούς ήταν ο Ηλ., ο Κ. και ο Η.Π. Εγώ δεν ήθελα να πεθάνει το παιδί. Νιώθω τύψεις. Στη θέση του θα μπορούσα να ήμουν εγώ. Ζητώ συγγνώμη από την οικογένειά του».
ΑΝΔΡΕΑΣ ΦΙΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ 25ΧΡΟΝΟΥ ΘΥΜΑΤΟΣ
«Μου έγραψαν το όνομα του ταξιτζή σε χαρτί από πακέτο τσιγάρων»
«ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ μέρα της δολοφονίας κι ενώ ήμουν σπίτι με άλλο κόσμο που είχε έρθει να με συλλυπηθεί είδα να μπαίνουν τρεις άγνωστοι στο σπίτι και κάποιος να τους πηγαίνει να καθήσουν στο μπαλκόνι. Έπειτα από λίγο τους είπα: "Τι είναι αυτό που έγινε, τι ξέρετε, βοηθήστε με για να βρούμε ποιος σκότωσε το παιδί μου". Στην αρχή δεν μιλούσε κανείς, αλλά στη συνέχεια ένας από αυτούς μου είπε: "Ξέρεις ότι τον Μιχάλη τον πάτησαν 200 - 250 άνθρωποι;".
Γύρω στις πέντε το απόγευμα ήρθε επίσης στο σπίτι μου ένα άλλο παιδί που δούλευε μαζί με τον Μιχάλη μου και πιάσαμε συζήτηση για το τι μπορεί να είχε συμβεί με το παιδί μου. Εκεί έβγαλε ένα χαρτάκι από πακέτο με τσιγάρα, όπου έγραψε "Η. Μ / Ρ., 23 ετών, οδηγός ταξί, ξυρισμένο μαλλί, Νίκαια" και μου το έδωσε. Όπως έμαθα ο Η. Μ ήταν μπροστά στο περιστατικό, όταν ο Μιχάλης έπεσε μία φορά και τον σήκωσαν. Την άλλη φορά όμως, τον άφησαν. Κάποιοι τον κυνηγούσαν και γι' αυτό έπεσε».
Β.Ρ., ΟΠΑΔΟΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ
«Θέλω τη μαμά μου και θέλω και δικηγόρο»
«ΜΕΧΡΙ και το καλοκαίρι του 2006 ήμουν τακτικός στους αγώνες που έπαιζε ο Ολυμπιακός είτε στο Καραϊσκάκη και μερικές φορές εκτός έδρας. Μετά το καλοκαίρι εκείνο αραίωσα. Ο λόγος που ξέκοψα από τα γήπεδα είναι ότι δουλεύω ταξί, αλλά και μία φασαρία που είχα τότε με κάτι παιδιά στον Κορυδαλλό, η οποία μου στοίχισε πολύ ακριβά. Κατά τη διάρκεια της φασαρίας έπαθα μεγάλη ζημιά στο πρόσωπο. Αφού έγινε η "στραβή" φοβήθηκα, θέλησα να ηρεμήσω και να γίνω ήσυχο παιδί για να ξεκόψω από τα γήπεδα. Στο ταξί που άρχισα να δουλεύω ήθελα να είμαι κύριος γιατί δεν ήθελα να κρεμάσω τον πατριό μου στον οποίο ανήκει. Δουλεύω πάντα βράδυ και τη μέρα ξεκουράζομαι ή βγαίνω βόλτα με την κοπέλα μου, αν δεν δουλεύει. Από εκείνο το καλοκαίρι και μετά πήγα δύο φορές στο γήπεδο. Δεν θυμάμαι να έχω πάει φέτος σε αγώνα του Champions League, όπως επίσης δεν θυμάμαι να έχω πάει σε αγώνα βόλεϊ. Ήξερα ότι θα γινόταν ο τελικός κυπέλλου βόλεϊ, αλλά δεν γνώριζα αν θα πήγαινε κόσμος του Ολυμπιακού. Το μεσημέρι της ημέρας των επεισοδίων δούλευα στο ταξί. Πήγα πολλές κούρσες χωρίς να θυμάμαι πού ακριβώς. Στο ράδιο άκουσα ότι έγιναν επεισόδια μεταξύ Ολυμπιακών και Παναθηναϊκών στην Παιανία. Δεν έδωσα σημασία και συνέχισα τη δουλειά μου.
«Κατάπια τον σταυρό»
Και ο φερόμενος από άλλους κατηγορουμένους ως ένας εκ των φυσικών αυτουργών της δολοφονίας του Μ. Φιλόπουλου καταλήγει λέγοντας: «Θέλω τη μαμά μου και θέλω και δικηγόρο για να υπογράψω. Θέλω να πάω και στο νοσοκομείο γιατί από μόνος μου κατάπια τον σταυρό που είχα στον λαιμό μου».
ΤΑ ΝΕΑ , 20/04/2007 , Σελ.: N15
Κωδικός άρθρου: A18817N151
ID: 565921