http://[URL unfurl="true"]www.sportculture.gr/wp-content/uploads/2012/03/ze-elias.jpg[/img[/URL]]
Ο γεννημένος στις 25/11/1976 παίκτης, ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα σε ηλικία μόλις 16 ετών(!). Το 1993 πραγματοποίησε το επαγγελματικό ντεμπούτο με τη φανέλα της Κορίνθιανς , στην οποία και έμεινε για 3 χρόνια. Οι πρώτες του χρονιές στη Βραζιλία ήταν ονειρικές και τον οδήγησαν στην Εθνική της χώρας του, με την οποία κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1996. Οι εμφανίσεις του προκάλεσαν το ενδιαφέρον πολλών ομάδων και αυτή που πρόλαβε και τον έκανε δικό της, ήταν η Μπάγερ Λεβερκούζεν. Στις «ασπιρίνες» μεγαλούργησε για μια χρονιά και έπειτα πήρε μεταγραφή στην Ίντερ. Στο Μιλάνο αν και ο Μοράτι είχε σπαταλήσει ένα σκασμό λεφτά για να τον αγοράσει, άρχισε να εμφανίζει τον… προβληματικό του χαρακτήρα . Έτσι παρότι είχε παρέα τον πολύ καλό του φίλο και συμπαίκτη στη «Σελεσάο», Ρονάλντο, δεν απέδωσε τα αναμενόμενα και μετά από 2 χρόνια(και 33 συμμετοχές), έφυγε για να παίξει στη Μπολόνια. Εκεί «πήρε τα πάνω του», όμως με το σκληρό του παιχνίδι έχασε πολλά παιχνίδια
Το καλοκαίρι του 2000 έψαχνε «ποδοσφαιρική στέγη» , ο Σωκράτης Κόκκαλης πείστηκε από την έως τότε διαδρομή του και έκανε… τα πάντα για να τον φέρει στο Λιμάνι. Όλοι τότε μιλούσαν για μια μεγάλη μεταγραφή και ο κόσμος ήταν ενθουσιασμένος που ένας πρώην παίκτης τη Ίντερ θα φορούσε τη φανέλα του Ολυμπιακού. Από την πλευρά του, ο Βραζιλιάνος μέσος με τις πρώτες του εμφανίσεις έδειξε την ποιότητα του όμως οι πολλές κάρτες που δεχόταν άρχισαν να προβλημάτιζουν τους παράγοντες της ομάδας. Παρ’ όλα αυτά, όλοι ήταν σίγουροι για την ποιότητα και τη αξία του και δεν σκέφτηκαν ποτέ το ενδεχόμενο αποχώρησης του. Μάλιστα, ήταν σίγουροι πως ο ποδοσφαιριστής την επόμενη χρονιά θα βελτιώσει τη συμπεριφορά του… Βέβαια την επόμενη σεζόν (2001-2002). ο Ζε Ελίας έγινε ακόμα χειρότερος… Η απάντηση του στην στήριξη της διοίκησης ήταν μία κουτουλιά στο ματς με την Ξάνθη και ένα βίαιο χτύπημα σε αγώνα εναντίον του ΠΑΣ Γιάννινα. Εκτός από τα προβλήματα συμπεριφοράς την εμφάνιση τους άρχισαν να κάνουν και τα προβλήματα τραυματισμών… Όλα αυτά προκάλεσαν έντονο προβληματισμό για το αν παίκτης θα έπρεπε να αποχωρίσει ή όχι…
Εν τέλει ο Ζε Ελίας έμεινε για ακόμα μια χρονιά και συνέχισε να απογοητεύει με τις εμφανίσεις και τη συμπεριφορά του… Το ποτήρι όμως ξεχείλισε, όταν σε ένα παιχνίδι του Τσαμπιονς Λιγκ κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ,αντίκρισε τη κόκκινη κάρτα έπειτα από ένα «βίαιο» τάκλιν στο Βερόν. Από εκείνο το σημείο και έπειτα η καριέρα του άρχισε να παίρνει τη κάτω βόλτα… Ο Ολυμπιακός μετά από 3 χρόνια υπομονής, το καλοκαίρι του 2003, αποφάσισε να τον αφήσει ελεύθερο και ο Βραζιλιάνος αποχώρισε έχοντας στεφθεί 3 συνεχόμενες χρονιές πρωταθλητής Ελλάδος
Μετά από τον Ολυμπιακό, ο «σκληροτράχηλος» μέσος δεν δυσκολεύτηκε να βρει τον επόμενο σταθμό στη καριέρα του… Το καλό όνομα που είχε στην Ιταλία τον βοήθησε να μεταπηδήσει το 2004 στη Τζένοα. Αν και είχε 19 συμμετοχές και ένα γκολ, οι συχνοί του τραυματισμοί ήταν η αιτία για την οποία δεν ανανέωσε το συμβόλαιο του. Εκείνη τη χρονική περίοδο ο Ζε Ελίας άρχισε να πέφτει ψυχολογικά και τα προβλήματα που αντιμετώπιζε στο γόνατο του προκάλεσαν κατάθλιψη. Τότε, για καλή του τύχη η Σάντος του έδωσε την ευκαιρία να γυρίσει στην πατρίδα του και να ξαναβρεί το χαμόγελο του. Μάταια όμως… Το ιατρικό τιμ κατέβαλλε πολλές προσπάθειες , αλλά ο παίκτης δεν κατάφερε να αγωνιστεί ούτε λεπτό. Για μια ακόμη φορά αυτό δεν του κόστισε ιδιαίτερα ,αφού ήρθε από το πουθενά μια ελκυστική πρόταση από τη Μέταλουργκ Ντόνετς. Στην Ουκρανία το μόνο που κατάφερε ήταν να διακόψει πρόωρα το συμβόλαιο του και να καρπωθεί μια τεράστια αποζημίωση.
Το 2006 επέστρεψε και πάλι στη χώρα του για λογαριασμό της Γκουαρανί, στην οποία δεν έπαιξε παραπάνω από 5 παιχνίδια. Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς, η Ομόνοια Λευκωσίας αποφάσισε να του προσφέρει το τελευταίο αξιόλογο συμβόλαιο της καριέρας του όμως και πάλι ο παίκτης απογοήτευσε με τις εμφανίσεις του. Τα περιττά του κιλά σε συνδυασμό με τον «ιδιαίτερο» χαρακτήρα του, ανάγκασαν τους Κύπριους να σπάσουν το συμβόλαιο του πριν καν τα μισά της σεζόν. Κάπου εκεί όλα είχαν τελειώσει για τον έμπειρο μέσο… Το ανεπιτυχές πέρασμα του από 2 Γερμανικές ομάδες μικρότερων κατηγοριών(Λοντρίνα,Άλταχ) τον ανάγκασαν το 2008 σε ηλικία 32 ετών να αποφασίσει την αποχώρηση του από την ενεργό δράση. Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά: «Πάντα ξεχώριζα για την κίνησή μου στο χώρο της μεσαίας γραμμής. Ωστόσο, αισθάνομαι ότι το σώμα δεν έχει τον ίδιο ρυθμό και τη φυσική δύναμη για να αντέξει στις απαιτήσεις του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Για αυτό και αποφάσισα να σταματήσω».
Το γεγονός ότι σταμάτησε να παίζει ποδόσφαιρο δεν σήμαινε απαραίτητα ότι θα τελειώσουν και τα προβλήματα του… Το περασμένο καλοκαίρι φυλακίστηκε για 30 ολόκληρες μέρες, επειδή αρνιόταν πεισματικά να πληρώσει διατροφή( 1 εκατομμύριο δολάρια συνολικά) στη πρώην σύζυγο του μετά από σχετική δικαστική απόφαση. Παρά τα πολλά εκατομμύρια που έβγαλε από το ποδόσφαιρο προτίμησε να κάνει φυλακή διότι όπως τόνισε: «Δεν έχω ένα εκατομμύριο δολάρια για χάρισμα. Κανείς δεν τα έχει». Μετά την αποφυλάκιση του παραμένει ήσυχος, αλλά από μια τόσο κυκλοθυμική προσωπικότητα ποτέ δεν ξέρεις τι να περιμένεις…
[URL unfurl="true"]http://www.sportculture.gr/wanted-ze-elias.html[/URL]