silverpalm
Σπουδαίος
- Εγγρ.
- 8 Ιουλ 2008
- Μηνύματα
- 483
- Κριτικές
- 48
- Like
- 12
- Πόντοι
- 2.930
....
Έκανα τα στραβά μάτια πολλές φορές, αλλά χωρίς να αρνούμαι την πραγματικότητα και χωρίς να συμμετέχω. Απλώς φρόντιζα να διαχωρίζω την αγάπη μου για τον Ολυμπιακό, από το χάλι τής εν' γένει κατάστασης στα γήπεδα. Μπορούσα να ξεχωρίζω την περηφάνεια μου για το χρώμα μας, τις σημαίες μας, την εξέδρα μας και την ιστορία μας, από τα δεινά του ελληνικού ποδοσφαίρου κι ας είχαν οι ηγέτες μας μέγιστη ευθύνη γι' αυτά ως ηγέτες πρωταθλητή. Στο τέλος τέλος, θα πάψουμε δηλαδή να είμαστε οπαδοί ή φίλαθλοι της μητρικής μας ομάδας, επειδή υπάρχουν απατεώνες παράγοντες και χαχόλοι οργανωμένοι; Αυτά έλεγα, όπως και πολλοί άλλοι απ' όλες τις ομάδες.
Ήρθε όμως η ώρα να σας πω και τι νιώθω τώρα:
Ολυμπιακάρα μου, λέω να πάψω να σ' αγαπάω για μερικά χρόνια. Άλλη ομάδα δεν πρόκειται να επευφημήσω, δεν το βαστάω. Αλλά κι αυτό που είδα, δεν το ανέχομαι. Με πλήγωσες ρε και δε χρειάζεται να σου εξηγήσω γιατί. Δεν κάνουμε πηγαδάκι με αντιπάλους τώρα... μεταξύ μας μιλάμε και συνεννοούμαστε με τα μάτια. Τέρμα το γνωστό «αυτό κάνουν κι οι άλλοι» ή «θα το έκαναν αν μπορούσαν». Εγώ δε θέλω πια να το κάνω. Δε θέλω να είμαι σαν τους άλλους, διότι έτσι δικαιολογώ κάθε τι που με κάνει πολύ χειρότερο τους. Τελεία και παύλα. Δε σε πουλάω εγώ Ολυμπιακάρα μου, να το ξέρεις, εσύ με πούλησες. Θα περιμένω, μην και με τον καιρό ξαναβρείς αυτό που έχασες. Τον εαυτό σου, την ψυχή σου. Αν τα ξαναδώ, θα διαβώ πάλι τη θύρα του Καραϊσκάκη και θα ξαναδακρύσω για πάρτη σου. Και θα ξανακάτσω στα πέτρινα σκαλιά του (όχι στα καθίσματα των νέων καιρών), θα ξανα-ουρλιάξω όταν βάλει γκόλ ο Δεληκάρης και θα ξανα-αποθεώσω τα ανάποδα ψαλίδια του Αναστόπουλου.
Κι από κει που ίσως ξανακάτσω, μπορεί να με ξαναδώ κι εμένα στα κάτω σκαλιά. Ισχνό νεαρό με μακριά μαλλιά, να παραμερίζει πόδια για να περάσει, κρατώντας έναν δίσκο γεμάτο σακουλάκια πασατέμπο (δύο φράγκα το χωνί, φίλε), προσπαθώντας και να μην χάσει τον πελάτη, αλλά να μη χάσει και τη φάση. Ότι την αγαπούσε ο τυπάκος κάθε φάση του Θρύλου...
Α ρε Ολυμπιακάρα, σαν όλους τους έρωτες κι εσύ...
Ναι ρε καμπουράκη κ εμείς αναπωλούμε τα τσιμέντα. αλλά τα πράγματα αλλάζουν. Όπως κ η γυναίκα μας. αλλιώς την γνωρίσαμε όταν την πρωτοερωτηευτήκαμε κ αλλιώς έγινε στην πορεία. Δεν σημαίνει ότι δεν την αγαπάμε όμως. Θα αφήσω εγώ δλδ τον κάθε κόκκαλη κ τον κάθε μαρινάκη να μου καθορίσει την αγάπη μου για τον ολυμπιακό? Όχι βέβαια! Αυτοί περαστικοί είναι, η ομάδα μένει! Μην κάνεις την μαλακία να συγχέεις τον κάθε πρόεδρο ή παράγοντα με την ομάδα. Κ αυτό έλειπε να συμφωνούμε με την κάθε μαλακία που λέει ή κάνει ο πρόεδρός μας.
Θες να αλλάξουν τα πράγματα? Ας μάθει ο καθένας από μας στα παιδιά μας να χάνουν, (να κερδίζουν το ξέρουν από μόνα τους), ας τους μάθουμε να αποδέχονται το διαφορετικό (κόμμα, ομάδα, χρώμα δέρματος, εθνικότητα, σεξουαλικότητα...) κ την μισή δουλειά θα την έχουμε καταφέρει.
Ήμουν από τους πιο αντικοκκαλικούς κ μπορεί να γίνω κ από τους πιο αντιμαρινακιακούς. Θα συνεχίσω να είμαι όμως από τους πιο ολυμπιακούς!