Σουπερ αρθρο του Νικολα του Βαρλα για το μπασκετ, αξιζει νομιζω μια ματια....
www.katimagiko.gr/blog/10269/e-aletheia-giatreuei][size=30pt]Η αλήθεια γιατρεύει...[/size][/url]
Προτίμησα να περάσει το βράδυ, να «καθαρίσει» το μυαλό με τον ύπνο και την ξεκούραση και μετά να γράψω! Το ίδιο έκανα και μετά το ντέρμπι στο ΟΑΚΑ. Στην Ελλάδα όλοι έχουμε «ντοκτορά» στην θριαμβολογία και τους αφορισμούς. Κυλάει στο αίμα μας αυτό το κουσούρι. Επιτρέψτε μου να απέχω από την ελληνική νοοτροπία και να προσεγγίσω το Βατερλό της πρεμιέρας του τοπ16 με μπασκετική λογική.
Η ίδια ομάδα, άλλωστε, κέρδισε τον Παναθηναϊκό μπροστά σε 17 χιλιάδες κόσμο και έχασε δίκαια και καθαρά από την Φενέρ με το κοινό της στο πλευρό της μετά από καιρό. Κρατάω την αντίδραση του κόσμου στο τέλος. Γιατί χειροκρότησε, στήριξε και έβγαλε υγεία με την αντίδρασή του, παρότι πικράθηκε. Στα εύκολα και στα πανηγύρια όλοι κοντά είναι, στα δύσκολα και τις «σφαλιάρες» η πίστη και η θετική ενέργεια μετράει διπλά.
Όλοι καταλάβατε γιατί στα δύο τελευταία μπλογκ έγραφα πως η αναμέτρηση με την Φενέρμπαχτσε είναι κίνδυνος - θάνατος και το πιο δύσκολο ματς που έχει δώσει ο Ολυμπιακός μέχρι τώρα. Το μπάσκετ είναι δίκαιο άθλημα, παρακολουθώ την ομάδα του Σπάχια από το ξεκίνημα της σεζόν και ξέρω τον φετινό Ολυμπιακό. Από πριν είχα την αίσθηση ότι ο αντίπαλος είναι πιο «γεμάτος», διαθέτει περισσότερες λύσεις, έχει τα κορμιά και τις μπασκετικές προσωπικότητες να δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα μέσα στο ΣΕΦ.
ΤΟ ΝΟΡΜΑΛ
Ό,τι έγινε μέχρι το 35΄ ήταν το απόλυτα φυσιολογικό και αναμενόμενο για όποιον βλέπει μπάσκετ και παρακολουθεί Ευρωλίγκα. Δεν μπορούσε ο Ολυμπιακός να νικήσει εύκολα την συγκεκριμένη ομάδα. Ό,τι συνέβη, όμως, στα τελευταία 5 λεπτά ήταν το μη φυσιολογικό και αναμενόμενο και οφείλεται στην εντελώς λανθασμένη διαχείριση του Ίβκοβιτς και στις βεβιασμένες αντιδράσεις των παικτών μέσα στο παρκέ.
Όταν δεν μπορείς να νικήσεις και είναι δεδομένο ότι ΈΧΑΣΕΣ, κοιτάς να έχεις την μικρότερη δυνατή ζημιά. Όταν η διαφορά πήγε στους 8 και ήθελε δύο λεπτά, ο Ολυμπιακός όφειλε να λειτουργήσει ρεαλιστικά και έξυπνα. Να πάει σε ελεγχόμενες επιθέσεις, να τα δώσει όλα στην άμυνα, να περιορίσει την ήττα σε ένα σκορ που θα του έδινε κάποιες ελπίδες για την πρωτιά μέσα στην Πόλη.
ΤΟ ΠΑΡΑ... ΦΥΣΗ
Έγινε ακριβώς το αντίθετο! Η ομάδα αντέδρασε με παιδικό και άμυαλο τρόπο, ήρθε το -14 και αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, μόνο με θαύμα μπορεί να βγει πρώτος πλέον ο Ολυμπιακός. Το να κερδίσουμε με μεγαλύτερη διαφορά εκεί μέσα μπασκετικά μοιάζει αδύνατο. Το μοναδικό σενάριο είναι να κάνεις 5/5, να χάσουν οι Τούρκοι ένα εκτός έδρας ματς (στη Λιθουανία ή την Βαλένθια) και να τους νικήσεις στο σπίτι τους με μισό πόντο!
Η δική μου αίσθηση είναι ότι πιο εύκολα θα πάρει τις νίκες μακριά από την Τουρκία η Φενέρ, παρά εμείς. Δεν είναι τόσο δύσκολο να το παραδεχτούμε... Έχουν καλύτερο ρόστερ, πολύ καλό προπονητή και στο ΣΕΦ απέδειξαν ότι τουλάχιστον αυτή την στιγμή, είναι καλύτερη ομάδα.
Η ΑΝΑΛΥΣΗ
Πάμε λίγο στο μπασκετικό κομμάτι... Αυτοί είχαν 10 παίκτες υψηλότατου επιπέδου, που όλοι μπήκαν στην φωτιά και έκαναν το παιχνίδι τους... Δέκα! Εμείς; Να πούμε ότι 4-5 δικοί μας ήταν στο πνεύμα του αγώνα και τα έδωσαν όλα με καθαρό μυαλό; Πολλούς λέω. Όταν μέσα στην έδρα σου τελειώνεις ένα ντέρμπι με 65 συνολικό βαθμό αξιολόγησης και ο αντίπαλος έχει αντίστοιχα 83, δεν υπάρχει συζήτηση. Ήταν καλύτεροι, νίκησαν δίκαια.
Αμφότερες οι ομάδες είχαν αρνητικό πρόσημο στην σχέση ασίστ - λαθών και με τα χίλια ζόρια ο Ολυμπιακός ισορρόπησε τα ριμπάουντ, απέναντι σε σώματα ψηλότερα και πιο αθλητικά. Όταν παίζεις με 3 «κοντούς» και ο αντίπαλος με κορμιά όπως ο Τόμας, ο Πρέλντζιτς, ο Μέι, ο Πεκέρ, ο Σαβάς, ο Λαβρίνοβιτς, είναι επιτυχία να παίρνεις ένα ριμπάουντ λιγότερο.
ΝΤΟΥΝΤΑ VS ΣΠΑΧΙΑ... 2
Τα βρήκε σκούρα ο Ολυμπιακός γιατί ο Σπάχια ήταν εξαιρετικά «διαβασμένος», διαχειρίστηκε εκπληκτικά τον αγώνα και νίκησα κατά κράτος τον Ντούντα. Αναγκαστήκαμε, λοιπόν, να βγούμε εκτός ισορροπία στην κατανομή των σουτ. Όπως είχε συμβεί σε Μπάμπεργκ και Μαδρίτη... Από τα 45 δίποντα που έχει η ομάδα ως μέσο όρο έπεσε στα 32 και τα τρίποντα ήταν 24, ζωή να’ χουν! Εσύ σούταρες 7/24, αυτοί 8/10! Πως να κερδίσεις;
Το ισχυρό σημείο του Ολυμπιακού είναι η περιφέρεια, αλλά η Φενέρ έχει περισσότερους και πιο αθλητικούς γκαρντ από εμάς! Στους ψηλούς έτσι και αλλιώς υστερούμε απέναντί τους. Ο Μπουρούσης ξεκίνησε καλά, αλλά δεν είχε δυνάμεις, ο Νεστέροβιτς δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί με τόσους πολλούς και δυνατούς αντιπάλους, ο Μαυροκεφαλίδης συνεχίζει την φθίνουσα πορεία του, ο Νίλσεν και ο Κέσελ πέρασαν και δεν ακούμπησαν. Στις θέσεις 3-4 ήταν απελπιστικά κακός ο Ολυμπιακός.
Ο Παπανικολάου παίρνει διαδοχικές ευκαιρίες, αλλά είναι ακόμα ανέτοιμος για αυτό το επίπεδο και θα συνεχίσει να είναι, αν δεν βελτιωθεί στην άμυνα, την τρίπλα και το σουτ του. Ο Έρτσεγκ προσπάθησε πολύ, αλλά κι αυτός έχει «ταβάνι». Για να μην το κουράζουμε, κέρδισε η ομάδα που είχε πλεόνασμα στην ποσότητα και την ποιότητα των παικτών με ένα προπονητή έξυπνο και με την σωστή τακτική, για να «εγκλωβίσει» τον Ολυμπιακό.
ΓΙΑΤΙ;
Απορούσα το μεσημέρι της Πέμπτης όταν έμαθα την δωδεκάδα που επέλεξε ο Ίβκοβιτς και δυστυχώς η εξέλιξη του αγώνα δεν με διέψευσε. Έχεις ένα αντίπαλο με 10 χαρισματικούς παίκτες στην επίθεση. Σούπερ γκαρντ, αθλητικούς «ημίψηλους», ψηλούς να φάνε και οι κότες! Τι χρειάζεσαι, λοιπόν, ως ομάδα δομημένη να κερδίζεις τέτοιες αναμετρήσεις στους 65 πόντους; Πολλούς αμυντικούς έτοιμους να «πεθάνουν» στο παρκέ, στην προσωπική άμυνα. Γιατί αφήνεις εκτός Γκόρντον και Βασιλόπουλο;
Ειλικρινά, δεν μπορώ να μαντέψω τι είχε στο μυαλό του ο Ντούντα. Άντε να σκεφτώ ότι θεωρεί ανέτοιμο τον Βασιλόπουλο μετά από πολύμηνη αποχή. Μα, στο ντέρμπι τον έβαλε 5 λεπτά για άμυνα και δικαιώθηκε. Ρυθμό στην επίθεση εννοείται πως δεν έχει ακόμα, αλλά στην άμυνα η αποτελεσματικότητά του παραμένει αδιαπραγμάτευτη. Τον Γκόρντον γιατί έξω;
Είναι δυνατόν να έχεις τον Τεόντοσιτς που τον... περνάω και εγώ στα 33 μου να μαρκάρει τον Τόμας ή τον Ούκιτς; Στην κατάσταση που είναι τώρα; Χίλιες φορές να είχε στο παρκέ Σπανούλη - Παπαλουκά και έναν εκ των δύο που άφησε εκτός δωδεκάδας.
Το περίεργο είναι ότι αυτοί που μπήκαν στην αποστολή για να μείνουν οι άλλοι εκτός, έπαιξαν λίγο και ήταν κάκιστοι. Ο Κέσελ που προέρχεται από δύο διαστρέμματα και έτσι και αλλιώς είναι κακός στην άμυνα, ο Νίλσεν, ο... Πελεκάνος που έπαιξε 2 λεπτά! Κακή διαχείριση, αλλά όπως όλοι, έτσι και ο Ίβκοβιτς έχει δικαίωμα στο λάθος.
ΤΕΛΙΚΟΣ
Το τοπ16 το παρακολουθούμε πολλά χρόνια. Έχει κανόνες, έχει νόμους αυτό το μίνι - πρωτάθλημα. Σας λέω από τώρα ότι ο αγώνας στο Κάουνας με την Ζαλγκίρις είναι «τελικός». Έχεις στην «καμπούρα» σου μια οδυνηρή ήττα με -14 και η πρώτη θέση «πέταξε» εκτός συγκλονιστικού απροόπτου. Αν ηττηθείς και από τον πιο αδύναμο του ομίλου, που σε αυτή την αναμέτρηση θα τα δώσει όλα για να μείνει ζωντανός, ο αποκλεισμός δυστυχώς θα είναι ένα πολύ πιθανό σενάριο. Μήπως νομίζετε ότι η Βαλένθια του Πέσιτς είναι εύκολος αντίπαλος;
ΑΝ ΑΞΙΖΕΙ...
Υπάρχει και ένα παρήγορο στοιχείο. Αντικειμενικά, ο πιο βατός στόχος του Ολυμπιακού είναι πλέον η δεύτερη θέση. Αν την κατακτήσει, η διασταύρωση δεν θα είναι καταδικαστική. Όποιος και αν είναι ο αντίπαλος από Ρεάλ, Σιένα, Εφές, υπάρχουν ελπίδες. Έστω και με μειονέκτημα έδρας. Μιλάμε για best of 5! Αν αξίζουμε, ας κάνουμε 3 νίκες, δύο στο ΣΕΦ και μια απαραίτητη εκτός έδρας και πάμε Βαρκελώνη! Αν όχι, καλώς να αποκλειστούμε. Είναι έτσι το σύστημα, που αν πραγματικά αξίζουμε θα προκριθούμε στο φάιναλ φορ. Αλλιώς, όλα για όλα για το πρωτάθλημα...
ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ΕΠΑΝΑΦΕΡΕΙ...
Θέλω να είμαι ειλικρινής μαζί σας. Είμαι από τους διαχρονικούς υποστηρικτές του Μίλος Τεόντοσιτς και υπέρμαχός του μέχρις εσχάτων την εποχή που ο Παναγιώτης Γιαννάκης προσπαθούσε να τον ξεφορτωθεί, έστω και ως δανεικό. Δεν είναι τυχαίο πως το πρώτο μπλογκ μου στο κάτι μαγικό, το αφιέρωσα στον Μίλος. Τον θεωρώ βάση και «κληρονομιά» για την ομάδα, για όλα τα επόμενα χρόνια. Πιστεύω ότι κανείς στην Ευρώπη δεν έχει το μπασκετικό ένστικτό του και το καθαρόαιμο, σέρβικο ταλέντο του.
Αντιγράφω δύο παραγράφους που έγραψα μετά από ΝΙΚΗ του Ολυμπιακού. Συγκεκριμένα μετά την απόδραση από την Ρόδο, κόντρα στον Κολοσσό, πριν λίγες μέρες.
«Ο Μίλος Τεόντοσιτς συνεχίζει να είναι κακός με απαράδεκτο τρόπο παιχνιδιού. Όσο περνάει ο καιρός και παίζει σαν παρτάκιας που ψάχνει για νίκες-στοιχήματα σε 3 on 3 σε ανοιχτά γήπεδα θα υπάρχει πρόβλημα. Πλέον η ευθύνη μετατίθεται και στον Ίβκοβιτς. Πρέπει να του τραβήξει το αυτί, να τον μαλώσει, να του κάνει κάποιο ηλεκτροσόκ.
Δεν είναι μπάσκετ αυτό, έλεος. Δεν παίζει άμυνα, δεν οργανώνει, σουτάρει ακατάπαυστα επιδιδόμενος σε ένα ρεσιτάλ βεβιασμένων και εκτός ισορροπίας σουτ. Τα οποία στην συντριπτική τους πλειονότητα όχι μόνο είναι άστοχα, αλλά και βούτυρο στο ψωμί των αντιπάλων, για να τρέξουν στον αιφνιδιασμό και να σκοράρουν».
Όποιος από εσάς εκεί έξω είδε στο κρίσιμο παιχνίδι με την Φενέρ κάτι διαφορετικό από αυτό που βλέπω εδώ και καιρό με τον Τεόντοσιτς, θέλω να μου το γράψει στα σχόλια και να το συζητήσουμε.
Θέλω να είμαι δίκαιος και να κοιμάμαι ήσυχα τα βράδια. Δεν γίνεται να εθελοτυφλώ. Αν συνεχίσει ο Μίλος με αυτή την νοοτροπία, δυστυχώς θα χαθεί. Είναι περίεργο και... επικίνδυνο ένας παίκτης να έχει φθίνουσα πορεία στα 24 χρόνια του. Στα τελευταία λεπτά του ματς παραδέχομαι ότι με εξαγρίωσε η αγωνιστική συμπεριφορά του και η νοοτροπία του. Έχει μεγάλη ευθύνη που η ψαλίδα της διαφοράς αντί να κλείσει στο τελευταίο δίλεπτο, άνοιξε και κάποιος πρέπει να του πει ότι παίζει σε ομάδα και έχει συμπαίκτες που πρέπει να τους σέβεται.
Δύο χρόνια και βάλε σχολιάζω αρνητικά τον Παπαλουκά και... φθείρω μια φιλία πολλών ετών μαζί του, γιατί πολλές φορές είδα ότι περισσότερο μιλούσε, παρά έπαιζε. Με ενοχλούσε αυτό το θέαμα και είχα υποχρέωση να το γράφω όπως το αισθάνομαι. Τώρα οφείλω να κάνω το ίδιο με τον Μίλος, παρότι είναι η «μπασκετική αδυναμία μου»!
Ρε φίλε, έχεις 1/10 τρίποντα, δεν οργανώνεις, είσαι «τροχονόμος» στην άμυνα και αντί να παραδειγματιστείς από τον Παπαλουκά (που δεν έχει ούτε το μισό σου ταλέντο, αλλά έκανε μεγάλη καριέρα λόγω νοοτροπίας) που στα 34 του τρέχει σαν τον Βέγγο, τον κράζεις και δεν δέχεσαι ούτε την συγγνώμη του επειδή έκανε ένα λάθος;
Για να μην κουράζεστε με τα αίτια της αγωνιστικής εικόνας του Μίλος, θα σας λύσω εγώ την απορία. Είναι τόσο κακός για ΕΝΑΝ απλούστατο λόγο. Δεν κάνει προπόνηση! Δεν τα δίνει όλα κάθε μέρα, υπάρχουν προπονήσεις που δεν... ιδρώνει καν, νομίζει πως το ταλέντο του φτάνει και περισσεύει για να κάνει την διαφορά.
Κάνει μέγα λάθος. Το μπάσκετ έχει αλλάξει, οι αθλητικές ικανότητες είναι εξίσου σημαντικές με το ταλέντο και αν συνεχίσει να κοροϊδεύει (τον εαυτό του) και δεν δουλέψει σοβαρά και επαγγελματικά με το σώμα του, θα «ασελγήσει» πάνω στο μεγαλύτερο ταλέντο που έβγαλε η Σερβία την τελευταία δεκαετία.
Καταλήγω στο ποιος πρέπει να τον μαζέψει. Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς, ο μπασκετικός του μέντορας, ο άνθρωπος που τον έκανε από ελπιδοφόρο παίκτη, τον καλύτερο πλέι μέικερ στην Ευρώπη.
Του έχει αδυναμία, τον αγαπάει και πολλές φορές κάνει τα... στραβά μάτια. Επειδή ακριβώς τον αγαπάει, πρέπει ο Τεόντοσιτς να δει και την «άλλη πλευρά» του Ίβκοβιτς και να επαναπροσδιορίσει τις επαγγελματικές του προτεραιότητες. Μόνο έτσι δεν θα γυρίσει μπούμερανγκ για τον Ολυμπιακό και για το μέλλον του παίκτη η αδυναμία και η απεριόριστη εμπιστοσύνη που του έχει ο Ντούντα.
ΥΓ1. Μπράβο στον κόσμο για την προσέλευση, την εμπιστοσύνη που έδειξε και την συμπεριφορά του στο τέλος. Το ξέρω ότι ήταν σοκ, αλλά την Κυριακή με τον Άρη όποιος αγαπάει πραγματικά την ομάδα, καλό θα είναι να πιει τον καφέ του στο ΣΕΦ...
ΥΓ2. Δεν πέφτω στη λούμπα να σχολιάσω την διαιτησία. Δεν έπαιξε έδρα, αλλά καλά έκανε! Είχαμε και εμείς τέτοιες διαιτησίες και πήραμε μεγάλες εκτός έδρας νίκες. Τις ίδιες έχουμε ανάγκη τώρα, για να την «βγάλουμε καθαρή». Χάσαμε δίκαια, μην παραμυθιάζεστε.
ΥΓ3. Χρόνια πολλά πρόεδρε. Πάντα υγιής, διψασμένος για προσφορά και... μπασκετικός!
