Επισκέπτης
μόνο τέσσερις θα πήγαιναν καναδά?
Πέντε..
Θέλω να φύγω από αυτή τη σκατοχώρα!
- Μέλος που άνοιξε το νήμα Todok
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 3K
- Εμφανίσεις 151K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
Πέντε..
Επισκέπτης
Αφρική -15 (7.9%),καλά καποίοι γιατί θέλουν να πάνε στα χειρότερα ;!
1personanongrata
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 60.677
- Like
- 13
- Πόντοι
- 866
Αφρική -15 (7.9%),καλά καποίοι γιατί θέλουν να πάνε στα χειρότερα ;!
o πουρίδης ο πλεζουρίδης και οι κλώνοι τους είναι....
γουστάρουν σοκολάτα υγείας..
τίποτα αλλο δεν τους νοιάζει.
1personanongrata
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 60.677
- Like
- 13
- Πόντοι
- 866
κι εγώ αφρικη ψηφισα
στην ίδια κατηγορία απάλευτων είσαι..........
Επισκέπτης
RevoXXX
Μέλος
- Εγγρ.
- 28 Φεβ 2010
- Μηνύματα
- 1.869
- Κριτικές
- 3
- Like
- 838
- Πόντοι
- 96
Καλά εσύ έχει λόγους:!!!
1personanongrata
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 60.677
- Like
- 13
- Πόντοι
- 866
ορθογραφομάνια.....
όλους μαλάκες θα σας κάνω αρχαίους φιλόσοφους...
όλους μαλάκες θα σας κάνω αρχαίους φιλόσοφους...
asia_fun
Μέλος
- Εγγρ.
- 19 Νοε 2009
- Μηνύματα
- 3.888
- Κριτικές
- 1
- Like
- 5
- Πόντοι
- 16
οπου γης και πατρις ;)
madk4speed
Μέλος
- Εγγρ.
- 16 Αυγ 2006
- Μηνύματα
- 2.785
- Κριτικές
- 5
- Like
- 1
- Πόντοι
- 16
Ωραια η χωρα, αλλα κατοικειται απο μαλακες.
ektor lopez
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Αυγ 2008
- Μηνύματα
- 36.184
- Like
- 53
- Πόντοι
- 366
αυτο ειναι.
bordelman
Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Απρ 2007
- Μηνύματα
- 1.675
- Κριτικές
- 2
- Like
- 16
- Πόντοι
- 16
και μαλακισμενες
mparmpoutsala
Μέλος
- Εγγρ.
- 29 Δεκ 2006
- Μηνύματα
- 484
- Like
- 0
- Πόντοι
- 1
Κάπου που να μην ξέρεις την γλώσσα.
Αν είναι να τα κάνεις πουτάνα όλα,
ας βάλεις και λίγο σουρεαλισμό στην ζωή σου.
Ει δυνατόν, καμιά Ασία/Ρωσία που'χουν και διαφορετικό αλφάβητο.
φακ ολ
Όσο για την Ελλάδα, η Ελλάδα που αγαπάμε και θέλουμε δεν υπάρχει έξω,
αλλά μέσα μας, και μέσα σε συγκριμένα άτομα που μας θυμίζουν τις απλές
Ελληνικές ομορφιές...
Αν είναι να τα κάνεις πουτάνα όλα,
ας βάλεις και λίγο σουρεαλισμό στην ζωή σου.
Ει δυνατόν, καμιά Ασία/Ρωσία που'χουν και διαφορετικό αλφάβητο.
φακ ολ
Όσο για την Ελλάδα, η Ελλάδα που αγαπάμε και θέλουμε δεν υπάρχει έξω,
αλλά μέσα μας, και μέσα σε συγκριμένα άτομα που μας θυμίζουν τις απλές
Ελληνικές ομορφιές...
ετσι ειναι καλυτερα, να κανεις και οικογενεια εκει με μια ντοπια, να χαθεις τελειως! γιατι αν πας αμερικη αυσταλια καναδα ακομα και γερμανια και μπλεξεις με τους ομογενεις μας την πουτσισες! οι μεγαλυτεροι εκμεταλευτες ελληνων στο εξωτερικο ειναι οι ελληνες!
Hμερομηνία δημοσίευσης: 15-04-10 kathimerini
Η Ελλάδα ξανά στον μοιραίο κύκλο της μετανάστευσης;
Tης Ριτσας Mασουρα
Mπορεί να είναι απλώς μια αίσθηση, ένα ψυχανέμισμα ή ένας μύχιος φόβος. Η Ελλάδα, με τα φτερά καψαλισμένα, με το πρόσωπο καλυμμένο σαν της θεάς Ισιδας, αίροντας τεράστιες τύψεις για τα αλλεπάλληλα λάθη και τις επιπολαιότητες πολιτικών και λαού μαζί, βιώνει πλέον τη χειρότερη μεταπολεμική κρίση στην ιστορία της. Δεν είναι μόνον η «επέλαση» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και οι προτροπές του Ντομινίκ Στρος-Καν για αποπληθωρισμό ως μέσον θεραπείας-σοκ! Ούτε οι φούσκες της ζωής ενός εκάστου εξ ημών, που μόνοι μας οφείλουμε να τρυπήσουμε για να ξεφουσκώσουν. Δεν είναι οι μειώσεις των μισθών στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και η καθημερινή αφαίμαξη του ζωογόνου αίματος από τις φλέβες της αγοράς. Είναι και κάτι ακόμη, που σύντομα θα μας κάνει να αναφωνήσουμε: Ναι, ο βασιλιάς ήταν πράγματι γυμνός!
Αν κάνουμε ένα φλας-μπακ, θα διαπιστώσουμε ότι δεν υπάρχει ελληνική οικογένεια που να μην κρύβει στο συρτάρι μαυρόασπρες φωτογραφίες με συγγενείς που αναχωρούν για Αμερική και Αυστραλία. Η Ελλάδα ήταν κατ’ εξοχήν χώρα εξαγωγής μεταναστών. Κι όμως, κάποια στιγμή ο τροχός γύρισε. Η χώρα αναπτύχθηκε, εξασφάλισε στα παιδιά της δουλειά και στη δεκαετία του ’90 έγινε χώρα υποδοχής μεταναστών. Σ’ αυτό το μεταβατικό στάδιο, ο προβληματισμός εστιαζόταν, κυρίως, στη διαρροή ελληνικών εγκεφάλων. Στους νέους που έφευγαν για σπουδές στο εξωτερικό και δεν επέστρεφαν, είτε γιατί τους προσφέρονταν έξω καλά λεφτά είτε γιατί το ΔΙΚΑΤΣΑ (σήμερα ΔΟΑΤΑΠ) «έκανε νούμερα» είτε γιατί το συνδικαλιστικό κίνημα τους φοβόταν είτε, τέλος, γιατί δεν έπασχαν από το σαράκι της μητρικής αγκαλιάς. Κατά καιρούς, ιδίως την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου, υπήρξαν αρκετοί που κλήθηκαν ή προθυμοποιήθηκαν μόνοι τους να επιστρέψουν για να προσφέρουν στο πλαίσιο ενός καλώς νοούμενου πατριωτισμού. Απογοητεύτηκαν, όμως, και πήραν ξανά τον δρόμο της ξενιτιάς.
Σήμερα, η Ελλάδα κινδυνεύει να πρωταγωνιστήσει στον μοιραίο νέο κύκλο της μετανάστευσης. Το προχθεσινό ρεπορτάζ του BBC ήταν σαφές: Ιρλανδία και Ελλάδα, χώρες με κοινή πορεία στο μεταναστευτικό, επιστρέφουν εκεί απ’ όπου ξεκίνησαν. Η ύφεση, η ανεργία και η αταξία στον περιβάλλοντα χώρο θα εξαναγκάσουν πολλούς να αναζητήσουν την τύχη τους σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Το ερώτημα είναι, τι είδους δουλειές υπάρχουν πλέον εκεί στην Εσπερία;
Θα έλεγε κανείς ότι οι νέοι μας είναι ασυλλόγιστοι. Ψάχνουν απλώς τρόπους να γευτούν τη ζωή. Ομως καθήμενη προ ημερών δίπλα σε νεανική παρέα, έγινα κοινωνός της αγωνίας τους. Διέκρινα ανάμεσα στις λέξεις το πόσο ξεκρέμαστοι νιώθουν, άκουσα να ψελλίζουν με φόβο τις λέξεις εργασία - ανεργία και αφουγκράστηκα το φευγιό τους. Ναι, αυτή την εσωτερική προετοιμασία φυγής στο εξωτερικό. Πόση αποκρυπτογράφηση πια χρειάζονται τέτοιες συζητήσεις; Το ρεπορτάζ του BBC είναι σταγόνα στον ωκεανό της ειδησεογραφίας. Φοβάμαι, όμως, ότι αν δεν υπάρξουν μέτρα ουσιαστικής ανάπτυξης, η σημερινή σταγόνα θα γίνει τεράστιος καταρράκτης, από την ορμή του οποίου δεν ξέρω ποιος θα ξεφύγει!
Η Ελλάδα ξανά στον μοιραίο κύκλο της μετανάστευσης;
Tης Ριτσας Mασουρα
Mπορεί να είναι απλώς μια αίσθηση, ένα ψυχανέμισμα ή ένας μύχιος φόβος. Η Ελλάδα, με τα φτερά καψαλισμένα, με το πρόσωπο καλυμμένο σαν της θεάς Ισιδας, αίροντας τεράστιες τύψεις για τα αλλεπάλληλα λάθη και τις επιπολαιότητες πολιτικών και λαού μαζί, βιώνει πλέον τη χειρότερη μεταπολεμική κρίση στην ιστορία της. Δεν είναι μόνον η «επέλαση» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και οι προτροπές του Ντομινίκ Στρος-Καν για αποπληθωρισμό ως μέσον θεραπείας-σοκ! Ούτε οι φούσκες της ζωής ενός εκάστου εξ ημών, που μόνοι μας οφείλουμε να τρυπήσουμε για να ξεφουσκώσουν. Δεν είναι οι μειώσεις των μισθών στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και η καθημερινή αφαίμαξη του ζωογόνου αίματος από τις φλέβες της αγοράς. Είναι και κάτι ακόμη, που σύντομα θα μας κάνει να αναφωνήσουμε: Ναι, ο βασιλιάς ήταν πράγματι γυμνός!
Αν κάνουμε ένα φλας-μπακ, θα διαπιστώσουμε ότι δεν υπάρχει ελληνική οικογένεια που να μην κρύβει στο συρτάρι μαυρόασπρες φωτογραφίες με συγγενείς που αναχωρούν για Αμερική και Αυστραλία. Η Ελλάδα ήταν κατ’ εξοχήν χώρα εξαγωγής μεταναστών. Κι όμως, κάποια στιγμή ο τροχός γύρισε. Η χώρα αναπτύχθηκε, εξασφάλισε στα παιδιά της δουλειά και στη δεκαετία του ’90 έγινε χώρα υποδοχής μεταναστών. Σ’ αυτό το μεταβατικό στάδιο, ο προβληματισμός εστιαζόταν, κυρίως, στη διαρροή ελληνικών εγκεφάλων. Στους νέους που έφευγαν για σπουδές στο εξωτερικό και δεν επέστρεφαν, είτε γιατί τους προσφέρονταν έξω καλά λεφτά είτε γιατί το ΔΙΚΑΤΣΑ (σήμερα ΔΟΑΤΑΠ) «έκανε νούμερα» είτε γιατί το συνδικαλιστικό κίνημα τους φοβόταν είτε, τέλος, γιατί δεν έπασχαν από το σαράκι της μητρικής αγκαλιάς. Κατά καιρούς, ιδίως την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου, υπήρξαν αρκετοί που κλήθηκαν ή προθυμοποιήθηκαν μόνοι τους να επιστρέψουν για να προσφέρουν στο πλαίσιο ενός καλώς νοούμενου πατριωτισμού. Απογοητεύτηκαν, όμως, και πήραν ξανά τον δρόμο της ξενιτιάς.
Σήμερα, η Ελλάδα κινδυνεύει να πρωταγωνιστήσει στον μοιραίο νέο κύκλο της μετανάστευσης. Το προχθεσινό ρεπορτάζ του BBC ήταν σαφές: Ιρλανδία και Ελλάδα, χώρες με κοινή πορεία στο μεταναστευτικό, επιστρέφουν εκεί απ’ όπου ξεκίνησαν. Η ύφεση, η ανεργία και η αταξία στον περιβάλλοντα χώρο θα εξαναγκάσουν πολλούς να αναζητήσουν την τύχη τους σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Το ερώτημα είναι, τι είδους δουλειές υπάρχουν πλέον εκεί στην Εσπερία;
Θα έλεγε κανείς ότι οι νέοι μας είναι ασυλλόγιστοι. Ψάχνουν απλώς τρόπους να γευτούν τη ζωή. Ομως καθήμενη προ ημερών δίπλα σε νεανική παρέα, έγινα κοινωνός της αγωνίας τους. Διέκρινα ανάμεσα στις λέξεις το πόσο ξεκρέμαστοι νιώθουν, άκουσα να ψελλίζουν με φόβο τις λέξεις εργασία - ανεργία και αφουγκράστηκα το φευγιό τους. Ναι, αυτή την εσωτερική προετοιμασία φυγής στο εξωτερικό. Πόση αποκρυπτογράφηση πια χρειάζονται τέτοιες συζητήσεις; Το ρεπορτάζ του BBC είναι σταγόνα στον ωκεανό της ειδησεογραφίας. Φοβάμαι, όμως, ότι αν δεν υπάρξουν μέτρα ουσιαστικής ανάπτυξης, η σημερινή σταγόνα θα γίνει τεράστιος καταρράκτης, από την ορμή του οποίου δεν ξέρω ποιος θα ξεφύγει!
kamenosentelws
Μέλος
- Εγγρ.
- 16 Σεπ 2007
- Μηνύματα
- 529
- Κριτικές
- 3
- Like
- 112
- Πόντοι
- 6
Εχει ζησει κανενας ηπα η αγγλια να μας πει εμπειριες?Πως ειναι απο θεματα μισθων,κοστους ζωης,γκομενες κτλ.Και ποσο ευκολο ειναι να εργαστει καποιος εκει?
