Ερευνα του σιενεν ανακηρύσσει την Μπανγκοκ νο.1 πόλη στον κόσμο για πενήντα λόγους. Το σπορ είναι ένας από αυτούς ;)
Ταϊλάνδη sex trip...
- Μέλος που άνοιξε το νήμα KOSTASF16
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 58K
- Εμφανίσεις 5M
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 33 άτομα (3 μέλη και 30 επισκέπτες)
Αναμονή τέλος.Σάββατο 27/02 με Thai απογειώνομαι για Bangkok κι από εκεί,πού αλλού? Μα φυσικά Pattaya.Το μόνο για το οποίο ανυσηχώ ειναι αν οι 22 ημέρες παραμονής είναι αρκετές.Η απάντηση κάθε φορά η ίδια,το αρχαίο ρητό του "παν μέτρον άριστο" εδώ δεν θα βρει ποτέ εφαρμογή ;)
spyros1980
Μέλος
- Εγγρ.
- 11 Σεπ 2009
- Μηνύματα
- 59
- Like
- 0
- Πόντοι
- 0
χαχαχαχα δηλαδα τον μαρτιο θα ειναι απο εδω πανω απο 20 ατομα ε ?
καλη φαση
καλη φαση
Από τον Morales και τον Tiesto στον Καζαντζίδη τρελές μουσικές το thread σήμερα!!!
ας ακουσουμε και λιγο disco!
χαχαχαχα δηλαδα τον μαρτιο θα ειναι απο εδω πανω απο 20 ατομα ε ?
καλη φαση
να μαζευτουμε ολοι οι greek lovers για φραπεδια!!!
PIPINOKYNHGOS
Μέλος
- Εγγρ.
- 8 Φεβ 2010
- Μηνύματα
- 1.143
- Like
- 0
- Πόντοι
- 16
KALHMERA PAIDES.
Που να παω, εδω ειμαι παρεα με ενα μουνακι τριζατοΚαλημέρα παιδιά
Πρόεδρε χάθηκες πολύμήπως?
Απλα στρατηγε εχει πεσει πολυ ξενυκτι, χορος, πριονισματα μετεπειτα κτλ
Κατα 'ταλλα εχει απελευθερωθει και το ωραριο κλεισηματος και που να πας για υπνο πριν της 6 το πρωι...
Λυσαξανε οι γκομενες τελευταια, ολες μαζευονται τωρα marine/isomnia και βλεπομε καθε βραδυ σκηνες απειρου και ανεπαναληπτου καλλους
:o
Που να παω, εδω ειμαι παρεα με ενα μουνακι τριζατο
Απλα στρατηγε εχει πεσει πολυ ξενυκτι, χορος, πριονισματα μετεπειτα κτλ
Κατα 'ταλλα εχει απελευθερωθει και το ωραριο κλεισηματος και που να πας για υπνο πριν της 6 το πρωι...
Λυσαξανε οι γκομενες τελευταια, ολες μαζευονται τωρα marine/isomnia και βλεπομε καθε βραδυ σκηνες απειρου και ανεπαναληπτου καλλους
:o
Απελευθερώθηκε σε όλη τη χώρα παιδιά το ωράριο; Αν ναι, πρόκειται για θρίαμβο της δημοκρατίας
ας ακουσουμε και λιγο disco!
... Ναι ρε φίλε, αυτά είναι... Μου φαίνεται πως απόψε θα βάλω "φωτιά" μετά από πολύ καιρό τον "λαμπάτο" μου Rotel και θα πιω λίγο Drambuie στην υγειά σου... Να σε πληροφορήσω επίσης πως η Rose είναι πλέον ΜΟΝΟ γυναίκα και κατά την άποψή μου από τις ομορφότερες... ;)
φιλοι μου καλοι συγγνωμη που ενοχλω το ολο κλιμα αναστατωσης..
αλλα προεκυψε μια αλλαγη στα σχεδια μου και θα κατεβω και 3 μερες πουκετ..
ψαχνω ψαχνω ξενοδοχεια και εχω απελπιστει..ενα που μου εκανε κλικ ζηταει 1000 thb για καθε unregistered person (κοπελια)
τι προτεινεται με βαση τις εμπειριες σας?
αλλα προεκυψε μια αλλαγη στα σχεδια μου και θα κατεβω και 3 μερες πουκετ..
ψαχνω ψαχνω ξενοδοχεια και εχω απελπιστει..ενα που μου εκανε κλικ ζηταει 1000 thb για καθε unregistered person (κοπελια)
τι προτεινεται με βαση τις εμπειριες σας?
pipinomaniac
Μέλος
- Εγγρ.
- 28 Δεκ 2005
- Μηνύματα
- 2.807
- Like
- 144
- Πόντοι
- 16
Εαν ψαχνεις για "χλιδατα" ξενοδοχεια,δηλαδη γυρω στο 3χιλιαρο μπατ τη βραδια (τωρα που ειναι high season βεβαια),αμφιβαλλω εαν θα βρεις καποιο που να μη χρεωνει εξτρα τη κοπελα...φιλοι μου καλοι συγγνωμη που ενοχλω το ολο κλιμα αναστατωσης..
αλλα προεκυψε μια αλλαγη στα σχεδια μου και θα κατεβω και 3 μερες πουκετ..
ψαχνω ψαχνω ξενοδοχεια και εχω απελπιστει..ενα που μου εκανε κλικ ζηταει 1000 thb για καθε unregistered person (κοπελια)
τι προτεινεται με βαση τις εμπειριες σας?
Ασε που τα "χλιδατα" ξενοδοχεια που θα εχεις βρει,τα περισσοτερα θα ειναι μακρια απο τη Μπανγκλα...
Γι αυτο καλυτερα ψαξε γυρω απο τη Μπανγκλα και μειωσε τις απαιτησεις σου...Αλλωστε ολα εχουν A/C,safe box,mini bar ,satelite TV...Τα πιο χλιδατα παντως γυρω απο τη Μπανγκλα (γυρω στο 2χιλιαρο τη βραδια),ειναι το K-Hotel,το Aloha Villa και το Yorkshire Inn Hotel...
... Τα δύο C & N είναι κατά την προσωπική μου άποψη πάρα πολύ καλά, από πλευράς υπηρεσιών και κόστους... Το hotel είναι στο κέντρο της δράσης και για τριήμερο σίγουρα θα σε αποζημιώσει, ελαχιστοποιώντας τους χρόνους των μετακινήσεών σου... Το resort and spa καλύτερο για μεγάλη διαμονή με την προυπόθεση να έχεις νοικιάσει μηχανάκι... Πολλές παραλίες αλλά αν διάλεγα μία, αυτή θα ήταν η laem sin αν την γράφω σωστά... Καλά να περάσεις... ;)
Καλησπέρα στα παιδιά.
Απόψε το επεισόδιο που είχα υποσχεθεί
Οι επόμενες περιγραφές θα είναι άκρως αποκαλυπτικές
Απαγορεύεται αυστηρώς το διάβασμά τους από έχοντες καρδιακά *P και άλλα προβλήματα
Επίσης αν διαβαστούν από άτομα που δεν έχουν επισκεφτεί την Ταυλάνδη
ουδεμία ευθύνη φέρω για την τυχόν μόνιμη μετανάστευση τους σε αυτή τη χώρα
Για όσους επίσης είναι παντρεμένοι ή έχουν δεσμό ουδόλως θα ευθύνομαι για το επικείμενο διαζύγιο τους
Αυτοί που ανήκουν στις παραπάνω κατηγορίες να προχωρήσουν σε άλλες σελίδες
οι υπόλοιποι μπορούν να συνεχίσουν
Απόψε το επεισόδιο που είχα υποσχεθεί
Οι επόμενες περιγραφές θα είναι άκρως αποκαλυπτικές
Απαγορεύεται αυστηρώς το διάβασμά τους από έχοντες καρδιακά *P και άλλα προβλήματα
Επίσης αν διαβαστούν από άτομα που δεν έχουν επισκεφτεί την Ταυλάνδη
ουδεμία ευθύνη φέρω για την τυχόν μόνιμη μετανάστευση τους σε αυτή τη χώρα
Για όσους επίσης είναι παντρεμένοι ή έχουν δεσμό ουδόλως θα ευθύνομαι για το επικείμενο διαζύγιο τους
Αυτοί που ανήκουν στις παραπάνω κατηγορίες να προχωρήσουν σε άλλες σελίδες
οι υπόλοιποι μπορούν να συνεχίσουν
Δευτέρα 11 Ιανουαρίου : O μήνας φεύγει επικίνδυνα, η μικρή έφυγε στις τρεις και τώρα είναι επτά, έξω οι Ταυλανδοί τρέχουν να πάνε στις δουλειές τους και η κίνηση στη Second Road έχει ξεκινήσει, ευτυχώς το δωμάτιο μου είναι αρκετά ψηλά και δεν έχω θόρυβο επίσης το ξενοδοχείο δεν είναι πάνω στο δρόμο αλλά πιο μέσα. Κλείνω τα μάτια μου και προσπαθώ να βάλω μία τάξη. Η τελευταία κοπέλα δεν ήταν και ότι καλύτερο, σκέπτομαι το ταξίδι στο Πουκέτ, τις μέρες που λιγοστεύουν τι να κάνει τώρα η Μιάου και που θα ξενοκοιμάται η Wan, σε λίγο έχουν βαρύνει τα μάτια μου και η γλυκιά γνωστή χαλαρή αίσθηση έχει αρχίσει να με τυλίγει, να μην ονειρευτώ καμιά Ελλάδα και αρχίσουν οι ταχυπαλμίες σκέπτομαι και χάνομαι ευτυχώς στο κόσμο του ύπνου χωρίς πολλά-πολλά δρώμενα.
Όταν άνοιξα τα μάτια μου ήταν ήδη μία και μισή μεσημέρι , λες και επανήλθα στα ελληνικό ωράριο άσχημο αυτό, το ευχάριστο είναι ότι δεν είμαι εκεί. Ασχολούμαι λίγο με τα ρούχα μου τι να δώσω για πλύσιμο και μετά κατεβαίνω κάτω. Παίρνω και ένα σιρόπι για το βήχα, χτες είχα πάλι ενοχλήσεις μάλλον φαρυγγίτιδα είναι.
Αράζω στη πισίνα αργότερα , σήμερα είναι τέλεια έχει το μισό κόσμο από ότι χτες είναι ήσυχα και χωρίς παιδάκια ο Ηρώδης άνοιξε τα σχολεία πάλι. Ήρθαν και δύο Ρωσίδες βλήματα και κάθησαν δίπλα μου. Χασκογελούσαν σαν ηλίθιες και ευτυχώς μετά άλλαξαν θέση γιατί έφυγε ο ήλιος. Ανέβηκα κατά τις πέντε στο δωμάτιο για τη κλασική σιέστα η οποία είναι πολύ πιο επιτυχής από το βραδινό ύπνο.
Το βραδάκι η διμερής συνάντηση στο γνωστό μας Beer Garden και σήμερα απολαυστικά ήρεμα. Εδώ έρχονται και μερικές που ψάχνονται. Παρήγγειλα φαγητό και Baccardi Lemon, H Singha απορρίπτεται είναι αντιερωτική για μένα τελικά. Μετά ξεκινάμε τη τσάρκα, στη Walking Street never boring, και μόνο να βολτάρεις είναι αρκετά διασκεδαστικό. Σταματάμε στο Hootys εκεί είναι η φίλη μου μαμασάν και της ζητάω να στείλει κάτι καλό, όντως έρχεται ένα απίθανο κορμάκι αλλά μου τα χαλούσε στη φατσούλα, κάθισε για παρέα αλλά δε φόρτωσα.
Επόμενη στάση στο Living Dolls, εκεί αρπάζω το Showgirl που έκανε το λάθος να περάσει από μπροστά μου άλλο που δεν ήθελε και αυτή ένα παιδί έκφυλο και πολύ σέξυ εκ πρώτης όψεως, έρχεται και η κολλητή της και γίνεται καλή φάση. Σιγά σιγά τη ψάχνω τη μικρή πού δεν είναι και μικρή, εικοσιπέντε και μανούλα τις γνωρίζω πια καλά από τη κοιλιά και το στήθος. Ποιος θα ήταν ο επόμενος σταθμός… ε τι άλλο από το Baccara, κάθε βράδυ γιορτή.
Εκεί οι γνωστές φίλες. Τις κερνάμε ποτάκι και κάθονται για μία ώρα μαζί μας. Η Πομ με ενημερώνει για τα νέα μουνάκια αν και δε τα ξέρει όλα που να τα προλάβει, έρχονται και αυτές που με είχαν πελάτη παλαιότερα, ευγενικά τις χαιρετάω και ευγενικά τις διώχνω εκτός την Mon, Αυτή ήθελα να μείνει για λίγο αλλά εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε η Μιάου (που με τη γλύκα της τις εκτόπισε όλες), και της είπα να έρθει πιο μετά.
Η Μιάου έχει κάτι που με τραβάει πλην όμως ήταν φτιαγμένη και δε κάθισε πολύ, μου είπε για αύριο, δίπλα μου η Πομ με ενημέρωσε… Ιάπωνας στη μέση… ας όψεται το γεν και το μικρό τους πουλί. Τελικά αν την έχεις μικρή είναι πλεονέκτημα εδώ… Θα πάρω όμως την εκδίκηση μου, εδώ ισχύει το κάθε εμπόδιο για καλό διότι αν κάθιζε η Μιάου δε θα είχα γνωρίσει το απόλυτο μουνάκι την Παν από το Ουντόν του Ισάν και εδώ θα γίνει αναλυτική περιγραφή διότι αυτή η βραδιά δε πρέπει να ξεχαστεί.
Ήμασταν λοιπόν με τη το Πομ μαζί, η φίλη μου έψαχνε για μένα μουνάκια, ευτυχώς είχε πολλά τέτοια ώρα. Διάλεξε μία τη φώναξε αλλά από κοντά δε μου άρεσε και την έδιωξα. Κάποτε και αφού ανοίγει η μυστική και μαγική Πύλη που ενώνει τον άσημο πλανήτη μας με τους χιλιάστερους μακρινούς Γαλαξίες (από εκεί μάλλον θα ήρθε…) εμφανίζεται η Παν (που είναι το παν) -γρήγορα κολλητή μου, φώναξε την κάτω που ήταν κρυμμένο αυτό το μουτράκι τόσες μέρες, - Καινούρια είναι μου λέει, δε τη ξέρω… -Βρε τρέξε μη τη χάσουμε… έτσι και έγινε τη φωνάζει και σε λίγο έρχεται, κάθεται δίπλα μου αφού χαιρετάει ευγενικά και Ταυλανδικά.
Τη Πομ τη διώχνω για δουλειά και της λέω να έρθει αργότερα. Τώρα είμαι μόνος με το εξωγήινο κουκλί, Αγγλικά φτωχά ε και λοιπόν θα την παντρευτώ; ΝΑΙ θα ήθελα πολύ! αυτή όμως; Τα βασικά τα μιλάει τη λένε Παν όπως είπαμε και είναι δεκαοκτώ χρονών τρεις φορές τη ρώτησα και στα Ταυλανδικά επίσης, επιστρατεύω τη Πομ για επιβεβαίωση να μη φάει πόρτα στο ξενοδοχείο μου, όλα εντάξει λέει είναι ενήλικη, με έπιασε ταχυπαλμία, η μικρή νεράιδα ήθελε να έρθει μαζί μου ευτυχώς (δε δέχονται πάντα όλες) αλλά μόνο μέχρι τις τρεις (καλά τι γίνεται στις τρεις η ώρα βγαίνει ο μπόγιας και τις μαζεύει; ) μετά στο δωμάτιο μου εξήγησε ότι είναι δύσκολη στον ύπνο με ξένους σε ξενοδοχεία, εγώ απλά ήθελα να ξυπνήσω και να δω έναν άγγελο δίπλα μου..., δέχομαι χωρίς δεύτερη σκέψη το σορτ τάιμ, και πηγαίνει να ντυθεί.
Όταν επιστρέφει είναι ακόμα πιο κουκλί, με αρπάζει από το χέρι κατά το εθιμοτυπικό και προχωράμε στην έξοδο, οι χόστες οι φίλες μου αλλά και το άλλο προσωπικό υποκλίνονται και χαιρετάνε Ταυλανδικά τη πριγκηπέσα Παν και εμένα τον Greek farang που για ακόμη μία φορά τίμησε το μαγαζί τους και πήρε από αυτό την ωραία της καρδιάς του.
Walking street είμαστε τώρα, το τρυφερό της χεράκι της δε ξεκολλάει από το δικό μου, βαδίζουμε για το δρομάκι της Μαρίν ντίσκο αυτό που βγάζει στη Second road που από εκεί περνάνε τα ταξί. Τη ρωτάω αν χρειάζεται κάτι, να φάει να πιει τίποτα δε θέλει τίποτα μόνο χάδια και φιλάκια. Στο ταξί καθόμαστε κολλητά και έχει περάσει το χέρι της ανάμεσα στα πόδια μου το δικό μου την έχει σφίξει στα δεξιά μου και αυτή γέρνει το κεφαλάκι της στο λαιμό μου και κάποιες στιγμές να νοιώθω τη ζεστή της ανάσα μέσα στο αυτί μου. Το ξενοδοχείο δεν είναι μακριά, θολωμένος και εκστασιασμένος έχω χάσει τον προσανατολισμό μου και βρίσκομαι ήδη στο τόπο καταγωγής της έτη φωτός μακριά, ξεχνιέμαι και κατεβαίνουμε πολύ πιο κάτω από τη στάση μας, την αρπάζω από το χέρι και με γρήγορο βήμα πάμε προς τα πίσω, ευτυχώς τελικά ήταν δέκα λεπτά απόσταση.
Στην Ρεσεψιόν άλλο χτυποκάρδι, ευτυχώς κανένα πρόβλημα. Στο ασανσέρ ήμασταν μόνοι και ο δέκατος όροφος αρκετά ψηλά, την άρπαξα στην αγκαλιά μου, και της είπα ‘’koun suai’’ πόσο όμορφη ήταν με ευχαρίστησε με ένα φιλί στο λαιμό (μέχρι εκεί έφτανε) την ώρα που το κουδούνι ότι φτάσαμε στον όροφο μου χτύπησε. Ούτε που κατάλαβα πώς βρέθηκα στο δωμάτιο, η μικρή ήταν μυστήριο αλλά σε αυτή τη μισή ώρα που ήμασταν μαζί την έκανα να γελάει και μάλλον θα τα πάμε καλά.
Όταν άνοιξα τα μάτια μου ήταν ήδη μία και μισή μεσημέρι , λες και επανήλθα στα ελληνικό ωράριο άσχημο αυτό, το ευχάριστο είναι ότι δεν είμαι εκεί. Ασχολούμαι λίγο με τα ρούχα μου τι να δώσω για πλύσιμο και μετά κατεβαίνω κάτω. Παίρνω και ένα σιρόπι για το βήχα, χτες είχα πάλι ενοχλήσεις μάλλον φαρυγγίτιδα είναι.
Αράζω στη πισίνα αργότερα , σήμερα είναι τέλεια έχει το μισό κόσμο από ότι χτες είναι ήσυχα και χωρίς παιδάκια ο Ηρώδης άνοιξε τα σχολεία πάλι. Ήρθαν και δύο Ρωσίδες βλήματα και κάθησαν δίπλα μου. Χασκογελούσαν σαν ηλίθιες και ευτυχώς μετά άλλαξαν θέση γιατί έφυγε ο ήλιος. Ανέβηκα κατά τις πέντε στο δωμάτιο για τη κλασική σιέστα η οποία είναι πολύ πιο επιτυχής από το βραδινό ύπνο.
Το βραδάκι η διμερής συνάντηση στο γνωστό μας Beer Garden και σήμερα απολαυστικά ήρεμα. Εδώ έρχονται και μερικές που ψάχνονται. Παρήγγειλα φαγητό και Baccardi Lemon, H Singha απορρίπτεται είναι αντιερωτική για μένα τελικά. Μετά ξεκινάμε τη τσάρκα, στη Walking Street never boring, και μόνο να βολτάρεις είναι αρκετά διασκεδαστικό. Σταματάμε στο Hootys εκεί είναι η φίλη μου μαμασάν και της ζητάω να στείλει κάτι καλό, όντως έρχεται ένα απίθανο κορμάκι αλλά μου τα χαλούσε στη φατσούλα, κάθισε για παρέα αλλά δε φόρτωσα.
Επόμενη στάση στο Living Dolls, εκεί αρπάζω το Showgirl που έκανε το λάθος να περάσει από μπροστά μου άλλο που δεν ήθελε και αυτή ένα παιδί έκφυλο και πολύ σέξυ εκ πρώτης όψεως, έρχεται και η κολλητή της και γίνεται καλή φάση. Σιγά σιγά τη ψάχνω τη μικρή πού δεν είναι και μικρή, εικοσιπέντε και μανούλα τις γνωρίζω πια καλά από τη κοιλιά και το στήθος. Ποιος θα ήταν ο επόμενος σταθμός… ε τι άλλο από το Baccara, κάθε βράδυ γιορτή.
Εκεί οι γνωστές φίλες. Τις κερνάμε ποτάκι και κάθονται για μία ώρα μαζί μας. Η Πομ με ενημερώνει για τα νέα μουνάκια αν και δε τα ξέρει όλα που να τα προλάβει, έρχονται και αυτές που με είχαν πελάτη παλαιότερα, ευγενικά τις χαιρετάω και ευγενικά τις διώχνω εκτός την Mon, Αυτή ήθελα να μείνει για λίγο αλλά εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε η Μιάου (που με τη γλύκα της τις εκτόπισε όλες), και της είπα να έρθει πιο μετά.
Η Μιάου έχει κάτι που με τραβάει πλην όμως ήταν φτιαγμένη και δε κάθισε πολύ, μου είπε για αύριο, δίπλα μου η Πομ με ενημέρωσε… Ιάπωνας στη μέση… ας όψεται το γεν και το μικρό τους πουλί. Τελικά αν την έχεις μικρή είναι πλεονέκτημα εδώ… Θα πάρω όμως την εκδίκηση μου, εδώ ισχύει το κάθε εμπόδιο για καλό διότι αν κάθιζε η Μιάου δε θα είχα γνωρίσει το απόλυτο μουνάκι την Παν από το Ουντόν του Ισάν και εδώ θα γίνει αναλυτική περιγραφή διότι αυτή η βραδιά δε πρέπει να ξεχαστεί.
Ήμασταν λοιπόν με τη το Πομ μαζί, η φίλη μου έψαχνε για μένα μουνάκια, ευτυχώς είχε πολλά τέτοια ώρα. Διάλεξε μία τη φώναξε αλλά από κοντά δε μου άρεσε και την έδιωξα. Κάποτε και αφού ανοίγει η μυστική και μαγική Πύλη που ενώνει τον άσημο πλανήτη μας με τους χιλιάστερους μακρινούς Γαλαξίες (από εκεί μάλλον θα ήρθε…) εμφανίζεται η Παν (που είναι το παν) -γρήγορα κολλητή μου, φώναξε την κάτω που ήταν κρυμμένο αυτό το μουτράκι τόσες μέρες, - Καινούρια είναι μου λέει, δε τη ξέρω… -Βρε τρέξε μη τη χάσουμε… έτσι και έγινε τη φωνάζει και σε λίγο έρχεται, κάθεται δίπλα μου αφού χαιρετάει ευγενικά και Ταυλανδικά.
Τη Πομ τη διώχνω για δουλειά και της λέω να έρθει αργότερα. Τώρα είμαι μόνος με το εξωγήινο κουκλί, Αγγλικά φτωχά ε και λοιπόν θα την παντρευτώ; ΝΑΙ θα ήθελα πολύ! αυτή όμως; Τα βασικά τα μιλάει τη λένε Παν όπως είπαμε και είναι δεκαοκτώ χρονών τρεις φορές τη ρώτησα και στα Ταυλανδικά επίσης, επιστρατεύω τη Πομ για επιβεβαίωση να μη φάει πόρτα στο ξενοδοχείο μου, όλα εντάξει λέει είναι ενήλικη, με έπιασε ταχυπαλμία, η μικρή νεράιδα ήθελε να έρθει μαζί μου ευτυχώς (δε δέχονται πάντα όλες) αλλά μόνο μέχρι τις τρεις (καλά τι γίνεται στις τρεις η ώρα βγαίνει ο μπόγιας και τις μαζεύει; ) μετά στο δωμάτιο μου εξήγησε ότι είναι δύσκολη στον ύπνο με ξένους σε ξενοδοχεία, εγώ απλά ήθελα να ξυπνήσω και να δω έναν άγγελο δίπλα μου..., δέχομαι χωρίς δεύτερη σκέψη το σορτ τάιμ, και πηγαίνει να ντυθεί.
Όταν επιστρέφει είναι ακόμα πιο κουκλί, με αρπάζει από το χέρι κατά το εθιμοτυπικό και προχωράμε στην έξοδο, οι χόστες οι φίλες μου αλλά και το άλλο προσωπικό υποκλίνονται και χαιρετάνε Ταυλανδικά τη πριγκηπέσα Παν και εμένα τον Greek farang που για ακόμη μία φορά τίμησε το μαγαζί τους και πήρε από αυτό την ωραία της καρδιάς του.
Walking street είμαστε τώρα, το τρυφερό της χεράκι της δε ξεκολλάει από το δικό μου, βαδίζουμε για το δρομάκι της Μαρίν ντίσκο αυτό που βγάζει στη Second road που από εκεί περνάνε τα ταξί. Τη ρωτάω αν χρειάζεται κάτι, να φάει να πιει τίποτα δε θέλει τίποτα μόνο χάδια και φιλάκια. Στο ταξί καθόμαστε κολλητά και έχει περάσει το χέρι της ανάμεσα στα πόδια μου το δικό μου την έχει σφίξει στα δεξιά μου και αυτή γέρνει το κεφαλάκι της στο λαιμό μου και κάποιες στιγμές να νοιώθω τη ζεστή της ανάσα μέσα στο αυτί μου. Το ξενοδοχείο δεν είναι μακριά, θολωμένος και εκστασιασμένος έχω χάσει τον προσανατολισμό μου και βρίσκομαι ήδη στο τόπο καταγωγής της έτη φωτός μακριά, ξεχνιέμαι και κατεβαίνουμε πολύ πιο κάτω από τη στάση μας, την αρπάζω από το χέρι και με γρήγορο βήμα πάμε προς τα πίσω, ευτυχώς τελικά ήταν δέκα λεπτά απόσταση.
Στην Ρεσεψιόν άλλο χτυποκάρδι, ευτυχώς κανένα πρόβλημα. Στο ασανσέρ ήμασταν μόνοι και ο δέκατος όροφος αρκετά ψηλά, την άρπαξα στην αγκαλιά μου, και της είπα ‘’koun suai’’ πόσο όμορφη ήταν με ευχαρίστησε με ένα φιλί στο λαιμό (μέχρι εκεί έφτανε) την ώρα που το κουδούνι ότι φτάσαμε στον όροφο μου χτύπησε. Ούτε που κατάλαβα πώς βρέθηκα στο δωμάτιο, η μικρή ήταν μυστήριο αλλά σε αυτή τη μισή ώρα που ήμασταν μαζί την έκανα να γελάει και μάλλον θα τα πάμε καλά.
Συνέχεια: Ξαπλώνει στο κρεβάτι ίσως για να δει τι θα πάθει και που, ξεκινάω αμέσως τα φιλιά και τα χάδια, τη βλέπω πολύ θερμή αλλά μου λέει πρώτα ντουσάκι, και αρχίζει και γδύνεται μπροστά μου σιγά-σιγά. Κλείνω τα μάτια μου για να μη πάθω τίποτα και αφού παίρνω δυο τρεις βαθιές αναπνοές τα ανοίγω και τι βλέπω μπροστά μου… τίποτα !! η μικρή την είχε κάνει ύπουλα για το μπάνιο, δεν πήγα μαζί της ήθελα να μη δω ακόμα το γυμνό της κορμάκι ήθελα λίγη παράταση.
Σε μερικά λεπτά βγαίνει τυλιγμένο με τη πετσέτα στα άσπρα σωστός άγγελος και πάω εγώ μέσα , σε χρόνο μηδέν έχω μπανιαριστεί. Σβήνω φώτα και αφήνω μόνο το μπλε φως που βγάζει το ραδιόφωνο μου, η μουσική ήδη παίζει σλόου ατμοσφαιρικά, η μικρή ξαπλωμένη στο κρεβάτι, δύσκολα τη διακρίνω , σε λίγο το μάτι μου συνηθίζει το μισοσκόταδο και το απόκοσμο αυτό φως αρχίζει να δίνει σχήμα στο υπέροχα φτιαγμένο από τον δημιουργό της σώμα. Το σκοτεινό πέπλο όλο και υποχωρεί σε λίγο βλέπω καλύτερα και χαζεύω μπροστά στο τέλειο αυτό πλασματάκι μη έχοντας όμως τη δύναμη να το αγγίξω, φοβάμαι μήπως διαλύσω τα χρώματα αυτού του υπέροχου πίνακα, φοβάμαι μήπως κάτι χαλάσω από το τέλειο αυτό γλυπτό. H μικρή νεράιδα βλέπει ότι έχω μπλοκάρει και αρχίζει τα θεϊκά της χάδια, με αγγίζει και νομίζω ότι με χαϊδεύει πρωινή αύρα, με φιλάει εκεί που ξέρει ότι με τρελαίνει, ποιος της το είπε, τα χεράκια της επιδέξια βρίσκουν τον δρόμο τους και με στέλνουν στα ύψη. Η μικρή έχει πάρει τώρα το γαλάζιο χρώμα της λίμνης με τα μυστικά, την ξαπλώνω για να τη ξαναθαυμάσω, το σωματάκι της τέλειο, τα χέρια μου λύνονται από τα μάγια της και αρχίζουν να τη ψάχνουν μήπως και βρουν κανένα ψεγάδι, μήπως και αυτό που πιάνουν δεν είναι πραγματικό αλλά πλάσμα της φαντασίας μου, όχι ένα φανταστικό κορμάκι δε μιλάει δε βογκάει και δε τρέμει.
Αφού ευχαρίστησα το Βούδα που όλα αυτά είναι πραγματικά και δικά του δημιουργήματα, ξανοίχτηκα παραπάνω και έδωσα υλικό και στη γεύση μου που είχε ζηλέψει τις άλλες μου αισθήσεις. Ότι πιο όμορφο και πιο γλυκό, τέτοια γεύση δεν έχει ξανανιώσει η γλώσσα μου και το στόμα μου που αχόρταγα προσπαθεί να τη καταπιεί. Το μικρό της στήθος προσπαθεί απεγνωσμένα να μείνει έξω από το στόμα μου, η μικρή βογκάει από ευχαρίστηση και εγώ συνεχίζω με τρελή χαρά, θέλω να γευτώ όλο της το σώμα , θέλω να μη μείνει χιλιοστό από την τέλεια επιδερμίδα της που να μη το νοιώσω με όλες μου τις αισθήσεις. Η κοιλίτσα της είναι απίστευτα επίπεδη και λεία σα βελούδο, δε χορταίνω να τη μυρίζω να τη φιλώ, η σκέψη του τι θα συναντήσω παρακάτω με κάνει να τρέμω αλλά δε βιάζομαι, τα χεράκια της με έχουν αγκαλιάσει και τα εξωπραγματικά ποδαράκια της έχουν τυλιχτεί γύρω μου.
Κάποτε φτάνω και στην αρχή του παραδείσου, στο σημείο το επίμαχο, αυτή η κοπέλα είχε το πιο όμορφο τριαντάφυλλο που έχω συναντήσει στη ζωή μου , αυτό το μωρό είχε αντί για μουνάκι ένα μεταφυσικό αριστούργημα, τέλεια ζωγραφισμένο στο σωματάκι του. Τώρα δε φορά δε φοβήθηκα μήπως το χαλάσω αυτή τη φορά ήθελα να το καταπιώ, και όσο το φιλούσα τόσο το μωράκι βογκούσε και έτρεμε και έλειωνε, δεν μπορούσα να χορτάσω ήθελα να είμαι εκεί όλη νύχτα. Αυτό το πλασματάκι ήταν ότι πιο γλυκό και μυρωδάτο και τρυφερό ότι πιο όμορφο έχω απολαύσει με όλες μου τις αισθήσεις ποτέ στη ζωή μου.
Η φύση όμως μας οδηγεί απεγνωσμένα για παρακάτω και έπρεπε να γίνει και η συνέχεια που αυτή έχει ορίσει.
Νοιώθω σαν λύκος σε πανσέληνο, με γρήγορες κινήσεις φοράω φραουλένιο καπελάκι, τι ήταν να το μυρίσει η μικρή κοκκινοσκουφίτσα, το αρπάζει λες και τη διέταξα να το φάει ολόκληρο το οποίο και έκανε, και μετά βίας τη συγκράτησα, τέτοια λατρεία για παγωτό φράουλα δεν έχω ξαναδεί ούτε σε έμπειρη επαγγελματία. Αυτό το απίθανο μωρό σκέφτηκα δεν έπρεπε να γαμηθεί αποστολικά αλλά με μοναδικό και ιδιαίτερο τρόπο. Την αρπάζω αγκαλιά και ανάλαφρα τη παίρνω στη καρέκλα του γραφείου, τη γυρίζω πάνω μου και απαλά και αργά διεισδύω στο υπέροχο στενό και ζεστό της μουνάκι, το μωρό μοσχοβολάει και βογκάει, με κλειστά τα μάτια θα σκέπτεται που βρίσκεται και με ποιον έμπλεξε. Σηκώνει κάποια στιγμή τα πόδια της και κάθεται στα πλάγια της καρέκλας, ίσως έτσι θα το απολάμβανε περισσότερο, όντως απογειώθηκε, η ένταση στο κατακόρυφο η απόλαυση έχει εκτοξευθεί, σκέπτομαι τρόπους να κρατήσει αιώνια.
Τη σηκώνω χωρίς να βγω από μέσα της εκείνη με αγκαλιάζει από το σβέρκο, είναι μόνο σαράντα κάτι κιλά και δείχνει να την τρελαίνει αυτή η κίνηση, την κατεβάζω απαλά στο γραφείο και εγώ όρθιος έχω τώρα τον πλήρη έλεγχο και απίστευτα ερεθιστική εικόνα του θεϊκού της κορμιού που λικνίζεται με μοναδικό πάθος. Το όμορφο στοματάκι της όταν δε με φιλάει βγάζει απίστευτους ήχους κραυγές τρελής ηδονής και ταυλανδικά λόγια, κάποια στιγμή τεντώνεται και φτιάχνει μεγαλύτερο χώρο πίσω της, πετάει παραπέρα τις κολόνιες και τα σπρέι μου, τα στυλό και ότι άλλο έχω πάνω στο γραφείο, ξαπλώνει και το απολαμβάνει ακόμα περισσότερο. Εγώ έχω κάνει ήδη το δρομολόγιο Παράδεισος-γή πολλές φορές, η μικρή κάποια στιγμή αρχίζει να τρέμει και να παραμιλάει, σπαρταράει εκεί πάνω και παραλίγο να μου ρίξει και το λάπτοπ, εγώ αντέχω ακόμα, όπως είναι τη μεταφέρω στο κρεβάτι και με αεροπλανικό κόλπο τη γυρίζω ανάποδα.
Της αρπάζω τα κατάμαυρα όμορφα της μαλλιά και τα τραβάω με πάθος και ρυθμό όσο αυτή θέλει για να αρχίσει πάλι να βογκάει από την ηδονή, η πλάτη της απέραντος ωκεανός ευτυχίας πάνω της ζωγραφισμένα δύο φτερά, λες και τα είχε ανάγκη αυτός ο άγγελος. Το μουνάκι της ακόμα πιο εξαίσιο από πίσω, τη γυρίζω και την καθίζω πάνω μου, αρχίζω και παραμιλάω εγώ τώρα της μιλάω ελληνικά, αγγλικά και ταυλανδικά της λέω ερωτόλογα σε πρωτόγονες γλώσσες , η καρδιά μου πάει να σπάσει από τον ερωτισμό, η μυρωδιά της ζεστή τώρα και ο ιδρώτας της καύσιμα χιλίων οκτανίων.
Ευτυχώς και τα ποτάκια με έχουν κρατήσει σε σοβαρά χρονικά επίπεδα, ελέγχω πλήρως τη πτήση, κάπου στο βάθος βλέπω και τον αεροδιάδρομο της ευτυχίας, νομίζω ότι θα κλείσω κλασικά, είναι ο μόνος τρόπος για να εγκλωβίσω το μωρό στα δεσμά μου και μαζί του να προσγειωθώ ένα σώμα και μία ψυχή. Η απίστευτα ώριμη σεξουαλικότητα της καταλαβαίνει αμέσως τη πρόθεση μου και με επιδέξιες κινήσεις επιταχύνει το ρυθμό της και φιλώντας μου το λαιμό ανάλογα λίγο ή πολύ κάτι σα φρένο και γκάζι με κάνει να συντονιστώ μαζί της. Εκείνη λίγο πριν από μένα να κάνει απίστευτο φινάλε και εγώ αμέσως μετά να ξεκινάω το ταξίδι της εκτόξευσης των αισθήσεων, θα πρέπει να είχα πετάξει μέχρι τον επόμενο γαλαξία και να ήρθα πίσω μέσα σε λίγα λεπτά. Η μικρή με φιλάει με διαφορετικό τρόπο τώρα, έχει παραδοθεί στην αγκαλιά μου και ένα και δε το κουνάει σπιθαμή. Μου πετάει δυο μαζεμένα thank you έχει ακόμα κλειστά τα ματάκια του και σκέπτεται πως τη γλύτωσε από τον ερωτικό αυτό τυφώνα. Η καρδιά μου βαράει ταμπούρλο και συντονίζεται με τη ζεστή της ανάσα.
Όταν συνήλθα και επανήλθα στον πραγματικό τόπο και χρόνο βγήκα με όχι και πολύ χαρά από μέσα της τη γύρισα ,την αγκάλιασα τη φιλούσα και την ευχαρίστησα με τη σειρά μου και εγώ γιατί όχι το άξιζε πάρα πολύ. Πήγα με μισή καρδιά στο μπάνιο και ξέπλυνα από πάνω μου τις εξωγήινες της μυρωδιές και τα θεϊκά της υγρά. Η σκέψη της δε πρόκειται να ξεπλυθεί ούτε με αποκεφαλισμό, αφού πλένεται και η μικρή μου νέα φίλη ξαπλώνουμε στο κρεβάτι και μένουμε αγκαλιά και αμίλητοι για πολύ ώρα, τι να πεις μετά από αυτό δεν υπάρχουν λόγια, το μυαλό αδυνατεί να φτιάξει λογικές προτάσεις, το έχει πάρει η προηγούμενη εξωπραγματική επαφή που αν και έχει γίνει στο όνομα του πληρωμένου έρωτα εν τούτοις και από τις δύο πλευρές το δούναι και το λαβείν έγινε θεϊκά απλόχερα και από τον Βούδα ευλογημένα.
Σε μερικά λεπτά βγαίνει τυλιγμένο με τη πετσέτα στα άσπρα σωστός άγγελος και πάω εγώ μέσα , σε χρόνο μηδέν έχω μπανιαριστεί. Σβήνω φώτα και αφήνω μόνο το μπλε φως που βγάζει το ραδιόφωνο μου, η μουσική ήδη παίζει σλόου ατμοσφαιρικά, η μικρή ξαπλωμένη στο κρεβάτι, δύσκολα τη διακρίνω , σε λίγο το μάτι μου συνηθίζει το μισοσκόταδο και το απόκοσμο αυτό φως αρχίζει να δίνει σχήμα στο υπέροχα φτιαγμένο από τον δημιουργό της σώμα. Το σκοτεινό πέπλο όλο και υποχωρεί σε λίγο βλέπω καλύτερα και χαζεύω μπροστά στο τέλειο αυτό πλασματάκι μη έχοντας όμως τη δύναμη να το αγγίξω, φοβάμαι μήπως διαλύσω τα χρώματα αυτού του υπέροχου πίνακα, φοβάμαι μήπως κάτι χαλάσω από το τέλειο αυτό γλυπτό. H μικρή νεράιδα βλέπει ότι έχω μπλοκάρει και αρχίζει τα θεϊκά της χάδια, με αγγίζει και νομίζω ότι με χαϊδεύει πρωινή αύρα, με φιλάει εκεί που ξέρει ότι με τρελαίνει, ποιος της το είπε, τα χεράκια της επιδέξια βρίσκουν τον δρόμο τους και με στέλνουν στα ύψη. Η μικρή έχει πάρει τώρα το γαλάζιο χρώμα της λίμνης με τα μυστικά, την ξαπλώνω για να τη ξαναθαυμάσω, το σωματάκι της τέλειο, τα χέρια μου λύνονται από τα μάγια της και αρχίζουν να τη ψάχνουν μήπως και βρουν κανένα ψεγάδι, μήπως και αυτό που πιάνουν δεν είναι πραγματικό αλλά πλάσμα της φαντασίας μου, όχι ένα φανταστικό κορμάκι δε μιλάει δε βογκάει και δε τρέμει.
Αφού ευχαρίστησα το Βούδα που όλα αυτά είναι πραγματικά και δικά του δημιουργήματα, ξανοίχτηκα παραπάνω και έδωσα υλικό και στη γεύση μου που είχε ζηλέψει τις άλλες μου αισθήσεις. Ότι πιο όμορφο και πιο γλυκό, τέτοια γεύση δεν έχει ξανανιώσει η γλώσσα μου και το στόμα μου που αχόρταγα προσπαθεί να τη καταπιεί. Το μικρό της στήθος προσπαθεί απεγνωσμένα να μείνει έξω από το στόμα μου, η μικρή βογκάει από ευχαρίστηση και εγώ συνεχίζω με τρελή χαρά, θέλω να γευτώ όλο της το σώμα , θέλω να μη μείνει χιλιοστό από την τέλεια επιδερμίδα της που να μη το νοιώσω με όλες μου τις αισθήσεις. Η κοιλίτσα της είναι απίστευτα επίπεδη και λεία σα βελούδο, δε χορταίνω να τη μυρίζω να τη φιλώ, η σκέψη του τι θα συναντήσω παρακάτω με κάνει να τρέμω αλλά δε βιάζομαι, τα χεράκια της με έχουν αγκαλιάσει και τα εξωπραγματικά ποδαράκια της έχουν τυλιχτεί γύρω μου.
Κάποτε φτάνω και στην αρχή του παραδείσου, στο σημείο το επίμαχο, αυτή η κοπέλα είχε το πιο όμορφο τριαντάφυλλο που έχω συναντήσει στη ζωή μου , αυτό το μωρό είχε αντί για μουνάκι ένα μεταφυσικό αριστούργημα, τέλεια ζωγραφισμένο στο σωματάκι του. Τώρα δε φορά δε φοβήθηκα μήπως το χαλάσω αυτή τη φορά ήθελα να το καταπιώ, και όσο το φιλούσα τόσο το μωράκι βογκούσε και έτρεμε και έλειωνε, δεν μπορούσα να χορτάσω ήθελα να είμαι εκεί όλη νύχτα. Αυτό το πλασματάκι ήταν ότι πιο γλυκό και μυρωδάτο και τρυφερό ότι πιο όμορφο έχω απολαύσει με όλες μου τις αισθήσεις ποτέ στη ζωή μου.
Η φύση όμως μας οδηγεί απεγνωσμένα για παρακάτω και έπρεπε να γίνει και η συνέχεια που αυτή έχει ορίσει.
Νοιώθω σαν λύκος σε πανσέληνο, με γρήγορες κινήσεις φοράω φραουλένιο καπελάκι, τι ήταν να το μυρίσει η μικρή κοκκινοσκουφίτσα, το αρπάζει λες και τη διέταξα να το φάει ολόκληρο το οποίο και έκανε, και μετά βίας τη συγκράτησα, τέτοια λατρεία για παγωτό φράουλα δεν έχω ξαναδεί ούτε σε έμπειρη επαγγελματία. Αυτό το απίθανο μωρό σκέφτηκα δεν έπρεπε να γαμηθεί αποστολικά αλλά με μοναδικό και ιδιαίτερο τρόπο. Την αρπάζω αγκαλιά και ανάλαφρα τη παίρνω στη καρέκλα του γραφείου, τη γυρίζω πάνω μου και απαλά και αργά διεισδύω στο υπέροχο στενό και ζεστό της μουνάκι, το μωρό μοσχοβολάει και βογκάει, με κλειστά τα μάτια θα σκέπτεται που βρίσκεται και με ποιον έμπλεξε. Σηκώνει κάποια στιγμή τα πόδια της και κάθεται στα πλάγια της καρέκλας, ίσως έτσι θα το απολάμβανε περισσότερο, όντως απογειώθηκε, η ένταση στο κατακόρυφο η απόλαυση έχει εκτοξευθεί, σκέπτομαι τρόπους να κρατήσει αιώνια.
Τη σηκώνω χωρίς να βγω από μέσα της εκείνη με αγκαλιάζει από το σβέρκο, είναι μόνο σαράντα κάτι κιλά και δείχνει να την τρελαίνει αυτή η κίνηση, την κατεβάζω απαλά στο γραφείο και εγώ όρθιος έχω τώρα τον πλήρη έλεγχο και απίστευτα ερεθιστική εικόνα του θεϊκού της κορμιού που λικνίζεται με μοναδικό πάθος. Το όμορφο στοματάκι της όταν δε με φιλάει βγάζει απίστευτους ήχους κραυγές τρελής ηδονής και ταυλανδικά λόγια, κάποια στιγμή τεντώνεται και φτιάχνει μεγαλύτερο χώρο πίσω της, πετάει παραπέρα τις κολόνιες και τα σπρέι μου, τα στυλό και ότι άλλο έχω πάνω στο γραφείο, ξαπλώνει και το απολαμβάνει ακόμα περισσότερο. Εγώ έχω κάνει ήδη το δρομολόγιο Παράδεισος-γή πολλές φορές, η μικρή κάποια στιγμή αρχίζει να τρέμει και να παραμιλάει, σπαρταράει εκεί πάνω και παραλίγο να μου ρίξει και το λάπτοπ, εγώ αντέχω ακόμα, όπως είναι τη μεταφέρω στο κρεβάτι και με αεροπλανικό κόλπο τη γυρίζω ανάποδα.
Της αρπάζω τα κατάμαυρα όμορφα της μαλλιά και τα τραβάω με πάθος και ρυθμό όσο αυτή θέλει για να αρχίσει πάλι να βογκάει από την ηδονή, η πλάτη της απέραντος ωκεανός ευτυχίας πάνω της ζωγραφισμένα δύο φτερά, λες και τα είχε ανάγκη αυτός ο άγγελος. Το μουνάκι της ακόμα πιο εξαίσιο από πίσω, τη γυρίζω και την καθίζω πάνω μου, αρχίζω και παραμιλάω εγώ τώρα της μιλάω ελληνικά, αγγλικά και ταυλανδικά της λέω ερωτόλογα σε πρωτόγονες γλώσσες , η καρδιά μου πάει να σπάσει από τον ερωτισμό, η μυρωδιά της ζεστή τώρα και ο ιδρώτας της καύσιμα χιλίων οκτανίων.
Ευτυχώς και τα ποτάκια με έχουν κρατήσει σε σοβαρά χρονικά επίπεδα, ελέγχω πλήρως τη πτήση, κάπου στο βάθος βλέπω και τον αεροδιάδρομο της ευτυχίας, νομίζω ότι θα κλείσω κλασικά, είναι ο μόνος τρόπος για να εγκλωβίσω το μωρό στα δεσμά μου και μαζί του να προσγειωθώ ένα σώμα και μία ψυχή. Η απίστευτα ώριμη σεξουαλικότητα της καταλαβαίνει αμέσως τη πρόθεση μου και με επιδέξιες κινήσεις επιταχύνει το ρυθμό της και φιλώντας μου το λαιμό ανάλογα λίγο ή πολύ κάτι σα φρένο και γκάζι με κάνει να συντονιστώ μαζί της. Εκείνη λίγο πριν από μένα να κάνει απίστευτο φινάλε και εγώ αμέσως μετά να ξεκινάω το ταξίδι της εκτόξευσης των αισθήσεων, θα πρέπει να είχα πετάξει μέχρι τον επόμενο γαλαξία και να ήρθα πίσω μέσα σε λίγα λεπτά. Η μικρή με φιλάει με διαφορετικό τρόπο τώρα, έχει παραδοθεί στην αγκαλιά μου και ένα και δε το κουνάει σπιθαμή. Μου πετάει δυο μαζεμένα thank you έχει ακόμα κλειστά τα ματάκια του και σκέπτεται πως τη γλύτωσε από τον ερωτικό αυτό τυφώνα. Η καρδιά μου βαράει ταμπούρλο και συντονίζεται με τη ζεστή της ανάσα.
Όταν συνήλθα και επανήλθα στον πραγματικό τόπο και χρόνο βγήκα με όχι και πολύ χαρά από μέσα της τη γύρισα ,την αγκάλιασα τη φιλούσα και την ευχαρίστησα με τη σειρά μου και εγώ γιατί όχι το άξιζε πάρα πολύ. Πήγα με μισή καρδιά στο μπάνιο και ξέπλυνα από πάνω μου τις εξωγήινες της μυρωδιές και τα θεϊκά της υγρά. Η σκέψη της δε πρόκειται να ξεπλυθεί ούτε με αποκεφαλισμό, αφού πλένεται και η μικρή μου νέα φίλη ξαπλώνουμε στο κρεβάτι και μένουμε αγκαλιά και αμίλητοι για πολύ ώρα, τι να πεις μετά από αυτό δεν υπάρχουν λόγια, το μυαλό αδυνατεί να φτιάξει λογικές προτάσεις, το έχει πάρει η προηγούμενη εξωπραγματική επαφή που αν και έχει γίνει στο όνομα του πληρωμένου έρωτα εν τούτοις και από τις δύο πλευρές το δούναι και το λαβείν έγινε θεϊκά απλόχερα και από τον Βούδα ευλογημένα.
Τέτοιο απίστευτο έρωτα δεν έχω ξανακάνει στη ζωή μου ούτε με την πιο δικιά μου γκόμενα που είχα ποτέ αλλά ούτε και στη φαντασία μου. Η επόμενη ώρα θα είναι και η πιο σκληρή θα είναι η ώρα του αποχωρισμού, πλησιάζει τρεις και θα βγει ο μπόγιας αυτός που μαζεύει όλα τα κοριτσάκια που έχουν κάνει ευτυχισμένους κάποιους γεροφαράνγκ και τα πάει σπίτι τους. Σιγά μη τα άφηνε στην αγκαλιά τους αυτοί θα πεθαίνανε από τη τρελή τους τη χαρά…
Το μικρό το συνόδεψα μέχρι τα ταξί κάτω στην είσοδο του ξενοδοχείου. Με ευχαρίστησε, το φίλησα με χαιρέτησε Ταυλανδικά και ανέβηκε στο μηχανάκι. Το χάζευα μέχρι που χάθηκε στη στροφή, πριν στρίψει πρόλαβε και με χαιρέτησε ξανά σηκώνοντας το χέρι της κίνηση που με έκανε ακόμη πιο χαρούμενο.
Μετά κάθισα και έκανα παρέα με τους σεκιουρητάδες και τους άλλους οδηγούς μηχανακιών. Είχα πολύ ανάγκη από παρέα αυτή τη στιγμή. Έπεσε πολύ πλάκα και έμεινα καμιά ώρα μαζί τους. Και οι Ταυλανδοί είναι εξίσου ευγενικοί όπως τα κορίτσια τους. Επειδή έχουμε με αυτούς κοινό παρανομαστή, αι γυνέκαι δηλαδή, βρίσκουμε τρόπο επικοινωνίας και ας μη μιλάμε την ίδια γλώσσα.
Ο ένας προσφέρθηκε να μου φέρει στο καπάκι νέο τίλακ ετών είκοσι δύο, του είπα no boom-boom again, no problem my friend she young, she beautiful!
Μετά κουτσομπολεύαμε τους πελάτες που έφερναν τίλακ στο χοτέλ, πολύ πλάκα, ένας έφερε ladyboy , ένας άλλος έφερε αγόρι, ένας άλλος δύο τίλακ, και δύο άλλοι επέστρεψαν μόνοι. No lady my friend tonight, του λέει ο δικός μου, I have young lady for you short time thousand baht, no thanks I boom-boom already… λέει ο φάλανγκ.
Με αυτά και αυτά η ώρα πήγε τέσσερις και μισή, ανηφορίζω για το δωμάτιο, ξέρω ότι όταν θα διαβάζω τις αποψινές μου περιπέτειες πίσω στην Ελλάδα θα έχω μετανιώσει που δε δέχτηκα να μου φέρει ο Γουάν ο motorbike taxi driver το μπουμπούκι του.
Νύχτα χωρίς τίλακ στο κρεβάτι σου στη Ταυλάνδη, νύχτα κενή, ευτυχώς και η μυρωδιά του διαβόλου που πριν είχε αναστατώσει το δωμάτιο μου έμεινε στα σεντόνια και τα μαξιλάρια της, γλυκό αναισθητικό αλλά και κάρτα επιβίβασης με προορισμό το μαγικό κόσμο των ονείρων...
Το μικρό το συνόδεψα μέχρι τα ταξί κάτω στην είσοδο του ξενοδοχείου. Με ευχαρίστησε, το φίλησα με χαιρέτησε Ταυλανδικά και ανέβηκε στο μηχανάκι. Το χάζευα μέχρι που χάθηκε στη στροφή, πριν στρίψει πρόλαβε και με χαιρέτησε ξανά σηκώνοντας το χέρι της κίνηση που με έκανε ακόμη πιο χαρούμενο.
Μετά κάθισα και έκανα παρέα με τους σεκιουρητάδες και τους άλλους οδηγούς μηχανακιών. Είχα πολύ ανάγκη από παρέα αυτή τη στιγμή. Έπεσε πολύ πλάκα και έμεινα καμιά ώρα μαζί τους. Και οι Ταυλανδοί είναι εξίσου ευγενικοί όπως τα κορίτσια τους. Επειδή έχουμε με αυτούς κοινό παρανομαστή, αι γυνέκαι δηλαδή, βρίσκουμε τρόπο επικοινωνίας και ας μη μιλάμε την ίδια γλώσσα.
Ο ένας προσφέρθηκε να μου φέρει στο καπάκι νέο τίλακ ετών είκοσι δύο, του είπα no boom-boom again, no problem my friend she young, she beautiful!
Μετά κουτσομπολεύαμε τους πελάτες που έφερναν τίλακ στο χοτέλ, πολύ πλάκα, ένας έφερε ladyboy , ένας άλλος έφερε αγόρι, ένας άλλος δύο τίλακ, και δύο άλλοι επέστρεψαν μόνοι. No lady my friend tonight, του λέει ο δικός μου, I have young lady for you short time thousand baht, no thanks I boom-boom already… λέει ο φάλανγκ.
Με αυτά και αυτά η ώρα πήγε τέσσερις και μισή, ανηφορίζω για το δωμάτιο, ξέρω ότι όταν θα διαβάζω τις αποψινές μου περιπέτειες πίσω στην Ελλάδα θα έχω μετανιώσει που δε δέχτηκα να μου φέρει ο Γουάν ο motorbike taxi driver το μπουμπούκι του.
Νύχτα χωρίς τίλακ στο κρεβάτι σου στη Ταυλάνδη, νύχτα κενή, ευτυχώς και η μυρωδιά του διαβόλου που πριν είχε αναστατώσει το δωμάτιο μου έμεινε στα σεντόνια και τα μαξιλάρια της, γλυκό αναισθητικό αλλά και κάρτα επιβίβασης με προορισμό το μαγικό κόσμο των ονείρων...
lordjim
Μέλος
- Εγγρ.
- 11 Απρ 2006
- Μηνύματα
- 1.664
- Like
- 72
- Πόντοι
- 16
ας ακουσουμε και λιγο disco!
Απο εναν πολυ παληο και γερο δεξου ενα ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!
ευχαριστω για τις πληροφοριες φιλοι..
το c&n που προτεινεις μου φαινεται καλουτσικο αλλα δεν βλεπω καποιο αξιολογο site να το εχει στη λιστα του και με ανησυχει..
θα το τσεκαρω και απο το ιδιο το σιτε του.
εγω ειμαι αναμεσα στο andakira, rayaburi, white sand.
οποιος εχει εμπειρια απο αυτα ας παραθεσει..
το c&n που προτεινεις μου φαινεται καλουτσικο αλλα δεν βλεπω καποιο αξιολογο site να το εχει στη λιστα του και με ανησυχει..
θα το τσεκαρω και απο το ιδιο το σιτε του.
εγω ειμαι αναμεσα στο andakira, rayaburi, white sand.
οποιος εχει εμπειρια απο αυτα ας παραθεσει..
