Κωλο-γερος_2
Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Αυγ 2009
- Μηνύματα
- 406
- Like
- 0
- Πόντοι
- 1
Ταϊλάνδη sex trip...
- Μέλος που άνοιξε το νήμα KOSTASF16
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 59K
- Εμφανίσεις 5M
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 30 άτομα (0 μέλη και 30 επισκέπτες)
Κωλο-γερος_2
Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Αυγ 2009
- Μηνύματα
- 406
- Like
- 0
- Πόντοι
- 1
Αυριο με Ται για μπανγκοκ 15 μερες. Ευχαριστω.Αύριο πετάς συνάδελφε; Με ΤΗΑΙ μάλλον έ..Καλό ταξίδι,πολλά
Προορισμοί;Οπου και να πας καλές διακοπές...
Σάββατο Ο2/Ο1/2010:Η μικρή έφυγε πολύ πρωί για προσωπικούς λόγους είναι απλήρωτη και μου άφησε τα πράγματά της στο δωμάτιο οπότε θα την ξαναδώ μου είπε και I come back. Ξανακοιμήθηκα και το μεσημέρι κατέβηκα για ψώνια στο Mike Shoping Mall , αγόρασα τζην, μπλουζάκια και εσώρουχα, εκεί γνώρισα και την Οο δεκαοκτώ χρονών, πωλήτρια πανέξυπνη, αν άνοιγα δουλειά στη Ταϊλάνδη θα την έπαιρνα με κλειστά τα μάτια, χαμόγελο και σπιρτάδα, εξυπηρετική και γλυκιά, μπράβο, της έδωσα καλό τιπ και της είπα θα την ξαναδώ.
Ε ρε και να είχα δέκα ζωές, σε αυτή τη χώρα θα τις ζούσα και μόνο σε αυτή. Τελικό και αμετάκλητο, μεθαύριο 4 Ιανουαρίου πετάω για Σαμούη και θα μείνω μία εβδομάδα εκεί, ελπίζω να μου δώσει ακόμα πιο μεγάλη χαρά αυτό το ταξίδι και στις 11 Ιανουαρίου τελικός προορισμός Πουκέτ ολέ-ολέ-ολέ.
Η πισίνα είναι σκέτη απόλαυση σήμερα, δεν έχει πολλούς φαλάνγκς αντιθέτως πέντε έξι μουτράκια ανάκατα στολίζουν το τοπίο και άλλα πέντε έξι παιδάκια παίζουν και γελούν δε θέλω και πολύ να πάω να παίξω μαζί τους το ίδιο ανέμελα και άνετα νοιώθω και εγώ σήμερα, πρέπει να έπαιξε ρόλο το χθεσινό κονσέρτο για κιθάρα, thai μωρά με κάνανε να είμαι τρελαμένος να δω πως θα πο’ γίνομαι σε λίγο ο καημένος.
Απόγευμα: Κατέβηκα στο κέντρο και αναζητούσα δράση και η δράση ήταν μόνο στο Supergils.Σταμάτησα πριν στο Beer Garden για ποτό και μεζέ η Πατ μου είπε ότι το φαγητό θα ερχόταν σε μια ώρα λόγω φόρτου εργασίας , θεέ μου τιμιότητα, ακριβώς έτσι είναι και στην Ελλάδα χα-χα-χα… παίρνω μόνο ποτό και τσιμπάω πρόχειρα έξω από καροτσάκι, μια χαρά. Σταθμός δεύτερος Happy A go-go για ένα μάτι , καταλήγω στο Supergirl όπου ήταν η κιθαρούλα αλλά και άλλα θηλυκά. Η μικρή έτρεξε και μου ζήτησε συγνώμη που την κοπάνισε της είπα ότι θύμωσα, μου είχε αφήσει και τα πράγματά της, δαχτυλίδια παπούτσια και άλλα αξεσουάρ, με λέει τι μπορώ να κάνω για να ξεθυμώσω, χε-χε και τότε σκάει το πονηρό μου γελάκι, την κλείνω μισοτιμής για όλη τη βραδιά και δέχεται!
Πάμε σε παραλιακό μπαράκι με θέα τη θάλασσα της Πατάγιας , το κερνάω δύο ποτά για να φτιαχτεί, τώρα είναι δώδεκα και μισή και η μικρή θέλει ντίσκο και χορό εγώ βαριέμαι αλλά θα την πάω, πάμε στο ίδιο μαγαζί με χτές αλλά δεν την βάζουν το χαζό έχει αφήσει την ταυτότητα στο ξενοδοχείο μου από χτες. Άλλο που δεν ήθελα αγοράζω ποτά και μεζεδάκια από 7 eleven και γραμμή για ξενοδοχείο.
Μουσική, ποτάκι και χαδάκια στη βεράντα τι καλύτερο και με ωραία νυχτερινή θέα, κάποια στιγμή φεύγει και πάει στο μπάνιο, μετά από λίγο ξαναπάει και έρχεται πάλι και μου λέει να πάω μαζί της, τι είχε κάνει το άτιμο, γέμισε τη μπανιέρα και έβαλε σαπουνάδες κλπ έμπα μέσα μου λέει , στην αρχή έκανα το δύσκολο που να χωρέσουμε λέω τώρα, μετά σκέπτομαι αυτό είναι σαν μινιόν χωράμε και παραχωράμε, σιγά μην θα τα κάνω αυτά στην Ελλάδα…
Oργανώνομαι καλύτερα μεταφέρω τη μουσική στο μπάνιο, φτιάχνω ατμόσφαιρα και μπαίνω μέσα στα βαθειά. Ακολουθεί η μικρή ανάλαφρη νεράιδα που σαν χέλι γλίστρησε και μπήκε ανάμεσα μου που βρήκε το χώρο… πήρε αφρό και τον έβαλε πάνω μου άρχισε να με πλένει απαλά και τρυφερά, μετά με τις χούφτες της έριχνε νερό για να με ξεπλύνει, τι ιεροτελεστία ω μα τον Βούδα!, κλείνω τα μάτια μου και σκέπτομαι που βρίσκομαι, τι κάνω και πόσο τυχερός είμαι…ανοίγω τα μάτια μου και η μικρή έχει γυρίσει, κάθεται πάνω μου και με επιδέξιες κινήσεις βάζει σκοπό να με απογειώσει στο διάστημα και τα καταφέρνει. Αυτό γίνεται για πολύ ώρα στριφογυρνάει και τρίβεται πάνω μου με κάθε σημείο του κορμιού της…. απίθανη εμπειρία αξέχαστη και μακάρι η μπανιέρα να ήταν πιο μεγάλη αλλά και εκεί είχε πλάκα.
Η συνέχεια ήταν πιο συγκλονιστική από χτες, στιγμές που ούτε στη φαντασία μου δε πλάθω, το μικρό ζει για το γαμήσι, τρελαίνεται να γαμιέται και μαζί του και εγώ δε ξέρω τι κάνω, τι στη καρέκλα τι στο καναπέ, τι όρθιος να την κρατώ (σιγά το βάρος.. σαράντα κιλά και κάτι..) πάνω στο γραφείο, και φινάλε στο πάτωμα, που να χωρέσει το κρεβάτι τέτοιο ερωτισμό, απόψε πέρασα πάλι το κατώφλι του παράδεισου με επιτυχία. Στο φινάλε που και απόψε βγήκε το καβουράκι ,με κρατούσε για πολύ ώρα και με φιλούσε με τα μεγάλα της χείλη τόσο γλυκά που αφέθηκα πνιγμένος στη θάλασσα της ευτυχίας… δε θέλω να με σώσετε ρε δε θέλω οξυγόνα ούτε σωσίβια ούτε τεχνικές αναπνοές θέλω να μείνει στα πνευμόνια μου στο μυαλό μου και στη ψυχή μου αυτή η ευτυχία εις τους αιώνας των αιώνων….
3 Ιανουαρίου - Last day in Pattaya. Σε αυτή τη χώρα δεν υπάρχουν Κυριακές και αργίες, τα πάντα όλα ανοιχτά, έτσι κι εγώ μετά το πρωινό και αφού συνόδεψα την νεαρή χτεσινοβραδινή συντρόφισσα μου για να πάρει ταξί εγώ συνέχισα για το εμπορικό κέντρο. Εκεί έκανα τα τελευταία ψώνια και κάτι αλλαγές, η εξυπηρέτηση εκπληκτική από τα κοριτσάκια στα μαγαζιά.
Μετά τα ψώνια με ανακούφιση μπήκα στη πισίνα του ξενοδοχείου και αφέθηκα στη χαλάρωση του υδρομασάζ, σκεπτόμουν τη μικρή και τα χτεσινά της κατορθώματα, δεν θα τη ξαναδώ περνάει και αυτή στο Πάνθεον των εν τη Ασία ιεροδούλων μου, γράφεται με χρυσά γράμματα στο άλμπουμ των αισθήσεων και των ονειρεμένων μου ταξιδιών στην αληθινή φαντασίωση, πάμε τώρα που ήμασταν α στην πισίνα χαλαρά και δροσερά, τα νερά απίθανα. Χτυπάω και μία σούπα κόκονατ με κοτόπουλο η αγαπημένη μου και την πέφτω σαν πουλάκι για ύπνο απογευματινό στη φωλιά του.
Πριν την βραδινή έξοδο φτιάχνω και τη βαλίτσα για να μη τρέχω πρωί-πρωί . Όλα καλά το τελευταίο βράδυ είχε μπουρδελότσαρκα με τη παρέα, πήγαμε σε τρία γκόγκο και σε τρία μπαράκια, στο τέλος φυσικά χωρίσαμε φιληθήκαμε και είπαμε καλή αντάμωση για του χρόνου. Εγώ στο καθήκον, έχω χρεωθεί τη σκοπιά στο Baccara δώδεκα με δύο , ευτυχώς γλύτωσα το γερμανικό. Οι φίλες μου λείπανε μάλλον τις πήρε πελάτης. Αράζω σε πολυθρόνα πρώτη πίστα μεριά και αμέσως σταμπάρω μία σειρήνα με καλό σώμα, της κάνω νόημα δε βλέπει, όταν κατεβαίνει τη χάνω, επιστρατεύω τα μέσα (μαμασάν) και μου τη ξετρυπώνει από τα αποδυτήρια..
Bρε καλώς το μωρό της λέω alaine ka? λέει Sitdawnisou babe and have a drink της λέω, καλά, γλυκύτατη, εικοσιένα χρονών και με πλούσιο στήθος, σε δύο λεπτά έχει κανονιστεί η δουλειά , είναι και ψιλοφτιαγμένο, μια χαρά, τη λένε Meaw ( Μιάου όπως νιαουρίζει η γάτα.) Στο δωμάτιο απόψε ήμουν κουρασμένος, είχα πιει και πέντε-έξι ποτά-κακώς βέβαια αλλά ήταν η τελευταία νύχτα με τα παιδιά, η μικρή έπρεπε να επιστρατεύει όλη της τη τέχνη για να πάρω εμπρός ήταν και λίγο φυτό όμως και με δυσκόλεψε, τα κατάφερε τελικά η γάτα και μετά δεινοπάθησε αυτή, και στο έτσι και στο αλλιώς αλλά και στη καρέκλα μια και πήρα το κολάι με το χτεσινό το έκφυλο κοριτσάκι από τα παραμύθια. Κοιμηθήκαμε σαν πουλάκια και ακόμα πιο βαθειά, χτες δεν ονειρεύτηκα στη πραγματικότητα ποτέ δεν ονειρεύομαι εδώ αφού είπαμε είμαι στο όνειρο.
Το πρωί η κοπέλα ήταν ακόμα πιο όμορφη χωρίς τα καλλιτεχνικά μακιγιάζ και ψευτοφλεβαρίδες. Τη χαιρέτησα ανταλλάξαμε κινητά σαν καλός κάστομερ και κατέβηκα για το check-out μου. Συνεζίζεται αμέσως
Ε ρε και να είχα δέκα ζωές, σε αυτή τη χώρα θα τις ζούσα και μόνο σε αυτή. Τελικό και αμετάκλητο, μεθαύριο 4 Ιανουαρίου πετάω για Σαμούη και θα μείνω μία εβδομάδα εκεί, ελπίζω να μου δώσει ακόμα πιο μεγάλη χαρά αυτό το ταξίδι και στις 11 Ιανουαρίου τελικός προορισμός Πουκέτ ολέ-ολέ-ολέ.
Η πισίνα είναι σκέτη απόλαυση σήμερα, δεν έχει πολλούς φαλάνγκς αντιθέτως πέντε έξι μουτράκια ανάκατα στολίζουν το τοπίο και άλλα πέντε έξι παιδάκια παίζουν και γελούν δε θέλω και πολύ να πάω να παίξω μαζί τους το ίδιο ανέμελα και άνετα νοιώθω και εγώ σήμερα, πρέπει να έπαιξε ρόλο το χθεσινό κονσέρτο για κιθάρα, thai μωρά με κάνανε να είμαι τρελαμένος να δω πως θα πο’ γίνομαι σε λίγο ο καημένος.
Απόγευμα: Κατέβηκα στο κέντρο και αναζητούσα δράση και η δράση ήταν μόνο στο Supergils.Σταμάτησα πριν στο Beer Garden για ποτό και μεζέ η Πατ μου είπε ότι το φαγητό θα ερχόταν σε μια ώρα λόγω φόρτου εργασίας , θεέ μου τιμιότητα, ακριβώς έτσι είναι και στην Ελλάδα χα-χα-χα… παίρνω μόνο ποτό και τσιμπάω πρόχειρα έξω από καροτσάκι, μια χαρά. Σταθμός δεύτερος Happy A go-go για ένα μάτι , καταλήγω στο Supergirl όπου ήταν η κιθαρούλα αλλά και άλλα θηλυκά. Η μικρή έτρεξε και μου ζήτησε συγνώμη που την κοπάνισε της είπα ότι θύμωσα, μου είχε αφήσει και τα πράγματά της, δαχτυλίδια παπούτσια και άλλα αξεσουάρ, με λέει τι μπορώ να κάνω για να ξεθυμώσω, χε-χε και τότε σκάει το πονηρό μου γελάκι, την κλείνω μισοτιμής για όλη τη βραδιά και δέχεται!
Πάμε σε παραλιακό μπαράκι με θέα τη θάλασσα της Πατάγιας , το κερνάω δύο ποτά για να φτιαχτεί, τώρα είναι δώδεκα και μισή και η μικρή θέλει ντίσκο και χορό εγώ βαριέμαι αλλά θα την πάω, πάμε στο ίδιο μαγαζί με χτές αλλά δεν την βάζουν το χαζό έχει αφήσει την ταυτότητα στο ξενοδοχείο μου από χτες. Άλλο που δεν ήθελα αγοράζω ποτά και μεζεδάκια από 7 eleven και γραμμή για ξενοδοχείο.
Μουσική, ποτάκι και χαδάκια στη βεράντα τι καλύτερο και με ωραία νυχτερινή θέα, κάποια στιγμή φεύγει και πάει στο μπάνιο, μετά από λίγο ξαναπάει και έρχεται πάλι και μου λέει να πάω μαζί της, τι είχε κάνει το άτιμο, γέμισε τη μπανιέρα και έβαλε σαπουνάδες κλπ έμπα μέσα μου λέει , στην αρχή έκανα το δύσκολο που να χωρέσουμε λέω τώρα, μετά σκέπτομαι αυτό είναι σαν μινιόν χωράμε και παραχωράμε, σιγά μην θα τα κάνω αυτά στην Ελλάδα…
Oργανώνομαι καλύτερα μεταφέρω τη μουσική στο μπάνιο, φτιάχνω ατμόσφαιρα και μπαίνω μέσα στα βαθειά. Ακολουθεί η μικρή ανάλαφρη νεράιδα που σαν χέλι γλίστρησε και μπήκε ανάμεσα μου που βρήκε το χώρο… πήρε αφρό και τον έβαλε πάνω μου άρχισε να με πλένει απαλά και τρυφερά, μετά με τις χούφτες της έριχνε νερό για να με ξεπλύνει, τι ιεροτελεστία ω μα τον Βούδα!, κλείνω τα μάτια μου και σκέπτομαι που βρίσκομαι, τι κάνω και πόσο τυχερός είμαι…ανοίγω τα μάτια μου και η μικρή έχει γυρίσει, κάθεται πάνω μου και με επιδέξιες κινήσεις βάζει σκοπό να με απογειώσει στο διάστημα και τα καταφέρνει. Αυτό γίνεται για πολύ ώρα στριφογυρνάει και τρίβεται πάνω μου με κάθε σημείο του κορμιού της…. απίθανη εμπειρία αξέχαστη και μακάρι η μπανιέρα να ήταν πιο μεγάλη αλλά και εκεί είχε πλάκα.
Η συνέχεια ήταν πιο συγκλονιστική από χτες, στιγμές που ούτε στη φαντασία μου δε πλάθω, το μικρό ζει για το γαμήσι, τρελαίνεται να γαμιέται και μαζί του και εγώ δε ξέρω τι κάνω, τι στη καρέκλα τι στο καναπέ, τι όρθιος να την κρατώ (σιγά το βάρος.. σαράντα κιλά και κάτι..) πάνω στο γραφείο, και φινάλε στο πάτωμα, που να χωρέσει το κρεβάτι τέτοιο ερωτισμό, απόψε πέρασα πάλι το κατώφλι του παράδεισου με επιτυχία. Στο φινάλε που και απόψε βγήκε το καβουράκι ,με κρατούσε για πολύ ώρα και με φιλούσε με τα μεγάλα της χείλη τόσο γλυκά που αφέθηκα πνιγμένος στη θάλασσα της ευτυχίας… δε θέλω να με σώσετε ρε δε θέλω οξυγόνα ούτε σωσίβια ούτε τεχνικές αναπνοές θέλω να μείνει στα πνευμόνια μου στο μυαλό μου και στη ψυχή μου αυτή η ευτυχία εις τους αιώνας των αιώνων….
3 Ιανουαρίου - Last day in Pattaya. Σε αυτή τη χώρα δεν υπάρχουν Κυριακές και αργίες, τα πάντα όλα ανοιχτά, έτσι κι εγώ μετά το πρωινό και αφού συνόδεψα την νεαρή χτεσινοβραδινή συντρόφισσα μου για να πάρει ταξί εγώ συνέχισα για το εμπορικό κέντρο. Εκεί έκανα τα τελευταία ψώνια και κάτι αλλαγές, η εξυπηρέτηση εκπληκτική από τα κοριτσάκια στα μαγαζιά.
Μετά τα ψώνια με ανακούφιση μπήκα στη πισίνα του ξενοδοχείου και αφέθηκα στη χαλάρωση του υδρομασάζ, σκεπτόμουν τη μικρή και τα χτεσινά της κατορθώματα, δεν θα τη ξαναδώ περνάει και αυτή στο Πάνθεον των εν τη Ασία ιεροδούλων μου, γράφεται με χρυσά γράμματα στο άλμπουμ των αισθήσεων και των ονειρεμένων μου ταξιδιών στην αληθινή φαντασίωση, πάμε τώρα που ήμασταν α στην πισίνα χαλαρά και δροσερά, τα νερά απίθανα. Χτυπάω και μία σούπα κόκονατ με κοτόπουλο η αγαπημένη μου και την πέφτω σαν πουλάκι για ύπνο απογευματινό στη φωλιά του.
Πριν την βραδινή έξοδο φτιάχνω και τη βαλίτσα για να μη τρέχω πρωί-πρωί . Όλα καλά το τελευταίο βράδυ είχε μπουρδελότσαρκα με τη παρέα, πήγαμε σε τρία γκόγκο και σε τρία μπαράκια, στο τέλος φυσικά χωρίσαμε φιληθήκαμε και είπαμε καλή αντάμωση για του χρόνου. Εγώ στο καθήκον, έχω χρεωθεί τη σκοπιά στο Baccara δώδεκα με δύο , ευτυχώς γλύτωσα το γερμανικό. Οι φίλες μου λείπανε μάλλον τις πήρε πελάτης. Αράζω σε πολυθρόνα πρώτη πίστα μεριά και αμέσως σταμπάρω μία σειρήνα με καλό σώμα, της κάνω νόημα δε βλέπει, όταν κατεβαίνει τη χάνω, επιστρατεύω τα μέσα (μαμασάν) και μου τη ξετρυπώνει από τα αποδυτήρια..
Bρε καλώς το μωρό της λέω alaine ka? λέει Sitdawnisou babe and have a drink της λέω, καλά, γλυκύτατη, εικοσιένα χρονών και με πλούσιο στήθος, σε δύο λεπτά έχει κανονιστεί η δουλειά , είναι και ψιλοφτιαγμένο, μια χαρά, τη λένε Meaw ( Μιάου όπως νιαουρίζει η γάτα.) Στο δωμάτιο απόψε ήμουν κουρασμένος, είχα πιει και πέντε-έξι ποτά-κακώς βέβαια αλλά ήταν η τελευταία νύχτα με τα παιδιά, η μικρή έπρεπε να επιστρατεύει όλη της τη τέχνη για να πάρω εμπρός ήταν και λίγο φυτό όμως και με δυσκόλεψε, τα κατάφερε τελικά η γάτα και μετά δεινοπάθησε αυτή, και στο έτσι και στο αλλιώς αλλά και στη καρέκλα μια και πήρα το κολάι με το χτεσινό το έκφυλο κοριτσάκι από τα παραμύθια. Κοιμηθήκαμε σαν πουλάκια και ακόμα πιο βαθειά, χτες δεν ονειρεύτηκα στη πραγματικότητα ποτέ δεν ονειρεύομαι εδώ αφού είπαμε είμαι στο όνειρο.
Το πρωί η κοπέλα ήταν ακόμα πιο όμορφη χωρίς τα καλλιτεχνικά μακιγιάζ και ψευτοφλεβαρίδες. Τη χαιρέτησα ανταλλάξαμε κινητά σαν καλός κάστομερ και κατέβηκα για το check-out μου. Συνεζίζεται αμέσως
Συνέχεια - 4/1/210: Το ταξί περίμενε να με πάρει στο U-Tapao International Airport of Pattaya. Στη διαδρομή άκουγα ελληνικά τραγούδια , σε σαρανταπέντε λεπτά φτάσαμε. Το αεροδρόμιο είναι μικρό και εξυπηρετεί μόνο εσωτερικές πτήσεις. Στον έλεγχο μου περάσανε και μίλια με την Bangkok Airways σαν μέλος της που έγινα και έχω μερικά πλεονεκτήματα όπως περισσότερο βάρος για βαλίτσα και εκπτώσεις στα εισιτήριά μου.
Η πτήση ήταν πολύ καλή και κράτησε πενήντα περίπου λεπτά. Στη Σαμούη είμαι τώρα παλιός, δε μασάω για ταξί και παίρνω mini bus 150 μπατ για Lamai Beach παραλία η οποία με μάγεψε πολύ και είναι ο λόγος που έχω έρθει εδώ. Ο οδηγός φαγώθηκε να κατέβω στη πρώτη στάση που έκανε ήταν σε ξενοδοχείο μακριά από τη δράση και τη παραλία δήθεν ότι το κέντρο ήταν πλήρες, αλλά δεν τον πίστεψα (παίρνουν μίζες όταν φέρνουν πελάτες) στη δεύτερη στάση πάλι τα ίδια είναι λέει φουλ και να πάρω δωμάτιο εκεί που έλεγε, τι λες ρε μάγκα νέοι είμαστε, στη Ταϊλάνδη πάντα βρίσκεις δωμάτιο, κατεβαίνω όμως και παίρνω ταξί και του λέω να με πάει εκεί που θέλω, πρώτη επιλογή καλή αλλά ακριβό έμεινα στη δεύτερη.
Τώρα είμαι σε δωμάτιο ήσυχο πενήντα μέτρα από τη θάλασσα, με πισίνα και κήπους. Ο ήχος από το κύμα που σκάει στη παραλία ακούγεται μέχρι εδώ και μάλλον θα με νανουρίσει απόψε εκτός και αν κάποια σειρήνα βρεθεί απόψε και εκτός από ιέρεια θα παίξει το ρόλο και της μούσας σε αυτό το μυθολογικό έπος που ζω φέτος στη φιλόξενη ξενιτειά στη γη της επαγγελίας στη γη του πυρός και του ονείρου.
Κατέβηκα μετά το check in για βουτιά και εξερεύνηση. Η πισίνα μικρή αλλά καθαρή, ξαπλώστρες πολλές ελεύθερες και η παραλία σχεδόν άδεια μπροστά στο ξενοδοχείο. Μάλλον καλή επιλογή έκανα.
Έριξα βουτιά, τα κύματα σήμερα τεράστια ο κόσμος φοβότανε αλλά εγώ συνηθισμένος από τη πατρίδα δεν πτοήθηκα , διασκέδασα πολύ και μετά έπαιξα με κάτι παιδάκια μπάλα για λίγο , γελούσαν τα σκασμένα. Άραξα και στην ξαπλώστρα και έριξα και βουτιά στη πισίνα για χαλάρωση. Η μουσική απαραίτητη, σήμερα έβαλα Λάτιν, μετά γευμάτισα Ταιλανδέζικες γεύσεις δίπλα στη θάλασσα στη μικρή ταβέρνα του ξενοδοχείου.
Ο ύπνος απαραίτητος και με πήρε πριν κλείσω τα μάτια μου, με έμαθε πια, τώρα πιο φρέσκος και πιο χαλαρός ετοιμάζομαι για νυχτερινή περιπολία. Μετά την Πατάγια βρήκα πάλι τον Παράδεισο μου, είμαι και μόνος και θα κάνω ότι θέλω όποτε το θέλω - Aisolah που έλεγε και η γιαγιά μου ...νεότερα από το ζωντανό όνειρο αύριο - για τους φίλους αγωνιστές και αμετανόητους Ταϊλανδούς.
Βράδυ στη Λαμάη: Ξύπνησα φρέσκος και ξεκούραστος, καφεδιά με μουσική, ντουσάκι, αρώματα και δρόμο για την πιάτσα. Περπάτησα λίγο και σε δύο λεπτά ήμουν στα κεντρικά της Λαμάη τίποτα σπουδαίο δηλαδή καμιά πενηνταριά μπαράκια και δύο ντίσκο, χωριό μπροστά στη Chaweng και γειτονιά μπροστά στη Πατόνγκ, λίγοι σχετικά αρσενικοί, αρκετοί Σκανδιναβοί και Γερμανοί.
Έκανα μία μικρή γύρα και μετά κάθισα σε μπαράκι που είχε αρκετούς φαλάνγκ .Παρήγγειλα νερό λόγω ζέστης, οι γκόμενες μέτριες και πιεστικές . Δεύτερο νερό σε άλλο μπαράκι με ένα δυο μωρά καλούτσικα, γρι Αγγλικά άντε να συνεννοηθείς. Επιστράτεψα την υπεύθυνη αλλά ούτε και αυτή μιλούσε το βλήμα , τα παρατάω γιατί άρχισα να πεινάω. Μετά από μία δεύτερη γύρα σταματώ για κλάμπ σάντουιτς και μοχίτο σε Ιταλοταυλανδικό (!). Επειδή μου άνοιξε η όρεξη παραγγέλνω και ρύζι με κοτόπουλο νοστιμότατο και αφού συνήλθα βουρ για τσάρκα πάλι.
Ξανά μανά γύρα τα μπαράκια, οι γκόμενες με μάθανε πια, κάποια στιγμή βλέπω ένα συμπαθητικό κοριτσάκι αλλά μιλούσε με φαλάνγκ όταν με είδε όμως γέλασε τι έχω να χάσω κάθομαι παραδίπλα και παραγγέλλω, έρχεται σε λίγο, τον παρατάει και τη κερνάω ποτό. Τη λένε Ού όπως Ούστ χωρίς το στ γαμώ τα ονόματα. Για να μη χάνω χρόνο και επειδή αμέσως με κέρδισε τη ρώτησα αν έρχεται μαζί μου για πάντα…εννοώ όλη τη νύχτα , λίγο το δυσκόλεψε αλλά στο τέλος συμφωνεί, πληρώνω το bar fine 300 μπατ για να φύγει και πάμε σε μαγαζάκι γειτονιάς με ζωντανή μουσική. Ψιλοχάλια, βαβούρα και με φαλάνγκς πελάτες πίττα έγινε και φασαρία και παραλίγο να μπλέξω δεν ξαναπατώ.
Δεύτερη στάση σε μία μικρή ντίσκο χωρίς κόσμο αν και ήτανε μια η ώρα ,κέρδιζα χρόνο όμως με τη μικρή και έβλεπα ότι και απόψε θα έχω μία άξια μούσα στην αγκαλιά μου. Όσο περνούσε η ώρα τόσο ξεψάρωνε αυτή και δινότανε περισσότερο, επόμενη και τελευταία στάση η μεγάλη ντίσκο του Λαμάη και αυτή άδεια, η ώρα είχε πάει δύο, πήραμε ποτό η άλλη χτυπιότανε μια και είχε φτιαχτεί για τα καλά. Κατά τις δυόμισι άρχισε να έρχεται κόσμος καλό μαγαζί και καθαρό αλλά οι σερβιτόροι πολύ ενοχλητικοί στο να πάρω δεύτερο ποτό.
Η ώρα ήταν τρεις και μισή έ καλά ήταν για πρώτη μέρα έχω και φορτώσει μωρό τι άλλο θέλω , βουρ για χοτέλ. Τι πιο ωραίο να είσαι πέντε λεπτά με τα πόδια από το δωμάτιό σου… Η μικρή ήταν στα κέφια της και με ρώτησε πάνω από δέκα φορές αν θα την κρατήσω τις επόμενες ημέρες, της είπα ναι θα σε κρατήσω αλλά δεν το πίστεψε, είχα και love bite στο λαιμό από την Μιάου και με έχει πάρει για μεγάλο butterfly! Πάντως το σκέπτομαι να την έχω για τρεις μέρες και να πάμε σε κάποιο νησάκι εκδρομή. Το βράδυ πέρασα ωραία, ήταν τυπική στα καθήκοντά της τίποτα το έξαλλο αλλά ερωτισμό.
Το πρωί χτύπησε το τηλέφωνο της ήταν η πεθερά από το Ισάν μίλησα και μαζί της αλλά μου μιλούσε σε διάλεκτο και δεν έπιανα και πολλά μόνο να προσέχω (πληρώνω καλά) τη κόρη της χε χε.
Ποιο πρωί δηλαδή στις δώδεκα ξυπνήσαμε μετά από καλό ύπνο χωρίς ενοχλήσεις και με συντροφικές αγκαλίτσες, μαζί της νοιώθω σαν να έχω σχέση δύο ετών και βάλε, πολύ παράξενο και κάτι δε μου αρέσει…Αύριο η συνέχεια
Η πτήση ήταν πολύ καλή και κράτησε πενήντα περίπου λεπτά. Στη Σαμούη είμαι τώρα παλιός, δε μασάω για ταξί και παίρνω mini bus 150 μπατ για Lamai Beach παραλία η οποία με μάγεψε πολύ και είναι ο λόγος που έχω έρθει εδώ. Ο οδηγός φαγώθηκε να κατέβω στη πρώτη στάση που έκανε ήταν σε ξενοδοχείο μακριά από τη δράση και τη παραλία δήθεν ότι το κέντρο ήταν πλήρες, αλλά δεν τον πίστεψα (παίρνουν μίζες όταν φέρνουν πελάτες) στη δεύτερη στάση πάλι τα ίδια είναι λέει φουλ και να πάρω δωμάτιο εκεί που έλεγε, τι λες ρε μάγκα νέοι είμαστε, στη Ταϊλάνδη πάντα βρίσκεις δωμάτιο, κατεβαίνω όμως και παίρνω ταξί και του λέω να με πάει εκεί που θέλω, πρώτη επιλογή καλή αλλά ακριβό έμεινα στη δεύτερη.
Τώρα είμαι σε δωμάτιο ήσυχο πενήντα μέτρα από τη θάλασσα, με πισίνα και κήπους. Ο ήχος από το κύμα που σκάει στη παραλία ακούγεται μέχρι εδώ και μάλλον θα με νανουρίσει απόψε εκτός και αν κάποια σειρήνα βρεθεί απόψε και εκτός από ιέρεια θα παίξει το ρόλο και της μούσας σε αυτό το μυθολογικό έπος που ζω φέτος στη φιλόξενη ξενιτειά στη γη της επαγγελίας στη γη του πυρός και του ονείρου.
Κατέβηκα μετά το check in για βουτιά και εξερεύνηση. Η πισίνα μικρή αλλά καθαρή, ξαπλώστρες πολλές ελεύθερες και η παραλία σχεδόν άδεια μπροστά στο ξενοδοχείο. Μάλλον καλή επιλογή έκανα.
Έριξα βουτιά, τα κύματα σήμερα τεράστια ο κόσμος φοβότανε αλλά εγώ συνηθισμένος από τη πατρίδα δεν πτοήθηκα , διασκέδασα πολύ και μετά έπαιξα με κάτι παιδάκια μπάλα για λίγο , γελούσαν τα σκασμένα. Άραξα και στην ξαπλώστρα και έριξα και βουτιά στη πισίνα για χαλάρωση. Η μουσική απαραίτητη, σήμερα έβαλα Λάτιν, μετά γευμάτισα Ταιλανδέζικες γεύσεις δίπλα στη θάλασσα στη μικρή ταβέρνα του ξενοδοχείου.
Ο ύπνος απαραίτητος και με πήρε πριν κλείσω τα μάτια μου, με έμαθε πια, τώρα πιο φρέσκος και πιο χαλαρός ετοιμάζομαι για νυχτερινή περιπολία. Μετά την Πατάγια βρήκα πάλι τον Παράδεισο μου, είμαι και μόνος και θα κάνω ότι θέλω όποτε το θέλω - Aisolah που έλεγε και η γιαγιά μου ...νεότερα από το ζωντανό όνειρο αύριο - για τους φίλους αγωνιστές και αμετανόητους Ταϊλανδούς.
Βράδυ στη Λαμάη: Ξύπνησα φρέσκος και ξεκούραστος, καφεδιά με μουσική, ντουσάκι, αρώματα και δρόμο για την πιάτσα. Περπάτησα λίγο και σε δύο λεπτά ήμουν στα κεντρικά της Λαμάη τίποτα σπουδαίο δηλαδή καμιά πενηνταριά μπαράκια και δύο ντίσκο, χωριό μπροστά στη Chaweng και γειτονιά μπροστά στη Πατόνγκ, λίγοι σχετικά αρσενικοί, αρκετοί Σκανδιναβοί και Γερμανοί.
Έκανα μία μικρή γύρα και μετά κάθισα σε μπαράκι που είχε αρκετούς φαλάνγκ .Παρήγγειλα νερό λόγω ζέστης, οι γκόμενες μέτριες και πιεστικές . Δεύτερο νερό σε άλλο μπαράκι με ένα δυο μωρά καλούτσικα, γρι Αγγλικά άντε να συνεννοηθείς. Επιστράτεψα την υπεύθυνη αλλά ούτε και αυτή μιλούσε το βλήμα , τα παρατάω γιατί άρχισα να πεινάω. Μετά από μία δεύτερη γύρα σταματώ για κλάμπ σάντουιτς και μοχίτο σε Ιταλοταυλανδικό (!). Επειδή μου άνοιξε η όρεξη παραγγέλνω και ρύζι με κοτόπουλο νοστιμότατο και αφού συνήλθα βουρ για τσάρκα πάλι.
Ξανά μανά γύρα τα μπαράκια, οι γκόμενες με μάθανε πια, κάποια στιγμή βλέπω ένα συμπαθητικό κοριτσάκι αλλά μιλούσε με φαλάνγκ όταν με είδε όμως γέλασε τι έχω να χάσω κάθομαι παραδίπλα και παραγγέλλω, έρχεται σε λίγο, τον παρατάει και τη κερνάω ποτό. Τη λένε Ού όπως Ούστ χωρίς το στ γαμώ τα ονόματα. Για να μη χάνω χρόνο και επειδή αμέσως με κέρδισε τη ρώτησα αν έρχεται μαζί μου για πάντα…εννοώ όλη τη νύχτα , λίγο το δυσκόλεψε αλλά στο τέλος συμφωνεί, πληρώνω το bar fine 300 μπατ για να φύγει και πάμε σε μαγαζάκι γειτονιάς με ζωντανή μουσική. Ψιλοχάλια, βαβούρα και με φαλάνγκς πελάτες πίττα έγινε και φασαρία και παραλίγο να μπλέξω δεν ξαναπατώ.
Δεύτερη στάση σε μία μικρή ντίσκο χωρίς κόσμο αν και ήτανε μια η ώρα ,κέρδιζα χρόνο όμως με τη μικρή και έβλεπα ότι και απόψε θα έχω μία άξια μούσα στην αγκαλιά μου. Όσο περνούσε η ώρα τόσο ξεψάρωνε αυτή και δινότανε περισσότερο, επόμενη και τελευταία στάση η μεγάλη ντίσκο του Λαμάη και αυτή άδεια, η ώρα είχε πάει δύο, πήραμε ποτό η άλλη χτυπιότανε μια και είχε φτιαχτεί για τα καλά. Κατά τις δυόμισι άρχισε να έρχεται κόσμος καλό μαγαζί και καθαρό αλλά οι σερβιτόροι πολύ ενοχλητικοί στο να πάρω δεύτερο ποτό.
Η ώρα ήταν τρεις και μισή έ καλά ήταν για πρώτη μέρα έχω και φορτώσει μωρό τι άλλο θέλω , βουρ για χοτέλ. Τι πιο ωραίο να είσαι πέντε λεπτά με τα πόδια από το δωμάτιό σου… Η μικρή ήταν στα κέφια της και με ρώτησε πάνω από δέκα φορές αν θα την κρατήσω τις επόμενες ημέρες, της είπα ναι θα σε κρατήσω αλλά δεν το πίστεψε, είχα και love bite στο λαιμό από την Μιάου και με έχει πάρει για μεγάλο butterfly! Πάντως το σκέπτομαι να την έχω για τρεις μέρες και να πάμε σε κάποιο νησάκι εκδρομή. Το βράδυ πέρασα ωραία, ήταν τυπική στα καθήκοντά της τίποτα το έξαλλο αλλά ερωτισμό.
Το πρωί χτύπησε το τηλέφωνο της ήταν η πεθερά από το Ισάν μίλησα και μαζί της αλλά μου μιλούσε σε διάλεκτο και δεν έπιανα και πολλά μόνο να προσέχω (πληρώνω καλά) τη κόρη της χε χε.
Ποιο πρωί δηλαδή στις δώδεκα ξυπνήσαμε μετά από καλό ύπνο χωρίς ενοχλήσεις και με συντροφικές αγκαλίτσες, μαζί της νοιώθω σαν να έχω σχέση δύο ετών και βάλε, πολύ παράξενο και κάτι δε μου αρέσει…Αύριο η συνέχεια
... Παιδιά έχει κάνει κάποιος το ταξίδι με τις παρακάτω ανταποκρίσεις της Qatar;...
QR473 Athens (ATH)
12:55 Doha (DOH)
17:50
QR612 Doha (DOH)
20:30 Bangkok (BKK)
06:59 +1 day(s) 13:04 hrs ... αυτό φαίνεται εντάξει... από 17:50 σε 20:30...
... Πάμε στην επιστροφή τώρα...
QR613 Bangkok (BKK)
09:15 Doha (DOH)
12:15
QR476 Doha (DOH)
13:45 Athens (ATH)
18:30 13:15 hrs ... εδώ προβληματίζομαι... από 12:15 σε 13:45...
... Δηλαδή με το που φτάνω Doha έχει ξεκινήσει το check in για την Αθήνα; Θα αλλάξω όροφο; Έχω χρόνο; Δεν γνωρίζω το μέγεθος του αεροδρομίου, καλύπτονται άνετα οι αποστάσεις σε αυτό το διάστημα, από κάποιον που δεν έχει ξαναπάει Doha;...
QR473 Athens (ATH)
12:55 Doha (DOH)
17:50
QR612 Doha (DOH)
20:30 Bangkok (BKK)
06:59 +1 day(s) 13:04 hrs ... αυτό φαίνεται εντάξει... από 17:50 σε 20:30...
... Πάμε στην επιστροφή τώρα...
QR613 Bangkok (BKK)
09:15 Doha (DOH)
12:15
QR476 Doha (DOH)
13:45 Athens (ATH)
18:30 13:15 hrs ... εδώ προβληματίζομαι... από 12:15 σε 13:45...
... Δηλαδή με το που φτάνω Doha έχει ξεκινήσει το check in για την Αθήνα; Θα αλλάξω όροφο; Έχω χρόνο; Δεν γνωρίζω το μέγεθος του αεροδρομίου, καλύπτονται άνετα οι αποστάσεις σε αυτό το διάστημα, από κάποιον που δεν έχει ξαναπάει Doha;...
Μην ανησυχεις ειναι κορυφαια επιλογη το ταξιδι με αυτη την πενταστερη εταιρεια. Στο πηγαινε εχεις τουλαχιστον 2 ωρες αναμονη στην Ντοχα και στην επιστροφη 1,30, Το αεροδρομιο ειναι μικρο και δεν θα εχεις προβλημα στην μετακινηση. Οχι δεν θα αλλαξεις οροφο , η επιβιβαση και αποβιβαση γινεται με λεωφορεια.Δεν υπαρχουν καθυστερησεις στις πτησεις εκτος απο ελαχιστες περιπτωσεις
... Παιδιά έχει κάνει κάποιος το ταξίδι με τις παρακάτω ανταποκρίσεις της Qatar;...
QR473 Athens (ATH)
12:55 Doha (DOH)
17:50
QR612 Doha (DOH)
20:30 Bangkok (BKK)
06:59 +1 day(s) 13:04 hrs ... αυτό φαίνεται εντάξει... από 17:50 σε 20:30...
... Πάμε στην επιστροφή τώρα...
QR613 Bangkok (BKK)
09:15 Doha (DOH)
12:15
QR476 Doha (DOH)
13:45 Athens (ATH)
18:30 13:15 hrs ... εδώ προβληματίζομαι... από 12:15 σε 13:45...
... Δηλαδή με το που φτάνω Doha έχει ξεκινήσει το check in για την Αθήνα; Θα αλλάξω όροφο; Έχω χρόνο; Δεν γνωρίζω το μέγεθος του αεροδρομίου, καλύπτονται άνετα οι αποστάσεις σε αυτό το διάστημα, από κάποιον που δεν έχει ξαναπάει Doha;...
Με αυτή την πτήση ταξιδεύω πάντα. Είναι σούπερ, αν υπάρξει καθυστέρηση γιατί στη Ντοχα επιστροφήπερνάς απόέλεγχο σε διευκολύνουν, δεν χάνεις πτήση με τίποτα. Καλύτερο ωράριο έχει η γκαλφ, που φεύγει βράδυ από Μπανγκοκ και κερδίζεις την ημέρα. Για περισσότερα πμ.
Καλά είναι σκέψου ότι με τις αραβικές εταιρείες γλυτώνεις επίναυλα καυσίμων.
... Την πρώτη φορά ταξίδεψα με THAI στα 750, την δεύτερη με Emirates sta 465 με πεντάωρες όμως ανταποκρίσεις, τώρα με Qatar, τα 530 και με τις συγκεκριμένες ανταποκρίσεις μου φαίνονται πολύ super και θα τα αγοράσω... ;) ... Όσο για την Gulf που ανέφερες, δεν νομίζω να την χρειαστώ, γιατί τα ταξίδια μου τα προγραμματίζω looooooooongtime... ... Όχι πως θα με χαλάσει όμως αν προσφέρει την καλύτερη τιμή στο μέλλον... ... Αυτή τη φορά θα έχω 2 μήνες μπροστά μου οπότε... Φέεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεετααααααααα... 
... Όχι πως θα με χαλάσει όμως αν προσφέρει την καλύτερη τιμή στο μέλλον... ... Αυτή τη φορά θα έχω 2 μήνες μπροστά μου οπότε... Φέεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεετααααααααα... Ρε στρατηγε ολα καλα ειναι, ολα τα φρουτα βοηθανε.Καλημέρα σε όλα παιδιά
ΠΡΟΕΔΡΕ: Με τα yellow mango τι παίζει? Για καρατσέκαρε το..
Το θεμα ειναι να τη γουσταρεις τη γκομενα για πηδημα, τοτε δεν χρειαζεται τιποτα.
Πανω απ'ολα πιστευω οτι αν εισαι χαλαρος χωρις αγχος και προβληματα, τοτε ολα πανε ρολοι
και θα ακουσεις πολλα thank you απο την εκαστοτε.
Βεβαια ειναι λιγο δυσκολο, ειδικα για τα παιδια που ερχονται εδω για 15 η 20 μερες η ακομα και ενα μηνα και τα οποια σιγουρα θα σκεπτονται το γυρισμο, τη δουλεια το μεροκαματο και φτου που πανε... δηλαδη φευγεις απο τον παραδεισο και πας στο αυνανισταν.
Κατα'ταλλα εχει γεμισει τουρκοσπορους η Πατταγια και δεν εχει Ελληνες, γαμω την αδικια.
Καλό
Πρόεδρε καλημέρα
Μη ξεχνάς οι πιο πολλοί Έλληνες προτιμάμε νησάκια παραλίες θάλασσα δηλαδή Πουκέτ ολέ ολέ
Άντε και Jomten μερικοί εκλεκτοί ;)
Οι Τούρκοι τους είδαμε παντιέρες βάζουν στου ΤΟΝΥ.Ο απαράδεκτος που βάζει σκύβοντας παγωτό καταιδρωμένος :S ακόμα κάνει ice cream show?
Anyway ας ήμουν κάτω και θα χόρευα και καρσιλαμά μαζί τους...
που λέει ο λόγος χε χε.Καλά boom boom
Λαμάη -Τρίτη 5 Ιανουαρίου: Φτιάχνω καφέ και πάμε παραλία, σήμερα φυσάει , τα κύματα δύο μέτρα, ευτυχώς η πισίνα, δεν έχει πολύ κόσμο, μια χαρά. Η Ου ήρθε μαζί μου αλλά δεν είχε μαζί της μπανιερά κλπ άσε που νύσταζε, οι Ταυλανδέζες χρειάζονται δέκα ώρες ύπνο, απεχθάνονται το φως της ημέρας και φυσικά τον ήλιο, αν γουστάρεις μία μικρή μην την πάρεις στη θάλασσα θα τη στενοχωρήσεις, ε καλά έχει και εξαιρέσεις η πρώτη μου Ναν τρελάθηκε στο Koh Chang όλη μέρα βουτιές και παραλία την έβαλα και έκανε μάσκα και είδε βυθό και ψαράκια για πρώτη φορά στη ζωή της.
Παρασύρθηκα τώρα, λοιπόν η Ου δεν είναι και πολύ χαρούμενη οπότε τη διευκολύνω και τη στέλλω για ύπνο, ήταν και λιγομίλητη, αχ τα ποτάκια πόσο ανοίγουν τα μωρά. Το βράδυ θα πάω να την δω αλλά το σκέπτομαι για τη συνέχεια μαζί της, άσε που αν φυσάει και αύριο θα μετακομίσω στην άλλη παραλία την Chaweng beach, και ίσως συναντήσω την Rak και τις φίλες της στο Dream A go-go!
Αφού έφυγε η κοπέλα συνεχίζω το μπανάκι και τη ξεκούραση στο κήπο με τη πισίνα, στη θάλασσα δεν βούτηξα είχε πολλά φύκια και τεράστια κύματα. Στο μπαράκι χτύπησα πίνα κολάδα και Ταυλανδέζικο φαγητά ρύζι με γαρίδες και σούπα κρέμα κόκονατ με κοτόπουλο εξαίσιο! Πολύ καλά πέρασα και σήμερα ώρα για απογευματινή ξεκούραση.
Το βραδάκι ξύπνησα και δεν ήξερα που ήμουνα, κλασική περίπτωση μετά από απογευματινό ύπνο, αφού έκανα αναγνώριση εδάφους και ορίζοντα από τη βεράντα ευχαρίστησα το θεό που είμαι ακόμη εδώ. Έφτιαξα καφέ και άρχισα να ετοιμάζομαι για την αποψινή επιθεώρηση, ξύρισμα, αποσμητικά εδάφους αέρος, προφυλακτικά κρούσης και λιπαντικά επίθεσης, όλα καλώς σε λίγο την κάνω πανέτοιμος για νέες περιπέτειες.
Ευτυχώς ο Θεός Βούδας έβαλε το χέρι του και βοήθησε τη κατάσταση, κατά βάθος δεν ήθελα πάλι την Ου, το πρωί ήταν διαφορετική αλλά πήγα να την δω στο μπαρ όπου με υποδέχτηκε λίγο κρύα, τι έγινε δε κατάλαβα αμέσως αλλά πιο μετά όταν είδα έναν κακομοίρη να τρέχει με χαρά στο μέρος της (τον περίμενε φυσικά), ώ το θαύμα του θεού του έρωτα, ήταν ο καλός της, κάθε μια καλή μας έχει πέντε έξι μαλάκες (sponsores όπως σωστά αναφέρει ο φίλος Cristobal), ένας τέτοιος ήταν και αυτός ο οποίος φυσικά με έκανε να ζηλέψω αλλά το ξεπέρασα αμέσως πηγαίνοντας εν ψυχρώ στο δίπλα μπαρ όπου ένα μουνάκι σαν τα κρύα τα νερά ξεροστάλιαζε. Το κέρασα και αυτή μου ανταπέδιδε χαμόγελα από αγγλικά γρι, η μάνα μου μιλάει περισσότερα…
Την κάνω γιατί μου σπάει τα νεύρα πια μετά από ένα μήνα στη Ταυλάνδη δε λέει μόνο μπουμ-μπουμ είπαμε να γίνει και λίγο τζερτζελές, φλασιά και ταξί για την άλλη παραλία την Chaweng, οι κότες εδώ στη Λαμάη με είχαν μάθει και εγώ επίσης, άντε βλήματα ούτε που να σας ξαναδώ δε θέλω , φυσικά σε ένα χρόνο θα έχουν αλλάξει πολλές καλό αυτό.
Το ταξί σε δεκαπέντε λεπτά και τριακόσια μπατ με παζάρι φτάνει στο διάσημο θέρετρο της Σαμούη. Είδα πολύ κόσμο και παραξενεύτηκα, είναι όμως high season για αυτό. Κάνω τη γνωστή γύρα που κάναμε τον Δεκέμβρη πράγματι πολύς κόσμος δώδεκα η ώρα και η ντίσκο ήδη γεμάτη, τα μπαράκια σχεδόν, δύο κοπέλες με θυμηθήκανε η μία πάντα μου έκλεινε το μάτι όταν με έβλεπε, το έκανε και τώρα, έτρεξα πρώτα να βρω την μικρή Jen αλλά είχε γίνει καπνός τα καλά είπαμε είναι ανάρπαστα ήμουν τυχερός τότε, δρομολόγιο για Dream A go-go και εκεί φουλ από φάλανγκς, στη πίστα πολλά κορίτσια και νέες φατσούλες μία όμως ξεχώριζε από το πιο πλατύ χαμόγελό.
Πια άλλη η Ρατ ή Λατ στα Ισανιότικα (και όχι Λακ) με χαρά και απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο της κατέβηκε και για μία ώρα με αγκάλιαζε με φιλούσε και γελούσε συνέχεια, την κέρασα δύο ποτά και καθίσαμε πολύ ώρα στο μαγαζί, μια χαρά ήταν δροσερά και με ωραία κοριτσόπουλα στη πίστα. Ήρθαν και οι φίλες της για τράκα για μια στιγμή σκέφτηκα να πάρω μαζί μας τη μία, ένα έξαλλο, αλλά η Ρακ όταν της το είπα αρνήθηκε γελώντας ίσως την πίσω αύριο που θα μετακομίσω στα μέρη τους. Η ψυχολογία μου ανέβηκε και πάλι στα ύψη, αυτοί που λένε ποτέ την ίδια κοπέλα δύο φορές ναι μεν έχουνε δίκιο αλλά σε τέτοιο μωρό που με είχε μαγέψει τότε και τώρα κάνει σα τρελό δε μπορώ να αντισταθώ.
Η μικρή τώρα κοιμάται στην αγκαλιά του Βούδα και εγώ μετά την αναφορά των γεγονότων θα κοιμηθώ προσπαθώντας να μην ονειρευτώ και χαλάσει η νύχτα , θα αρπάξω το μωράκι και εκείνο μέσα στον ύπνο του θα αλλάξει αγκαλιά και θα έρθει να στριμωχτεί μέσα στη δικιά μου ευχαριστώντας με που για ακόμη μία φορά την επέλεξα να είναι η εκλεκτή της βραδιάς και της καρδιάς μου.
Τη προηγούμενη ώρα απλά μου υπενθύμισε τι έχανα τόσο καιρό, με τρέλανε με το πάθος, τη ζωντάνια και τη σεξουαλικότητα της, ω Βούδα τι πλάσματα έχεις φτιάξει, με τι απαλή και τέλεια επιδερμίδα έχεις ντύσει αυτούς τους επίγειους αγγέλους. Μακάρι να είχες γεννηθεί πολύ πριν από τα 2553 χρόνια των γενεθλίων σου και να έδειχνες στον δικό μας Πλάστη πως φτιάχνονται οι γυναίκες.Εκείνος δούλευε χώμα και πηλό τότε και από εκείνη την παρτίδα μάλλον θα βγήκαν οι ελλεηνίδες και τα άλλα τα φυτά οι Ευρωπαίες. Στην αφρικάνικη παρτίδα θα έβαλε κάρβουνο αντί για χώμα, πειράματα που έκανε ο Ευλογημένος…, λοιπόν να τι έγινε: όταν μεγάλωσε ο Βούδας είχε κλίση στη χημεία και την πληροφορική (ήταν και άριστος χάκερ), έπιασε λοιπόν και αποκωδικοποίησε το DNA του ανθρώπου που το είχε καλά κλειδωμένο ο θεός μας και μετά άρχισε τα πειράματα για να φτιάξει τα κορίτσια του. Βάζει μια μέρα λοιπόν λουλούδια από τα πιο σπάνια των κήπων της Ασίας, βάζει αρώματα από τα πιο ακριβά της Ανατολής, ρίχνει μουσικές από τις πιο μελωδικές της εποχής βάζει και λίγο ποίηση ρίχνει και κάμποση στοργή, αλλά το πιο πολύ που ρίχνει είναι ένα δοχείο με βότανα που απ’ έξω έγραφε ''smile'' , μετά έβαλε και λίγο χάρη λίγη θηλυκότητα… μάλλον του έπεσε όλο το μπουκάλι από αυτή μέσα στη μαγική χύτρα της ζωής, έβαλε και βότανα κατά της κυτταρίτιδας,της γήρανσης, έριξε και λίγο σεβασμό, λίγο ευγένεια και άλλα καλά βοτάνια και στο τέλος έριξε ένα άκρως μυστικό βότανο που του το έστειλαν οι φίλοι του οι Βούδες των άλλων Γαλαξιών. Κατά το τέλος της νύχτας ήταν έτοιμο το μαγικό υλικό με το οποίο ο μάγκας Βούδας άρχισε να πλάθει τα μωρά του και μεγάλη η χάρη του μετά από τόσα χρόνια με το ίδιο υλικό είναι φτιαγμένες όλες οι πιστές του σε όλα τα μήκη και πλάτη αυτής της χώρας.
Παρασύρθηκα τώρα, λοιπόν η Ου δεν είναι και πολύ χαρούμενη οπότε τη διευκολύνω και τη στέλλω για ύπνο, ήταν και λιγομίλητη, αχ τα ποτάκια πόσο ανοίγουν τα μωρά. Το βράδυ θα πάω να την δω αλλά το σκέπτομαι για τη συνέχεια μαζί της, άσε που αν φυσάει και αύριο θα μετακομίσω στην άλλη παραλία την Chaweng beach, και ίσως συναντήσω την Rak και τις φίλες της στο Dream A go-go!
Αφού έφυγε η κοπέλα συνεχίζω το μπανάκι και τη ξεκούραση στο κήπο με τη πισίνα, στη θάλασσα δεν βούτηξα είχε πολλά φύκια και τεράστια κύματα. Στο μπαράκι χτύπησα πίνα κολάδα και Ταυλανδέζικο φαγητά ρύζι με γαρίδες και σούπα κρέμα κόκονατ με κοτόπουλο εξαίσιο! Πολύ καλά πέρασα και σήμερα ώρα για απογευματινή ξεκούραση.
Το βραδάκι ξύπνησα και δεν ήξερα που ήμουνα, κλασική περίπτωση μετά από απογευματινό ύπνο, αφού έκανα αναγνώριση εδάφους και ορίζοντα από τη βεράντα ευχαρίστησα το θεό που είμαι ακόμη εδώ. Έφτιαξα καφέ και άρχισα να ετοιμάζομαι για την αποψινή επιθεώρηση, ξύρισμα, αποσμητικά εδάφους αέρος, προφυλακτικά κρούσης και λιπαντικά επίθεσης, όλα καλώς σε λίγο την κάνω πανέτοιμος για νέες περιπέτειες.
Ευτυχώς ο Θεός Βούδας έβαλε το χέρι του και βοήθησε τη κατάσταση, κατά βάθος δεν ήθελα πάλι την Ου, το πρωί ήταν διαφορετική αλλά πήγα να την δω στο μπαρ όπου με υποδέχτηκε λίγο κρύα, τι έγινε δε κατάλαβα αμέσως αλλά πιο μετά όταν είδα έναν κακομοίρη να τρέχει με χαρά στο μέρος της (τον περίμενε φυσικά), ώ το θαύμα του θεού του έρωτα, ήταν ο καλός της, κάθε μια καλή μας έχει πέντε έξι μαλάκες (sponsores όπως σωστά αναφέρει ο φίλος Cristobal), ένας τέτοιος ήταν και αυτός ο οποίος φυσικά με έκανε να ζηλέψω αλλά το ξεπέρασα αμέσως πηγαίνοντας εν ψυχρώ στο δίπλα μπαρ όπου ένα μουνάκι σαν τα κρύα τα νερά ξεροστάλιαζε. Το κέρασα και αυτή μου ανταπέδιδε χαμόγελα από αγγλικά γρι, η μάνα μου μιλάει περισσότερα…
Την κάνω γιατί μου σπάει τα νεύρα πια μετά από ένα μήνα στη Ταυλάνδη δε λέει μόνο μπουμ-μπουμ είπαμε να γίνει και λίγο τζερτζελές, φλασιά και ταξί για την άλλη παραλία την Chaweng, οι κότες εδώ στη Λαμάη με είχαν μάθει και εγώ επίσης, άντε βλήματα ούτε που να σας ξαναδώ δε θέλω , φυσικά σε ένα χρόνο θα έχουν αλλάξει πολλές καλό αυτό.
Το ταξί σε δεκαπέντε λεπτά και τριακόσια μπατ με παζάρι φτάνει στο διάσημο θέρετρο της Σαμούη. Είδα πολύ κόσμο και παραξενεύτηκα, είναι όμως high season για αυτό. Κάνω τη γνωστή γύρα που κάναμε τον Δεκέμβρη πράγματι πολύς κόσμος δώδεκα η ώρα και η ντίσκο ήδη γεμάτη, τα μπαράκια σχεδόν, δύο κοπέλες με θυμηθήκανε η μία πάντα μου έκλεινε το μάτι όταν με έβλεπε, το έκανε και τώρα, έτρεξα πρώτα να βρω την μικρή Jen αλλά είχε γίνει καπνός τα καλά είπαμε είναι ανάρπαστα ήμουν τυχερός τότε, δρομολόγιο για Dream A go-go και εκεί φουλ από φάλανγκς, στη πίστα πολλά κορίτσια και νέες φατσούλες μία όμως ξεχώριζε από το πιο πλατύ χαμόγελό.
Πια άλλη η Ρατ ή Λατ στα Ισανιότικα (και όχι Λακ) με χαρά και απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο της κατέβηκε και για μία ώρα με αγκάλιαζε με φιλούσε και γελούσε συνέχεια, την κέρασα δύο ποτά και καθίσαμε πολύ ώρα στο μαγαζί, μια χαρά ήταν δροσερά και με ωραία κοριτσόπουλα στη πίστα. Ήρθαν και οι φίλες της για τράκα για μια στιγμή σκέφτηκα να πάρω μαζί μας τη μία, ένα έξαλλο, αλλά η Ρακ όταν της το είπα αρνήθηκε γελώντας ίσως την πίσω αύριο που θα μετακομίσω στα μέρη τους. Η ψυχολογία μου ανέβηκε και πάλι στα ύψη, αυτοί που λένε ποτέ την ίδια κοπέλα δύο φορές ναι μεν έχουνε δίκιο αλλά σε τέτοιο μωρό που με είχε μαγέψει τότε και τώρα κάνει σα τρελό δε μπορώ να αντισταθώ.
Η μικρή τώρα κοιμάται στην αγκαλιά του Βούδα και εγώ μετά την αναφορά των γεγονότων θα κοιμηθώ προσπαθώντας να μην ονειρευτώ και χαλάσει η νύχτα , θα αρπάξω το μωράκι και εκείνο μέσα στον ύπνο του θα αλλάξει αγκαλιά και θα έρθει να στριμωχτεί μέσα στη δικιά μου ευχαριστώντας με που για ακόμη μία φορά την επέλεξα να είναι η εκλεκτή της βραδιάς και της καρδιάς μου.
Τη προηγούμενη ώρα απλά μου υπενθύμισε τι έχανα τόσο καιρό, με τρέλανε με το πάθος, τη ζωντάνια και τη σεξουαλικότητα της, ω Βούδα τι πλάσματα έχεις φτιάξει, με τι απαλή και τέλεια επιδερμίδα έχεις ντύσει αυτούς τους επίγειους αγγέλους. Μακάρι να είχες γεννηθεί πολύ πριν από τα 2553 χρόνια των γενεθλίων σου και να έδειχνες στον δικό μας Πλάστη πως φτιάχνονται οι γυναίκες.Εκείνος δούλευε χώμα και πηλό τότε και από εκείνη την παρτίδα μάλλον θα βγήκαν οι ελλεηνίδες και τα άλλα τα φυτά οι Ευρωπαίες. Στην αφρικάνικη παρτίδα θα έβαλε κάρβουνο αντί για χώμα, πειράματα που έκανε ο Ευλογημένος…, λοιπόν να τι έγινε: όταν μεγάλωσε ο Βούδας είχε κλίση στη χημεία και την πληροφορική (ήταν και άριστος χάκερ), έπιασε λοιπόν και αποκωδικοποίησε το DNA του ανθρώπου που το είχε καλά κλειδωμένο ο θεός μας και μετά άρχισε τα πειράματα για να φτιάξει τα κορίτσια του. Βάζει μια μέρα λοιπόν λουλούδια από τα πιο σπάνια των κήπων της Ασίας, βάζει αρώματα από τα πιο ακριβά της Ανατολής, ρίχνει μουσικές από τις πιο μελωδικές της εποχής βάζει και λίγο ποίηση ρίχνει και κάμποση στοργή, αλλά το πιο πολύ που ρίχνει είναι ένα δοχείο με βότανα που απ’ έξω έγραφε ''smile'' , μετά έβαλε και λίγο χάρη λίγη θηλυκότητα… μάλλον του έπεσε όλο το μπουκάλι από αυτή μέσα στη μαγική χύτρα της ζωής, έβαλε και βότανα κατά της κυτταρίτιδας,της γήρανσης, έριξε και λίγο σεβασμό, λίγο ευγένεια και άλλα καλά βοτάνια και στο τέλος έριξε ένα άκρως μυστικό βότανο που του το έστειλαν οι φίλοι του οι Βούδες των άλλων Γαλαξιών. Κατά το τέλος της νύχτας ήταν έτοιμο το μαγικό υλικό με το οποίο ο μάγκας Βούδας άρχισε να πλάθει τα μωρά του και μεγάλη η χάρη του μετά από τόσα χρόνια με το ίδιο υλικό είναι φτιαγμένες όλες οι πιστές του σε όλα τα μήκη και πλάτη αυτής της χώρας.
Τετάρτη 6 Ιανουαρίου: Η Ρατ ένα από τα πλασματάκια αυτά αν και δέχτηκε με χαρά να μείνει μαζί μου για μπάνιο και παρέα την έστειλα στο σπίτι της, είπαμε οι Ταυλανδέζες ταλαιπωρούνται στη παραλία. Ήταν ήδη δώδεκα όταν ξυπνήσαμε και ώσπου να ετοιμαστούμε κλπ πήγε μία. Πήρε ταξί για την Τσάβεν μπητς και της είπα ότι μάλλον θα την δω και απόψε, θα δούμε όμως.
Εγώ συνέχισα για τη δικιά μου αγαπημένη Λαμάη, και σήμερα φυσάει και κάνει μεγάλα κύματα αλλά βλέπω τη θετική πλευρά, ότι δεν θα σκάσω από τη ζέστη, επίσης υπάρχει και η πισίνα με ολοκάθαρο νερό. Σήμερα περπάτησα όλη σχεδόν τη παραλία εκεί που σκάει το κύμα σαν χαζοτουρίστας και ήταν καταπληκτικά. Σε όλο το μήκος της παραλίας και κάτω από τους φοίνικες υπάρχουν ξενοδοχεία φτιαγμένα από υλικά που δένουν με το περιβάλλον, επίσης μικρά καταπληκτικά μπητς μπαρ και εστιατόρια ένα με τη φύση.
Στην επιστροφή με τράβηξε ένα που έπαιζε ρέγκε μουσική και είχε ωραία θέα. Χτύπησα δύο Σαν Μίγκουελ και έκανα παρέα με τον μπάρμαν , του ζήτησα Ταυλανδέζικο ρέγκε και χάρηκε που το ήξερα (Job to do). Αφού την είχα καταβρεί και ξεχάσει τα πάντα πήγα πίσω στα μέρη μου για μπάνιο και ξεκούραση. Σήμερα παρήγγειλα σαλάτα του Σεφ και φιλέτο κοτόπουλο για αλλαγή. Νοστιμότατα αλλά ακόμα πεινάω χε χε το βράδυ θα χτυπήσω ψάρι και καβούρια να έρθω στα ίσια μου… από κορίτσια άγνωστοι αι βουλαί του Βούδα.. αλλά έχω μια μεγάλη και πονηρή επιθυμία για να δούμε για να δούμε.
Βραδάκι: Πήρα ταξί για Τσάβεν, οι ταξιτζήδες παραπονιούνται που τους πάω με τριακόσια αλλά νομίζω καλά τους είναι, και δέχονται τελικά γιατί το παίζω μόνιμος κάτοικος. Η διαδρομή είναι εικοσιπέντε λεπτά περίπου. Και σήμερα έχει πολύ κόσμο, πήγα για φαγητό σε ψαροταβέρνα και το ευχαριστήθηκα, έκανα και τη βόλτα μου γύρω στα μπαράκια τίποτα το ιδιαίτερο, καρφί μετά για το γνωστό γκόγκο.
Η Ρατ σταθερή στο πόστο της, αν και γλυκοκοίταζα δυο τρία άλλα μωρά δεν μπορούσα να αντισταθώ στο υπέροχο χαμόγελό της μου πήρε τον αέρα η μικρή μάγισσα. Της λέω να φέρει και τη φίλη της και μου φωνάζει μία μέτρια αλλά με ωραίο σώμα, την κέρασα ποτό όμως τελικά την έδιωξα, δεν ήθελε να έρθει το 45 ένα πολύ καλό, δεν την ήξερε λέει έτσι είναι αυτές πάνε μόνο με κολλητές τους. Δεν πειράζει φύγαμε για Green Mango όπου γινότανε της κακομοίρας πήρα δύο ποτά και δύο αυτή και φτιάχτηκα αρκετά. Η μικρή τηλεφώνησε σε άλλη φίλη της η οποία ήρθε αργότερα με τρίτη φίλη και κάναμε κουαρτέτο παρέα και χορό ποιος τη χάρη μου να έχω τρεις γκόμενες. Κατά τις δύο και αφού είμαι γκολ από τα ποτά την κούραση, την ανυπόφορη υγρασία και ζέστη, όμως πολλά χαρούμενος, την κάνουμε σιγά-σιγά, που όρεξη για τρίο εδώ ούτε μία δε θα βολέψω απόψε.
Όπως και έγινε στο δωμάτιο έπεσε ξεκούραση και ύπνος της καλής εποχής των παιδικών μου χρόνων, ενώ το βράδυ έβρεξε πάρα πολύ. Τι πιο ωραίο έξω να ρίχνει καταιγίδες μπουμπουνητά και αστραπές και το μωρό να στριμώχνεται στην αγκαλιά μου λες και δεν έχουμε σκεπάσματα… το αιρκοντίσιον στο ρελαντί και η νεράιδα της νύχτας να μας παίρνει στη χώρα των παραμυθιών της εκεί που όλα είναι όμορφα μαγευτικά.
Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010: Κατά τις έντεκα και αφού ετοίμασα τη βαλίτσα μου για ακόμη μία φορά, ντουσάκι και ..χμ έχω ακόμα μισή ώρα πριν το check out το μωρό είναι ακόμα στο κρεβάτι…σιγά μην το αφήσω παραπονεμένο, άσε που πρωί-βράδυ έχει την ίδια διάθεση και χάρη, μπράβο της. Η πρωινή μάχη έχει τα εξής πλεονεκτήματα. Πρώτον πιάνεις τον αντίπαλο στον ύπνο και απροετοίμαστο, δεύτερο έχεις τις γεμιστήρες σου πλήρως ανεφοδιασμένες και τρίτον και πιο καλό όλες οι αισθήσεις στο ζενίθ της απόλαυσης.
Στις δώδεκα τηλεφώνησα στον Νταμ που είναι ο ταξιτζής μου στη Λαμάη και μας πήγε στην Τσάβεν και στο γνώριμο ξενοδοχείο Chaweng Garden beach όπου με χαρά ξαναείδα τους τροπικούς κήπους του και την όμορφη παραλία. Αφού τακτοποιήθηκα και η Ρατ πήγε για δεύτερο ημίχρονο ύπνου, κατέβηκα στο λόμπυ για Ιντερνετ εδώ δεν έχουν στο δωμάτιο wifi κανένα πρόβλημα όμως παίρνω το λάπτοπ στο σαλόνι. Χρόνια Πολλά στους Γιάννηδες σήμερα.
Με αυτά και αυτά περνάει η ώρα και λέω να πάω για βουτιά, εντω μεταξύ ο ουρανός γεμάτος γκρίζα σύννεφα, για να δούμε θα προλάβω, ίσα-ίσα έφτασα στο δωμάτιο, μετά αρχίζει ένας δυνατός και κρύος αέρας ,ο κόσμος που τον βλέπω από τη βεράντα μου τρέχει να προφυλαχτεί στα υπόστεγα και σε ένα λεπτό πιάνει τροπική καταιγίδα που τόσο δυνατή δεν έχω ξαναδεί. Πολύ φάση, σε δέκα λεπτά σταματάει αλλά ο αέρας συνεχίζεται μάλλον ξεχνάω τη παραλία για σήμερα θα ασχοληθώ με το λάπτοπ και τις μουσικές μου. Στο μυαλό μου είναι το κορίτσι με το νούμερο 18 στο Γκόγκο αλλά δε ξέρω πως θα ξεφορτωθώ την Ρατ γιατί να είμαι πονόψυχος, μάλλον θα τη λαδώσω και θα κλείσω την άλλη, ένα ψηλό και γλυκό μωρό αν είναι εκεί βέβαια. Η Κουνγκ με έχει γράψει, δεν απαντά στο τηλέφωνο μάλλον θα έχει συναντήσει τον Ισανιότη φίλο της και όταν ξεμείνει θα με θυμηθεί πάντως δεν σκάω, και καλύτερα να μην έρθει στο Πουκέτ.
Έξω επανήλθε η ηρεμία θα πάω για βουτιά στη πισίνα για να ξεμουδιάσω. Έτσι και έγινε, κρύα και καθαρή με έκανε να συνέλθω για τα καλά. Η συνέχεια γνωστή, σούπα κρέμα κόκονατ με κοτόπουλο ότι πρέπει με τέτοιο καιρό, τώρα είναι ο Χειμώνας τους, η θερμοκρασία πρέπει να έχει πέσει στους είκοσι πέντε βαθμούς περίπου το βραδάκι θα είναι όλες με τα μπουφανάκια τα σκασμένα αλλά από κάτω καυτό κουκλίστικο σορτσάκι. Σε λίγο η καθιερωμένη σιέστα φάρμακο στα πονεμένα κοκαλάκια και τους κουρασμένους μύες ενός αμετανόητου γερόλυκου…..Αύριο η απρόοπτη συνέχεια
Εγώ συνέχισα για τη δικιά μου αγαπημένη Λαμάη, και σήμερα φυσάει και κάνει μεγάλα κύματα αλλά βλέπω τη θετική πλευρά, ότι δεν θα σκάσω από τη ζέστη, επίσης υπάρχει και η πισίνα με ολοκάθαρο νερό. Σήμερα περπάτησα όλη σχεδόν τη παραλία εκεί που σκάει το κύμα σαν χαζοτουρίστας και ήταν καταπληκτικά. Σε όλο το μήκος της παραλίας και κάτω από τους φοίνικες υπάρχουν ξενοδοχεία φτιαγμένα από υλικά που δένουν με το περιβάλλον, επίσης μικρά καταπληκτικά μπητς μπαρ και εστιατόρια ένα με τη φύση.
Στην επιστροφή με τράβηξε ένα που έπαιζε ρέγκε μουσική και είχε ωραία θέα. Χτύπησα δύο Σαν Μίγκουελ και έκανα παρέα με τον μπάρμαν , του ζήτησα Ταυλανδέζικο ρέγκε και χάρηκε που το ήξερα (Job to do). Αφού την είχα καταβρεί και ξεχάσει τα πάντα πήγα πίσω στα μέρη μου για μπάνιο και ξεκούραση. Σήμερα παρήγγειλα σαλάτα του Σεφ και φιλέτο κοτόπουλο για αλλαγή. Νοστιμότατα αλλά ακόμα πεινάω χε χε το βράδυ θα χτυπήσω ψάρι και καβούρια να έρθω στα ίσια μου… από κορίτσια άγνωστοι αι βουλαί του Βούδα.. αλλά έχω μια μεγάλη και πονηρή επιθυμία για να δούμε για να δούμε.
Βραδάκι: Πήρα ταξί για Τσάβεν, οι ταξιτζήδες παραπονιούνται που τους πάω με τριακόσια αλλά νομίζω καλά τους είναι, και δέχονται τελικά γιατί το παίζω μόνιμος κάτοικος. Η διαδρομή είναι εικοσιπέντε λεπτά περίπου. Και σήμερα έχει πολύ κόσμο, πήγα για φαγητό σε ψαροταβέρνα και το ευχαριστήθηκα, έκανα και τη βόλτα μου γύρω στα μπαράκια τίποτα το ιδιαίτερο, καρφί μετά για το γνωστό γκόγκο.
Η Ρατ σταθερή στο πόστο της, αν και γλυκοκοίταζα δυο τρία άλλα μωρά δεν μπορούσα να αντισταθώ στο υπέροχο χαμόγελό της μου πήρε τον αέρα η μικρή μάγισσα. Της λέω να φέρει και τη φίλη της και μου φωνάζει μία μέτρια αλλά με ωραίο σώμα, την κέρασα ποτό όμως τελικά την έδιωξα, δεν ήθελε να έρθει το 45 ένα πολύ καλό, δεν την ήξερε λέει έτσι είναι αυτές πάνε μόνο με κολλητές τους. Δεν πειράζει φύγαμε για Green Mango όπου γινότανε της κακομοίρας πήρα δύο ποτά και δύο αυτή και φτιάχτηκα αρκετά. Η μικρή τηλεφώνησε σε άλλη φίλη της η οποία ήρθε αργότερα με τρίτη φίλη και κάναμε κουαρτέτο παρέα και χορό ποιος τη χάρη μου να έχω τρεις γκόμενες. Κατά τις δύο και αφού είμαι γκολ από τα ποτά την κούραση, την ανυπόφορη υγρασία και ζέστη, όμως πολλά χαρούμενος, την κάνουμε σιγά-σιγά, που όρεξη για τρίο εδώ ούτε μία δε θα βολέψω απόψε.
Όπως και έγινε στο δωμάτιο έπεσε ξεκούραση και ύπνος της καλής εποχής των παιδικών μου χρόνων, ενώ το βράδυ έβρεξε πάρα πολύ. Τι πιο ωραίο έξω να ρίχνει καταιγίδες μπουμπουνητά και αστραπές και το μωρό να στριμώχνεται στην αγκαλιά μου λες και δεν έχουμε σκεπάσματα… το αιρκοντίσιον στο ρελαντί και η νεράιδα της νύχτας να μας παίρνει στη χώρα των παραμυθιών της εκεί που όλα είναι όμορφα μαγευτικά.
Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010: Κατά τις έντεκα και αφού ετοίμασα τη βαλίτσα μου για ακόμη μία φορά, ντουσάκι και ..χμ έχω ακόμα μισή ώρα πριν το check out το μωρό είναι ακόμα στο κρεβάτι…σιγά μην το αφήσω παραπονεμένο, άσε που πρωί-βράδυ έχει την ίδια διάθεση και χάρη, μπράβο της. Η πρωινή μάχη έχει τα εξής πλεονεκτήματα. Πρώτον πιάνεις τον αντίπαλο στον ύπνο και απροετοίμαστο, δεύτερο έχεις τις γεμιστήρες σου πλήρως ανεφοδιασμένες και τρίτον και πιο καλό όλες οι αισθήσεις στο ζενίθ της απόλαυσης.
Στις δώδεκα τηλεφώνησα στον Νταμ που είναι ο ταξιτζής μου στη Λαμάη και μας πήγε στην Τσάβεν και στο γνώριμο ξενοδοχείο Chaweng Garden beach όπου με χαρά ξαναείδα τους τροπικούς κήπους του και την όμορφη παραλία. Αφού τακτοποιήθηκα και η Ρατ πήγε για δεύτερο ημίχρονο ύπνου, κατέβηκα στο λόμπυ για Ιντερνετ εδώ δεν έχουν στο δωμάτιο wifi κανένα πρόβλημα όμως παίρνω το λάπτοπ στο σαλόνι. Χρόνια Πολλά στους Γιάννηδες σήμερα.
Με αυτά και αυτά περνάει η ώρα και λέω να πάω για βουτιά, εντω μεταξύ ο ουρανός γεμάτος γκρίζα σύννεφα, για να δούμε θα προλάβω, ίσα-ίσα έφτασα στο δωμάτιο, μετά αρχίζει ένας δυνατός και κρύος αέρας ,ο κόσμος που τον βλέπω από τη βεράντα μου τρέχει να προφυλαχτεί στα υπόστεγα και σε ένα λεπτό πιάνει τροπική καταιγίδα που τόσο δυνατή δεν έχω ξαναδεί. Πολύ φάση, σε δέκα λεπτά σταματάει αλλά ο αέρας συνεχίζεται μάλλον ξεχνάω τη παραλία για σήμερα θα ασχοληθώ με το λάπτοπ και τις μουσικές μου. Στο μυαλό μου είναι το κορίτσι με το νούμερο 18 στο Γκόγκο αλλά δε ξέρω πως θα ξεφορτωθώ την Ρατ γιατί να είμαι πονόψυχος, μάλλον θα τη λαδώσω και θα κλείσω την άλλη, ένα ψηλό και γλυκό μωρό αν είναι εκεί βέβαια. Η Κουνγκ με έχει γράψει, δεν απαντά στο τηλέφωνο μάλλον θα έχει συναντήσει τον Ισανιότη φίλο της και όταν ξεμείνει θα με θυμηθεί πάντως δεν σκάω, και καλύτερα να μην έρθει στο Πουκέτ.
Έξω επανήλθε η ηρεμία θα πάω για βουτιά στη πισίνα για να ξεμουδιάσω. Έτσι και έγινε, κρύα και καθαρή με έκανε να συνέλθω για τα καλά. Η συνέχεια γνωστή, σούπα κρέμα κόκονατ με κοτόπουλο ότι πρέπει με τέτοιο καιρό, τώρα είναι ο Χειμώνας τους, η θερμοκρασία πρέπει να έχει πέσει στους είκοσι πέντε βαθμούς περίπου το βραδάκι θα είναι όλες με τα μπουφανάκια τα σκασμένα αλλά από κάτω καυτό κουκλίστικο σορτσάκι. Σε λίγο η καθιερωμένη σιέστα φάρμακο στα πονεμένα κοκαλάκια και τους κουρασμένους μύες ενός αμετανόητου γερόλυκου…..Αύριο η απρόοπτη συνέχεια
Ακόμα επτά επεισόδια 
Βραδινή έξοδος: Τα σκάτωσα απόψε, όπως πάντα με τις γυναίκες δε βγάζεις άκρη, αν υπάρχει άνθρωπος που μπορεί να συνεννοηθεί με γυναίκα παρακαλώ να μου πει τον τρόπο.
Λοιπόν η κατάσταση έχει ως ακολούθως. Κάνω την γνωστή γύρα στα μπαράκια της Chaweng μήπως και συναντήσω το αστέρι τη Jen αλλά τίποτα, ούτε και κάποια άλλη μου άρεσε εκτός από μία αλλά ήταν κρύα όταν της μίλησα, οπότε οριστικός προορισμός το Dream girls το ένα και μοναδικό στη πόλη και μακάρι να μην ήταν.
Η Ρατ ήταν απασχολημένη με πελάτες αλλά και εγώ έκανα ότι δεν την είδα, κάθισα κάπου σκοτεινά και έριξα αναγνωριστικές βολές. Τα σκάγια πήρανε το νούμερο 18 που το είχα σταμπάρει από την προηγούμενη φορά. Της κάνω νόημα αλλά δε με βλέπει, όταν κατεβαίνει τρέχω στο μέρος της και τι ρωτάω αν θέλει ποτό, δέχεται και μετά κατευθείαν στο ψητό για τη συνέχεια της νύχτας, μου λέει μόνο σόρτ τάιμ γιατί ήταν κουρασμένη και ζητούσε δύο χιλιάρικα χαλάλι της. Την λέγανε και… τι άλλο Wan είκοσι δύο χρονών μπουμπούκι. Δέχτηκα όπως αυτή ήθελε, επίσης μου είπε ότι την επομένη ημέρα και νύχτα θα ήταν όλη δικιά μου, άρχισα να κάνω όνειρα για εκδρομές σε Πανγκά και άλλα πολλά, μιλούσε καλούτσικα Αγγλικά ήταν ψηλή και πανέμορφη, όμως… πάντα υπάρχει ένα όμως… από εκείνο το σημείο και μετά έγιναν διάφορα παράξενα.
Η Wan φεύγει για το τελευταίο χορό, σε λίγο περνάει η Ρατ από μπροστά μου μουτρωμένη, θα είδε το όλο σκηνικό μάλλον αλλά και οι άλλες κοπέλες σκορπούν αμέσως τη διχόνοια με τα κουτσομπολιά τους, την ενημερώσανε μάλλον, ήμουν και γνωστός σαν πελάτης στο μαγαζί. Όταν ξαναπερνάει τη σταματώ αλλά δε μου μιλάει και παίρνει δρόμο. Κατεβαίνει και η Wan και μου ακυρώνει τη σύμβαση για απόψε και αύριο , βρε χρυσό μου τι έγινε; μου λέει ότι δεν θα ήθελε προβλήματα με τη Ρατ αύριο μεθαύριο. Οπότε περιμένω τη Ρατ για εξηγήσεις αμ δε..! την πήρε πελάτης μου το είπε η μαμασάν, καλά έκανε οκ αλλά η άλλη γιατί κώλωνε δε κατάλαβα… αχ προβλήματα που προκαλούμε οι φάλανγκ στα κοριτσάκια… τη διώχνω και φωνάζω άλλη για να μη τα πολυλογώ όποια ωραία φώναζα ζητούσε από 6οοο έως 8οοο μπατ για όλη τη νύχτα!!!
Ή πλάκα μου κάνανε και ήταν συνεννοημένες ή δε ξέρω τι να πω. Ευτυχώς ήρθε μία Ρωσίδα φτιαγμένη αλλά ευγενική και όχι ούφο, κάθισε δίπλα μου και μου μιλούσε. Φώναξα κι άλλα δύο κορίτσια τα κέρασα αλλά αυτές το βιολί τους δε ερχόντουσαν μαζί μου, είναι λέγανε high season και αν φύγουνε δεν θα έρχονται πελάτες, σωστό σκέφτηκα.
Με αυτά και αυτά προχώρησε η ώρα, καλά πέρασα και φτηνά, κατά βάθος δεν ήθελα συντρόφισσα απόψε όχι ότι αν μου κάθιζε η Wan θα μουρμούραγα, αλλά καλή και η ξεκούραση . Το πρόβλημα είναι ότι έχω μαζέψει κίτρινες κάρτες και τις επόμενες τρεις αγωνιστικές δεν θα μπορέσω να αγωνιστώ στο Dream, τα άλλα γήπεδα είναι χωμάτινα και γεμάτα μπάζα, θα δούμε, έχει ο Βούδας.
Μου πέρασε μία πονηρή σκέψη για ταξίδι επιστροφή στη Πατάγια από 9 έως 15 και μετά από εκεί για Πουκέτ, τι φύση και μαλακίες όταν πάρω σύνταξη θα έχω πολύ καιρό για φυσιολατρικές περιηγήσεις και παραθαλάσσιες ξάπλες. Αύριο με πιο ήρεμη σκέψη θα αποφασίσω, αλλά έχει ήδη μπει το παταγιομικρόβιο μέσα μου. Είναι πολλά τα κουκλιά εκεί…κοιμάμαι κι ονειρεύομαι πεζόδρομο Πατάγιας…
Συμπέρασμα;ποτέ την ίδια Ταυλανδέζα για πάνω από μία νύχτα, αν καψουρευτείς θα πρέπει να επωμιστείς τις συνέπειες και δε θα σου φταίει κανένας αλλά μόνο εσύ. Δεύτερο και βασικό ποτέ high season σε τέτοια μέρη, εκτός από Πατάγια-φτωχομάνα, για όποιον δεν αντέχει η τσέπη του και δε θέλει να νευριάζει με τους Ταυλανδούς-Ταυλανδέζες. Και τέλος όποιοι έρχονται για πάνω από μήνα (όπως εγώ ας πούμε) δεν είναι ανάγκη να έχουν γκόμενα κάθε βράδυ, για όνομα του Θεού… να κοιμηθούνε και μια νύχτα νωρίς και την επομένη να πάνε καμιά εκδρομή ολοήμερη όχι σαν τις εκδρομές που κάναμε με το ζόρι και κλείνανε τα μάτια μας από το ξενύχτι και το μπουμ-μπουμ.
Έτσι η επομένη βραδινή έξοδος θα έχει πιο μεγάλη αξία… αλλά πού εμείς, τα μουνάκια μας κουμαντάρουνε παντού και ειδικά εδώ που είναι τέτοια χαρισματικά ,αξιολάτρευτα, γλυκύτατα, χαμογελαστά, τρυφερά, αγαπησιάρικα, ερωτικά, παθιάρικα, αγγελικά, μαγευτικά, πανέμορφα , τέλεια πλασματάκια. Ξέχασα κάτι; Καληνύχτα και ο Βούδας να με φωτίσει αύριο.
Λοιπόν η κατάσταση έχει ως ακολούθως. Κάνω την γνωστή γύρα στα μπαράκια της Chaweng μήπως και συναντήσω το αστέρι τη Jen αλλά τίποτα, ούτε και κάποια άλλη μου άρεσε εκτός από μία αλλά ήταν κρύα όταν της μίλησα, οπότε οριστικός προορισμός το Dream girls το ένα και μοναδικό στη πόλη και μακάρι να μην ήταν.
Η Ρατ ήταν απασχολημένη με πελάτες αλλά και εγώ έκανα ότι δεν την είδα, κάθισα κάπου σκοτεινά και έριξα αναγνωριστικές βολές. Τα σκάγια πήρανε το νούμερο 18 που το είχα σταμπάρει από την προηγούμενη φορά. Της κάνω νόημα αλλά δε με βλέπει, όταν κατεβαίνει τρέχω στο μέρος της και τι ρωτάω αν θέλει ποτό, δέχεται και μετά κατευθείαν στο ψητό για τη συνέχεια της νύχτας, μου λέει μόνο σόρτ τάιμ γιατί ήταν κουρασμένη και ζητούσε δύο χιλιάρικα χαλάλι της. Την λέγανε και… τι άλλο Wan είκοσι δύο χρονών μπουμπούκι. Δέχτηκα όπως αυτή ήθελε, επίσης μου είπε ότι την επομένη ημέρα και νύχτα θα ήταν όλη δικιά μου, άρχισα να κάνω όνειρα για εκδρομές σε Πανγκά και άλλα πολλά, μιλούσε καλούτσικα Αγγλικά ήταν ψηλή και πανέμορφη, όμως… πάντα υπάρχει ένα όμως… από εκείνο το σημείο και μετά έγιναν διάφορα παράξενα.
Η Wan φεύγει για το τελευταίο χορό, σε λίγο περνάει η Ρατ από μπροστά μου μουτρωμένη, θα είδε το όλο σκηνικό μάλλον αλλά και οι άλλες κοπέλες σκορπούν αμέσως τη διχόνοια με τα κουτσομπολιά τους, την ενημερώσανε μάλλον, ήμουν και γνωστός σαν πελάτης στο μαγαζί. Όταν ξαναπερνάει τη σταματώ αλλά δε μου μιλάει και παίρνει δρόμο. Κατεβαίνει και η Wan και μου ακυρώνει τη σύμβαση για απόψε και αύριο , βρε χρυσό μου τι έγινε; μου λέει ότι δεν θα ήθελε προβλήματα με τη Ρατ αύριο μεθαύριο. Οπότε περιμένω τη Ρατ για εξηγήσεις αμ δε..! την πήρε πελάτης μου το είπε η μαμασάν, καλά έκανε οκ αλλά η άλλη γιατί κώλωνε δε κατάλαβα… αχ προβλήματα που προκαλούμε οι φάλανγκ στα κοριτσάκια… τη διώχνω και φωνάζω άλλη για να μη τα πολυλογώ όποια ωραία φώναζα ζητούσε από 6οοο έως 8οοο μπατ για όλη τη νύχτα!!!
Ή πλάκα μου κάνανε και ήταν συνεννοημένες ή δε ξέρω τι να πω. Ευτυχώς ήρθε μία Ρωσίδα φτιαγμένη αλλά ευγενική και όχι ούφο, κάθισε δίπλα μου και μου μιλούσε. Φώναξα κι άλλα δύο κορίτσια τα κέρασα αλλά αυτές το βιολί τους δε ερχόντουσαν μαζί μου, είναι λέγανε high season και αν φύγουνε δεν θα έρχονται πελάτες, σωστό σκέφτηκα.
Με αυτά και αυτά προχώρησε η ώρα, καλά πέρασα και φτηνά, κατά βάθος δεν ήθελα συντρόφισσα απόψε όχι ότι αν μου κάθιζε η Wan θα μουρμούραγα, αλλά καλή και η ξεκούραση . Το πρόβλημα είναι ότι έχω μαζέψει κίτρινες κάρτες και τις επόμενες τρεις αγωνιστικές δεν θα μπορέσω να αγωνιστώ στο Dream, τα άλλα γήπεδα είναι χωμάτινα και γεμάτα μπάζα, θα δούμε, έχει ο Βούδας.
Μου πέρασε μία πονηρή σκέψη για ταξίδι επιστροφή στη Πατάγια από 9 έως 15 και μετά από εκεί για Πουκέτ, τι φύση και μαλακίες όταν πάρω σύνταξη θα έχω πολύ καιρό για φυσιολατρικές περιηγήσεις και παραθαλάσσιες ξάπλες. Αύριο με πιο ήρεμη σκέψη θα αποφασίσω, αλλά έχει ήδη μπει το παταγιομικρόβιο μέσα μου. Είναι πολλά τα κουκλιά εκεί…κοιμάμαι κι ονειρεύομαι πεζόδρομο Πατάγιας…
Συμπέρασμα;ποτέ την ίδια Ταυλανδέζα για πάνω από μία νύχτα, αν καψουρευτείς θα πρέπει να επωμιστείς τις συνέπειες και δε θα σου φταίει κανένας αλλά μόνο εσύ. Δεύτερο και βασικό ποτέ high season σε τέτοια μέρη, εκτός από Πατάγια-φτωχομάνα, για όποιον δεν αντέχει η τσέπη του και δε θέλει να νευριάζει με τους Ταυλανδούς-Ταυλανδέζες. Και τέλος όποιοι έρχονται για πάνω από μήνα (όπως εγώ ας πούμε) δεν είναι ανάγκη να έχουν γκόμενα κάθε βράδυ, για όνομα του Θεού… να κοιμηθούνε και μια νύχτα νωρίς και την επομένη να πάνε καμιά εκδρομή ολοήμερη όχι σαν τις εκδρομές που κάναμε με το ζόρι και κλείνανε τα μάτια μας από το ξενύχτι και το μπουμ-μπουμ.
Έτσι η επομένη βραδινή έξοδος θα έχει πιο μεγάλη αξία… αλλά πού εμείς, τα μουνάκια μας κουμαντάρουνε παντού και ειδικά εδώ που είναι τέτοια χαρισματικά ,αξιολάτρευτα, γλυκύτατα, χαμογελαστά, τρυφερά, αγαπησιάρικα, ερωτικά, παθιάρικα, αγγελικά, μαγευτικά, πανέμορφα , τέλεια πλασματάκια. Ξέχασα κάτι; Καληνύχτα και ο Βούδας να με φωτίσει αύριο.
Παρασκευή 8 Ιανουαρίου: Η φώτιση ήταν σαφής: Να φύγω όσο το δυνατόν συντομότερα διότι η Σαμούη είναι ακατάλληλη για μένα αυτή την εποχή. Είναι μικρό μέρος και οι επισκέπτες πολλοί, ενοχλητικοί νεαροί κυρίως Σκανδιναβοί που μπεκροπίνουν και κυκλοφορούν ημίγυμνοι στις ντίσκο και στα μπαρ. Στο Πράσινο Μάνγκο η αναλογία χτες πρέπει να ήταν δέκα άντρες για μία γυναίκα πρωτοφανές για Ταυλάνδη αλλά μάλλον σύνηθες στη Σαμούη για αυτή την εποχή. Οι όμορφες Ταυλανδέζες το παίζουν Ελληνίδες και πουλάνε ακριβά το μουνί τους.
Τι άλλο θέλω λοιπόν… τίποτα εκτός από ένα ταξί για να με πάει στη Bangkok Airways. Έτσι και έγινε μετά το πρωινό κατεβαίνω και αναχωρώ για τα κεντρικά της Εταιρείας. Με υποδέχτηκαν λες και ήμουν ο διευθυντής τους…τι να πω! Sawadee pi mai τους είπα και μετά το πρόβλημα μου, αμέσως μπήκε η κοπελιά στα κομπιούτερ της και σε πέντε λεπτά όλα ταχτοποιήθηκαν. Αλλάζω το Σαμούη-Πουκέτ από 11/1 σε Σαμούη- Πατάγια για αύριο 9/11 και κατόπιν φτιάχνω το Παττάγια-Πουκέτ για 15 Ιανουαρίου, τζάμι, θα πάρω και επιστρεφόμενα μπατ, θα μπουν στη Visa μου σε σαράντα πέντε ημέρες κανένα πρόβλημα, τέλος καλό όλα καλά, τους ευχαρίστησα και πίσω για ξενοδοχείο.
Σήμερα πολύ ωραία ημέρα φυσάει μεν αλλά ο κόλπος της Τσάβεν καλύπτεται με φυσικό τρόπο από ακρωτήριο και βραχώδης κυματοθραύστες , έτσι δεν κάνει κύματα όπως στη Λαμάη. Σήμερα το ευχαριστήθηκα έκανα πολύ μπάνιο στη θάλασσα. Η Κουνγκ αν με περιμένει στο Πουκέτ στις δέκα Ιανουαρίου θα τη στήσω για την άρνηση να απαντήσει στα τέσσερα μέχρι στιγμής τηλεφωνήματα μου τις τελευταίες πέντε μέρες. Ο ήλιος σιγά-σιγά πάει για δύση και εγώ για κατάκλιση, ένσημα είναι αυτά και μάλιστα βαρέα. Τα βράδυ σκέπτομαι για μεγάλη μπουρδελότσαρκα και πολύ τρέλα, είναι η τελευταία μου ημέρα σε αυτό το νησί για φέτος και θα το ρίξω λίγο έξω. Από συντρόφισσες δεν θα με πολυνειάζει αφού αύριο θα είμαι στη μητρόπολη των χιλιάδων κοριτσιών, στον πόλο έλξης των επί γης αγγέλων ,στη πρωτεύουσα του επίγειου παράδεισου.
Chaweng Beach Παρασκευή απόγευμα: Να γιατί δε πρέπει να σχεδιάζεις τίποτα, μετά τον απογευματινό ύπνο πετάγομαι απέναντι στο 7 EXPRESS το οποίο είναι μαϊμού του 7 ELEVEN και αγοράζω κρύο καφέ με γάλα και παγάκια, λάθος μεγάλο και αράζω για Ίντερνετ στο λόμπυ για να περνούσε λίγο η ώρα μέχρι τη βραδινή έξοδο. Μετά από μία περίπου ώρα άρχισαν οι στομαχικές ενοχλήσεις, τρέχω στο δωμάτιο και δε το κουνάω από εκεί για ευνόητους λόγους. Ευτυχώς έχω ξηρά τροφή και μαύρο τσάι το οποίο αυτή τη φορά έκανε τη δουλειά του. Ακυρώνεται η βραδινή έξοδος και κάθε άλλη δραστηριότητα. Η ώρα πέρασε με τακτοποίηση της βαλίτσας και με λάπτοπ έφτιαξα βιντεάκι από τη Πρωτοχρονιά για να το ανεβάσω στο facebook. Είδα και λίγο από τις ταινίες μου και κατά τις μία και μισή έπεσα για ύπνο ο οποίος άργησε πολύ να με πάρει, ίσως το τσάι ίσως η χτεσινή ένταση και πολλές σκέψεις να ήσαν οι αιτίες….
Σάββατο 9 Ιανουαρίου: Ξύπνιος τώρα και πολύ κουρασμένος εξίμησι το πρωί ο γείτονας έχει αφήσει τη τηλεόραση όλη νύχτα αναμμένη. Σε λίγο θα κατέβω για πρωινό γιατί το ψυγείο άδειο ένεκα αναχώρησης, ο καιρός καλός έξω και τα πουλιά στον κήπο έχουν στήσει συναυλία. Έτσι κι έγινε το πρωινό στο εστιατόριο πλούσιο και δυναμωτικό ο πρώτος πελάτης ήμουνα, μετά μάλιστα έκανα και πρωινή βόλτα στη παραλία για να συνέλθω. Παρά την αϋπνία έχω ανεβασμένο ηθικό και σε λίγο ετοιμάζομαι για το check out από το δωμάτιο και αναχώρηση για το γραφικό αεροδρόμιο της Σαμούη. Σκέπτομαι αν θα ξαναέρθω σε αυτό το νησί, ίσως ναι όμως άλλη εποχή σίγουρα. Ήρθε και το ταξί , πάμε λοιπόν στο αεροδρόμιο το οποίο είναι πολύ κοντά.
Φτάνω δύο ώρες πριν την αναχώρηση , έκανα το check in μου με την ησυχία μου και με χαρά διαπίστωσα την χρησιμότητα του να γίνω μέλος της Bangkok airways διότι είχα παραπάνω κιλά. Ταξίδι με αυτού του είδους τα μικρά ελικοφόρα αεροπλάνα είναι όμορφο και χαλαρωτικό.
Η Σαμούη από ψηλά φαίνεται και είναι επίγειος παράδεισος, αυτή τη φορά όμως η Εύα έκανε του μουνιού της και ο όφις σκόρπισε κακία και διχόνοια, δε θα ξεχάσω ποτέ το λυπημένο ύφος της Ρατ εκείνο το βράδυ, δε καταλαβαίνει και Αγγλικά -πολύ μέτρια- για να της εξηγήσω – φυσικά τώρα θα με έχει ξεχάσει (?) και η ζωή της θα συνεχιστεί σα χορεύτρια μέσα στο Dream girls της Τσάβεν μπητς (μετά από πολλές μέρες που της έστειλα sms να δω τι κάνει μου απάντησε: I need your love but I need money too-jud jud-Rat) .Επίσης δε θα ξεχάσω την εμμονή της Wan να μην έρθει μαζί μου φοβούμενη νταλαβέρια με τη συνάδελφο της, αλληλεγγύη ή γυναικεία ζήλια… αιώνια θηλυκά όσο απίστευτες όμορφες νεράιδες είστε άλλο τόσο εύκολα μεταμορφώνεστε σε μάγισσες καταστροφής.Συνεχίζεται
Τι άλλο θέλω λοιπόν… τίποτα εκτός από ένα ταξί για να με πάει στη Bangkok Airways. Έτσι και έγινε μετά το πρωινό κατεβαίνω και αναχωρώ για τα κεντρικά της Εταιρείας. Με υποδέχτηκαν λες και ήμουν ο διευθυντής τους…τι να πω! Sawadee pi mai τους είπα και μετά το πρόβλημα μου, αμέσως μπήκε η κοπελιά στα κομπιούτερ της και σε πέντε λεπτά όλα ταχτοποιήθηκαν. Αλλάζω το Σαμούη-Πουκέτ από 11/1 σε Σαμούη- Πατάγια για αύριο 9/11 και κατόπιν φτιάχνω το Παττάγια-Πουκέτ για 15 Ιανουαρίου, τζάμι, θα πάρω και επιστρεφόμενα μπατ, θα μπουν στη Visa μου σε σαράντα πέντε ημέρες κανένα πρόβλημα, τέλος καλό όλα καλά, τους ευχαρίστησα και πίσω για ξενοδοχείο.
Σήμερα πολύ ωραία ημέρα φυσάει μεν αλλά ο κόλπος της Τσάβεν καλύπτεται με φυσικό τρόπο από ακρωτήριο και βραχώδης κυματοθραύστες , έτσι δεν κάνει κύματα όπως στη Λαμάη. Σήμερα το ευχαριστήθηκα έκανα πολύ μπάνιο στη θάλασσα. Η Κουνγκ αν με περιμένει στο Πουκέτ στις δέκα Ιανουαρίου θα τη στήσω για την άρνηση να απαντήσει στα τέσσερα μέχρι στιγμής τηλεφωνήματα μου τις τελευταίες πέντε μέρες. Ο ήλιος σιγά-σιγά πάει για δύση και εγώ για κατάκλιση, ένσημα είναι αυτά και μάλιστα βαρέα. Τα βράδυ σκέπτομαι για μεγάλη μπουρδελότσαρκα και πολύ τρέλα, είναι η τελευταία μου ημέρα σε αυτό το νησί για φέτος και θα το ρίξω λίγο έξω. Από συντρόφισσες δεν θα με πολυνειάζει αφού αύριο θα είμαι στη μητρόπολη των χιλιάδων κοριτσιών, στον πόλο έλξης των επί γης αγγέλων ,στη πρωτεύουσα του επίγειου παράδεισου.
Chaweng Beach Παρασκευή απόγευμα: Να γιατί δε πρέπει να σχεδιάζεις τίποτα, μετά τον απογευματινό ύπνο πετάγομαι απέναντι στο 7 EXPRESS το οποίο είναι μαϊμού του 7 ELEVEN και αγοράζω κρύο καφέ με γάλα και παγάκια, λάθος μεγάλο και αράζω για Ίντερνετ στο λόμπυ για να περνούσε λίγο η ώρα μέχρι τη βραδινή έξοδο. Μετά από μία περίπου ώρα άρχισαν οι στομαχικές ενοχλήσεις, τρέχω στο δωμάτιο και δε το κουνάω από εκεί για ευνόητους λόγους. Ευτυχώς έχω ξηρά τροφή και μαύρο τσάι το οποίο αυτή τη φορά έκανε τη δουλειά του. Ακυρώνεται η βραδινή έξοδος και κάθε άλλη δραστηριότητα. Η ώρα πέρασε με τακτοποίηση της βαλίτσας και με λάπτοπ έφτιαξα βιντεάκι από τη Πρωτοχρονιά για να το ανεβάσω στο facebook. Είδα και λίγο από τις ταινίες μου και κατά τις μία και μισή έπεσα για ύπνο ο οποίος άργησε πολύ να με πάρει, ίσως το τσάι ίσως η χτεσινή ένταση και πολλές σκέψεις να ήσαν οι αιτίες….
Σάββατο 9 Ιανουαρίου: Ξύπνιος τώρα και πολύ κουρασμένος εξίμησι το πρωί ο γείτονας έχει αφήσει τη τηλεόραση όλη νύχτα αναμμένη. Σε λίγο θα κατέβω για πρωινό γιατί το ψυγείο άδειο ένεκα αναχώρησης, ο καιρός καλός έξω και τα πουλιά στον κήπο έχουν στήσει συναυλία. Έτσι κι έγινε το πρωινό στο εστιατόριο πλούσιο και δυναμωτικό ο πρώτος πελάτης ήμουνα, μετά μάλιστα έκανα και πρωινή βόλτα στη παραλία για να συνέλθω. Παρά την αϋπνία έχω ανεβασμένο ηθικό και σε λίγο ετοιμάζομαι για το check out από το δωμάτιο και αναχώρηση για το γραφικό αεροδρόμιο της Σαμούη. Σκέπτομαι αν θα ξαναέρθω σε αυτό το νησί, ίσως ναι όμως άλλη εποχή σίγουρα. Ήρθε και το ταξί , πάμε λοιπόν στο αεροδρόμιο το οποίο είναι πολύ κοντά.
Φτάνω δύο ώρες πριν την αναχώρηση , έκανα το check in μου με την ησυχία μου και με χαρά διαπίστωσα την χρησιμότητα του να γίνω μέλος της Bangkok airways διότι είχα παραπάνω κιλά. Ταξίδι με αυτού του είδους τα μικρά ελικοφόρα αεροπλάνα είναι όμορφο και χαλαρωτικό.
Η Σαμούη από ψηλά φαίνεται και είναι επίγειος παράδεισος, αυτή τη φορά όμως η Εύα έκανε του μουνιού της και ο όφις σκόρπισε κακία και διχόνοια, δε θα ξεχάσω ποτέ το λυπημένο ύφος της Ρατ εκείνο το βράδυ, δε καταλαβαίνει και Αγγλικά -πολύ μέτρια- για να της εξηγήσω – φυσικά τώρα θα με έχει ξεχάσει (?) και η ζωή της θα συνεχιστεί σα χορεύτρια μέσα στο Dream girls της Τσάβεν μπητς (μετά από πολλές μέρες που της έστειλα sms να δω τι κάνει μου απάντησε: I need your love but I need money too-jud jud-Rat) .Επίσης δε θα ξεχάσω την εμμονή της Wan να μην έρθει μαζί μου φοβούμενη νταλαβέρια με τη συνάδελφο της, αλληλεγγύη ή γυναικεία ζήλια… αιώνια θηλυκά όσο απίστευτες όμορφες νεράιδες είστε άλλο τόσο εύκολα μεταμορφώνεστε σε μάγισσες καταστροφής.Συνεχίζεται
