Μεγάλο θέμα ανοίγεις κ δύσκολο να αναλυθεί σε ένα σύντομο post.
Η μαγκιά στον άνδρα είναι κάτι που κατακτιέται συν το χρόνο.
Με τον κίνδυνο να ξεφύγω από τη θεματολογία του νήματος, αλλά πολύ περιεκτικά θα προσπαθήσω να βοηθήσω την κοινότητα.
Στην ερωτική του ζωή ο
φυσιολογικός άνδρας έχει 3 περιόδους.
1.Αναγνωριστική - ηλικία 13-20 η και 25 ακόμα, μόλις ξεκινά να φλερτάρει κ να γκομενίζει, τυφλά, χωρίς ρότα, άπειρος, θύτης κ θύμα ταυτόχρονα, τα ρίχνει στη μια κ την άλλη, αφού του λείπει η επίγνωση των πράξεων του κ ότι καρπούς καταφέρει να ρίξει, αυτούς κ θα γευτεί.
2.Διαπραγματευτική - ηλικία 25-40 η 45, εδώ δουλεύει λίγο περισσότερο το μυαλό του, έχει στόχους αλλά αισθάνεται καμιά φορά αδύναμος, αποφεύγει να ρισκάρει, καθώς φοβάται την απόρριψη. Επιπλέον κάνει λάθη τακτικής, χάνει το μέτρο, θέλει γρήγορα να πηδήξει, με αποτέλεσμα να παρερμηνεύεται η συμπεριφορά του.
Αυτή η ηλικία, προτιμά συνήθως την εύκολη λύση, το αγοραίο σεξ.
3.Επιβλητική - ηλικία άνω των 40 ή 45 (χωρίς να αποτελεί προϋπόθεση) με συσσωρευμένες εμπειρίες αναγνώρισης & διαπραγμάτευσης ορίζει κ επιβάλλει με τον τρόπο του, τους κανόνες του παιχνιδιού. Απαλλαγμένος από κόμπλεξ, νοιώθει ισχυρός καθώς υπάρχει μια ιστορικότητα κ ένα παρελθόν, που του επιτρέπει μια ατράνταχτη αυτοπεποίθηση για την προσωπικότητά του. Ξέρει να σαγηνεύσει, να προσεγγίσει, να κατακτήσει, να "αναγνωρίσει" την αντίπαλο & να της πει αυτά που θα ήθελε να ακούσει, όχι αβίαστα, όχι ξεκάρφωτα, αλλά μέσα σε έναν ειρμό σκέψης που την αναβαθμίζει ως γυναίκα & την καθιστά ισότιμη.
Και πάντα με προσοχή, γιατί ελλοχεύει ο κίνδυνος του δευτερογενούς ναρκισσισμού, κάτι που πρέπει να έχει δουλέψει πολύ με τον εαυτό του, ως απόφθεγμα των εμπειριών του, να μην περάσει στην άλλη πλευρά, να μπορεί δηλαδή να ελέγχει ορμές κ συμπεριφορά.
Ο συνδυασμός όλων των παραπάνω, συνιστά (πολύ πρόχειρα) τον όρο μαγκιά...