ΣΦΗΝΑΚΙΑ
@ Δεύτερη μέρα μετά από τόσο μεγάλο διάλειμμα και πάλι το μυαλό είναι κολλημένο στο ίδιο θέμα. Λες και δεν υπάρχει κάτι άλλο. Μια ατέλειωτη μίζερη ρουτίνα. Για μια μεγάλη ομάδα που αν ένα πράγμα πρέπει πια να μας έχει μάθει στην ζωή μας είναι πως ποτέ δεν πρέπει να λέμε ποτέ ξανά για οτιδήποτε. Θυμάμαι πως πριν 4-5 χρόνια είχα γράψει πως όσα λάθη κι αν γίνονται η μεγαλύτερη επιτυχία του Ντέμη είναι που κατάφερε πάλι όλοι οι ΑΕΚτζήδες να μιλάνε μόνο για ποδόσφαιρο. Για νίκες, για ήττες, για μεταγραφές που έγιναν ή χάλασαν, για το αν έπρεπε να φύγει ή να μείνει ο Σάντος, για το αν θα έπρεπε να δηλώσει ή να το αφήσει να αιωρείται πως η ομάδα πάει για πρωτάθλημα. Για ποδοσφαιρική ρουτίνα δηλαδή, την πιο όμορφη ρουτίνα δηλαδή ιδίως για εμάς που έχουμε ζήσει τα δύσκολα τόσες φορές σαν σύγχρονοι Σίσυφοι που όλο φτάνουμε με την πέτρα μια ανάσα από την κορυφή του βουνού, τον παράδεισο, την ηρεμία και όλο η πέτρα μας πέφτει και ξεκινάμε πάλι από την αρχή. Κι ας έχουμε νικήσει κι εμείς, σαν ΑΕΚ, τόσες φορές τον χάρο σαν τον ήρωα του μύθου. Και δυστυχώς για άλλη μια φορά η πέτρα έχει πέσει, οι θεοί μας έχουν τιμωρήσει, γιατί άραγε, και μιλώντας για μπάλα ελάχιστα ως καθόλου είμαστε πάλι κάτω κάτω εκεί που αρχίζει το βουνό. Η πέτρα βαριά όπως πάντα. Να ανέβουμε Θεέ μου. Κι αυτή την φορά να μείνουμε εκεί ψηλά όσο γίνεται περισσότερο.
@ Μέχρι τότε όμως πάλι στα ίδια. Ο Αδαμίδης γύρισε και κρύβεται. Δεν το λέω με την κακή έννοια. Δεν έχει προφανώς τίποτα να πει. Η μυστικότητα όμως που κατάφερε στην συγκεκριμένη περίπτωση να κρατήσει η ΑΕΚ που δεν φημίζεται για την εχεμύθεια της είναι περίεργη και διαφοροποιεί την όλη κατάσταση από όλες τις προηγούμενες προσπάθειες. Από αυτό το γεγονός γίνεται αντιληπτό πως είναι μια σοβαρή περίπτωση. Το ότι κρατήθηκε μυστικό στην πραγματικότητα το σοβαρό ταξίδι, και δημοσιοποιήθηκαν οι δευτερεύουσες περιπτώσεις σαν της Σαουδικής Αραβίας ή του Κατάρ και της Κίνας, που είναι σε φιλολογικό επίπεδο, συμβαίνει για δύο λόγους. Η υπάρχει ρήτρα εμπιστευτικότητας, που όμως πολύ σπάνια τηρείται ιδίως όταν μιλάμε για εταιρία του εξωτερικού που δεν έχει ιδιαίτερο λόγο να θέλει να κρυφτεί αφού δεν νομίζω να καταρρεύσει η... μετοχή της αν μαθευτεί πως συζητάει για επένδυση σε Ελληνική ομάδα. Η άλλη εκδοχή είναι πως για κάποιο λόγο το σοβαρό ενδιαφέρον δεν θα προκαλέσει έκρηξη ενθουσιασμού, όπως θα έπρεπε με δεδομένη την θλιβερή κατάσταση στην οποία έχει φέρει την ΑΕΚ η πρώην ομάδα Ντέμη, εξαιτίας του ενδιαφερόμενου. Μπορεί δηλαδή να είναι κάποιος που στο μυαλό όλων μας είναι ασυμβίβαστος με την ΑΕΚ για κάποιο λόγο. Ισως παράλληλα με την ανταλλαγή στοιχείων και τις διαπραγματεύσεις να εξυφαίνεται κι ένα σχέδιο παρουσίασης. Θα δείξει. Πιστεύω σύντομα και όχι για κάποιον άλλο λόγο αλλά επειδή ήδη άρχισαν τα όργανα και ο χρόνος μάλλον έχει τελειώσει. Ο Γκέντζογλου έκανε την αρχή. Θυμίζω πως ήταν ο μόνος που είχε αντιδράσει στην βλακώδη εντολή του προπονητή να γυαλίζει παπούτσια παλιών μαζί με τους άλλους πιτσιρικάδες. Ένα ταλέντο που πάει να χαθεί οριστικά και από τα δικά του τα μυαλά βέβαια αφού όπως έχουμε πει στο παρελθόν πολλές φορές δυστυχώς νομίζει πως έγινε φίρμα πριν ακόμη γίνει ποδοσφαιριστής. Αύριο ας πούμε θα έπαιζε βασικός και προτίμησε την παραμονή να ζήτησε να φύγει. Το κακό για την ΑΕΚ είναι όμως πως κι αυτός όπως όλοι οι παίκτες της ΑΕΚ έχουν δικαίωμα προσφυγής και έτσι δεν υπάρχουν και πολλά περιθώρια για διαπραγματεύσεις. Κι έτσι ο κάθε Γκέντζογλου παίζει μπάλα με την ΑΕΚ που σε νορμάλ καταστάσεις έπρεπε να τον είχε πληρωμένο και βασικότατο στην... δεύτερη ομάδα. Και το κακό είναι πως σίγουρα έρχονται κι άλλοι. Πρόβλημα με τον Κωστένογλου μπορεί να έχει μόνο αυτός αλλά απλήρωτοι είναι... όλοι.
