δε θα ξεχάσω περίπτωση σε επαρχιακή πόλη, που είχε ανοίξει μια γυναίκα σε κεντρικότατο σημείο της πόλης, ένα από τα καλύτερα μαγαζιά (καφετέρια), ίσως το καλύτερο που έχω δει στη ζωή μου, με απίστευτη διακόσμηση, πολυθρόνες σε όλα τα τραπεζάκια, και γενικά λες και ήσουνα σε άλλη εποχή-κόσμο
λοιπόν πίστεψέ το:
δεν πατούσε ψυχή
λες και ο Έλληνας έψαχνε να βρει καντίνα να πιει φραπόγαλο με τη σαγιονάρα και τη βερμούδα, και το κυριλλάτο μαγαζί τον τρόμαζε
όταν το είδα να κλείνει, ειλικρινά σφίχτηκε η καρδιά μου
εκείνο το μαγαζί άμα ήταν Αθήνα θα είχε αφήσει εποχή, το jackson στο Κολωνάκι είναι καντίνα μπροστά του