Εχουμε βγει παρέα που εχει να βρεθεί χρόνια, πάνω από 10.
Μια κοπέλα, ας πόυμε η Κ, βλέπω με καρφώνει.
Μη τα πολυλογώ, από μαγαζί σε μαγαζί μένουμε τρεις, εγώ , αυτή και ο χοντρός. Πάει ο χοντρός στην τουαλέτα, φιλιόμαστε με την τύπισα. Ξανάρχετε ο χοντρός.
Στο μαγαζί, συμπτωματικά, ήταν μια 'φίλη' από τα πολύ παλιά, μακαρίτισα πλέον, φοβερό τσιμπούκι. Με βλέπει, με χαιρετάει, φεύγει.
"Αυτή πρέπει να παίρνει καλές πίπες" λέει ο χοντρός
"Ναι" του απαντάω. "Αν και έχει περάσει καιρός"
Η Κ . παθαίνει μια πρώτη υστερία "Τί; έχεις πάει και με αυτήν; Δεν το πιστεύω!"
"ok", γνέφω
Τότε κάπνιζα. Παω να αναψω τσιγάρο, βλέπω το πακέτο άδειο.
"Να σου πάρω ένα;" ρωτάω
"Όχι, να πας να αγοράσεις"
Σηκώνομαι, πάω στο περίπτερο, επιστρέφω, αφήνω τα λεφτά για το ποτό στο τραπέζι, καληνυχτίζω και γυρνάω να φύγω.
Ε, ενταξει, την άκουσε όλη η Ερμού : Που πάααας;;; Μη φεύγεις!! Γιατί με φίλησεεεεες;;
Ενας θεός ξέρει τί γλύτωσα........