Ποιά είναι η θρησκεία σας;

[PARANOID]

Ο Παναθηναικος συγουρα αλλα και πολλα απο αυτα που λεει ο tomito με βρησκουν θετικο

 

[tomito]

Αυτά τα κείμενα βγαίνουν χρόνια τώρα. Σχεδον κάθε χρόνο επαναλαμβάνουν τα ίδια. Μάλιστα κάποια χρονιά αντί του Ελληνικού Κράτους που είναι ανύπαρκτο (όπως ολοι καταλαβαίνουμε)
απάντησε...η Αρχιεπισκοπή...
Μπορείτε και να βρείτε το σχετικό δελτίο τύπου στο σαϊτ της...αν νομίζετε ότι λέω υπερβολές.
Βάζω στοίχημα ότι και τώρα θα εμφανιστούν οι γνωστοί Σταυροφόροι ζητώντας με την γνωστή Βυζαντινίλα Διαχωρισμό...

 

[sporbilli]

χριστιανος Ορθοδοξος

 

[tomito]

Ο Παναθηναικος συγουρα αλλα και πολλα απο αυτα που λεει ο tomito με βρησκουν θετικο

Για σένα Φίλε αλλά και όσους θέλουν να καταλάβουν πάνω κάτω τι www.yseeve.gr/ysee/difer.htm]διαφορές[/url] έχουμε με το χριστιανικό δόγμα.
Παναθηναϊκοί εξαιρούνται... με αυτούς έχουμε το ίδιο δόγμα...

 

[βυζολάγνος]

Πάμε λοιπόν: Όχι, δεν είναι πετυχημένο το παράδειγμά σου.  Μπορεί να μην έχουμε μεζούρα, αλλά μπορούμε να βρούμε μια.  Είναι δυνατό δηλαδή να υπάρξει μια αδιαμφισβήτητη και αντικειμενική κρίση / γνωμάτευση / μαρτυρία για το ποιος την έχει μεγαλύτερη. (Σε συμβουλεύω να μη κάνεις μαζί μου αυτή την κόντρα, θα απογοητευτείς!). Για την ύπαρξη θεού (ή όχι) όμως, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ δυνατόν να υπάρξει τέτοια γνωμάτευση.

Σταύρο, έχεις δίκιο που το παρεξήγησες γιατί δε το έγραψα με λεπτομέρεια. Δεν εννοούσα ότι υπάρχει μεζούρα αλλά εμείς δεν έχουμε. Εννοούσα ότι δεν υφίσταται μεζούρα. Ο άνθρωπος δε την έχει δημιουργήσει ακόμα βρε αδερφέ. Σαν υπόθεση εργασίας με λίγα λόγια.  Τι ήθελα να πω με αυτό το παράδειγμα... Ότι και στην περίπτωση που συζητάμε, δηλαδή την ύπαρξη Θεού, δεν έχουμε "μεζούρα"=μέθοδο απόδειξης. Και ΟΚ εδώ θα μου αντιτείνεις ότι αφού δεν έχουμε μεζούρα για τους φαλλούς μας (προφανώς χρησιμοποίησα το παράδειγμα αυτό και για χαβαλέ *P), διευθετούμε το "πρόβλημα" οπτικά.
Κάπως έτσι προσεγγίζεται και το θέμα που μας ενδιαφέρει εδώ από τους άθεους. Κατά τη γνώμη μου λανθασμένα. Δηλαδή ο άθεος θα πει: "Θεός δεν υπάρχει αφού δε τον βλέπω". Λογικό συμπέρασμα. Ο ένθεος (ρομαντικός, αγαθιάρης, κουτός ή όπως αλλιώς θέλετε) θα πει: "Θεός υπάρχει αλλά δε τον βλέπω. Όμως δεν είναι εκεί για να τον βλέπω εγώ αλλά για να με βλέπει εκείνος". Παράλογο συμπέρασμα. Πρόσεξε όμως γιατί η γραμμή που χωρίζει λογικό και παράλογο είναι λεπτή. Στην πορεία θα φανεί καλύτερα πως το εννοώ...

ΟΜΩΣ, για πάρα πολλά πράγματα την ύπαρξη των οποίων μερικοί άνθρωποι υποστηρίζουν, δεν είναι δυνατό να υπάρχει απόδειξη περί της ΜΗ ύπαρξής τους. Σαν παραδείγματα τέτοιων μπορώ να σου πω τα UFO, τις νεράιδες, τον άγιο Βασίλη (που φέρνει δώρα καβάλα στο έλκηθρο), τους νεφελίμ, τους ελοχίμ, τους καλικάντζαρους, και ΚΑΘΕ λέξη που ακούγεται εύηχη, αλλά δεν έχει καμία έννοια. Στο παρελθόν είχα δώσει παραδείγματα τέτοιων, που δε τις θυμάμαι πια.  Ο καθένας μπορεί να υποστηρίζει την ύπαρξη Σοντζέλ, Ρεβικάρ, Τεσμιτών, Ξαγοριάνων, καί ότι άλλο μπορείς να φανταστείς, και να στήνει γύρω απ’ αυτά θεωρίες και ιστορίες ύπαρξης και εμφάνισής τους.  Αυτό ΔΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ότι αυτοί έχουν δίκιο (και ότι τα πράματα είναι όντως έτσι), και ότι οι άλλοι, αυτοί που λένε: “μα τι είναι αυτά που λέτε ρε παιδιά!” πρέπει (και έχουν την υποχρέωση) να αποδείξουν τη ΜΗ ύπαρξή τους.

Σταύρο, εδώ συγκρίνεις ανόμοια πράγματα. Ο Θεός δεν έχει καμία σχέση με κάποια απ’τα "στοιχειά" που ανέφερες. Μην ανακατεύεις το φολκλόρ ή την επιστημονική φαντασία με το θείο (όχι τον μπάρμπα ) μόνο και μόνο επειδή και αυτό ακούγεται εξωπραγματικό. Κατά τ’άλλα υπάρχει ό,τι αναφέρεται στην Αγία Γραφή.
Και επίσης κάποιος που πιστεύει στο Θεό δε σημαίνει αυτόματα ότι πιστεύει σε οτιδήποτε υπερφυσικό. Η ύπαρξη Θεού δεν κάνει πιθανή και την ύπαρξη καλικάντζαρων, βρυκολάκων, λυκανθρώπων, κλπ. (αυτά τα τελευταία πάντως που αναφέρεις πρώτη φορά τ’ακούω ).

Η αναφορά μου στον όρο “ενδείξεις” πράγματι έγινε και μπορώ να σου πω το γιατί:  ΔΕΝ είναι αυτός που λες. 
Ο λόγος είναι ότι όταν (σαν παιδί κι εγώ, “γαλουχημένος” με την πεποίθηση περί θεού, χριστού, κλπ), μεγάλωσα, και άρχισα να αμφισβητώ τα πάντα γύρω μου, και να τα ψάχνω, δεν βρέθηκε ΟΥΤΕ ΜΙΑ ένδειξη που να συντείνει στην ύπαρξή του.  Βεβαίως, είναι αστείο το να μιλάμε για απόδειξη.  Βεβαίως και δεν υπάρχει τέτοια. 

Τι ένδειξη ακριβώς ψάχνεις Σταύρο; Όραμα; Θαύμα; Δεν είναι τόσο εύκολο. Σκέψου ότι μπορεί να είχες ένδειξη αλλά να το θεώρησες τυχαίο γεγονός. Σκέψου ότι μπορεί να μη ζήτησες ποτέ τη βοήθεια του Θεού. Τελοσπάντων, δέχομαι ότι δεν είχες ενδείξεις.
Εγώ απ’την άλλη είχα. Δε μιλάω για θαύματα ούτε οράματα. Μιλάω όμως για φαινόμενα ανεξήγητα που δεν μπορούν να είναι απλές συμπτώσεις. Αυτά και το κλείνω εδώ για να μην νομίζετε ότι το παίζω εκλεκτός του Θεού. Πίστεψέ με στη ζωή μου έχουν συμβεί και πολλά δυσάρεστα αλλά εκεί είναι η "μαγκιά". Να μη χάνεις την πίστη σου όταν όλα σου πάνε στραβά.

Δυστυχώς, φίλε μου Βυζολάγνε, κάνεις ΚΑΙ ΠΑΛΙ λάθος.
Ολόκληρη η θεωρία της πίστης ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ πάνω στο φόβο. Όχι στο φόβο για το θεό (αυτός είναι πανάγαθος, γιατί να τον φοβάσαι?), αλλά στο φόβο του θανάτου.  Και γενικότερα στην έννοια “φόβος”.  Λες: “Δε φοβάμαι, ελπίζω”.  Μα “ελπίζεις”, σε ΤΙ?  Κι αν δε φοβάσαι τίποτα (και δε σε βασανίζει και τίποτα), τότε ΓΙΑΤΙ χρειάζεται να “ελπίζεις” σε κάτι?  ΤΙ μπορεί να είναι αυτό?

Ο φόβος του θανάτου τι σχέση έχει; Η θρησκεία δε μπορεί να σε κάνει να μη φοβάσαι το θάνατο. Ο καθένας μπορεί να λέει ότι δε φοβάται το θάνατο και πράγματι τι νόημα έχει να φοβάσαι το αναπόφευκτο; Είναι ωστόσο δύσκολο να συμβιβαστείς με την ιδέα και πιστεύω συμφωνείς μαζί μου. Όσο και να ελπίζεις στη μετά θάνατον ζωή (εδώ έρχεται η ελπίδα), το θάνατο θα τον φοβάσαι. Κι αυτό γιατί πολύ απλά την επίγεια ζωή έχεις γνωρίσει και φοβάσαι να τη χάσεις. Φοβάσαι το άγνωστο. Και αυτό ισχύει για όλους ανεξαιρέτως. Και όλοι ανεξαιρέτως φοβόμαστε. Δεν εννοώ ότι είμαστε φοβιτσιάρηδες. Ο γονιός, ας πούμε, δε φοβάται για το παιδί του; Το καμάκι δε φοβάται μη φάει χυλόπιτα (χούμορ κάνω χούμορ );
Και επίσης ρωτάς σε τι ελπίζω. Και σου απαντώ ότι ελπίζω σε άνωθεν βοήθεια σε μια δύσκολη στιγμή. Ελπίζω ότι θα ανταμειφθώ ζων ή θανών για την ενάρετον ζωή μου (λέμε τώρα ). Αυτό δε σημαίνει ότι οι θρησκευόμενοι τα περιμένουμε όλα απ’το Θεό. Απευθυνόμαστε στο Θεό για κάτι που είναι πάνω απ’το χέρι μας. Και ξέρεις τι γίνεται; Ακόμα κι αν έχεις δίκιο και δεν υπάρχει Θεός δες το σαν αυθυποβολή. Περισσότερα κερδίζεις ελπίζοντας παρά χάνεις πιστεύω. Καλή είναι η ελπίδα αρκεί να μη λένε έτσι την πεθερά σου ( ).

Η ερώτηση “γιατί υπάρχει δυστυχία?” είναι άσχετη με το θέμα. Εξαρτάται το πως ορίζει κανείς τη δυστυχία και την ευτυχία. Δεν έχει να κάνει με την ύπαρξη ή όχι θεού.  Η δυστυχία και η ευτυχία καθορίζονται από τον ίδιο τον καθένα άνθρωπο, και όχι από άλλους, άσχετους με αυτόν παράγοντες.

Δεν είναι άσχετη με το θέμα η δυστυχία. Αμφιβάλλεις ότι ένα ποσοστό στράφηκε στον αθεϊσμό γιατί απογοητεύτηκε; Μήπως διότι συνέδεσε αυτά τα δυο πράγματα;

Για να ενισχύσω την άποψή μου περί “φόβου” (και καλλιέργειας αυτού) σε προτρέπω να κάτσεις να ακούσεις μερικές ώρες τους δυο σταθμούς FM που έχει η Εκκλησία στην Αττική. 89,5 και 91,2 Mhz, ΙΔΙΩΣ τον δεύτερο, που είναι η Πειραϊκή εκκλησία.  Τότε θα καταλάβεις πως δουλεύει ο μηχανισμός της καλλιέργειας ΦΟΒΟΥ στους ανθρώπους, στον οποίο στηρίζεται όλο αυτό το οικοδόμημα.
(Λάβε υπ’ όψη σου ότι εγώ τους ακούω αρκετά).

Χλωμό το βλέπω ν’αντέξω. Δεν έχω λόγο ν’αμφιβάλλω πάντως γι’αυτό που λες.

Μπορείς να έχεις πρότυπο όποιον θέλεις. Η λύση όμως (για την πραγματική απελευθέρωση του κάθε ανθρώπου) δεν είναι η “υποταγή” σε αρχές προτύπων.  Η λύση είναι η δημιουργία της πεποίθησης ότι είμαι αυτό που είμαι (που ΕΓΩ το διαμορφώνω, και όχι κάποιος άλλος), και καλός είμαι έτσι όπως είμαι.  Διδασκαλίες έχουν κυκλοφορήσει πολλές, και είτε έχουν γραφτεί από έναν, είτε από “κογκλάβια”, όπως στην περίπτωση του χριστιανισμού.  Και ο Μάρξ έγραψε διδαχές και αρχές.  Και αν τις αναλύσεις, δεν είναι κακές. Αυτό τι σημαίνει, ότι όσοι ακολουθούν τις αρχές του Μάρξ είναι σωστοί?

Ο Θεάνθρωπος (κατά τους Χριστιανούς ντε μη βαράς) δε μπορεί να είναι ένα οποιοδήποτε πρότυπο. Και όταν λέω πρότυπο δεν εννοώ ότι μπορώ να του μοιάσω. Κανείς δε μπορεί. Η διδασκαλία του είναι αυτή που αν την ακολουθείς πιστά θα γίνεις πρότυπο ανθρώπου. Και η διδασκαλία αυτή δεν έχει σχέση με τις θεωρίες του Μάρξ και του όποιου Μάρξ. Είναι πολύ βαθύτερη.

Το εάν ο Jesus ήταν υπαρκτό ή όχι πρόσωπο, μικρή σημασία έχει.  Και αν ήταν, ο ίδιος δεν άφησε ΤΙΠΟΤΑ γραπτό (όπως άλλοι έκαναν).

Επίσης, το ότι ο ίδιος ο Χριστός δεν έγραψε κάτι τι σημαίνει; Ο Χριστός δεν ήρθε για να γράψει την αυτοβιογραφία του αλλά για να πράξει. Τα έργα και οι ημέρες του καταγράφηκαν από τρίτους. Αν τα είχε γράψει ο ίδιος μπορεί και να τον κατηγορούσαν για μυθομανή ξέρεις.

Και ορθώς δεν το πιστεύεις.  Γιατί ο άνθρωπος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ το ανώτερο ον (ή μάλλον “είδος” από τα έμβια όντα), για να είμαστε ακριβείς.
Είναι ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ γνωστό πια (τα έχω ξαναγράψει αυτά και με κουράζει να επαναλαμβάνομαι, αλλά αυτή είναι η ουσία) ότι η ζωή σε αυτό τον πλανήτη ξεκίνησε πριν από περίπου 3 δισεκ. χρόνια, και ήταν οργανισμός μονοκύτταρος. Ο οργανισμός εξελίχτηκε, και με μεταλλάξεις σχηματίστηκαν τα διάφορα είδη.
Πριν από 2-4 εκατ. χρόνια πρέπει να έγινε η μετάλλαξη που “διαχώρισε” το είδος άνθρωπος από τον πρόγονό του.

Σταύρο, όταν είπα ανώτερο ον εννοούσα θείο ον, άφθαρτο, ζωοποιό. Όχι ότι δε το κατάλαβες φυσικά ( ;)). Η επιστημονική θεωρία της εξέλιξης που περιέγραψες είναι λογικοφανής. Όσο φυσιολογική όμως ακούγεται άλλο τόσο αφύσικη είναι αν το καλοσκεφτείς. Δηλαδή αυτός ο μονοκύτταρος οργανισμός απ’τον οποίο προήλθαν τα πάντα από πού προήλθε; Πώς είναι δυνατόν από έναν κοινό πρόγονο να προήλθαν τόσες διαφορετικές μορφές ζωής; Και πώς γίνεται το κάθε είδος να εξελίσσεται από μόνο του; Μήπως τελικά όλα δημιουργήθηκαν από ένα "αόρατο χέρι"; Δεν ξέρω... Ρωτάω...
Ακόμα και αν απορρίπτεις το Χριστιανικό δόγμα περί πρωτόπλαστων, βλέπεις ότι η γένεση είναι ένα μυστήριο. Είτε λοιπόν δεχτείς την επιστημονική, είτε τη θεολογική ερμηνεία υπάρχουν γκρίζες ζώνες. Η αβεβαιότητα υπάρχει, δηλαδή, ούτως ή άλλως και αυτό εννοούσα όταν έλεγα ότι η γραμμή που χωρίζει λογικό και παράλογο, φυσικό και υπερφυσικό είναι λεπτή.

Και πάλι, Βύζο μου, το παράδειγμά σου είναι αποτυχημένο (και για τον ίδιο μάλιστα λόγο):  Επαναλαμβάνω:  ΕΙΝΑΙ δυνατό να υπάρξει μια αδιαμφισβήτητη και αντικειμενική κρίση / γνωμάτευση / μαρτυρία για το αν υπάρχει ή όχι περίπτερο.  Με διάφορους τρόπους:  Α) Περπατάς όλα τα γύρω τετράγωνα και βλέπεις, Β) Νοικιάζεις ελικόπτερο και κοιτάς από πάνω, Γ) Μπαίνεις στο Earth Google και κοιτάς το μέρος, και ίσως και άλλοι.

Μα δεν εννοούσα ότι είναι το ίδιο πιθανή η ύπαρξη περιπτέρου με την ύπαρξη Θεού. Το έγραψα και στο πόστ εξάλλου. Το παράδειγμα αυτό έχει να κάνει με τη φιλοσοφία απάντησης σε ερωτήματα που δεν είμαστε σίγουροι. Στο ερώτημα αν υπάρχει περίπτερο τη δεδομένη στιγμή που μας ζητά την πληροφορία ο περαστικός πάλι δεν είμαστε σίγουροι. Γιατί εκείνη τη στιγμή ούτε θα περπατήσουμε όλα τα τετράγωνα, ούτε θα νοικιάσουμε ελικόπτερο για να του απαντήσουμε. Μπορεί λοιπόν στο οπτικό μας πεδίο να μην υπάρχει περίπτερο αλλά στη γωνία στα 10 βήματα να υπάρχει και να μη μπορούμε να το δούμε. Εκεί λοιπόν τι απαντάμε στον περαστικό; Το σωστό δε θα ήταν να πούμε "Δεν είμαι σίγουρος";
Ξέρεις, γενικά υπάρχει το σύνδρομο της παντογνωσίας (ή ξερολίασης). Επειδή δε θέλουμε οι άλλοι να μας πουν άσχετους ή ανενημέρωτους ή αμαθής, προτιμούμε την λάθος απάντηση απ’την μη απάντηση. Και στην περίπτωση που συζητάμε ενώ υπάρχει η αβεβαιότητα, εκφράζονται πολλάκις δογματικές απόψεις του στυλ ΥΠΑΡΧΕΙ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Δε λέω να μην υποστηρίζει ο καθένας τη θέση του αλλά πολλές φορές παρασυρόμαστε και εκφράζουμε ΑΒΕΒΑΙΗ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ.

Το θέμα όμως ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ εκεί. 
Το θέμα είναι ως εξής:  Έχεις δει τι είναι πίσω από τη γωνία, και ΞΕΡΕΙΣ ότι δεν υπάρχει περίπτερο.  Σε σταματάει λοιπόν κάποιος και σε ρωτάει:  “Με συγχωρείτε, ξέρετε αν το περίπτερο πίσω από τη γωνία είναι ανοικτό τώρα?”  Τότε τι του απαντάς?  Ούτε ναι, ούτε όχι μπορείς να απαντήσεις.  Η μόνη σωστή απάντηση είναι:
“Δεν υπάρχει περίπτερο πίσω από τη γωνία”.
Στη δικιά μου περίπτωση (της αθεϊας) δεν ισχύει αυτό.  ΚΑΝΕΙΣ δεν κερδίζει.
Αν κερδίζει κάτι κάποιος, αυτός είναι μόνο ο ίδιος ο μεταπεισθείς.

Νομίζω ότι μόλις εκφράστηκες με αβέβαιη βεβαιότητα. Γιατί κερδίζει οπωσδήποτε ο μεταπεισθείς; Και πώς είσαι σίγουρος ότι δεν υπάρχει "περίπτερο" (προφανώς αλλού το πήγαινες); Κι αν τελικά υπάρχει Θεός;

Δεν είναι θέμα “σκληρότητας”.  Είναι θέμα τεκμηρίωσης.  Σημείωσε, ότι τις συζητήσεις αυτές τις έχω κάνει χρόνια πριν και με αρχιεπίσκοπο (ακόμα εν ενεργεία είναι) και δεν είχε τίποτα (κανένα επιχείρημα) να μου πει για να “τεκμηριώσει” αυτά που μου έλεγε.  Δεν ξέρω αν τον έπεισα εγώ.

Όταν λες επιχείρημα εννοείς απόδειξη; Αφού συμφωνήσαμε ότι δεν υπάρχει. Ακόμα λοιπόν και ένας αρχιεπίσκοπος δε θα μπορούσε να τεκμηριώσει αναμφίβολα την ύπαρξη Θεού. Και εδώ που τα λέμε, δε μου φαίνεσαι για άνθρωπος που θα μπορούσες να πειστείς με απλά επιχειρήματα.

Ναι, αλλά αυτό το περί “αδύναμου χαρακτήρα” απορώ πως δε το συνδέεις με το φόβο που λέγαμε...  Οι αδύναμοι φοβούνται, οι “δυνατοί” δεν...

Τα είπαμε αυτά. Κανείς δεν είναι υπεράνθρωπος και είναι φυσιολογικό να έχουμε φοβίες. Το ζήτημα είναι να μη ζεις μες στο φόβο.

Αν αναφέρεσαι στα παραμύθια (που το τάϊσαν), συμφωνούμε.
Επίσης:  Αν διαχωρίζεις “το ποίμνιο” σε ποσοστά, και λες “μερικοί έφαγαν, μερικοί όχι”, για το μεν χρήμα μπορεί να ισχύει.  Για τα παραμύθια όμως, όχι.  Γιατί είτε είναι παραμύθια αυτές οι θεωρίες, είτε δεν είναι.  Για όλους τους ανθρώπους, μια είναι η εκδοχή (και η αλήθεια):  Είτε είναι παραμύθια όλα αυτά, είτε δεν είναι.  Δε μπορεί για τους μισούς να είναι και για τους άλλους μισούς όχι. Δεν το καταλαβαίνεις?

Τον όρο παραμυθιάστηκαν τον έβαλα μέσα σε εισαγωγικά αν πρόσεξες. Καταρχήν, για μένα δεν είναι παραμύθι. Πώς θα μπορούσε όμως κάποιος να "παραμυθιαστεί" με την αλήθεια; Μα να την πάρει έτοιμη χωρίς να την ψάξει. Ας πούμε για παράδειγμα πως μας ρωτάει ένα μικρό παιδί: "Βύζε, Σταύρο υπάρχει Θεός;" και του πω εγώ "Βεβαίως και υπάρχει" ή εσύ "Φυσικά και δεν υπάρχει", τότε το παιδί θα πιστέψει έναν απ’τους δυο μας.
Ουσιαστικά όμως το παιδί το παραμυθιάσαμε ή το προσηλυτίσαμε γιατί του είπαμε τη μισή αλήθεια. Αν το παιδί δεν κάτσει ποτέ μόνο του να βρει την άλλη μισή, θα δηλώνει απλά θεϊστής ή αθεϊστής όχι επειδή το πιστεύει πραγματικά αλλά επειδή κάποιοι του πιπίλισαν το μυαλό. Θα έχει πέσει θύμα προπαγάνδας αν προτιμάς και αυτή είναι η παγίδα.

Τέλος, ο αριθμός των ανθρώπων που πίστεψαν (ή το ποσοστό), δε μπορεί να αποτελέσει επιχείρημα ορθότητας. Οι μουσουλμάνοι είναι ένα επίσης πολύ μεγάλο ποσοστό.  Οι ακολουθήσαντες τον Χίτλερ στην προπολεμική Γερμανία, ήταν η πλειοψηφία των Γερμανών.  Όλοι αυτοί έχουν δίκιο επειδή είναι πολλοί?

Πρώτον, όσον αφορά τη μουσουλμανική θρησκεία, είναι συγκεντρωμένη σε μια ευρεία αλλά συγκεκριμένη περιοχή του κόσμου όπου υπάρχουν πολύ περισσότερες πολιτιστικές ομοιότητες από τις χώρες στις οποίες απαντάται ο Χριστιανισμός. Η χριστιανική θρησκεία είναι τόσο διάσπαρτη γεωγραφικά που μόνο αυτή μπορεί να χαρακτηριστεί οικουμενική. Εξάλλου Χριστιανοί υπάρχουν στις περισσότερες χώρες του κόσμου έστω και ως ένα μικρό ποσοστό σε κάποιες. Απόδειξη ορθότητας δεν είναι φυσικά αλλά κάτι σημαίνει δε νομίζεις;
Και μη μου πεις πάλι είναι πολλά τα λεφτά (Άρη ). Αν πάμε πίσω στο χρόνο και στους πρώτους Χριστιανούς που θυσίαζαν τη ζωή τους, υπήρχε καμία εμπορευματοποίηση της θρησκείας; To τι έγινε μεταγενέστερα δεν είναι σωστό να το χρεωθεί η Χριστιανική θρησκεία αλλά αυτοί που υποτίθεται ότι εκπροσωπούσαν τον Κύριο.
Τώρα ο Χίτλερ είναι άλλο καπέλο. Ένας συγκεκριμένος λαός τον πίστεψε και κατά κοινή ομολογία ήταν ένας παράφρων. Άσε που όποιος δεν πίστευε με το καλό επιστρατεύονταν και άλλα μέσα. Ο Χριστός ήταν παράφρων; Έβλαψε κανέναν; Εξανάγκασε κανέναν να τον πιστέψει;

Αυτό που θα άξιζε να εξετάσεις είναι το ΓΙΑΤΙ βρίσκεται η πίστη στην “καρδιά” σου. Τι σε έκανε να καταλήξεις να την βάλεις εκεί. Δεν αμφιβάλλω ότι έτσι είναι, και ότι η πίστη σου δεν έχει να κάνει με την τσέπη σου.

Αφού δεν είναι στην τσέπη επειδή δεν έχω οικονομικό συμφέρον, αφού δεν είναι στο μυαλό επειδή είναι "παράλογο", τότε πού θα είναι; Τώρα βέβαια "στην καρδιά" είναι τρόπος του λέγειν. Όλα στο μυαλό μας είναι. Αυτό σκέφτεται. Απλά στη θρησκεία υπάρχει και ο συναισθηματικός παράγοντας και γι’αυτό χρησιμοποιώ αυτή την έκφραση.
 

Τελικά υπάρχει περίπτερο?

Η "νεκροψία" θα δείξει...

Αυτά ως απάντηση σε όσα έγραψες.
Φαντάζομαι κούρασα και πολλοί θα πουν ότι λέω τα ίδια και τα ίδια. Φοβάμαι όμως ότι γενικά κούρασε το θέμα. Το θρέντ αυτό πολλές φορές παίρνει οπαδική χροιά με ύβρεις, ειρωνίες και μισαλλόδοξες κορόνες. Περίπτωση να καταλήξουμε αν υπάρχει Θεός ή όχι δεν υφίσταται. Σκοπός της συζήτησης δε μπορεί να είναι αυτός. Είναι ουτοπικό.
Για μένα προσωπικά σκοπός αυτής της κουβέντας πρέπει να είναι ο ΑΛΛΗΛΟΣΕΒΑΣΜΟΣ. Ο καθένας έχει τα πιστεύω του και από τη στιγμή που τον γεμίζουν και τον κάνουν καλύτερο άνθρωπο καλώς τα έχει. Εξάλλου όλοι είμαστε μοναδικοί και αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά τον κόσμο γύρω μας. Από τη στιγμή λοιπόν που αποδείξεις δεν υπάρχουν, δε μπορούμε να μειώνουμε τον άλλο ό,τι κι αν πιστεύει.
Καλοπροαίρετη κριτική μπορεί να γίνεται για να προβληματιζόμαστε κιόλας αλλά θα συμφωνήσεις μαζί μου ότι κάποιες φορές είναι κακοπροαίρετη. Ίσως κι εγώ να έχω υποπέσει σ’αυτό το ατόπημα, αλλά το έκανα όταν και ο άλλος ήταν κακοπροαίρετος απέναντί μου. Η φαγωμάρα είναι χαρακτηριστικό του έλληνα απ’τα αρχαία χρόνια και φαίνεται περίτρανα και εδώ. Ας μην κάνουμε κι αυτό το θέμα όπως το "Τι τρέχει με τις ελλεεινίδες;". Κρίμα είναι...

Υ.Γ. Σόρρυ για τη γκουμούτσα αλλά ήθελα να δω πόσο μεγάλο θα βγει! Ξέρω ξέρω είμαι για πολλές φάπες! Πολύ φοβούμαι (ο φόβος που λέγαμε) ότι η απάντησή σου Σταύρο θα’ναι μεγαλύτερη!!!

 

[dimitrakis29]

Σταύρο, έχεις δίκιο που το παρεξήγησες γιατί δε το έγραψα με λεπτομέρεια. Δεν εννοούσα ότι υπάρχει μεζούρα αλλά εμείς δεν έχουμε. Εννοούσα ότι δεν υφίσταται μεζούρα. Ο άνθρωπος δε την έχει δημιουργήσει ακόμα βρε αδερφέ. Σαν υπόθεση εργασίας με λίγα λόγια.  Τι ήθελα να πω με αυτό το παράδειγμα... Ότι και στην περίπτωση που συζητάμε, δηλαδή την ύπαρξη Θεού, δεν έχουμε "μεζούρα"=μέθοδο απόδειξης. Και ΟΚ εδώ θα μου αντιτείνεις ότι αφού δεν έχουμε μεζούρα για τους φαλλούς μας (προφανώς χρησιμοποίησα το παράδειγμα αυτό και για χαβαλέ *P), διευθετούμε το "πρόβλημα" οπτικά.
Κάπως έτσι προσεγγίζεται και το θέμα που μας ενδιαφέρει εδώ από τους άθεους. Κατά τη γνώμη μου λανθασμένα. Δηλαδή ο άθεος θα πει: "Θεός δεν υπάρχει αφού δε τον βλέπω". Λογικό συμπέρασμα. Ο ένθεος (ρομαντικός, αγαθιάρης, κουτός ή όπως αλλιώς θέλετε) θα πει: "Θεός υπάρχει αλλά δε τον βλέπω. Όμως δεν είναι εκεί για να τον βλέπω εγώ αλλά για να με βλέπει εκείνος". Παράλογο συμπέρασμα. Πρόσεξε όμως γιατί η γραμμή που χωρίζει λογικό και παράλογο είναι λεπτή. Στην πορεία θα φανεί καλύτερα πως το εννοώ...

Σταύρο, εδώ συγκρίνεις ανόμοια πράγματα. Ο Θεός δεν έχει καμία σχέση με κάποια απ’τα "στοιχειά" που ανέφερες. Μην ανακατεύεις το φολκλόρ ή την επιστημονική φαντασία με το θείο (όχι τον μπάρμπα ) μόνο και μόνο επειδή και αυτό ακούγεται εξωπραγματικό. Κατά τ’άλλα υπάρχει ό,τι αναφέρεται στην Αγία Γραφή.
Και επίσης κάποιος που πιστεύει στο Θεό δε σημαίνει αυτόματα ότι πιστεύει σε οτιδήποτε υπερφυσικό. Η ύπαρξη Θεού δεν κάνει πιθανή και την ύπαρξη καλικάντζαρων, βρυκολάκων, λυκανθρώπων, κλπ. (αυτά τα τελευταία πάντως που αναφέρεις πρώτη φορά τ’ακούω ).

Τι ένδειξη ακριβώς ψάχνεις Σταύρο; Όραμα; Θαύμα; Δεν είναι τόσο εύκολο. Σκέψου ότι μπορεί να είχες ένδειξη αλλά να το θεώρησες τυχαίο γεγονός. Σκέψου ότι μπορεί να μη ζήτησες ποτέ τη βοήθεια του Θεού. Τελοσπάντων, δέχομαι ότι δεν είχες ενδείξεις.
Εγώ απ’την άλλη είχα. Δε μιλάω για θαύματα ούτε οράματα. Μιλάω όμως για φαινόμενα ανεξήγητα που δεν μπορούν να είναι απλές συμπτώσεις. Αυτά και το κλείνω εδώ για να μην νομίζετε ότι το παίζω εκλεκτός του Θεού. Πίστεψέ με στη ζωή μου έχουν συμβεί και πολλά δυσάρεστα αλλά εκεί είναι η "μαγκιά". Να μη χάνεις την πίστη σου όταν όλα σου πάνε στραβά.

Ο φόβος του θανάτου τι σχέση έχει; Η θρησκεία δε μπορεί να σε κάνει να μη φοβάσαι το θάνατο. Ο καθένας μπορεί να λέει ότι δε φοβάται το θάνατο και πράγματι τι νόημα έχει να φοβάσαι το αναπόφευκτο; Είναι ωστόσο δύσκολο να συμβιβαστείς με την ιδέα και πιστεύω συμφωνείς μαζί μου. Όσο και να ελπίζεις στη μετά θάνατον ζωή (εδώ έρχεται η ελπίδα), το θάνατο θα τον φοβάσαι. Κι αυτό γιατί πολύ απλά την επίγεια ζωή έχεις γνωρίσει και φοβάσαι να τη χάσεις. Φοβάσαι το άγνωστο. Και αυτό ισχύει για όλους ανεξαιρέτως. Και όλοι ανεξαιρέτως φοβόμαστε. Δεν εννοώ ότι είμαστε φοβιτσιάρηδες. Ο γονιός, ας πούμε, δε φοβάται για το παιδί του; Το καμάκι δε φοβάται μη φάει χυλόπιτα (χούμορ κάνω χούμορ );
Και επίσης ρωτάς σε τι ελπίζω. Και σου απαντώ ότι ελπίζω σε άνωθεν βοήθεια σε μια δύσκολη στιγμή. Ελπίζω ότι θα ανταμειφθώ ζων ή θανών για την ενάρετον ζωή μου (λέμε τώρα ). Αυτό δε σημαίνει ότι οι θρησκευόμενοι τα περιμένουμε όλα απ’το Θεό. Απευθυνόμαστε στο Θεό για κάτι που είναι πάνω απ’το χέρι μας. Και ξέρεις τι γίνεται; Ακόμα κι αν έχεις δίκιο και δεν υπάρχει Θεός δες το σαν αυθυποβολή. Περισσότερα κερδίζεις ελπίζοντας παρά χάνεις πιστεύω. Καλή είναι η ελπίδα αρκεί να μη λένε έτσι την πεθερά σου ( ).

Δεν είναι άσχετη με το θέμα η δυστυχία. Αμφιβάλλεις ότι ένα ποσοστό στράφηκε στον αθεϊσμό γιατί απογοητεύτηκε; Μήπως διότι συνέδεσε αυτά τα δυο πράγματα;

Χλωμό το βλέπω ν’αντέξω. Δεν έχω λόγο ν’αμφιβάλλω πάντως γι’αυτό που λες.

Ο Θεάνθρωπος (κατά τους Χριστιανούς ντε μη βαράς) δε μπορεί να είναι ένα οποιοδήποτε πρότυπο. Και όταν λέω πρότυπο δεν εννοώ ότι μπορώ να του μοιάσω. Κανείς δε μπορεί. Η διδασκαλία του είναι αυτή που αν την ακολουθείς πιστά θα γίνεις πρότυπο ανθρώπου. Και η διδασκαλία αυτή δεν έχει σχέση με τις θεωρίες του Μάρξ και του όποιου Μάρξ. Είναι πολύ βαθύτερη.

Επίσης, το ότι ο ίδιος ο Χριστός δεν έγραψε κάτι τι σημαίνει; Ο Χριστός δεν ήρθε για να γράψει την αυτοβιογραφία του αλλά για να πράξει. Τα έργα και οι ημέρες του καταγράφηκαν από τρίτους. Αν τα είχε γράψει ο ίδιος μπορεί και να τον κατηγορούσαν για μυθομανή ξέρεις.

Σταύρο, όταν είπα ανώτερο ον εννοούσα θείο ον, άφθαρτο, ζωοποιό. Όχι ότι δε το κατάλαβες φυσικά ( ;)). Η επιστημονική θεωρία της εξέλιξης που περιέγραψες είναι λογικοφανής. Όσο φυσιολογική όμως ακούγεται άλλο τόσο αφύσικη είναι αν το καλοσκεφτείς. Δηλαδή αυτός ο μονοκύτταρος οργανισμός απ’τον οποίο προήλθαν τα πάντα από πού προήλθε; Πώς είναι δυνατόν από έναν κοινό πρόγονο να προήλθαν τόσες διαφορετικές μορφές ζωής; Και πώς γίνεται το κάθε είδος να εξελίσσεται από μόνο του; Μήπως τελικά όλα δημιουργήθηκαν από ένα "αόρατο χέρι"; Δεν ξέρω... Ρωτάω...
Ακόμα και αν απορρίπτεις το Χριστιανικό δόγμα περί πρωτόπλαστων, βλέπεις ότι η γένεση είναι ένα μυστήριο. Είτε λοιπόν δεχτείς την επιστημονική, είτε τη θεολογική ερμηνεία υπάρχουν γκρίζες ζώνες. Η αβεβαιότητα υπάρχει, δηλαδή, ούτως ή άλλως και αυτό εννοούσα όταν έλεγα ότι η γραμμή που χωρίζει λογικό και παράλογο, φυσικό και υπερφυσικό είναι λεπτή.

Μα δεν εννοούσα ότι είναι το ίδιο πιθανή η ύπαρξη περιπτέρου με την ύπαρξη Θεού. Το έγραψα και στο πόστ εξάλλου. Το παράδειγμα αυτό έχει να κάνει με τη φιλοσοφία απάντησης σε ερωτήματα που δεν είμαστε σίγουροι. Στο ερώτημα αν υπάρχει περίπτερο τη δεδομένη στιγμή που μας ζητά την πληροφορία ο περαστικός πάλι δεν είμαστε σίγουροι. Γιατί εκείνη τη στιγμή ούτε θα περπατήσουμε όλα τα τετράγωνα, ούτε θα νοικιάσουμε ελικόπτερο για να του απαντήσουμε. Μπορεί λοιπόν στο οπτικό μας πεδίο να μην υπάρχει περίπτερο αλλά στη γωνία στα 10 βήματα να υπάρχει και να μη μπορούμε να το δούμε. Εκεί λοιπόν τι απαντάμε στον περαστικό; Το σωστό δε θα ήταν να πούμε "Δεν είμαι σίγουρος";
Ξέρεις, γενικά υπάρχει το σύνδρομο της παντογνωσίας (ή ξερολίασης). Επειδή δε θέλουμε οι άλλοι να μας πουν άσχετους ή ανενημέρωτους ή αμαθής, προτιμούμε την λάθος απάντηση απ’την μη απάντηση. Και στην περίπτωση που συζητάμε ενώ υπάρχει η αβεβαιότητα, εκφράζονται πολλάκις δογματικές απόψεις του στυλ ΥΠΑΡΧΕΙ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Δε λέω να μην υποστηρίζει ο καθένας τη θέση του αλλά πολλές φορές παρασυρόμαστε και εκφράζουμε ΑΒΕΒΑΙΗ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ.

Νομίζω ότι μόλις εκφράστηκες με αβέβαιη βεβαιότητα. Γιατί κερδίζει οπωσδήποτε ο μεταπεισθείς; Και πώς είσαι σίγουρος ότι δεν υπάρχει "περίπτερο" (προφανώς αλλού το πήγαινες); Κι αν τελικά υπάρχει Θεός;

Όταν λες επιχείρημα εννοείς απόδειξη; Αφού συμφωνήσαμε ότι δεν υπάρχει. Ακόμα λοιπόν και ένας αρχιεπίσκοπος δε θα μπορούσε να τεκμηριώσει αναμφίβολα την ύπαρξη Θεού. Και εδώ που τα λέμε, δε μου φαίνεσαι για άνθρωπος που θα μπορούσες να πειστείς με απλά επιχειρήματα.

Τα είπαμε αυτά. Κανείς δεν είναι υπεράνθρωπος και είναι φυσιολογικό να έχουμε φοβίες. Το ζήτημα είναι να μη ζεις μες στο φόβο.

Τον όρο παραμυθιάστηκαν τον έβαλα μέσα σε εισαγωγικά αν πρόσεξες. Καταρχήν, για μένα δεν είναι παραμύθι. Πώς θα μπορούσε όμως κάποιος να "παραμυθιαστεί" με την αλήθεια; Μα να την πάρει έτοιμη χωρίς να την ψάξει. Ας πούμε για παράδειγμα πως μας ρωτάει ένα μικρό παιδί: "Βύζε, Σταύρο υπάρχει Θεός;" και του πω εγώ "Βεβαίως και υπάρχει" ή εσύ "Φυσικά και δεν υπάρχει", τότε το παιδί θα πιστέψει έναν απ’τους δυο μας.
Ουσιαστικά όμως το παιδί το παραμυθιάσαμε ή το προσηλυτίσαμε γιατί του είπαμε τη μισή αλήθεια. Αν το παιδί δεν κάτσει ποτέ μόνο του να βρει την άλλη μισή, θα δηλώνει απλά θεϊστής ή αθεϊστής όχι επειδή το πιστεύει πραγματικά αλλά επειδή κάποιοι του πιπίλισαν το μυαλό. Θα έχει πέσει θύμα προπαγάνδας αν προτιμάς και αυτή είναι η παγίδα.

Πρώτον, όσον αφορά τη μουσουλμανική θρησκεία, είναι συγκεντρωμένη σε μια ευρεία αλλά συγκεκριμένη περιοχή του κόσμου όπου υπάρχουν πολύ περισσότερες πολιτιστικές ομοιότητες από τις χώρες στις οποίες απαντάται ο Χριστιανισμός. Η χριστιανική θρησκεία είναι τόσο διάσπαρτη γεωγραφικά που μόνο αυτή μπορεί να χαρακτηριστεί οικουμενική. Εξάλλου Χριστιανοί υπάρχουν στις περισσότερες χώρες του κόσμου έστω και ως ένα μικρό ποσοστό σε κάποιες. Απόδειξη ορθότητας δεν είναι φυσικά αλλά κάτι σημαίνει δε νομίζεις;
Και μη μου πεις πάλι είναι πολλά τα λεφτά (Άρη ). Αν πάμε πίσω στο χρόνο και στους πρώτους Χριστιανούς που θυσίαζαν τη ζωή τους, υπήρχε καμία εμπορευματοποίηση της θρησκείας; To τι έγινε μεταγενέστερα δεν είναι σωστό να το χρεωθεί η Χριστιανική θρησκεία αλλά αυτοί που υποτίθεται ότι εκπροσωπούσαν τον Κύριο.
Τώρα ο Χίτλερ είναι άλλο καπέλο. Ένας συγκεκριμένος λαός τον πίστεψε και κατά κοινή ομολογία ήταν ένας παράφρων. Άσε που όποιος δεν πίστευε με το καλό επιστρατεύονταν και άλλα μέσα. Ο Χριστός ήταν παράφρων; Έβλαψε κανέναν; Εξανάγκασε κανέναν να τον πιστέψει;

Αφού δεν είναι στην τσέπη επειδή δεν έχω οικονομικό συμφέρον, αφού δεν είναι στο μυαλό επειδή είναι "παράλογο", τότε πού θα είναι; Τώρα βέβαια "στην καρδιά" είναι τρόπος του λέγειν. Όλα στο μυαλό μας είναι. Αυτό σκέφτεται. Απλά στη θρησκεία υπάρχει και ο συναισθηματικός παράγοντας και γι’αυτό χρησιμοποιώ αυτή την έκφραση.
   
Η "νεκροψία" θα δείξει...

Αυτά ως απάντηση σε όσα έγραψες.
Φαντάζομαι κούρασα και πολλοί θα πουν ότι λέω τα ίδια και τα ίδια. Φοβάμαι όμως ότι γενικά κούρασε το θέμα. Το θρέντ αυτό πολλές φορές παίρνει οπαδική χροιά με ύβρεις, ειρωνίες και μισαλλόδοξες κορόνες. Περίπτωση να καταλήξουμε αν υπάρχει Θεός ή όχι δεν υφίσταται. Σκοπός της συζήτησης δε μπορεί να είναι αυτός. Είναι ουτοπικό.
Για μένα προσωπικά σκοπός αυτής της κουβέντας πρέπει να είναι ο ΑΛΛΗΛΟΣΕΒΑΣΜΟΣ. Ο καθένας έχει τα πιστεύω του και από τη στιγμή που τον γεμίζουν και τον κάνουν καλύτερο άνθρωπο καλώς τα έχει. Εξάλλου όλοι είμαστε μοναδικοί και αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά τον κόσμο γύρω μας. Από τη στιγμή λοιπόν που αποδείξεις δεν υπάρχουν, δε μπορούμε να μειώνουμε τον άλλο ό,τι κι αν πιστεύει.
Καλοπροαίρετη κριτική μπορεί να γίνεται για να προβληματιζόμαστε κιόλας αλλά θα συμφωνήσεις μαζί μου ότι κάποιες φορές είναι κακοπροαίρετη. Ίσως κι εγώ να έχω υποπέσει σ’αυτό το ατόπημα, αλλά το έκανα όταν και ο άλλος ήταν κακοπροαίρετος απέναντί μου. Η φαγωμάρα είναι χαρακτηριστικό του έλληνα απ’τα αρχαία χρόνια και φαίνεται περίτρανα και εδώ. Ας μην κάνουμε κι αυτό το θέμα όπως το "Τι τρέχει με τις ελλεεινίδες;". Κρίμα είναι...

Υ.Γ. Σόρρυ για τη γκουμούτσα αλλά ήθελα να δω πόσο μεγάλο θα βγει! Ξέρω ξέρω είμαι για πολλές φάπες! Πολύ φοβούμαι (ο φόβος που λέγαμε) ότι η απάντησή σου Σταύρο θα’ναι μεγαλύτερη!!!

σκιζεις φιλε Βυζολαγνε!!!ολοκληρη πανεπιστημιακη εργασια εγραψες!!!!!και εγω γραφω εργασια για της πουτανες της Αγιας Πετρουπολης.και θα γραψω και για της ντισκο.ασε το θεο και κοιτα να γαμας και να γλυφεις τα ωραια βυζια γιατι η ζωη ειναι μικρη!!!!!

 

[βυζολάγνος]

σκιζεις φιλε Βυζολαγνε!!!ολοκληρη πανεπιστημιακη εργασια εγραψες!!!!!και εγω γραφω εργασια για της πουτανες της Αγιας Πετρουπολης.και θα γραψω και για της ντισκο.ασε το θεο και κοιτα να γαμας και να γλυφεις τα ωραια βυζια γιατι η ζωη ειναι μικρη!!!!!

Έλα ρε Μητσάρα παίχτη καλά κάνεις!!!
Αμ γιατί εγώ όταν ξεκινάω μπουρδελότσαρκα δεν κάνω το σταυρό μου νομίζεις να πετύχω καμιά βυζομπαλίδου; Ο Θεός παντού βοηθάει!!!

 

[Siegf]

Συζήτηση για το Θεό σε site με πουτάνες


Τι άλλο θα δούμε Θεέ μου??

Αυτά μόνο στο Ελλάντα μπορούν να συμβούν...

Πάτε καλά ρε σεις. Θα σας βάλουν στο guiness.

Προσωπικά δεν είμαι θρήσκος και, παρ' όλα αυτά, δεν μπορώ να πω πως τα έχω τελείως καλά με τη συνείδησή μου όποτε πληρώνω για sex.
Γιατί κακά τα ψέματα, το να προσφέρεις το σώμα για sex έναντι χρημάτων (δηλ. κατά βάθος όχι γιατί θέλεις να κάνεις sex) είναι σίγουρα κάτι που προσβάλλει την ανθρώπινη προσωπικότητα.

Και πριν αρχίσετε να μου λέτε τις γνωστές αηδίες (του στυλ "επάγγελμα είναι και αυτό", "και ο εργάτης ανταλλάσει την δύναμη του σώματός του για λεφτά", "το θέλουν οι πουτάνες"), σκεφτείτε λίγο για ποιο λόγο δεν θα θέλατε η αδελφή σας να είναι πόρνη.
Για την ακρίβεια, όχι απλώς δεν θα θέλατε η αδελφή σας να εκδίδεται, αλλά αυτό θα ήταν μάλιστα το τελευταίο επάγγελμα που θα θέλατε να κάνει!!

Κατά συνέπεια, για το 99% του πληθυσμού, η πορνεία είναι κάτι που προσβάλλει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Και αυτό εγώ ποτέ δεν το ξεχνώ όταν καταφεύγω σε πληρωμένο sex.

Αλλά το να βλέπω εδώ μέσα μερικούς να το παίζουν και θρήσκοι, πάει πολύ... Πρέπει άμεσα είτε να απαρνηθούν την (όποια) θρησκεία τους, είτε να κόψουν τις πουτάνες...

Το πρώτο πράγμα που σου μαθαίνουν περίπου όλες οι θρησκείες (τις οποίες σέβομαι αν και μη θρήσκος) είναι να σέβεσαι τον πλησίον σου.

Εγώ αν ποτέ γίνω θρσηκευόμενος (χριστιανός, βουδιστής ή ταοϊστής), το πρώτο πράγμα που θα κάνω είναι να κόψω τις πουτάνες.

Έλεος με την πίτα ολάκερη και το σκύλο χορτάτο.

Αλλιώς καταντάτε σαν τους (λίγους ελπίζω) παπάδες που χοροστατούν στη λειτουργία και μετά πηδάνε αγοράκια, νομίζοντας έτσι πως έχουν κάνει κονέ με το Θεό που θα τους δώσει άφεση αμαρτιών.

Φιλικά...

 

[ORCA]

Αλλά το να βλέπω εδώ μέσα μερικούς να το παίζουν και θρήσκοι, πάει πολύ... Πρέπει άμεσα είτε να απαρνηθούν την (όποια) θρησκεία τους, είτε να κόψουν τις πουτάνες...

εγω συνμπουρδελιαρη ειμαι πολυ θρησκος
και χωρις τον παραμικρο ενδοιασμο μπαινω εδω στο σαιτ
δεν βλεπω το λογο να απεχω απο εδω
σεξουαλικοτητα και χαβαλες επιτρεπεται, ετσι δεν ειναι;
αν θελεις εξηγα μου σε παρακαλω το σκεπτικο σου

 

[ORCA]

ωραιος ο βυζος

 

[ViDiViCi]

Μου φαίνεται δεν έχει τι να κάνει ο βύζος το βράδυ και αναλώνεται σε αναλύσεις επί αναλύσεων που δεν οδηγούν πουθενά!!!

 

[doritis spermatos]

σκιζεις φιλε Βυζολαγνε!!!ολοκληρη πανεπιστημιακη εργασια εγραψες!!!!!και εγω γραφω εργασια για της πουτανες της Αγιας Πετρουπολης.και θα γραψω και για της ντισκο.ασε το θεο και κοιτα να γαμας και να γλυφεις τα ωραια βυζια γιατι η ζωη ειναι μικρη!!!!!

 

δινε του θαρρος εσυ σε οτι λεει να δουμε μεχρι που θα φτασει..

 

[doritis spermatos]

δινε του θαρρος εσυ σε οτι λεει να δουμε μεχρι που θα φτασει..

ειναι θεος και εχει πολλους πιστους
δημητρακης και τα μυαλα στα καγκελα του κρεμλινου

 

[nick025]

ο βύζος πάντως ωραιότατα
τα έγραψε!..  ;)   

 

[ViDiViCi]

ο βύζος πάντως ωραιότατα
τα έγραψε!..  ;)   

Κατά τη γνώμη σου  ;)

 

Κατά τη γνώμη σου  ;)

ωπ,παρτο αλλιως θα βρεις 

 

[ViDiViCi]

ωπ,παρτο αλλιως θα βρεις 

Σεμνάααααα!!!

 

Σεμνάααααα!!!

μα μου πειραζεις το αισθημα

 

[leonoro]

Συζήτηση για το Θεό σε site με πουτάνες


Τι άλλο θα δούμε Θεέ μου??

Αυτά μόνο στο Ελλάντα μπορούν να συμβούν...

Πάτε καλά ρε σεις. Θα σας βάλουν στο guiness.

Προσωπικά δεν είμαι θρήσκος και, παρ' όλα αυτά, δεν μπορώ να πω πως τα έχω τελείως καλά με τη συνείδησή μου όποτε πληρώνω για sex.
Γιατί κακά τα ψέματα, το να προσφέρεις το σώμα για sex έναντι χρημάτων (δηλ. κατά βάθος όχι γιατί θέλεις να κάνεις sex) είναι σίγουρα κάτι που προσβάλλει την ανθρώπινη προσωπικότητα.

Και πριν αρχίσετε να μου λέτε τις γνωστές αηδίες (του στυλ "επάγγελμα είναι και αυτό", "και ο εργάτης ανταλλάσει την δύναμη του σώματός του για λεφτά", "το θέλουν οι πουτάνες"), σκεφτείτε λίγο για ποιο λόγο δεν θα θέλατε η αδελφή σας να είναι πόρνη.
Για την ακρίβεια, όχι απλώς δεν θα θέλατε η αδελφή σας να εκδίδεται, αλλά αυτό θα ήταν μάλιστα το τελευταίο επάγγελμα που θα θέλατε να κάνει!!

Κατά συνέπεια, για το 99% του πληθυσμού, η πορνεία είναι κάτι που προσβάλλει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Και αυτό εγώ ποτέ δεν το ξεχνώ όταν καταφεύγω σε πληρωμένο sex.

Αλλά το να βλέπω εδώ μέσα μερικούς να το παίζουν και θρήσκοι, πάει πολύ... Πρέπει άμεσα είτε να απαρνηθούν την (όποια) θρησκεία τους, είτε να κόψουν τις πουτάνες...

Το πρώτο πράγμα που σου μαθαίνουν περίπου όλες οι θρησκείες (τις οποίες σέβομαι αν και μη θρήσκος) είναι να σέβεσαι τον πλησίον σου.

Εγώ αν ποτέ γίνω θρσηκευόμενος (χριστιανός, βουδιστής ή ταοϊστής), το πρώτο πράγμα που θα κάνω είναι να κόψω τις πουτάνες.

Έλεος με την πίτα ολάκερη και το σκύλο χορτάτο.

Αλλιώς καταντάτε σαν τους (λίγους ελπίζω) παπάδες που χοροστατούν στη λειτουργία και μετά πηδάνε αγοράκια, νομίζοντας έτσι πως έχουν κάνει κονέ με το Θεό που θα τους δώσει άφεση αμαρτιών.

Φιλικά...

Η λέξη ιερόδουλος προέρχεται από το (!..) δούλη του ιερού. Στην Αρχαία Ελλάδα μπορούσε ο εις κακομοίρης, να πηγαίνει παρα τω ναώ και να τη βρίσκει. Ο έρωτας και οι ιερές λειτουργίες ήταν συνυφασμένες, από την εποχή που στη χώρα ίσχυε μητριαρχία και μετά πέρασε δια μέσου των ιερών των θεών. Κάπου το πράμα χάλασε μετά τους πρωτοχριστιανούς, οπότε τα ιερά είναι χόρος που μπορείς μεν να βρίσκεις ιεράρχες με jaguar και πισίνες, αλλά όχι γυναίκες ελαφρώς ενδεδυμένες. Όσο για το post του βύζου, το οποίο βρίθει ειλικρινούς εθελοτυφλίας , το evolution theory αποδεικνύεται εν μέρη, ότι φτιάχτηκαν δύο άνθρωποι από πηλό ήταν μάλλον καλή ιστορία για τσοπάνους των υψιπέδων του Γκολάν. Οι μουσουλμάνοι επίσης διασπείρονται σε μεγάλο μέρος του πλανήτη. And for last, αν κάποιος είναι ικανοποιημένος από τη πρακτική εφαρμογή του χριστιανισμού - και των περισσοτέρων θρησκειών - μάλλον δεν είναι χριστιανός