............................
Και εδω θέτω την δικια μου ταπεινη απορια και καταθεση.
Νομιζετε πως υπαρχουν γυναικες που βαθια μεσα τους δεν θέλουν να αγαπησουν και να αγαπηθουν?Να κανουν οικογενεια?
Αν βαλουμε τον αντρικο εγωισμο μας στην ακρη θα δουμε την αληθεια ξεκαθαρη.
Οχι πλεον δεν μπορουμε να ειμαστε στο βαθμο που ηταν οι παλιοι οι αντρες αφέντες που ο λογος του ειχε απλα απηχηση στην γυναικα και την δεχοντανχωρις δευτερη κουβέντα.Δεν ειμαστε σε θέση να λειτουργουμε όπως οι πατεράδες μας που δουλευαν και αφηναν την μανα μας σπιτι να μας μεγαλώσει.Ετσι εχου γινει τα πραγματα.Η γυναικα χωρις να καταπιεζεται τωρα πλεον εχει αποψη , λεφτα, εξουσια και δυναμη.Το κάλο (και αν το σκεφτουμε καλυτερα το κακο) για μας ειναι οτι δεν μπορει να την διαχειριστει 100%.Για αυτο και χανει την μπάλα.Προσπαθει να διεκδικήσει οτι καλυτερο γινεται για αυτη.Γιατι γκρινιαζουμε βλεποντας μονο το δεντρο και χανοντας το δάσος.Γιατι να γινομαστε ανασφαλεις και μιζεροι και να μην υιοθετησουμε την ταση της εποχης προσαρμοζοντας τις αναγκες μας σε αυτην?Νομιζω οτι ειναι μεγαλυτερη μαγκια απο το να τισ απορριπτουμε.
.................................
Διαβαζοντας αυτη την αλλη αποψη απο ενα συναγωνιστη που καλοπροαιρετα κανει το "δικηγορο του διαβολου", μεσα απο τη φραση του "Προσπαθει να διεκδικήσει οτι καλυτερο γινεται για αυτη", συμπυκνωνει ολη την ουσια του προβληματος.
Πραγματι ο τυπος της γυναικας γιατην οποια μιλαμε,(και που δυστυχως αποτελει την πλειονοτητα των γυναικων σημερα) με αυτη την νοοτροπια της
ατομικης διεκδικησης, προσπαθει να παρει (να αρπαξει θα ελεγα) οτι καλυτερο για
αυτη.
Αυτο το πνευμα του ακρατου εγωκεντρισμου ειναι που δεν την αφηνει να δει το δρομο της συντροφικοτητας,της αυταπαρνησης,της θυσιας, και του συμβιβασμου που απαιτει μια σχεση.
Πανω απ ολα βαζει το προσωπικο της συμφερον.Αντιθετα παλιοτερα οι γυναικες, (οταν ακομα δεν ειχαν παρει τα μυαλα τους αερα, με ολα αυτα τα μαθηματα χειραφετησης), ηξεραν περισσοτερο απο ενστικτο παρα απο ενσυνειδητη γνωση, οτι η ευτυχια μιας σχεσης μακροπροθεσμα
θα ηταν ευτυχια και για τις ιδιες ακομα και αν βραχυπροθεσμα θα επρεπε να υποστουν μερικες θυσιες για αυτη.Αυτο το πνευμα αλτρουισμου,ανιδιοτελειας, και αδολης προσφορας,εδινε στη γυναικα εκεινα τα ιδιαιτερα ψυχικα χαρακτηριστικα που εκαναν τον ανδρα να τη θεωρει αναποσπαστο μερος της υπαρξης του.
Οταν καποια στιγμη οι γυναικες του σημερα αρχισουν (η μαλλον αν ξαναρχισουν) να βλεπουν τα πραγματα, απο αυτη την οπτικη γωνια,τοτε πολλα θα αρχισουν να παιρνουν το σωστο δρομο, προς οφελος ολων μας, ανδρων και γυναικων.